Zwanger
alle pijlers
Man 20 jaar geleden gesteriliseerd, wat kan tegenwoordig nog
zaterdag 1 maart 2014 om 10:46
Goedemorgen
Ik heb een belangrijke vraag.
Ik ben een moeder van 34 jaar, heb zelf twee kinderen van 5 en 7 jaar. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik drie kindjes wilde hebben. Helaas ben ik gescheiden van de vader van mijn kindjes een aantal jaren geleden.
Nu heb ik al een paar jaar een relatie met een hele lieve man die ook goed voor mijn kinderen is. Hij is zelf jong vader geworden op zijn 23e jaar. Hij heeft zelf twee volwassen dochters nu. Destijds heeft hij zich laten steriliseren omdat hij geen kinderen meer wilde.
Nu willen we toch een poging wagen om samen nog een kindje te proberen te krijgen.
Ik lees vaak dat sterilisatie bij een man wel ongedaan kan worden maar dan wel in de jaren vlak na de sterilisatie, ik acht dus de kans klein. Hij geeft aan dat zijn specialist destijds aangaf dat ongedaan maken goed mogelijk was ook na een lange periode. Bovendien geeft hij steeds aan dat men met de techniek nu weel verder is dan 20 jaar geleden en dat het een kwestie is van de buisjes weer aan elkaar hechten is en dan veel ´oefenen`.
Ik lees niet veel over hersteloperaties van meer dan 20 jaar lang gesteriliseerd te zijn geweest.
Ik heb de topic mbt hersteloperatie na sterilisatie man helemaal doorgespit en lees geen verhaal van mannen die zolang gesteriliseerd zijn geweest. Kent iemand zo een situatie?
Ik heb een belangrijke vraag.
Ik ben een moeder van 34 jaar, heb zelf twee kinderen van 5 en 7 jaar. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik drie kindjes wilde hebben. Helaas ben ik gescheiden van de vader van mijn kindjes een aantal jaren geleden.
Nu heb ik al een paar jaar een relatie met een hele lieve man die ook goed voor mijn kinderen is. Hij is zelf jong vader geworden op zijn 23e jaar. Hij heeft zelf twee volwassen dochters nu. Destijds heeft hij zich laten steriliseren omdat hij geen kinderen meer wilde.
Nu willen we toch een poging wagen om samen nog een kindje te proberen te krijgen.
Ik lees vaak dat sterilisatie bij een man wel ongedaan kan worden maar dan wel in de jaren vlak na de sterilisatie, ik acht dus de kans klein. Hij geeft aan dat zijn specialist destijds aangaf dat ongedaan maken goed mogelijk was ook na een lange periode. Bovendien geeft hij steeds aan dat men met de techniek nu weel verder is dan 20 jaar geleden en dat het een kwestie is van de buisjes weer aan elkaar hechten is en dan veel ´oefenen`.
Ik lees niet veel over hersteloperaties van meer dan 20 jaar lang gesteriliseerd te zijn geweest.
Ik heb de topic mbt hersteloperatie na sterilisatie man helemaal doorgespit en lees geen verhaal van mannen die zolang gesteriliseerd zijn geweest. Kent iemand zo een situatie?
zondag 2 maart 2014 om 15:21
quote:Trotter schreef op zondag 02 maart 2014 14:13 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="Miss.Innuendo in "Man 20 jaar geleden gesteriliseerd, wat ..."" class="messagelink">Miss.Innuendo schreef op 02 maart 2014 @ 13:41</a>:</b>
Kinderen van je partner die net zo eigen voelen als je eigen kinderen?
Ik heb zelf niet eens kinderen en de kinderen van mijn partner voelen al verre van 'eigen'. Als je zelf kinderen hebt, hoe kunnen andere kinderen dan in godsnaam net zo eigen voelen als je eigen kinderen?
Dit geeft maar aan wat een off topic bullshit er hier wordt uitgekraamd.</div></blockquote>Dat is dus precies waarom mensen bezwaar hebben; omdat de eerstelegkinderen van TO voor haar man nooit hetzelfde zullen zijn als het kind dat ze nu willen maken. En vroeg of laat voelen die kinderen dat toch aan, dan hun 'papa' meer van de nieuwe baby houdt dan van hen. TO zou dat haar kinderen niet moeten willen aandoen. Ten eerste hébben die eerste-leg-kinderen ook nog gewoon hun eigen vader, dus waarom hun stiefvader ook hun pappa zou moeten zijn begrijp ik niet. Daarbij doe je hier heel wat stiefouders ernstig tekort. Ik heb zelf een stiefvader die zijn eigen kinderen (we woonden in hetzelfde gezin) precies zo behandelde als mij en mijn zus. Wij hebben ons nooit achtergesteld gevoeld en ook nooit het idee gehad dat hij meer van hen hield dan van ons (wat misschien wel zo was, maar hij heeft het nooit laten blijken). Bij ons is er niet nog een liefdesbaby geboren, hoor. Maar dat had volgens mij ook niks veranderd in de band tussen mij en de rest van het gezin.
Kinderen van je partner die net zo eigen voelen als je eigen kinderen?
Ik heb zelf niet eens kinderen en de kinderen van mijn partner voelen al verre van 'eigen'. Als je zelf kinderen hebt, hoe kunnen andere kinderen dan in godsnaam net zo eigen voelen als je eigen kinderen?
Dit geeft maar aan wat een off topic bullshit er hier wordt uitgekraamd.</div></blockquote>Dat is dus precies waarom mensen bezwaar hebben; omdat de eerstelegkinderen van TO voor haar man nooit hetzelfde zullen zijn als het kind dat ze nu willen maken. En vroeg of laat voelen die kinderen dat toch aan, dan hun 'papa' meer van de nieuwe baby houdt dan van hen. TO zou dat haar kinderen niet moeten willen aandoen. Ten eerste hébben die eerste-leg-kinderen ook nog gewoon hun eigen vader, dus waarom hun stiefvader ook hun pappa zou moeten zijn begrijp ik niet. Daarbij doe je hier heel wat stiefouders ernstig tekort. Ik heb zelf een stiefvader die zijn eigen kinderen (we woonden in hetzelfde gezin) precies zo behandelde als mij en mijn zus. Wij hebben ons nooit achtergesteld gevoeld en ook nooit het idee gehad dat hij meer van hen hield dan van ons (wat misschien wel zo was, maar hij heeft het nooit laten blijken). Bij ons is er niet nog een liefdesbaby geboren, hoor. Maar dat had volgens mij ook niks veranderd in de band tussen mij en de rest van het gezin.
zondag 2 maart 2014 om 15:31
Waarom kunnen veel mensen relaties tussen mensen niet veel genuanceerder zien? Mijn eigen kind voelt inderdaad heel eigen, maar mijn stiefkinderen hebben net zo goed een hele bijzondere plek in mijn hart. Ik zorg met liefde voor ze, praat met ze (omdat het soms fijn is om met iemand te praten die iets meer van je afstaat dan je eigen vader of moeder). En nee, ik ben hun moeder niet, wil ik ook helemaal niet zijn, het is goed zo. Maar ik hou zeker van ze, maak me zorgen om ze, als dingen niet goed in hun leven gaan. En zo ziet mijn partner mijn dochter ook. Hij is ook dol op haar. Maar hij heeft natuurlijk een andere rol dan haar eigen vader, maar is dat per se een mindere rol dan? Dat vraag ik me af, al begrijp ik dat je vader en moeder meer eigen zijn. Al hoewel..... toen ik jong was vond ik mijn pleegmoeder meer eigen voelen dan mijn eigen moeder, maar goed..... Ook dat kan. Nogmaals, elke situatie is anders. Elke scheiding is anders. Elke gezinsvorm die daarna ontstaat is anders. Jullie hameren allemaal op je eigen ervaringen. Fijn, dat doe ik ook. En die van ons is goed. Mijn dochter vindt het geweldig dat ik weer een fijne man in mijn leven heb en dat ze nu twee grote stiefbroers heeft. Een ander zou het misschien niets vinden, maar dat ligt dus aan de situatie, aan karakters, aan omstandigheden. Die kun je niet over een kam scheren. Kan niet. Punt. Dus misschien moeten jullie buiten lekker van de zon gaan genieten in plaats van doormekkeren. Kan ik je aanraden, het is heerlijk buiten. 
zondag 2 maart 2014 om 15:31
quote:sole-mare schreef op 02 maart 2014 @ 15:23:
[...]
