Zwanger
alle pijlers
Ongewenst zwanger..
donderdag 12 juni 2014 om 11:00
Hi allemaal,
Ik lees al een tijdje zo nu en dan mee op het forum, en had tot nu toe nooit reden om iets te willen posten.. Tot nu, helaas. Zoals de titel al zegt: ik ben ongewenst zwanger..
Ik ben 23 jaar, heb ruim 5 jaar een relatie en we wonen samen. We zijn beide nog student, eind van dit schooljaar zijn we hopelijk allebei helemaal klaar. We hebben seks zonder condoom (nu denk ik: stomstomstom!!!). Ik ben wel aan de pil en slik deze vaak door. Af en toe las ik een stopweek in omdat ik het idee heb dat ik me daardoor beter voel. Laatste stopweek, toen ik ongesteld ben geweest, is denk ik zo’n 2,5 maand terug.
Ik heb vorige week ook een stopweek ingelast omdat ik erg gevoelige borsten had en een ‘vreemd’ gevoel in m’n buik. Ik dacht dat een stopweek wel zou helpen, maar ben niet ongesteld geworden. Heb het een beetje weggedrukt, maar vandaag toch de moed bijeen geraapt om een test te doen. En jawel, zwanger.. Ik denk dat het mogelijk is geweest doordat ik een paar keer diarree heb gehad, maar heb daar toen verder niet bij stilgestaan (en weer: stomstomstom!!).
Ik heb geen kinderwens. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik geen kinderen wil en ik zie het ook niet gebeuren dat ik ze ooit wel zou willen. Daar bovenop komt nog de situatie van geen stabiliteit in bijvoorbeeld werk (en ook niet echt een goed vooruitzicht omdat onze beide studies nou niet bepaald een grote baankans hebben). Dus als ik al kinderen zou willen hebben, is dit niet het moment. Vriend is een beetje van ‘ja ooit zou ik wel kinderen willen hebben. Maar is nu niet relevant dus ik heb er niet zo veel over te zeggen’.
Ik heb het hem nog niet verteld, hij is net thuis van baantje nummer 1, maar vertrekt zo weer naar baantje nummer 2. Hij komt vanavond rond half 10 thuis, ik wil het hem dan vertellen. Ik ben er vrij zeker van dat hij me steunt, wat onze keuze ook mag zijn. Ik denk dat vriendlief zelf de voorkeur heeft om het weg te halen. Ik heb eerder gedacht dat ik zwanger was (gelukkig niet), en toen hebben we het er ook een beetje over gehad. Toen gaf hij aan dat hij dacht dat het beter was om voor abortus te gaan.
Zoals ik het nu zie, wil ik ook voor abortus gaan. Maar het lijkt me zo eng en, ondanks dat ik geen kinderen wil, toch heel emotioneel. Eigenlijk wil ik het alleen nog maar ontkennen, hopen dat het vanzelf weggaat. Ik weet nog niet wat ik ermee moet. Wat zijn nu de verdere stappen?
We wonen nog niet zo lang in onze huidige woonplaats en we hebben hier nog geen huisarts, die van ons zit 2 uur rijden verderop (ook: stomstomstom!). Moet ik dan maar zsm hier een huisarts zoeken, of naar mijn eigen huisarts 2 uur verderop? Of kan ik direct naar een verloskundigenpraktijk? En momenteel loop ik nog fulltime stage, dus ik zal zeker 2 keer (eerste gesprek en dan na bedenktijd de abortus zelf, toch?) vrij moeten nemen. Moet ik dan maar gewoon vrij proberen te vragen of kan ik ze beter de situatie uitleggen? Eigenlijk wil ik dat niemand het weet.. (Afgezien van mijn vriend dan.)
Pff. Tips, adviezen, wat dan ook, zijn meer dan welkom! Alvast bedankt.
Ik lees al een tijdje zo nu en dan mee op het forum, en had tot nu toe nooit reden om iets te willen posten.. Tot nu, helaas. Zoals de titel al zegt: ik ben ongewenst zwanger..
Ik ben 23 jaar, heb ruim 5 jaar een relatie en we wonen samen. We zijn beide nog student, eind van dit schooljaar zijn we hopelijk allebei helemaal klaar. We hebben seks zonder condoom (nu denk ik: stomstomstom!!!). Ik ben wel aan de pil en slik deze vaak door. Af en toe las ik een stopweek in omdat ik het idee heb dat ik me daardoor beter voel. Laatste stopweek, toen ik ongesteld ben geweest, is denk ik zo’n 2,5 maand terug.
Ik heb vorige week ook een stopweek ingelast omdat ik erg gevoelige borsten had en een ‘vreemd’ gevoel in m’n buik. Ik dacht dat een stopweek wel zou helpen, maar ben niet ongesteld geworden. Heb het een beetje weggedrukt, maar vandaag toch de moed bijeen geraapt om een test te doen. En jawel, zwanger.. Ik denk dat het mogelijk is geweest doordat ik een paar keer diarree heb gehad, maar heb daar toen verder niet bij stilgestaan (en weer: stomstomstom!!).
