Maximale leeftijd om zwanger te worden?

28-11-2022 11:27 122 berichten
Wat is volgens jullie zo’n beetje de maximale leeftijd om nog op een verantwoorde manier zwanger te worden? De reden dat ik dit vraag is omdat ik recent een verhaal las van een vrouw van 50 die zwanger was en daarom niet al te leuke reacties kreeg. De dame zelf was er overigens dolblij mee.

Ik ben er toen over gaan nadenken. Zelf heb ik heel jong mijn eerste gekregen en op “oudere” leeftijd de tweede. Ik vond persoonlijk aan het jonge moederschap meer nadelen kleven. Ik had minder geduld en was meer met mezelf bezig dan nu.

Qua nadelen aan het oudere moederschap denk ik dan dat het vooral jammer is dat ik doodga als mijn jongste relatief jonge is. Verder zie ik eigenlijk alleen maar voordelen.

Als ik voor mezelf spreek zou ik 45 als maximale grens noemen om nog verantwoord zwanger te worden. Maar als iemand ouder is en zelf het risico wil nemen, waarom niet?

Wat me ook opvalt is dat we op oudere moeders vaak kritiek hebben, terwijl mannen tot ruim in de 50 nog kinderen krijgen en niemand daarnaar kraait.
Alle reacties Link kopieren Quote
Baggal schreef:
28-11-2022 15:32
Snap dat je nog een beetje hoop houdt hoor Yraatje. Zeker als je nog regulier menstrueert. Het leven loopt gewoon niet altijd volgens je “verwachtingen” en wat ik mooi vind aan je verhaal is de dankbaarheid over de relatie met je partner in plaats van dat alles wordt overschaduwd door een onvervulde eens. Mocht je zwanger worden dan zou ik het heel erg naar vinden als men vervelend doet over jouw leeftijd. In zo’n geval kan je het iemand alleen maar gunnen denk ik (en hopen dat alles goed gaat).
Dank je wel.
De mensen van wie de mening er écht toe doet zijn erg leuk en lief en zullen nooit lullig reageren... Maar eigenlijk ben ik nu wel zodanig aan mijn vrije leventje gewend dat ik zelf eerst heel erg aan een zwangerschap zou moeten wennen als het zo zou zijn....
Alle reacties Link kopieren Quote
Baggal schreef:
28-11-2022 15:26
Sommige mensen zijn voor hun 30e in de vervroegde overgang of kunnen om wat voor reden dan ook überhaupt geen kinderen krijgen. Dan is de natuur bikkelhard en heeft het niets te maken met acceptabele leeftijd.

Als het gaat om gevallen waarbij de moeder/vader door de kalender- en biologische leeftijd te oud is, is het idd toe te schrijven aan de natuur.
Uiteraard. Ik zeg ook helemaal niets over mensen die te jong al geen kinderen meer kunnen krijgen. Die hebben bot gezegd pech.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik begrijp de wens zeker wel. Maar vanaf 40 zitten er ook aanzienlijke risico's aan vast. Eigenlijk gemiddeld genomen vanaf 35 al.
Only dead fish go with the flow
Aviendha schreef:
28-11-2022 11:45
Het ligt eraan of het een eerste of volgend kind is. Als ik voor mijzelf spreek wilde ik mijn eerste kind voor mijn 30e. Ik denk dat ik 38 als maximale leeftijd zie voor een derde of vierde maar ouder niet.
Tot het niet gelukt is voor je 3oe. Dan krijg je toch ineens je 1e kind op je 38e en geniet daar zo van dat je op je 42e toch nog een tweede wil.

Het leven is niet zo maakbaar alsj je nu denkt.

Waarom zou je jezelf of anderen ee leeftijdsgrens opleggen?

Er bestaat al een natuurlijke leeftijdsgrens. De overgang.

Vrouwen van 50 die kinderen krijgen met de eicellen van een ander daar ligt voor mij de grens.
Dreamglasses schreef:
28-11-2022 15:44
Ik begrijp de wens zeker wel. Maar vanaf 40 zitten er ook aanzienlijke risico's aan vast. Eigenlijk gemiddeld genomen vanaf 35 al.
Zo heb je een een grotere kans op een Keizersnee. Nou poe he wat een drama. Wie zou zijn kind Nou willen missen omdat het geboren is met een keizersnee en wie zou er niet willen leven omdat je met een keizersnee geboren bent.