Dankbaar nog wel toe maar.!Zeker als je biologische pa je laat zitten en een wildvreemde die taak op zich neemt. Weinig mannen hebben trek in dat gedoe, het is niet niks. En als hij dan ook nog een eigen kind krijgt en toch ook jouw vader is, dan mag je in je handjes knijpen, hoor.
[...]
Dankbaar nog wel toe maar.!Zeker als je biologische pa je laat zitten en een wildvreemde die taak op zich neemt. Weinig mannen hebben trek in dat gedoe, het is niet niks. En als hij dan ook nog een eigen kind krijgt en toch ook jouw vader is, dan mag je in je handjes knijpen, hoor.
zondag 2 maart 2014 om 15:35
quote:Ksenija schreef op 02 maart 2014 @ 15:31:
[...]
Zeker als je biologische pa je laat zitten en een wildvreemde die taak op zich neemt. Weinig mannen hebben trek in dat gedoe, het is niet niks. En als hij dan ook nog een eigen kind krijgt en toch ook jouw vader is, dan mag je in je handjes knijpen, hoor.
Ja allemaal leuk tot ook die relatie voorbij is en die kans is mega groot bij samengestelde gezinnen en dan blijkt die 'papa' toch niet zo'n echte papa te zijn.
De meesten gaan echt niet beginnen aan bezoekregelingen,alimentatie betalen etc voor kinderen die niet van hem zijn.!
Logisch ook,zou ik ook niet doen.
[...]
Zeker als je biologische pa je laat zitten en een wildvreemde die taak op zich neemt. Weinig mannen hebben trek in dat gedoe, het is niet niks. En als hij dan ook nog een eigen kind krijgt en toch ook jouw vader is, dan mag je in je handjes knijpen, hoor.
Ja allemaal leuk tot ook die relatie voorbij is en die kans is mega groot bij samengestelde gezinnen en dan blijkt die 'papa' toch niet zo'n echte papa te zijn.
De meesten gaan echt niet beginnen aan bezoekregelingen,alimentatie betalen etc voor kinderen die niet van hem zijn.!
Logisch ook,zou ik ook niet doen.
zondag 2 maart 2014 om 15:38
Sowieso lijkt het me niet meer dan normaal dat als je een partner met kinderen hebt en je wil zelf nog een kind met die partner, je je ook als een papa gedraagt naar de kinderen die er al zijn. Je kunt het niet maken om er dan alleen voor je eigen kind te zijn en je afzijdig te houden naar de andere twee, of het verschil te laten voelen.
Die kinderen hoeven in mijn ogen dus niet dankbaar te zijn. Het is iets wat hen gewoon is overkomen, ze hebben nergens om gevraagd, en het is niet meer dan normaal dat de betrokken volwassenen hun uiterste best doen.
Die kinderen hoeven in mijn ogen dus niet dankbaar te zijn. Het is iets wat hen gewoon is overkomen, ze hebben nergens om gevraagd, en het is niet meer dan normaal dat de betrokken volwassenen hun uiterste best doen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 2 maart 2014 om 15:39
quote:sole-mare schreef op 02 maart 2014 @ 15:35:
[...]
Ja allemaal leuk tot ook die relatie voorbij is en die kans is mega groot bij samengestelde gezinnen en dan blijkt die 'papa' toch niet zo'n echte papa te zijn.
De meesten gaan echt niet beginnen aan bezoekregelingen,alimentatie betalen etc voor kinderen die niet van hem zijn.!
Logisch ook,zou ik ook niet doen.Nee, maar garantie heb je nooit. Sommige blijven elkaar wel zien, op vrijwillige basis. Maar samengestelde gezin, dan bedoel je vooral als er van beide partners al kinderen zijn of 1? Dat eerste lijkt me lastiger. Maar buiten dat, zoveel "blanco" relaties gaan ook stuk, hoor. Huwelijken van 20 jaar stranden om me heen, echt.
[...]
Ja allemaal leuk tot ook die relatie voorbij is en die kans is mega groot bij samengestelde gezinnen en dan blijkt die 'papa' toch niet zo'n echte papa te zijn.
De meesten gaan echt niet beginnen aan bezoekregelingen,alimentatie betalen etc voor kinderen die niet van hem zijn.!
