Zwanger
alle pijlers
Jong moeder willen worden
maandag 1 april 2013 om 17:19
Hallo,
Ik zal me even voorstellen, mijn naam is Daniëlle en ben 21 jaar.
mijn vriend en ik willen graag zwanger raken.
We gaan rond 1 mei samen wonen, we zijn 6 maand samen.
Nou vroeg ik mij af of het misschien te snel is om een kindje te krijgen?
We zijn verder helemaal gek op elkaar en het voelt goed verder samen.
En hebben jullie enige adviezen of ervaring te vertellen aan mij?
Alvast bedankt!
Ik zal me even voorstellen, mijn naam is Daniëlle en ben 21 jaar.
mijn vriend en ik willen graag zwanger raken.
We gaan rond 1 mei samen wonen, we zijn 6 maand samen.
Nou vroeg ik mij af of het misschien te snel is om een kindje te krijgen?
We zijn verder helemaal gek op elkaar en het voelt goed verder samen.
En hebben jullie enige adviezen of ervaring te vertellen aan mij?
Alvast bedankt!
maandag 1 april 2013 om 19:22
Ik kan me echt alleen maar bij de rest aansluiten. Mijn man wilde ook graag direct samenwonen na een paar weekenden samen weg en een vakantie. De overige weekenden waren we ook samen. Wij kenden elkaar ook een half jaar.
Ik heb gezegd dat ik eerst op proef wilde samenwonen, simpelweg om te zien hoe het tussen ons zou gaan als we beiden in ons werkritme zaten, het huishouden samen moesten runnen, afspraken over de financiën moesten maken, etc.
Pas na 3 maanden proef hebben we besloten dat het tussen ons werkte en heb ik me bij hem ingeschreven.
Je kunt niet zomaar samen gaan wonen of zelfs zwanger gaan samenwonen zonder dat je elkaar goed kent. Een zwangerschap en kinderen zijn een marathon in je relatie en iets van 6 maanden zou ik nog geen relatie willen noemen. Wees verstandig, ga samenwonen, leer elkaar kennen en bouw op die manier aan een stevige basis voor een gezin. Jij hebt geen recht op een kind, een kind heeft recht op een stel ouders die hem of haar een gezin en een stevige basis kunnen bieden.
Natuurlijk kan het ook fout gaan bij stellen die elkaar langer kennen maar over het algemeen is het wel zo dat des te beter je elkaar kent, des te sterker de gezamenlijke basis is om op terug te vallen. En die ontbreekt bij jou en je vriend. Jullie zitten nog in de verliefdheidsfase. Als jij over een paar maanden zwanger bent en strak staat van de hormonen kan je vriend heel makkelijk denken:"zo had ik het me niet voorgesteld" en de relatie verbreken.
Ik heb gezegd dat ik eerst op proef wilde samenwonen, simpelweg om te zien hoe het tussen ons zou gaan als we beiden in ons werkritme zaten, het huishouden samen moesten runnen, afspraken over de financiën moesten maken, etc.
Pas na 3 maanden proef hebben we besloten dat het tussen ons werkte en heb ik me bij hem ingeschreven.
Je kunt niet zomaar samen gaan wonen of zelfs zwanger gaan samenwonen zonder dat je elkaar goed kent. Een zwangerschap en kinderen zijn een marathon in je relatie en iets van 6 maanden zou ik nog geen relatie willen noemen. Wees verstandig, ga samenwonen, leer elkaar kennen en bouw op die manier aan een stevige basis voor een gezin. Jij hebt geen recht op een kind, een kind heeft recht op een stel ouders die hem of haar een gezin en een stevige basis kunnen bieden.
Natuurlijk kan het ook fout gaan bij stellen die elkaar langer kennen maar over het algemeen is het wel zo dat des te beter je elkaar kent, des te sterker de gezamenlijke basis is om op terug te vallen. En die ontbreekt bij jou en je vriend. Jullie zitten nog in de verliefdheidsfase. Als jij over een paar maanden zwanger bent en strak staat van de hormonen kan je vriend heel makkelijk denken:"zo had ik het me niet voorgesteld" en de relatie verbreken.
maandag 1 april 2013 om 19:25
quote:danielle91 schreef op 01 april 2013 @ 19:17:
Mijn vriend is 26 jaar en is engering disgener (werkt fulltime).