Ik heb geen kinderwens. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik geen kinderen wil en ik zie het ook niet gebeuren dat ik ze ooit wel zou willen. Daar bovenop komt nog de situatie van geen stabiliteit in bijvoorbeeld werk (en ook niet echt een goed vooruitzicht omdat onze beide studies nou niet bepaald een grote baankans hebben). Dus als ik al kinderen zou willen hebben, is dit niet het moment. Vriend is een beetje van ‘ja ooit zou ik wel kinderen willen hebben. Maar is nu niet relevant dus ik heb er niet zo veel over te zeggen’.
Ik heb het hem nog niet verteld, hij is net thuis van baantje nummer 1, maar vertrekt zo weer naar baantje nummer 2. Hij komt vanavond rond half 10 thuis, ik wil het hem dan vertellen. Ik ben er vrij zeker van dat hij me steunt, wat onze keuze ook mag zijn. Ik denk dat vriendlief zelf de voorkeur heeft om het weg te halen. Ik heb eerder gedacht dat ik zwanger was (gelukkig niet), en toen hebben we het er ook een beetje over gehad. Toen gaf hij aan dat hij dacht dat het beter was om voor abortus te gaan.
Zoals ik het nu zie, wil ik ook voor abortus gaan. Maar het lijkt me zo eng en, ondanks dat ik geen kinderen wil, toch heel emotioneel. Eigenlijk wil ik het alleen nog maar ontkennen, hopen dat het vanzelf weggaat. Ik weet nog niet wat ik ermee moet. Wat zijn nu de verdere stappen?
We wonen nog niet zo lang in onze huidige woonplaats en we hebben hier nog geen huisarts, die van ons zit 2 uur rijden verderop (ook: stomstomstom!). Moet ik dan maar zsm hier een huisarts zoeken, of naar mijn eigen huisarts 2 uur verderop? Of kan ik direct naar een verloskundigenpraktijk? En momenteel loop ik nog fulltime stage, dus ik zal zeker 2 keer (eerste gesprek en dan na bedenktijd de abortus zelf, toch?) vrij moeten nemen. Moet ik dan maar gewoon vrij proberen te vragen of kan ik ze beter de situatie uitleggen? Eigenlijk wil ik dat niemand het weet.. (Afgezien van mijn vriend dan.)
Pff. Tips, adviezen, wat dan ook, zijn meer dan welkom! Alvast bedankt.
anoniem_202080 wijzigde dit bericht op 12-06-2014 18:07
Reden: typfoutje
Reden: typfoutje
% gewijzigd
zondag 22 juni 2014 om 21:48
Het lijkt wel alsof sommige van jullie vergeten dat het hier over een kind gaat. Dat is iets waar heel veel mensen alles voor over hebben. Mensen met kinderen gaan voor ze door het vuur en hebben er alles voor over om hun kind gezond te zien. Mensen met een grote kinderwens zetten alles op alles om deze in vervulling te zien gaan. Maar wat lees je hier, het is nog geen kind. Je kunt het weggooien als je dat wilt, het stelt niks voor. Dit lijkt wel de Pro-Abortus /anti-kinderen pijler ipv de zwangerschapspijler.
Ik heb duidelijk een andere mening, heeft niks met egoïsme te maken. Een kind dat opgroeid in een ander gezin vol liefde voelt zich niet afgedankt zeker niet als er openheid van zaken is. Dit kind begrijpt dat de keuze van de biologische moeder het beste voor het kind en de moeder was.
Daarbij, deze vrouw is volwassen en heeft een relatie, dus is er een risico op een zwangerschap. Neem dan in ieder geval je verantwoording. Overweeg alle opties die er zijn, niet alleen abortus ja of nee. Maak dan weloverwogen een keuze, is abortus dan de beste optie voor je dan kies je daar voor.
Ik heb duidelijk een andere mening, heeft niks met egoïsme te maken. Een kind dat opgroeid in een ander gezin vol liefde voelt zich niet afgedankt zeker niet als er openheid van zaken is. Dit kind begrijpt dat de keuze van de biologische moeder het beste voor het kind en de moeder was.
Daarbij, deze vrouw is volwassen en heeft een relatie, dus is er een risico op een zwangerschap. Neem dan in ieder geval je verantwoording. Overweeg alle opties die er zijn, niet alleen abortus ja of nee. Maak dan weloverwogen een keuze, is abortus dan de beste optie voor je dan kies je daar voor.
zondag 22 juni 2014 om 22:09
quote:elninjoo schreef op zondag 22 juni 2014 20:54 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="luffy22 in "Ongewenst zwanger.."" class="messagelink">luffy22 schreef op 22 juni 2014 @ 20:42</a>:</b>
[...]
Ik vind het echt zo ongepast hoe jij mensen maar vertelt dat een abortus de normaalste zaak van de wereld is en dat het niks voorstelt. Voor sommige mensen stelt hrt wel degelijk wat voor. Een abortus is een laatste redmiddel als het niet anders kan het is geen vorm van anticonceptie.
En niemand heeft de garantie dat ze nog even in de toekomst kinderen kunnen nemen ondanks een eerdere zwangerschap. Dus het moet op zijn minst iets zijn waar je 100% achter staat.
En wat zijn zwangere vrouwen? Zwakzinnig door de hormonen? Ik kan prima beslissingen maken hoor. Ik kan prima nadenken ondanks de hormonen. En haar vriend twijfelt ook. Maar die zal wel door haar hormonen beïnvloed worden?</div></blockquote>
TO schrijft in haar OP dat ze nooit kinderen heeft gewild en dan zou ze nu opeens op stel en sprong 180 graden draaien? Sorry, maar ik vind zoiets echt puur hormonaal.
Als 'n vrouw altijd al droomde over 'n toekomst met kind en ze heeft 'n ongelukje vind ik het al 'n heel ander verhaal als ze dan toch besluit het te houden ook al kwam 't nog niet helemaal uit. Jij mag vinden wat je wil maar je mag ook direct toegeven dat je niet weet waar je het over hebt als het gaat om hormonen en zwanger zijn. Je maakt een abortus heel erg klein terwijl het inderdaad wel een groot iets kan zijn. Dat is niet alleen hormonaal, als je geen abortus pleegt krijg je een kind, dat is enorm groot. Niet gek dat een vrouw die eerst zeker is van een abortus toch gaat twijfelen. Want ook als is t nog maar heel klein, binnen een paar weken groeit het tot een mensje. En dat is iets onvoorstelbaar groots, dus ik respecteer TO dat ze er echt goed over wil nadenken. Want een kindje houden heeft een enorme impact maar abortus plegen terwijl je blijkbaar toch diep van binnen wel dir. kindje had gewild is niet minder groot.
[...]
Ik vind het echt zo ongepast hoe jij mensen maar vertelt dat een abortus de normaalste zaak van de wereld is en dat het niks voorstelt. Voor sommige mensen stelt hrt wel degelijk wat voor. Een abortus is een laatste redmiddel als het niet anders kan het is geen vorm van anticonceptie.
En niemand heeft de garantie dat ze nog even in de toekomst kinderen kunnen nemen ondanks een eerdere zwangerschap. Dus het moet op zijn minst iets zijn waar je 100% achter staat.
En wat zijn zwangere vrouwen? Zwakzinnig door de hormonen? Ik kan prima beslissingen maken hoor. Ik kan prima nadenken ondanks de hormonen. En haar vriend twijfelt ook. Maar die zal wel door haar hormonen beïnvloed worden?</div></blockquote>
TO schrijft in haar OP dat ze nooit kinderen heeft gewild en dan zou ze nu opeens op stel en sprong 180 graden draaien? Sorry, maar ik vind zoiets echt puur hormonaal.
Als 'n vrouw altijd al droomde over 'n toekomst met kind en ze heeft 'n ongelukje vind ik het al 'n heel ander verhaal als ze dan toch besluit het te houden ook al kwam 't nog niet helemaal uit. Jij mag vinden wat je wil maar je mag ook direct toegeven dat je niet weet waar je het over hebt als het gaat om hormonen en zwanger zijn. Je maakt een abortus heel erg klein terwijl het inderdaad wel een groot iets kan zijn. Dat is niet alleen hormonaal, als je geen abortus pleegt krijg je een kind, dat is enorm groot. Niet gek dat een vrouw die eerst zeker is van een abortus toch gaat twijfelen. Want ook als is t nog maar heel klein, binnen een paar weken groeit het tot een mensje. En dat is iets onvoorstelbaar groots, dus ik respecteer TO dat ze er echt goed over wil nadenken. Want een kindje houden heeft een enorme impact maar abortus plegen terwijl je blijkbaar toch diep van binnen wel dir. kindje had gewild is niet minder groot.
zondag 22 juni 2014 om 22:10
quote:nonam75 schreef op 22 juni 2014 @ 20:47:
To, wat vreselijk voor je dat je nu een keuze moet maken. Ik lees normaal alleen mee, maar nu moet ik toch even reageren. Ik hoor hier niemand over andere mogelijkheden dan wel of geen abortus.
Ik ben zelf moeder van 4 kinderen en verstandelijk hebben wij de beslissing genomen het bij vier te laten. Ik heb daar nog elke dag moeite mee. Als ik iets over een vondeling lees, denk ik altijd leg dat toch bij mij voor de deur neer. Ook nu in jullie geval denk ik, laat mij dan voor dat prachtige kindje zorgen. Ik weet dat het zo makkelijk niet is, maar ik wil je er eigenlijk alleen maar op wijzen dat er meer mogelijkheden zijn dan een abortus. Ook in Nederland zijn veel wensouders die graag een kindje willen, adoptie is dus ook een mogelijkheid. Of minder definitief is, de baby plaatsen in een pleeggezin. Je hebt dan altijd de mogelijkheid om alsnog zelf voor je kindje te gaan zorgen of gedeeltelijk te gaan zorgen. een abortus is zo definitief.
Ik hoop dat ik jullie keuze nu niet moeilijker maak, maar persoonlijk gaat jullie baby me nu al aan het hart en "moet" ik toch even vechten voor zijn of haar bestaan.Veel sterkte met jullie beslissing, ik ben niet anti-abortus maar zeker geen voorstander.
Wat ongelooflijk ongepast om JOUW probleem (het niet kunnen krijgen van een vierde (!?!?!?!?!?!?!?) kind) bij TO neer te leggen..
Niemand heeft abortus bij TO opgedrongen, .. Het is de keuze tussen TO en haar partner..
To, wat vreselijk voor je dat je nu een keuze moet maken. Ik lees normaal alleen mee, maar nu moet ik toch even reageren. Ik hoor hier niemand over andere mogelijkheden dan wel of geen abortus.
