Zwanger
alle pijlers
Ongepland
maandag 15 november 2021 om 23:48
Sinds jaar en dag meelezer, af en toe meegeschreven, maar hiervoor een nieuw account aangemaakt. En dan direct een lange lap tekst.
Korte situatieschets: ik, 39, een jaar of 4 geleden gescheiden van de vader van mijn 4 kinderen (weekendregeling qua omgang), sinds 3 jaar samen met huidige partner (40) met zijn twee kinderen (co-ouderschap). Leeftijden kinderen liggen tussen 16 en 5 jaar. We wonen sinds 1,5 jaar samen en dat gaat heel goed, ook met de kinderen.
3 jaar geleden spiraal laten plaatsen. Sinds die tijd, ondanks alle positieve verhalen van menstruaties die wegblijven met een spiraal, toch iedere maand ongesteld. Kan er de klok op gelijk zetten. Tot deze week. 4 dagen later dan normaal, nog steeds niet ongesteld. En meer om mezelf gerust te stellen dat er niets aan de hand is, dan het vermoeden dat ik zwanger zou kunnen zijn, heb ik vanmiddag een test gedaan. Positief. Afgaand op mijn laatste menstruatie verwacht ik een week of 5 zwanger te zijn.
En nu weet ik het niet. Partner heb ik nog niet op de hoogte gebracht, ik wil eerst zelf op een rijtje krijgen wat het juiste is.
Praktisch gezien zijn er theoretisch geen bezwaren. We hebben 5 slaapkamers, de oudste twee (14 en 16) hebben ieder hun eigen kamer, de middelste drie (variërend in leeftijd 6 - 8) delen een kamer en de jongste (5) heeft een eigen kamer. De jongste kan bij de middelste drie erbij op de kamer, die kamer is daar groot genoeg voor. En dan kan baby een eigen kamer krijgen. De oudsten zullen op termijn het huis uit gaan en dan komen hun kamers vrij om weer her te verdelen over de andere kinderen.
Financieel gezien ook geen bezwaren. Beide hebben we een goede, vaste, baan. Partner werkt 34 uur, ik werk 28 uur. Opvang hoeft geen probleem te zijn qua kosten. Als we nu met zijn allen ergens naartoe gaan, doen we dat met twee auto’s, dat verandert niet met een baby erbij. Spullen zijn, al dan niet tweedehands, ook overal wel vandaan te halen.
Maar ja. Dat spiraal heb ik natuurlijk niet voor niets laten plaatsen. We hebben het wel eens gehad over een kindje van ons samen en waren toen in de overtuiging dat het goed is zo. Geen kindje van ons samen. Onze zes kinderen samen is genoeg. Ze worden langzaamaan steeds wat ouder, dat geeft steeds wat meer vrijheid en mogelijkheden voor ons. Stiekem ben ik heel blij dat ik ‘uit de luiers’ ben en weet ik niet of ik zit te wachten op weer van voren af aan te beginnen met gebroken nachten en alles wat bij een baby (en daarna opgroeiend kind) komt kijken.
En toch. Nu ik weet dat ik zwanger ben, slaan de twijfels toe. Misschien toch? Of beter van niet? Mijn partner kennende, zal hij zeggen dat, ongeacht wat ik beslis, hij achter me staat. Hij zal ongetwijfeld een mening hebben, maar het uiteindelijke besluit bij mij laten liggen. Dat geeft me het gevoel dat dit besluit volledig op mijn schouders rust.
Korte situatieschets: ik, 39, een jaar of 4 geleden gescheiden van de vader van mijn 4 kinderen (weekendregeling qua omgang), sinds 3 jaar samen met huidige partner (40) met zijn twee kinderen (co-ouderschap). Leeftijden kinderen liggen tussen 16 en 5 jaar. We wonen sinds 1,5 jaar samen en dat gaat heel goed, ook met de kinderen.
3 jaar geleden spiraal laten plaatsen. Sinds die tijd, ondanks alle positieve verhalen van menstruaties die wegblijven met een spiraal, toch iedere maand ongesteld. Kan er de klok op gelijk zetten. Tot deze week. 4 dagen later dan normaal, nog steeds niet ongesteld. En meer om mezelf gerust te stellen dat er niets aan de hand is, dan het vermoeden dat ik zwanger zou kunnen zijn, heb ik vanmiddag een test gedaan. Positief. Afgaand op mijn laatste menstruatie verwacht ik een week of 5 zwanger te zijn.