En voor die grotere kans op een kindje met een handicap daar zijn Nou de prenatale testen voor uitgevonden.

Zodat je niet ongewild een kind met het down syndroom hoeft te krijgen. Ook een risico wat zo vaak wordt genoemd als reden waarom men vrouwen te oud vind om kinderen te krijgen .
Alle reacties Link kopieren Quote
Velvetlady schreef:
28-11-2022 15:51
Zo heb je een een grotere kans op een Keizersnee. Nou poe he wat een drama. Wie zou zijn kind Nou willen missen omdat het geboren is met een keizersnee en wie zou er niet willen leven omdat je met een keizersnee geboren bent.

En voor die grotere kans op een kindje met een handicap daar zijn Nou de prenatale testen voor uitgevonden.

Zodat je niet ongewild een kind met het down syndroom hoeft te krijgen. Ook een risico wat zo vaak wordt genoemd als reden waarom men vrouwen te oud vind om kinderen te krijgen .
Nou dat niet alleen: de keizersnede.
De prenatale testen, waar jij het over hebt, kunnen pas later in de zwangerschap plaatsvinden en indien er iets niet goed is, is de keuze voor een afbreking van zwangerschap een erg zwaar besluit, danwel de keuze maken om het kindje te houden.
Ik denk hier inderdaad zeker niet licht over. Ook niet over het krijgen van een gehandicapt kind.
Only dead fish go with the flow
Ik heb in mijn hoofd wel een maximale leeftijd, maar heb makkelijk praten omdat mijn gezin al compleet is en ik die leeftijd nog niet bereikt heb. Als ik nog kinderloos was zou de range misschien groter worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Velvetlady schreef:
28-11-2022 15:46

(...)

Het leven is niet zo maakbaar alsj je nu denkt.

(....)

En voor die grotere kans op een kindje met een handicap daar zijn Nou de prenatale testen voor uitgevonden. Zodat je niet ongewild een kind met het down syndroom hoeft te krijgen
Ik vind juist dat die prenatale testen een voorbeeld zijn van dat veel mensen wél vinden dat het leven maakbaar is. Bij een syndroom een abortus doen vind ik daar meer een voorbeeld van dan graag voor je 30e je eerste kind.
aviendha wijzigde dit bericht op 28-11-2022 16:04
6.94% gewijzigd
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor mijzelf hield ik altijd voor niet na mijn 30e (tot de kriebel voor de jongste alsnog kwam, zij is geboren op mijn 33e).
Ik zelf zeg niet boven de 35, maar dat is echt voor mijzelf. Mijn bestie is vanmorgen bevallen van haar tweede en is nu 37.
Buurvrouw van mijn ouders enkele jaren terug van haar tweede toen ze 49 was.
makreel schreef:
28-11-2022 12:59
55?!?!?!
Opa?!?!?!

Hoe oud ben je zelf, ergens in de twintig?
Niet zo heel raar hoor, ik ken veel mensen die op of rond die leeftijd opa/oma werden. Die generatie kreeg gemiddeld jonger kinderen dan nu, dus dan zouden hun kinderen best op de leeftijd kunnen zijn om een gezin te starten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Afbeelding

-Het risico op miskramen of afwijkingen wordt ook groter bij hogere leeftijd (als gelijktijdig de vruchtbaarheid omlaag gaat). Wellicht interessant om te weten of welke invloed de kwaliteit van sperma van oudere mannen op afwijkingen en miskramen heeft. Nu wordt sperma wel vers geproduceerd, terwijl de eicellen eenmalig aangemaakt worden en daarna verouderen.

Maar hoe dan ook: tot iets over dertig jaar is de vruchtbaarheid ongewijzigd, maar gaat daarna gestaag omlaag. Bij 35 al verminderd tot de helft. Nu is de helft van hoog nog altijd prima. Maar daarna gaat het wel hard.