Logisch ook,zou ik ook niet doen.Nee, maar garantie heb je nooit. Sommige blijven elkaar wel zien, op vrijwillige basis. Maar samengestelde gezin, dan bedoel je vooral als er van beide partners al kinderen zijn of 1? Dat eerste lijkt me lastiger. Maar buiten dat, zoveel "blanco" relaties gaan ook stuk, hoor. Huwelijken van 20 jaar stranden om me heen, echt.
zondag 2 maart 2014 om 15:40
quote:zoetie schreef op zondag 02 maart 2014 15:31 Waarom kunnen veel mensen relaties tussen mensen niet veel genuanceerder zien? Mijn eigen kind voelt inderdaad heel eigen, maar mijn stiefkinderen hebben net zo goed een hele bijzondere plek in mijn hart. Ik zorg met liefde voor ze, praat met ze (omdat het soms fijn is om met iemand te praten die iets meer van je afstaat dan je eigen vader of moeder). En nee, ik ben hun moeder niet, wil ik ook helemaal niet zijn, het is goed zo. Maar ik hou zeker van ze, maak me zorgen om ze, als dingen niet goed in hun leven gaan. En zo ziet mijn partner mijn dochter ook. Hij is ook dol op haar. Maar hij heeft natuurlijk een andere rol dan haar eigen vader, maar is dat per se een mindere rol dan? Dat vraag ik me af, al begrijp ik dat je vader en moeder meer eigen zijn. Al hoewel..... toen ik jong was vond ik mijn pleegmoeder meer eigen voelen dan mijn eigen moeder, maar goed..... Ook dat kan. Nogmaals, elke situatie is anders. Elke scheiding is anders. Elke gezinsvorm die daarna ontstaat is anders. Jullie hameren allemaal op je eigen ervaringen. Fijn, dat doe ik ook. En die van ons is goed. Mijn dochter vindt het geweldig dat ik weer een fijne man in mijn leven heb en dat ze nu twee grote stiefbroers heeft. Een ander zou het misschien niets vinden, maar dat ligt dus aan de situatie, aan karakters, aan omstandigheden. Die kun je niet over een kam scheren. Kan niet. Punt. Dus misschien moeten jullie buiten lekker van de zon gaan genieten in plaats van doormekkeren. Kan ik je aanraden, het is heerlijk buiten.
+100
En inderdaad... Het is héérlijk buiten!
+100
En inderdaad... Het is héérlijk buiten!
zondag 2 maart 2014 om 15:42
zondag 2 maart 2014 om 15:45
quote:Ksenija schreef op 02 maart 2014 @ 15:39:
[...]
Nee, maar garantie heb je nooit. Sommige blijven elkaar wel zien, op vrijwillige basis. Maar samengestelde gezin, dan bedoel je vooral als er van beide partners al kinderen zijn of 1? Dat eerste lijkt me lastiger. Maar buiten dat, zoveel "blanco" relaties gaan ook stuk, hoor. Huwelijken van 20 jaar stranden om me heen, echt.O dat zeker vooral die huwelijken die vooral voor de kinderen,het koophuis en de financiën jarenlang in stand zijn gehouden.
[...]
Nee, maar garantie heb je nooit. Sommige blijven elkaar wel zien, op vrijwillige basis. Maar samengestelde gezin, dan bedoel je vooral als er van beide partners al kinderen zijn of 1? Dat eerste lijkt me lastiger. Maar buiten dat, zoveel "blanco" relaties gaan ook stuk, hoor. Huwelijken van 20 jaar stranden om me heen, echt.O dat zeker vooral die huwelijken die vooral voor de kinderen,het koophuis en de financiën jarenlang in stand zijn gehouden.
zondag 2 maart 2014 om 15:50
Trotter, ik snap het ook niet. Ik ben de vriendin van de vader van mijn stiefzonen. Dus niet hun moeder. Dat we dat in de volksmond 'stiefmoeder' noemen, tja..... daar kan ik ook niets aan doen. Mijn dochter heeft een prima eigen vader en mijn vriend is de vriend van haar moeder. Ze noemt het zelf wel stiefvader, want die titel vindt ze razend interessant. Wij zien het ietsie anders..... maar de buitenwereld, bv hier op dit ubergezellige forum, ziet het vast weer heel anders. Die hebben hun mening wel klaar. Dat blijkt. Overigens zou ik mijn dochter nooit anders gaan behandelen als we samen nog een kindje hadden gekregen. Ik hou zielsveel van mijn dochter, denk niet dat daar iemand tussen komt. Net zoals ik veel van mijn partner en zijn kinderen hou. Ieder heeft zijn eigen plekje in mijn hart. Dat kan. Geloof me, ik verzin het niet. Jammer als je dat blijkbaar niet kunt. Als je zo zwart/wit in elkaar zit, dat je open mind is verdwenen. Hebben veel mensen last van in NL tegenwoordig. Man, man, man, wat een kortzichtigheid weer. Maar goed, dat is verder niet mijn/ons probleem. Wij maken wat van het leven. En dat is mijn goed recht, na een scheiding. En nee, ik heb er nooit voor gekozen om te scheiden. Ik ben iemand die problemen op wil lossen en niet weg rent. Denk daarom dat ons gezin het ook zo goed doet. Wij praten over zaken en denken in oplossingen i.p.v. problemen. Daar kun je als mens, als gezin, als samengesteld gezin, een heel eind mee komen. En nu ga ik weer genieten van de zon .
.
zondag 2 maart 2014 om 15:50
quote:Trotter schreef op zondag 02 maart 2014 15:42 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="zas in "Man 20 jaar geleden gesteriliseerd, wat ..."" class="messagelink">zas schreef op 02 maart 2014 @ 15:21</a>:</b>
Ten eerste hébben die eerste-leg-kinderen ook nog gewoon hun eigen vader, dus waarom hun stiefvader ook hun pappa zou moeten zijn begrijp ik niet.</div></blockquote>Lees anders eerst nog even terug, voor je nog meer dingen beweert die niet kloppen. Och, dan heb ik in al die pagina's een berichtje overgeslagen blijkbaar... Blijft het feit dat deze nieuwe vriend gewoon hun vader niet is, hè?
Ten eerste hébben die eerste-leg-kinderen ook nog gewoon hun eigen vader, dus waarom hun stiefvader ook hun pappa zou moeten zijn begrijp ik niet.</div></blockquote>Lees anders eerst nog even terug, voor je nog meer dingen beweert die niet kloppen. Och, dan heb ik in al die pagina's een berichtje overgeslagen blijkbaar... Blijft het feit dat deze nieuwe vriend gewoon hun vader niet is, hè?
zondag 2 maart 2014 om 16:08
quote:zoetie schreef op 02 maart 2014 @ 15:50:
Overigens zou ik mijn dochter nooit anders gaan behandelen als we samen nog een kindje hadden gekregen. Ik hou zielsveel van mijn dochter, denk niet dat daar iemand tussen komt.Dat zeg ik toch ook niet? Het gaat erom dat het gevoel voor je eigen kinderen nooit hetzelfde zal zijn als voor je stiefkinderen.quote:zas schreef op 02 maart 2014 @ 15:50:
Och, dan heb ik in al die pagina's een berichtje overgeslagen blijkbaar... Blijft het feit dat deze nieuwe vriend gewoon hun vader niet is, hè?Klopt. En dat is dus precies wat ik al die tijd al probeer te zeggen. Bloed is dikker dan water. En dus zal de liefde van die nieuwe vriend voor zijn eigen kinderen (inclusief nieuw te bakken baby) anders zijn dan de liefde voor de kinderen van TO en haar ex.
Overigens zou ik mijn dochter nooit anders gaan behandelen als we samen nog een kindje hadden gekregen. Ik hou zielsveel van mijn dochter, denk niet dat daar iemand tussen komt.Dat zeg ik toch ook niet? Het gaat erom dat het gevoel voor je eigen kinderen nooit hetzelfde zal zijn als voor je stiefkinderen.quote:zas schreef op 02 maart 2014 @ 15:50:
Och, dan heb ik in al die pagina's een berichtje overgeslagen blijkbaar... Blijft het feit dat deze nieuwe vriend gewoon hun vader niet is, hè?Klopt. En dat is dus precies wat ik al die tijd al probeer te zeggen. Bloed is dikker dan water. En dus zal de liefde van die nieuwe vriend voor zijn eigen kinderen (inclusief nieuw te bakken baby) anders zijn dan de liefde voor de kinderen van TO en haar ex.
zondag 2 maart 2014 om 16:18
quote:Trotter schreef op zondag 02 maart 2014 16:08 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="zoetie in "Man 20 jaar geleden gesteriliseerd, wat ..."" class="messagelink">zoetie schreef op 02 maart 2014 @ 15:50</a>:</b>
Overigens zou ik mijn dochter nooit anders gaan behandelen als we samen nog een kindje hadden gekregen. Ik hou zielsveel van mijn dochter, denk niet dat daar iemand tussen komt.</div></blockquote>Dat zeg ik toch ook niet? Het gaat erom dat het gevoel voor je eigen kinderen nooit hetzelfde zal zijn als voor je stiefkinderen.<blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="zas in "Man 20 jaar geleden gesteriliseerd, wat ..."" class="messagelink">zas schreef op 02 maart 2014 @ 15:50</a>:</b>
Och, dan heb ik in al die pagina's een berichtje overgeslagen blijkbaar... Blijft het feit dat deze nieuwe vriend gewoon hun vader niet is, hè?</div></blockquote>Klopt. En dat is dus precies wat ik al die tijd al probeer te zeggen. Bloed is dikker dan water. En dus zal de liefde van die nieuwe vriend voor zijn eigen kinderen (inclusief nieuw te bakken baby) anders zijn dan de liefde voor de kinderen van TO en haar ex. Ja, dat zal. Wat is daar erg aan? Zolang hij geen kinderen voortrekt of achterstelt zie ik het probleem niet.
Overigens zou ik mijn dochter nooit anders gaan behandelen als we samen nog een kindje hadden gekregen. Ik hou zielsveel van mijn dochter, denk niet dat daar iemand tussen komt.</div></blockquote>Dat zeg ik toch ook niet? Het gaat erom dat het gevoel voor je eigen kinderen nooit hetzelfde zal zijn als voor je stiefkinderen.<blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="zas in "Man 20 jaar geleden gesteriliseerd, wat ..."" class="messagelink">zas schreef op 02 maart 2014 @ 15:50</a>:</b>
Och, dan heb ik in al die pagina's een berichtje overgeslagen blijkbaar... Blijft het feit dat deze nieuwe vriend gewoon hun vader niet is, hè?</div></blockquote>Klopt. En dat is dus precies wat ik al die tijd al probeer te zeggen. Bloed is dikker dan water. En dus zal de liefde van die nieuwe vriend voor zijn eigen kinderen (inclusief nieuw te bakken baby) anders zijn dan de liefde voor de kinderen van TO en haar ex. Ja, dat zal. Wat is daar erg aan? Zolang hij geen kinderen voortrekt of achterstelt zie ik het probleem niet.
zondag 2 maart 2014 om 16:36
Hou er rekening mee dat de kinderen van je man wellicht weinig binding voelen voor jullie kind. Ze staan namelijk al met een groot deel uit het gezin op die leeftijd, samen met je broertje/zusje opgroeien zal er niet inzitten terwijl jouw kinderen die band wel hun broertje/zusje willen hebben. Zelf ben ik die oudere zus geweest. 1 broer kreeg ik toen ik twaalf was de 2e 16 jaar. Met broer 1 voel ik nog wel wen band met 2 niet en dat vind ik erg rot omdat ik wel van hem hou. Niet erg leuk en voel me er af en toe ook rot over. Ik heb nu zelf een gezin en die "grote zus" heb ik nooit voor hem kunnen zijn.
Misschien iets om wel te bespreken met het gezin, het is zeker geen oordeel naar jullie toe meer iets om misschien wel bewust van te zijn. Verder wens ik jullie het beste en veel geluk. Hoop dat jullie er geen zooitje van maken, is in mijn gezin(nen) helaas wel gebeurd.
Misschien iets om wel te bespreken met het gezin, het is zeker geen oordeel naar jullie toe meer iets om misschien wel bewust van te zijn. Verder wens ik jullie het beste en veel geluk. Hoop dat jullie er geen zooitje van maken, is in mijn gezin(nen) helaas wel gebeurd.
zondag 2 maart 2014 om 16:50
quote:Trotter schreef op 02 maart 2014 @ 16:24:
Kinderen voelen dat feilloos aan, dat hun stiefvader meer van de nieuwe baby houdt dan van hen.Ja en? Lijkt me niet meer dan logisch. Snappen ze vanzelf wel als ze groot zijn. Daarnaast hebben ze hun moeder, hechten ze vast meer waarde aan dan vader. Moeder is toch net even wat anders dan vader..
Kinderen voelen dat feilloos aan, dat hun stiefvader meer van de nieuwe baby houdt dan van hen.Ja en? Lijkt me niet meer dan logisch. Snappen ze vanzelf wel als ze groot zijn. Daarnaast hebben ze hun moeder, hechten ze vast meer waarde aan dan vader. Moeder is toch net even wat anders dan vader..
zondag 2 maart 2014 om 17:45
zondag 2 maart 2014 om 18:03
quote:Ksenija schreef op 02 maart 2014 @ 16:50:
[...]
Ja en? Lijkt me niet meer dan logisch. Snappen ze vanzelf wel als ze groot zijn. Daarnaast hebben ze hun moeder, hechten ze vast meer waarde aan dan vader. Moeder is toch net even wat anders dan vader..
Eens. De moeder is de stabiele factor in hun leven. Hun vader is ervandoor, haar nieuwe partner is niet hun vader maar hoogstens een fijne en liefdevolle vaderfiguur. En dan maar heel erg hopen dat de eventuele nieuwe baby, zoals zij hopen, hen dichter bij elkaar brengt en niet een extra druk op de relatie binnen dit samengestelde gezin legt, en dat TO en haar vriend nog heel lang bij elkaar blijven.
Ik meen dat trouwens echt, ik ben helemaal niet zo zuur dat ik iemand geen nieuw geluk gun na een scheiding (zeker als ze die zoals TO zelf niet wilde) en ik denk dat ik daarmee voor een aantal van mijn mede-criticasters spreek. Iedereen zou graag een "en ze leefden nog lang en gelukkig"-scenario zien.
Persoonlijk maak ik uit de opmerkingen van TO dat de kinderen graag en broertje of zusje willen en dat haar vriend zo leuk is met haar kinderen en dat ze veel van hem denkt te leren over opvoeding, op dat ze niet echt begrijpt wat voor impact de komst van een nieuw kind op haar gezin kan hebben. En dat vind ik wel verplichte kost voor een ouder die na een scheiding een samengesteld gezin vormt met een nieuwe partner. TO denkt er naar mijn idee allemaal nogal makkelijk over.
Het was trouwens inderdaad héérlijk buiten
[...]
Ja en? Lijkt me niet meer dan logisch. Snappen ze vanzelf wel als ze groot zijn. Daarnaast hebben ze hun moeder, hechten ze vast meer waarde aan dan vader. Moeder is toch net even wat anders dan vader..
Eens. De moeder is de stabiele factor in hun leven. Hun vader is ervandoor, haar nieuwe partner is niet hun vader maar hoogstens een fijne en liefdevolle vaderfiguur. En dan maar heel erg hopen dat de eventuele nieuwe baby, zoals zij hopen, hen dichter bij elkaar brengt en niet een extra druk op de relatie binnen dit samengestelde gezin legt, en dat TO en haar vriend nog heel lang bij elkaar blijven.
Ik meen dat trouwens echt, ik ben helemaal niet zo zuur dat ik iemand geen nieuw geluk gun na een scheiding (zeker als ze die zoals TO zelf niet wilde) en ik denk dat ik daarmee voor een aantal van mijn mede-criticasters spreek. Iedereen zou graag een "en ze leefden nog lang en gelukkig"-scenario zien.
Persoonlijk maak ik uit de opmerkingen van TO dat de kinderen graag en broertje of zusje willen en dat haar vriend zo leuk is met haar kinderen en dat ze veel van hem denkt te leren over opvoeding, op dat ze niet echt begrijpt wat voor impact de komst van een nieuw kind op haar gezin kan hebben. En dat vind ik wel verplichte kost voor een ouder die na een scheiding een samengesteld gezin vormt met een nieuwe partner. TO denkt er naar mijn idee allemaal nogal makkelijk over.
Het was trouwens inderdaad héérlijk buiten
Ga in therapie!
zondag 2 maart 2014 om 18:16
Stel die moeder had die vent niet ontmoet, dan hadden ze geen eens een vader. Je kan ook vanuit de baby redeneren als we flauw gaan doen. Die heeft geen volle broer/zus en de andere kinderen wel. Maar daarentegen wel veel broertje en zusjes. Lijkt me toch fijner dan enig kind (al is daar ook niks mis mee)