En nee ik kom niet uit 1 of andere achterbuurt.
En wie zegt dat ik mijn besluit al had gemaakt?
Vraag enkel om advies, ik kan er verder ook niet aan doen dat de meesten gelijk negatief doen.
Voor andere die wel normaal reageren en gewoon fatsoenlijk advies geven ben ik dankbaar.
En het feit dat ik parttime wil werken is om tijd te hebben voor het huishouden en de dieren.
Ik ben ook niet juichend enthousiast, maar ik vind wel dat ik normaal gereageerd heb.
Doe je nou niet gewoon een beetje boos omdat je niet te horen krijgt wat je wilt horen. Je vraagt advies. En het advies is vrij unaniem: wacht nog even... tja. Wat had je dan voor advies verwacht? alleen positief?
Mijn vriend is 26 jaar en is engering disgener (werkt fulltime).
En nee ik kom niet uit 1 of andere achterbuurt.
En wie zegt dat ik mijn besluit al had gemaakt?
Vraag enkel om advies, ik kan er verder ook niet aan doen dat de meesten gelijk negatief doen.
Voor andere die wel normaal reageren en gewoon fatsoenlijk advies geven ben ik dankbaar.
En het feit dat ik parttime wil werken is om tijd te hebben voor het huishouden en de dieren.
Ik ben ook niet juichend enthousiast, maar ik vind wel dat ik normaal gereageerd heb.
Doe je nou niet gewoon een beetje boos omdat je niet te horen krijgt wat je wilt horen. Je vraagt advies. En het advies is vrij unaniem: wacht nog even... tja. Wat had je dan voor advies verwacht? alleen positief?
maandag 1 april 2013 om 19:29
De meesten die reageren zijn ouder en hebben een stuk meer levenservaring en kennis van relaties dan jij Daniëlle. We willen je alleen behoeden voor een enorme domper. Je zit op een roze wolk, maar het kan al snel veranderen in een enorme donderwolk als je de weersvoorspellingen categorisch negeert.
maandag 1 april 2013 om 19:32
Dus jullie hebben beiden om de tafel gezeten, regelmatig goede gesprekken gehad en afspraken gemaakt mbt jullie kind? De wens is even groot bij jou als bij je vriend? En waarom wil je nu al een kind? Er ontbreekt veel aan je verhaal, wat aangeeft dat het of niet goed doordacht is, of je twijfelt nog.
Some flies are too awesome for the wall
maandag 1 april 2013 om 19:35
quote:Ikbenanoniem schreef op 01 april 2013 @ 19:29:
De meesten die reageren zijn ouder en hebben een stuk meer levenservaring en kennis van relaties dan jij Daniëlle. We willen je alleen behoeden voor een enorme domper. Je zit op een roze wolk, maar het kan al snel veranderen in een enorme donderwolk als je de weersvoorspellingen categorisch negeert.
Dit het is gewoon best heftig kinderen krijgen. Ook in positieve zin, maar wel heftig. Het is toch wel fijn als je dan echt je plekje hebt gevonden en stevig in je schoenen staat en niet op andere fronten (werk/relatie) nog onzekerheden/moeilijkheden hebt.
Maar nog maals, je vraagt advies, dit is mijn advies. Als je het niet op wilt volgen even goede vrienden. (maar niet boos worden, dat vind ik niet lief )
De meesten die reageren zijn ouder en hebben een stuk meer levenservaring en kennis van relaties dan jij Daniëlle. We willen je alleen behoeden voor een enorme domper. Je zit op een roze wolk, maar het kan al snel veranderen in een enorme donderwolk als je de weersvoorspellingen categorisch negeert.
Dit het is gewoon best heftig kinderen krijgen. Ook in positieve zin, maar wel heftig. Het is toch wel fijn als je dan echt je plekje hebt gevonden en stevig in je schoenen staat en niet op andere fronten (werk/relatie) nog onzekerheden/moeilijkheden hebt.
Maar nog maals, je vraagt advies, dit is mijn advies. Als je het niet op wilt volgen even goede vrienden. (maar niet boos worden, dat vind ik niet lief )
maandag 1 april 2013 om 19:36
Je korte relatieduur vind ik persoonlijk niet zo'n heel groot probleem: 10 jaar samen biedt namelijk ook nul garantie op een goede afloop, weet ik als ervaringsdeskundige.
Wat ik veel belangrijker zou vinden is je financiele zelfstandigheid. Als het dan toch misgaat is de bijstand in ieder geval niet aan de orde. En daar hebben jij en je kind alleen maar profijt van.
Daarvoor de basis leggen gaat veel gemakkelijker, sneller en beter met fulltime werk zonder kind. Ik vind het nogal bijzonder dat je straks parttime wilt werken om je huishouden te kunnen doen. Vind je een stofvrij huis echt belangrijker dan bouwen aan je financiële zelfstandigheid? In dat geval betwijfel ik of het uberhaupt verstandig is om aan een kind te beginnen.
Wat ik veel belangrijker zou vinden is je financiele zelfstandigheid. Als het dan toch misgaat is de bijstand in ieder geval niet aan de orde. En daar hebben jij en je kind alleen maar profijt van.
Daarvoor de basis leggen gaat veel gemakkelijker, sneller en beter met fulltime werk zonder kind. Ik vind het nogal bijzonder dat je straks parttime wilt werken om je huishouden te kunnen doen. Vind je een stofvrij huis echt belangrijker dan bouwen aan je financiële zelfstandigheid? In dat geval betwijfel ik of het uberhaupt verstandig is om aan een kind te beginnen.
maandag 1 april 2013 om 19:37
Ik lees geen neativiteit, alleen maar de adviezen waar je om vraagt. En soms ook de ervaringen waar je ook om vraagt. De adviezen zijn vrij uaniem: wacht nog even! En de ervaringen zijn: zorg dat je elkaar goed kent (niet alleen als je op je leukst en gezelligst bent....), zorg voor goede financiele basis, en zorg dat je beiden hetzelfde wilt, denk aan afspraken over de zorg, opvang, opvoeding ed.
Je leeftijd hoeft geen probleem te zijn, dat je relatie pas 6 maanden duurt en je nog niet samenwoont, is imo wel een probleem.
Je leeftijd hoeft geen probleem te zijn, dat je relatie pas 6 maanden duurt en je nog niet samenwoont, is imo wel een probleem.
maandag 1 april 2013 om 19:38
Het is een mooi gebeuren, Tuurlijk heeft het zo zijn kinderen kanten.
op jonge leeftijd kan ik meer genieten van mijn kind dan dat ik rond mijn 30 á 35ste een kind krijg, wanneer het in de pubertijd zit en ik misschien in de overgang is het geen pretje al die hormonen die dan op spelen.
Tuurlijk heb je dan een mooie carrière op gesteld, maar als je dan een kind krijgt is je hele ritme kwijt qua werken en kind aandacht geven.
En baby heeft zijn eigen ritme en die kun je niet zomaar inplannen als je al een goed werk ritme hebt (lijkt mij).
Nu kun je mooi een van vinden die bij je past en dan samen stellen wat past.
Wat betreft (oud)klasgenoten is niet allemaal uit dezelfde klas/school.
op jonge leeftijd kan ik meer genieten van mijn kind dan dat ik rond mijn 30 á 35ste een kind krijg, wanneer het in de pubertijd zit en ik misschien in de overgang is het geen pretje al die hormonen die dan op spelen.
Tuurlijk heb je dan een mooie carrière op gesteld, maar als je dan een kind krijgt is je hele ritme kwijt qua werken en kind aandacht geven.
En baby heeft zijn eigen ritme en die kun je niet zomaar inplannen als je al een goed werk ritme hebt (lijkt mij).
Nu kun je mooi een van vinden die bij je past en dan samen stellen wat past.
Wat betreft (oud)klasgenoten is niet allemaal uit dezelfde klas/school.
