Zwanger
alle pijlers
Kinderwens; Waarom niet adopteren?
donderdag 4 augustus 2011 om 11:26
Nav een ander topic heb ik deze vraag voor jullie..
Zodra er sprake is van een kinderwens, waarom niet adopteren. Er zijn zoveel lieve kleine kinderen die behoefte hebben aan een 'thuis'...
Waarom wordt hier vaak steevast over heen gekeken en pas naar gekeken als blijkt dat men zelf geen kinderen kan krijgen...
(Uitzonderingen daargelaten; ik zie soms gezinnen met 2 eigen kinderen en 2 geadopteerde kinderen)
Zodra er sprake is van een kinderwens, waarom niet adopteren. Er zijn zoveel lieve kleine kinderen die behoefte hebben aan een 'thuis'...
Waarom wordt hier vaak steevast over heen gekeken en pas naar gekeken als blijkt dat men zelf geen kinderen kan krijgen...
(Uitzonderingen daargelaten; ik zie soms gezinnen met 2 eigen kinderen en 2 geadopteerde kinderen)
donderdag 4 augustus 2011 om 12:06
Iemand schreef dat adoptie niet gaat om een kinderwens te vervullen, maar om een kind een beter leven te geven. Ik ben van mening dat om ideologische redenen ('wij gaan een kindje redden') JUIST de verkeerde reden is. Heb ooit een adoptiemoeder tegen haar adoptiekind dat even doir een moeilijke periode ging (drugs) horen roepen: Ja, maar dáár heb ik je niet voor uit een ander land gehaald!
donderdag 4 augustus 2011 om 12:06
quote:norma_jeane schreef op 04 augustus 2011 @ 11:33:
en daar komt bij dat 9 van de 10 keer dat als het kind ouder word problemen krijgt omdat het kind zijn 'eigen ouders' wil ontmoeten.
Het klinkt misschien een beetje cru dat ik het zeg maar dat lijkt me toch een trap in je rug als ouder zijnde.Ach welnee. Een vriendin van mij en haar broer komen uit Sri Lanka. Toen ze 18 was zijn ze samen met haar adoptieouders naar haar geboorteland en kindertehuis geweest. Haar adoptieouders vonden het heel belangrijk dat ze samen een keer naar hun roots zouden gaan. Daarna had mijn vriendin er geen behoefte meer aan.
en daar komt bij dat 9 van de 10 keer dat als het kind ouder word problemen krijgt omdat het kind zijn 'eigen ouders' wil ontmoeten.
Het klinkt misschien een beetje cru dat ik het zeg maar dat lijkt me toch een trap in je rug als ouder zijnde.Ach welnee. Een vriendin van mij en haar broer komen uit Sri Lanka. Toen ze 18 was zijn ze samen met haar adoptieouders naar haar geboorteland en kindertehuis geweest. Haar adoptieouders vonden het heel belangrijk dat ze samen een keer naar hun roots zouden gaan. Daarna had mijn vriendin er geen behoefte meer aan.
donderdag 4 augustus 2011 om 12:07
quote:JohnnyCake schreef op 04 augustus 2011 @ 11:57:
[...]
Dat zal ik mijn vriendin voorleggen. Zij krijgt mijn zaad als ik ook al mijn spontane oerverlangens mag vervullen
Ik zou er hartelijk voor bedanken als ik haar was 't Lijkt me niet het meest wenselijke zaad voor een bevruchting.
Gelukkig hebben vrouwen het over het algemeen voor het kiezen.
Het hangt dus gelukkig niet van mannen als jij af, prima als die geen kinderen willen, goed juist!
[...]
Dat zal ik mijn vriendin voorleggen. Zij krijgt mijn zaad als ik ook al mijn spontane oerverlangens mag vervullen
Ik zou er hartelijk voor bedanken als ik haar was 't Lijkt me niet het meest wenselijke zaad voor een bevruchting.
Gelukkig hebben vrouwen het over het algemeen voor het kiezen.
Het hangt dus gelukkig niet van mannen als jij af, prima als die geen kinderen willen, goed juist!
donderdag 4 augustus 2011 om 12:10
Je blik wordt vooral gekleurd door verhalen uit je eigen omgeving. Ik ken persoonlijk 3 verhalen, en alle drie zijn positief.
