Zwanger
alle pijlers
Ik wil zo graag een derde kindje....
zondag 16 december 2012 om 13:12
Hallo meiden,
Ik ben nieuw op dit forum. Heb behoefte aan het delen van mijn gevoelens, dus vandaar dat ik hier ben.
Ik ben 33 jaar en heb twee lieve dochters, van net 4 en van anderhalf. Tot voor afgelopen week was ik zwanger van de derde. Voor elke dochter heb ik een miskraam gehad en daarom mag ik al vroeg terecht voor een echo. Vanwege wat bloedverlies heb ik de afgelopen weken meerdere echo´s gehad en alles leek steeds goed: het hartje klopte, kindje groeide. Op de eennalaatste echo bleek dat ik qua termijn een week achter lag op mijn eigen berekening, maar dat hoeft niks te zeggen. Helaas bleek afgelopen dinsdag het hartje tóch niet meer te kloppen en is het dus toch misgegaan. Een dag later heb ik medicatie gekregen en in de afgelopen dagen is er al veel 'afgekomen'. Morgen heb ik de controle: of alles schoon is of dat er alsnog gecuretteerd moet worden.
De miskramen zijn steeds heel pijnlijk. Ik heb echte weeën en behalve het persen is het net een echte bevalling. Vreselijk. Ik ben heel blij met mijn twee dochters, maar ik wil heel graag een derde. Mijn man gelukkig ook. Maar het is erg onzeker allemaal. Gaan we ons laten onderzoeken nu? Of gaan we er gewoon weer voor? Eén miskraam is pech, een tweede kan je ook overkomen (hoe naar dat ook is overigens), maar ik voel me nu voor het eerst een 'medisch geval'. Is er iets aan de hand? En zo ja: wat is er dan aan de hand? Misschien blijkt uit bloedonderzoek wel dat we geen jongetjes kunnen 'maken' (volgens de gyn een reële theorie). Moeten we dan maar hopen dat de volgende (als dat al wel weer lukt) gelijk maar weer een meisje is. Of is er iets anders aan de hand? Of toch niks?
Nou ja, jullie lezen het al: ik vind het een onzekere tijd. En op dit moment is er toch al niet veel goeds. Twee weken geleden is mijn dierbare oma overleden en daarnaast speelt een heel vervelend conflict met mijn schoonouders.
Wie herkent zich een beetje in mijn verhaal of heeft gewoon de behoefte om te reageren ?
Ik ben nieuw op dit forum. Heb behoefte aan het delen van mijn gevoelens, dus vandaar dat ik hier ben.
Ik ben 33 jaar en heb twee lieve dochters, van net 4 en van anderhalf. Tot voor afgelopen week was ik zwanger van de derde. Voor elke dochter heb ik een miskraam gehad en daarom mag ik al vroeg terecht voor een echo. Vanwege wat bloedverlies heb ik de afgelopen weken meerdere echo´s gehad en alles leek steeds goed: het hartje klopte, kindje groeide. Op de eennalaatste echo bleek dat ik qua termijn een week achter lag op mijn eigen berekening, maar dat hoeft niks te zeggen. Helaas bleek afgelopen dinsdag het hartje tóch niet meer te kloppen en is het dus toch misgegaan. Een dag later heb ik medicatie gekregen en in de afgelopen dagen is er al veel 'afgekomen'. Morgen heb ik de controle: of alles schoon is of dat er alsnog gecuretteerd moet worden.
De miskramen zijn steeds heel pijnlijk. Ik heb echte weeën en behalve het persen is het net een echte bevalling. Vreselijk. Ik ben heel blij met mijn twee dochters, maar ik wil heel graag een derde. Mijn man gelukkig ook. Maar het is erg onzeker allemaal. Gaan we ons laten onderzoeken nu? Of gaan we er gewoon weer voor? Eén miskraam is pech, een tweede kan je ook overkomen (hoe naar dat ook is overigens), maar ik voel me nu voor het eerst een 'medisch geval'. Is er iets aan de hand? En zo ja: wat is er dan aan de hand? Misschien blijkt uit bloedonderzoek wel dat we geen jongetjes kunnen 'maken' (volgens de gyn een reële theorie). Moeten we dan maar hopen dat de volgende (als dat al wel weer lukt) gelijk maar weer een meisje is. Of is er iets anders aan de hand? Of toch niks?
Nou ja, jullie lezen het al: ik vind het een onzekere tijd. En op dit moment is er toch al niet veel goeds. Twee weken geleden is mijn dierbare oma overleden en daarnaast speelt een heel vervelend conflict met mijn schoonouders.
Wie herkent zich een beetje in mijn verhaal of heeft gewoon de behoefte om te reageren ?
zondag 16 december 2012 om 13:27
Jeetje joh, wat een narigheid allemaal... ik herken het niet, ben zelf gelukkig met twee dochters en hoef geen derde meer, ook het geluk gehad nooit een miskraam te hebben meegemaakt. Maar zoals je het beschrijft lijkt het me vreselijk; als je er nou nog een kind mee krijgt is zijn die weeën nog te overzien, nu komt het nog bovenop het verdriet dat je al hebt om de miskraam.
Ik kan me voorstellen dat je je niet al te best voelt en veel twijfels hebt. Neem iig wat tijd om te bedenken hoe je verder wilt. Het heeft geen haast en je wordt nu vast overspoeld door emoties, nog aangevuld met hormonen en wat er verder speelt in de persoonlijke sfeer; het is allemaal niet niks! En vraag om een gesprek met de gynaecoloog, die kan jullie vast adviseren bij hoe verder te gaan met eventueel onderzoek.
Veel sterkte
Ik kan me voorstellen dat je je niet al te best voelt en veel twijfels hebt. Neem iig wat tijd om te bedenken hoe je verder wilt. Het heeft geen haast en je wordt nu vast overspoeld door emoties, nog aangevuld met hormonen en wat er verder speelt in de persoonlijke sfeer; het is allemaal niet niks! En vraag om een gesprek met de gynaecoloog, die kan jullie vast adviseren bij hoe verder te gaan met eventueel onderzoek.
Veel sterkte
zondag 16 december 2012 om 13:54
zondag 16 december 2012 om 13:58
Allereerst een
Wat heftig dat je een miskraam hebt gehad (en al 2 eerder hebt). Lijkt me heel verdrietig en pijnlijk ook zo te lezen.
En een dierbare verloren ook nog. Ik heb het met je te doen.
Ik ken de wens voor nog een zwangerschap ook (voor mij dan een 2e).
Veel sterkte de komende tijd, hopelijk kunnen de feestdagen vor wat afleiding zorgen met je gezin. Al lees ik ook over een conflict met schoonouders dus dat zal mss niet makkelijk zijn rond deze tijd.
Wat heftig dat je een miskraam hebt gehad (en al 2 eerder hebt). Lijkt me heel verdrietig en pijnlijk ook zo te lezen.
En een dierbare verloren ook nog. Ik heb het met je te doen.
Ik ken de wens voor nog een zwangerschap ook (voor mij dan een 2e).
Veel sterkte de komende tijd, hopelijk kunnen de feestdagen vor wat afleiding zorgen met je gezin. Al lees ik ook over een conflict met schoonouders dus dat zal mss niet makkelijk zijn rond deze tijd.
zondag 16 december 2012 om 13:58
zondag 16 december 2012 om 14:01
Herken je gevoel. Voor de eerste een mk en na de tweede nog een mk. Een derde was (en is!) heel gewenst.
Geen idee wat de oorzaak was. Wel ben ik elke keer in 1x zwanger geraakt. Ik las een artikel over vruchtbaarheid, te vruchtbaar zijn. Waardoor minder goede cellen de kans krijgen een zwangerschap te vormen.
Ik had bij de tweede mk ook een vreselijk pijnlijke bevalling. Herkenbaar dus.
Vroege echo hoeft van mij niet, wat je zelf ervaren hebt, het geeft zo weinig garantie.
Geen idee wat de oorzaak was. Wel ben ik elke keer in 1x zwanger geraakt. Ik las een artikel over vruchtbaarheid, te vruchtbaar zijn. Waardoor minder goede cellen de kans krijgen een zwangerschap te vormen.
Ik had bij de tweede mk ook een vreselijk pijnlijke bevalling. Herkenbaar dus.
Vroege echo hoeft van mij niet, wat je zelf ervaren hebt, het geeft zo weinig garantie.
zondag 16 december 2012 om 14:02
zondag 16 december 2012 om 14:30
Bedankt voor jullie reacties!
River_Song: nee, die zijn niet onderzocht. Mij is verteld dat dat pas na drie miskramen gebeurd. Pas dan is er een patroon zeg maar.
Natonco, haha dat hebben mijn man en ik ook al gezegd tegen mekaar. Laten we maar op tijd beginnen, want ons kennende... Vlak voor, tijdens en na de bevalling van mijn jongste heeft mijn man een opvlamming van Crohn gehad. Hij is toen een week na de bevalling uiteindelijk geopereerd en heeft een jaar een stoma gehad. Daarom hebben we langer gewacht dan we eigenlijk wilden: we vonden dat dat eerst op orde moest zijn. Maar ik had toch gehoopt het patroon te kunnen doorbreken. En als ik nou 100% garantie zou hebben dat een volgende helemaal goed zal gaan... Helaas wil niemand mij die zekerheid geven .
Noodles, spannend ook voor jullie. Zijn jullie al lang bezig? En mijn schoonouders... ach. Het is eigenlijk de moeite niet waard om het over ze te hebben. Ik ga er dit jaar ook niet naar toe met kerst. Bespaart me een hoop ellende.
Gonien, voor jou ook naar, die (pijnlijke) miskramen. Was je telkens al ver? Ik was de laatste keer tien weken. De eerste keer ook en de tweede keer zeven weken. Die tweede keer was ook niet zo pijnlijk. Zijn jullie nu ook weer bezig voor een derde?
Madamemicmac: wat leuk dat jullie drie kindjes hebben. Gaat dat goed? Hoe oud zijn je kinderen? Uiteindelijk is de wens te groot en zullen we er weer voor gaan, maar dan zal ik geen gerust moment kennen in de eerste periode.
River_Song: nee, die zijn niet onderzocht. Mij is verteld dat dat pas na drie miskramen gebeurd. Pas dan is er een patroon zeg maar.
Natonco, haha dat hebben mijn man en ik ook al gezegd tegen mekaar. Laten we maar op tijd beginnen, want ons kennende... Vlak voor, tijdens en na de bevalling van mijn jongste heeft mijn man een opvlamming van Crohn gehad. Hij is toen een week na de bevalling uiteindelijk geopereerd en heeft een jaar een stoma gehad. Daarom hebben we langer gewacht dan we eigenlijk wilden: we vonden dat dat eerst op orde moest zijn. Maar ik had toch gehoopt het patroon te kunnen doorbreken. En als ik nou 100% garantie zou hebben dat een volgende helemaal goed zal gaan... Helaas wil niemand mij die zekerheid geven .
Noodles, spannend ook voor jullie. Zijn jullie al lang bezig? En mijn schoonouders... ach. Het is eigenlijk de moeite niet waard om het over ze te hebben. Ik ga er dit jaar ook niet naar toe met kerst. Bespaart me een hoop ellende.
Gonien, voor jou ook naar, die (pijnlijke) miskramen. Was je telkens al ver? Ik was de laatste keer tien weken. De eerste keer ook en de tweede keer zeven weken. Die tweede keer was ook niet zo pijnlijk. Zijn jullie nu ook weer bezig voor een derde?
Madamemicmac: wat leuk dat jullie drie kindjes hebben. Gaat dat goed? Hoe oud zijn je kinderen? Uiteindelijk is de wens te groot en zullen we er weer voor gaan, maar dan zal ik geen gerust moment kennen in de eerste periode.
zondag 16 december 2012 om 14:35
Goh, dat ik nou lees dat je man crohn heeft. Ik heb die ziekte ook. Ik heb 2 oudere kinderen en wilde graag een 3e, maar de crohn gooide roet in het eten! Na een opvlamming en door de crohn vruchtbaarheidsproblemen, ben ik tóch zwanger geworden. Ik heb wel 6 jaar leeftijdverschil tussen de oudste 2 en de jongste, maar dat maakt niks uit.
zondag 16 december 2012 om 14:37
Ik heb mijn eerste zwangerschap na 12 weken een mk gekregen. Foutje van de natuur werd gezegd. Daarna gezonde zoon gekregen (wel prematuur/dysmatuur geboren, zw. vergiftiging en HELLP) Daarna nog een mk en toen hebben we onderzoek laten doen waar niks uit kwam. Bij allebei was het genetisch goed. Dus we wilde nog 1x proberen. Ook dat werd helaas na 4,5 week een mk en toen wilde ik eigenlijk niet meer. 5 weken na de mk bleek ik bijna 5 weken zwanger en mijn dochter is nu alweer 2,5.
Voor mij is de cirkel rond en heb ik het goed afgesloten. Voor mij geen kinderen meer
Voor mij is de cirkel rond en heb ik het goed afgesloten. Voor mij geen kinderen meer
zondag 16 december 2012 om 14:40
zondag 16 december 2012 om 14:42
River_Song, oh ok. Nee, ik heb het ook niet opgevangen toen. Het kwam bij tien weken eruit, maar op de echo bleek dat het al bij zeven weken niet meer verder was gegroeid. Is het bij die ene miskraam gebleven voor je?
Madamemicmac, ben je er wel bewust voor gegaan, voor je derde? Wat naar dat het gevolgen heeft gehad voor je vruchtbaarheid. Komt dat dan door medicatie? De medicatie die mijn man heeft (remicade-infusen en beclometason) zijn, voor zover bekend, geen risico voor vruchtbaarheid.
Madamemicmac, ben je er wel bewust voor gegaan, voor je derde? Wat naar dat het gevolgen heeft gehad voor je vruchtbaarheid. Komt dat dan door medicatie? De medicatie die mijn man heeft (remicade-infusen en beclometason) zijn, voor zover bekend, geen risico voor vruchtbaarheid.
zondag 16 december 2012 om 15:00
quote:quimn schreef op 16 december 2012 @ 14:43:
Noa00, dat is ook een heftige weg voor jullie geweest zeg. Fijn dat je het goed hebt kunnen afsluiten!
Ja dat was het zeker, daarom ben ik ook zo blij dat het de 5de keer goed ging. Fijne zwangerschap gehad en met 41 weken normaal bevallen. Dus mijn cirkeltje is rond. Ik mocht dus na 2 miskramen testen of er niet meer aan de hand was. Misschien toch eens informeren?
Mijn miskramen waren ook zeer pijnlijk, echte weeen zoals jij zei eerder.
Noa00, dat is ook een heftige weg voor jullie geweest zeg. Fijn dat je het goed hebt kunnen afsluiten!
Ja dat was het zeker, daarom ben ik ook zo blij dat het de 5de keer goed ging. Fijne zwangerschap gehad en met 41 weken normaal bevallen. Dus mijn cirkeltje is rond. Ik mocht dus na 2 miskramen testen of er niet meer aan de hand was. Misschien toch eens informeren?
Mijn miskramen waren ook zeer pijnlijk, echte weeen zoals jij zei eerder.
zondag 16 december 2012 om 15:48
zondag 16 december 2012 om 16:31
quote:quimn schreef op 16 december 2012 @ 14:42:
River_Song, oh ok. Nee, ik heb het ook niet opgevangen toen. Het kwam bij tien weken eruit, maar op de echo bleek dat het al bij zeven weken niet meer verder was gegroeid. Is het bij die ene miskraam gebleven voor je?
Madamemicmac, ben je er wel bewust voor gegaan, voor je derde? Wat naar dat het gevolgen heeft gehad voor je vruchtbaarheid. Komt dat dan door medicatie? De medicatie die mijn man heeft (remicade-infusen en beclometason) zijn, voor zover bekend, geen risico voor vruchtbaarheid.
Mijn hele cyclus was in de war van waarschijnlijk de prednison. Ik had geen eisprong meer en kwam zo bij de gyneacologe terecht. En mijn lichaam was waarschijnlijk te zwak voor een zwangerschap toen en hield het zelf tegen. Maar eenmaal opgeknapt én weer normaal menstruerend gingen we ervoor, jaahhh heel bewust, en luktte het.
Ik zat aan de predn. én imuran, heb daarom geen borstvoeding gegeven.
River_Song, oh ok. Nee, ik heb het ook niet opgevangen toen. Het kwam bij tien weken eruit, maar op de echo bleek dat het al bij zeven weken niet meer verder was gegroeid. Is het bij die ene miskraam gebleven voor je?