Ik ben zelf moeder van 4 kinderen en verstandelijk hebben wij de beslissing genomen het bij vier te laten. Ik heb daar nog elke dag moeite mee. Als ik iets over een vondeling lees, denk ik altijd leg dat toch bij mij voor de deur neer. Ook nu in jullie geval denk ik, laat mij dan voor dat prachtige kindje zorgen. Ik weet dat het zo makkelijk niet is, maar ik wil je er eigenlijk alleen maar op wijzen dat er meer mogelijkheden zijn dan een abortus. Ook in Nederland zijn veel wensouders die graag een kindje willen, adoptie is dus ook een mogelijkheid. Of minder definitief is, de baby plaatsen in een pleeggezin. Je hebt dan altijd de mogelijkheid om alsnog zelf voor je kindje te gaan zorgen of gedeeltelijk te gaan zorgen. een abortus is zo definitief.
Ik hoop dat ik jullie keuze nu niet moeilijker maak, maar persoonlijk gaat jullie baby me nu al aan het hart en "moet" ik toch even vechten voor zijn of haar bestaan.Veel sterkte met jullie beslissing, ik ben niet anti-abortus maar zeker geen voorstander.
Wat ongelooflijk ongepast om JOUW probleem (het niet kunnen krijgen van een vierde (!?!?!?!?!?!?!?) kind) bij TO neer te leggen..
Niemand heeft abortus bij TO opgedrongen, .. Het is de keuze tussen TO en haar partner..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
zondag 22 juni 2014 om 22:10
Overigens ben ik wel echt van mening dat als je een kindje beter niet kunt laten komen als het ongewenst is. Je kan niet doen alsof een zwangerschap en het weggeven van een baby en vervolgens het leven van dat kind/mens met de wetenschap dat het ongewenst was, niet verschrikkelijk is. Dat zou ik nou nooit iemand aanraden.
zondag 22 juni 2014 om 22:13
quote:ambrosia9 schreef op 22 juni 2014 @ 22:09:
[...]
Jij mag vinden wat je wil maar je mag ook direct toegeven dat je niet weet waar je het over hebt als het gaat om hormonen en zwanger zijn. Je maakt een abortus heel erg klein terwijl het inderdaad wel een groot iets kan zijn. Dat is niet alleen hormonaal, als je geen abortus pleegt krijg je een kind, dat is enorm groot. Niet gek dat een vrouw die eerst zeker is van een abortus toch gaat twijfelen. Want ook als is t nog maar heel klein, binnen een paar weken groeit het tot een mensje. En dat is iets onvoorstelbaar groots, dus ik respecteer TO dat ze er echt goed over wil nadenken. Want een kindje houden heeft een enorme impact maar abortus plegen terwijl je blijkbaar toch diep van binnen wel dir. kindje had gewild is niet minder groot.
Voor iemand die weloverwogen en om de juiste redenen deze beslissing neemt is niet "iets onvoorstelbaar groots"
Iets onvoorstelbaar groots is het dragen, bevallen en het opvoeden van een kindje wat je niet wil (om wat voor reden dan ook)
[...]
Jij mag vinden wat je wil maar je mag ook direct toegeven dat je niet weet waar je het over hebt als het gaat om hormonen en zwanger zijn. Je maakt een abortus heel erg klein terwijl het inderdaad wel een groot iets kan zijn. Dat is niet alleen hormonaal, als je geen abortus pleegt krijg je een kind, dat is enorm groot. Niet gek dat een vrouw die eerst zeker is van een abortus toch gaat twijfelen. Want ook als is t nog maar heel klein, binnen een paar weken groeit het tot een mensje. En dat is iets onvoorstelbaar groots, dus ik respecteer TO dat ze er echt goed over wil nadenken. Want een kindje houden heeft een enorme impact maar abortus plegen terwijl je blijkbaar toch diep van binnen wel dir. kindje had gewild is niet minder groot.
Voor iemand die weloverwogen en om de juiste redenen deze beslissing neemt is niet "iets onvoorstelbaar groots"
Iets onvoorstelbaar groots is het dragen, bevallen en het opvoeden van een kindje wat je niet wil (om wat voor reden dan ook)
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
zondag 22 juni 2014 om 22:15
quote:Sense-1970 schreef op zondag 22 juni 2014 22:13 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="ambrosia9 in "Ongewenst zwanger.."" class="messagelink">ambrosia9 schreef op 22 juni 2014 @ 22:09</a>:</b>
[...]
Jij mag vinden wat je wil maar je mag ook direct toegeven dat je niet weet waar je het over hebt als het gaat om hormonen en zwanger zijn. Je maakt een abortus heel erg klein terwijl het inderdaad wel een groot iets kan zijn. Dat is niet alleen hormonaal, als je geen abortus pleegt krijg je een kind, dat is enorm groot. Niet gek dat een vrouw die eerst zeker is van een abortus toch gaat twijfelen. Want ook als is t nog maar heel klein, binnen een paar weken groeit het tot een mensje. En dat is iets onvoorstelbaar groots, dus ik respecteer TO dat ze er echt goed over wil nadenken. Want een kindje houden heeft een enorme impact maar abortus plegen terwijl je blijkbaar toch diep van binnen wel dir. kindje had gewild is niet minder groot.</div></blockquote>
Voor iemand die weloverwogen en om de juiste redenen deze beslissing neemt is niet "iets onvoorstelbaar groots"
Iets onvoorstelbaar groots is het dragen, bevallen en het opvoeden van een kindje wat je niet wil (om wat voor reden dan ook) Ooh volgens mij heb ik t niet goed uitgelegd. Ik ben het helemaal met je eens. Ik probeerde alleen Elninjoo uit te leggen dat als je twijfelt over een abortus, de keuze wel heel groot en zwaar kan voelen. Dat hoeft dus helemaal niet als je zeker bent van je keuze. Dan hoef je er naderhand ook geen last van te hebben. Maar als je twijfelt, en je vraagt je af hoe het zou zijn, dan kan die keuze wel zwaar zijn hoor. Ik weet waar ik het over heb, moeder van twee kinderen en nu een derde ongeplande, bijna abortus maar toch gehouden zwangerschap.
