Hoe vertellen dat ik zwanger ben, als het bij zus niet lukt.

14-11-2012 13:14 107 berichten
Alle reacties Link kopieren
Tsja, de titel zegt het eigenlijk wel. Ik ben nog in de eerste weken, dus er is absoluut een kans dat we het misschien wel niet hoeven te vertellen, maar wil me er alvast op voorbereiden.



Mijn zus is nu al een hele poos bezig om zwanger te worden en het lukt niet. Medische molen, acupunctuur, yoga, kruiden etc. zijn de revue al gepasseerd.



Ik heb het nog tegen niemand gezegd. We weten het nu twee weken.



Ik zat te denken dat ik het misschien beter eerst tegen haar kan zeggen en daarna pas tegen mijn ouders.

Ik denk als ik het zeg als we allemaal samen zijn, dan is het voor mijn ouders natuurlijk heel schrijnend dat ze met één blije dochter zitten en één verdrietige.



Zus woont op ongeveer 3 uur reizen. Ik ga niet vaak lang en wanneer ik nu voor de kerst nog wil afspreken dan zal ze wel aanvoelen dat er iets is, want ik heb haar een kleine maand geleden nog gezien.



Zowel ouders als zus weten niet dat ik met anticonceptie ben gestopt.



Ik heb nog stille hoop dat mijn zus eerder met goed nieuws komt, maar ben bang dat dit niet het geval is.



Misschien vrouwen in een zelfde situatie geweest of in de situatie van mijn zus. Wat moet ik wél doen, wat juist niet?
Alle reacties Link kopieren
quote:Chaja_ schreef op 14 november 2012 @ 14:12:

Inderdaad niet doen waar de rest van de familie bij is en ook niet zeggen het was in 1 keer raak.!maar serieus.... dan mag TO dat ook aan echt niemand vertellen. Want als zus dat via via hoort is ze extra pissed omdat er tegen haar gelogen is.
Alle reacties Link kopieren
Kaetje: ik denk zéker dat zus wat vermoed als ze belt voor een afspraak. Dat kan een voordeel zijn: ze kan zich een beetje voorbereiden. Kan ook een nadeel zijn: ze zit zich op te fokken.

Ik ken Dommiedoms' zus niet, dus dat blijft gissen.

Leuk gevonden 'kaedootje' ;) overigens.



Alexatje: er is een tijd voor alles.Er is een tijd voor iets vertellen en er is een tijd voor iets verwerken. Ja, het is wennen aan het tante-schap, en daar heeft ze 9 maanden de tijd voor. (al zal de geboorte ook een shock voor haar zijn, maar dat is voor later een zorg) Ze heeft eerst even lucht nodig .

.

Zoals ik al aangaf in mijn eerdere post: Dommiedom hoeft zéker niet op haar tenen te lopen tijdens haar zwangerschap. Het is de gulden middenweg zoeken en dat kunnen Dommiedom en haar zus samen doen, als beiden bereid zijn de hand naar elkaar uit te steken.



Soms moet je even gas terugnemen om daarna vol te kunnen genieten van tante zijn. Een tactvolle zus zoals Dommiedom kan daar zeker bij helpen.
quote:alexatje schreef op 14 november 2012 @ 15:48:

[...]



Ik begrijp het helemaal en ik ben ook met jouw eens , ik denk misschien te simpel over dingen , en voor TO is het gevoel dubbel natuurlijk , maar ik vind ook als zus zijnde ook blij voor TO moet zijn , door haar zus kan ze nu niet helemaal genieten van haar zwangerschap en nu moet ze rekening mee houden met het blij zijn van , moet zij daar door 9 maanden lang op er teentjes lopen dan ? En daarna dan ? Ze zou moeten wennen aan het idee dat ze eerder tante wordt dan moeder .Heb je ervaring met de situatie zoals besproken in dit topic? Zo kom je namelijk niet over, noch als iemand die zich erin kan inleven. Natuurlijk is de inhoud van de boodschap uiteindelijk hetzelfde: de één is zwanger en de ander (nog) niet, maar bij een dierbare wil je het hele proces eromheen en de manier waarop zo goed mogelijk doen. Dat kun je vast wel begrijpen.
Alle reacties Link kopieren
quote:love-lady-gaga schreef op 14 november 2012 @ 16:04:

[...]





maar serieus.... dan mag TO dat ook aan echt niemand vertellen. Want als zus dat via via hoort is ze extra pissed omdat er tegen haar gelogen is.



