Zwanger
alle pijlers
Gezin compleet maar nu zwanger
woensdag 12 augustus 2020 om 21:34
Lieve vriendinnen.
Ik kom uit een gezin met 5 kinderen en vond dat een mooie omgeving om in op te groeien. Met vriend, dochter
en zoon (3) heb ik nu een heerlijk gezin. Al een tijd terug heeft mijn vriend aangegeven dat hij ons gezin compleet vind. Ik had het daar best moeilijk mee, maar leerde er langzaam mee leven. Een kind maak je immers samen. Mijn vriend zou gesteriliseerd worden, de afspraak was gepland, maar toen kwam corona. Dat werd dus even uitgesteld.
Maar nu blijk ik zwanger te zijn. Van binnen ben ik dolblij en heel gelukkig, maar ik weet dat mijn vriend het er heel moeilijk mee heeft. Abortus van een gezond kindje zou voor mij heel zwaar vallen, en mijn vriend zegt die keuze te respecteren. Maar ik zie de stress en zorgen die het hem oplevert.
Nu schieten er allemaal gedachten door mijn hoofd. Hij respecteert mijn wens omtrent abortus, maar waarom moet ik zijn wens niet respecteren (de wens van het complete gezin).
Moet ik afwachten en kijken of de natuur voor ons een keuze maakt? Ik ben al 40+, het is nog heel pril, en eventueel een afwijkende echo of test zou voor mij wel de doorslag geven.
Mag ik mijn kinderwens zwaarder laten wegen? Of stel ik mijn gezinsgeluk op de proef?
Ik hoor graag jullie gedachten en vooral, wie heeft er in dezelfde situatie gezeten, en hoe is dat gegaan
Liefs
Ik kom uit een gezin met 5 kinderen en vond dat een mooie omgeving om in op te groeien. Met vriend, dochter
en zoon (3) heb ik nu een heerlijk gezin. Al een tijd terug heeft mijn vriend aangegeven dat hij ons gezin compleet vind. Ik had het daar best moeilijk mee, maar leerde er langzaam mee leven. Een kind maak je immers samen. Mijn vriend zou gesteriliseerd worden, de afspraak was gepland, maar toen kwam corona. Dat werd dus even uitgesteld. Maar nu blijk ik zwanger te zijn. Van binnen ben ik dolblij en heel gelukkig, maar ik weet dat mijn vriend het er heel moeilijk mee heeft. Abortus van een gezond kindje zou voor mij heel zwaar vallen, en mijn vriend zegt die keuze te respecteren. Maar ik zie de stress en zorgen die het hem oplevert.
Nu schieten er allemaal gedachten door mijn hoofd. Hij respecteert mijn wens omtrent abortus, maar waarom moet ik zijn wens niet respecteren (de wens van het complete gezin).
Moet ik afwachten en kijken of de natuur voor ons een keuze maakt? Ik ben al 40+, het is nog heel pril, en eventueel een afwijkende echo of test zou voor mij wel de doorslag geven.
Mag ik mijn kinderwens zwaarder laten wegen? Of stel ik mijn gezinsgeluk op de proef?
Ik hoor graag jullie gedachten en vooral, wie heeft er in dezelfde situatie gezeten, en hoe is dat gegaan
Liefs
donderdag 13 augustus 2020 om 12:27
Luiertijd mag dan wel tijdelijk zijn, maar de gezinsdynamiek is met 3 kinderen natuurlijk totaal anders. Als de man van TO dat niet blijkt te trekken dan is het over en uit. Is TO bereid zo'n groot risico te nemen?Liesje68 schreef: ↑13-08-2020 12:24Waarom? TO is dolblij met haar zwangerschap. Dat kun jij je misschien niet voorstellen, maar ik wel. Stel dat ze toch het kindje laat aborteren, dan moet ze verder leven met een man voor wie ze iets gedaan heeft dat ontzettend tegen haar gevoel ingaat. En waarom wilde hij zo graag een abortus? Vanwege opzien tegen luiertijd en sportteam van dochter willen coachen. Ik kan me niet voorstellen dat ze met zo’n man gelukkig kan blijven. En nu de andere situatie: de baby wordt wel geboren. Zoals ik al eerder schreef: de luiertijd is tijdelijk, en de man van TO kan best het sportteam van dochter coachen. Nog belangrijker: TO schrijft dat de relatie goed is en dat de man haar keuze respecteert. Kans is dus heel groot dat de relatie gewoon standhoudt.
donderdag 13 augustus 2020 om 12:30
Dat is inderdaad nogal een aanname. Herkenbaar wel.Tweepluseen schreef: ↑13-08-2020 07:07Het zal mijn slechte nachtrust wel zijn, maar ik vind het enorm kwetsend dat je er vanuit gaat dat we geen voorbehoedmiddelen gebruiken.