En nu weet ik het niet. Partner heb ik nog niet op de hoogte gebracht, ik wil eerst zelf op een rijtje krijgen wat het juiste is.
Praktisch gezien zijn er theoretisch geen bezwaren. We hebben 5 slaapkamers, de oudste twee (14 en 16) hebben ieder hun eigen kamer, de middelste drie (variërend in leeftijd 6 - 8) delen een kamer en de jongste (5) heeft een eigen kamer. De jongste kan bij de middelste drie erbij op de kamer, die kamer is daar groot genoeg voor. En dan kan baby een eigen kamer krijgen. De oudsten zullen op termijn het huis uit gaan en dan komen hun kamers vrij om weer her te verdelen over de andere kinderen.
Financieel gezien ook geen bezwaren. Beide hebben we een goede, vaste, baan. Partner werkt 34 uur, ik werk 28 uur. Opvang hoeft geen probleem te zijn qua kosten. Als we nu met zijn allen ergens naartoe gaan, doen we dat met twee auto’s, dat verandert niet met een baby erbij. Spullen zijn, al dan niet tweedehands, ook overal wel vandaan te halen.
Maar ja. Dat spiraal heb ik natuurlijk niet voor niets laten plaatsen. We hebben het wel eens gehad over een kindje van ons samen en waren toen in de overtuiging dat het goed is zo. Geen kindje van ons samen. Onze zes kinderen samen is genoeg. Ze worden langzaamaan steeds wat ouder, dat geeft steeds wat meer vrijheid en mogelijkheden voor ons. Stiekem ben ik heel blij dat ik ‘uit de luiers’ ben en weet ik niet of ik zit te wachten op weer van voren af aan te beginnen met gebroken nachten en alles wat bij een baby (en daarna opgroeiend kind) komt kijken.
En toch. Nu ik weet dat ik zwanger ben, slaan de twijfels toe. Misschien toch? Of beter van niet? Mijn partner kennende, zal hij zeggen dat, ongeacht wat ik beslis, hij achter me staat. Hij zal ongetwijfeld een mening hebben, maar het uiteindelijke besluit bij mij laten liggen. Dat geeft me het gevoel dat dit besluit volledig op mijn schouders rust.
dinsdag 16 november 2021 om 02:44
Ook als de omstandigheden prima zijn hoef je de zwangerschap niet door te zetten. Je hebt daarvoor geen externe validatie nodig. Alleen jouw (gebrek aan) kinderwens is voldoende.
Denk je dat je twijfel vooral komt doordat je al zwanger bent of wil je eigenlijk best nog een kind? Welke invloed zou nog een kindje krijgen hebben op jullie al bestaande kinderen?
Denk je dat je twijfel vooral komt doordat je al zwanger bent of wil je eigenlijk best nog een kind? Welke invloed zou nog een kindje krijgen hebben op jullie al bestaande kinderen?
dinsdag 16 november 2021 om 06:45
Als ik een spiraal heb, betekent het dat ik geen kind wil.
Raak ik toch zwanger, is het logisch dat je gaat twijfelen maar dan nog zou ik denken: ik heb een spiraal dus ik wil geen kind.
Daarnaast: 4 kinderen op 1 kamer vind ik best heftig. En verwachten dat 14 en 16 jarige binnenkort het huis uit gaan...
Ik denk dat je je daar nog wel in vergist, gezien de huizenprijzen en wachtlijsten.
Het romantische beeld van samen een kind krijgen zou ik echt los laten; jullie hebben al samen 6 kinderen.
Maar ik begrijp je twijfel zeker. Hormonen doen ook wat met je.
Raak ik toch zwanger, is het logisch dat je gaat twijfelen maar dan nog zou ik denken: ik heb een spiraal dus ik wil geen kind.
Daarnaast: 4 kinderen op 1 kamer vind ik best heftig. En verwachten dat 14 en 16 jarige binnenkort het huis uit gaan...
Ik denk dat je je daar nog wel in vergist, gezien de huizenprijzen en wachtlijsten.
Het romantische beeld van samen een kind krijgen zou ik echt los laten; jullie hebben al samen 6 kinderen.
Maar ik begrijp je twijfel zeker. Hormonen doen ook wat met je.
dinsdag 16 november 2021 om 07:02
Herkenbaar. Ik raakte toen de jongste 4 was zwanger - ondanks mijn koperspriraal.
Ik heb zo snel mogelijk een afspraak bij de verloskundige gemaakt. Nog voor we wisten wat we zouden doen. Daar bleek ik niet nèt zwanger, maar al bijna 3 maanden. We kregen de risico's en mogelijkheden te horen. Dat we een echt kindje op de echo zagen en geen vaag bolletje, gaf voor mij uiteindelijk de doorslag. Er volgde een spannende, emotionele tijd. Het spiraaltje moest er direct uit - met grote risico's op een miskraam. Ik maakte me ook zorgen omdat ik de eerste maanden had gedronken en gerookt. Al met al duurde het wel even voordat ik er echt van kon genieten.
En ja, dat leeftijdsverschil. Ik kan je vertellen dat dat niet alleen gaat om 'net uit de luiers' zijn. Er hobbelt er hier nu een van 16 achter de anderen aan. Alles duurt 4 jaar langer. Het duurde 4 jaar langer voor ze zich allemaal zelf aan konden kleden, zelf konden eten, tanden poetsen en badderen, zichzelf even konden vermaken, zelf naar vriendjes en clubs konden, op vakantie zelf in een eigen tentje konden ... We moesten 4 jaar langer een basisschoolkind brengen en halen en moesten 4 jaar na de laatste zwemdiploma's wéér wekelijks naar zwemles. Uitjes en vakanties moesten aangepast zodat ze ook leuk waren voor de jongste - of we splitsten op. Het duurde ook 4 jaar langer voor we ze alleen thuis konden laten, dus voor we eens een avondje of weekendje samen weg konden. Etc. En nu de oudsten hun eigen zaken regelen en er zelfs al twee de deur uit zijn, hebben we nog steeds een puber in huis die geen zin heeft in school en stage. We bezoeken al 20 (!!!) jaar ouderavonden. En nu ga ik me weer even een uurtje zorgen maken of hij zijn bed wel op tijd uit komt...
Maar natuurlijk heb je ook 4 jaar langer gezelligheid en lol. Een kleintje dat 's ochtends bij je in bed kruipt en tekeningen voor je maakt, de vrolijke verhalen als ze uit school komen, etc.
Uiteraard is hij ons net zo lief als de anderen, maar ik vind het toch wel pittiger dan ik aanvankelijk dacht. Het is dus echt niet alleen dat je nog even langer in de luiers zit.
Ik ga eens kijken of hij zijn wekker ook hoort of opzettelijk negeert
Succes met je beslissing! Ik herinner me de schrik en stress nog heel goed
Ik heb zo snel mogelijk een afspraak bij de verloskundige gemaakt. Nog voor we wisten wat we zouden doen. Daar bleek ik niet nèt zwanger, maar al bijna 3 maanden. We kregen de risico's en mogelijkheden te horen. Dat we een echt kindje op de echo zagen en geen vaag bolletje, gaf voor mij uiteindelijk de doorslag. Er volgde een spannende, emotionele tijd. Het spiraaltje moest er direct uit - met grote risico's op een miskraam. Ik maakte me ook zorgen omdat ik de eerste maanden had gedronken en gerookt. Al met al duurde het wel even voordat ik er echt van kon genieten.
En ja, dat leeftijdsverschil. Ik kan je vertellen dat dat niet alleen gaat om 'net uit de luiers' zijn. Er hobbelt er hier nu een van 16 achter de anderen aan. Alles duurt 4 jaar langer. Het duurde 4 jaar langer voor ze zich allemaal zelf aan konden kleden, zelf konden eten, tanden poetsen en badderen, zichzelf even konden vermaken, zelf naar vriendjes en clubs konden, op vakantie zelf in een eigen tentje konden ... We moesten 4 jaar langer een basisschoolkind brengen en halen en moesten 4 jaar na de laatste zwemdiploma's wéér wekelijks naar zwemles. Uitjes en vakanties moesten aangepast zodat ze ook leuk waren voor de jongste - of we splitsten op. Het duurde ook 4 jaar langer voor we ze alleen thuis konden laten, dus voor we eens een avondje of weekendje samen weg konden. Etc. En nu de oudsten hun eigen zaken regelen en er zelfs al twee de deur uit zijn, hebben we nog steeds een puber in huis die geen zin heeft in school en stage. We bezoeken al 20 (!!!) jaar ouderavonden. En nu ga ik me weer even een uurtje zorgen maken of hij zijn bed wel op tijd uit komt...
Maar natuurlijk heb je ook 4 jaar langer gezelligheid en lol. Een kleintje dat 's ochtends bij je in bed kruipt en tekeningen voor je maakt, de vrolijke verhalen als ze uit school komen, etc.
Uiteraard is hij ons net zo lief als de anderen, maar ik vind het toch wel pittiger dan ik aanvankelijk dacht. Het is dus echt niet alleen dat je nog even langer in de luiers zit.
Ik ga eens kijken of hij zijn wekker ook hoort of opzettelijk negeert
Succes met je beslissing! Ik herinner me de schrik en stress nog heel goed
dinsdag 16 november 2021 om 07:24
dinsdag 16 november 2021 om 07:26
Wat hierboven al geschreven is: ga eerst naar een verloskundige. Je weet niet zeker hoe lang je zwanger bent, en die spiraal zit er ook nog in.
Ik zou het overdenken pas in gang zetten als je weet of je überhaupt een keuze hebt.
Heel veel sterkte en wijsheid!
Ik zou het overdenken pas in gang zetten als je weet of je überhaupt een keuze hebt.
Heel veel sterkte en wijsheid!
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
dinsdag 16 november 2021 om 08:39
Dank jullie wel voor jullie reacties.
De twijfels zijn er nu vooral omdat de test positief was. Was de test negatief geweest, dan had ik geen reden om hierover na te denken. Er was bij mij geen sluimerende kinderwens meer. Zoals gezegd, erg blij uit de luiers te zijn en ik krijg ook geen kriebels meer bij het zien van baby’s bij anderen. Dan is het meer opluchting; blij dat mijn kinderen inmiddels naar school gaan.
Op dit moment zegt mijn gevoel heel erg: niet doorzetten. Theoretisch kan alles misschien wel, maar er is ook nog zoiets als de praktijk en die kan zomaar heel anders uitpakken dan de theorie.
Ik vertel mijn partner vanavond wat er aan de hand is en dan maak ik daarna een afspraak bij de verloskundige.
De twijfels zijn er nu vooral omdat de test positief was. Was de test negatief geweest, dan had ik geen reden om hierover na te denken. Er was bij mij geen sluimerende kinderwens meer. Zoals gezegd, erg blij uit de luiers te zijn en ik krijg ook geen kriebels meer bij het zien van baby’s bij anderen. Dan is het meer opluchting; blij dat mijn kinderen inmiddels naar school gaan.
Op dit moment zegt mijn gevoel heel erg: niet doorzetten. Theoretisch kan alles misschien wel, maar er is ook nog zoiets als de praktijk en die kan zomaar heel anders uitpakken dan de theorie.
Ik vertel mijn partner vanavond wat er aan de hand is en dan maak ik daarna een afspraak bij de verloskundige.
dinsdag 16 november 2021 om 08:40
Poeh wat een lastige beslissing. Ik zou denken je hebt heel bewust de keuze gemaakt voor een spiraal. Natuurlijk ga je nu twijfelen mede onder invloed van hormonen en dat mag ook maar in the end heb je wel al eerder een bewuste keuze gemaakt. Natuurlijk kun je met praktische zaken een eind komen maar doe je je kinderen dan niet tekort? Met 4 op een kamer vind ik echt best wel veel. Nu js het gezellig maar straks komt de behoefte wel meer aan eigen plek en privacy. Ik zou er gezien de huidige situatie niet van uitgaan dat oudsten op 18 jarige leeftijd uit huis gaan. Jullie hebben het nu fijn en goed samen met elkaars kinderen. Een nieuwe baby kan de dynamiek helemaal veranderen.
Het is jouw keuze maar ik zou het niet doen. Jullie hebben het goed voor elkaar. Babys zijn heerlijk en fijn maar het is een extra mensenleven waar je verantwoordelijk voor bent naast de 6 die er al zijn. Count your blessings. Maar dit is puur mijn perspectief. Iedereen maakt zn eigen afwegingen. Heb je in je omgeving mensen op wie je kunt bouwen?
Het is jouw keuze maar ik zou het niet doen. Jullie hebben het goed voor elkaar. Babys zijn heerlijk en fijn maar het is een extra mensenleven waar je verantwoordelijk voor bent naast de 6 die er al zijn. Count your blessings. Maar dit is puur mijn perspectief. Iedereen maakt zn eigen afwegingen. Heb je in je omgeving mensen op wie je kunt bouwen?
dinsdag 16 november 2021 om 08:45
Eens met Flipje. Licht je partner in en ga samen naar de verloskundige. Het kan net zo goed niet goed zitten door de spiraal en bijvoorbeeld een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zijn.
Je hoeft niet gelijk een besluit te nemen als je een keuze hebt. Neem samen de tijd om alle voor- en nadelen tegenover elkaar af wegen.
In je afweging kun je ook nog meenemen wat de kinderen ervan zouden vinden. Een eigen slaapkamer is niet het enige. Kan een baby ergens slapen en huilen zonder de andere zes wakker te houden? Hoe is het voor de kinderen dat dit kind altijd met beide ouders is en de anderen niet?
Kun je je financieel nog redden mochten jullie ooit uit elkaar gaan?
Je hoeft niet gelijk een besluit te nemen als je een keuze hebt. Neem samen de tijd om alle voor- en nadelen tegenover elkaar af wegen.
In je afweging kun je ook nog meenemen wat de kinderen ervan zouden vinden. Een eigen slaapkamer is niet het enige. Kan een baby ergens slapen en huilen zonder de andere zes wakker te houden? Hoe is het voor de kinderen dat dit kind altijd met beide ouders is en de anderen niet?
Kun je je financieel nog redden mochten jullie ooit uit elkaar gaan?
dinsdag 16 november 2021 om 08:59
Ik heb afgelopen jaar een abortus ondergaan omdat ik onverwachts zwanger was. Gewoon van mijn man, jongste is 1,5 dus was geen groot leeftijdsverschil en er is ruimte en geld genoeg. Maaaaaar ik wilde gewoon echt geen kindje meer. Niet weer zwanger zijn en geen baby maar ook geen groter kind erbij. Dus ik heb abortus gedaan.
Het mag en kan ook al heb je alle omstandigheden voor.
Het mag en kan ook al heb je alle omstandigheden voor.
where ever you go, go with your heart
dinsdag 16 november 2021 om 09:00
Toen ik ongepland zwanger raakte (had al een gezin), wist ik vrij zeker dat ik het niet wilde. Mijn huidige gezin kwam op de eerste plek, dat wilde ik niet overhoop halen
Ben nog altijd blij, dat ik de keus (moeilijke keus hoor) name, om voor rust te kiezen. Hier werd het een overtijdbehandeling.
Als je wil, mag je me PB-en voor informatie
Ben nog altijd blij, dat ik de keus (moeilijke keus hoor) name, om voor rust te kiezen. Hier werd het een overtijdbehandeling.
Als je wil, mag je me PB-en voor informatie
dinsdag 16 november 2021 om 09:17
Ik kan mij voorstellen dat je geschrokken bent toen je de positieve test zag.
Ik zou eerst een afspraak maken bij de verloskundige, dan heb je die afspraak in ieder geval staan. Dan zou ik inderdaad je partner inlichten vandaag.
Het ligt er denk ik ook echt aan hoe ver je bent qua zwangerschap.
Als het nog heel pril is, is het toch anders, dan wanneer je al een paar maanden onderweg bent. Ik bedoel meer qua gevoel, wanneer je het op een echo ziet.
Een kind erbij heeft hoe dan ook veel gevolgen voor de huidige gezinssamenstelling.
Zeker wanneer het al om een samengesteld gezien gaat.
Het kan natuurlijk positief en leuk gaan, dat is natuurlijk erg fijn.
Maar wat als het niet zo goed gaat......terugdraaien kan niet meer als het kind er eenmaal is.
Ik zou eerst een afspraak maken bij de verloskundige, dan heb je die afspraak in ieder geval staan. Dan zou ik inderdaad je partner inlichten vandaag.
Het ligt er denk ik ook echt aan hoe ver je bent qua zwangerschap.
Als het nog heel pril is, is het toch anders, dan wanneer je al een paar maanden onderweg bent. Ik bedoel meer qua gevoel, wanneer je het op een echo ziet.
Een kind erbij heeft hoe dan ook veel gevolgen voor de huidige gezinssamenstelling.
Zeker wanneer het al om een samengesteld gezien gaat.
Het kan natuurlijk positief en leuk gaan, dat is natuurlijk erg fijn.
Maar wat als het niet zo goed gaat......terugdraaien kan niet meer als het kind er eenmaal is.
dinsdag 16 november 2021 om 09:17
Ik kan mij voorstellen dat je geschrokken bent toen je de positieve test zag.
Ik zou eerst een afspraak maken bij de verloskundige, dan heb je die afspraak in ieder geval staan. Dan zou ik inderdaad je partner inlichten vandaag.
Het ligt er denk ik ook echt aan hoe ver je bent qua zwangerschap.
Als het nog heel pril is, is het toch anders, dan wanneer je al een paar maanden onderweg bent. Ik bedoel meer qua gevoel, wanneer je het op een echo ziet.
Een kind erbij heeft hoe dan ook veel gevolgen voor de huidige gezinssamenstelling.
Zeker wanneer het al om een samengesteld gezien gaat.
Het kan natuurlijk positief en leuk gaan, dat is natuurlijk erg fijn.
Maar wat als het niet zo goed gaat......terugdraaien kan niet meer als het kind er eenmaal is.
Ik zou eerst een afspraak maken bij de verloskundige, dan heb je die afspraak in ieder geval staan. Dan zou ik inderdaad je partner inlichten vandaag.
Het ligt er denk ik ook echt aan hoe ver je bent qua zwangerschap.
Als het nog heel pril is, is het toch anders, dan wanneer je al een paar maanden onderweg bent. Ik bedoel meer qua gevoel, wanneer je het op een echo ziet.
Een kind erbij heeft hoe dan ook veel gevolgen voor de huidige gezinssamenstelling.
Zeker wanneer het al om een samengesteld gezien gaat.
Het kan natuurlijk positief en leuk gaan, dat is natuurlijk erg fijn.
Maar wat als het niet zo goed gaat......terugdraaien kan niet meer als het kind er eenmaal is.
dinsdag 16 november 2021 om 10:14
TO, vrouwen zijn misschien niet altijd open over abortus, maar de meeste zwangerschapsafbrekingen vinden plaats bij vrouwen tussen de 25 en 35 jaar. Dus niet bij tieners, zoals veel mensen denken. De helft van de abortuscliënten heeft al kinderen.
Bron: Rutgers https://rutgers.nl/themas/abortus/feite ... nederland/
Sterkte met je / jullie beslissing.
Bron: Rutgers https://rutgers.nl/themas/abortus/feite ... nederland/
Sterkte met je / jullie beslissing.
dinsdag 16 november 2021 om 10:29
als ik in jouw schoenen zou staan zou het eerste wat ik zou doen het bespreken met mijn partner. Het is een beslissing van jullie samen. Maak zsm een afspraak voor termijnbepaling dan weet je ook meer. Mss is een overtijdbehandeling mogelijk.
het is fijn te weten dat alle financiële mogelijkheden er zijn, dus je kan je puur richten op willen jullie dit of willen jullie dit niet. Je zal de beslissing niet hoeven laten af te hangen op ruimtegebrek of wat dan ook.
Heel veel sterkte!
het is fijn te weten dat alle financiële mogelijkheden er zijn, dus je kan je puur richten op willen jullie dit of willen jullie dit niet. Je zal de beslissing niet hoeven laten af te hangen op ruimtegebrek of wat dan ook.
Heel veel sterkte!
dinsdag 16 november 2021 om 11:39
Ik heb na 2 kinderen een abortus gedaan. Was ongepland zwanger en we wisten allebei dat we geen 3de kind wilde. We zijn blij met onze beslissing. Ik ken genoeg stellen die spijt hebben van hun 3de ongepland kind. Het hele gezin dynamiek gaat op z’n kop. Bij die mensen was de rust weg, alles moest weer opnieuw. Doet alleen de eerste kinderen ging het goed maar zodra de 3de erbij was niet. Altijd weer dat rekening moeten houden met jongste.
dinsdag 16 november 2021 om 16:05