Oh, ik weet niet of ik dat niet duidelijk heb opgeschreven, maar het was niet in één keer raak.

Het was wel snel, maar niet om van de daken te schreeuwen zo speciaal. We gingen op goed geluk en het lukte (wat ik door alles wat ik met zus heb meegemaakt niet had verwacht).

Maar daar ga ik het helemaal niet over hebben, het lijkt me sterk dat iemand geïnteresseerd is wat man en ik in bed uitspoken en hoe vaak!
Alle reacties Link kopieren
quote:alexatje schreef op 14 november 2012 @ 15:48:

[...]



Ik begrijp het helemaal en ik ben ook met jouw eens , ik denk misschien te simpel over dingen , en voor TO is het gevoel dubbel natuurlijk , maar ik vind ook als zus zijnde ook blij voor TO moet zijn , door haar zus kan ze nu niet helemaal genieten van haar zwangerschap en nu moet ze rekening mee houden met het blij zijn van , moet zij daar door 9 maanden lang op er teentjes lopen dan ? En daarna dan ? Ze zou moeten wennen aan het idee dat ze eerder tante wordt dan moeder .Als zus toch 3 uur verderop woont komt ze TO niet elke dag tegen met dikke buik en zwanger-verhalen. En bij zoiets als facebook-status-klets kan zus zelf kiezen of ze het leest of niet.
Alle reacties Link kopieren
nou..Dommiedom, dat zeg je nou wel maarruhh...vertel eens.. nou maak me nieuwsgierig..



zonder gekheid: ik denk dat jij nu een prima afweging kan maken nadat je alle tips gelezen hebt en jij kent je zus het beste



Succes enne.. nogmaals gefeliciteerd met je zwangerschap!
Alle reacties Link kopieren
quote:arno-niemen schreef op dinsdag 13 november 2012 14:43 @Suziiiie, daar zit wel iets in. Meningen van anderen hebben mij vroeger altijd al veel beinvloed. Tegenwoordig wel minder, maar het speelt misschien nog wel steeds een aardige rol.
Alle reacties Link kopieren
quote:dommiedom schreef op 14 november 2012 @ 16:07:

[...]



Oh, ik weet niet of ik dat niet duidelijk heb opgeschreven, maar het was niet in één keer raak.

Het was wel snel, maar niet om van de daken te schreeuwen zo speciaal. We gingen op goed geluk en het lukte (wat ik door alles wat ik met zus heb meegemaakt niet had verwacht).

Maar daar ga ik het helemaal niet over hebben, het lijkt me sterk dat iemand geïnteresseerd is wat man en ik in bed uitspoken en hoe vaak!



Ja dat wordt vaker gevraagd he, ik vind dat zo'n genante vraag.

Alsof je gaat antwoorden: Nou dee woensdag nadat we bij jullie koffie hadden gehad, weet je nog. Toen die hebben we geneukt.... haha
Alle reacties Link kopieren
quote:love-lady-gaga schreef op 14 november 2012 @ 16:12:

[...]





Ja dat wordt vaker gevraagd he, ik vind dat zo'n genante vraag.

Alsof je gaat antwoorden: Nou dee woensdag nadat we bij jullie koffie hadden gehad, weet je nog. Toen die hebben we geneukt.... haha





Wat een idioterie zeg!



Nou dat belooft dan wat.
Alle reacties Link kopieren
Meiroosje, de tweede was ook een echt kado! Hij kwam onverwacht en het is zo'n schatje. De oudste is een wonder ontstaan door ICSI maar de tweede is net zo goed een wonder.



Ik vind het knap hoe jij onder woorden kan brengen wat je gevoeld hebt en hoe jij er in staat.
Alle reacties Link kopieren
Kaetje: da's het resultaat van jaren zelfreflectie..
Alle reacties Link kopieren
Ik up ''m even, ingeval Dommiedom nog hier is.



Heb je al besloten wat je gaat doen en zo ja, is het gelopen zoals je gehoopt had?
Alle reacties Link kopieren
Ja ik ben ook heel benieuwd of je het al verteld hebt en hoe dat gegaan is. Ik vind het iig super dat je rekening probeert te houden met het verdriet van je zus
Alle reacties Link kopieren
Maar dat 'in 1 keer raak' slaat toch op de eerste cyclus meteen raak, niet op hoeveel keer je wat precies samen hebt uitgespookt? Of heb ik dat altijd verkeerd geinterpreteerd?