[...]
Jij mag vinden wat je wil maar je mag ook direct toegeven dat je niet weet waar je het over hebt als het gaat om hormonen en zwanger zijn. Je maakt een abortus heel erg klein terwijl het inderdaad wel een groot iets kan zijn. Dat is niet alleen hormonaal, als je geen abortus pleegt krijg je een kind, dat is enorm groot. Niet gek dat een vrouw die eerst zeker is van een abortus toch gaat twijfelen. Want ook als is t nog maar heel klein, binnen een paar weken groeit het tot een mensje. En dat is iets onvoorstelbaar groots, dus ik respecteer TO dat ze er echt goed over wil nadenken. Want een kindje houden heeft een enorme impact maar abortus plegen terwijl je blijkbaar toch diep van binnen wel dir. kindje had gewild is niet minder groot.</div></blockquote>
Voor iemand die weloverwogen en om de juiste redenen deze beslissing neemt is niet "iets onvoorstelbaar groots"
Iets onvoorstelbaar groots is het dragen, bevallen en het opvoeden van een kindje wat je niet wil (om wat voor reden dan ook) Ooh volgens mij heb ik t niet goed uitgelegd. Ik ben het helemaal met je eens. Ik probeerde alleen Elninjoo uit te leggen dat als je twijfelt over een abortus, de keuze wel heel groot en zwaar kan voelen. Dat hoeft dus helemaal niet als je zeker bent van je keuze. Dan hoef je er naderhand ook geen last van te hebben. Maar als je twijfelt, en je vraagt je af hoe het zou zijn, dan kan die keuze wel zwaar zijn hoor. Ik weet waar ik het over heb, moeder van twee kinderen en nu een derde ongeplande, bijna abortus maar toch gehouden zwangerschap.
zondag 22 juni 2014 om 22:28
quote:ambrosia9 schreef op 22 juni 2014 @ 22:15:
[...]
Ooh volgens mij heb ik t niet goed uitgelegd. Ik ben het helemaal met je eens. Ik probeerde alleen Elninjoo uit te leggen dat als je twijfelt over een abortus, de keuze wel heel groot en zwaar kan voelen. Dat hoeft dus helemaal niet als je zeker bent van je keuze. Dan hoef je er naderhand ook geen last van te hebben. Maar als je twijfelt, en je vraagt je af hoe het zou zijn, dan kan die keuze wel zwaar zijn hoor. Ik weet waar ik het over heb, moeder van twee kinderen en nu een derde ongeplande, bijna abortus maar toch gehouden zwangerschap.
Ik begrijp je heel goed, maar je opmerkingen passen niet bij de context waarin TO haar beslissing heeft genomen.. Ze geeft heel duidelijk aan dat ze geen kinderen wil. En haar twijfel is met name over het tijdstip..
Jouw opmerkingen komen dan echt wat misplaatst, passen meer bij iemand die twijfels heeft of ze wel /niet kinderen wil..
Ik kan vanuit diverse standpunten mee praten over dit onderwerp, ik heb op jonge leeftijd abortus laten plegen, weloverwogen, en nee het was geen drama, nee het is nooit een trauma geworden..
Sterker nog, 14 jaar later ben ik het IVF traject ingedoken en ben op de dag van vandaag een soort van ongewenst kinderloos..
En ondanks dat gruwel ik van de reactie van Nonam.. Dat is echt respectloos.. Al helemaal van iemand die er al 4 heeft..
Ik heb mijzelf prima kunnen handhaven in mijn situatie en geniet van de voordelen van het niet hebben van kinderen in plaats van depressief mijn leven vergooien omdat het leven zonder kinderen volgens sommigen zinloos zou zijn..
[...]
Ooh volgens mij heb ik t niet goed uitgelegd. Ik ben het helemaal met je eens. Ik probeerde alleen Elninjoo uit te leggen dat als je twijfelt over een abortus, de keuze wel heel groot en zwaar kan voelen. Dat hoeft dus helemaal niet als je zeker bent van je keuze. Dan hoef je er naderhand ook geen last van te hebben. Maar als je twijfelt, en je vraagt je af hoe het zou zijn, dan kan die keuze wel zwaar zijn hoor. Ik weet waar ik het over heb, moeder van twee kinderen en nu een derde ongeplande, bijna abortus maar toch gehouden zwangerschap.
Ik begrijp je heel goed, maar je opmerkingen passen niet bij de context waarin TO haar beslissing heeft genomen.. Ze geeft heel duidelijk aan dat ze geen kinderen wil. En haar twijfel is met name over het tijdstip..
Jouw opmerkingen komen dan echt wat misplaatst, passen meer bij iemand die twijfels heeft of ze wel /niet kinderen wil..
Ik kan vanuit diverse standpunten mee praten over dit onderwerp, ik heb op jonge leeftijd abortus laten plegen, weloverwogen, en nee het was geen drama, nee het is nooit een trauma geworden..
Sterker nog, 14 jaar later ben ik het IVF traject ingedoken en ben op de dag van vandaag een soort van ongewenst kinderloos..
En ondanks dat gruwel ik van de reactie van Nonam.. Dat is echt respectloos.. Al helemaal van iemand die er al 4 heeft..
Ik heb mijzelf prima kunnen handhaven in mijn situatie en geniet van de voordelen van het niet hebben van kinderen in plaats van depressief mijn leven vergooien omdat het leven zonder kinderen volgens sommigen zinloos zou zijn..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
zondag 22 juni 2014 om 22:37
quote:nonam75 schreef op 22 juni 2014 @ 22:04:
Dankje Weekend,
het leek er ff op dat ik de enige ben die wel om kinderen geeft.
Ik verbaas me echt over sommige koele reacties hier.Bah wat een zeikreactie, en lekker kort door de bocht weer. Iemand kan heel wel besluiten tot een abortus juist omdat ze om kinderen geeft, en bijvoorbeeld in een situatie verkeert waarin ze een kind gewoon niet kan bieden wat het (naar haar mening) nodig heeft. En net alsof afstaan wel zo'n gemakkelijke oplossing is .
Dankje Weekend,
het leek er ff op dat ik de enige ben die wel om kinderen geeft.
Ik verbaas me echt over sommige koele reacties hier.Bah wat een zeikreactie, en lekker kort door de bocht weer. Iemand kan heel wel besluiten tot een abortus juist omdat ze om kinderen geeft, en bijvoorbeeld in een situatie verkeert waarin ze een kind gewoon niet kan bieden wat het (naar haar mening) nodig heeft. En net alsof afstaan wel zo'n gemakkelijke oplossing is .
zondag 22 juni 2014 om 23:00
zondag 22 juni 2014 om 23:08
quote:nonam75 schreef op 22 juni 2014 @ 20:47:
To, wat vreselijk voor je dat je nu een keuze moet maken. Ik lees normaal alleen mee, maar nu moet ik toch even reageren. Ik hoor hier niemand over andere mogelijkheden dan wel of geen abortus.
Ik ben zelf moeder van 4 kinderen en verstandelijk hebben wij de beslissing genomen het bij vier te laten. Ik heb daar nog elke dag moeite mee. Als ik iets over een vondeling lees, denk ik altijd leg dat toch bij mij voor de deur neer. Ook nu in jullie geval denk ik, laat mij dan voor dat prachtige kindje zorgen. Ik weet dat het zo makkelijk niet is, maar ik wil je er eigenlijk alleen maar op wijzen dat er meer mogelijkheden zijn dan een abortus. Ook in Nederland zijn veel wensouders die graag een kindje willen, adoptie is dus ook een mogelijkheid. Of minder definitief is, de baby plaatsen in een pleeggezin. Je hebt dan altijd de mogelijkheid om alsnog zelf voor je kindje te gaan zorgen of gedeeltelijk te gaan zorgen. een abortus is zo definitief.
Ik hoop dat ik jullie keuze nu niet moeilijker maak, maar persoonlijk gaat jullie baby me nu al aan het hart en "moet" ik toch even vechten voor zijn of haar bestaan.Veel sterkte met jullie beslissing, ik ben niet anti-abortus maar zeker geen voorstander.
Die regel: "of minder definitief..... etc" vind ik echt niet van liefde voor kinderen getuigen! Een kind is geen auto, als je m niet nodig heb parkeer je m even en als je m wel wilt dan haal je m op en neemt hem mee naar waar jij heen wilt. Dat kind hecht zich toch aan het pleeggezin (hoop je in elk geval) dat haal je daar niet weer even net zo makkelijk weg als het jou uit komt!
==
Affijn, on topic. TO, ik heb geen goed advies voor je, gelukkig nooit in jouw situatie gezeten, maar wil je in elk geval sterkte wensen.
Als ik jou was zou ik het uitstellen tot na het weekeinde, zodat je je nu op je examen kan concentreren en daarna op wat waarschijnlijk abortus wordt. Dan kan je er later op terugkijken met het gevoel het beste besloten te hebben, in plaats van dat je hebt moeten beslissen terwijl je met je hoofd eigenlijk bij je tentamen zat. Natuurlijk is het liever hoe sneller hoe beter, maar als je al een zo lange periode zwanger bent maken die twee dagen extra ook niet uit denk ik. Let er wel op dat je niet per ongeluk door dat uitstel over het aantal weken heen gaat waarna je geen abortus meer mag laten doen. Volgens mij is dat pas veel verder in je zwangerschap, maar ik weet niet bij hoeveel weken het precies is.
Sterkte!
To, wat vreselijk voor je dat je nu een keuze moet maken. Ik lees normaal alleen mee, maar nu moet ik toch even reageren. Ik hoor hier niemand over andere mogelijkheden dan wel of geen abortus.