Hier een zelfde soort situatie vorigjaar. Alleen waren onze kindjes 2,5 jaar en 8 maanden en dan zit je nog middenin de tropenjaren/luiers/nijntjes
etc.Ik had een koperspiraal, deze is gaan zwerven (en na de zwangerschap uiteindelijk operatief verwijderd, ze dachten al die tijd dat ik hem enkel verloren was). Resultaat was een ongeplande zwangerschap. Net als jij had ik een 3e kinderwens, maar man wilde het bij 2 laten. Dat was ook zo gebleven vermoed ik, als het spiraaltje zijn werk had gedaan. Ondanks het feit dat we voor een betrouwbaar anticonceptiemiddel hebben gekozen, overkwam het ons letterlijk. We waren er heel open over, maar er zijn mensen geweest die mijn man gevraagd hebben of ik wel echt een spiraal had en of hij dat wel zeker wist.
Mét anticonceptie toch zwanger worden is totaal niet te vergelijken met je 3e kinderwens moedwillig doordrukken, ten koste van je man (en gezin).
Man was ook erg overvallen door het nieuws, er moest een andere auto komen, we hebben eigenlijk geen extra kamer (dat is inmiddels opgelost) en ik ben zwanger niet op mijn best. Hij keek er echt tegenop en de zwangerschap was voor hem niet altijd makkelijk. Een abortus was voor mij nooit een optie, dat begreep hij. Dit was ons overkomen, maar we zijn er uiteindelijk allebei vol voor gegaan. Voor hem was het allemaal nogal onwerkelijk en pas 'echt' toen kind er was. Het was alsof het nooit anders is geweest. Kindje is gezond en wel geboren en nu een halfjaar oud.
Wat zijn we blij en dankbaar dat kind er is ❤
Hoop voor jou op een zelfde afloop, als dat is wat voor jullie gezin ook het juiste blijkt te zijn.
donderdag 13 augustus 2020 om 12:30
ze moet de abortus ook niet voor hem doen, maar voor haar zelf en haar gezin, en het toekomstbeeld van haar gezinLiesje68 schreef: ↑13-08-2020 12:24Waarom? TO is dolblij met haar zwangerschap. Dat kun jij je misschien niet voorstellen, maar ik wel. Stel dat ze toch het kindje laat aborteren, dan moet ze verder leven met een man voor wie ze iets gedaan heeft dat ontzettend tegen haar gevoel ingaat. En waarom wilde hij zo graag een abortus? Vanwege opzien tegen luiertijd en sportteam van dochter willen coachen. Ik kan me niet voorstellen dat ze met zo’n man gelukkig kan blijven. En nu de andere situatie: de baby wordt wel geboren. Zoals ik al eerder schreef: de luiertijd is tijdelijk, en de man van TO kan best het sportteam van dochter coachen. Nog belangrijker: TO schrijft dat de relatie goed is en dat de man haar keuze respecteert. Kans is dus heel groot dat de relatie gewoon standhoudt.
(als ze dat al wil)
Hij staat achter haar keus, als ze nu een abortus wil, dan moet ze het echt voor zichzelf doen, niet voor hem.
Anders krijg je een oneerlijke spanning in je relatie
donderdag 13 augustus 2020 om 12:36
lilalinda schreef: ↑13-08-2020 12:30ze moet de abortus ook niet voor hem doen, maar voor haar zelf en haar gezin, en het toekomstbeeld van haar gezin
(als ze dat al wil)
Hij staat achter haar keus, als ze nu een abortus wil, dan moet ze het echt voor zichzelf doen, niet voor hem.
Anders krijg je een oneerlijke spanning in je relatie
Precies! En zij is dolblij en heel gelukkig met de zwangerschap. Dus dan is het toch duidelijk dat een abortus niet voor zichzelf is?
Knowledge speaks, but wisdom listens (Jimi Hendrix)
donderdag 13 augustus 2020 om 12:40
Moeilijk hè? Zoiets heeft mijn man op een gegeven moment ook gezegd, maar dat vond ik toen echt niet kunnen. No way dat ik zo'n moeilijke beslissing in mijn eentje zou nemen. Ik wist zelf al niet wat ik wilde, moest ik ook nog gaan bepalen wat voor hem het beste was. Gelukkig wisten we na die echo beiden wat we wilden en wilden we hetzelfde. Elke dag een beetje meer.lilalinda schreef: ↑13-08-2020 12:18Mijn ervaring is, dat het een wat eenzaam besluit was, mijn man liet de eindkeus helemaal aan mij
Mijn buik, hij kon met me praten, maar de beslissing nam ik.
En dat is rationeel de enige manier, maar voelde wel alsof ik de keus alleen maakte
Wat ik ook zou kiezen, hij stond er achter
Ik kan me de stress nog zo goed herinneren, verschrikkelijk
donderdag 13 augustus 2020 om 12:43
Gevoelsmatig wil ze die abortus absoluut niet. De reden dat ze twijfelt is omdat ze zich afvraagt of haar wens (wel dit kind) zwaarder moet wegen dan zijn wens (niet dit kind). Dus of ze de abortus voor hem moet laten doen.
Knowledge speaks, but wisdom listens (Jimi Hendrix)
donderdag 13 augustus 2020 om 12:43
Ik wist 100% zeker, dat ik het niet wilde.yette schreef: ↑13-08-2020 12:40Moeilijk hè? Zoiets heeft mijn man op een gegeven moment ook gezegd, maar dat vond ik toen echt niet kunnen. No way dat ik zo'n moeilijke beslissing in mijn eentje zou nemen. Ik wist zelf al niet wat ik wilde, moest ik ook nog gaan bepalen wat voor hem het beste was. Gelukkig wisten we na die echo beiden wat we wilden en wilden we hetzelfde. Elke dag een beetje meer.
Ik kan me de stress nog zo goed herinneren, verschrikkelijk
Man was minder stellig
Maar juist daardoor, was het voor hem ook wel weer "gemakkelijk", zo hoefde hij ook geen besluit te nemen
Het is gewoon een klote situatie
donderdag 13 augustus 2020 om 12:45
eigenlijk is het, wat RB ook oppert:
als haar man dit echt niet wil, kan het haar relatie/gezin op het spel zetten. Zij moet nu dat risico afwegen, en dat is echt geen eenvoudige keus
Haar man zal echt wel achter haar staan, echt, en veel van haar houden. Maar relaties wankelen vaak al, als een kindje van 2 kanten gewenst is, zo'n babytijd is gewoon zwaar!
het zal voor hem echt moeilijk worden.
En voor haar oudere kinderen ook
Het is mooi, dat ze dat meeneemt in haar besluit
donderdag 13 augustus 2020 om 12:50
Dat denk jij, omdat jij kinderen haat. Jij zult altijd abortus adviseren. Maar in dit topic staan voorbeelden van soortgelijke situaties (een onverwachte zwangerschap,, terwijl het gezin compleet was). Bij de meeste voorbeelden is het kind gekomen en zijn ze er hartstikke blij mee, en volgens mij zijn die gezinslevens niet gebroken door het extra kind. En hier is sprake van een goede relatie met een respectvolle man, dus de kans is groot dat het hier net zo gaat.redbulletje schreef: ↑13-08-2020 12:37Maar wél voor haar gezinsleven. Dat kan ze maken of breken door een extra kind toe te voegen.
Knowledge speaks, but wisdom listens (Jimi Hendrix)
donderdag 13 augustus 2020 om 12:52
maar vergis je niet, abortus is bet een taboeLiesje68 schreef: ↑13-08-2020 12:50Dat denk jij, omdat jij kinderen haat. Jij zult altijd abortus adviseren. Maar in dit topic staan voorbeelden van soortgelijke situaties (een onverwachte zwangerschap,, terwijl het gezin compleet was). Bij de meeste voorbeelden is het kind gekomen en zijn ze er hartstikke blij mee, en volgens mij zijn die gezinslevens niet gebroken door het extra kind. En hier is sprake van een goede relatie met een respectvolle man, dus de kans is groot dat het hier net zo gaat.
Niet iedereen zal je vertellen, hoe blij ze met de keus waren
Mensen horen liever de verhalen, van geen-abortus en het kwam allemaal goed. Nou ja: de baby werd geboren.
Of de relatie het nog jaren volhield, dat weten we vaak niet
donderdag 13 augustus 2020 om 13:00
Die relatie kan net zo goed met de keuze voor een abortus stuk gaan. Of überhaupt zonder de keuze voor wel of niet voortzetten van een zwangerschap. Soms blijven mensen nu eenmaal niet voor altijd samen. Ik weet wel dat onze relatie nu niet zo goed zou zijn als dat hij nu is (en altijd was), wanneer wij voor abortus hadden gekozen. Natuurlijk is het soms zwaar (geweest), maar dat was het ook wel eens met de 2 geplande kindjes. De komst van nummer 3 heeft onze relatie als man en vrouw weing veranderd.lilalinda schreef: ↑13-08-2020 12:52maar vergis je niet, abortus is bet een taboe
Niet iedereen zal je vertellen, hoe blij ze met de keus waren
Mensen horen liever de verhalen, van geen-abortus en het kwam allemaal goed. Nou ja: de baby werd geboren.
Of de relatie het nog jaren volhield, dat weten we vaak niet
donderdag 13 augustus 2020 om 13:05
lilalinda schreef: ↑13-08-2020 12:52maar vergis je niet, abortus is bet een taboe
Niet iedereen zal je vertellen, hoe blij ze met de keus waren
Mensen horen liever de verhalen, van geen-abortus en het kwam allemaal goed. Nou ja: de baby werd geboren.
Of de relatie het nog jaren volhield, dat weten we vaak niet
Ja, maar ik heb het over de voorbeelden in dit topic. Even hierboven op deze pagina staat een voorbeeld, en ergens een poster met een zoon die nu 15 is, en een poster die het derde kind in kwestie was. En misschien ben ik dan nog wel wat voorbeelden vergeten. In dit topic ben jij volgens mij het enige voorbeeld waarbij het kindje niet gekomen is. Maar jij stond er gevoelsmatig heel anders is dan TO, dus dan kun je dat moeilijk vergelijken.
Knowledge speaks, but wisdom listens (Jimi Hendrix)
donderdag 13 augustus 2020 om 13:19
Exact. En dan zijn er nog heeeeeeeeeeeeel veel andere afwijkingen (waaronder zeer heftige en/of dodelijke) die je ook niet op echo's ziet of later pas te voorschijn komen.redbulletje schreef: ↑13-08-2020 12:00Autisme, adhd en de rest van de DSM-V valt niet vooraf te screenen.
Echt een stuitende opmerking dat het 'makkelijk te onderzoeken is' of je kindje gezond is.
donderdag 13 augustus 2020 om 14:04
als je in je omgeving eerlijk bent over abortus, komen de verhalen bovenLiesje68 schreef: ↑13-08-2020 13:05Ja, maar ik heb het over de voorbeelden in dit topic. Even hierboven op deze pagina staat een voorbeeld, en ergens een poster met een zoon die nu 15 is, en een poster die het derde kind in kwestie was. En misschien ben ik dan nog wel wat voorbeelden vergeten. In dit topic ben jij volgens mij het enige voorbeeld waarbij het kindje niet gekomen is. Maar jij stond er gevoelsmatig heel anders is dan TO, dus dan kun je dat moeilijk vergelijken.
Ik ken in mijn directe vriendenkring 5 gevallen van ongewenst/ongepland en dus een behandeling
35.000 per jaar he? ieder jaar weer. De kans dat in jouw omgeving meerdere mensen in deze situatie waren, maar jij het niet weet is heel groot
donderdag 13 augustus 2020 om 14:42
Zo ging het bij mij ook. Ik heb abortus gedaan toen ik 3 maanden met mijn toen nog vriend nu huidige man was. Wij waren er echt niet klaar voor. We kende elkaar nog maar net. Voor mijn gevoel wilde ik het houden maar mijn verstand zei nee. Hij had ook liever gewacht. Ik heb het emotioneel moeilijk gehad toen ik abortus deed, mijn man heeft mij elk moment gesteund. Achteraf geen spijt want toen we er klaar voor waren kregen we 2 kinderen.lilalinda schreef: ↑13-08-2020 14:04als je in je omgeving eerlijk bent over abortus, komen de verhalen boven
Ik ken in mijn directe vriendenkring 5 gevallen van ongewenst/ongepland en dus een behandeling
35.000 per jaar he? ieder jaar weer. De kans dat in jouw omgeving meerdere mensen in deze situatie waren, maar jij het niet weet is heel groot
Ik heb dit daarna in mijn vriendenkring verteld. Toen bleek er meerdere vriendinnen te zijn die abortus hadden gedaan maar het nooit durfde te vertellen. Van sommige vrouwen had ik nooit verwacht dat ze abortus zouden doen omdat ze altijd zeiden dat ze dat niet konden. Ze hebben er nooit spijt van gehad. Het is inderdaad nog steeds taboe in Nederland.
donderdag 13 augustus 2020 om 15:00
Wij hebben aanvankelijk ook niet iedereen verteld dat onze vierde een verrassing was. Het was allemaal al zo'n achtbaan, ik had echt geen zin in commentaar. Na een tijdje kon ik daar beter mee dealen - en ja, ik heb inderdaad wel een paar rotopmerkingen gekregen. Bij een abortus zullen de oordelen ongetwijfeld nog feller zijn.lilalinda schreef: ↑13-08-2020 14:04als je in je omgeving eerlijk bent over abortus, komen de verhalen boven
Ik ken in mijn directe vriendenkring 5 gevallen van ongewenst/ongepland en dus een behandeling
35.000 per jaar he? ieder jaar weer. De kans dat in jouw omgeving meerdere mensen in deze situatie waren, maar jij het niet weet is heel groot
donderdag 13 augustus 2020 om 15:02
Hier ook ongepland zwanger, maar dan van kind 1. Wij hoefden niet zo nodig kinderen; ik zou waarschijnlijk de medische molen in moeten om dat te bewerkstelligen en zag mijzelf niet echt als moeder. Man zou het wel aardig gevonden hebben, maar we misten niets en waren tevreden met 2 honden. En we deden gewoon aan anticonceptie.
Maar toen ik zwanger bleek, vond ik niet dat ik een (waarschijnlijk) gezond kind kon “annuleren” terwijl de omstandigheden prima waren (we waren al 10 jaar getrouwd).
Dus ik snap dat je er veel aan wilt doen om een kind te voorkomen, maar dat dat niet hetzelfde is als een kind dat per ongeluk gemaakt is, zijn plaats in jullie gezin ontzeggen. Terwijl ik zeker abortus een hele legitieme keus vind als er echt bezwaren zijn.
Ik vind het wel belangrijk hoe je man daar over denkt. Jij en hij hebben nu gewoon al een derde kind: wil hij dat echt terugdraaien?
We hebben het erg pril al gedeeld met onze familie, bij mijn schoonfamilie toevallig op een uitje met schoonouders, zwagers en schoonzussen toen ik iets van
9 weken was ofzo. Daarbij heb ik ze wel verteld dat als het mis zou gaan, we het niet opnieuw gingen proberen, dus dat dit de enige kan op een extra kleinkind was.
Zo hoorde ik ook voor het eerst van de miskramen van schoonmoeder en schoonzus.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat onze zoon gewoon voor ons gekozen heeft, i.p.v. dat wij voor een kind kozen.
Maar toen ik zwanger bleek, vond ik niet dat ik een (waarschijnlijk) gezond kind kon “annuleren” terwijl de omstandigheden prima waren (we waren al 10 jaar getrouwd).
Dus ik snap dat je er veel aan wilt doen om een kind te voorkomen, maar dat dat niet hetzelfde is als een kind dat per ongeluk gemaakt is, zijn plaats in jullie gezin ontzeggen. Terwijl ik zeker abortus een hele legitieme keus vind als er echt bezwaren zijn.
Ik vind het wel belangrijk hoe je man daar over denkt. Jij en hij hebben nu gewoon al een derde kind: wil hij dat echt terugdraaien?
We hebben het erg pril al gedeeld met onze familie, bij mijn schoonfamilie toevallig op een uitje met schoonouders, zwagers en schoonzussen toen ik iets van
9 weken was ofzo. Daarbij heb ik ze wel verteld dat als het mis zou gaan, we het niet opnieuw gingen proberen, dus dat dit de enige kan op een extra kleinkind was.
Zo hoorde ik ook voor het eerst van de miskramen van schoonmoeder en schoonzus.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat onze zoon gewoon voor ons gekozen heeft, i.p.v. dat wij voor een kind kozen.
donderdag 13 augustus 2020 om 15:06
lilalinda schreef: ↑13-08-2020 14:04als je in je omgeving eerlijk bent over abortus, komen de verhalen boven
Ik ken in mijn directe vriendenkring 5 gevallen van ongewenst/ongepland en dus een behandeling
35.000 per jaar he? ieder jaar weer. De kans dat in jouw omgeving meerdere mensen in deze situatie waren, maar jij het niet weet is heel groot
Ja, dat geloof ik wel. Maar in dit geval is het kindje heel erg gewenst door TO. Dus als ze voor abortus kiest, doet ze dat voor haar vriend. Je gaf zelf aan dat ze dat absoluut niet moet doen, abortus laten plegen voor een ander. Stel je nou eens voor dat ze dat echt doet, dan kan die relatie toch nooit goed blijven gaan? Alles in haar schreeuwt dat ze dit kindje wil houden. En dan laat ze het weghalen omdat vriend blij was uit de luiers te zijn en denkt met een derde kind het sportteam van dochter niet te kunnen coachen? Terwijl de omstandigheden verder prima zijn en er genoeg geld en ruimte is voor nog een kind. Ik kan me niet voorstellen dat ze blijft houden van een man die dit van zijn vriendin vraagt. En hij vraagt het trouwens ook niet, want hij respecteert het als ze het kind wil houden. En aangezien ze het beeld schetst van een fatsoenlijke man, zal hij ook dit kind in liefde opvoeden. En waarschijnlijk is hij straks ook gewoon blij met dit kind, net als bij de andere voorbeelden in dit topic.
Knowledge speaks, but wisdom listens (Jimi Hendrix)
donderdag 13 augustus 2020 om 15:08
Maar andersom moet die man de extra drukte en voorgoed veranderde gezinsdynamiek maar slikken?Liesje68 schreef: ↑13-08-2020 15:06Ja, dat geloof ik wel. Maar in dit geval is het kindje heel erg gewenst door TO. Dus als ze voor abortus kiest, doet ze dat voor haar vriend. Je gaf zelf aan dat ze dat absoluut niet moet doen, abortus laten plegen voor een ander. Stel je nou eens voor dat ze dat echt doet, dan kan die relatie toch nooit goed blijven gaan? Alles in haar schreeuwt dat ze dit kindje wil houden. En dan laat ze het weghalen omdat vriend blij was uit de luiers te zijn en denkt met een derde kind het sportteam van dochter niet te kunnen coachen? Terwijl de omstandigheden verder prima zijn en er genoeg geld en ruimte is voor nog een kind. Ik kan me niet voorstellen dat ze blijft houden van een man die dit van zijn vriendin vraagt. En hij vraagt het trouwens ook niet, want hij respecteert het als ze het kind wil houden. En aangezien ze het beeld schetst van een fatsoenlijke man, zal hij ook dit kind in liefde opvoeden. En waarschijnlijk is hij straks ook gewoon blij met dit kind, net als bij de andere voorbeelden in dit topic.
Als vriend enkel omdat ie van TO houdt haar de vrije keus laat kan het zijn dat hij daarmee flink over zijn mentale grenzen laat gaan, waardoor de relatie en het gezin zoals het nu is, uit elkaar barst.
donderdag 13 augustus 2020 om 15:15
Ik vind dit altijd zo zweverig. Niks mis met het rationeel overwegen als het om kinderen gaat. En in dit geval zou ik zeker de zwangerschap laten afbreken. Ze waren het er al over eens dat 2 genoeg is. Een baby erbij zet de hele dynamiek op z'n kop.blijmetmij schreef: ↑13-08-2020 15:02
Ik heb altijd het gevoel gehad dat onze zoon gewoon voor ons gekozen heeft, i.p.v. dat wij voor een kind kozen.
donderdag 13 augustus 2020 om 15:36
Je doet alsof hij dit kind het liefst vandaag nog wil laten aborteren. Dat is niet wat TO schrijft. Hij weet het niet. Hij heeft weliswaar bezwaren, maar die zijn niet onoverkomelijk en ze wegen voor hem minder dan TO's wensen. Hij kiest er daarom voor om mee te gaan in haar beslissing. Het zou wel heel dom en kinderachtig zijn als hij vervolgens gaat zitten mokken dat hij het eigenlijk niet wilde.redbulletje schreef: ↑13-08-2020 15:08Maar andersom moet die man de extra drukte en voorgoed veranderde gezinsdynamiek maar slikken?
Als vriend enkel omdat ie van TO houdt haar de vrije keus laat kan het zijn dat hij daarmee flink over zijn mentale grenzen laat gaan, waardoor de relatie en het gezin zoals het nu is, uit elkaar barst.