Op facebook zie ik wel vaak mannen die zeggen dat ze vader worden dan gefeliciteerd worden met 'goed raak geschoten', dat vind ik altijd wel een beetje ranzig eigenlijk...
Alle reacties Link kopieren
Allereerst gefeliciteerd!!



Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt, alleen net iets anders. Ik was al lange tijd aan het proberen en op het moment dat ik hoorde dat ik verminderd vruchtbaar ben en dat ik de medische molen in moest, vertelde mijn zus dat ze zwanger is (na 2x!). Je kon me op dat moment niet gelukkiger maken!! Ik ben zo ontzettend blij dat mijn zus zwanger is. Ik gun haar veel meer goede dingen in het leven dan dat ik mezelf gun! :-) Yes, ik word tante! Hoera! Ik ben er echt oprecht heel blij mee!! Geen enkele keer jaloezie of afgunst gevoeld. Ik ga dolgraag mee naar echo's en andere zwangerschapsdingen (shoppen bijvorbeeld) en ga het liefst elke week langs om de baby te voelen schoppen!! :-)



Dus zo kan het ook zo zijn..... Succes en veel plezier met vertellen, hoera je bent zwanger! :-)
Alle reacties Link kopieren
RennenDan: ik denk dat je even een onderscheid moet maken tussen vrouwen als jijzelf: die nog bezig zijn en dus nog kans maken op een kind en vrouwen zoals ik, waarbij het zeker is dat er geen kind komt.



De gevoelens van beide groepen zijn erg verschillend. Ik denk dat jij nu nog niet zo goed kan inschatten wat het betekent voor vrouwen die de finish zonder baby in de armen passeren.Je ben jaloezievrij en ik hoop van harte dat dit zo blijft. Jij gunde het een ander meer dan jezelf: dat siert je. Ik geef eerlijk toe dat ik het mijzelf meer dan een ander gunde. Is dat fout? Nee. Wel heel erg menselijk.



Pyridine:idd: mensen die gillen 'het was in 1 keer ráák hoor!' hebben het idd over de 1e cyclus. Nutteloze info, overigens. Vind ik dan.
Alle reacties Link kopieren
Ik had dat bij mijn beste vriendin. Zij was al ruim 4 jaar bezig voor een tweede kindje. In de tussentijd had ik de eerste gekregen en was ik ook alweer zwanger van de tweede. Zij hadden toen net te horen gekregen dat de kans dat er ooit een tweede zou komen nagenoeg nihil was, omdat haar man vrijwel geen levend zaad had.

Omdat ze wel aan zag komen dat er bij ons ooit een tweede zou komen, had ze me ooit gevraagd of ik het haar t.zt. per email wilde vertellen. Dan hoefde ze niet gelijk te reageren en hoefde ik niet te zien hoe haar eerste reactie was. Ik heb het zo lang mogelijk uitgesteld tot een week of 13, in de hoop dat ze me voor zou zijn met haar tweede, maar uiteindelijk heb ik haar inderdaad gemaild met het nieuws. Een uurtje later belde ze me op om te feliciteren. Ze vertelde later wel dat ze eerst even gehuild had, maar toch ook heel blij voor ons was. Voor haar was het fijn om het op deze manier te horen, in elk geval.



(En een maand later kwam ze rennend, buiten adem en zowat in tranen bij ons aan de deur met haar net volgeplaste zwangerschapstest in de hand, wat een van de mooiste momenten van dat jaar was voor mij. Inmiddels zijn onze zoontjes allebei ongeveer 3,5 en dikke vriendjes. Ik hoop dat dat bij jullie ook zo zal zijn.)
..
Alle reacties Link kopieren
Veel succes DommieDom. Wij kregen ditzelfde nieuws na een miskraam en een tal aan pogingen waar iedereen van wist. We hebben beide zo enthousiast en blij mogelijk gereageerd op dat moment. uiteindelijk bleek ik een paar maanden later zelf ook weer zwanger en hebben we dus juist heel veel kunnen delen samen!



