Zwanger
alle pijlers
Ongewenst zwanger..
donderdag 12 juni 2014 om 11:00
Hi allemaal,
Ik lees al een tijdje zo nu en dan mee op het forum, en had tot nu toe nooit reden om iets te willen posten.. Tot nu, helaas. Zoals de titel al zegt: ik ben ongewenst zwanger..
Ik ben 23 jaar, heb ruim 5 jaar een relatie en we wonen samen. We zijn beide nog student, eind van dit schooljaar zijn we hopelijk allebei helemaal klaar. We hebben seks zonder condoom (nu denk ik: stomstomstom!!!). Ik ben wel aan de pil en slik deze vaak door. Af en toe las ik een stopweek in omdat ik het idee heb dat ik me daardoor beter voel. Laatste stopweek, toen ik ongesteld ben geweest, is denk ik zo’n 2,5 maand terug.
Ik heb vorige week ook een stopweek ingelast omdat ik erg gevoelige borsten had en een ‘vreemd’ gevoel in m’n buik. Ik dacht dat een stopweek wel zou helpen, maar ben niet ongesteld geworden. Heb het een beetje weggedrukt, maar vandaag toch de moed bijeen geraapt om een test te doen. En jawel, zwanger.. Ik denk dat het mogelijk is geweest doordat ik een paar keer diarree heb gehad, maar heb daar toen verder niet bij stilgestaan (en weer: stomstomstom!!).
Ik heb geen kinderwens. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik geen kinderen wil en ik zie het ook niet gebeuren dat ik ze ooit wel zou willen. Daar bovenop komt nog de situatie van geen stabiliteit in bijvoorbeeld werk (en ook niet echt een goed vooruitzicht omdat onze beide studies nou niet bepaald een grote baankans hebben). Dus als ik al kinderen zou willen hebben, is dit niet het moment. Vriend is een beetje van ‘ja ooit zou ik wel kinderen willen hebben. Maar is nu niet relevant dus ik heb er niet zo veel over te zeggen’.
Ik heb het hem nog niet verteld, hij is net thuis van baantje nummer 1, maar vertrekt zo weer naar baantje nummer 2. Hij komt vanavond rond half 10 thuis, ik wil het hem dan vertellen. Ik ben er vrij zeker van dat hij me steunt, wat onze keuze ook mag zijn. Ik denk dat vriendlief zelf de voorkeur heeft om het weg te halen. Ik heb eerder gedacht dat ik zwanger was (gelukkig niet), en toen hebben we het er ook een beetje over gehad. Toen gaf hij aan dat hij dacht dat het beter was om voor abortus te gaan.
Zoals ik het nu zie, wil ik ook voor abortus gaan. Maar het lijkt me zo eng en, ondanks dat ik geen kinderen wil, toch heel emotioneel. Eigenlijk wil ik het alleen nog maar ontkennen, hopen dat het vanzelf weggaat. Ik weet nog niet wat ik ermee moet. Wat zijn nu de verdere stappen?
We wonen nog niet zo lang in onze huidige woonplaats en we hebben hier nog geen huisarts, die van ons zit 2 uur rijden verderop (ook: stomstomstom!). Moet ik dan maar zsm hier een huisarts zoeken, of naar mijn eigen huisarts 2 uur verderop? Of kan ik direct naar een verloskundigenpraktijk? En momenteel loop ik nog fulltime stage, dus ik zal zeker 2 keer (eerste gesprek en dan na bedenktijd de abortus zelf, toch?) vrij moeten nemen. Moet ik dan maar gewoon vrij proberen te vragen of kan ik ze beter de situatie uitleggen? Eigenlijk wil ik dat niemand het weet.. (Afgezien van mijn vriend dan.)
Pff. Tips, adviezen, wat dan ook, zijn meer dan welkom! Alvast bedankt.
Ik lees al een tijdje zo nu en dan mee op het forum, en had tot nu toe nooit reden om iets te willen posten.. Tot nu, helaas. Zoals de titel al zegt: ik ben ongewenst zwanger..
Ik ben 23 jaar, heb ruim 5 jaar een relatie en we wonen samen. We zijn beide nog student, eind van dit schooljaar zijn we hopelijk allebei helemaal klaar. We hebben seks zonder condoom (nu denk ik: stomstomstom!!!). Ik ben wel aan de pil en slik deze vaak door. Af en toe las ik een stopweek in omdat ik het idee heb dat ik me daardoor beter voel. Laatste stopweek, toen ik ongesteld ben geweest, is denk ik zo’n 2,5 maand terug.
Ik heb vorige week ook een stopweek ingelast omdat ik erg gevoelige borsten had en een ‘vreemd’ gevoel in m’n buik. Ik dacht dat een stopweek wel zou helpen, maar ben niet ongesteld geworden. Heb het een beetje weggedrukt, maar vandaag toch de moed bijeen geraapt om een test te doen. En jawel, zwanger.. Ik denk dat het mogelijk is geweest doordat ik een paar keer diarree heb gehad, maar heb daar toen verder niet bij stilgestaan (en weer: stomstomstom!!).
Ik heb geen kinderwens. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik geen kinderen wil en ik zie het ook niet gebeuren dat ik ze ooit wel zou willen. Daar bovenop komt nog de situatie van geen stabiliteit in bijvoorbeeld werk (en ook niet echt een goed vooruitzicht omdat onze beide studies nou niet bepaald een grote baankans hebben). Dus als ik al kinderen zou willen hebben, is dit niet het moment. Vriend is een beetje van ‘ja ooit zou ik wel kinderen willen hebben. Maar is nu niet relevant dus ik heb er niet zo veel over te zeggen’.
Ik heb het hem nog niet verteld, hij is net thuis van baantje nummer 1, maar vertrekt zo weer naar baantje nummer 2. Hij komt vanavond rond half 10 thuis, ik wil het hem dan vertellen. Ik ben er vrij zeker van dat hij me steunt, wat onze keuze ook mag zijn. Ik denk dat vriendlief zelf de voorkeur heeft om het weg te halen. Ik heb eerder gedacht dat ik zwanger was (gelukkig niet), en toen hebben we het er ook een beetje over gehad. Toen gaf hij aan dat hij dacht dat het beter was om voor abortus te gaan.