Kinderen zonder problemen groot geworden. Een heeft haar biologische ouders opgezocht, maar vond het tegenvallen omdat ze geen gevoel erbij had, dus dat contact is nu minimaal.
Ik denk ook dat het wel ligt aan welk land je kindje komt.
Zo worden chinese meisjes vaak afgestaan door het 1-kindbeleid van de regering en het daarbij behordende status van meisjes dat land. In andere landen worden kinderen vaker afgestaan doordat ze 'iets' mankeren, hoe klein ook, maar het gezin is te arm om er wat aan te laten doen bijv.
uiteraard zijn er ook verhalen van moeder die hun kind niet af willen laten staan, maar ik ga er toch vanuit dat dat uitzonderingen zijn.
Ik vind wel dat er eerst geprobeerd moet worden een kind in het eigen land een goede plek te bieden, maar dat gebeurd meestal niet. Dan vind ik persoonlijk adopteren een beter alternatief dan opgroeien in een arm kindertehuis waar in sommige landen kinderen erbarmelijk opgroeien.
Kinderen zonder problemen groot geworden. Een heeft haar biologische ouders opgezocht, maar vond het tegenvallen omdat ze geen gevoel erbij had, dus dat contact is nu minimaal.
Ik denk ook dat het wel ligt aan welk land je kindje komt.
Zo worden chinese meisjes vaak afgestaan door het 1-kindbeleid van de regering en het daarbij behordende status van meisjes dat land. In andere landen worden kinderen vaker afgestaan doordat ze 'iets' mankeren, hoe klein ook, maar het gezin is te arm om er wat aan te laten doen bijv.
uiteraard zijn er ook verhalen van moeder die hun kind niet af willen laten staan, maar ik ga er toch vanuit dat dat uitzonderingen zijn.
Ik vind wel dat er eerst geprobeerd moet worden een kind in het eigen land een goede plek te bieden, maar dat gebeurd meestal niet. Dan vind ik persoonlijk adopteren een beter alternatief dan opgroeien in een arm kindertehuis waar in sommige landen kinderen erbarmelijk opgroeien.
donderdag 4 augustus 2011 om 12:11
quote:justme27 schreef op 04 augustus 2011 @ 12:06:
[...]
Dan begint ook niemand met zijn of haar volle verstand aan een relatie. Dan ben je verliefd, ook een kwestie van hormonen.
Dat klopt, maar als het goed is krijg je er alleen maar positieve dingen voor terug. Mocht dat toch verkeerd uitpakken, dan kun je de relatie zonder al te veel schade verbreken.
Met een kind is dat anders.
[...]
Dan begint ook niemand met zijn of haar volle verstand aan een relatie. Dan ben je verliefd, ook een kwestie van hormonen.
Dat klopt, maar als het goed is krijg je er alleen maar positieve dingen voor terug. Mocht dat toch verkeerd uitpakken, dan kun je de relatie zonder al te veel schade verbreken.
Met een kind is dat anders.
donderdag 4 augustus 2011 om 12:11
quote:JohnnyCake schreef op 04 augustus 2011 @ 12:11:
[...]
Dat klopt, maar als het goed is krijg je er alleen maar positieve dingen voor terug. Mocht dat toch verkeerd uitpakken, dan kun je de relatie zonder al te veel schade verbreken.
Met een kind is dat anders.Dus als je een kind krijgt krijg je er niet veel voor terug wou je zeggen ?
[...]
Dat klopt, maar als het goed is krijg je er alleen maar positieve dingen voor terug. Mocht dat toch verkeerd uitpakken, dan kun je de relatie zonder al te veel schade verbreken.
Met een kind is dat anders.Dus als je een kind krijgt krijg je er niet veel voor terug wou je zeggen ?
donderdag 4 augustus 2011 om 12:12
donderdag 4 augustus 2011 om 12:13
quote:JohnnyCake schreef op 04 augustus 2011 @ 12:11:
[...]
Dat klopt, maar als het goed is krijg je er alleen maar positieve dingen voor terug. Mocht dat toch verkeerd uitpakken, dan kun je de relatie zonder al te veel schade verbreken.
Met een kind is dat anders.Ik denk dat je met een kind ook heel veel positieve dingen ervoor terug krijgt, al is het maar dat je de wereld weer met de ogen van een kind kunt zien. Enne.. volgens mij kan een verbroken relatie toch wel flinke schade aanrichten hoor.
[...]
Dat klopt, maar als het goed is krijg je er alleen maar positieve dingen voor terug. Mocht dat toch verkeerd uitpakken, dan kun je de relatie zonder al te veel schade verbreken.
Met een kind is dat anders.Ik denk dat je met een kind ook heel veel positieve dingen ervoor terug krijgt, al is het maar dat je de wereld weer met de ogen van een kind kunt zien. Enne.. volgens mij kan een verbroken relatie toch wel flinke schade aanrichten hoor.
donderdag 4 augustus 2011 om 12:14
donderdag 4 augustus 2011 om 12:18
Tja, dit blijft toch een discussie. De één is 'voor' en de ander 'tegen'.
Mijn man en ik zitten nu in een adoptie procedure. We willen dit heel graag. We kunnen zelf geen kinderen krijgen, helaas. Gisterren vroeg iemand aan mij of wij ook zouden willen adopteren als wij zelf een kind hadden gekregen. Ik weet het niet, waarschijnlijk was die vraag niet of later bij ons opgekomen.
Ik vind adoptie een heel mooi en goed alternatief voor opgroeien in b.v. een weeshuis, kindertehuis, vuilnisbelt, straat, criminaliteit of 'onder aan de sociale ladder' waar een kind weinig tot geen kansen krijgt. Zeker bij een special need kindje.
Het is bewezen dat het voor een kind beter is om op te groeien in een gezinssituatie dan in bovengenoemde situaties. En als dat gezin aan de andere kant van de wereld is, dat denk ik (denk ik dus) dat dit altijd nog beter is voor een kind.
Maar daarbij vind ik wel dat er eerst in het thuisland alle mogelijkheden voor adoptie moet worden bekeken. Zoals ook in het Haags Adoptieverdrag is afgesproken met veel landen wereldwijd. En wat dus ook gebeurd!
Of adoptie één op één te vergelijken is met het krijgen van biologische kinderen weet ik niet. Ik vind het ook wel moeilijk om te accepteren dat wij dan geen erfelijke factoren zullen meemaken in een kindje (de neus van opa, het loopje van papa enz). Maar aan de andere kant kan een adoptiekindje ook weer nieuwe dingen toevoegen in een familie. En gedrag, normen en waarden neemt een adoptie kind ook weer over van de opvoeding/omgeving. Wat is dan nature en wat is nurture?
En wat psychische problematiek betreft, volgens mij is uit onderzoek gebleken dat de meeste adopties succesvol zijn. Zoals iemand hierboven ook al schreef. Als er meer adoptie kinderen dan biologische kinderen in de hulpverlening komen (ik weet niet of dat zo is??) zou kunnen zijn omdat juist de adoptieouders zo bewust zijn van mogelijke symptomen en dan eerder aan de bel trekken.
En zoeken naar je roots of biologische ouders, dat lijkt mij een hele gezonde en normale reactie, dat hoeft echt niet te betekenen dat een adoptie 'mislukt' is.
Tuurlijk zijn er altijd situaties die niet goed gaan. Maar dat zie je toch overal? En ondanks dat er mogelijk meer risico's zijn, wegen die voor mij niet op tegen het oer-gevoel in mij dat ik heel graag wil zorgen voor een kindje en een kindje al mijn liefde wil geven. Kansen wil bieden, en hopelijk een stabiele en veilige omgeving en toekomst.
Mijn man en ik zitten nu in een adoptie procedure. We willen dit heel graag. We kunnen zelf geen kinderen krijgen, helaas. Gisterren vroeg iemand aan mij of wij ook zouden willen adopteren als wij zelf een kind hadden gekregen. Ik weet het niet, waarschijnlijk was die vraag niet of later bij ons opgekomen.
Ik vind adoptie een heel mooi en goed alternatief voor opgroeien in b.v. een weeshuis, kindertehuis, vuilnisbelt, straat, criminaliteit of 'onder aan de sociale ladder' waar een kind weinig tot geen kansen krijgt. Zeker bij een special need kindje.
Het is bewezen dat het voor een kind beter is om op te groeien in een gezinssituatie dan in bovengenoemde situaties. En als dat gezin aan de andere kant van de wereld is, dat denk ik (denk ik dus) dat dit altijd nog beter is voor een kind.
Maar daarbij vind ik wel dat er eerst in het thuisland alle mogelijkheden voor adoptie moet worden bekeken. Zoals ook in het Haags Adoptieverdrag is afgesproken met veel landen wereldwijd. En wat dus ook gebeurd!
Of adoptie één op één te vergelijken is met het krijgen van biologische kinderen weet ik niet. Ik vind het ook wel moeilijk om te accepteren dat wij dan geen erfelijke factoren zullen meemaken in een kindje (de neus van opa, het loopje van papa enz). Maar aan de andere kant kan een adoptiekindje ook weer nieuwe dingen toevoegen in een familie. En gedrag, normen en waarden neemt een adoptie kind ook weer over van de opvoeding/omgeving. Wat is dan nature en wat is nurture?
En wat psychische problematiek betreft, volgens mij is uit onderzoek gebleken dat de meeste adopties succesvol zijn. Zoals iemand hierboven ook al schreef. Als er meer adoptie kinderen dan biologische kinderen in de hulpverlening komen (ik weet niet of dat zo is??) zou kunnen zijn omdat juist de adoptieouders zo bewust zijn van mogelijke symptomen en dan eerder aan de bel trekken.
En zoeken naar je roots of biologische ouders, dat lijkt mij een hele gezonde en normale reactie, dat hoeft echt niet te betekenen dat een adoptie 'mislukt' is.
Tuurlijk zijn er altijd situaties die niet goed gaan. Maar dat zie je toch overal? En ondanks dat er mogelijk meer risico's zijn, wegen die voor mij niet op tegen het oer-gevoel in mij dat ik heel graag wil zorgen voor een kindje en een kindje al mijn liefde wil geven. Kansen wil bieden, en hopelijk een stabiele en veilige omgeving en toekomst.
donderdag 4 augustus 2011 om 12:19
JE koopt niet zo maar even een kind hoor! Je moet aan zoveel regels voldoen. Ik ken heel veel mensen die graag (ja ook special need) willen adopteren, maar er gewoon niet voor in aanmerking komen. (Leeftijd, financien, blablabla) Terwijl ik het dan niet over armoedzaaiers heb ofzo..
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
donderdag 4 augustus 2011 om 12:20
quote:JohnnyCake schreef op 04 augustus 2011 @ 12:14:
[...]
Nee, dat wilde ik niet zeggen. Een kind kun je echter niet teruggeven, om maar het meest voor de hand liggende te noemen.Juist dat, een relatie die je nooit meer kunt en wilt verbreken, dus niet vergelijkbaar met welke andere relatie dan ook, geeft een enorme meerwaarde en diepgang aan het leven.
[...]
Nee, dat wilde ik niet zeggen. Een kind kun je echter niet teruggeven, om maar het meest voor de hand liggende te noemen.Juist dat, een relatie die je nooit meer kunt en wilt verbreken, dus niet vergelijkbaar met welke andere relatie dan ook, geeft een enorme meerwaarde en diepgang aan het leven.
donderdag 4 augustus 2011 om 12:20
quote:JohnnyCake schreef op 04 augustus 2011 @ 11:38:
Je hebt een grotere kans om te sterven.
Je verminkt je lichaam.
Je genitalien scheuren uit.
Je loopt het risico op een gehandicapt kind.
En dat allemaal omdat je je eigen bloed wilt?
Irrationeel
Genitalien scheuren uit? Ja ja.
Verminken?
Gehandicapt kind is tegenwoordig bij adoptie ook veel voorkomend, aangezien veel landen alleen special needs kinderen laten adopteren.
Je hebt een grotere kans om te sterven.
Je verminkt je lichaam.
Je genitalien scheuren uit.
Je loopt het risico op een gehandicapt kind.
En dat allemaal omdat je je eigen bloed wilt?
Irrationeel
Genitalien scheuren uit? Ja ja.
Verminken?
Gehandicapt kind is tegenwoordig bij adoptie ook veel voorkomend, aangezien veel landen alleen special needs kinderen laten adopteren.
donderdag 4 augustus 2011 om 12:24
Momenteel is de vraag naar adoptiekinderen vele malen groter dan het aanbod.
De prijzen stijgen daardoor de pan uit en illigale kinderhandelpraktijken nemen toe.
Interressante reportage over dit onderwerp:
http://www.uitzendinggemi ... adf699191f2f3f22516496a9a
De prijzen stijgen daardoor de pan uit en illigale kinderhandelpraktijken nemen toe.
Interressante reportage over dit onderwerp:
http://www.uitzendinggemi ... adf699191f2f3f22516496a9a
The time is now
donderdag 4 augustus 2011 om 12:24
quote:ossiepossie schreef op 04 augustus 2011 @ 11:42:
Lijkt mIj ook moeilijk als een kind later op zoek gaat naar zn biologische familie. Vaak zie je bij Spoorloos etc. dat er oudere en jongere broers/zussen zijn. Waarom wordt zo'n kind dan afgestaan als ze daarna weer verder gaan met kinderen maken, en die kinderen wel houden?Echt? Serieus?
Lijkt mIj ook moeilijk als een kind later op zoek gaat naar zn biologische familie. Vaak zie je bij Spoorloos etc. dat er oudere en jongere broers/zussen zijn. Waarom wordt zo'n kind dan afgestaan als ze daarna weer verder gaan met kinderen maken, en die kinderen wel houden?Echt? Serieus?
donderdag 4 augustus 2011 om 12:25
quote:JohnnyCake schreef op 04 augustus 2011 @ 11:46:
We kunnen heel veel debatteren over de pro's en con's van adoptie, feit is dat vrouwen nou eenmaal de irrationele drang hebben om te baren. Het is de natuur.
Dezelfde natuur die de man aanspoort om met zo veel mogelijk vrouwen naar bed te gaan. De moderne man bindt echter in, ziet in dat dat irrationeel is. Vrouwen hebben die stap nog niet gemaakt met hun drang om te baren. Althans, niet allemaal.Ik heb geen enkele drang om te baren, moet er niet aan denken. En niet iedere man wil met zoveel mogelijk vrouwen naar bed. Veel sex? Ja. Met zoveel mogelijk vrouwen, lang niet allemaal willen dat.
We kunnen heel veel debatteren over de pro's en con's van adoptie, feit is dat vrouwen nou eenmaal de irrationele drang hebben om te baren. Het is de natuur.
Dezelfde natuur die de man aanspoort om met zo veel mogelijk vrouwen naar bed te gaan. De moderne man bindt echter in, ziet in dat dat irrationeel is. Vrouwen hebben die stap nog niet gemaakt met hun drang om te baren. Althans, niet allemaal.Ik heb geen enkele drang om te baren, moet er niet aan denken. En niet iedere man wil met zoveel mogelijk vrouwen naar bed. Veel sex? Ja. Met zoveel mogelijk vrouwen, lang niet allemaal willen dat.
donderdag 4 augustus 2011 om 12:25
Eiram, je klinkt als iemand die er goed over heeft nagedacht en er vol voor gaat. Ook lees ik dat het inderdaad gaat vanuit een oergevoel van een kind willen en niet vanuit een soort ideologie. Ik heb dat oergevoel ook, maar de procedure staat me erg tegen. Plus het feit dat je een ouder kindje adopteert, de kosten, enz. En een kind uit zijn of haar land te halen, vind ik ook nogal wat. Dus na goed nadenken hebben wij besloten dat adoptie niet voor ons is.
Ik wens je veel succes in jullie procedure!
Ik wens je veel succes in jullie procedure!
donderdag 4 augustus 2011 om 12:29
quote:rococo schreef op 04 augustus 2011 @ 12:20:
[...]
Juist dat, een relatie die je nooit meer kunt en wilt verbreken, dus niet vergelijkbaar met welke andere relatie dan ook, geeft een enorme meerwaarde en diepgang aan het leven.
De mooie boot die je met het bespaarde geld kunt kopen om vrij en blij de wereld rond te varen ook.
Zonder gekheid en om de positieve trend van die adoptiemoeder (ben haar nickname vergeten) niet in de weg te staan, de discussie rond het wel of niet rationeel kiezen voor kinderen is ontstaan in een ander topic waarin een jongedame haar vriendje wilde laten beloven om over tien jaar aan kinderen te beginnen.
Toen heb ik ergens gesteld dat de enige rationele manier om aan kinderen te beginnen adoptie is. Daarna is er voortgeborduurd op wat nou precies rationeel is aan het willen krijgen van eigen kinderen, wat uitmondde in dit topic. Ik wist in eerste instantie niet dat dit topic in een compleet andere pijler zat. Vandaar dat het een en ander korter door de bocht lijkt dan normaal
[...]
Juist dat, een relatie die je nooit meer kunt en wilt verbreken, dus niet vergelijkbaar met welke andere relatie dan ook, geeft een enorme meerwaarde en diepgang aan het leven.
De mooie boot die je met het bespaarde geld kunt kopen om vrij en blij de wereld rond te varen ook.
Zonder gekheid en om de positieve trend van die adoptiemoeder (ben haar nickname vergeten) niet in de weg te staan, de discussie rond het wel of niet rationeel kiezen voor kinderen is ontstaan in een ander topic waarin een jongedame haar vriendje wilde laten beloven om over tien jaar aan kinderen te beginnen.
Toen heb ik ergens gesteld dat de enige rationele manier om aan kinderen te beginnen adoptie is. Daarna is er voortgeborduurd op wat nou precies rationeel is aan het willen krijgen van eigen kinderen, wat uitmondde in dit topic. Ik wist in eerste instantie niet dat dit topic in een compleet andere pijler zat. Vandaar dat het een en ander korter door de bocht lijkt dan normaal
donderdag 4 augustus 2011 om 12:29
quote:ossiepossie schreef op 04 augustus 2011 @ 11:42:
Lijkt mIj ook moeilijk als een kind later op zoek gaat naar zn biologische familie. Vaak zie je bij Spoorloos etc. dat er oudere en jongere broers/zussen zijn. Waarom wordt zo'n kind dan afgestaan als ze daarna weer verder gaan met kinderen maken, en die kinderen wel houden?Als je goed kijkt naar die programma's dan leggen ze het ook uit waarom dat zo is .. Beter kijken dus
Lijkt mIj ook moeilijk als een kind later op zoek gaat naar zn biologische familie. Vaak zie je bij Spoorloos etc. dat er oudere en jongere broers/zussen zijn. Waarom wordt zo'n kind dan afgestaan als ze daarna weer verder gaan met kinderen maken, en die kinderen wel houden?Als je goed kijkt naar die programma's dan leggen ze het ook uit waarom dat zo is .. Beter kijken dus
donderdag 4 augustus 2011 om 12:29
quote:Sjors1988 schreef op 04 augustus 2011 @ 11:56:
"quote:
Ik zal nooit aan kinderen toe zijn. Wie wel, met zijn volle verstand?"
Mwah zo'n 90% van de wereldbevolking..Dat het merendeel kinderen krijgt, wil niet zeggen dat hier met volle verstand voor is gekozen. De meeste kinderen zijn 'oeps' op de wereld gekomen. Volle verstand, dat heb je niet bepaald nodig bij voortplanting. Helaas.
"quote:
Ik zal nooit aan kinderen toe zijn. Wie wel, met zijn volle verstand?"
Mwah zo'n 90% van de wereldbevolking..Dat het merendeel kinderen krijgt, wil niet zeggen dat hier met volle verstand voor is gekozen. De meeste kinderen zijn 'oeps' op de wereld gekomen. Volle verstand, dat heb je niet bepaald nodig bij voortplanting. Helaas.
