Zwanger
alle pijlers
Kinderwens; Waarom niet adopteren?
donderdag 4 augustus 2011 om 11:26
Nav een ander topic heb ik deze vraag voor jullie..
Zodra er sprake is van een kinderwens, waarom niet adopteren. Er zijn zoveel lieve kleine kinderen die behoefte hebben aan een 'thuis'...
Waarom wordt hier vaak steevast over heen gekeken en pas naar gekeken als blijkt dat men zelf geen kinderen kan krijgen...
(Uitzonderingen daargelaten; ik zie soms gezinnen met 2 eigen kinderen en 2 geadopteerde kinderen)
Zodra er sprake is van een kinderwens, waarom niet adopteren. Er zijn zoveel lieve kleine kinderen die behoefte hebben aan een 'thuis'...
Waarom wordt hier vaak steevast over heen gekeken en pas naar gekeken als blijkt dat men zelf geen kinderen kan krijgen...
(Uitzonderingen daargelaten; ik zie soms gezinnen met 2 eigen kinderen en 2 geadopteerde kinderen)
donderdag 4 augustus 2011 om 11:50
Eens met Liselore, zowel over kinderen opvangen in de regio waar ze geboren zijn als over hechtingdproblematiek.
Daar komt voor mij nog bij dat ik kinderen wilde om ze van kleins af aan op te zien groeien tot zelfstandige volwassenen. Ik zou de babytijd niet hebben willen missen, ook al zie ik mezelf niet als echt babymoeder. Ik vind het ook echt wat toevoegen dat onze kinderen onze kinderen zijn: ik vind het leuk om dingen van onszelf in ze terug te zien en daarnaast ook te zien waarin ze anders zijn dan wij.
Daar komt voor mij nog bij dat ik kinderen wilde om ze van kleins af aan op te zien groeien tot zelfstandige volwassenen. Ik zou de babytijd niet hebben willen missen, ook al zie ik mezelf niet als echt babymoeder. Ik vind het ook echt wat toevoegen dat onze kinderen onze kinderen zijn: ik vind het leuk om dingen van onszelf in ze terug te zien en daarnaast ook te zien waarin ze anders zijn dan wij.
donderdag 4 augustus 2011 om 11:53
quote:noodles schreef op 04 augustus 2011 @ 11:48:
[...]
toch nog niet helemaal toe aan kinderen JC?
Van een volle cup naar theezakjes is toch echt wel een aardige verminking, niet? Dat risico loopt elke vrouw. Om over flubberbuiken, mega striae en dergelijke niet eens te spreken.
Het risico op een levensbedreigende zwangerschapskwaal is vele malen groter dan welk ander risico je in het dagelijks leven zult lopen.
Ik zal nooit aan kinderen toe zijn. Wie wel, met zijn volle verstand?
[...]
toch nog niet helemaal toe aan kinderen JC?
Van een volle cup naar theezakjes is toch echt wel een aardige verminking, niet? Dat risico loopt elke vrouw. Om over flubberbuiken, mega striae en dergelijke niet eens te spreken.
Het risico op een levensbedreigende zwangerschapskwaal is vele malen groter dan welk ander risico je in het dagelijks leven zult lopen.
Ik zal nooit aan kinderen toe zijn. Wie wel, met zijn volle verstand?
donderdag 4 augustus 2011 om 11:54
Johnny, ik vermoed dat wij geen vrienden zullen worden 
Vrouwen willen inderdaad graag baren maar wacht even, mannen weigeren over het algemeen bewust te kiezen om de zorg op zich te nemen voor een kind dat niet met zijn zaad verwekt is.
En dan nog iets; het is niet irrationeel om te verlangen naar iets wat al eeuwen gebeurd en in onze natuur zit.
Vrouwen willen inderdaad graag baren maar wacht even, mannen weigeren over het algemeen bewust te kiezen om de zorg op zich te nemen voor een kind dat niet met zijn zaad verwekt is.