Zoals ik het nu zie, wil ik ook voor abortus gaan. Maar het lijkt me zo eng en, ondanks dat ik geen kinderen wil, toch heel emotioneel. Eigenlijk wil ik het alleen nog maar ontkennen, hopen dat het vanzelf weggaat. Ik weet nog niet wat ik ermee moet. Wat zijn nu de verdere stappen?
We wonen nog niet zo lang in onze huidige woonplaats en we hebben hier nog geen huisarts, die van ons zit 2 uur rijden verderop (ook: stomstomstom!). Moet ik dan maar zsm hier een huisarts zoeken, of naar mijn eigen huisarts 2 uur verderop? Of kan ik direct naar een verloskundigenpraktijk? En momenteel loop ik nog fulltime stage, dus ik zal zeker 2 keer (eerste gesprek en dan na bedenktijd de abortus zelf, toch?) vrij moeten nemen. Moet ik dan maar gewoon vrij proberen te vragen of kan ik ze beter de situatie uitleggen? Eigenlijk wil ik dat niemand het weet.. (Afgezien van mijn vriend dan.)
Pff. Tips, adviezen, wat dan ook, zijn meer dan welkom! Alvast bedankt.
anoniem_202080 wijzigde dit bericht op 12-06-2014 18:07
Reden: typfoutje
Reden: typfoutje
% gewijzigd
vrijdag 13 juni 2014 om 14:04
quote:elninjoo schreef op 13 juni 2014 @ 13:22:
Hoe dan ook is 'n abortus over een week voorbij en kun je met 'n schone lei verder. Als je 'n zwangerschap uitdraagt dan zit je levenslang aan 'n kind vast.
Gewoon interesse hoor, even een vraagje.
Heb jij er persoonlijk belang bij dat mensen een abortus laten uitvoeren? Je bent zó fel tegen mensen die twijfelen of ze een kindje wel of niet moeten laten komen dat ik bijna zou denken dat je aandelen hebt....
Nu laat TO doorschemeren dat ze toch in twijfelmodus zitten en jij wil eigenlijk jouw zin doordrukken....
Kijk dat je je mening geeft, snap ik, daar is het een forum voor.
Het komt alleen bij bijna al jouw posts over alsof je mensen over probeert te halen....
Hoe dan ook is 'n abortus over een week voorbij en kun je met 'n schone lei verder. Als je 'n zwangerschap uitdraagt dan zit je levenslang aan 'n kind vast.
Gewoon interesse hoor, even een vraagje.
Heb jij er persoonlijk belang bij dat mensen een abortus laten uitvoeren? Je bent zó fel tegen mensen die twijfelen of ze een kindje wel of niet moeten laten komen dat ik bijna zou denken dat je aandelen hebt....
Nu laat TO doorschemeren dat ze toch in twijfelmodus zitten en jij wil eigenlijk jouw zin doordrukken....
Kijk dat je je mening geeft, snap ik, daar is het een forum voor.
Het komt alleen bij bijna al jouw posts over alsof je mensen over probeert te halen....
Mijn Wikipedia-pagina is langer, dus ik ben belangrijker!
vrijdag 13 juni 2014 om 14:06
Ik heb geen aandelen nee. In twijfeltopics ben ik gewoon de tegenhanger van alle mensen die zeggen dat het geen enkel probleem is toch maar 'n kind te nemen zelfs als iemand tot de dag van vandaag nooit dacht ooit kinderen te willen. Het is wel de grootste fout van je leven die je dan kunt maken als je in dit geval 'n hormonale bevlieging zou volgen. Als 't er eenmaal is, kun je 't niet meer terug stoppen tenslotte.
vrijdag 13 juni 2014 om 14:12
quote:evelinepien schreef op 13 juni 2014 @ 14:04:
[...]
Gewoon interesse hoor, even een vraagje.
Heb jij er persoonlijk belang bij dat mensen een abortus laten uitvoeren? Je bent zó fel tegen mensen die twijfelen of ze een kindje wel of niet moeten laten komen dat ik bijna zou denken dat je aandelen hebt....
Nu ben ik Elninjo niet, maar herken er psychologisch wel een patroon in.
Het heeft te maken met het versterken van je eigen waarheid.
Elninjo heeft geen kinderen (houdt er ook niet van) en staat daar sociaal gezien alleen in. Het is voor haar dan beter als er meer mensen zonder kinderen zijn.
(tot zover, ik ben geen beëdigd psycholoog)
[...]
Gewoon interesse hoor, even een vraagje.
Heb jij er persoonlijk belang bij dat mensen een abortus laten uitvoeren? Je bent zó fel tegen mensen die twijfelen of ze een kindje wel of niet moeten laten komen dat ik bijna zou denken dat je aandelen hebt....
Nu ben ik Elninjo niet, maar herken er psychologisch wel een patroon in.
Het heeft te maken met het versterken van je eigen waarheid.
Elninjo heeft geen kinderen (houdt er ook niet van) en staat daar sociaal gezien alleen in. Het is voor haar dan beter als er meer mensen zonder kinderen zijn.
(tot zover, ik ben geen beëdigd psycholoog)
vrijdag 13 juni 2014 om 14:37
quote:elninjoo schreef op 13 juni 2014 @ 14:06:
Ik heb geen aandelen nee. In twijfeltopics ben ik gewoon de tegenhanger van alle mensen die zeggen dat het geen enkel probleem is toch maar 'n kind te nemen zelfs als iemand tot de dag van vandaag nooit dacht ooit kinderen te willen. Het is wel de grootste fout van je leven die je dan kunt maken als je in dit geval 'n hormonale bevlieging zou volgen. Als 't er eenmaal is, kun je 't niet meer terug stoppen tenslotte.
Dat begrijp ik en vind ik ook goed, want je bent inderdaad in de minderheid.
Alleen dan, waarom altijd zo fel? Je schrijft 'er aan vast zitten' en 'grootste fout van je leven'. Dat is wellicht hoe jij het ziet (en dat mag, begrijp me niet verkeerd). Maar denk je niet dat als mensen, áls, ze besluiten een kindje wél te laten komen, ze er ook zo over zullen denken? Dat ze, als ze er net zo over zouden denken als jij, überhaupt zouden overwegen het kindje wel te houden?
Dat het, zeg maar, loze informatie is? Want twijfelende mensen zien het allang niet meer als last...
Ik heb geen aandelen nee. In twijfeltopics ben ik gewoon de tegenhanger van alle mensen die zeggen dat het geen enkel probleem is toch maar 'n kind te nemen zelfs als iemand tot de dag van vandaag nooit dacht ooit kinderen te willen. Het is wel de grootste fout van je leven die je dan kunt maken als je in dit geval 'n hormonale bevlieging zou volgen. Als 't er eenmaal is, kun je 't niet meer terug stoppen tenslotte.
Dat begrijp ik en vind ik ook goed, want je bent inderdaad in de minderheid.
Alleen dan, waarom altijd zo fel? Je schrijft 'er aan vast zitten' en 'grootste fout van je leven'. Dat is wellicht hoe jij het ziet (en dat mag, begrijp me niet verkeerd). Maar denk je niet dat als mensen, áls, ze besluiten een kindje wél te laten komen, ze er ook zo over zullen denken? Dat ze, als ze er net zo over zouden denken als jij, überhaupt zouden overwegen het kindje wel te houden?
Dat het, zeg maar, loze informatie is? Want twijfelende mensen zien het allang niet meer als last...
Mijn Wikipedia-pagina is langer, dus ik ben belangrijker!
vrijdag 13 juni 2014 om 14:38
quote:lilalinda schreef op 13 juni 2014 @ 14:12:
[...]
Nu ben ik Elninjo niet, maar herken er psychologisch wel een patroon in.
Het heeft te maken met het versterken van je eigen waarheid.
Elninjo heeft geen kinderen (houdt er ook niet van) en staat daar sociaal gezien alleen in. Het is voor haar dan beter als er meer mensen zonder kinderen zijn.
(tot zover, ik ben geen beëdigd psycholoog)Ja precies, dat had ik ook bedacht. Ik begrijp alleen de felheid erachter niet. Alsof ze er zelf geen vrede mee heeft en probeert zichzelf te overtuigen...
[...]
Nu ben ik Elninjo niet, maar herken er psychologisch wel een patroon in.
Het heeft te maken met het versterken van je eigen waarheid.
Elninjo heeft geen kinderen (houdt er ook niet van) en staat daar sociaal gezien alleen in. Het is voor haar dan beter als er meer mensen zonder kinderen zijn.
(tot zover, ik ben geen beëdigd psycholoog)Ja precies, dat had ik ook bedacht. Ik begrijp alleen de felheid erachter niet. Alsof ze er zelf geen vrede mee heeft en probeert zichzelf te overtuigen...
Mijn Wikipedia-pagina is langer, dus ik ben belangrijker!
vrijdag 13 juni 2014 om 14:43
quote:evelinepien schreef op 13 juni 2014 @ 14:37:
[...]
Dat begrijp ik en vind ik ook goed, want je bent inderdaad in de minderheid.
Alleen dan, waarom altijd zo fel? Je schrijft 'er aan vast zitten' en 'grootste fout van je leven'. Dat is wellicht hoe jij het ziet (en dat mag, begrijp me niet verkeerd). Maar denk je niet dat als mensen, áls, ze besluiten een kindje wél te laten komen, ze er ook zo over zullen denken? Dat ze, als ze er net zo over zouden denken als jij, überhaupt zouden overwegen het kindje wel te houden?
Dat het, zeg maar, loze informatie is? Want twijfelende mensen zien het allang niet meer als last...Een veel groter taboe dan abortus laten doen is spijt hebben van je kind en daar zijn ook genoeg voorbeelden van op internet te vinden. Dat wordt écht enorm onderschat. Ook mensen die bewust voor 'n kind kozen (altijd al moeder wilden worden bijv.) kunnen spijt hebben van hun kind. Lijkt me dat die kans nog groter is bij iemand die zegt nooit kinderen te hebben gewild, ook niet in de toekomst. Het leven wordt wel compleet anders tenslotte. Niet een ommezwaai die je zomaar eventjes op 'n paar weken tijd moet maken lijkt me. Ze is nog jong genoeg om alsnog 'n kind te nemen als ze er rationeel (en vooral zonder teveel beinvloed te worden door hormonen) naartoe groeit de komende jaren.
[...]
Dat begrijp ik en vind ik ook goed, want je bent inderdaad in de minderheid.
Alleen dan, waarom altijd zo fel? Je schrijft 'er aan vast zitten' en 'grootste fout van je leven'. Dat is wellicht hoe jij het ziet (en dat mag, begrijp me niet verkeerd). Maar denk je niet dat als mensen, áls, ze besluiten een kindje wél te laten komen, ze er ook zo over zullen denken? Dat ze, als ze er net zo over zouden denken als jij, überhaupt zouden overwegen het kindje wel te houden?
Dat het, zeg maar, loze informatie is? Want twijfelende mensen zien het allang niet meer als last...Een veel groter taboe dan abortus laten doen is spijt hebben van je kind en daar zijn ook genoeg voorbeelden van op internet te vinden. Dat wordt écht enorm onderschat. Ook mensen die bewust voor 'n kind kozen (altijd al moeder wilden worden bijv.) kunnen spijt hebben van hun kind. Lijkt me dat die kans nog groter is bij iemand die zegt nooit kinderen te hebben gewild, ook niet in de toekomst. Het leven wordt wel compleet anders tenslotte. Niet een ommezwaai die je zomaar eventjes op 'n paar weken tijd moet maken lijkt me. Ze is nog jong genoeg om alsnog 'n kind te nemen als ze er rationeel (en vooral zonder teveel beinvloed te worden door hormonen) naartoe groeit de komende jaren.
vrijdag 13 juni 2014 om 14:46
quote:evelinepien schreef op 13 juni 2014 @ 14:38:
[...]
Ja precies, dat had ik ook bedacht. Ik begrijp alleen de felheid erachter niet. Alsof ze er zelf geen vrede mee heeft en probeert zichzelf te overtuigen...Jij ziet felheid, ik ben echter de rust zelve, maar hou niet van slappe tekstjes, forummen doe je met power. Het is niet mijn persoonlijk probleem tenslotte of TO al dan niet spijt krijgt van een leven met 'n kind.
[...]
Ja precies, dat had ik ook bedacht. Ik begrijp alleen de felheid erachter niet. Alsof ze er zelf geen vrede mee heeft en probeert zichzelf te overtuigen...Jij ziet felheid, ik ben echter de rust zelve, maar hou niet van slappe tekstjes, forummen doe je met power. Het is niet mijn persoonlijk probleem tenslotte of TO al dan niet spijt krijgt van een leven met 'n kind.
vrijdag 13 juni 2014 om 14:46
quote:elninjoo schreef op 13 juni 2014 @ 14:43:
[...]
Een veel groter taboe dan abortus laten doen is spijt hebben van je kind en daar zijn ook genoeg voorbeelden van op internet te vinden. Dat wordt écht enorm onderschat. Ook mensen die bewust voor 'n kind kozen (altijd al moeder wilden worden bijv.) kunnen spijt hebben van hun kind. Lijkt me dat die kans nog groter is bij iemand die zegt nooit kinderen te hebben gewild, ook niet in de toekomst. Het leven wordt wel compleet anders tenslotte. Niet een ommezwaai die je zomaar eventjes op 'n paar weken tijd moet maken lijkt me. Ze is nog jong genoeg om alsnog 'n kind te nemen als ze er rationeel (en vooral zonder teveel beinvloed te worden door hormonen) naartoe groeit de komende jaren.
Oké ja, dat is logisch.
Maar heb je nog steeds geen antwoord gegeven op mijn vraag Het is niet alleen dit topic. Ook bij scheidingen ben je de eerste die roept 'laat hem maar voor de kinderen zorgen, ben jij er vanaf' en heb je het vaak over belemmering en het inleveren van vrije tijd.
Ik begrijp je standpunt, en vind het fijn te lezen dat je kan toelichten zonder fel te zijn (ook al vind ik je reacties vaak vermakelijk en lees ik ze dan ook áltijd), ik vraag me gewoon af waar je felle woorden vandaan komen.
[...]
Een veel groter taboe dan abortus laten doen is spijt hebben van je kind en daar zijn ook genoeg voorbeelden van op internet te vinden. Dat wordt écht enorm onderschat. Ook mensen die bewust voor 'n kind kozen (altijd al moeder wilden worden bijv.) kunnen spijt hebben van hun kind. Lijkt me dat die kans nog groter is bij iemand die zegt nooit kinderen te hebben gewild, ook niet in de toekomst. Het leven wordt wel compleet anders tenslotte. Niet een ommezwaai die je zomaar eventjes op 'n paar weken tijd moet maken lijkt me. Ze is nog jong genoeg om alsnog 'n kind te nemen als ze er rationeel (en vooral zonder teveel beinvloed te worden door hormonen) naartoe groeit de komende jaren.
Oké ja, dat is logisch.
Maar heb je nog steeds geen antwoord gegeven op mijn vraag Het is niet alleen dit topic. Ook bij scheidingen ben je de eerste die roept 'laat hem maar voor de kinderen zorgen, ben jij er vanaf' en heb je het vaak over belemmering en het inleveren van vrije tijd.
Ik begrijp je standpunt, en vind het fijn te lezen dat je kan toelichten zonder fel te zijn (ook al vind ik je reacties vaak vermakelijk en lees ik ze dan ook áltijd), ik vraag me gewoon af waar je felle woorden vandaan komen.
Mijn Wikipedia-pagina is langer, dus ik ben belangrijker!
vrijdag 13 juni 2014 om 14:47
quote:elninjoo schreef op 13 juni 2014 @ 14:46:
[...]
Jij ziet felheid, ik ben echter de rust zelve, maar hou niet van slappe tekstjes, forummen doe je met power. Het is niet mijn persoonlijk probleem tenslotte of TO al dan niet spijt krijgt van een leven met 'n kind.
Ah, duidelijk.
On Topic: Convenience, sterkte in het maken van je keuze. Praat er over met de mensen die je vertrouwd en waar je ál je hersenspinsels bij kwijt kan. Ik heb ooit voor een soortgelijke keuze gestaan. Sorry voor het trashen van je topic
[...]
Jij ziet felheid, ik ben echter de rust zelve, maar hou niet van slappe tekstjes, forummen doe je met power. Het is niet mijn persoonlijk probleem tenslotte of TO al dan niet spijt krijgt van een leven met 'n kind.
Ah, duidelijk.
On Topic: Convenience, sterkte in het maken van je keuze. Praat er over met de mensen die je vertrouwd en waar je ál je hersenspinsels bij kwijt kan. Ik heb ooit voor een soortgelijke keuze gestaan. Sorry voor het trashen van je topic
Mijn Wikipedia-pagina is langer, dus ik ben belangrijker!
vrijdag 13 juni 2014 om 22:14
Ik vind 't geen probleem dat hier een discussie wordt gevoerd hoor, 't is tenslotte gerelateerd. Nog een klein stukje daarover dan: ik ben wel blij met de tips als 'kijk niet mee op de echo', 'maak het niet te groot' etc.. Ik hoop dat het dat iets makkelijker zal gaan maken.
Want waarschijnlijk gaat het inderdaad wel een abortus worden. Het is absoluut kiezen uit twee kwaden, maar een ongewenst kindje krijgen en opvoeden is wat ons betreft nu het slechtste alternatief. Afspraak bij m'n (nieuwe) huisarts staat voor maandag 9 uur, dus dat valt mee!