Ik ga voor je duimen dat het bij jullie ook zo loopt, jij hebt namelijk ook het recht om te genieten en trots te zijn op je zwangerschap! En dat is nu toch wat lastiger dan "normaal".
Alle reacties Link kopieren
Dommiedom, weet niet of je hier nog wat aan hebt, maar ik heb een maand of twee geleden precies zelfde overweging moeten maken. Zus is uiteindelijk eerste geweest die ik 't heb verteld en daar was ze erg blij mee. Eerste reactie was positief, ze zou het verschrikkelijk vinden als ik hetzelfde door moest maken als zij: hormonen, ivf en elke keer maar weer ongesteld worden. Het blijft moeilijk, maar ik probeer haar zo veel mogelijk te betrekken en ze geeft zelf aan als het teveel wordt. Pijn vooral niet uit de weg gaan heb ik geleerd.



Wat betreft telefoon: zou daar niet heel moeilijk over doen als ze zover weg woont. Heb mijn ouders het ook over de telefoon verteld (wonen ook ver weg), gewoon omdat ik niet zo lang wilde wachten. Vertel haar je moeite, maar dat je het haar graag wilde zeggen en daar niet langer mee wilde wachten.



En geniet van je zwangerschap. Al weet ik hoe moeilijk dat soms is; begin me steeds meer te realiseren wat zij moet missen.



Sterkte, veel geluk en ik hoop dat je ook snel tante mag worden!
Alle reacties Link kopieren
quote:Meiroosje schreef op maandag 19 november 2012 08:58 RennenDan: ik denk dat je even een onderscheid moet maken tussen vrouwen als jijzelf: die nog bezig zijn en dus nog kans maken op een kind en vrouwen zoals ik, waarbij het zeker is dat er geen kind komt.



De gevoelens van beide groepen zijn erg verschillend. Ik denk dat jij nu nog niet zo goed kan inschatten wat het betekent voor vrouwen die de finish zonder baby in de armen passeren.Je ben jaloezievrij en ik hoop van harte dat dit zo blijft. Jij gunde het een ander meer dan jezelf: dat siert je. Ik geef eerlijk toe dat ik het mijzelf meer dan een ander gunde. Is dat fout? Nee. Wel heel erg menselijk.



Meiroosje, sorry als ik gemeen overkwam. Zo bedoelde ik het absoluut niet! Ik begreep dat de zus van TO nog bezig is en nog niet is 'opgegeven'. Ik begrijp dat het voor jou, en anderen, veel moeilijker is dan voor vrouwen die nog bezig zijn, ook al duurt het langer.



Bovendien gun ik het mijn zus meer dan mezelf, bij andere vrouwen denk ik soms wel: 'waarom zij wel en ik niet?'



Maar ja, ik wilde eigenlijk met m'n berichtje laten weten dat de reactie dus niet per se 'negatief' hoeft te zijn. Ik was er dolblij mee, een baby'tje in de familie, ook al is het niet de mijne. Maar misschien is dat ook wel omdat ik mijn zus elke dag zo zou kunnen zien en niet drie uur hoef te reizen.



TO, heb je het inmiddels al verteld? Live of via de telefoon? Hoe gaat het nu met je zus?



Meiroosje, nog een vraag voor jou, je hoeft natuurlijk geen antwoord te geven. Hebben jullie adoptie overwogen? Waarom wel/niet? Ik zit er nu aan te denken, maar durf het nog niet zo goed. Stom, want dat proces duurt ook meerdere jaren....
anoniem_145560 wijzigde dit bericht op 19-11-2012 23:05
Reden: Mijn reactie was verdwenen, alleen de quote stond er :-S
% gewijzigd
quote:pyridine schreef op 18 november 2012 @ 19:09:

Op facebook zie ik wel vaak mannen die zeggen dat ze vader worden dan gefeliciteerd worden met 'goed raak geschoten', dat vind ik altijd wel een beetje ranzig eigenlijk...Nou inderdaad, alsof er ook kans op was dat het in haar oog ofzo terechtkwam
Alle reacties Link kopieren
quote:Meiroosje schreef op 19 november 2012 @ 08:58:

RennenDan: ik denk dat je even een onderscheid moet maken tussen vrouwen als jijzelf: die nog bezig zijn en dus nog kans maken op een kind en vrouwen zoals ik, waarbij het zeker is dat er geen kind komt.





Wat bedoel je hiermee? Dat jij mee "recht" hebt om verdrieting en/of boos te zijn? Dat men meer rekening moet houden met jou dan met iemand die wel nog een klein kansje heeft?



Ik heb ook bepaalde wensen waarvan ik dolgraag zou willen dat ze uit zouden komen. Maar weet dat dat niet gaat lukken. Da's effe pijnlijk en moet je verwerken ja. Maar om dan niemand om je heen diezelfde wens (die nog uitkomt ook) te gunnen is gewoon echt niet netjes.
Alle reacties Link kopieren
Rennendan: Ja, we hebben adoptie overwogen. We hebben daar niet voor gekozen.Een van de redenen was mijn leeftijd. Door de wachttijd voor adoptie was ik wettelijk gezien te oud als we eindelijk aan de beurt zouden zijn en zouden dan niet meer in aanmerking komen.



Love Lady Gaga: Wat ik ermee bedoel is dat de groep vrouwen die nog een kind krijgen, een ander proces doormaken dan vrouwen die definitief geen kind (meer) kunnen krijgen. Dat is een totaal ander verdriet. Het grote onderscheid tussen beide groepen is dat de ene groep nog hoop heeft: "misschien zit ik er volgende maand ook wel bij" (en hoop doet leven) . De andere groep niet meer. Zij moeten hun leven opnieuw richting geven.



Heb ik meer recht erop om 'verdrietig of boos' te zijn? Neen.Ik zeg ook nergens dat ik er meer recht op heb. Ik zeg alleen dat het verdriet anders is.



Kiderloosheid duurt een leven lang. Je bent namelijk ook kleinkinderloos. Je moet meerdere keren in je leven dealen met het feit dat er geen kinderen zijn omdat de mensen om jou heen wel kinderen hebben en met hen mee groeien, fases meemaken.Jij hebt die fases niet en elke keer doet dat pijn. Elke keer opnieuw is dat een rouwproces van vallen en opstaan. Het is niet iets dat je een keer verwerkt en er dan nooit meer last van hebt.



Een wens gun ik iedereen. Een kind gun ik iedereen. Maar ik gunde het mijzelf ook en ja, soms meer dan anderen. Omdat ik dacht dat ik een goede moeder had kunnen worden. Dat mag gewoon. Gelukkig wel.
Alle reacties Link kopieren
Love ladey Gaga, geen idee over wat voor soort wensen jij het hebt maar een onvervulde kinderwens is, zoals Meiroosje al zegt, iets dat je hele leven bij je blijft en met je leven mee evolueert. Bovendien is het iets waar veel mensen iets over denken te moeten vragen of zeggen. Familiefeestjes, buren, vage kennissen en weet ik wie vragen ook te pas en te onpas of je kinderen hebt, wilt of aan het maken bent. Niemand heeft mij ooit gevraagd "wil je ooit een wereldreis maken" of "ga je ooit nog in een Formule 1 auto rijden" of "wordt het niet eens tijd dat jij een boek gaat schrijven? Je hebt er wel de leeftijd voor". Wel of geen kinderen krijgen lijkt wel iets dat je publiekelijk moet verdedigen/verantwoorden en dat kan heel pijnlijk zijn.
Alle reacties Link kopieren
Een tijdje terug had ik een vergelijkbare situatie, niet met een zus, maar een goede vriendin die ik al vanaf de peuterspeelzaal ken.



Ik heb het haar persoonlijk verteld (ook 3u reizen) voordat de bulk het wist. In eerste instantie zonder gebak e.d. en samen enorm op de bank zitten huilen (een heel bijzonder moment). Ik gun het hun zo, maar zij ons ook!



Toen ik binnenkwam vermoedde ze al dat ik met dit nieuws kwam, en ze gunde het mij ontzettend, ook al blijft het confronterend voor ze. ZIj vond het wel prettig dat ze al het vermoeden had dat ik zwanger was (terwijl het verder voor iedereen een complete verrassing was). Mogelijk kan het geven van wat hints je zus ook al wat voorbereiden op het nieuws.



Ik zag er tegenop om het te vertellen, voelde me ook schuldig. Uiteraard kan jij er niet voor zorgen dat zij wel zwanger wordt, maar je gunt het ook je zus van harte. Reken erop dat er geen dolenthousiaste reactie komt, maar weet ook dat ze het jou van harte zal gunnen. Het is natuurlijk ook heel bijzonder om tante te worden, en daar zal ze ook van gaan genieten. Ik hoop dat er voor jou, nadat je het verteld hebt, een hele last van je af valt en je er zelf ook meer van kan gaan genieten. Mogelijk versterkt dit je band alleen maar verder, zoals dat ook bij mij en mijn vriendin gebeurde.



Heel veel succes!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven