Zwanger
alle pijlers
Je kind verliezen tijdens de zwangerschap
dinsdag 12 oktober 2010 om 21:30
Hallo allemaal,
Ik schrijf hier al een tijdje mee via mijn eigen topic en van andere lotgenoten die ook hun kindje zijn verloren tijdens de zwangerschap.
Er zijn nu een aantal losse topics hierover, maar wellicht is er ook behoefte aan een topic waar we allemaal onze gevoelens en verhalen kunnen delen.
Voor wie mee wil schrijven....wees welkom!
Ik schrijf hier al een tijdje mee via mijn eigen topic en van andere lotgenoten die ook hun kindje zijn verloren tijdens de zwangerschap.
Er zijn nu een aantal losse topics hierover, maar wellicht is er ook behoefte aan een topic waar we allemaal onze gevoelens en verhalen kunnen delen.
Voor wie mee wil schrijven....wees welkom!
dinsdag 11 oktober 2011 om 16:04
Hi meiden,
Bedankt voor jullie open en eerlijke antwoorden. Volgens mij kan een ieder hier zich zo enorm in de ander inleven, helaas. Als ik jullie verhalen lees, hoor ik in feite mezelf en dat vind ik toch wel heel bijzonder..het feit dat je niet alleen staat, bedoel ik hiermee.
En dolfijn; wij hebben helaas nog niet t geluk dat we mogen ervaren wat t is om weer in verwachting te mogen zijn, dus daar snap ik jou ook helemaal in; wat brengt de toekomst...
Ik heb gisteren mijn huisarts gebeld en ik moet over 2 weken komen, ik weet niet of zij mij gaat helpen of dat ze een doorverwijzing regelt, maar ik heb iig de eerste stap gezet!
Bedankt voor jullie open en eerlijke antwoorden. Volgens mij kan een ieder hier zich zo enorm in de ander inleven, helaas. Als ik jullie verhalen lees, hoor ik in feite mezelf en dat vind ik toch wel heel bijzonder..het feit dat je niet alleen staat, bedoel ik hiermee.
En dolfijn; wij hebben helaas nog niet t geluk dat we mogen ervaren wat t is om weer in verwachting te mogen zijn, dus daar snap ik jou ook helemaal in; wat brengt de toekomst...
Ik heb gisteren mijn huisarts gebeld en ik moet over 2 weken komen, ik weet niet of zij mij gaat helpen of dat ze een doorverwijzing regelt, maar ik heb iig de eerste stap gezet!
donderdag 13 oktober 2011 om 07:15
Goedemorgen allemaal,
Net terug van vakantie en zie dat er weer dames bij zijn gekomen. Knorretje en Puk heel veel sterkte! Wat heftig wat jullie mee maken zeg! Ik zag iets voorbij komen over de mandjes. Wij hadden Quinty ook opgebaard in een mandje en ondanks alle ellende zag het er heel schattig en lief uit. Wij moesten dat mandje ook zelf betalen want de uitvaartverzekering dekte die kosten niet maar ja, dat is op dat moment niet belangrijk. Je wilt gewoon doen waar je een goed gevoel bij hebt.
Hoe gaat het met de anderen?
Hier gaat het gelukkig goed. Afgelopen maandag heb ik mijn eerste echo gehad. Wat was ik nerveus zeg! Gelukkig was er duidelijk een kloppend hartje te zien. Helaas kunnen ze nog niet zien of het kindje een Omphalocele heeft omdat kindjes tot 12 weken dit bijna allemaal hebben maar voor zover ze nu kon zien ziet alles er goed uit. Dit is al een klein beetje een geruststelling voor ons. Volgende week hebben we nog een gesprek in het ziekenhuis en ook nog een echo. Dan ben ik 12 weken en dan moeten ze toch duidelijk kunnen zien of de buik dicht gegroeid is.
Fijne dag allemaal! Ik heb vandaag weer mijn eerste werkdag na de vakantie, heb er totaal geen zin in, maar ja, het moet maar weer!
Liefs!
Net terug van vakantie en zie dat er weer dames bij zijn gekomen. Knorretje en Puk heel veel sterkte! Wat heftig wat jullie mee maken zeg! Ik zag iets voorbij komen over de mandjes. Wij hadden Quinty ook opgebaard in een mandje en ondanks alle ellende zag het er heel schattig en lief uit. Wij moesten dat mandje ook zelf betalen want de uitvaartverzekering dekte die kosten niet maar ja, dat is op dat moment niet belangrijk. Je wilt gewoon doen waar je een goed gevoel bij hebt.
Hoe gaat het met de anderen?
Hier gaat het gelukkig goed. Afgelopen maandag heb ik mijn eerste echo gehad. Wat was ik nerveus zeg! Gelukkig was er duidelijk een kloppend hartje te zien. Helaas kunnen ze nog niet zien of het kindje een Omphalocele heeft omdat kindjes tot 12 weken dit bijna allemaal hebben maar voor zover ze nu kon zien ziet alles er goed uit. Dit is al een klein beetje een geruststelling voor ons. Volgende week hebben we nog een gesprek in het ziekenhuis en ook nog een echo. Dan ben ik 12 weken en dan moeten ze toch duidelijk kunnen zien of de buik dicht gegroeid is.
Fijne dag allemaal! Ik heb vandaag weer mijn eerste werkdag na de vakantie, heb er totaal geen zin in, maar ja, het moet maar weer!
Liefs!
donderdag 13 oktober 2011 om 08:02
Lieve meiden,
Zo af en toe moet ik hier nog even kijken. Mijn zoontje is in februari geboren, een dag na Jasmijn van dolfijntje, in hetzelfde ziekenhuis. Wij schreven samen op het juniforum. Hij had ook een hersenafwijking, na obductie bleek het t gaan om een teratoom, een wondergezwel wordt dat ook wel genoemd: een paar embryonale cellen zijn op de verkeerde plek terecht gekomen en pas later tot ontwikkeling gekomen, maar dus niet bij de organen waar ze hadden moeten zitten, maar in zijn hoofdje.
Abel is geboren met 23 weken en 5 dagen. Wij hebben hem wel laten cremeren met familie en vrienden erbij, onze verzekering (toevallig ook een grote landelijke) vergoed dit uit coulance ook in de 23ste week. Dat is misschien nog wel goed om te weten als je zelf de keuze hebt voor de 22ste of 23ste week.
Knorretje, ik heb toen begrepen van de verzekering dat hun vergoeding in principe is gekoppeld aan de verplichting tot begraven/cremeren, dus volgens mij kom jij dan voor je dochter wel voor vergoeding in aanmerking. Wij hebben hele lieve uitvaartverzorgsters gehad, die ons echt gigantisch veel organiseer werk uit handen hebben genomen, en altijd voor ons klaar stonden. Zij hebben ook een rouwbegeleidster in dienst, waar mijn man en ik binnenkort nog een keertje naar toe gaana. Dat is een service aanbod dat zij bieden, kostenloos. Ik liep indertijd al bij een fijne psycholoog.
Wat is het toch vreselijk oneerlijk dat we dit moeten meemaken....ik wil jullie heel veel sterkte wensen. Met mij gaat het wel weer goed, de grote liefde tussen mij en mijn (inmiddels) man maakt heel veel goed. Ik heb deze zomer nog een vroege miskraam gehad, met vijf weken, ik wist net dat ik zwanger was.....nu nog steeds hoop dat het nog eens mag lukken.
Dolfijn, jij ook veel sterkte en succes met je neiuwe pogingen, jammer dat het nit is doorgegaan met de icsi en de cryo's. Jill, hoever ben je nu? Zo fijn dat je toch weer zwanger bent!
Zo af en toe moet ik hier nog even kijken. Mijn zoontje is in februari geboren, een dag na Jasmijn van dolfijntje, in hetzelfde ziekenhuis. Wij schreven samen op het juniforum. Hij had ook een hersenafwijking, na obductie bleek het t gaan om een teratoom, een wondergezwel wordt dat ook wel genoemd: een paar embryonale cellen zijn op de verkeerde plek terecht gekomen en pas later tot ontwikkeling gekomen, maar dus niet bij de organen waar ze hadden moeten zitten, maar in zijn hoofdje.
Abel is geboren met 23 weken en 5 dagen. Wij hebben hem wel laten cremeren met familie en vrienden erbij, onze verzekering (toevallig ook een grote landelijke) vergoed dit uit coulance ook in de 23ste week. Dat is misschien nog wel goed om te weten als je zelf de keuze hebt voor de 22ste of 23ste week.
Knorretje, ik heb toen begrepen van de verzekering dat hun vergoeding in principe is gekoppeld aan de verplichting tot begraven/cremeren, dus volgens mij kom jij dan voor je dochter wel voor vergoeding in aanmerking. Wij hebben hele lieve uitvaartverzorgsters gehad, die ons echt gigantisch veel organiseer werk uit handen hebben genomen, en altijd voor ons klaar stonden. Zij hebben ook een rouwbegeleidster in dienst, waar mijn man en ik binnenkort nog een keertje naar toe gaana. Dat is een service aanbod dat zij bieden, kostenloos. Ik liep indertijd al bij een fijne psycholoog.
Wat is het toch vreselijk oneerlijk dat we dit moeten meemaken....ik wil jullie heel veel sterkte wensen. Met mij gaat het wel weer goed, de grote liefde tussen mij en mijn (inmiddels) man maakt heel veel goed. Ik heb deze zomer nog een vroege miskraam gehad, met vijf weken, ik wist net dat ik zwanger was.....nu nog steeds hoop dat het nog eens mag lukken.
Dolfijn, jij ook veel sterkte en succes met je neiuwe pogingen, jammer dat het nit is doorgegaan met de icsi en de cryo's. Jill, hoever ben je nu? Zo fijn dat je toch weer zwanger bent!
donderdag 13 oktober 2011 om 12:07
Hallo alllemaal,
Heb er lang over nagedacht om hier mijn verhaal neer te zetten maar door jullie verhalen te lezen kwam er zoveel naar boven dat ik toch maar heb besloten om het te doen.
Voor mij was het vorige week precies 13 jaar gelden dat onze zoon met bijna 26 weken is geboren, hij was 4 dagen ervoor in mijn buik overleden.
Hij is overleden doordat ik het HELLP-syndroom had, hij was zelf helemaal gezond had alleen een groeiachterstand van 3 weken omdat de placenta niet meer voldoende functioneerde.
Ook wij hadden verder geen keuze zoals meerder hier van jullie, het was alleen kiezen tussen direct inleiden en bevallen waarbij hij tijdens de bevalling zou overlijden of even afwachten zodat hij rustig in mijn buik zou overlijden. We hebben gekozen voor het laatste.
Hoewel het 13 jaar geleden is kan ik me jullie gevoelens nog zo vers voor de geest halen.......
Knuffel voor jullie allemaal.
Heb er lang over nagedacht om hier mijn verhaal neer te zetten maar door jullie verhalen te lezen kwam er zoveel naar boven dat ik toch maar heb besloten om het te doen.
Voor mij was het vorige week precies 13 jaar gelden dat onze zoon met bijna 26 weken is geboren, hij was 4 dagen ervoor in mijn buik overleden.
Hij is overleden doordat ik het HELLP-syndroom had, hij was zelf helemaal gezond had alleen een groeiachterstand van 3 weken omdat de placenta niet meer voldoende functioneerde.
Ook wij hadden verder geen keuze zoals meerder hier van jullie, het was alleen kiezen tussen direct inleiden en bevallen waarbij hij tijdens de bevalling zou overlijden of even afwachten zodat hij rustig in mijn buik zou overlijden. We hebben gekozen voor het laatste.
Hoewel het 13 jaar geleden is kan ik me jullie gevoelens nog zo vers voor de geest halen.......
Knuffel voor jullie allemaal.
dinsdag 18 oktober 2011 om 19:53
Annali, fijn van je te horen. Wel een minder leuk bericht dat je een miskraam hebt gehad. Je hebt wel een hele fijne relatie met je man he? Je klinkt zo heerlijk verliefd. Wat is dat goed geregeld van jullie uitvaart verzekering. Ik mept zeggen dat wij ook nooit een rekening hebben gehad. Wel moesten we het urntje zelf betalen.
Ik ben nu 21 weken zwanger. Het blijft zo ontzettend en en spannend.
Wohman, ik las dat jij weer zwanger bent. Wat heerlijk zeg!
Romat, zoiets blijft je natuurlijk altijd bij.
Heftig hoor.
Ik zit nog steeds wat te twijfelen of ik toch niet beter gesprekken met een psycholoog kan hebben. Ik kan heel moeilijk los laten en accepteren dat je niet alles in de hand hebt. Ik kan alles heel goed rationeel voor mezelf bedenken, maar het gevoel en de angst uitschakelen gaat niet.
Ik ben nu 21 weken zwanger. Het blijft zo ontzettend en en spannend.
Wohman, ik las dat jij weer zwanger bent. Wat heerlijk zeg!
Romat, zoiets blijft je natuurlijk altijd bij.
Heftig hoor.
Ik zit nog steeds wat te twijfelen of ik toch niet beter gesprekken met een psycholoog kan hebben. Ik kan heel moeilijk los laten en accepteren dat je niet alles in de hand hebt. Ik kan alles heel goed rationeel voor mezelf bedenken, maar het gevoel en de angst uitschakelen gaat niet.
donderdag 20 oktober 2011 om 15:39
Hoi dames,
Heb een tijdje meegeschreven hier en volg jullie nog af en toe. Moest even zelf wat meer afstand nemen om ons verlies beter te kunnen verwerken. Al blijft het natuurlijk heel erg moeilijk allemaal.
Ben inderdaad weer zwanger. Nu zo'n 8 weken. En het is allemaal heel spannend. We voelen ons zo anders dan die eerste keer. Niks is meer zonder zorgen helaas. Eerste echo gehad. Daar zagen we enorm tegenop. Wat als het niet goed zou blijken? We zijn inmiddels overal bang voor. Geen kloppend hartje etc etc. Maar gelukkig was er een kloppend hartje te zien en klopte de termijn ook met de grootte van het kindje.
We liepen dus opgelucht de deur uit, om vervolgens 's avonds alweer te denken aan de volgende afspraak. Zou het dan nog wel goed zijn?
Onze vk is heel begripvol, en ik mag zo vaak langskomen als ik wil. Dat doe ik bewust niet, omdat ik mezelf ook niet al te gek wil maken. Hou het nu op een termijn van 2/3 weken. Ook heeft ze de combinatietest voor ons geregeld. Dat gaat echt enorm spannend worden, want daar ging het de vorige keer mis..
We hopen heel erg dat het ons nu wel gegund is om een gezond kindje te krijgen.
Hoop dat het jullie hier allemaal ook gegund is!
x
wohman
Heb een tijdje meegeschreven hier en volg jullie nog af en toe. Moest even zelf wat meer afstand nemen om ons verlies beter te kunnen verwerken. Al blijft het natuurlijk heel erg moeilijk allemaal.
Ben inderdaad weer zwanger. Nu zo'n 8 weken. En het is allemaal heel spannend. We voelen ons zo anders dan die eerste keer. Niks is meer zonder zorgen helaas. Eerste echo gehad. Daar zagen we enorm tegenop. Wat als het niet goed zou blijken? We zijn inmiddels overal bang voor. Geen kloppend hartje etc etc. Maar gelukkig was er een kloppend hartje te zien en klopte de termijn ook met de grootte van het kindje.
We liepen dus opgelucht de deur uit, om vervolgens 's avonds alweer te denken aan de volgende afspraak. Zou het dan nog wel goed zijn?
Onze vk is heel begripvol, en ik mag zo vaak langskomen als ik wil. Dat doe ik bewust niet, omdat ik mezelf ook niet al te gek wil maken. Hou het nu op een termijn van 2/3 weken. Ook heeft ze de combinatietest voor ons geregeld. Dat gaat echt enorm spannend worden, want daar ging het de vorige keer mis..
We hopen heel erg dat het ons nu wel gegund is om een gezond kindje te krijgen.
Hoop dat het jullie hier allemaal ook gegund is!
x
wohman
zondag 30 oktober 2011 om 11:57
X allemaal
Ben hele tijd niet geweest, helaas weer wat nieuwe namen.
Hier gaat het redelijk, we zijn nu bijna 7 maanden verder. (voor de nieuwen die niet helemaal gaan teruglezen: ons dochtertje overleed in mijn buik op 3 april en ik beviel van haar op 6 april, na 32 weken zwangerschap. Oorzaak was verstopte navelstreng, dpech pech pech).
Ik ben voor het eerst weer aan hormonen spuiten, sinds 3 dagen. Vind het zoooooo eng. Vanaf volgende week dus weer controles en dan over kleine 2 weken, indien er goed eitje is, de IUI.... Zie er ontzettend tegenop, maar kijk er tegelijktijd enorm naar uit. Dubbel he.
Puck
Ben hele tijd niet geweest, helaas weer wat nieuwe namen.
Hier gaat het redelijk, we zijn nu bijna 7 maanden verder. (voor de nieuwen die niet helemaal gaan teruglezen: ons dochtertje overleed in mijn buik op 3 april en ik beviel van haar op 6 april, na 32 weken zwangerschap. Oorzaak was verstopte navelstreng, dpech pech pech).
Ik ben voor het eerst weer aan hormonen spuiten, sinds 3 dagen. Vind het zoooooo eng. Vanaf volgende week dus weer controles en dan over kleine 2 weken, indien er goed eitje is, de IUI.... Zie er ontzettend tegenop, maar kijk er tegelijktijd enorm naar uit. Dubbel he.
Puck
zondag 30 oktober 2011 om 12:21
Puck wat goed dat je weer schrijft! En wat een stap is het om weer te starten met spuiten he? Het voelt zo dubbel. Je wilt zo graag, maar je had nu nog lang niet weer in het ziekenhuis moeten lopen... Spuit je GonalF? Als je zin hebt om te schrijven, ben je ook altijd welkom bij de Prikbitches hoor.
Wohman, wat een goed nieuws! Wow! Had nog niet gelezen dat je zwanger was! Zomaar spontaan? En de endo heeft dus niet in de weg gezeten?
Jill, ben je nog naar een psych gegaan? En hoe voel je je nu?
Hier gaat het redelijk. Ik kan nu zeggen na 8 maanden dat ik het gevoel heb dat ik er weer ben. Heb weer zin in sociale contacten en zit beter in mijn vel. Heb enorm zitten twijfelen of we deze maand weer voor een cryo zouden gaan. Ik vond het ook wel weer even genoeg voor dit jaar; de bevalling, het afscheid nemen van ons lieve meisje, 2 mislukte cryo's en een mislukte "verse" poging. Maar we gaan er toch weer voor. Ik hoop dat we het jaar 2011 toch nog enigszins mooi mogen eindigen.
Net het boek weer door zitten lezen waar ik alle kaartjes in heb geplakt die we hebben gekregen. Nu pas lees ik ze echt en zie ik hoeveel medeleven we hebben gehad. 8 maanden geleden las ik ze ook wel, maar nam ik ze niet in me op. Ik ga deze week denk ik een aantal bedank-kaartjes sturen.
Wohman, wat een goed nieuws! Wow! Had nog niet gelezen dat je zwanger was! Zomaar spontaan? En de endo heeft dus niet in de weg gezeten?
Jill, ben je nog naar een psych gegaan? En hoe voel je je nu?
Hier gaat het redelijk. Ik kan nu zeggen na 8 maanden dat ik het gevoel heb dat ik er weer ben. Heb weer zin in sociale contacten en zit beter in mijn vel. Heb enorm zitten twijfelen of we deze maand weer voor een cryo zouden gaan. Ik vond het ook wel weer even genoeg voor dit jaar; de bevalling, het afscheid nemen van ons lieve meisje, 2 mislukte cryo's en een mislukte "verse" poging. Maar we gaan er toch weer voor. Ik hoop dat we het jaar 2011 toch nog enigszins mooi mogen eindigen.
Net het boek weer door zitten lezen waar ik alle kaartjes in heb geplakt die we hebben gekregen. Nu pas lees ik ze echt en zie ik hoeveel medeleven we hebben gehad. 8 maanden geleden las ik ze ook wel, maar nam ik ze niet in me op. Ik ga deze week denk ik een aantal bedank-kaartjes sturen.
zondag 30 oktober 2011 om 15:25
Jill,
Hoe gaat het met je en met de zwangerschap? Heb je inmiddels al de stap gezet om met iemand te gaan praten?
Wohman,
Van harte! Een spannende tijd voor jullie. Herkenbaar om even gerust gesteld te zijn om vervolgens weer vol met zorgen te zitten.
Puck,
Heel veel succes met de iui poging!
Dolfijntje,
Ik blijf voor jullie duimen! Fijn dat je wat beter in je vel zit.
Hoe gaat het met je en met de zwangerschap? Heb je inmiddels al de stap gezet om met iemand te gaan praten?
Wohman,
Van harte! Een spannende tijd voor jullie. Herkenbaar om even gerust gesteld te zijn om vervolgens weer vol met zorgen te zitten.
Puck,
Heel veel succes met de iui poging!
Dolfijntje,
Ik blijf voor jullie duimen! Fijn dat je wat beter in je vel zit.
zondag 30 oktober 2011 om 15:32
Wat knap voor diegene die opnieuw zijn begonnen met de hele weg om zwanger te worden. Hier is alles nu wachten. Moet elke week naar het ziekenhuis voor echo's en bloedtesten. Ben gelukkig wel weer terug in mijn "eigen" ziekenhuis. Alleen mijn eigen gyn stopt per 1 januari en mijn bevalling gaat waarschijnlijk een week later ingepland worden. Merk dat ik er een beetje nerveus van wordt. De afgelopen week een andere gyn gezien (de mijne was ziek) erg aardig maar zij was nog in opleiding dus zij gaat de bevalling niet doen vanwege de kans op complicaties, woensdag een ander en de week daarop weer zo hebben we ze bijna allemaal gezien, ook omdat je niet weet wie je aan je bed krijgt als de bevalling gaat beginnen. Maar ik ga er van uit dat het inleiden wordt dus dan heb ik misschien wel een keus. Ik ben vorrige week weer begonnen met werken om wat om handen te hebben, maar merk wel dat veel mensen niet weten wat ze moeten zeggen. Het is natuurlijk ook een situatie die bijna nooit voorkomt, maar het doet wel pijn dat mensen je zien en gewoon niks zeggen. Als mensen dat wel doen zijn ze geschokt dat ons meisje nog in de buik zit bij haar broertje en daar heb ik al de nodige nare opmerking over gehad" o gat er" of" wat luguber" ik heb maar de mantra in mijn hoofd ze weten niet beter. Ook stappen ze er erg makkelijk over heen dat we ons mooie meisje hebben verloren " ja maar je hebt toch nog een kindje in je buik" ja dat weet ik wel maar dat neemt niet weg dat het allemaal erg moeilijk is. Ikzelf sta ook vaak in spagaat. Stond in de prenatal een blauw dekentje te kopen en wilde wel gillen er hoort ook een roze bij! Ook het feit dat het meisje aangedaan was vind ik erg moeilijk. Ik zie haar voor mij als mijn andere kindje en die vind ik natuurlijk de mooiste en liefste dus ik kan mij er meer bij voorstellen als een klein mannetje. Toch probeer ik mij er zo goed mogelijk op te richten maar ben bang voor na de bevalling.
zondag 30 oktober 2011 om 15:43
Knorretje, wow wat zijn mensen toch domme wezens. Wat ze wel niet durven te zeggen! Wat ontzettend moeilijk. Heb je iemand waar je mee praat? Een psych of maatschappelijk werk? En is alles nu geregeld voor de begrafenis? Niemand kan zich indenken hoe jij je wel niet moet voelen. Je bent nu aan het rouwen om je dochtertje en tegelijkertijd aan het voorbereiden op de geboorte van je zoon en dochter. Waar ben je bang voor na de bevalling? Je emoties? Hoe je je voelt t.o.v je zoontje? En wat jammer dat je eigen gyn weggaat. Je bouwt toch een band met zo iemand op, je vertrouwt hem.
Floor, hoe gaat het nu met jou en de zwangerschap? Hoe ver ben jij nu?
Floor, hoe gaat het nu met jou en de zwangerschap? Hoe ver ben jij nu?
zondag 30 oktober 2011 om 15:58
Ja dolfijntje we hebben alles besteld bij de website die jij hebt opgegeven. Ben bang dat er alsnog wat misgaat bij de bevalling. Dat ik het onbewust ga tegenhouden, vond persen de vorige keer heel moeilijk, was teveel bezig met de manier waarop ik lag( weet het is van de zotte, maar ben daarom wel flink ingeknipt de vorige keer) en gewoon hoe ik ga reageren. Kan ik wel genieten van het kleine mannetje, bang voor alle emoties die geheid gaan loskomen en zie als een berg tegen de crematie op. Vooral omdat je er al zolang tegenop gaat zien. Ziekenhuis zei wel dat ze alles gaan door bespreken, er is een heel protocol voor levenloosgeboren kindjes dus je kan dingen aangeven wat je wel en niet wil.
zondag 30 oktober 2011 om 15:58
Knorretje,
Zoveel mensen zijn onwetend en reageren dan ook soms op een manier....daar heb je weinig boodschap aan! Goed dat je die mantra gebruikt.
Dolfijn,
Ik ben 29 weken nu. Het laatste trimester is ingegaan, weer een stapje. Laatst wel aan de ecg gelegen omdat ik minder leven voelde en daar word ik dan gelijk nerveus van. Niks aan de hand gelukkig, maar ik blijf het spannend vinden..
Zoveel mensen zijn onwetend en reageren dan ook soms op een manier....daar heb je weinig boodschap aan! Goed dat je die mantra gebruikt.
Dolfijn,
Ik ben 29 weken nu. Het laatste trimester is ingegaan, weer een stapje. Laatst wel aan de ecg gelegen omdat ik minder leven voelde en daar word ik dan gelijk nerveus van. Niks aan de hand gelukkig, maar ik blijf het spannend vinden..
zondag 30 oktober 2011 om 16:04
De meiden die zwangere zijn, durven jullie sneller te bellen naar het ziekenhuis/ verloskundige om dingen te vragen, na te checken etc etc. Merk bij mijzelf dat ik het toch lastig vind. Ben altijd bang dat je voor niks komt, ze je lastig vinden ( ook al hebben ze mij nog nooit dat gevoel gegeven) en nu met al die wisselende gyneacologen vind ik het moeilijk om aan te geven dat ik dat liever niet heb, ook omdat er gewoon bijna geen plaats is als je een elke week moet komen en je dus gewoon een plekje krijgt wat ze nog hebben want alles zit vol.
zondag 30 oktober 2011 om 16:12
Knorretje, heb je binnenkort al het gesprek over wat je wel en niet wilt na de bevalling? Geef goed aan wat je wilt en het is ook niet gek dat je tijdens de bevalling ineens anders wilt. Ik vond het vreselijk moeilijk om daadwerkelijk te moeten gaan persen. Het idee dat het dan echt voorbij was... Dat zal jij nog wel sterker hebben en je hebt dan ook al een levend kindje eruit geperst. (neem tenminste aan dat je zoontje als eerste komt aangezien hij het zwaarst is, klopt dat?)
En heb je ook al een gesprek gehad met de kraamzorg? Dat ze niet iemand sturen die onervaren is en niet om weet te gaan met de situatie?
Laat je nu al wel je emoties toe? Je enorme verdriet en je dubbele gevoelens? Heb het idee dat je je enorm sterk houdt namelijk.
Floor, 29 weken alweer. En wat eng dat je minder leven voelde. Goed dat je langs bent gegaan en dat het CTG goed was. Heb je een lieve vk of gyn?
En heb je ook al een gesprek gehad met de kraamzorg? Dat ze niet iemand sturen die onervaren is en niet om weet te gaan met de situatie?
Laat je nu al wel je emoties toe? Je enorme verdriet en je dubbele gevoelens? Heb het idee dat je je enorm sterk houdt namelijk.
Floor, 29 weken alweer. En wat eng dat je minder leven voelde. Goed dat je langs bent gegaan en dat het CTG goed was. Heb je een lieve vk of gyn?
zondag 30 oktober 2011 om 17:02
Knorretje,
Ik kan me voorstellen dat het zo dubbel voelt. Probeer af en toe je emoties wat te laten gaan. Oppotten is ook niet goed, je moet toch een keer ontladen. Al is het maar een beetje. Maar volgens mij doe je het hartstikke goed.
Dolfijn,
Ik ben onder controle bij een verloskundige van het UMC. Het is toch heel anders dan bij een vk-praktijk. Toch onpersoonlijker (ik blijf met u aangesproken worden bijvoorbeeld), de poli is af en toe een soort van fabriek. Dat vind ik wel jammer, maar ik heb veel vertrouwen in de mensen die daar rond lopen. Daarom neem ik het maar op de koop toe. Ze zien natuurlijk zoveel patiënten. Het klinkt misschien vreemd maar ik heb toch een soort van band opgebouwd met dat ziekenhuis. De eerste is daar toch geboren, en overleden... Het was dan ook heel raar om op de verloskamer te liggen toen ze de ECG maakte. Ik dacht niet, ik ga hier bevallen straks, maar ik ben hier bevallen. Bracht even levendig de herinneringen terug...
Ik kan me voorstellen dat het zo dubbel voelt. Probeer af en toe je emoties wat te laten gaan. Oppotten is ook niet goed, je moet toch een keer ontladen. Al is het maar een beetje. Maar volgens mij doe je het hartstikke goed.
Dolfijn,
Ik ben onder controle bij een verloskundige van het UMC. Het is toch heel anders dan bij een vk-praktijk. Toch onpersoonlijker (ik blijf met u aangesproken worden bijvoorbeeld), de poli is af en toe een soort van fabriek. Dat vind ik wel jammer, maar ik heb veel vertrouwen in de mensen die daar rond lopen. Daarom neem ik het maar op de koop toe. Ze zien natuurlijk zoveel patiënten. Het klinkt misschien vreemd maar ik heb toch een soort van band opgebouwd met dat ziekenhuis. De eerste is daar toch geboren, en overleden... Het was dan ook heel raar om op de verloskamer te liggen toen ze de ECG maakte. Ik dacht niet, ik ga hier bevallen straks, maar ik ben hier bevallen. Bracht even levendig de herinneringen terug...
zondag 30 oktober 2011 om 17:06
vrijdag 4 november 2011 om 12:57
Hoi meiden,
Heb de berichtjes van de laatste tijd gelezen. Voor allemaal een .
@knorretje echt bellen naar vk of gynaecoloog.. wat je ook vraagt of zegt.. je bent niet lastig.
Begrijp ik uit je bericht dat je al eerder bevallen bent van een kindje? Weet niet zo goed de juiste woorden te tikken, zo pittig en al die dubbele gevoelens voor je. extra
@dolfijntje en puck34 heel veel powers, knuffels en positieve zonnestralen....
@jill hoe voel jeje?
vivamember
Heb de berichtjes van de laatste tijd gelezen. Voor allemaal een .
@knorretje echt bellen naar vk of gynaecoloog.. wat je ook vraagt of zegt.. je bent niet lastig.
Begrijp ik uit je bericht dat je al eerder bevallen bent van een kindje? Weet niet zo goed de juiste woorden te tikken, zo pittig en al die dubbele gevoelens voor je. extra
@dolfijntje en puck34 heel veel powers, knuffels en positieve zonnestralen....
@jill hoe voel jeje?
vivamember
dinsdag 29 november 2011 om 19:05
Wereldlichtjesdag 11 december 2011
Elke 2e zondag in december wordt Wereldlichtjesdag gehouden. Op deze dag, om 19.00 uur ‘s avonds, steken mensen over de hele aarde kaarsjes aan ter nagedachtenis aan, op welke wijze dan ook, overleden kinderen. De wereld wordt zo even letterlijk wat lichter voor mensen die een kind verloren hebben en daarnaast is er het besef dat je niet alleen bent met je verdriet.
http://www.wereldlichtjes ... sdag-elders-in-nederland/
Elke 2e zondag in december wordt Wereldlichtjesdag gehouden. Op deze dag, om 19.00 uur ‘s avonds, steken mensen over de hele aarde kaarsjes aan ter nagedachtenis aan, op welke wijze dan ook, overleden kinderen. De wereld wordt zo even letterlijk wat lichter voor mensen die een kind verloren hebben en daarnaast is er het besef dat je niet alleen bent met je verdriet.
http://www.wereldlichtjes ... sdag-elders-in-nederland/
vrijdag 2 december 2011 om 07:44
Hallo allemaal,
Ik wil me weer even melden. Ik heb bewust een tijdje niet gelezen op dit formum omdat ik het moeilijk vond vooral nu ik weer zwanger ben. Gelukkig gaat alles goed met de zwangerschap. Gisteren weer een echo gehad. Ik was super zenuwachtig. Alles is goed en we krijgen een zoon.
Ik heb wel veel last van stemmingswisselingen. Het ene moment voel ik me super blij en kan ik de hele wereld aan en dan ineens krijg ik een gigadip en dan lig ik in mijn gedachten weer te bevallen van een dood kindje. Ik probeer me daar wel overeen te zetten maar soms is het wel lastig. Ik heb ook nog helemaal niets gekocht voor de baby, ik durfde het gewoon niet maar zaterdag gaan we babyspullen shoppen. Ik heb er helemaal zin in! Ik wilde gewoon eerst bevestiging of het kindje nog wel leefde voordat ik weer van alles ging kopen en regelen. Ik weet natuurlijk dat het nu alsnog mis kan gaan maar ik wil ook verder gaan en blij kunnen zijn en dat ga ik nu heel hard proberen.
Knorretje lastig he hoe mensen reageren. Ik heb dit ook meegemaakt op mijn werk. Mensen die ik vaak sprak toen ik zwanger was durfden me niet meer aan te spreken toen ik terug kwam van zwangerschapsverlof. Het is ook lastig hoe je daar zelf op moet reageren. Je moet vooral aan jezelf denken en gewoon boven deze mensen staan (makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk). Mensen die zoiets niet meegemaakt hebben kunnen zich niet voorstellen hoe jij je voelt.
Hoe gaat het met de anderen?
Wohman gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik wil me weer even melden. Ik heb bewust een tijdje niet gelezen op dit formum omdat ik het moeilijk vond vooral nu ik weer zwanger ben. Gelukkig gaat alles goed met de zwangerschap. Gisteren weer een echo gehad. Ik was super zenuwachtig. Alles is goed en we krijgen een zoon.
Ik heb wel veel last van stemmingswisselingen. Het ene moment voel ik me super blij en kan ik de hele wereld aan en dan ineens krijg ik een gigadip en dan lig ik in mijn gedachten weer te bevallen van een dood kindje. Ik probeer me daar wel overeen te zetten maar soms is het wel lastig. Ik heb ook nog helemaal niets gekocht voor de baby, ik durfde het gewoon niet maar zaterdag gaan we babyspullen shoppen. Ik heb er helemaal zin in! Ik wilde gewoon eerst bevestiging of het kindje nog wel leefde voordat ik weer van alles ging kopen en regelen. Ik weet natuurlijk dat het nu alsnog mis kan gaan maar ik wil ook verder gaan en blij kunnen zijn en dat ga ik nu heel hard proberen.
Knorretje lastig he hoe mensen reageren. Ik heb dit ook meegemaakt op mijn werk. Mensen die ik vaak sprak toen ik zwanger was durfden me niet meer aan te spreken toen ik terug kwam van zwangerschapsverlof. Het is ook lastig hoe je daar zelf op moet reageren. Je moet vooral aan jezelf denken en gewoon boven deze mensen staan (makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk). Mensen die zoiets niet meegemaakt hebben kunnen zich niet voorstellen hoe jij je voelt.
Hoe gaat het met de anderen?
Wohman gefeliciteerd met je zwangerschap!