Het is dus nog eventjes afwachten wat daaruit en uit de bedenktijd komt, maar ergens geeft het me wel een beetje rust dat we min of meer een besluit hebben genomen. We hebben het er nog over gehad of we het met anderen dan met de huisarts willen bespreken, bijvoorbeeld mijn schoonmoeder of vrienden. Maar we willen het voor nu (nog) niet delen. Ga zondag wel een hele dag met een vriendin op stap, dus even kijken of ik er toch niet iets uitflap. Verder ben ik net even alleen naar de begraafplaats gegaan waar mijn moeders as, zij leeft helaas niet meer, is bijgezet. Heb daar een tijdje gezeten, en ondanks dat ik het niet meer echt met haar kan delen, was dat wel fijn.
Ben nog steeds doodsbenauwd over de abortus (al was het positieve filmpje wel prettig, bedankt daarvoor!), maar dat is nou eenmaal niet anders. Dus nu maar op naar een lang weekend. Heel erg bedankt voor jullie steun & ik houd jullie op de hoogte!
Want waarschijnlijk gaat het inderdaad wel een abortus worden. Het is absoluut kiezen uit twee kwaden, maar een ongewenst kindje krijgen en opvoeden is wat ons betreft nu het slechtste alternatief. Afspraak bij m'n (nieuwe) huisarts staat voor maandag 9 uur, dus dat valt mee!
Het is dus nog eventjes afwachten wat daaruit en uit de bedenktijd komt, maar ergens geeft het me wel een beetje rust dat we min of meer een besluit hebben genomen. We hebben het er nog over gehad of we het met anderen dan met de huisarts willen bespreken, bijvoorbeeld mijn schoonmoeder of vrienden. Maar we willen het voor nu (nog) niet delen. Ga zondag wel een hele dag met een vriendin op stap, dus even kijken of ik er toch niet iets uitflap. Verder ben ik net even alleen naar de begraafplaats gegaan waar mijn moeders as, zij leeft helaas niet meer, is bijgezet. Heb daar een tijdje gezeten, en ondanks dat ik het niet meer echt met haar kan delen, was dat wel fijn.
Ben nog steeds doodsbenauwd over de abortus (al was het positieve filmpje wel prettig, bedankt daarvoor!), maar dat is nou eenmaal niet anders. Dus nu maar op naar een lang weekend. Heel erg bedankt voor jullie steun & ik houd jullie op de hoogte!
zaterdag 14 juni 2014 om 13:56
Veel sterkte convienience, ik denk dat de ingreep heel erg mee gaat vallen. Het belangrijkste nu is ook om erachter te komen hoe ver je al bent. Ik zou je zó graag willen helpen maar ik ben ook maar een mede-forummer.. Ik heb zelf geen abortus ondergaan maar heb hier wel veel informatie over. Je mag altijd een PB sturen mocht je hier behoefte aan hebben.
Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan
zondag 22 juni 2014 om 15:40
Bedankt voor jullie berichtjes. 
Afspraak met de huisarts was ok, vriend en ik vonden het allebei maar een vreemde man. :p Ben dinsdag terug geweest voor zwangerschapstest en die was ook daar positief. Heb daarna afspraak gemaakt voor abortus, die staat nu voor woensdag.
Doordeweeks hebben vriend en ik het allebei weinig ruimte gegeven om er inclusief emoties naar te kijken, vanaf vrijdag kwam dat ineens toch. Met helaas de bijbehorende twijfels (maar misschien juist ook wel goed). En we hebben nog een ander probleempje: we hebben vrijdag (dus na de abortus) allebei nog een tentamen dat bepaalt of we dit jaar kunnen diplomeren. Dus naast de twijfels of abortus überhaupt de minst slechte keuze is, twijfelen we nu de abortus nog uit te stellen. Enerzijds willen (en moeten) we ons echt concentreren op de tentamens waardoor uitstellen een goede keus zou kunnen zijn, anderzijds willen we (en dan vooral ik) niet langer zwanger zijn dan nodig en het vruchtje de kans geven zich nog verder te ontwikkelen als het toch wordt weggehaald. Ik weet helaas ook nog niet hoe ver ik ben aangezien dat bepaald zal worden op de kliniek.
Twijfels & twijfels dus..
Afspraak met de huisarts was ok, vriend en ik vonden het allebei maar een vreemde man. :p Ben dinsdag terug geweest voor zwangerschapstest en die was ook daar positief. Heb daarna afspraak gemaakt voor abortus, die staat nu voor woensdag.
Doordeweeks hebben vriend en ik het allebei weinig ruimte gegeven om er inclusief emoties naar te kijken, vanaf vrijdag kwam dat ineens toch. Met helaas de bijbehorende twijfels (maar misschien juist ook wel goed). En we hebben nog een ander probleempje: we hebben vrijdag (dus na de abortus) allebei nog een tentamen dat bepaalt of we dit jaar kunnen diplomeren. Dus naast de twijfels of abortus überhaupt de minst slechte keuze is, twijfelen we nu de abortus nog uit te stellen. Enerzijds willen (en moeten) we ons echt concentreren op de tentamens waardoor uitstellen een goede keus zou kunnen zijn, anderzijds willen we (en dan vooral ik) niet langer zwanger zijn dan nodig en het vruchtje de kans geven zich nog verder te ontwikkelen als het toch wordt weggehaald. Ik weet helaas ook nog niet hoe ver ik ben aangezien dat bepaald zal worden op de kliniek.
Twijfels & twijfels dus..
anoniem_202080 wijzigde dit bericht op 22-06-2014 15:52
Reden: Te vroeg gepost
Reden: Te vroeg gepost
% gewijzigd
zondag 22 juni 2014 om 16:45
Ik zou woensdag wel gaan, zou je uitstel kunnen vragen voor dat tentamen? Desnoods met de uitleg dat je naar het ziekenhuis moet voor een ingreep (zonder details). Hoe langer je wacht hoe groter het wordt en mijn ervaring is dat de keuze voor abortus dan ook alleen maar lastiger zal worden. Als je echt twijfelt en jullie overwegen toch om het te houden zou ik alsnog naar de kliniek gaan, weten hoe ver het is, en dan voel je daar wel wat je echt wil. Ik was overtuigd van de keuze om het weg te halen en heb het op het laatste moment niet gedaan. Had heel sterk een blijf van m'n lijf gevoel bij de arts. Besloten om het te houden. Maar als het wel goed is om het weg te halen dan weet je dat daar ook denk ik.
zondag 22 juni 2014 om 17:12
Hmm ja, ik snap jullie argumenten. Ik denk ergens ook wel dat het fijn zou zijn om het achter de rug te hebben. En dat uitstel eigenlijk niet goed is. Maar ik heb nu heel erg het gevoel dat m'n hoofd vol zit; ik kan niet echt goed over de abortus nadenken omdat m'n tentamen maar blijft sluimeren. Dus ik ben bang geen weloverwogen keuze te maken. Verder heb ik nog wat angst hoe m'n lichaam zal gaan reageren op de abortus. Ik probeer mezelf te overtuigen dat het mee zal vallen, maar ik moet ruim 2,5uur treinreizen naar m'n tentamen en ik weet niet hoe fit ik dan nog aankom. Misschien kan ik de kliniek morgen bellen en het ook aan hen voorleggen.
Ohja, uitstel voor het tentamen zit er niet in. Als ik hem niet haal mag ik volgend schooljaar nog één poging wagen.
Ohja, uitstel voor het tentamen zit er niet in. Als ik hem niet haal mag ik volgend schooljaar nog één poging wagen.
zondag 22 juni 2014 om 19:22
Het is toch 'n weloverwogen keuze? Anders zou je nu op stel en sprong 'n kind moeten krijgen en daar heb je nog jaaaaaren de tijd voor. Kun je tenminste zonder dat je door zwangerschapshormonen beinvloed wordt nadenken of je in de toekomst uberhaupt 'n kind wil. Je bent aan 't afstuderen en wil neem ik aan ook kans 'n carriere op te bouwen.
zondag 22 juni 2014 om 19:51
Het is een hele lastige keuze. Ik denk dat je best een paar dagen nodig hebt om lichamelijk en geestelijk te bekomen van een abortus. Misschien kun je hem dan beter toch verzetten naar begin volgende week. Dan ben je maar een paar dagen verder. En kun je je wel concentreren op je tentamen, dat is in ieder geval erg belangrijk.
Als je de kliniek belt en verteld dat je twijfelt nemen ze dit wel mee in het gesprek wat je daar zult hebben. Als ze twijfel horen zullen ze niet snel akkoord gaan met de abortus, de kans is dan te groot dat je spijt krijgt en het niet meer terug kan draaien. Dus neem dan die paar dagen extra, het weekend om er echt over na te denken.
Als je de kliniek belt en verteld dat je twijfelt nemen ze dit wel mee in het gesprek wat je daar zult hebben. Als ze twijfel horen zullen ze niet snel akkoord gaan met de abortus, de kans is dan te groot dat je spijt krijgt en het niet meer terug kan draaien. Dus neem dan die paar dagen extra, het weekend om er echt over na te denken.
zondag 22 juni 2014 om 20:42
quote:elninjoo schreef op 22 juni 2014 @ 19:22:
Het is toch 'n weloverwogen keuze? Anders zou je nu op stel en sprong 'n kind moeten krijgen en daar heb je nog jaaaaaren de tijd voor. Kun je tenminste zonder dat je door zwangerschapshormonen beinvloed wordt nadenken of je in de toekomst uberhaupt 'n kind wil. Je bent aan 't afstuderen en wil neem ik aan ook kans 'n carriere op te bouwen.
Ik vind het echt zo ongepast hoe jij mensen maar vertelt dat een abortus de normaalste zaak van de wereld is en dat het niks voorstelt. Voor sommige mensen stelt hrt wel degelijk wat voor. Een abortus is een laatste redmiddel als het niet anders kan het is geen vorm van anticonceptie.
En niemand heeft de garantie dat ze nog even in de toekomst kinderen kunnen nemen ondanks een eerdere zwangerschap. Dus het moet op zijn minst iets zijn waar je 100% achter staat.
En wat zijn zwangere vrouwen? Zwakzinnig door de hormonen? Ik kan prima beslissingen maken hoor. Ik kan prima nadenken ondanks de hormonen. En haar vriend twijfelt ook. Maar die zal wel door haar hormonen beïnvloed worden?
Het is toch 'n weloverwogen keuze? Anders zou je nu op stel en sprong 'n kind moeten krijgen en daar heb je nog jaaaaaren de tijd voor. Kun je tenminste zonder dat je door zwangerschapshormonen beinvloed wordt nadenken of je in de toekomst uberhaupt 'n kind wil. Je bent aan 't afstuderen en wil neem ik aan ook kans 'n carriere op te bouwen.
Ik vind het echt zo ongepast hoe jij mensen maar vertelt dat een abortus de normaalste zaak van de wereld is en dat het niks voorstelt. Voor sommige mensen stelt hrt wel degelijk wat voor. Een abortus is een laatste redmiddel als het niet anders kan het is geen vorm van anticonceptie.
En niemand heeft de garantie dat ze nog even in de toekomst kinderen kunnen nemen ondanks een eerdere zwangerschap. Dus het moet op zijn minst iets zijn waar je 100% achter staat.
En wat zijn zwangere vrouwen? Zwakzinnig door de hormonen? Ik kan prima beslissingen maken hoor. Ik kan prima nadenken ondanks de hormonen. En haar vriend twijfelt ook. Maar die zal wel door haar hormonen beïnvloed worden?
zondag 22 juni 2014 om 20:47
To, wat vreselijk voor je dat je nu een keuze moet maken. Ik lees normaal alleen mee, maar nu moet ik toch even reageren. Ik hoor hier niemand over andere mogelijkheden dan wel of geen abortus.
Ik ben zelf moeder van 4 kinderen en verstandelijk hebben wij de beslissing genomen het bij vier te laten. Ik heb daar nog elke dag moeite mee. Als ik iets over een vondeling lees, denk ik altijd leg dat toch bij mij voor de deur neer. Ook nu in jullie geval denk ik, laat mij dan voor dat prachtige kindje zorgen. Ik weet dat het zo makkelijk niet is, maar ik wil je er eigenlijk alleen maar op wijzen dat er meer mogelijkheden zijn dan een abortus. Ook in Nederland zijn veel wensouders die graag een kindje willen, adoptie is dus ook een mogelijkheid. Of minder definitief is, de baby plaatsen in een pleeggezin. Je hebt dan altijd de mogelijkheid om alsnog zelf voor je kindje te gaan zorgen of gedeeltelijk te gaan zorgen. een abortus is zo definitief.
Ik hoop dat ik jullie keuze nu niet moeilijker maak, maar persoonlijk gaat jullie baby me nu al aan het hart en "moet" ik toch even vechten voor zijn of haar bestaan.Veel sterkte met jullie beslissing, ik ben niet anti-abortus maar zeker geen voorstander.
Ik ben zelf moeder van 4 kinderen en verstandelijk hebben wij de beslissing genomen het bij vier te laten. Ik heb daar nog elke dag moeite mee. Als ik iets over een vondeling lees, denk ik altijd leg dat toch bij mij voor de deur neer. Ook nu in jullie geval denk ik, laat mij dan voor dat prachtige kindje zorgen. Ik weet dat het zo makkelijk niet is, maar ik wil je er eigenlijk alleen maar op wijzen dat er meer mogelijkheden zijn dan een abortus. Ook in Nederland zijn veel wensouders die graag een kindje willen, adoptie is dus ook een mogelijkheid. Of minder definitief is, de baby plaatsen in een pleeggezin. Je hebt dan altijd de mogelijkheid om alsnog zelf voor je kindje te gaan zorgen of gedeeltelijk te gaan zorgen. een abortus is zo definitief.
Ik hoop dat ik jullie keuze nu niet moeilijker maak, maar persoonlijk gaat jullie baby me nu al aan het hart en "moet" ik toch even vechten voor zijn of haar bestaan.Veel sterkte met jullie beslissing, ik ben niet anti-abortus maar zeker geen voorstander.
zondag 22 juni 2014 om 20:52
quote:nonam75 schreef op 22 juni 2014 @ 20:47:
To, wat vreselijk voor je dat je nu een keuze moet maken. Ik lees normaal alleen mee, maar nu moet ik toch even reageren. Ik hoor hier niemand over andere mogelijkheden dan wel of geen abortus.
Ik ben zelf moeder van 4 kinderen en verstandelijk hebben wij de beslissing genomen het bij vier te laten. Ik heb daar nog elke dag moeite mee. Als ik iets over een vondeling lees, denk ik altijd leg dat toch bij mij voor de deur neer. Ook nu in jullie geval denk ik, laat mij dan voor dat prachtige kindje zorgen. Ik weet dat het zo makkelijk niet is, maar ik wil je er eigenlijk alleen maar op wijzen dat er meer mogelijkheden zijn dan een abortus. Ook in Nederland zijn veel wensouders die graag een kindje willen, adoptie is dus ook een mogelijkheid. Of minder definitief is, de baby plaatsen in een pleeggezin. Je hebt dan altijd de mogelijkheid om alsnog zelf voor je kindje te gaan zorgen of gedeeltelijk te gaan zorgen. een abortus is zo definitief.
Ik hoop dat ik jullie keuze nu niet moeilijker maak, maar persoonlijk gaat jullie baby me nu al aan het hart en "moet" ik toch even vechten voor zijn of haar bestaan.Veel sterkte met jullie beslissing, ik ben niet anti-abortus maar zeker geen voorstander.Wat 'n tenenkrommende reactie! Er is nog helemaal geen baby, er is nog geen bewustzijn. Jij zou 'n kind dus liever opzadelen met de wetenschap afgedankt te zijn door z'n bio-ouders en daarbij TO met 9 maanden ellende opzadelen dan de snelle meest voor de hand liggende optie. Bovendien is de wereld al overbevolkt genoeg zonder onnodig kinderen op de wereld te zetten.
To, wat vreselijk voor je dat je nu een keuze moet maken. Ik lees normaal alleen mee, maar nu moet ik toch even reageren. Ik hoor hier niemand over andere mogelijkheden dan wel of geen abortus.
Ik ben zelf moeder van 4 kinderen en verstandelijk hebben wij de beslissing genomen het bij vier te laten. Ik heb daar nog elke dag moeite mee. Als ik iets over een vondeling lees, denk ik altijd leg dat toch bij mij voor de deur neer. Ook nu in jullie geval denk ik, laat mij dan voor dat prachtige kindje zorgen. Ik weet dat het zo makkelijk niet is, maar ik wil je er eigenlijk alleen maar op wijzen dat er meer mogelijkheden zijn dan een abortus. Ook in Nederland zijn veel wensouders die graag een kindje willen, adoptie is dus ook een mogelijkheid. Of minder definitief is, de baby plaatsen in een pleeggezin. Je hebt dan altijd de mogelijkheid om alsnog zelf voor je kindje te gaan zorgen of gedeeltelijk te gaan zorgen. een abortus is zo definitief.
Ik hoop dat ik jullie keuze nu niet moeilijker maak, maar persoonlijk gaat jullie baby me nu al aan het hart en "moet" ik toch even vechten voor zijn of haar bestaan.Veel sterkte met jullie beslissing, ik ben niet anti-abortus maar zeker geen voorstander.Wat 'n tenenkrommende reactie! Er is nog helemaal geen baby, er is nog geen bewustzijn. Jij zou 'n kind dus liever opzadelen met de wetenschap afgedankt te zijn door z'n bio-ouders en daarbij TO met 9 maanden ellende opzadelen dan de snelle meest voor de hand liggende optie. Bovendien is de wereld al overbevolkt genoeg zonder onnodig kinderen op de wereld te zetten.
zondag 22 juni 2014 om 20:54
quote:luffy22 schreef op 22 juni 2014 @ 20:42:
[...]
Ik vind het echt zo ongepast hoe jij mensen maar vertelt dat een abortus de normaalste zaak van de wereld is en dat het niks voorstelt. Voor sommige mensen stelt hrt wel degelijk wat voor. Een abortus is een laatste redmiddel als het niet anders kan het is geen vorm van anticonceptie.
En niemand heeft de garantie dat ze nog even in de toekomst kinderen kunnen nemen ondanks een eerdere zwangerschap. Dus het moet op zijn minst iets zijn waar je 100% achter staat.
En wat zijn zwangere vrouwen? Zwakzinnig door de hormonen? Ik kan prima beslissingen maken hoor. Ik kan prima nadenken ondanks de hormonen. En haar vriend twijfelt ook. Maar die zal wel door haar hormonen beïnvloed worden?
TO schrijft in haar OP dat ze nooit kinderen heeft gewild en dan zou ze nu opeens op stel en sprong 180 graden draaien? Sorry, maar ik vind zoiets echt puur hormonaal.
Als 'n vrouw altijd al droomde over 'n toekomst met kind en ze heeft 'n ongelukje vind ik het al 'n heel ander verhaal als ze dan toch besluit het te houden ook al kwam 't nog niet helemaal uit.
[...]
Ik vind het echt zo ongepast hoe jij mensen maar vertelt dat een abortus de normaalste zaak van de wereld is en dat het niks voorstelt. Voor sommige mensen stelt hrt wel degelijk wat voor. Een abortus is een laatste redmiddel als het niet anders kan het is geen vorm van anticonceptie.
En niemand heeft de garantie dat ze nog even in de toekomst kinderen kunnen nemen ondanks een eerdere zwangerschap. Dus het moet op zijn minst iets zijn waar je 100% achter staat.
En wat zijn zwangere vrouwen? Zwakzinnig door de hormonen? Ik kan prima beslissingen maken hoor. Ik kan prima nadenken ondanks de hormonen. En haar vriend twijfelt ook. Maar die zal wel door haar hormonen beïnvloed worden?
TO schrijft in haar OP dat ze nooit kinderen heeft gewild en dan zou ze nu opeens op stel en sprong 180 graden draaien? Sorry, maar ik vind zoiets echt puur hormonaal.
Als 'n vrouw altijd al droomde over 'n toekomst met kind en ze heeft 'n ongelukje vind ik het al 'n heel ander verhaal als ze dan toch besluit het te houden ook al kwam 't nog niet helemaal uit.
zondag 22 juni 2014 om 21:07
quote:nonam75 schreef op 22 juni 2014 @ 20:47:
To, wat vreselijk voor je dat je nu een keuze moet maken. Ik lees normaal alleen mee, maar nu moet ik toch even reageren. Ik hoor hier niemand over andere mogelijkheden dan wel of geen abortus.
Ik ben zelf moeder van 4 kinderen en verstandelijk hebben wij de beslissing genomen het bij vier te laten. Ik heb daar nog elke dag moeite mee. Als ik iets over een vondeling lees, denk ik altijd leg dat toch bij mij voor de deur neer. Ook nu in jullie geval denk ik, laat mij dan voor dat prachtige kindje zorgen. Ik weet dat het zo makkelijk niet is, maar ik wil je er eigenlijk alleen maar op wijzen dat er meer mogelijkheden zijn dan een abortus. Ook in Nederland zijn veel wensouders die graag een kindje willen, adoptie is dus ook een mogelijkheid. Of minder definitief is, de baby plaatsen in een pleeggezin. Je hebt dan altijd de mogelijkheid om alsnog zelf voor je kindje te gaan zorgen of gedeeltelijk te gaan zorgen. een abortus is zo definitief.
Ik hoop dat ik jullie keuze nu niet moeilijker maak, maar persoonlijk gaat jullie baby me nu al aan het hart en "moet" ik toch even vechten voor zijn of haar bestaan.Veel sterkte met jullie beslissing, ik ben niet anti-abortus maar zeker geen voorstander.
Heb je ook maar enig idee wat voor iets je vraagt? Een kind opzadelen dat zij/hij is afgedankt door moeder, een vrouw een ongewenste zwangerschap en bevalling door laten maken en daarna het kind af te moeten staan.
Alleen omdat jij het er zo moeilijk mee hebt dat je er maar 4 hebt gekregen?!
Doe normaal mens. Zelden zo'n egoïstische instelling als de jouwe gelezen. Bah.
To, wat vreselijk voor je dat je nu een keuze moet maken. Ik lees normaal alleen mee, maar nu moet ik toch even reageren. Ik hoor hier niemand over andere mogelijkheden dan wel of geen abortus.
Ik ben zelf moeder van 4 kinderen en verstandelijk hebben wij de beslissing genomen het bij vier te laten. Ik heb daar nog elke dag moeite mee. Als ik iets over een vondeling lees, denk ik altijd leg dat toch bij mij voor de deur neer. Ook nu in jullie geval denk ik, laat mij dan voor dat prachtige kindje zorgen. Ik weet dat het zo makkelijk niet is, maar ik wil je er eigenlijk alleen maar op wijzen dat er meer mogelijkheden zijn dan een abortus. Ook in Nederland zijn veel wensouders die graag een kindje willen, adoptie is dus ook een mogelijkheid. Of minder definitief is, de baby plaatsen in een pleeggezin. Je hebt dan altijd de mogelijkheid om alsnog zelf voor je kindje te gaan zorgen of gedeeltelijk te gaan zorgen. een abortus is zo definitief.
Ik hoop dat ik jullie keuze nu niet moeilijker maak, maar persoonlijk gaat jullie baby me nu al aan het hart en "moet" ik toch even vechten voor zijn of haar bestaan.Veel sterkte met jullie beslissing, ik ben niet anti-abortus maar zeker geen voorstander.
Heb je ook maar enig idee wat voor iets je vraagt? Een kind opzadelen dat zij/hij is afgedankt door moeder, een vrouw een ongewenste zwangerschap en bevalling door laten maken en daarna het kind af te moeten staan.
Alleen omdat jij het er zo moeilijk mee hebt dat je er maar 4 hebt gekregen?!
Doe normaal mens. Zelden zo'n egoïstische instelling als de jouwe gelezen. Bah.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
