Zwanger
alle pijlers
Je kind verliezen tijdens de zwangerschap
dinsdag 12 oktober 2010 om 21:30
Hallo allemaal,
Ik schrijf hier al een tijdje mee via mijn eigen topic en van andere lotgenoten die ook hun kindje zijn verloren tijdens de zwangerschap.
Er zijn nu een aantal losse topics hierover, maar wellicht is er ook behoefte aan een topic waar we allemaal onze gevoelens en verhalen kunnen delen.
Voor wie mee wil schrijven....wees welkom!
Ik schrijf hier al een tijdje mee via mijn eigen topic en van andere lotgenoten die ook hun kindje zijn verloren tijdens de zwangerschap.
Er zijn nu een aantal losse topics hierover, maar wellicht is er ook behoefte aan een topic waar we allemaal onze gevoelens en verhalen kunnen delen.
Voor wie mee wil schrijven....wees welkom!
zondag 11 december 2011 om 17:04
Floor, goed dat je ons er aan herinnert. Al brand bij ons de hele middag zijn kaarsje al. Met dese donkere dag branden we het kaarsje van de urn erg veel.
Hoe gaat het verder met jou? Hoe ver ben je nu?
Hier gaat alles goed. Het vertrouwen komt langzaam terug maar er blijven spannende momenten. Elke echo ben ik toch weer zenuwachtig.
Ik ben morgen 29 weken dus het schiet al op. Het is heel fijn om het kleine ventje in mijn buikte voelen. Van de vorige zwangerschap kende ik alleen de schopjes laag in mijn buik. Nu vielik overal beweging. En de schopjes zijn overgegaan in een heel ander gevoel. Je voelt heel duidelijk het hele lichaampje langs je buikwand gaan. Voelt af en toe heel gek maar ook heel intiem.
Liefs voor iedereen.
Hoe gaat het verder met jou? Hoe ver ben je nu?
Hier gaat alles goed. Het vertrouwen komt langzaam terug maar er blijven spannende momenten. Elke echo ben ik toch weer zenuwachtig.
Ik ben morgen 29 weken dus het schiet al op. Het is heel fijn om het kleine ventje in mijn buikte voelen. Van de vorige zwangerschap kende ik alleen de schopjes laag in mijn buik. Nu vielik overal beweging. En de schopjes zijn overgegaan in een heel ander gevoel. Je voelt heel duidelijk het hele lichaampje langs je buikwand gaan. Voelt af en toe heel gek maar ook heel intiem.
Liefs voor iedereen.
maandag 12 december 2011 om 14:10
Hoi Jill,
Wat fijn om te lezen dat je wat meer vertrouwen krijgt. We moeten helaas accepteren dat die spannende momenten blijven. Gelukkig wisselt dat zich ook af met fijne gevoelens. Fijn om je kleintje te voelen hè. 29 weken is alweer een mijlpaal. Zo zag ik dat tenminste.
Ik heb nog zo'n 4 weken te gaan. Ook hier veel schuiven in de buik, hij komt steeds krapper te liggen en het indalen is ook al begonnen. Ik kijk erg uit naar de geboorte, want wat je al zegt, het blijft spannend, dus ik ben blij als ie er eindelijk helemaal gezond uit is.
Krijg je nog altijd bij elke controle een echo? Dat is bij mij namelijk niet meer het geval. Bij 30 weken heb ik een laatste (groei) echo gehad. Groeien doet hij in ieder geval goed, hij loopt lekker boven de curve .
Knuffels voor alle mama's hier.
Wat fijn om te lezen dat je wat meer vertrouwen krijgt. We moeten helaas accepteren dat die spannende momenten blijven. Gelukkig wisselt dat zich ook af met fijne gevoelens. Fijn om je kleintje te voelen hè. 29 weken is alweer een mijlpaal. Zo zag ik dat tenminste.
Ik heb nog zo'n 4 weken te gaan. Ook hier veel schuiven in de buik, hij komt steeds krapper te liggen en het indalen is ook al begonnen. Ik kijk erg uit naar de geboorte, want wat je al zegt, het blijft spannend, dus ik ben blij als ie er eindelijk helemaal gezond uit is.
Krijg je nog altijd bij elke controle een echo? Dat is bij mij namelijk niet meer het geval. Bij 30 weken heb ik een laatste (groei) echo gehad. Groeien doet hij in ieder geval goed, hij loopt lekker boven de curve .
Knuffels voor alle mama's hier.
maandag 12 december 2011 om 17:22
Floor, dus vanaf volgende week 'mag' het bij jou al gewoon komen! Je hebt dus al verlof, vind je de laatste loodjes zwaar?
Ik vind het lichamelijk prima te doen moet alleen opassen dat ik niet teveel doe. En het is zo lastig om vooraf in te schatten wat verstandig is om wel of niet te doen.
Ik heb volgende week weer een echo met 30 weken en dan zullen we weer naar de groei kijken. Met 25 weken heeft hij het opgemeten via het buikje en die liep mooi op schema, 2 dagen voor dacht ik. Toch heb ik wel het gevoel dat het een lang kindje gaat worden.
Geen idee eigenlijk hoeker dan verder gaat met echo's. Aan de ene kant is het fijn om een bevestiging te krijgen dat alles goed is, aan de andere kant brengt het ook wel spanning met zich mee.
Zie je op tegen de bevalling? Ik eigenlijk stiekem toch wel. Weet niet zo goed of ik het kan vergelijken met mijn eerste bevalling. Ben toch ook wel bang dat het tijdens de bevalling mis gaat. Ik zou willen dat ik het iets meer los kon laten, maar dat vind ik lastig.
Ik vind het lichamelijk prima te doen moet alleen opassen dat ik niet teveel doe. En het is zo lastig om vooraf in te schatten wat verstandig is om wel of niet te doen.
Ik heb volgende week weer een echo met 30 weken en dan zullen we weer naar de groei kijken. Met 25 weken heeft hij het opgemeten via het buikje en die liep mooi op schema, 2 dagen voor dacht ik. Toch heb ik wel het gevoel dat het een lang kindje gaat worden.
Geen idee eigenlijk hoeker dan verder gaat met echo's. Aan de ene kant is het fijn om een bevestiging te krijgen dat alles goed is, aan de andere kant brengt het ook wel spanning met zich mee.
Zie je op tegen de bevalling? Ik eigenlijk stiekem toch wel. Weet niet zo goed of ik het kan vergelijken met mijn eerste bevalling. Ben toch ook wel bang dat het tijdens de bevalling mis gaat. Ik zou willen dat ik het iets meer los kon laten, maar dat vind ik lastig.
maandag 12 december 2011 om 19:52
Herkenbaar, hoor. Om maar druk bezig te blijven. Ik heb helaas al vanaf 3 maanden behoorlijke bekken-en rugklachten. Zeker nu merk ik dat het steeds zwaarder wordt.
Ons mannetje wordt op 8 pond geschat. Ik ben benieuwd hoe groot ze jullie ventje schatten. Meten ze elke keer bij de echo of kijken ze even gauw? Dat laatste deden ze bij mij af en toe en had voor mij weinig meerwaarde. Behalve dat ik het fijn vond om te zien dat er genoeg vruchtwater was. Hoe vaak heb jij de controles?
Ik ben ook nog redelijk bang voor de bevalling. Bang dat het mis gaat inderdaad, en de angst van de vorige bevalling staat nog helder voor de geest. Ik moet nog ergens vertrouwen krijgen dat het allemaal goed komt en dat ik het allemaal kan.... Van de andere kant ben ik er wel helemaal klaar voor. Ik hoop dat dat gevoel gaat overheersen. Ik ben inmiddels wel heel nieuwsgierig. Jij ook?
Ons mannetje wordt op 8 pond geschat. Ik ben benieuwd hoe groot ze jullie ventje schatten. Meten ze elke keer bij de echo of kijken ze even gauw? Dat laatste deden ze bij mij af en toe en had voor mij weinig meerwaarde. Behalve dat ik het fijn vond om te zien dat er genoeg vruchtwater was. Hoe vaak heb jij de controles?