Ik ben zelf moeder van 4 kinderen en verstandelijk hebben wij de beslissing genomen het bij vier te laten. Ik heb daar nog elke dag moeite mee. Als ik iets over een vondeling lees, denk ik altijd leg dat toch bij mij voor de deur neer. Ook nu in jullie geval denk ik, laat mij dan voor dat prachtige kindje zorgen. Ik weet dat het zo makkelijk niet is, maar ik wil je er eigenlijk alleen maar op wijzen dat er meer mogelijkheden zijn dan een abortus. Ook in Nederland zijn veel wensouders die graag een kindje willen, adoptie is dus ook een mogelijkheid. Of minder definitief is, de baby plaatsen in een pleeggezin. Je hebt dan altijd de mogelijkheid om alsnog zelf voor je kindje te gaan zorgen of gedeeltelijk te gaan zorgen. een abortus is zo definitief.
Ik hoop dat ik jullie keuze nu niet moeilijker maak, maar persoonlijk gaat jullie baby me nu al aan het hart en "moet" ik toch even vechten voor zijn of haar bestaan.Veel sterkte met jullie beslissing, ik ben niet anti-abortus maar zeker geen voorstander.
Die regel: "of minder definitief..... etc" vind ik echt niet van liefde voor kinderen getuigen! Een kind is geen auto, als je m niet nodig heb parkeer je m even en als je m wel wilt dan haal je m op en neemt hem mee naar waar jij heen wilt. Dat kind hecht zich toch aan het pleeggezin (hoop je in elk geval) dat haal je daar niet weer even net zo makkelijk weg als het jou uit komt!
==
Affijn, on topic. TO, ik heb geen goed advies voor je, gelukkig nooit in jouw situatie gezeten, maar wil je in elk geval sterkte wensen.
Als ik jou was zou ik het uitstellen tot na het weekeinde, zodat je je nu op je examen kan concentreren en daarna op wat waarschijnlijk abortus wordt. Dan kan je er later op terugkijken met het gevoel het beste besloten te hebben, in plaats van dat je hebt moeten beslissen terwijl je met je hoofd eigenlijk bij je tentamen zat. Natuurlijk is het liever hoe sneller hoe beter, maar als je al een zo lange periode zwanger bent maken die twee dagen extra ook niet uit denk ik. Let er wel op dat je niet per ongeluk door dat uitstel over het aantal weken heen gaat waarna je geen abortus meer mag laten doen. Volgens mij is dat pas veel verder in je zwangerschap, maar ik weet niet bij hoeveel weken het precies is.
Sterkte!
zondag 22 juni 2014 om 23:13
Ik ben zelf opgegroeid in een pleeggezin. Ik heb daar weinig problemen mee gehad en ben daar ook dankbaar voor, maar ik zou dit m'n eigen kind niet willen 'aandoen'. Dus dat is voor mij geen optie.
Ik ga morgen bellen met de kliniek om te overleggen over eventueel uitstel. Onze tentamens en twijfels tezamen wil ik eigenlijk nog niet voor woensdag gaan. Ik zou het graag volgend weekend nog goed de kans geven het te overdenken. Rationeel weet ik wel dat ik nooit kinderen heb gewild, maar mijn gevoel is nu het tegenovergestelde. Ik merk dat vriend en ik allebei nadenken over het houden, dus ik denk dat extra tijd wel gewenst is.
Ik ga morgen bellen met de kliniek om te overleggen over eventueel uitstel. Onze tentamens en twijfels tezamen wil ik eigenlijk nog niet voor woensdag gaan. Ik zou het graag volgend weekend nog goed de kans geven het te overdenken. Rationeel weet ik wel dat ik nooit kinderen heb gewild, maar mijn gevoel is nu het tegenovergestelde. Ik merk dat vriend en ik allebei nadenken over het houden, dus ik denk dat extra tijd wel gewenst is.
zondag 22 juni 2014 om 23:14
Ik heb dit topic eerder gemist omdat er een ander topic met dezelfde naam loopt.
Ga je de abortus ook doorzetten als je 10+ weken zwanger bent? Dat hoop ik toch niet, dan is het kind namelijk al helemaal af dus dan is het helemaal rot.
Wat is nu helemaal het probleem om een kind te krijgen als je 23 bent (prima leeftijd), een woning, een relatie, en ook nog eens bijna bent afgestudeerd? Dikke kans dat je over een jaar of 5 alsnog een kinderwens krijgt, en dan heb je dit kind voor niets laten weghalen.
Ga je de abortus ook doorzetten als je 10+ weken zwanger bent? Dat hoop ik toch niet, dan is het kind namelijk al helemaal af dus dan is het helemaal rot.
Wat is nu helemaal het probleem om een kind te krijgen als je 23 bent (prima leeftijd), een woning, een relatie, en ook nog eens bijna bent afgestudeerd? Dikke kans dat je over een jaar of 5 alsnog een kinderwens krijgt, en dan heb je dit kind voor niets laten weghalen.
zondag 22 juni 2014 om 23:21
quote:betjebig schreef op 22 juni 2014 @ 23:14:
Ik heb dit topic eerder gemist omdat er een ander topic met dezelfde naam loopt.
Ga je de abortus ook doorzetten als je 10+ weken zwanger bent? Dat hoop ik toch niet, dan is het kind namelijk al helemaal af dus dan is het helemaal rot.
Wat is nu helemaal het probleem om een kind te krijgen als je 23 bent (prima leeftijd), een woning, een relatie, en ook nog eens bijna bent afgestudeerd? Dikke kans dat je over een jaar of 5 alsnog een kinderwens krijgt, en dan heb je dit kind voor niets laten weghalen.
Normaliter kan ik jouw bijdragen waarderen maar nu ben je een beete van de pot gerukt!
"Wat is nu helemaal het probleem" etcetera... vindt jij, zomaar even uit de losse pols?
Sorry maar jij spoort met deze reactie echt even niet, goddomme, jij vindt het allemaal niet zo'n probleem, lekker hoor en jij maakt het met deze nogal bepaald ongepaste reactie bepaald niet makkelijker voor TO.
Met 10 weken is dat vruchtje al helemaal áf?
Ik had je beter ingeschat dan deze o zo erg kortzichtige reactie, bah!
Ik heb dit topic eerder gemist omdat er een ander topic met dezelfde naam loopt.
Ga je de abortus ook doorzetten als je 10+ weken zwanger bent? Dat hoop ik toch niet, dan is het kind namelijk al helemaal af dus dan is het helemaal rot.
Wat is nu helemaal het probleem om een kind te krijgen als je 23 bent (prima leeftijd), een woning, een relatie, en ook nog eens bijna bent afgestudeerd? Dikke kans dat je over een jaar of 5 alsnog een kinderwens krijgt, en dan heb je dit kind voor niets laten weghalen.
Normaliter kan ik jouw bijdragen waarderen maar nu ben je een beete van de pot gerukt!
"Wat is nu helemaal het probleem" etcetera... vindt jij, zomaar even uit de losse pols?
Sorry maar jij spoort met deze reactie echt even niet, goddomme, jij vindt het allemaal niet zo'n probleem, lekker hoor en jij maakt het met deze nogal bepaald ongepaste reactie bepaald niet makkelijker voor TO.
Met 10 weken is dat vruchtje al helemaal áf?
Ik had je beter ingeschat dan deze o zo erg kortzichtige reactie, bah!
zondag 22 juni 2014 om 23:24
quote:saaaaar81 schreef op 22 juni 2014 @ 23:18:
Trek je van niemand iets aan TO, niet van mij, niet van iemand anders. Zolang je maar weet dat er geen foute keus is als je er eenmaal achter staat.
Sterkte.Ja, helemaal eens. Geef jezelf genoeg tijd om een keus te kunnen maken waar jij achter staat en dan is het goed, wat het ook wordt.
Trek je van niemand iets aan TO, niet van mij, niet van iemand anders. Zolang je maar weet dat er geen foute keus is als je er eenmaal achter staat.
Sterkte.Ja, helemaal eens. Geef jezelf genoeg tijd om een keus te kunnen maken waar jij achter staat en dan is het goed, wat het ook wordt.
zondag 22 juni 2014 om 23:25
quote:thaorchid schreef op 22 juni 2014 @ 23:21:
[...]
Normaliter kan ik jouw bijdragen waarderen maar nu ben jee een beete van de pot gerukt!
"Wat is nu helemaal het probleem etctera"... vindt jij?
Sorry maar jij spoort met deze reactie echt even niet, goddomme, jij vindt het allemaal niet zo'n probleem, lekker hoor en jij maakt het met deze nogal bepaald ongepaste reactie bepaald niet makkelijker voor TO.
Bah, bah en heel erg bah
Ga je lekker
Het is helemaal niet mijn bedoeling om het makkelijker te maken voor TO want ik vind namelijk niet dat alle keuzes goed zijn in dit geval.
[...]
Normaliter kan ik jouw bijdragen waarderen maar nu ben jee een beete van de pot gerukt!
"Wat is nu helemaal het probleem etctera"... vindt jij?
Sorry maar jij spoort met deze reactie echt even niet, goddomme, jij vindt het allemaal niet zo'n probleem, lekker hoor en jij maakt het met deze nogal bepaald ongepaste reactie bepaald niet makkelijker voor TO.
Bah, bah en heel erg bah
Ga je lekker
Het is helemaal niet mijn bedoeling om het makkelijker te maken voor TO want ik vind namelijk niet dat alle keuzes goed zijn in dit geval.
zondag 22 juni 2014 om 23:28
quote:betjebig schreef op 22 juni 2014 @ 23:25:
[...]
Ga je lekker
Het is helemaal niet mijn bedoeling om het makkelijker te maken voor TO want ik vind namelijk niet dat alle keuzes goed zijn in dit geval.
Heb jij je eigen post zelf wel even helemaal goed gelezen dan? Wie gaat er nou lekker. Maak jij uit wat TO moet voelen, blijkbaar wel want dat" vruchtje is toch al bijna af" dus.....tuurlijk joh.
Ik ben weg want ik wordt echt pissed-off.
[...]
Ga je lekker
Het is helemaal niet mijn bedoeling om het makkelijker te maken voor TO want ik vind namelijk niet dat alle keuzes goed zijn in dit geval.
Heb jij je eigen post zelf wel even helemaal goed gelezen dan? Wie gaat er nou lekker. Maak jij uit wat TO moet voelen, blijkbaar wel want dat" vruchtje is toch al bijna af" dus.....tuurlijk joh.
Ik ben weg want ik wordt echt pissed-off.