Verder:

- Oudere ouders zijn in elk geval statistisch gezien minder lang beschikbaar in hun ouderrol

- Oudere ouders zijn wellicht minder vitaal als het gaat om het fysieke hanteren van een kindertijd. Dus slecht slapen, kinderen dragen, actieve dingen doen.

Plusfactoren:
- Oudere ouders hebben meer levenservaring en nemen misschien wijzere en beter overwogen beslissingen dan heel jonge ouders.
- Oudere ouders hebben wellicht een stabielere financiële situatie.


Ik vind niet echt dat ik een oordeel moet hebben over anderen. Het leven is niet altijd zo eenvoudig te plannen.

Ik heb zelf op iets oudere leeftijd kinderen gekregen (ik was 36). Ik was misschien op 20 jarige leeftijd een veel betere spermadonor, maar een veel slechtere vader. Om iemand anders in het leven te kunnen begeleiden moet je zelf ook enigszins sterk in je schoenen staan. Niet iedereen ontwikkelt zich even snel. Ik ben meer een laatbloeier.
Mijn vrouw zou nog graag een derde kindje willen, maar dat hoeft van mij echt niet meer. We zijn nu 47.

Desondanks: als het er wel in zit, zorg dat je kinderen vroeg krijgt. Dan kun je er langer van genieten.
Alle reacties Link kopieren Quote
yourlocalhero schreef:
28-11-2022 16:02
Voor mijzelf hield ik altijd voor niet na mijn 30e (tot de kriebel voor de jongste alsnog kwam, zij is geboren op mijn 33e).
Ik zelf zeg niet boven de 35, maar dat is echt voor mijzelf. Mijn bestie is vanmorgen bevallen van haar tweede en is nu 37.
Buurvrouw van mijn ouders enkele jaren terug van haar tweede toen ze 49 was.
Ik was zelf 38 bij de jongste. Ik heb de halve zwangerschap in de stress gezeten over hoe het met ons kindje zou zijn en of er niets mis was. Daarnaast had ik veel meer zwangerschapskwalen dan tijdens mijn eerste zwanngerschap (27). Ik begrijp jouw tijdsgrens wel.
Only dead fish go with the flow
Alle reacties Link kopieren Quote
@velvetlady maar ik snap wel wat je bedoelt hoor. Soms loopt het leven anders. Ik had geluk dat ik op mijn 24e mijn man ontmoette. Als dat niet zo was had ik waarschijnlijk ook mijn grens opgeschoven.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Alle reacties Link kopieren Quote
Natuurlijk doe je je zin.

De grens ligt bij mij in op je pakweg 50ste naar één of ander vaag buitenland gaan omdat je hier - in België of Nederland - niet meer geholpen wordt in ziekenhuizen.

Daarnaast tel ik zelf ook altijd 18 jaar verder. Wil je op je 70ste nog op de diploma-uitreiking van je kind staan? Of kind om 3 uur 's nachts ergens moeten gaan ophalen van een feestje?



Ik heb mezelf jaren geleden de deadline van 30 à 32 opgelegd om te beslissen of er wel of geen kinderen gingen komen.
Man is 13 à 14 jaar ouder en daar moest ik dus van mezelf wel rekening mee houden. Want vader worden op je 50 vond ik toch ook niet ideaal.

(Die kinderen zijn er uiteindelijk niet gekomen. Op mijn 32ste de beslissing gemaakt.)
wissewis wijzigde dit bericht op 28-11-2022 16:13
31.42% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb daar geen mening over. Of nou ja, 50 vind ik wel te oud. Voor mezelf was de grens 40. Tot die tijd dacht ik nog wel eens: zullen we toch niet voor een derde kind gaan? Daarna niet meer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dreamglasses schreef:
28-11-2022 16:06
Ik was zelf 38 bij de jongste. Ik heb de halve zwangerschap in de stress gezeten over hoe het met ons kindje zou zijn en of er niets mis was. Daarnaast had ik veel meer zwangerschapskwalen dan tijdens mijn eerste zwanngerschap (27). Ik begrijp jouw tijdsgrens wel.
En dan klinkt het ook nul fijn zwanger zijn 😔.

De zwangerschap vd jongste was fysiek hier een ingrijpende op mijn lijf (nog steeds last van mijn bekken al is zij nu al bijna vier) en bij de oudste twee (die zijn nu ruim elf en vijftien) fietste ik er echt doorheen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Baggal schreef:
28-11-2022 15:39
Maar jij bent reeds moeder van, als ik mij niet vergis, twee kinderen. Als je bijvoorbeeld door omstandigheden nooit hebt mogen ervaren hoe het is om moeder te worden zoals de casus hierboven dan is het niet aan mij om daar moraliserend over te doen (niet dat jij dat doet hoor). Voor mijzelf zou ik ook geen kinderen meer wensen (dat was ooit anders), maar snap wel dat anderen, ongeacht de leeftijd, de wens wel hebben. Geldt te meer als ze nooit kinderen gehad heeft/hebben.
Mooie posts van jou in dit topic.

Ik had in mijn twintiger jaren een kinderwens maar na een miskraam was dat over.

Op mijn 35e ongepland zwanger geraakt en het laten afbreken. Ik dacht toen wel, dit was misschien mijn enige kans om moeder te worden.

Als ik zie hoe mijn gevoelens zoal fluctueren over de jaren rondom dit onderwerp, snap ik heel goed dat mensen hun persoonlijke grens hierin steeds opschuiven. Het is inderdaad heel anders dan wanneer je al kinderen hebt. Je maakt een keuze die zeer bepalend is voor de rest van je leven en die zeer subjectief is en aan omstandigheden onderhevig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avage schreef:
28-11-2022 16:19
Mooie posts van jou in dit topic.

Ik had in mijn twintiger jaren een kinderwens maar na een miskraam was dat over.

Op mijn 35e ongepland zwanger geraakt en het laten afbreken. Ik dacht toen wel, dit was misschien mijn enige kans om moeder te worden.

Als ik zie hoe mijn gevoelens zoal fluctueren over de jaren rondom dit onderwerp, snap ik heel goed dat mensen hun persoonlijke grens hierin steeds opschuiven. Het is inderdaad heel anders dan wanneer je al kinderen hebt. Je maakt een keuze die zeer bepalend is voor de rest van je leven en die zeer subjectief is en aan omstandigheden onderhevig.
Ik denk toch echt dat het ook een verschil is in persoon/ persoonlijkheid.
Ik wilde heel graag nog een kind, na de eerste. Ik was 35 toen we gingen proberen. Werd pas zwanger op mijn 38e.
Gelukkig is alles goed gegaan, maar ik zat best in de stress over of het goed zou gaan.

Ik had mijn grens gesteld op voor mijn 40e. Na mijn 40e zou ik er verder van afzien. Ook al was de wens voor een kindje nog zo groot. Ik durfde dat echt niet aan.
Only dead fish go with the flow
Alle reacties Link kopieren Quote
yourlocalhero schreef:
28-11-2022 16:14
En dan klinkt het ook nul fijn zwanger zijn 😔.

De zwangerschap vd jongste was fysiek hier een ingrijpende op mijn lijf (nog steeds last van mijn bekken al is zij nu al bijna vier) en bij de oudste twee (die zijn nu ruim elf en vijftien) fietste ik er echt doorheen.
Oh dat is echt naar... dat je bekken nog steeds niet ok zijn na 4 jaar...
Sterkte! :redrose:
Only dead fish go with the flow
Ik heb mijn eerste gekregen op mijn 26e. Vind het grote voordeel dat ik rond mijn 43-45e nog relatief jong zal zijn (hoop ik) en wel weer wat meer “vrijheid” zal hebben. Lijkt mij best pittig om op je 50e nog een kind van 7 te hebben, bijvoorbeeld.
Denk dat de grens voor mij persoonlijk ligt bij 38. Al denk ik dat de kans klein is, dat ik nog meer kinderen ga krijgen.
Van die tabel (vruchtbaarheid) schrik ik wel! Wist niet, dat het eigenlijk al vanaf je 30e in zo’n dalende lijn naar beneden gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dreamglasses schreef:
28-11-2022 16:35
Oh dat is echt naar... dat je bekken nog steeds niet ok zijn na 4 jaar...
Sterkte! :redrose:
Met de fysio is het gelukkig steeds weer te behappen. We strugglen rustig verder.
Maar toen ik zwanger was vd oudste en dus 21 en 22 jaar oud kon mijn lichaam alles prima hebben.
Je weet ook niet hoe je je met 40 zal voelen wanneer je 20 bent. Ik vond dat 20 jaar geleden in ieder geval best oud klinken.
Had ik maar geweten hoe ik me nu voel: ik loop halve marathons, pas nog in dezelfde maat als 20 jaar geleden en ben super gezond. Dus wat dat betreft: geen zorgen.
Maar dit verschilt natuurlijk ook van mens tot mens.

Het onverantwoord noemen vind ik een te groot oordeel. Het project kind vind ik zó groot dat wanneer ik er objectief over nadenk, ik het op iedere leeftijd volstrekt onverantwoord vind. Of dus juist op geen een leeftijd.
Er wordt zo veroordelen gedaan naar vrouwen ie na hun 36e / 38enog zwanger willen worden. Il
Ik vind dat onterecht.

Maar als je altijd hebt geweten dat je kinderen wil en je kent je partner al begin 20 dan vind ik het ook niet aan te raden om dan tot na je 35e te wachten omdat je eerst verre reizen wi maken en carrière gemaakt wil hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Velvetlady schreef:
28-11-2022 17:18
Er wordt zo veroordelen gedaan naar vrouwen ie na hun 36e / 38enog zwanger willen worden. Il
Ik vind dat onterecht.

Maar als je altijd hebt geweten dat je kinderen wil en je kent je partner al begin 20 dan vind ik het ook niet aan te raden om dan tot na je 35e te wachten omdat je eerst verre reizen wi maken en carrière gemaakt wil hebben.
Ik vind er dan weer niets verkeerds aan om eerst wat zekerheid in je leven op te bouwen en zekerheid te hebben qua partner.
In plaats van binnen de 2 jaar hurry hurry aan kinderen te beginnen om dan vast te stellen dat er te weinig geld is, geen huisvesting en dat je relatie er een jaar later op zit omdat jullie toch niet blijken te matchen.

En tja ... wereldreizen maken met (kleine) kinderen lijkt mij nu ook éénmaal 3 keer niets.
En eens ze 4 à 5 zijn niet meer realistisch want ze moeten naar school.
Dat doe je dus ook maar beter voor ze geboren zijn. En tegelijk heb je er wel het geld voor nodig, dus moet je wel eerst een paar jaar afgestudeerd zijn en werken.


(Fijn overigens als het voor sommigen wél werkt om op hun 25ste en met een relatie van 2 jaar aan een kind te beginnen.
En / of om 3 maanden te reizen met een peuter van 2.
Maar het is dus niet mijn ideale scenario.)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
ClumsyNinja schreef:
28-11-2022 17:14
Je weet ook niet hoe je je met 40 zal voelen wanneer je 20 bent. Ik vond dat 20 jaar geleden in ieder geval best oud klinken.
Had ik maar geweten hoe ik me nu voel: ik loop halve marathons, pas nog in dezelfde maat als 20 jaar geleden en ben super gezond. Dus wat dat betreft: geen zorgen.
Maar dit verschilt natuurlijk ook van mens tot mens.
juist bij sporten, vind ik het verschil zo duidelijk
Ik doe aan Crossfit, en dan merk ik zo duidelijk, dat mijn lichaam van 52, echt anders is, dan die van mijn medesporters van 42, laat staan 32 of 22
En dan sport ik echt 5a6x in de week. En ik weet (metingen) dat mijn lichaam veel gezonder, veerkrachtiger etcetc is, dan van mijn leeftijdsgenoten (ook zonder meten, zie je dat). Maar alsnog onvergelijkbaar met iemand die 20 jaar jonger is
Bij clubkampioenschappen winnen de mensen van 25, niet die van 52

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven