Zwanger
alle pijlers
Inleiden
maandag 4 maart 2013 om 12:27
Hoi allemaal,
Er is vandaag door de gynaecoloog besloten dat ik morgen ingeleid wordt (ben ruim een week overtijd). Nu ken ik uit mijn omgeving eigenlijk alleen maar horror verhalen over inleiden (weeenstormen, eindeloze bevallingen, panieksituaties en uiteindelijke keizersneden).
Nu ben ik van nature redelijk nuchter en ik maak(te) me er niet heel erg druk over. Maar ik ben dom dom dom toch gaan google-en en dan kom je inderdaad weer bij allerlei horrorverhalen terecht. Vandaar hier mijn vraag..... zijn er ook fijne bevallingen mogelijk als je ingeleid wordt of kan ik me er maar beter op instellen dat het tegen gaat vallen (en dan valt het hopelijk mee)?
Alvast bedankt!
Er is vandaag door de gynaecoloog besloten dat ik morgen ingeleid wordt (ben ruim een week overtijd). Nu ken ik uit mijn omgeving eigenlijk alleen maar horror verhalen over inleiden (weeenstormen, eindeloze bevallingen, panieksituaties en uiteindelijke keizersneden).
Nu ben ik van nature redelijk nuchter en ik maak(te) me er niet heel erg druk over. Maar ik ben dom dom dom toch gaan google-en en dan kom je inderdaad weer bij allerlei horrorverhalen terecht. Vandaar hier mijn vraag..... zijn er ook fijne bevallingen mogelijk als je ingeleid wordt of kan ik me er maar beter op instellen dat het tegen gaat vallen (en dan valt het hopelijk mee)?
Alvast bedankt!
maandag 4 maart 2013 om 13:33
quote:VickyP schreef op 04 maart 2013 @ 13:28:
[...]
Hm interessant... Wist ik niet. Het is inderdaad behoorlijk verstorend en ik vond het tijdens mijn bevallingen heel naar om op mijn rug te liggen, wat dan ook 'moest'.Jammer dat je jouw bevallingen hebt moeten meemaken in een sfeer waarin het leek alsof dingen "moeten". Helaas wordt het tegenwoordig nog steeds weleens zo gepresenteerd. Toch is het wettelijk vastgelegd dat je zelf mag bevallen op de manier waarop je dat wil. Steeds meer vrouwen zijn zich hier bewust van. Bijvoorbeeld omdat ze het negatief vinden dat de ene interventie vaak de volgende veroorzaakt (bijv. tijdsdruk zorgt vaak voor ineffectieve persweeën, toucheren zorgt vaak voor een terugloop van de weeën, op je rug liggen zodat de gyn/vk kan kijken zorgt vaak voor een scheur/knip richting de rug). Allemaal dingen die eigenlijk in het natuurlijke proces niet thuis horen en die elkaar als een kettingreactie veroorzaken. Het belangrijkste is dat vrouwen eerlijk worden voorgelicht over de voor- en nadelen van al dit soort handelingen. Gelukkig maken steeds meer vrouwen hun eigen keuzes. Want wat je wensen als vrouw ook zijn: ontspannen zijn, de houding aannemen die op dat moment het beste voelt en niet gestoord worden zijn toch de basisvoorwaarden om het hele (hormonale) proces te laten werken.
[...]
Hm interessant... Wist ik niet. Het is inderdaad behoorlijk verstorend en ik vond het tijdens mijn bevallingen heel naar om op mijn rug te liggen, wat dan ook 'moest'.Jammer dat je jouw bevallingen hebt moeten meemaken in een sfeer waarin het leek alsof dingen "moeten". Helaas wordt het tegenwoordig nog steeds weleens zo gepresenteerd. Toch is het wettelijk vastgelegd dat je zelf mag bevallen op de manier waarop je dat wil. Steeds meer vrouwen zijn zich hier bewust van. Bijvoorbeeld omdat ze het negatief vinden dat de ene interventie vaak de volgende veroorzaakt (bijv. tijdsdruk zorgt vaak voor ineffectieve persweeën, toucheren zorgt vaak voor een terugloop van de weeën, op je rug liggen zodat de gyn/vk kan kijken zorgt vaak voor een scheur/knip richting de rug). Allemaal dingen die eigenlijk in het natuurlijke proces niet thuis horen en die elkaar als een kettingreactie veroorzaken. Het belangrijkste is dat vrouwen eerlijk worden voorgelicht over de voor- en nadelen van al dit soort handelingen. Gelukkig maken steeds meer vrouwen hun eigen keuzes. Want wat je wensen als vrouw ook zijn: ontspannen zijn, de houding aannemen die op dat moment het beste voelt en niet gestoord worden zijn toch de basisvoorwaarden om het hele (hormonale) proces te laten werken.
maandag 4 maart 2013 om 13:36
Spannend hoor! Ik heb het 2 weken geleden mee mogen maken. Ik zag er niet tegen op maar vond het natuurlijk wel spannend. Hoe word je in geleid? Heb je al ontsluiting en worden je vliezen gebroken? Dat geluk had ik. Vliezen konden gebroken worden, weeë opwekkers en toen begon het feest. Alles verliep perfect. Netjes om de zoveel tijd weeën. Niet heel anders als bij mijn eerste kindje. Alleen een heel stuk sneller. Eerste bevalling spontaan begonnen en er 24 uur over gedaan. Tweede bevalling ingeleid en er 7 uurtjes over gedaan.
He veel succes. Pak je rust vandaag en dan kan je er morgen tegen aan!
He veel succes. Pak je rust vandaag en dan kan je er morgen tegen aan!
maandag 4 maart 2013 om 13:39
quote:nessemeisje schreef op 04 maart 2013 @ 13:35:
Melissa-x- Ben je verloskundige?
Ik ben geen vk, maar begeleid mensen bij het maken van medische keuzes. Ik werk hierbij samen met onder andere gyns en vk's, maar heb ook te maken met andere medische beslissingen die niet per se met bevallen te maken hebben.
Op het gebied van geboorte is het interessant om te zien hoe vrouwen (en de wet) vijftig jaar geleden uitgingen van dat een bevalling iets is dat je moet ondergaan en waarbij artsen de leiding hebben. De laatste tien jaar zie je steeds meer vrouwen ontdekken dat het voldoen aan de natuurlijke basisvoorwaarden (wel de regie hebben, zelf een natuurlijke houding kiezen, niet aangeraakt worden of andere wensen) juist tot heel andere geboortes leidt. Ik steun vrouwen in elke keuze die ze maken: natuurlijk of niet, pijnstilling of niet: als ze maar zelf voelen dat ze de regie over hun lichaam mogen houden. Want dan worden kinderen vaak op de meest rustige manier geboren.
Melissa-x- Ben je verloskundige?
Ik ben geen vk, maar begeleid mensen bij het maken van medische keuzes. Ik werk hierbij samen met onder andere gyns en vk's, maar heb ook te maken met andere medische beslissingen die niet per se met bevallen te maken hebben.
Op het gebied van geboorte is het interessant om te zien hoe vrouwen (en de wet) vijftig jaar geleden uitgingen van dat een bevalling iets is dat je moet ondergaan en waarbij artsen de leiding hebben. De laatste tien jaar zie je steeds meer vrouwen ontdekken dat het voldoen aan de natuurlijke basisvoorwaarden (wel de regie hebben, zelf een natuurlijke houding kiezen, niet aangeraakt worden of andere wensen) juist tot heel andere geboortes leidt. Ik steun vrouwen in elke keuze die ze maken: natuurlijk of niet, pijnstilling of niet: als ze maar zelf voelen dat ze de regie over hun lichaam mogen houden. Want dan worden kinderen vaak op de meest rustige manier geboren.
maandag 4 maart 2013 om 13:41
maandag 4 maart 2013 om 13:50
quote:GiuliettaCapuletti schreef op 04 maart 2013 @ 13:41:
Je bent toch doula?Nee, ik werk in het ziekenhuis. Zwangeren nemen soms wel hun doula mee naar een gesprek waarin ik hen help met het maken van keuzes. Maar een doula is er vaak alleen tijdens de geboorte en ik ben er meer voor adviesgesprekken voor en na een geboorte (of een medische ingreep die er niets mee te maken heeft), dus niet tijdens een bevalling. Dus verder kom ik doula's niet vaak tegen.
Je bent toch doula?Nee, ik werk in het ziekenhuis. Zwangeren nemen soms wel hun doula mee naar een gesprek waarin ik hen help met het maken van keuzes. Maar een doula is er vaak alleen tijdens de geboorte en ik ben er meer voor adviesgesprekken voor en na een geboorte (of een medische ingreep die er niets mee te maken heeft), dus niet tijdens een bevalling. Dus verder kom ik doula's niet vaak tegen.
maandag 4 maart 2013 om 13:55
quote:meryan schreef op 04 maart 2013 @ 13:52:
Ik vind niet dat vrouwen altijd maar het laatste woord mogen hebben wat betreft bevallen. Als hun gezondheid of die van het kind in het geding komt, moeten artsen een afweging maken. Daarbij moet je niet op gevoelens, maar feiten afgaan.Absoluut mee eens!
Ik vind niet dat vrouwen altijd maar het laatste woord mogen hebben wat betreft bevallen. Als hun gezondheid of die van het kind in het geding komt, moeten artsen een afweging maken. Daarbij moet je niet op gevoelens, maar feiten afgaan.Absoluut mee eens!
maandag 4 maart 2013 om 13:56
Tja maar de vraag is of mijn gezondheid of die van de kleine in het geding komt als er niet getoucheerd wordt. En als ik het zo lees is dat niet het geval.
Dat een arts besluit tot een keizersnee omdat de baby of de moeder in gevaar zijn, dan ga ik daar echt niet voor liggen. Maar handelingen die wellicht ook op een andere manier kunnen, vind ik ook de verantwoordelijkheid van de arts om die alternatieven dan aan te bieden. Dus nee ik hoef niet het laatste woord te hebben, maar ik wil wel graag keuze als die keuze er is.
Dat een arts besluit tot een keizersnee omdat de baby of de moeder in gevaar zijn, dan ga ik daar echt niet voor liggen. Maar handelingen die wellicht ook op een andere manier kunnen, vind ik ook de verantwoordelijkheid van de arts om die alternatieven dan aan te bieden. Dus nee ik hoef niet het laatste woord te hebben, maar ik wil wel graag keuze als die keuze er is.
maandag 4 maart 2013 om 13:56
quote:meryan schreef op 04 maart 2013 @ 13:52:
Ik vind niet dat vrouwen altijd maar het laatste woord mogen hebben wat betreft bevallen. Als hun gezondheid of die van het kind in het geding komt, moeten artsen een afweging maken. Daarbij moet je niet op gevoelens, maar feiten afgaan.
Klopt. Er zijn situaties waarin een vrouw gedwongen mag worden tot behandeling. Bijvoorbeeld als ze HIV-positief en zwanger is, maar de medicatie voor haar kind tijdens de zwangerschap weigert. Of als een vrouw verslaafd is.
In mijn beroep komen first en second opinions van artsen, psychologische consequenties en juridische bepalingen samen. Dat maakt het heel interessant. Gelukkig geldt als het om geboorte gaat dat verreweg de meeste ingrepen meer een kwestie van visie en smaak zijn: zo is slechts 20% van de episio's ("de knip") wetenschappelijk onderbouwd. Hierdoor is er veel ruimte om als vrouw je eigen weg te kiezen in het meer of minder ingrijpen en voorkomen of op zijn beloop laten van interventies.
Ik vind niet dat vrouwen altijd maar het laatste woord mogen hebben wat betreft bevallen. Als hun gezondheid of die van het kind in het geding komt, moeten artsen een afweging maken. Daarbij moet je niet op gevoelens, maar feiten afgaan.
Klopt. Er zijn situaties waarin een vrouw gedwongen mag worden tot behandeling. Bijvoorbeeld als ze HIV-positief en zwanger is, maar de medicatie voor haar kind tijdens de zwangerschap weigert. Of als een vrouw verslaafd is.
In mijn beroep komen first en second opinions van artsen, psychologische consequenties en juridische bepalingen samen. Dat maakt het heel interessant. Gelukkig geldt als het om geboorte gaat dat verreweg de meeste ingrepen meer een kwestie van visie en smaak zijn: zo is slechts 20% van de episio's ("de knip") wetenschappelijk onderbouwd. Hierdoor is er veel ruimte om als vrouw je eigen weg te kiezen in het meer of minder ingrijpen en voorkomen of op zijn beloop laten van interventies.
maandag 4 maart 2013 om 13:58
maandag 4 maart 2013 om 14:06
quote:melissa-x schreef op 04 maart 2013 @ 13:56:[/
zo is slechts 20% van de episio's ("de knip") niet wetenschappelijk onderbouwd. Hierdoor is er veel ruimte om als vrouw je eigen weg te kiezen in het meer of minder ingrijpen en voorkomen of op zijn beloop laten van interventies.
Dus eigenlijk zeg je dat 80% van de epi's wel wetenschappelijk onderbouwt.... Dus toch niet zoveel te kiezen.
Verder zeg je dat de rugligging de kans op scheuren richting de anus vergroot, dat in niet waar, je ziet juist in verticale houding ( dus staand of op de baarkruk) meer en grotere rupturen.
zo is slechts 20% van de episio's ("de knip") niet wetenschappelijk onderbouwd. Hierdoor is er veel ruimte om als vrouw je eigen weg te kiezen in het meer of minder ingrijpen en voorkomen of op zijn beloop laten van interventies.
Dus eigenlijk zeg je dat 80% van de epi's wel wetenschappelijk onderbouwt.... Dus toch niet zoveel te kiezen.
Verder zeg je dat de rugligging de kans op scheuren richting de anus vergroot, dat in niet waar, je ziet juist in verticale houding ( dus staand of op de baarkruk) meer en grotere rupturen.
maandag 4 maart 2013 om 14:07
Ik vind je verhaal maar vaag Melissa.
Er is geen andere manier om de ontsluiting te meten dan te toucheren, anders zouden de vk's dat wel standaard doen, want toucheren is niet om een vrouw te pesten ofzo.
Wel om te meten of er wel genoeg vooruitgang is, zo niet, is er sprake van een niet vorderende ontsluiting en moet je dus medisch gezien ingrijpen (weeënopwekkers erbij of zelfs keizersnede).
Je kunt aan een vrouw niet zien of de bevalling opschiet, sommige vrouwen hebben extreme persdrang bij 4cm, maar alleen omdat hun kindje met het gezichtje naar boven ligt.. Als je die laat persen, gaat het pas goed mis..
Maar goed, @ TO: laat je niet bang maken door alle verhalen, meestal gaat een inleiding gewoon prima! En hou idd de mogelijkheid van pijnstilling in je achterhoofd, dat stelt vaak ook wat gerust.
Er is geen andere manier om de ontsluiting te meten dan te toucheren, anders zouden de vk's dat wel standaard doen, want toucheren is niet om een vrouw te pesten ofzo.
Wel om te meten of er wel genoeg vooruitgang is, zo niet, is er sprake van een niet vorderende ontsluiting en moet je dus medisch gezien ingrijpen (weeënopwekkers erbij of zelfs keizersnede).
Je kunt aan een vrouw niet zien of de bevalling opschiet, sommige vrouwen hebben extreme persdrang bij 4cm, maar alleen omdat hun kindje met het gezichtje naar boven ligt.. Als je die laat persen, gaat het pas goed mis..
Maar goed, @ TO: laat je niet bang maken door alle verhalen, meestal gaat een inleiding gewoon prima! En hou idd de mogelijkheid van pijnstilling in je achterhoofd, dat stelt vaak ook wat gerust.
maandag 4 maart 2013 om 14:09
quote:lasvegas84 schreef op 04 maart 2013 @ 14:07:
Ik vind je verhaal maar vaag Melissa.
Er is geen andere manier om de ontsluiting te meten dan te toucheren, anders zouden de vk's dat wel standaard doen, want toucheren is niet om een vrouw te pesten ofzo.
Wel om te meten of er wel genoeg vooruitgang is, zo niet, is er sprake van een niet vorderende ontsluiting en moet je dus medisch gezien ingrijpen (weeënopwekkers erbij of zelfs keizersnede).
Je kunt aan een vrouw niet zien of de bevalling opschiet, sommige vrouwen hebben extreme persdrang bij 4cm, maar alleen omdat hun kindje met het gezichtje naar boven ligt.. Als je die laat persen, gaat het pas goed mis..
Maar goed, @ TO: laat je niet bang maken door alle verhalen, meestal gaat een inleiding gewoon prima! En hou idd de mogelijkheid van pijnstilling in je achterhoofd, dat stelt vaak ook wat gerust.Dit dacht ik eigenlijk ook.
Ik vind je verhaal maar vaag Melissa.
Er is geen andere manier om de ontsluiting te meten dan te toucheren, anders zouden de vk's dat wel standaard doen, want toucheren is niet om een vrouw te pesten ofzo.
Wel om te meten of er wel genoeg vooruitgang is, zo niet, is er sprake van een niet vorderende ontsluiting en moet je dus medisch gezien ingrijpen (weeënopwekkers erbij of zelfs keizersnede).
Je kunt aan een vrouw niet zien of de bevalling opschiet, sommige vrouwen hebben extreme persdrang bij 4cm, maar alleen omdat hun kindje met het gezichtje naar boven ligt.. Als je die laat persen, gaat het pas goed mis..
Maar goed, @ TO: laat je niet bang maken door alle verhalen, meestal gaat een inleiding gewoon prima! En hou idd de mogelijkheid van pijnstilling in je achterhoofd, dat stelt vaak ook wat gerust.Dit dacht ik eigenlijk ook.
maandag 4 maart 2013 om 14:13
TO, ik ben beide keren ingeleid. Van de eerste drup van het infuus tot geboorte duurden beide bevallingen 4.5 uur. Het was hels, maar dat is iedere bevalling, zo voorbij, en als ik weer zou bevallen mag het weer zo. En het feit dat ik dat kunstje maar mooi had geflikt zorgde vor eurorie voor jaren. De kracht van mijn lichaam die ik niet kende. Komt goed!
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
maandag 4 maart 2013 om 14:19
quote:geboluti schreef op 04 maart 2013 @ 14:06:
[...]
Dus eigenlijk zeg je dat 80% van de epi's wel wetenschappelijk onderbouwt.... Dus toch niet zoveel te kiezen.
Verder zeg je dat de rugligging de kans op scheuren richting de anus vergroot, dat in niet waar, je ziet juist in verticale houding ( dus staand of op de baarkruk) meer en grotere rupturen.
Sorry, ik moest even snel weg dus ik had geen tijd om het na te lezen. Het is nu aangepast. 20% van de episio's is wetenschappelijk onderbouwd in die zin dat er sprake is van 'foetale nood' die vermoedelijk niet met een ander startpunt of op een andere manier makkelijk op te lossen was. Voor de rest worden uiteenlopende afwegingen gemaakt. Bijvoorbeeld het voorkomen van een scheur, die vaak ontstaat doordat een vrouw die op haar rug moet gaan liggen haar kind als het ware "omhoog" moet persen vanuit de richting van haar rug. Hierdoor komt een wat vreemde druk op haar perineum te staan. Het voorkomen van een knip of scheur houdt in die situaties vaak in dat een andere houding en minder aanwijzingen aan de hand van tijdsdruk vaak tot een andere situatie leiden. Dit is een kwestie van keuzes en vk's en gyns verschillen erg in hun standpunten hierover. Vrouwen zelf overigens ook. Sommigen ervaren de knip als een bevrijding, anderen hadden liever eerder tijdens het proces hun eigen behoeftes gevolgd qua houding om zo de schade te beperken. Vanuit mijn rol spreek ik in principe nooit een voorkeur uit voor een van beide visies, maar in al die gevallen zonder foetale nood vind ik het wel belangrijk dat de keuzes van de vrouw gehoord worden.
Wat betreft je opmerking over het verticaal bevallen: vertale bevallingen gaan vaak erg snel en dat kan tot flinke rupturen leiden. De meeste vrouwen die tijdens het proces steeds de houding aannemen die op dat moment het beste voelt (dit gebeurt vaak bij vrouwen die thuis bevallen), merken dat ze veel verschillende houdingen aannemen waardoor het proces af en toe wat versneld wordt en af en toe wat vertraagd. Verticaal zitten, maar vooral ook op de zij liggen en uiteindelijk op handen en knieën voorover liggen (bijvoorbeeld op de grond maar met je hoofd op de bank/bed) is een combinatie die dan vaak voorkomt. Het verschilt wel per vrouw en per bevalling. De positie van het kind heeft hier veel invloed op, dus het is iedere keer anders.
[...]
Dus eigenlijk zeg je dat 80% van de epi's wel wetenschappelijk onderbouwt.... Dus toch niet zoveel te kiezen.
Verder zeg je dat de rugligging de kans op scheuren richting de anus vergroot, dat in niet waar, je ziet juist in verticale houding ( dus staand of op de baarkruk) meer en grotere rupturen.
Sorry, ik moest even snel weg dus ik had geen tijd om het na te lezen. Het is nu aangepast. 20% van de episio's is wetenschappelijk onderbouwd in die zin dat er sprake is van 'foetale nood' die vermoedelijk niet met een ander startpunt of op een andere manier makkelijk op te lossen was. Voor de rest worden uiteenlopende afwegingen gemaakt. Bijvoorbeeld het voorkomen van een scheur, die vaak ontstaat doordat een vrouw die op haar rug moet gaan liggen haar kind als het ware "omhoog" moet persen vanuit de richting van haar rug. Hierdoor komt een wat vreemde druk op haar perineum te staan. Het voorkomen van een knip of scheur houdt in die situaties vaak in dat een andere houding en minder aanwijzingen aan de hand van tijdsdruk vaak tot een andere situatie leiden. Dit is een kwestie van keuzes en vk's en gyns verschillen erg in hun standpunten hierover. Vrouwen zelf overigens ook. Sommigen ervaren de knip als een bevrijding, anderen hadden liever eerder tijdens het proces hun eigen behoeftes gevolgd qua houding om zo de schade te beperken. Vanuit mijn rol spreek ik in principe nooit een voorkeur uit voor een van beide visies, maar in al die gevallen zonder foetale nood vind ik het wel belangrijk dat de keuzes van de vrouw gehoord worden.
Wat betreft je opmerking over het verticaal bevallen: vertale bevallingen gaan vaak erg snel en dat kan tot flinke rupturen leiden. De meeste vrouwen die tijdens het proces steeds de houding aannemen die op dat moment het beste voelt (dit gebeurt vaak bij vrouwen die thuis bevallen), merken dat ze veel verschillende houdingen aannemen waardoor het proces af en toe wat versneld wordt en af en toe wat vertraagd. Verticaal zitten, maar vooral ook op de zij liggen en uiteindelijk op handen en knieën voorover liggen (bijvoorbeeld op de grond maar met je hoofd op de bank/bed) is een combinatie die dan vaak voorkomt. Het verschilt wel per vrouw en per bevalling. De positie van het kind heeft hier veel invloed op, dus het is iedere keer anders.
maandag 4 maart 2013 om 14:19
Ik ben ook ingeleid, ook vanwege weinig vruchtwater..
ik vond het geen horror hoor.
Vond het een fijn idee dat ik waarschijnlijk die dag zal bevallen en aangezien ik nogal een controllfreak ben vond ik dat dus een geruststelling. Die hoeft natuurlijk niet maar daar ging ik niet van uit. Mijn bevalling heeft in totaal 11 uur geduurd dus aardig gemiddeld volgens mij.
Ik heb geen vergelijking, de weeen waren heftig maar denk dat dit altijd wel zo is.
Ik was ontzettend zenuwachtig toen we 's morgens naar het ziekenhuis gingen maar eenmaal de kamer binnen was dit in 1 keer over, gewoon het idee dat je in goede handen bent ofzo..
Maak je niet druk, laat het op je afkomen, succes!
ik vond het geen horror hoor.
Vond het een fijn idee dat ik waarschijnlijk die dag zal bevallen en aangezien ik nogal een controllfreak ben vond ik dat dus een geruststelling. Die hoeft natuurlijk niet maar daar ging ik niet van uit. Mijn bevalling heeft in totaal 11 uur geduurd dus aardig gemiddeld volgens mij.
Ik heb geen vergelijking, de weeen waren heftig maar denk dat dit altijd wel zo is.
Ik was ontzettend zenuwachtig toen we 's morgens naar het ziekenhuis gingen maar eenmaal de kamer binnen was dit in 1 keer over, gewoon het idee dat je in goede handen bent ofzo..
Maak je niet druk, laat het op je afkomen, succes!
maandag 4 maart 2013 om 14:32
quote:lasvegas84 schreef op 04 maart 2013 @ 14:07:
Ik vind je verhaal maar vaag Melissa.
Er is geen andere manier om de ontsluiting te meten dan te toucheren, anders zouden de vk's dat wel standaard doen, want toucheren is niet om een vrouw te pesten ofzo.
Wel om te meten of er wel genoeg vooruitgang is, zo niet, is er sprake van een niet vorderende ontsluiting en moet je dus medisch gezien ingrijpen (weeënopwekkers erbij of zelfs keizersnede).
Je kunt aan een vrouw niet zien of de bevalling opschiet, sommige vrouwen hebben extreme persdrang bij 4cm, maar alleen omdat hun kindje met het gezichtje naar boven ligt.. Als je die laat persen, gaat het pas goed mis..
Voor de vrouwen die dat prettig vinden, is het prima als er ook nog vk's zijn die daar zo simpel over denken. Maar ik ben erg blij dat ik ook met vk's werk die wel degelijk vinden dat ze genoeg kunnen zien aan de vrouw zelf zonder te toucheren. En die breder kijken naar dat wat jij noemt "bij niet vorderende ontsluiting moet je ingrijpen". Zij zien het als een wederzijds proces: het afnemen van de regie en toucheren van de vrouw zien zij als een factor die de bevalling vaak verstoort. Ze vinden dat oorzaak en gevolg dus vaak ook omgekeerd liggen. En een niet vorderende ontsluiting zien zij in veel (niet alle) gevallen juist als een reden om even niet in te grijpen, maar de vrouw even alleen te laten...
Hoe dan ook, ik ben blij dat ik juist ook vk's en gyns met deze visie om me heen heb. Dat is in mijn ogen een verrijking en passend bij de ontwikkeling die vrouwen lijken door te maken. Steeds meer vrouwen maken tegenwoordig hun eigen keuzes. Zo zie ik steeds vaker dan bijv. een oma destijds ver over de uitgerekende datum ging maar in die tijd niet werd ingeleid, de moeder vervolgens wel en de dochter het afgelopen jaar er weer voor koos dit niet te doen, net als bij haar oma. De visie is veranderd en lijkt nu weer om te slaan. Er zal wellicht een verstandige middenweg in het grijze gebied moeten worden gevonden. Dit laatste is overigens iets waar ik met cliënten vaak op uit kom: bijvoorbeeld wel elke dag ctg blijven doen, maar nog niet besluiten tot inleiden.
Ik vind je verhaal maar vaag Melissa.
Er is geen andere manier om de ontsluiting te meten dan te toucheren, anders zouden de vk's dat wel standaard doen, want toucheren is niet om een vrouw te pesten ofzo.
Wel om te meten of er wel genoeg vooruitgang is, zo niet, is er sprake van een niet vorderende ontsluiting en moet je dus medisch gezien ingrijpen (weeënopwekkers erbij of zelfs keizersnede).
Je kunt aan een vrouw niet zien of de bevalling opschiet, sommige vrouwen hebben extreme persdrang bij 4cm, maar alleen omdat hun kindje met het gezichtje naar boven ligt.. Als je die laat persen, gaat het pas goed mis..
Voor de vrouwen die dat prettig vinden, is het prima als er ook nog vk's zijn die daar zo simpel over denken. Maar ik ben erg blij dat ik ook met vk's werk die wel degelijk vinden dat ze genoeg kunnen zien aan de vrouw zelf zonder te toucheren. En die breder kijken naar dat wat jij noemt "bij niet vorderende ontsluiting moet je ingrijpen". Zij zien het als een wederzijds proces: het afnemen van de regie en toucheren van de vrouw zien zij als een factor die de bevalling vaak verstoort. Ze vinden dat oorzaak en gevolg dus vaak ook omgekeerd liggen. En een niet vorderende ontsluiting zien zij in veel (niet alle) gevallen juist als een reden om even niet in te grijpen, maar de vrouw even alleen te laten...
Hoe dan ook, ik ben blij dat ik juist ook vk's en gyns met deze visie om me heen heb. Dat is in mijn ogen een verrijking en passend bij de ontwikkeling die vrouwen lijken door te maken. Steeds meer vrouwen maken tegenwoordig hun eigen keuzes. Zo zie ik steeds vaker dan bijv. een oma destijds ver over de uitgerekende datum ging maar in die tijd niet werd ingeleid, de moeder vervolgens wel en de dochter het afgelopen jaar er weer voor koos dit niet te doen, net als bij haar oma. De visie is veranderd en lijkt nu weer om te slaan. Er zal wellicht een verstandige middenweg in het grijze gebied moeten worden gevonden. Dit laatste is overigens iets waar ik met cliënten vaak op uit kom: bijvoorbeeld wel elke dag ctg blijven doen, maar nog niet besluiten tot inleiden.