Madamemicmac, ben je er wel bewust voor gegaan, voor je derde? Wat naar dat het gevolgen heeft gehad voor je vruchtbaarheid. Komt dat dan door medicatie? De medicatie die mijn man heeft (remicade-infusen en beclometason) zijn, voor zover bekend, geen risico voor vruchtbaarheid.
Mijn hele cyclus was in de war van waarschijnlijk de prednison. Ik had geen eisprong meer en kwam zo bij de gyneacologe terecht. En mijn lichaam was waarschijnlijk te zwak voor een zwangerschap toen en hield het zelf tegen. Maar eenmaal opgeknapt én weer normaal menstruerend gingen we ervoor, jaahhh heel bewust, en luktte het.
Ik zat aan de predn. én imuran, heb daarom geen borstvoeding gegeven.
zondag 16 december 2012 om 16:46
Ik heb na 3 miskramen (1 gezonde dochter en nu gelukkig 15 weken zwanger van nummer 3) toch gekozen voor onderzoek. Dat was voor deze zwangerschap, maar er is niets uitgekomen. De kans dat ze iets vinden is klein, de kans dat ze er vervolgens iets aan kunnen doen is nog kleiner. Het onderzoek zelf is niet heel belastend, ze nemen wat buisjes bloed af. Ik heb geen onderzoek naar de miskramen zelf laten doen, de laatste miskraam was onderweg naar Brit's ouders ( engeland) op een franse parkeerplaats... Dus daarvan kan ik niet zeggen hoe of wat.
Voor de pijn kan ik je een receptje diclofenac aanraden, mocht je het ooit nogmaals moeten meemaken. Sterkte meis
Voor de pijn kan ik je een receptje diclofenac aanraden, mocht je het ooit nogmaals moeten meemaken. Sterkte meis
zondag 16 december 2012 om 17:47
Madamemicmac, heftige ziekte is het hè. Ik hoor wel eens dat vrouwen met Crohn zich tijdens een zwangerschap wel ineens beter voelen? Oh en dat vitamine D verhaal ken ik niet. Heb wel een complete vitamine gekocht waar ook B6 in zit. En daar zit ook vitamine D in (en nog vééél meer). Dus gelijk goed.
Allis, wat erg, zo'n miskraam op een parkeerplaats. Wat fijn dat je nu weer zwanger bent. Kan me voorstellen dat je na 12 weken wat meer rust hebt gekregen.
De kans dat ze iets vinden is klein inderdaad. Ik maak me ook meer zorgen over de kleine kans dat ze wel iets vinden. Want wat dan? Maar goed, dat is van later zorg. Eerst maar eens afwachten of morgen alles schoon is.
Allis, wat erg, zo'n miskraam op een parkeerplaats. Wat fijn dat je nu weer zwanger bent. Kan me voorstellen dat je na 12 weken wat meer rust hebt gekregen.
De kans dat ze iets vinden is klein inderdaad. Ik maak me ook meer zorgen over de kleine kans dat ze wel iets vinden. Want wat dan? Maar goed, dat is van later zorg. Eerst maar eens afwachten of morgen alles schoon is.
zondag 16 december 2012 om 19:40
Ik was bij de eerste mk 7 weken en de tweede 10 weken zwanger. Die tweede was vooral heel heftig. De eerste kwam vanzelf, misschien scheelt dat.
Ik vond en vind het af en toe behoorlijk heftig.
Het is bij jou ook nog heel pril zeg! Ik hoop dat je morgen hoort dat alles schoon is. Bij mij zat er nog bloed en stolsels, dat is er bij eerste ongesteldheid wel uitgekomen.
We proberen er nu zo langzamerhand weer voor te gaan, het is nu bijna drie maanden geleden.
Ik vond en vind het af en toe behoorlijk heftig.
Het is bij jou ook nog heel pril zeg! Ik hoop dat je morgen hoort dat alles schoon is. Bij mij zat er nog bloed en stolsels, dat is er bij eerste ongesteldheid wel uitgekomen.
We proberen er nu zo langzamerhand weer voor te gaan, het is nu bijna drie maanden geleden.
zondag 16 december 2012 om 20:11