En dan nog iets; het is niet irrationeel om te verlangen naar iets wat al eeuwen gebeurd en in onze natuur zit.
Common sense is not so common.
Voltaire
Voltaire
donderdag 4 augustus 2011 om 11:55
quote:JohnnyCake schreef op 04 augustus 2011 @ 11:53:
[...]
Van een volle cup naar theezakjes is toch echt wel een aardige verminking, niet? Dat risico loopt elke vrouw.
Het risico op een levensbedreigende zwangerschapskwaal is vele malen groter dan welk ander risico je in het dagelijks leven zult lopen.
Ik zal nooit aan kinderen toe zijn. Wie wel, met zijn volle verstand?tjonge.... krijg je nou een stijve tampeloerus van provoceren?
[...]
Van een volle cup naar theezakjes is toch echt wel een aardige verminking, niet? Dat risico loopt elke vrouw.
Het risico op een levensbedreigende zwangerschapskwaal is vele malen groter dan welk ander risico je in het dagelijks leven zult lopen.
Ik zal nooit aan kinderen toe zijn. Wie wel, met zijn volle verstand?tjonge.... krijg je nou een stijve tampeloerus van provoceren?
donderdag 4 augustus 2011 om 11:56
Overigens hier in Engeland zijn de statistieken dat ongeveer 90% van de adopties succesvol is. Dat betekend niet dat die kinderen nooit naar hun ouders op zoek zullen gaan natuurlijk. Een adoptie is niet mislukt omdat een kind zijn biologische ouders wil leren kennen als dat mogelijk is. Het lijkt mij een hele natuurlijke behoefte van een kind om als het ouder wordt bepaalde vragen over zijn afkomst beantwoord te willen zien. Als adoptie ouder moet je de ruimte kunnen geven aan het kind om die zoektocht te ondernemen en die zoektocht te ondersteunen. Het houdt echt niet in dat je als adoptie ouder hebt gefaalt omdat het kind zijn biologische ouders willen leren kennen. Die twee behoeftes kunnen naast elkaar bestaan.
Het percentage adoptie wat echt 'mislukt' is maar rond de 10%. Dat houdt in dat deze kinderen zeer zware psychiatrische hulp nodig hebben of dat de familie er uiteindelijk voor kiest om het kind uit huis te laten plaatsen. Dat laatste zijn er niet zoveel.
Natuurlijk houdt dat niet in dat die 90% waarbij het wel goed gaat het allemaal leuk en gezellig is. Het gaat vaak om getraumatiseerde kinderen, vaak met de nodige diagnoses, die heel veel intensieve hulp nodig hebben om weer te leren functioneren in een gezin en een familie en zich te hechten een hun nieuwe familie. Toch zullen de meeste kinderen uiteindelijk dat wel kunnen leren.
Het percentage adoptie wat echt 'mislukt' is maar rond de 10%. Dat houdt in dat deze kinderen zeer zware psychiatrische hulp nodig hebben of dat de familie er uiteindelijk voor kiest om het kind uit huis te laten plaatsen. Dat laatste zijn er niet zoveel.
Natuurlijk houdt dat niet in dat die 90% waarbij het wel goed gaat het allemaal leuk en gezellig is. Het gaat vaak om getraumatiseerde kinderen, vaak met de nodige diagnoses, die heel veel intensieve hulp nodig hebben om weer te leren functioneren in een gezin en een familie en zich te hechten een hun nieuwe familie. Toch zullen de meeste kinderen uiteindelijk dat wel kunnen leren.
donderdag 4 augustus 2011 om 11:56
quote:JohnnyCake schreef op 04 augustus 2011 @ 11:53:
[...]
Van een volle cup naar theezakjes is toch echt wel een aardige verminking, niet? Dat risico loopt elke vrouw. Om over flubberbuiken, mega striae en dergelijke niet eens te spreken.
Ja, lekker belangrijk
Overigens is dit mij niet overkomen hoewel ik binnen anderhalf jaar twee kinderen heb gebaard.
[...]
Van een volle cup naar theezakjes is toch echt wel een aardige verminking, niet? Dat risico loopt elke vrouw. Om over flubberbuiken, mega striae en dergelijke niet eens te spreken.
Ja, lekker belangrijk
Overigens is dit mij niet overkomen hoewel ik binnen anderhalf jaar twee kinderen heb gebaard.
donderdag 4 augustus 2011 om 11:57
donderdag 4 augustus 2011 om 11:57
quote:liebling schreef op 04 augustus 2011 @ 11:40:
[...]
Daar ben ik het nou echt niet mee eens.
Zoals een wijze vrouw eens aan haar dochter heeft uitgelegd:
Jij bent niet in mama's buik geboren, maar in haar hart.Feit blijft dat het nooit echt van jou is, het is nooit uit jou buik gekomen, Tuurlijk zal je net zoveel houden als dat een het kindje zou zijn van eigen vlees en bloed maar het is nooit echt van jou..
[...]
Daar ben ik het nou echt niet mee eens.
Zoals een wijze vrouw eens aan haar dochter heeft uitgelegd:
Jij bent niet in mama's buik geboren, maar in haar hart.Feit blijft dat het nooit echt van jou is, het is nooit uit jou buik gekomen, Tuurlijk zal je net zoveel houden als dat een het kindje zou zijn van eigen vlees en bloed maar het is nooit echt van jou..
donderdag 4 augustus 2011 om 11:58
quote:Sjors1988 schreef op 04 augustus 2011 @ 11:54:
Johnny, ik vermoed dat wij geen vrienden zullen worden
Vrouwen willen inderdaad graag baren maar wacht even, mannen weigeren over het algemeen bewust te kiezen om de zorg op zich te nemen voor een kind dat niet met zijn zaad verwekt is.En dan nog iets; het is niet irrationeel om te verlangen naar iets wat al eeuwen gebeurd en in onze natuur zit.
Andere discussie, dat snap ik maar hoeveel vaders blijken achteraf helemaal niet de vader te zijn van 'hun' kind...
Daar ben je als man toch nooit echt zeker van? Als vrouw wel.. Dus ik vind het onzin om te zeggen dat mannen die neiging hebben en vrouwen niet...
Johnny, ik vermoed dat wij geen vrienden zullen worden
Vrouwen willen inderdaad graag baren maar wacht even, mannen weigeren over het algemeen bewust te kiezen om de zorg op zich te nemen voor een kind dat niet met zijn zaad verwekt is.En dan nog iets; het is niet irrationeel om te verlangen naar iets wat al eeuwen gebeurd en in onze natuur zit.
Andere discussie, dat snap ik maar hoeveel vaders blijken achteraf helemaal niet de vader te zijn van 'hun' kind...
Daar ben je als man toch nooit echt zeker van? Als vrouw wel.. Dus ik vind het onzin om te zeggen dat mannen die neiging hebben en vrouwen niet...
donderdag 4 augustus 2011 om 11:58
quote:JohnnyCake schreef op 04 augustus 2011 @ 11:53:
[...]
Van een volle cup naar theezakjes is toch echt wel een aardige verminking, niet? Dat risico loopt elke vrouw. Om over flubberbuiken, mega striae en dergelijke niet eens te spreken.
Het risico op een levensbedreigende zwangerschapskwaal is vele malen groter dan welk ander risico je in het dagelijks leven zult lopen.
Ik zal nooit aan kinderen toe zijn. Wie wel, met zijn volle verstand?Wat doe je dan in godsnaam in het kinder gedeelte als je er zo achterlijk over kan praten.. Sorry hoor
[...]
Van een volle cup naar theezakjes is toch echt wel een aardige verminking, niet? Dat risico loopt elke vrouw. Om over flubberbuiken, mega striae en dergelijke niet eens te spreken.
Het risico op een levensbedreigende zwangerschapskwaal is vele malen groter dan welk ander risico je in het dagelijks leven zult lopen.
Ik zal nooit aan kinderen toe zijn. Wie wel, met zijn volle verstand?Wat doe je dan in godsnaam in het kinder gedeelte als je er zo achterlijk over kan praten.. Sorry hoor
donderdag 4 augustus 2011 om 11:59
quote:Nymeria schreef op 04 augustus 2011 @ 11:56:
Het percentage adoptie wat echt 'mislukt' is maar rond de 10%. Dat houdt in dat deze kinderen zeer zware psychiatrische hulp nodig hebben of dat de familie er uiteindelijk voor kiest om het kind uit huis te laten plaatsen. Dat laatste zijn er niet zoveel.
De vijf adoptiekinderen die ik ken (allemaal in andere gezinnen) hebben er zelf voor gekozen om in of na de puberteit het contact met de ouders te verbreken. Dat zou ik toch ook een mislukte adoptie willen noemen. In 1 geval was er sprake van drugsverslaving bij het kind maar in de rest van de gevallen niet. Ook geen psychiatrische stoornissen.
Deze voorbeelden hebben mijn beeld van adoptie heel erg beïnvloed.
Het percentage adoptie wat echt 'mislukt' is maar rond de 10%. Dat houdt in dat deze kinderen zeer zware psychiatrische hulp nodig hebben of dat de familie er uiteindelijk voor kiest om het kind uit huis te laten plaatsen. Dat laatste zijn er niet zoveel.
De vijf adoptiekinderen die ik ken (allemaal in andere gezinnen) hebben er zelf voor gekozen om in of na de puberteit het contact met de ouders te verbreken. Dat zou ik toch ook een mislukte adoptie willen noemen. In 1 geval was er sprake van drugsverslaving bij het kind maar in de rest van de gevallen niet. Ook geen psychiatrische stoornissen.
Deze voorbeelden hebben mijn beeld van adoptie heel erg beïnvloed.
donderdag 4 augustus 2011 om 11:59
quote:Sjors1988 schreef op 04 augustus 2011 @ 11:56:
"quote:
Ik zal nooit aan kinderen toe zijn. Wie wel, met zijn volle verstand?"
Mwah zo'n 90% van de wereldbevolking..Niet met hun volle verstand. Jullie hebben het zelf over rammelende eierstokken en tikkende klokken. Per definitie kun je dan al niet van verstand spreken!
"quote:
Ik zal nooit aan kinderen toe zijn. Wie wel, met zijn volle verstand?"
Mwah zo'n 90% van de wereldbevolking..Niet met hun volle verstand. Jullie hebben het zelf over rammelende eierstokken en tikkende klokken. Per definitie kun je dan al niet van verstand spreken!
donderdag 4 augustus 2011 om 11:59
quote:JohnnyCake schreef op 04 augustus 2011 @ 11:53:
[...]
Van een volle cup naar theezakjes is toch echt wel een aardige verminking, niet? Dat risico loopt elke vrouw. Om over flubberbuiken, mega striae en dergelijke niet eens te spreken.
Ik vind dat je hier wel een tikkie overdrijft!
Ik heb geen straie, geen flubberbuik (sporten!) en tja misschien iets minder volle borsten, maar heus geen theezakjes.
En wat dan nog, ik noem dat geen verminking. Een vriendin van mij heeft een gruwelijk ongeluk gehad en is echt verminkt aan haar gezicht, geloof me, dat is wel even wat anders
Het risico op een levensbedreigende zwangerschapskwaal is vele malen groter dan welk ander risico je in het dagelijks leven zult lopen.
Nou ja, dat weet ik dus niet, mijn vriendin is op een dag met haar wiel tussen de trambaan gekomen, zomaar onderweg naar huis. Tijdens een zwangerschap wordt je goed in de gaten gehouden door artsen en verloskundigen.
Ik zal nooit aan kinderen toe zijn. Wie wel, met zijn volle verstand?
Ik dacht laatst te lezen dat je er toch aan toe ging geven waarschijnlijk.. Of vergis ik me nu?
[...]
Van een volle cup naar theezakjes is toch echt wel een aardige verminking, niet? Dat risico loopt elke vrouw. Om over flubberbuiken, mega striae en dergelijke niet eens te spreken.
Ik vind dat je hier wel een tikkie overdrijft!
Ik heb geen straie, geen flubberbuik (sporten!) en tja misschien iets minder volle borsten, maar heus geen theezakjes.
En wat dan nog, ik noem dat geen verminking. Een vriendin van mij heeft een gruwelijk ongeluk gehad en is echt verminkt aan haar gezicht, geloof me, dat is wel even wat anders
Het risico op een levensbedreigende zwangerschapskwaal is vele malen groter dan welk ander risico je in het dagelijks leven zult lopen.
Nou ja, dat weet ik dus niet, mijn vriendin is op een dag met haar wiel tussen de trambaan gekomen, zomaar onderweg naar huis. Tijdens een zwangerschap wordt je goed in de gaten gehouden door artsen en verloskundigen.
Ik zal nooit aan kinderen toe zijn. Wie wel, met zijn volle verstand?
Ik dacht laatst te lezen dat je er toch aan toe ging geven waarschijnlijk.. Of vergis ik me nu?
donderdag 4 augustus 2011 om 11:59
quote:Nymeria schreef op 04 augustus 2011 @ 11:56:
Overigens hier in Engeland zijn de statistieken dat ongeveer 90% van de adopties succesvol is. Dat betekend niet dat die kinderen nooit naar hun ouders op zoek zullen gaan natuurlijk. Een adoptie is niet mislukt omdat een kind zijn biologische ouders wil leren kennen als dat mogelijk is. Het lijkt mij een hele natuurlijke behoefte van een kind om als het ouder wordt bepaalde vragen over zijn afkomst beantwoord te willen zien. Als adoptie ouder moet je de ruimte kunnen geven aan het kind om die zoektocht te ondernemen en die zoektocht te ondersteunen. Het houdt echt niet in dat je als adoptie ouder hebt gefaalt omdat het kind zijn biologische ouders willen leren kennen. Die twee behoeftes kunnen naast elkaar bestaan.
Het percentage adoptie wat echt 'mislukt' is maar rond de 10%. Dat houdt in dat deze kinderen zeer zware psychiatrische hulp nodig hebben of dat de familie er uiteindelijk voor kiest om het kind uit huis te laten plaatsen. Dat laatste zijn er niet zoveel.
Natuurlijk houdt dat niet in dat die 90% waarbij het wel goed gaat het allemaal leuk en gezellig is. Het gaat vaak om getraumatiseerde kinderen, vaak met de nodige diagnoses, die heel veel intensieve hulp nodig hebben om weer te leren functioneren in een gezin en een familie en zich te hechten een hun nieuwe familie. Toch zullen de meeste kinderen uiteindelijk dat wel kunnen leren.
En dan ben ik heel benieuwd hoe veel % van de kinderen wel geboren bij hun natuurlijke ouders ontspoord oid...
Die cijfers liggen denk ik niet veel uit elkaar..
Overigens hier in Engeland zijn de statistieken dat ongeveer 90% van de adopties succesvol is. Dat betekend niet dat die kinderen nooit naar hun ouders op zoek zullen gaan natuurlijk. Een adoptie is niet mislukt omdat een kind zijn biologische ouders wil leren kennen als dat mogelijk is. Het lijkt mij een hele natuurlijke behoefte van een kind om als het ouder wordt bepaalde vragen over zijn afkomst beantwoord te willen zien. Als adoptie ouder moet je de ruimte kunnen geven aan het kind om die zoektocht te ondernemen en die zoektocht te ondersteunen. Het houdt echt niet in dat je als adoptie ouder hebt gefaalt omdat het kind zijn biologische ouders willen leren kennen. Die twee behoeftes kunnen naast elkaar bestaan.
Het percentage adoptie wat echt 'mislukt' is maar rond de 10%. Dat houdt in dat deze kinderen zeer zware psychiatrische hulp nodig hebben of dat de familie er uiteindelijk voor kiest om het kind uit huis te laten plaatsen. Dat laatste zijn er niet zoveel.
Natuurlijk houdt dat niet in dat die 90% waarbij het wel goed gaat het allemaal leuk en gezellig is. Het gaat vaak om getraumatiseerde kinderen, vaak met de nodige diagnoses, die heel veel intensieve hulp nodig hebben om weer te leren functioneren in een gezin en een familie en zich te hechten een hun nieuwe familie. Toch zullen de meeste kinderen uiteindelijk dat wel kunnen leren.
En dan ben ik heel benieuwd hoe veel % van de kinderen wel geboren bij hun natuurlijke ouders ontspoord oid...
Die cijfers liggen denk ik niet veel uit elkaar..
donderdag 4 augustus 2011 om 12:00
"quote: Sjors1988 schreef op 04 augustus 2011 @ 11:54 :
En dan nog iets; het is niet irrationeel om te verlangen naar iets wat al eeuwen gebeurd en in onze natuur zit. Dat zal ik mijn vriendin voorleggen. Zij krijgt mijn zaad als ik ook al mijn spontane oerverlangens mag vervullen"
Ach wat sneu dat je moet onderhandelen.
Ik vraag me af wat je hier komt doen? Volgens mij is het algemeen bekend dat vrouwen graag kinderen willen en dan wil jij hier komen bewijzen dat dat irrationeel is.. Iets met dweilen en een open kraan..
En dan nog iets; het is niet irrationeel om te verlangen naar iets wat al eeuwen gebeurd en in onze natuur zit. Dat zal ik mijn vriendin voorleggen. Zij krijgt mijn zaad als ik ook al mijn spontane oerverlangens mag vervullen"
Ach wat sneu dat je moet onderhandelen.
Ik vraag me af wat je hier komt doen? Volgens mij is het algemeen bekend dat vrouwen graag kinderen willen en dan wil jij hier komen bewijzen dat dat irrationeel is.. Iets met dweilen en een open kraan..
Common sense is not so common.
Voltaire
Voltaire
donderdag 4 augustus 2011 om 12:01
quote:cicely schreef op 04 augustus 2011 @ 11:59:
[...]
De vijf adoptiekinderen die ik ken (allemaal in andere gezinnen) hebben er zelf voor gekozen om in of na de puberteit het contact met de ouders te verbreken. Dat zou ik toch ook een mislukte adoptie willen noemen. In 1 geval was er sprake van drugsverslaving bij het kind maar in de rest van de gevallen niet. Ook geen psychiatrische stoornissen.
Deze voorbeelden hebben mijn beeld van adoptie heel erg beïnvloed.
Zo dat is niet niets..
En wat waren hun beweegredenen dan als ik vragen mag?
[...]
De vijf adoptiekinderen die ik ken (allemaal in andere gezinnen) hebben er zelf voor gekozen om in of na de puberteit het contact met de ouders te verbreken. Dat zou ik toch ook een mislukte adoptie willen noemen. In 1 geval was er sprake van drugsverslaving bij het kind maar in de rest van de gevallen niet. Ook geen psychiatrische stoornissen.
Deze voorbeelden hebben mijn beeld van adoptie heel erg beïnvloed.
Zo dat is niet niets..
En wat waren hun beweegredenen dan als ik vragen mag?
donderdag 4 augustus 2011 om 12:02
quote:Sjors1988 schreef op 04 augustus 2011 @ 12:00:
"quote: Sjors1988 schreef op 04 augustus 2011 @ 11:54 :
En dan nog iets; het is niet irrationeel om te verlangen naar iets wat al eeuwen gebeurd en in onze natuur zit. Dat zal ik mijn vriendin voorleggen. Zij krijgt mijn zaad als ik ook al mijn spontane oerverlangens mag vervullen"
Ach wat sneu dat je moet onderhandelen.
Ik vraag me af wat je hier komt doen? Volgens mij is het algemeen bekend dat vrouwen graag kinderen willen en dan wil jij hier komen bewijzen dat dat irrationeel is.. Iets met dweilen en een open kraan..Sjors, lieve lieve sjors, lees eens tussen de regels door.
"quote: Sjors1988 schreef op 04 augustus 2011 @ 11:54 :
En dan nog iets; het is niet irrationeel om te verlangen naar iets wat al eeuwen gebeurd en in onze natuur zit. Dat zal ik mijn vriendin voorleggen. Zij krijgt mijn zaad als ik ook al mijn spontane oerverlangens mag vervullen"
Ach wat sneu dat je moet onderhandelen.
Ik vraag me af wat je hier komt doen? Volgens mij is het algemeen bekend dat vrouwen graag kinderen willen en dan wil jij hier komen bewijzen dat dat irrationeel is.. Iets met dweilen en een open kraan..Sjors, lieve lieve sjors, lees eens tussen de regels door.
donderdag 4 augustus 2011 om 12:03
quote:cicely schreef op 04 augustus 2011 @ 11:59:
[...]
De vijf adoptiekinderen die ik ken (allemaal in andere gezinnen) hebben er zelf voor gekozen om in of na de puberteit het contact met de ouders te verbreken. Dat zou ik toch ook een mislukte adoptie willen noemen. In 1 geval was er sprake van drugsverslaving bij het kind maar in de rest van de gevallen niet. Ook geen psychiatrische stoornissen.
Deze voorbeelden hebben mijn beeld van adoptie heel erg beïnvloed.Natuurlijk maar dat zijn maar voorbeelden. Ik ken zelf enkele geadopteerden en dat zijn juist model geadopteerden die helemaal dol zijn op hun ouders, nooit problemen hebben veroorzaakt en afgezien van misschien een andere huidskleur in geen enkel opzicht te onderscheiden zijn van biologische kinderen. Zij zijn echter natuurlijk niet representatief voor alle geadopteerden. Ik denk dat toekomstige adoptie ouders zich goed moeten verdiepen in ook de moeilijkere kanten van adoptie maar tegelijk is het echt niet zo dat elk geadopteerd kind enorme problemen zal hebben of krijgen.
[...]
De vijf adoptiekinderen die ik ken (allemaal in andere gezinnen) hebben er zelf voor gekozen om in of na de puberteit het contact met de ouders te verbreken. Dat zou ik toch ook een mislukte adoptie willen noemen. In 1 geval was er sprake van drugsverslaving bij het kind maar in de rest van de gevallen niet. Ook geen psychiatrische stoornissen.
Deze voorbeelden hebben mijn beeld van adoptie heel erg beïnvloed.Natuurlijk maar dat zijn maar voorbeelden. Ik ken zelf enkele geadopteerden en dat zijn juist model geadopteerden die helemaal dol zijn op hun ouders, nooit problemen hebben veroorzaakt en afgezien van misschien een andere huidskleur in geen enkel opzicht te onderscheiden zijn van biologische kinderen. Zij zijn echter natuurlijk niet representatief voor alle geadopteerden. Ik denk dat toekomstige adoptie ouders zich goed moeten verdiepen in ook de moeilijkere kanten van adoptie maar tegelijk is het echt niet zo dat elk geadopteerd kind enorme problemen zal hebben of krijgen.
donderdag 4 augustus 2011 om 12:05
"quote: Sjors1988 schreef op 04 augustus 2011 @ 11:56 :
"quote:
Ik zal nooit aan kinderen toe zijn. Wie wel, met zijn volle verstand?"
Mwah zo'n 90% van de wereldbevolking.. Niet met hun volle verstand. Jullie hebben het zelf over rammelende eierstokken en tikkende klokken. Per definitie kun je dan al niet van verstand spreken!"
Nee inderdaad we denken er totaal niet over na we blijven maar baren en baren... Domme wijven
"quote:
Ik zal nooit aan kinderen toe zijn. Wie wel, met zijn volle verstand?"
Mwah zo'n 90% van de wereldbevolking.. Niet met hun volle verstand. Jullie hebben het zelf over rammelende eierstokken en tikkende klokken. Per definitie kun je dan al niet van verstand spreken!"
Nee inderdaad we denken er totaal niet over na we blijven maar baren en baren... Domme wijven
Common sense is not so common.
Voltaire
Voltaire
donderdag 4 augustus 2011 om 12:05
quote:noodles schreef op 04 augustus 2011 @ 11:59:
Ik dacht laatst te lezen dat je er toch aan toe ging geven waarschijnlijk.. Of vergis ik me nu?[...]
Ach het is een beetje een uitloper van het vorige topic. Ik kies er met mijn volle verstand voor om mee te gaan in de irrationele keuzes van mijn vriendin, mocht het ooit zover komen. Je zou inderdaad kunnen zeggen dat dat ook irrationeel is
Ik dacht laatst te lezen dat je er toch aan toe ging geven waarschijnlijk.. Of vergis ik me nu?[...]
Ach het is een beetje een uitloper van het vorige topic. Ik kies er met mijn volle verstand voor om mee te gaan in de irrationele keuzes van mijn vriendin, mocht het ooit zover komen. Je zou inderdaad kunnen zeggen dat dat ook irrationeel is
donderdag 4 augustus 2011 om 12:06
quote:Anthonius schreef op 04 augustus 2011 @ 12:01:
[...]
Zo dat is niet niets..
En wat waren hun beweegredenen dan als ik vragen mag?Drie van de vijf waren leeftijdgenoten toen ik zelf in de puberteit zat. Ik kan dus niet goed beoordelen wat de beweegredenen waren. Ruzies thuis in ieder geval, "mijn ouders begrijpen me niet", maar klaarblijkelijk stukken erger dan het onbegrip dat ik als puber dacht te ervaren van mijn ouders. Het vierde kind begon zich ineens heel sterk te identificeren met het geboorteland en zette zich af tegen de Nederlandse adoptieouders. In het vijfde geval was er sprake van een ernstige drugsverslaving bij het adoptiekind. Zij is vervolgens weggelopen om bij haar verslaafde vriend te gaan wonen.
[...]
Zo dat is niet niets..
En wat waren hun beweegredenen dan als ik vragen mag?Drie van de vijf waren leeftijdgenoten toen ik zelf in de puberteit zat. Ik kan dus niet goed beoordelen wat de beweegredenen waren. Ruzies thuis in ieder geval, "mijn ouders begrijpen me niet", maar klaarblijkelijk stukken erger dan het onbegrip dat ik als puber dacht te ervaren van mijn ouders. Het vierde kind begon zich ineens heel sterk te identificeren met het geboorteland en zette zich af tegen de Nederlandse adoptieouders. In het vijfde geval was er sprake van een ernstige drugsverslaving bij het adoptiekind. Zij is vervolgens weggelopen om bij haar verslaafde vriend te gaan wonen.
donderdag 4 augustus 2011 om 12:06
quote:JohnnyCake schreef op 04 augustus 2011 @ 11:59:
[...]
Niet met hun volle verstand. Jullie hebben het zelf over rammelende eierstokken en tikkende klokken. Per definitie kun je dan al niet van verstand spreken!Dan begint ook niemand met zijn of haar volle verstand aan een relatie. Dan ben je verliefd, ook een kwestie van hormonen.
[...]
Niet met hun volle verstand. Jullie hebben het zelf over rammelende eierstokken en tikkende klokken. Per definitie kun je dan al niet van verstand spreken!Dan begint ook niemand met zijn of haar volle verstand aan een relatie. Dan ben je verliefd, ook een kwestie van hormonen.
