Herhaalde miskramen

22-05-2012 06:31 93 berichten
Alle reacties Link kopieren
Gistermiddag is voor de derde keer onze droom uiteen gespat. Na 2 goede echo's de twee voorgaande weken (op 7w en 8w) was geen hartje meer te zien.



Wie heeft dit ook mee gemaakt, en hoe ga je verder? Ga je uberhaupt verder met je kinderwens of legde je je er bij neer dat het waarschijnlijk niet (meer) voor je weggelegd is?



Er was ooit een topic 'verder na een miskraam', waar veel vrouwen steun vonden, maar mobiel kan ik het even niet vinden.



Misschien zijn er meer vrouwen in deze situatie die hun ervaringen willen delen?
Computer says nooooo
Alle reacties Link kopieren
Na de Eerste mk was ik enorm verdrietig maar wel nog hoopvol. Op onze leeftijd zo snel zwanger raken zou misschien nog wel een keer kunnen lukken. En een miskraam op onze leeftijd is nu eenmaal een risico.



Maar 3 miskramen in 9 maanden, ik merk dat ik dit moeilijk een plekje kan geven. Er lopen inmiddels 3 topics waar ik af en toe mee lees omdat ik er mee dchreef of mee wilde schrijven. Bizar. Mijn man lijkt ook nog verdrietiger, deze derde keer. Het hakt er zo enorm in. Moet je dan nogmaals het lot tarten?
Computer says nooooo
:hug:
Alle reacties Link kopieren
Summer: erg verdrietig. Ik heb zelf ook 3 keer een miskraam gehad binnen een jaar. Laat het misschien een maand of twee rusten om je lichaam kans te geven om tot rust te komen.

Ik dacht ook echt dat het niet meer zou lukken, maar de vierde keer bleef het tot zitten. De moed niet op geven hoor..
Alle reacties Link kopieren
:hug: Niet zelf meegemaakt.Maar wel iemand die dichtbij mij staat. Hun zijn er mee gestopt. Dit omdat de teleurstelling telkens super groot was natuurlijk. Inmiddels hebben ze wel een kindje.Maar ze is zwanger geraakt toen ze ervan uit ging dat het niet voor hun was weggelegt.



Sterkte !
Alle reacties Link kopieren
Ook ik heb in 1,5 jaar tijd 3 miskramen gehad. De laatste is nu een jaar geleden en ben niet meer zwanger geraakt. Over 2 weken hebben we een afspraak bij de gyn om IUI in gang te zetten.

Ik kan en wil er (nog) niet mee stoppen, de wens is te groot.

Maar oh wat is het moeilijk. Overal zie ik zwangere vrouwen en babys.....en dat doet zeer.

Het ene moment gaat het beter dan het andere moment en soms ben ik er niet zo mee bezig. Maar zodra m'n cyclus dan in de buurt van m'n eisprong komt, dan doen we toch weer even extra ons best en hoop je weer dat het dan nu wel raak is. Rond de tijd van m'n menstruatie houdt m'n lichaam me vaak voor de gek en laat me van alles voelen, tot het moment dat de hoop weer de grond in wordt geboord en ik weer ongesteld wordt.

Ik heb geen advies voor je, want ik weet het zelf soms ook niet meer.

Wel wil ik je een dikke knuffel geven en hoop ik voor dat het bij jullie (en ons) snel raak mag zijn.

Gelukkig zijn er ook veel verhalen van vrouwen met meerdere miskramen die toch 1 of 2 gezonde kinderen hebben gekregen. Dat blijft mij toch die hoop geven.....
Summer, een vriendin van me bleek een medische oorzaak te hebben voor haar miskramen. Ze moest toen elke dag iets innemen of inspuiten en vanaf toen ging het goed. Geef de moed niet op, je weet nog niet waarom dit gebeurt. Sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Ik wil je een hele grote knuffel brengen want het is niet niets wat jij hebt meegemaakt.Ik heb het zelf 1x meegemaakt en toen dacht ik al dat het nooit meer goed zou komen(wat trouwens wel goed gekomen is)Ik wens je heel veel sterkte en natuurlijk voor de toekomst een prachtig kindje toe.
Alle reacties Link kopieren
Ach nee Summer.. Heel erg dikke knuffel voor jou.. Ik hoopte zo hard dat jullie dit keer een kindje gegund was ;-(
Alle reacties Link kopieren
Wauw! Allemaal reactie al, bedankt!



Raccoon: wat ontzettend fijn dat de vierde bleef zitten! Dat zal een spannende zwangerschap zijn geweest.



Troela78: moeilijk he... Ik ervaar het precies zo. Bij ons is de wens ook nog te groot denk ik om er mee te stoppen. Er is hier in het UMC een spreekuur herhaalde miskramen, ik ga daar heen bellen, wellicht dat zij iets voor ons kunnen betekenen. Heb jij laten onderzoeken of er een lichamelijke oorzaak kan zijn?



Saudade, daar denk ik soms ook aan.. Aan de andere kant: we hebben een gezonde dochter, dus mijn lijf 'moet het kunnen'.. Verwarrend hoor.
Computer says nooooo
Alle reacties Link kopieren
:hug:
Alle reacties Link kopieren
*
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel Jessie! Wat lief dat je hier een knuffel komt geven? Alles nog steeds goed bij jou hoop ik? :rose:
Computer says nooooo
Alle reacties Link kopieren
Hai Summer, ja so far so good nog steeds, morgen weer echo. Als het bij mij dit keer goed gaat, dan denk ik dat het toch echt komt door de progesteron en progynova die ik op verzoek van mn gyn hier slik..

