Zwanger
alle pijlers
Na 1,5 Jaar nog niet zwanger
woensdag 3 oktober 2012 om 13:45
ok.. eerst even een want ik kan me voorstellen dat het heel moeilijk is om zo in onzekerheid te zitten.
Maar de manier van rekening houden die jij verwacht kan je niet van andere mensen vragen. Andere mensen om jou heen mogen trots zijn op hun kareltje, sabientje, richardje ofweetikhetwat. En hoeven niet op hun tenen te lopen als jij in de buurt bent. Ik denk trouwens ook dat het erger is als je merkt dat wanneer jij binnenkomt,mensen spontaan geen woord meer zeggen over zwangerschappen, babies en kindjes...
Wat je trouwens wel kan doen is dat als het je heel hoog zit en ze zijn alweer trots aan het vertellen over hun spruit.. iets zeggen als "ik ga even weg", of "zullen we ergens anders over praten". Misschien kan je proberen het gesprek een andere richting op te krijgen...?
Sterkte meis..
Maar de manier van rekening houden die jij verwacht kan je niet van andere mensen vragen. Andere mensen om jou heen mogen trots zijn op hun kareltje, sabientje, richardje ofweetikhetwat. En hoeven niet op hun tenen te lopen als jij in de buurt bent. Ik denk trouwens ook dat het erger is als je merkt dat wanneer jij binnenkomt,mensen spontaan geen woord meer zeggen over zwangerschappen, babies en kindjes...
Wat je trouwens wel kan doen is dat als het je heel hoog zit en ze zijn alweer trots aan het vertellen over hun spruit.. iets zeggen als "ik ga even weg", of "zullen we ergens anders over praten". Misschien kan je proberen het gesprek een andere richting op te krijgen...?
Sterkte meis..
woensdag 3 oktober 2012 om 13:48
Natuurlijk gun je het een ander, maar jezelf nog het meest. Spreek eens uit naar je schoonfamilie dat je het moeilijk vindt om vrolijk te doen met de kinderen en hun verhalen aan te oren omdat het maar niet wil lukken bij jullie.
Misschien durven ze er niet naar te vragen, het is toch een gevoelig onderwerp, dat blijkt ook wel.
En ja, je bent nog jong, gelukkig maar dat je er nu al achterkomt dat het niet vanzelf gaat, dan heb je nog tijd en mogelijkheden, waardoor het hopelijk straks wel is gelukt. Was je pas op je 30 e begonnen was dat misschien een ander verhaal geweest. Probeer het gedoe over je leeftijd op die manier te bekijken, dat scheelt misschien.
En verder, voor iedereen die zwanger wil worden geldt dat overal om heen heen iedereen zwanger lijkt te zijn, met een gemak of de wind het erin heeft gewaaid, maar dat komt door je eigen wens om zo snel mogelijk zwanger te worden. Het is ruk dat het niet meteen lukt, jaloezie is begrijpelijk, maar probeer te relativeren om het vol te houden.
Misschien durven ze er niet naar te vragen, het is toch een gevoelig onderwerp, dat blijkt ook wel.
En ja, je bent nog jong, gelukkig maar dat je er nu al achterkomt dat het niet vanzelf gaat, dan heb je nog tijd en mogelijkheden, waardoor het hopelijk straks wel is gelukt. Was je pas op je 30 e begonnen was dat misschien een ander verhaal geweest. Probeer het gedoe over je leeftijd op die manier te bekijken, dat scheelt misschien.
En verder, voor iedereen die zwanger wil worden geldt dat overal om heen heen iedereen zwanger lijkt te zijn, met een gemak of de wind het erin heeft gewaaid, maar dat komt door je eigen wens om zo snel mogelijk zwanger te worden. Het is ruk dat het niet meteen lukt, jaloezie is begrijpelijk, maar probeer te relativeren om het vol te houden.
woensdag 3 oktober 2012 om 13:52
Ik vind het niet gemeen van je dat je zo denkt. Je gevoelens zijn normaal. Maar probeer mensen er niet om te gaan mijden of te gaan haten. Zoals je zelf al zegt, zij maken het niet mee, dus kunnen de grootsheid van jouw verdriet misschien helemaal niet bevatten.
Je kan ook bedenken dat ze juist over hun "Sabientje" met je praten omdat ze denken: "zij wil ook graag kinderen, dan vindt ze het vast fijn om over kinderen te praten". Heb je al eens vertelt hoe moeilijk je het ermee hebt? Mensen weten soms gewoon niet goed wat ze erover moeten zeggen/ hoe ze moeten beginnen, of waar ze je mee kwetsen. Als je er zelf over praat, kunnen ze je misschien juist heel erg tot steun zijn. En daarbij, als je wel zwanger wordt, is het fijn om vrienden/familie te hebben met ook kleine kinderen.
Samengevat, snap ik je gevoelens heel erg goed, en is het echt niet gek/gemeen dat je zo denkt, maar probeer wel om op een andere manier met die gevoelens om te gaan....hoe moeilijk het ook is. Probeer met ze te praten en te communiceren, wees open over je gevoel, stop het niet weg met een "big smile".
Je kan ook bedenken dat ze juist over hun "Sabientje" met je praten omdat ze denken: "zij wil ook graag kinderen, dan vindt ze het vast fijn om over kinderen te praten". Heb je al eens vertelt hoe moeilijk je het ermee hebt? Mensen weten soms gewoon niet goed wat ze erover moeten zeggen/ hoe ze moeten beginnen, of waar ze je mee kwetsen. Als je er zelf over praat, kunnen ze je misschien juist heel erg tot steun zijn. En daarbij, als je wel zwanger wordt, is het fijn om vrienden/familie te hebben met ook kleine kinderen.
Samengevat, snap ik je gevoelens heel erg goed, en is het echt niet gek/gemeen dat je zo denkt, maar probeer wel om op een andere manier met die gevoelens om te gaan....hoe moeilijk het ook is. Probeer met ze te praten en te communiceren, wees open over je gevoel, stop het niet weg met een "big smile".
woensdag 3 oktober 2012 om 14:00
woensdag 3 oktober 2012 om 14:06
quote:Silvy schreef op 03 oktober 2012 @ 14:00:
Ik snap je gevoel (hier 26 maanden geprobeerd en nog niet zwanger) maar vind je ook behoorlijk verbitterd klinken. Tuurlijk is het enorm vervelend maar je kan geen dingen van anderen verwachten als je zelf niet duidelijk bent. Probeer het geluk van anderen los te zien van jullie probleem.
+1
Verder wil ik jullie beiden heel veel sterkte wensen. Lijkt mij vreselijk.
Ik snap je gevoel (hier 26 maanden geprobeerd en nog niet zwanger) maar vind je ook behoorlijk verbitterd klinken. Tuurlijk is het enorm vervelend maar je kan geen dingen van anderen verwachten als je zelf niet duidelijk bent. Probeer het geluk van anderen los te zien van jullie probleem.
+1
Verder wil ik jullie beiden heel veel sterkte wensen. Lijkt mij vreselijk.
woensdag 3 oktober 2012 om 14:09
Beste Floortje,
Wij hebben het 3 jaar geprobeerd. Het eerste jaar werden we bijna gek, na 1,5 jaar waren we gek. We hadden besloten dat dit niet de manier was en er een beetje vanuit gegaan dat het niet voor ons was weggelegd. Een jaar later waren we zwanger en ben ik in November vader.
Ga lekker leuke dingen doen, ontspan, geniet van je vriend/man en juist als je er niet teveel over nadenkt gebeurt het gewoon.
Stress en planningen werken niet en zijn juist belemmeringen om zwanger te worden.
Wij hebben het 3 jaar geprobeerd. Het eerste jaar werden we bijna gek, na 1,5 jaar waren we gek. We hadden besloten dat dit niet de manier was en er een beetje vanuit gegaan dat het niet voor ons was weggelegd. Een jaar later waren we zwanger en ben ik in November vader.
Ga lekker leuke dingen doen, ontspan, geniet van je vriend/man en juist als je er niet teveel over nadenkt gebeurt het gewoon.
Stress en planningen werken niet en zijn juist belemmeringen om zwanger te worden.
woensdag 3 oktober 2012 om 14:15
Je denkwijze is helemaal niet dom of niet te begrijpen!
Het klinkt logisch in mijn ogen, ik heb precies het zelfde...
Mijn vriend en ik zijn ookal 2 jaar bezig om een kindje te krijgen en helaas ook zonder resultaat nog.
Mijn zusje is zwanger, mijn nicht is zwanger en 3 vriendinnen zijn ook zwanger!
Je bent niet boos op hun dat ze zwanger zijn want je gunt het iedereen, maar het frustreert jou om te zien dat het bij de ander wel gaat of wel op een makkelijke manier is gebeurd.
Soms is het dan heel moeilijk om altijd maar te blijven lachen of dat hun verder geen interesse meer in jou steken omdat het bij hun nu allemaal goed is want ze zijn zwanger of hebben hun baby.
Probeer je aub niet te veel hier over te stressen, dat kan ook mee werken aan dat het moeilijk gaat.
Plus, ga niet alleen sexen omdat het perse raak MOET zijn, heb er ook nog lol en plezier in
Je kan altijd aangeven na hun van hey zo voel ik me en zo zie ik de situatie...
Ga lekker met je vriend proberen zwanger te worden en probeer je niet al te veel aan te trekken van de rest, ik ken het gevoel en ik sta ook in de zelfde situatie maar proberen kan geen kwaad.
Heel erg veel succes meiss
Het klinkt logisch in mijn ogen, ik heb precies het zelfde...
Mijn vriend en ik zijn ookal 2 jaar bezig om een kindje te krijgen en helaas ook zonder resultaat nog.
Mijn zusje is zwanger, mijn nicht is zwanger en 3 vriendinnen zijn ook zwanger!
Je bent niet boos op hun dat ze zwanger zijn want je gunt het iedereen, maar het frustreert jou om te zien dat het bij de ander wel gaat of wel op een makkelijke manier is gebeurd.
Soms is het dan heel moeilijk om altijd maar te blijven lachen of dat hun verder geen interesse meer in jou steken omdat het bij hun nu allemaal goed is want ze zijn zwanger of hebben hun baby.
Probeer je aub niet te veel hier over te stressen, dat kan ook mee werken aan dat het moeilijk gaat.
Plus, ga niet alleen sexen omdat het perse raak MOET zijn, heb er ook nog lol en plezier in
Je kan altijd aangeven na hun van hey zo voel ik me en zo zie ik de situatie...
Ga lekker met je vriend proberen zwanger te worden en probeer je niet al te veel aan te trekken van de rest, ik ken het gevoel en ik sta ook in de zelfde situatie maar proberen kan geen kwaad.
Heel erg veel succes meiss
woensdag 3 oktober 2012 om 14:42
Grrrr, de eerste dooddoener is alweer voorbij gekomen. Bah, dat gezeur over stress altijd, alsof het dan aan jezelf ligt.
Hier heeft het 3,5 jaar geduurd en ik weet dat je gevoelens heel normaal zijn. Mijn advies is om er over te praten met de ouders van de baby en ook met je schoonouders. En dan gewoon iets van: ik vind het best wel moeilijk om jullie te zien met de baby, wij willen het ook zo graag enz. Vertel er dan ook meteen bij op welke goedbedoelde adviezen je niet zit te wachten. Bij ons hielp dat enorm. Mijn ervaring is dat mensen vaakmeer begrip hebben als ze echt weten hoe je je voel al kunnen ze het niet goed begrijpen.
En voor mijzelf hielp het heel goed om te beseffen dat het niet volgens een eerlijke volgorde gaat en dat anderen waarbij het wel direct lukt hier net zoveel invloed op hebben dan jullie waarbij het niet lukt. En dat het voor ons ook niks veranderde al kregen ze 10 kinderen.
Hier heeft het 3,5 jaar geduurd en ik weet dat je gevoelens heel normaal zijn. Mijn advies is om er over te praten met de ouders van de baby en ook met je schoonouders. En dan gewoon iets van: ik vind het best wel moeilijk om jullie te zien met de baby, wij willen het ook zo graag enz. Vertel er dan ook meteen bij op welke goedbedoelde adviezen je niet zit te wachten. Bij ons hielp dat enorm. Mijn ervaring is dat mensen vaakmeer begrip hebben als ze echt weten hoe je je voel al kunnen ze het niet goed begrijpen.
En voor mijzelf hielp het heel goed om te beseffen dat het niet volgens een eerlijke volgorde gaat en dat anderen waarbij het wel direct lukt hier net zoveel invloed op hebben dan jullie waarbij het niet lukt. En dat het voor ons ook niks veranderde al kregen ze 10 kinderen.
woensdag 3 oktober 2012 om 14:49
Dank je wel voor jullie reacties,
Om een gesprek aan te gaan weet ik eigenlijk van te voren al dat dat geen zin heeft.
En wat Nettel zegt snap ik wel, verwacht ook niet dat mensen op hun tenen gaan lopen en dat wil ik ook helemaal niet, maar het zou wel eens fijn zijn als het er gewoon niet de hele tijd over gaat.
En dat ze naast dat het over Sabine gaat.
Ook gewoon wat meer algemene dingen kunnen bepraten.
Maar ik weet zeker en ben bang als ik dat met ze bepraat dat ze dat niet zullen begrijpen
Me eigen zus is ook zwanger en daar heb ik geen moeite mee, we praten over haar zwangersschap en over hoe het straks is.
En ze begrijpt ook dat het voor mij soms moeilijk is en gelukkig kan daar ook met haar over praten.
Ik denk dat al had ik een goeie band met met schoonfamilie had gehad, het veel beter zou gaan.
En ik vind ze wel harstikke aardig hoor dat wel, maar we zijn erg verschillend kwa gevoelens en opvoeding.
Om een gesprek aan te gaan weet ik eigenlijk van te voren al dat dat geen zin heeft.
En wat Nettel zegt snap ik wel, verwacht ook niet dat mensen op hun tenen gaan lopen en dat wil ik ook helemaal niet, maar het zou wel eens fijn zijn als het er gewoon niet de hele tijd over gaat.
En dat ze naast dat het over Sabine gaat.
Ook gewoon wat meer algemene dingen kunnen bepraten.
Maar ik weet zeker en ben bang als ik dat met ze bepraat dat ze dat niet zullen begrijpen
Me eigen zus is ook zwanger en daar heb ik geen moeite mee, we praten over haar zwangersschap en over hoe het straks is.
En ze begrijpt ook dat het voor mij soms moeilijk is en gelukkig kan daar ook met haar over praten.
Ik denk dat al had ik een goeie band met met schoonfamilie had gehad, het veel beter zou gaan.
En ik vind ze wel harstikke aardig hoor dat wel, maar we zijn erg verschillend kwa gevoelens en opvoeding.
woensdag 3 oktober 2012 om 14:51
Eerlijk? Als jij kotsmisselijk wordt van andermands 'happy family' dan klink je niet heel erg alsof je het een ander gunt.
Advies: wees duidelijk, eerlijk maar vriendelijk, zonder verbitterd over te komen. Zeg wat het met jou doet en hoe je sommige dingen liever anders wilt zien. Dit werkt doorgaans echt het beste.
Los daarvan kan ik het me voorstellen dat het pijn kan doen en confronterend als je zelf al zo lang zwanger probeert te raken. Gelukkig heb je je leeftijd mee, wat natuurlijk niet wil zeggen dat het dan minder rot is. Heb je al een keer met je huisarts gepraat hierover?
Advies: wees duidelijk, eerlijk maar vriendelijk, zonder verbitterd over te komen. Zeg wat het met jou doet en hoe je sommige dingen liever anders wilt zien. Dit werkt doorgaans echt het beste.
Los daarvan kan ik het me voorstellen dat het pijn kan doen en confronterend als je zelf al zo lang zwanger probeert te raken. Gelukkig heb je je leeftijd mee, wat natuurlijk niet wil zeggen dat het dan minder rot is. Heb je al een keer met je huisarts gepraat hierover?
woensdag 3 oktober 2012 om 15:04
Bedenk dat jouw gevoelens heel normaal zijn. Maar voor andere mensen is het soms moeilijk om zich dit voor te stellen. Voor veel mensen is het krijgen van een kind "vanzelfsprekend". En mensen waar het wel een probleem is spreken daar vaak niet over (in het openbaar). Daardoor lijkt het of iedereen zomaar zwanger wordt. Maar dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn.
Hoewel jij dus best boos, teleurgesteld etc kunt zijn moet je uitkijken om dit niet op een ander te betrekken. Die kan er immers niets aan doen. Wat wel kan helpen:
-Veel praten met je partner over je gevoelens;
- Praten met mensen in je directe omgeving over je gevoelens maar ook over de stand van zaken m.b.t. jullie onderzoeken, afspraken etc. Op die manier blijven ze op de hoogte en kunnen ze ook vragen stellen. Bedenk dat sommige mensen jou misschien ook niets durven vragen (omdat het vaak erg gevoellig ligt). Het is ook geen onderwerp voor een feestje.
- Zoek gelijkgestemden. Op het forum zijn tal van topics waar jij je bij kunt aansluiten. Denk aan de prikbitches, niet langer na 6 maanden en langer, niet zwanger na 11 maanden etc. Daar kan je ook veel informatie vinden over medische trajecten en begrijpen mensen wel hoe jij je voelt.
Hoewel jij dus best boos, teleurgesteld etc kunt zijn moet je uitkijken om dit niet op een ander te betrekken. Die kan er immers niets aan doen. Wat wel kan helpen:
-Veel praten met je partner over je gevoelens;
- Praten met mensen in je directe omgeving over je gevoelens maar ook over de stand van zaken m.b.t. jullie onderzoeken, afspraken etc. Op die manier blijven ze op de hoogte en kunnen ze ook vragen stellen. Bedenk dat sommige mensen jou misschien ook niets durven vragen (omdat het vaak erg gevoellig ligt). Het is ook geen onderwerp voor een feestje.
- Zoek gelijkgestemden. Op het forum zijn tal van topics waar jij je bij kunt aansluiten. Denk aan de prikbitches, niet langer na 6 maanden en langer, niet zwanger na 11 maanden etc. Daar kan je ook veel informatie vinden over medische trajecten en begrijpen mensen wel hoe jij je voelt.
woensdag 3 oktober 2012 om 15:05
Ja ik loop bij de huisarst heb me onderzoeken gehad, en in eerste instantie ziet alles er goed uit moet volgende maand heen voor verder onderzoek.
En ik wordt inderdaad kotsmisselijk van die happy family. Maar dat betreft niet alleen de de ouders en het kindje maar het hele gezin.
Omdat ze zelf altijd net doen of hun familie helemaal perfect is.
En dat heeft niet alleen met hun kleintje te maken maar met nog veel meer dingen.
En daarom zal ik ook nooit zo´n goede band met ze krijgen.
Maar ik wil dus wel graag er goed mee om kunnen gaan zonder dat het mij als te veel energie kost.
En ik denk gewoon door de situatie nu voor mij de Emmer is overgelopen. Omdat ik degene ben die altijd bij hun op me tenen loopt. En ik gunnen doe ik het ze wel want anders zou ik niet op visite gaan bij ze en geen moeite doen om ermee om te leren gaan.
En ik wordt inderdaad kotsmisselijk van die happy family. Maar dat betreft niet alleen de de ouders en het kindje maar het hele gezin.
Omdat ze zelf altijd net doen of hun familie helemaal perfect is.
En dat heeft niet alleen met hun kleintje te maken maar met nog veel meer dingen.
En daarom zal ik ook nooit zo´n goede band met ze krijgen.
Maar ik wil dus wel graag er goed mee om kunnen gaan zonder dat het mij als te veel energie kost.
En ik denk gewoon door de situatie nu voor mij de Emmer is overgelopen. Omdat ik degene ben die altijd bij hun op me tenen loopt. En ik gunnen doe ik het ze wel want anders zou ik niet op visite gaan bij ze en geen moeite doen om ermee om te leren gaan.
woensdag 3 oktober 2012 om 15:19
quote:phd75 schreef op 03 oktober 2012 @ 14:09:
Ga lekker leuke dingen doen, ontspan, geniet van je vriend/man en juist als je er niet teveel over nadenkt gebeurt het gewoon.
Stress en planningen werken niet en zijn juist belemmeringen om zwanger te worden.
Wát een domme opmerking!
Wil je zoiets NOOIT meer zeggen tegen iemand die zwanger wil worden? Het is kwetsend, pijnlijk en nog onjuist ook.
Dat het jullie gelukt is zonder stress.. good for you!
Maar als je als man verminderd vruchtbaar bent, of als vrouw vervroegd in de overgang bent, of als er een ander medische oorzaak is, heeft dat NIETS maar dan ook NIETS met stress en planningen te maken!
Ga lekker leuke dingen doen, ontspan, geniet van je vriend/man en juist als je er niet teveel over nadenkt gebeurt het gewoon.
Stress en planningen werken niet en zijn juist belemmeringen om zwanger te worden.
Wát een domme opmerking!
Wil je zoiets NOOIT meer zeggen tegen iemand die zwanger wil worden? Het is kwetsend, pijnlijk en nog onjuist ook.
Dat het jullie gelukt is zonder stress.. good for you!
Maar als je als man verminderd vruchtbaar bent, of als vrouw vervroegd in de overgang bent, of als er een ander medische oorzaak is, heeft dat NIETS maar dan ook NIETS met stress en planningen te maken!
woensdag 3 oktober 2012 om 15:23
En dan nu een inhoudelijk reactie..
Floor, wat vervelend dat jullie al zo lang bezig zijn zonder resultaat. Ik hoop dat het medische circuit jullie de hulp kan geven die nodig is om zwanger te worden.
Hier duurde het bijna vier jaar voordat ik zwanger werd (na veel onderzoeken en een heel medisch traject), dus ik begrijp je angst, verdriet en frustratie.
Wat al geschreven is.. het is niet leuk als 'iedereen' om je heen zwanger is of een kindje heeft.
Maar als het je leven zo beinvloed, is er misschien meer aan de hand? Bespreek je zorgen ook met je arts. Veel ziekenhuizen/fertiliteitsklinieken hebben een maatschappelijk werk afdeling die gespecialiseerd is in het helpen bij de emoties die ongewens kinderloos zijn teweeg brengen.
Misschien kun je daar eens naar vragen bij je arts?
Kijk ook eens op de site van Freya, de stiching die zich inzet voor mensen die ongewenst kinderloos zijn (of zijn geweest).
En zoals al geschreven werd, hier op het viva-forum zijn veel topics waar lotgenoten elkaar vinden.
Sterkte!!
Floor, wat vervelend dat jullie al zo lang bezig zijn zonder resultaat. Ik hoop dat het medische circuit jullie de hulp kan geven die nodig is om zwanger te worden.
Hier duurde het bijna vier jaar voordat ik zwanger werd (na veel onderzoeken en een heel medisch traject), dus ik begrijp je angst, verdriet en frustratie.
Wat al geschreven is.. het is niet leuk als 'iedereen' om je heen zwanger is of een kindje heeft.
Maar als het je leven zo beinvloed, is er misschien meer aan de hand? Bespreek je zorgen ook met je arts. Veel ziekenhuizen/fertiliteitsklinieken hebben een maatschappelijk werk afdeling die gespecialiseerd is in het helpen bij de emoties die ongewens kinderloos zijn teweeg brengen.
Misschien kun je daar eens naar vragen bij je arts?
Kijk ook eens op de site van Freya, de stiching die zich inzet voor mensen die ongewenst kinderloos zijn (of zijn geweest).
En zoals al geschreven werd, hier op het viva-forum zijn veel topics waar lotgenoten elkaar vinden.
Sterkte!!
woensdag 3 oktober 2012 om 15:28
quote:LunaSter schreef op 03 oktober 2012 @ 15:17:
Tsja, hoe kun je verwachten dat anderen rekening houden met je gevoel als jij dit niet wilt uitspreken?
Ik vind eerlijk gezegd dat je erg snel oordeelt, want heb me gevoel heus wel eens gezegd. Alleen wordt daar niet altijd op gereageerd of wat meegedaan.
En ik krijg door jou reactie´´s eerder een rot gevoel als dat het me helpt.
Liefs Floortje
Tsja, hoe kun je verwachten dat anderen rekening houden met je gevoel als jij dit niet wilt uitspreken?
Ik vind eerlijk gezegd dat je erg snel oordeelt, want heb me gevoel heus wel eens gezegd. Alleen wordt daar niet altijd op gereageerd of wat meegedaan.
En ik krijg door jou reactie´´s eerder een rot gevoel als dat het me helpt.
Liefs Floortje
woensdag 3 oktober 2012 om 15:36
Hallo pop77,
Dank je wel voor je reactie ik merk nu wel dat ik niet de einge ben. Het is fijn om te horen dat andere mensen het na een tijd te proberen wel is gelukt en dat het voor mij ook kan lukken.
Als ik mijn berichten terug lees, denk ik dat ik me eigen vooral moet gaan afvragen of het echt komt door mijn kinderwens dat ik zo boos op ze ben.
Of dat alle opgekropte irritaties er nu uitkomen en ik het zo afreageer. Want bij mijn eigen zus heb ik hier geen last van en kan ik wel blij zijn
Dank je wel voor je reactie ik merk nu wel dat ik niet de einge ben. Het is fijn om te horen dat andere mensen het na een tijd te proberen wel is gelukt en dat het voor mij ook kan lukken.
Als ik mijn berichten terug lees, denk ik dat ik me eigen vooral moet gaan afvragen of het echt komt door mijn kinderwens dat ik zo boos op ze ben.
Of dat alle opgekropte irritaties er nu uitkomen en ik het zo afreageer. Want bij mijn eigen zus heb ik hier geen last van en kan ik wel blij zijn
woensdag 3 oktober 2012 om 15:37
woensdag 3 oktober 2012 om 16:10
quote:floortje1990 schreef op 03 oktober 2012 @ 15:28:
[...]
Ik vind eerlijk gezegd dat je erg snel oordeelt, want heb me gevoel heus wel eens gezegd. Alleen wordt daar niet altijd op gereageerd of wat meegedaan.
En ik krijg door jou reactie´´s eerder een rot gevoel als dat het me helpt.
Liefs Floortje
Er wordt niet voor niks door bijna iedereen gezegd: spreek je gevoel uit naar je schoonfamilie....
Je kunt het toch proberen? Als er van jou uit al irritaties zijn, voelen zij dat misschien ook wel aan. Die durven niet eens te vragen hoe het ermee staat met de kinderwens vermoedelijk.
Stel je open op, benoem vanuit jezelf hoe je je voelt wat betreft het onderwerp kinderen, op een niet-verwijtende manier. Misschien dat de reacties je nog wel verbazen. Het invullen van andersmans reactie is wel zo'n beetje de grootste valkuil in het grote-mensen-leven
[...]
Ik vind eerlijk gezegd dat je erg snel oordeelt, want heb me gevoel heus wel eens gezegd. Alleen wordt daar niet altijd op gereageerd of wat meegedaan.
En ik krijg door jou reactie´´s eerder een rot gevoel als dat het me helpt.
Liefs Floortje
Er wordt niet voor niks door bijna iedereen gezegd: spreek je gevoel uit naar je schoonfamilie....
Je kunt het toch proberen? Als er van jou uit al irritaties zijn, voelen zij dat misschien ook wel aan. Die durven niet eens te vragen hoe het ermee staat met de kinderwens vermoedelijk.
Stel je open op, benoem vanuit jezelf hoe je je voelt wat betreft het onderwerp kinderen, op een niet-verwijtende manier. Misschien dat de reacties je nog wel verbazen. Het invullen van andersmans reactie is wel zo'n beetje de grootste valkuil in het grote-mensen-leven