Ik ben ook nog redelijk bang voor de bevalling. Bang dat het mis gaat inderdaad, en de angst van de vorige bevalling staat nog helder voor de geest. Ik moet nog ergens vertrouwen krijgen dat het allemaal goed komt en dat ik het allemaal kan.... Van de andere kant ben ik er wel helemaal klaar voor. Ik hoop dat dat gevoel gaat overheersen. Ik ben inmiddels wel heel nieuwsgierig. Jij ook?
dinsdag 13 december 2011 om 14:59
Haha, ja ik ben (ook) helemaal gefixeerd op de hoeveelheid vruchtwater. Vorige keer zei de gyn dat hij bijna moest plassen, en nu merk ik dat ik alweer een beetje bang ben dat dat weer mis zou zijn.
Ik heb ongeveer ik de 3 weken controle, bloeddruk opmeten en snel koekeloeren en klaar. Hij meet niet steeds alles uitgebreid op hoor, hoeft van mj ook niet. Ik verwacht hier eigenlijk ook wel een 8 ponder, ik heb niet een hele grote buik maar ik heb zo'n gevoel...
Ik kan niet wachten tot hij hier in zijn wiegje ligt.
Kan me nog steeds niet helemaal voorstellen dat we straks met een 'gevulde' maxicosi het ziekenhuis uitkomen. En ben heel nieuwsgierig hoe hij eruit ziet en hoe hij is. We zullen het karaktertje van ons eerste zoontje nooit te weten komen en dat vind ik best wel moeilijk. Ik vul het dan zelf in, omdat het een jongen is ga ik er van uit dat hij net als mijn man zou zijn. En dan zou het natuurlijk een schatje zijn geworden
Gaan jullie je eerste zoontje ook noemen op je geboortekaartje? Wij wel, met een klein gedichtje willen we hem wel noemen.
Ik heb ongeveer ik de 3 weken controle, bloeddruk opmeten en snel koekeloeren en klaar. Hij meet niet steeds alles uitgebreid op hoor, hoeft van mj ook niet. Ik verwacht hier eigenlijk ook wel een 8 ponder, ik heb niet een hele grote buik maar ik heb zo'n gevoel...
Ik kan niet wachten tot hij hier in zijn wiegje ligt.
Kan me nog steeds niet helemaal voorstellen dat we straks met een 'gevulde' maxicosi het ziekenhuis uitkomen. En ben heel nieuwsgierig hoe hij eruit ziet en hoe hij is. We zullen het karaktertje van ons eerste zoontje nooit te weten komen en dat vind ik best wel moeilijk. Ik vul het dan zelf in, omdat het een jongen is ga ik er van uit dat hij net als mijn man zou zijn. En dan zou het natuurlijk een schatje zijn geworden
Gaan jullie je eerste zoontje ook noemen op je geboortekaartje? Wij wel, met een klein gedichtje willen we hem wel noemen.
dinsdag 13 december 2011 om 15:13
Hallo allemaal,
Lang geleden dat ik hier wat geschreven heb..
Ondertussen is vorige week onze zoon geboren, op 5 dec. Een geweldig kado!
We zijn (helaas) ingeleid, omdat we al 41 weken waren. Dat was even moeilijk. Ten eerste hoop je dat je lijf het zelf zou gaan doen. Ten tweede omdat het op dezelfde manier ging als bij ons engeltje, een jaar geleden.
Ondanks herkenning en herinneringen vond ik het ook wel weer een heel ander soort bevalling dan vorig jaar. Het moment van eindelijk je kindje in de armen, is zo emotioneel en bijzonder..
Wij zien ook onze dochter enigszins terug, qua uiterlijk, in onze zoon. Heel mooi om te zien!
Op het geboortekaartje hebben we onze dochter genoemd, achter onze namen net als je zou doen bij levende kindjes. Plus we hebben een heel mooi, vind ik zelf, gedichtje wat ernaar verwijst maar ook weer niet te beladen. Namelijk:
Ook dit keer vloeien er tranen, maar nu niet van verdriet. Je zult ons wel begrijpen als je ons mooie wonder ziet.
Voor de zwangere Mama's: zet m op, jullie doen t hartstikke goed!
Lang geleden dat ik hier wat geschreven heb..
Ondertussen is vorige week onze zoon geboren, op 5 dec. Een geweldig kado!
We zijn (helaas) ingeleid, omdat we al 41 weken waren. Dat was even moeilijk. Ten eerste hoop je dat je lijf het zelf zou gaan doen. Ten tweede omdat het op dezelfde manier ging als bij ons engeltje, een jaar geleden.
Ondanks herkenning en herinneringen vond ik het ook wel weer een heel ander soort bevalling dan vorig jaar. Het moment van eindelijk je kindje in de armen, is zo emotioneel en bijzonder..
Wij zien ook onze dochter enigszins terug, qua uiterlijk, in onze zoon. Heel mooi om te zien!
Op het geboortekaartje hebben we onze dochter genoemd, achter onze namen net als je zou doen bij levende kindjes. Plus we hebben een heel mooi, vind ik zelf, gedichtje wat ernaar verwijst maar ook weer niet te beladen. Namelijk:
Ook dit keer vloeien er tranen, maar nu niet van verdriet. Je zult ons wel begrijpen als je ons mooie wonder ziet.
Voor de zwangere Mama's: zet m op, jullie doen t hartstikke goed!
dinsdag 13 december 2011 om 17:21
@ Jill
Raar idee hè, dat er straks een kleintje in de maxicosi ligt. Ik heb van de week alle spullen gewassen en dan nog blijft het zo surreëel.
Jij let dus ook (logischerwijs) op de hoeveelheid vruchtwater! Ik heb zo om de 2/3 weken controle. Soms wat vaker, omdat ik dat prettig vind. Nu heb ik alweer 5 weken geen echo meer gehad en ben dan toch stiekem benieuwd hoe het er uit ziet, maar durf er niet om te vragen :-S.
Wij refereren ook zeker naar ons eerste zoontje op het geboortekaartje. Hij hoort er gewoon bij!
@ Niekje
Gefeliciteerd! En wat mooi dat je herkenning van jullie dochter in jullie zoontje zien. Ik kan me voorstellen dat het inleiden niet prettig is geweest, maar dan is daar eindelijk jullie mannetje. Wat een prachtig gevoel moet dat zijn. Geniet er van!
Raar idee hè, dat er straks een kleintje in de maxicosi ligt. Ik heb van de week alle spullen gewassen en dan nog blijft het zo surreëel.
Jij let dus ook (logischerwijs) op de hoeveelheid vruchtwater! Ik heb zo om de 2/3 weken controle. Soms wat vaker, omdat ik dat prettig vind. Nu heb ik alweer 5 weken geen echo meer gehad en ben dan toch stiekem benieuwd hoe het er uit ziet, maar durf er niet om te vragen :-S.
Wij refereren ook zeker naar ons eerste zoontje op het geboortekaartje. Hij hoort er gewoon bij!
@ Niekje
Gefeliciteerd! En wat mooi dat je herkenning van jullie dochter in jullie zoontje zien. Ik kan me voorstellen dat het inleiden niet prettig is geweest, maar dan is daar eindelijk jullie mannetje. Wat een prachtig gevoel moet dat zijn. Geniet er van!
dinsdag 13 december 2011 om 17:59
Niekje, van harte gefeliciteerd met jullie zoon! Wat mooi zeg dat je er iets van jullie dochtertje in herkent. Ik ben benieuwd of ik dat straks ook heb bij onze zoontjes. Maar een kindje van bijna 23 weken ziet er natuurlijk heel anders uit dan met 40 weken.
Zou je nog willen komen vertellen, wanneer je tijd vind, hoe je de bevalling er aarde vergeleken met die van je dochtertje. En dan bedoel ik vooral de pijn van de weeën, is dat te vergelijken?
Floor, ik ben ook niet iemand die snel durft te bellen naar de gyn. Ook omdat er eigenlijk geen reden is tot paniek. Het zit hem bij mij vooral in mijn hoofd...
Volgens mij moet ik vanaf 30 weken om de twee weken langs komen. Jij niet? Ik heb tenminste een afspraak bij 30 weken en ook alweer bij 32 weken.
Wij hebben deze week de grote spullen gekregen, bedje, commode, wagen, maxicosi maar ik was er niet heel emotioneel onder. Viel mij 100% mee. Maar het is ook net of het niet voor ons is, mijn gevoel is er bij zoals het in de winkel staat. Leuk, schattig maar nu echt voor ons...?
Niekje, wat een mooi gedichtje trouwens.
Zou je nog willen komen vertellen, wanneer je tijd vind, hoe je de bevalling er aarde vergeleken met die van je dochtertje. En dan bedoel ik vooral de pijn van de weeën, is dat te vergelijken?
Floor, ik ben ook niet iemand die snel durft te bellen naar de gyn. Ook omdat er eigenlijk geen reden is tot paniek. Het zit hem bij mij vooral in mijn hoofd...
Volgens mij moet ik vanaf 30 weken om de twee weken langs komen. Jij niet? Ik heb tenminste een afspraak bij 30 weken en ook alweer bij 32 weken.
Wij hebben deze week de grote spullen gekregen, bedje, commode, wagen, maxicosi maar ik was er niet heel emotioneel onder. Viel mij 100% mee. Maar het is ook net of het niet voor ons is, mijn gevoel is er bij zoals het in de winkel staat. Leuk, schattig maar nu echt voor ons...?
Niekje, wat een mooi gedichtje trouwens.
woensdag 14 december 2011 om 12:55
Jill,
Wij hebben al best snel spullen besteld. Ik geloof bij 3 maanden al. De vorige zwangerschap wilde ik dat pertinent niet, dat voelde niet goed. Nu echter had ik daar veel meer vertrouwen in en probeerde ik ( en nog steeds) op mijn gevoel en intuïtie te varen. De babykamer staat er nu sinds september en als ik er dan sta voelt het inderdaad niet zo dat mijn baby daar straks gaat liggen. Ik was er verder ook niet emotioneel onder.
Volgens mij mag ik ook per 3 weken op controle komen, maar dat vind ik niet fijn. Volgende week mag ik weer komen en ik hoop dat dat de laatste controle is .
Over de bevalling; ik heb begrepen dat de weeën in feite hetzelfde zijn, maar dat het gedeelte van vorderende ontsluiting en de uitdrijving vele malen pijnlijker zijn. Logisch, lijkt me. Dit keer is het kindje veel groter. Ik lag zelf aan de ruggenprik en heb een uur of 3 weeën opgevangen ( daarna had ik er tabak van, waren rug en buikweeën...). Om een uur of 18.00 uur kreeg ik de ruggenprik en had ik nog maar 1 cm ontsluiting :-S. Vervolgens is hij toch al om 23.25 uur geboren. Maar ik weet ook niet of daarvoor 10 cm geldt, of niet... Daar werd natuurlijk verder helemaal niet naar gekeken. Ik kreeg bepaalde druk van achter zeg maar en na een half uur is hij geboren. Mijn lichaam perste zelf, ik hoefde niet mee te persen.
Nu ga ik er vanuit dat de weeën zwaarder worden en de uitdrijving dus ook.... Ben wel weer geneigd om snel naar de ruggenprik te grijpen. Dat "beviel" de vorige keer wel prima...
Wij hebben al best snel spullen besteld. Ik geloof bij 3 maanden al. De vorige zwangerschap wilde ik dat pertinent niet, dat voelde niet goed. Nu echter had ik daar veel meer vertrouwen in en probeerde ik ( en nog steeds) op mijn gevoel en intuïtie te varen. De babykamer staat er nu sinds september en als ik er dan sta voelt het inderdaad niet zo dat mijn baby daar straks gaat liggen. Ik was er verder ook niet emotioneel onder.
Volgens mij mag ik ook per 3 weken op controle komen, maar dat vind ik niet fijn. Volgende week mag ik weer komen en ik hoop dat dat de laatste controle is .
Over de bevalling; ik heb begrepen dat de weeën in feite hetzelfde zijn, maar dat het gedeelte van vorderende ontsluiting en de uitdrijving vele malen pijnlijker zijn. Logisch, lijkt me. Dit keer is het kindje veel groter. Ik lag zelf aan de ruggenprik en heb een uur of 3 weeën opgevangen ( daarna had ik er tabak van, waren rug en buikweeën...). Om een uur of 18.00 uur kreeg ik de ruggenprik en had ik nog maar 1 cm ontsluiting :-S. Vervolgens is hij toch al om 23.25 uur geboren. Maar ik weet ook niet of daarvoor 10 cm geldt, of niet... Daar werd natuurlijk verder helemaal niet naar gekeken. Ik kreeg bepaalde druk van achter zeg maar en na een half uur is hij geboren. Mijn lichaam perste zelf, ik hoefde niet mee te persen.
Nu ga ik er vanuit dat de weeën zwaarder worden en de uitdrijving dus ook.... Ben wel weer geneigd om snel naar de ruggenprik te grijpen. Dat "beviel" de vorige keer wel prima...
woensdag 14 december 2011 om 17:51
Floor, ik heb de weeën niet heel erg als weeën gezien. Het was gewoon een ontiegelijke kramp in mijn buik de hele tijd door. Er zaten niet hele erg pieken/ dalen in de pijn. Ik reageerd wel snel op de medicatie. Binnen een half uur kreeg ik al kramp, verhoging en voelde ik me ziek.
Na 4 uren (13.30) is er nog een tablet in gebracht en had ik al wel wat ontsluiting. Toen ik rond 16.00 helemaal klaar was met de pijn wilde ik wel een ruggeprik maar voordat ze kon kijken hoe ver ik was had ik persdrang. Ik heb een keer persdrang gehad en daarna was het gevoel weg. Heb toen op eigen kracht geperst en met een half uur was hij er.
Dus ik kan me niets voorstellen bij het opvangen van weeën / persweeen. Ik hoop nu ook dat er meer 'rust' zit tussen de weeën zodat je weer een beetje kan bijtrekken. Bij mij ging het de hele tijd gewoon door.
Ik ga nu voor een vlotte bevalling, zonder knip, scheur, vacuümpomp en andere gekke toestanden. Jij ook denk ik
Ik duim voor je dat volgende week je laatste controle is en je heel snel jullie kleine man in jullie armen hebben.
Na 4 uren (13.30) is er nog een tablet in gebracht en had ik al wel wat ontsluiting. Toen ik rond 16.00 helemaal klaar was met de pijn wilde ik wel een ruggeprik maar voordat ze kon kijken hoe ver ik was had ik persdrang. Ik heb een keer persdrang gehad en daarna was het gevoel weg. Heb toen op eigen kracht geperst en met een half uur was hij er.
Dus ik kan me niets voorstellen bij het opvangen van weeën / persweeen. Ik hoop nu ook dat er meer 'rust' zit tussen de weeën zodat je weer een beetje kan bijtrekken. Bij mij ging het de hele tijd gewoon door.
Ik ga nu voor een vlotte bevalling, zonder knip, scheur, vacuümpomp en andere gekke toestanden. Jij ook denk ik
Ik duim voor je dat volgende week je laatste controle is en je heel snel jullie kleine man in jullie armen hebben.
donderdag 15 december 2011 om 17:02
@jill
Ik vond deze bevalling veel en veel pijnlijker toch dan die van ons dochtertje. Bij mijn dochter mocht ik al persen bij 6 cm ontsluiting en nu natuurlijk pas bij 10. Vooral die laatste cm waren enorm pijnlijk en ik heb uiteindelijk ook een ruggeprik gehad. Daarnaast was mijn dochtertje natuurlijk vele malen kleiner (scheelde 3500gr ) Dat maakte dat het nu wel veel pittiger was om onze kleine man er uit te persen.
Maar ik moet er wel bij zeggen dat ik geen ' natuurlijke' weeën heb gehad, want ik zat aan het infuus met wee-opwekkers. men zegt dat deze ook heftiger zijn dan wanneer je lichaam het zelf doet. Dat kan ik niet zeggen, want ik heb nog geen bevalling meegemaakt waarbij mijn lichaam het zelf deed..
Het moment dat we onze zoon eindelijk in onze armen hadden was wel erg emotioneel. Dat is het natuurlijk altijd, maar er waren wel wat flashbacks van hoe het vorig jaar was met ons kleine meisje.
Onze dochter was 24 weken oud en toch verbaasde ik me erover dat we ondanks dat toch herkenning zagen. Vorm van 't hoofdje, mondje.. heel mooi.
Ik vond deze bevalling veel en veel pijnlijker toch dan die van ons dochtertje. Bij mijn dochter mocht ik al persen bij 6 cm ontsluiting en nu natuurlijk pas bij 10. Vooral die laatste cm waren enorm pijnlijk en ik heb uiteindelijk ook een ruggeprik gehad. Daarnaast was mijn dochtertje natuurlijk vele malen kleiner (scheelde 3500gr ) Dat maakte dat het nu wel veel pittiger was om onze kleine man er uit te persen.
Maar ik moet er wel bij zeggen dat ik geen ' natuurlijke' weeën heb gehad, want ik zat aan het infuus met wee-opwekkers. men zegt dat deze ook heftiger zijn dan wanneer je lichaam het zelf doet. Dat kan ik niet zeggen, want ik heb nog geen bevalling meegemaakt waarbij mijn lichaam het zelf deed..
Het moment dat we onze zoon eindelijk in onze armen hadden was wel erg emotioneel. Dat is het natuurlijk altijd, maar er waren wel wat flashbacks van hoe het vorig jaar was met ons kleine meisje.
Onze dochter was 24 weken oud en toch verbaasde ik me erover dat we ondanks dat toch herkenning zagen. Vorm van 't hoofdje, mondje.. heel mooi.
dinsdag 10 januari 2012 om 19:15
@Floor wanneer ben je uitgerekend en Jill wanneer jij?
Ik had het nog niet op het forum bekend gemaakt, wij verwachten in mei een zoontje.
Afgelopen weken toch extra spannend aangezien ons dochtertje rond die termijn was overleden. Is gewoon super fijn als de twijfel toeslaat, de kleine weer beweegt... die tussenmomenten zijn soms wel gek-wordend.
Jill hoe voel je je nu.. nog meer spanning... kreeg je weeen?
Beide meiden een dikke hug.
vivamember
Ik had het nog niet op het forum bekend gemaakt, wij verwachten in mei een zoontje.
Afgelopen weken toch extra spannend aangezien ons dochtertje rond die termijn was overleden. Is gewoon super fijn als de twijfel toeslaat, de kleine weer beweegt... die tussenmomenten zijn soms wel gek-wordend.
Jill hoe voel je je nu.. nog meer spanning... kreeg je weeen?
Beide meiden een dikke hug.
vivamember
woensdag 11 januari 2012 om 10:34
Vivamemeber, gefeliciteerd! Ook al een jongetje.
(Niekje, Floor en ik ook). Ik weer hoe spannend het is wanneer je even niets voelt. Gelukkig heb ik een heel beweeglijk manneke dus die laat zich vaak horen.
Hoe ver ben jij nu vivamember? Ik ben nu 33 weken. Het begon idd bij mij wat te rommelen, dus uit voorzorg is er actie ondernomen. Maar echte weeën heb ik niet gehad.
Ben jij nu ook extra onder controle?
(Niekje, Floor en ik ook). Ik weer hoe spannend het is wanneer je even niets voelt. Gelukkig heb ik een heel beweeglijk manneke dus die laat zich vaak horen.
Hoe ver ben jij nu vivamember? Ik ben nu 33 weken. Het begon idd bij mij wat te rommelen, dus uit voorzorg is er actie ondernomen. Maar echte weeën heb ik niet gehad.
Ben jij nu ook extra onder controle?
woensdag 11 januari 2012 om 11:24
!
donderdag 19 januari 2012 om 18:45