Maar ik kan me voorstellen dat je nou even niet bezig bent met een volgende zwangerschap. Probeer eerst dit maar weer een plekje te geven. Sterkte xx
Alle reacties Link kopieren
Meis34, wat een moedige beslissing van jullie. Inderdaad, het hakt er enorm in. 1 miskraam al natuurlijk, maar nu eigenlijk voor mijn gevoel bijna een jaar zwanger en een heleboel verdriet als 'resultaat'. Dat is best wrang. Mijn lijf heeft er ook moeite mee, die hormonen die steeds alle kanten op vliegen.
Computer says nooooo
Alle reacties Link kopieren
Wat ontzettend fijn Jessie!! Ik heb het daar gister me de vk over gehad, en het is eerder al bij me op gekomen, dat het misschien een idee had kunnen zijn om progesteron te nemen. Ik merk namelijk ook heel duidelijk aan mijn lijf wanneer de progesteron 'dipt'. Normaliter tijdens je menstruele cyclus, maar nu ook telkens tijdens de zwangerschap. Prompt heb ik dan geen verstopping meer en vliegt mijn libido omhoog. Tijdens de zwangerschap is dat ook het moment dat het hartje er mee stopte. Bizar he.



Oh Jessie, ik hoop echt hartgrondig voor jou en je man dat deze goed blijft plakken...
Computer says nooooo
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet hoe oud je bent,maar ik hoor vaker dat als je het eens een jaartje los probeert te laten,het wel lukt?

Vind het nogal wat voor je lichaam,3 keer zwanger zijn in 9 maanden tijd?

Dat kan volgens mij ook niet echt goed zijn hoor.



Kennis van mij is jaren bezig geweest,en toen bezig gegaan met adoptie.Toen ze hun kindje gingen halen,dacht ze een tropisch virus te hebben opgelopen,bleek ze zwanger!





Wel een dikke knuffel hoor,heb het gelukkig zelf nooit meegemaakt,maar ben er wel altijd bang voor geweest,omdat mijn moeder een kindje had dat dood geboren werd,en (ex)schoonmoeder een kindje dat 3uur leefde na de bevalling.

Heb ook altijd gezegd,als ik ga vloeien,ga ik niet plat op bed om het te houden( dat deden mijn moeder en schoonmoeder,was toen het advies)

Ik geloof er echt in dat als het "eraf"komt,het niet levensvatbaar is geweest.
Alle reacties Link kopieren
Summer, wat erg dat het weer niet gelukt is. Ik gun het je ontzettend. Heel veel sterkte (weer!) de komende tijd!
Alle reacties Link kopieren
Dat is bijzonder, dat je dat zelf ook al aan je lichaam voelt. Dan zou ik het zeker eens bij een gyn aankaarten. Mocht je meer specifieker info willen, mag je me ook best mailen hoor, zet ik tijdelijk mn emailadrs even neer.



Lief dat je zelfs nu zo met me meeleeft!
Alle reacties Link kopieren
Ladytruckster, het advies een jaar los te laten heb ik inderdaad ook aleens gekregen. Ik zou dat ook het liefste doen. Echter is mijn geboortejaar 73, ik heb mezelf tot mijn 40 ste verjaardag gegeven. Alhoewel... Stiekem.. Mijn omaatje was 38, 40 en 43 toen ze haar kinderen baarde. Zij ontmoette net als ik pas laat de liefde van haar leven :-)
Computer says nooooo
Alle reacties Link kopieren
Over het al dan niet plat liggen: ik ben juist bang dat het niet aan een chromosoom-probleem bij het kindje ligt, of mijn man, bv, maar aan mij. De zwangerschappen beginnen heel goed, hormonen vliegen om de oren en ineens dipt de boel. Nu al 2x ook na een echo met goede hartactie en groei.
Computer says nooooo
Alle reacties Link kopieren
Jessie75: natuurlijk leef ik met je mee! En ik gun het je des te meer! Het moment dat ik het andere vrouwen niet meer kan gunnen is mi het moment dat ik een pauze moet nemen, dan wordt ik te wrang.



Toen ik vorig jaar mijn beste vriendin een berichtje stuurde dat ik zwanger was, heeft ze me erg gekwetst door als antwoord een "nounou, wat een yuppenplanning.. Gefeliciteerd hoor, enjoy je hormonen, i wish we were that lucky".

Dat moment dat ik dat las, was voor mij achteraf een levensles hoe ik er niet in wil staan.



Maar... Graag! Laat maar even weten hoe laat dan kijk ik en kun je het weer snel weg halen.
Computer says nooooo
Alle reacties Link kopieren
Summer,mijn oma was 46,dacht dat ze in de overgang zat,was ze 5 maanden zwanger hahaha,dus je hebt nog even hoor!

Maar snap je wel hoor.
Alle reacties Link kopieren
Hahaha ... Die oma's toch ... En ik maar denken dat onze generatie laat is X-D
Computer says nooooo
Alle reacties Link kopieren
*poef*

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven