Zwanger
alle pijlers
Thuisbevalling vs ziekenhuis vs pijnbestrijding
donderdag 5 juni 2014 om 11:17
Hi allemaal!
Graag jullie advies gevraagd!
Ik ben zwanger en heb altijd automatisch gedacht thuis te bevallen.
Nu zijn er de laatste tijd veel berichten geweest over een eventueel hoger risico bij een thuisbevalling en begin ik toch te twijfelen wat beter is. Helaas vind ik internet weinig duidelijkheid bieden.
Daarnaast heeft m'n vriend een lichte voorkeur voor het ziekenhuis, overigens laat hij de beslissing volledig aan mij over.
Als laatste schuift m'n moeder steeds subtiel artikelen toe over een ruggeprik en andere vormen van pijnbestrijding.
En dan vraag ik me af waarom ik eigenlijk zonodig alles thuis op de 'ouderwetse' manier wil doen.
Kortom, twijfel!!
Wat vinden jullie?
Graag jullie advies gevraagd!
Ik ben zwanger en heb altijd automatisch gedacht thuis te bevallen.
Nu zijn er de laatste tijd veel berichten geweest over een eventueel hoger risico bij een thuisbevalling en begin ik toch te twijfelen wat beter is. Helaas vind ik internet weinig duidelijkheid bieden.
Daarnaast heeft m'n vriend een lichte voorkeur voor het ziekenhuis, overigens laat hij de beslissing volledig aan mij over.
Als laatste schuift m'n moeder steeds subtiel artikelen toe over een ruggeprik en andere vormen van pijnbestrijding.
En dan vraag ik me af waarom ik eigenlijk zonodig alles thuis op de 'ouderwetse' manier wil doen.
Kortom, twijfel!!
Wat vinden jullie?
vrijdag 6 juni 2014 om 08:54
quote:diaa schreef op 05 juni 2014 @ 20:29:
Marco begeleiding is toch t zelfde? Thuis met je vk of in het ziekenhuis met vk....het zal echt niet ineens anders worden qua begeleding. Kan me voorstellen dat als je wordt overgedragen aan de gyn dat het sneller kunst en knip verlossingen worden. Althans zoiets heb ik vaker gehoord
En bevallen zonder persen. Uuh?!
Hier ook drie keer bevallen zonder te persen. Ik zat bij de geboortes een deel van de tijd voorover, soms achterover, maar lag het grootste deel van de tijd niet. Langzamerhand zakte het kind dan naar beneden en gaf een beetje druk op mijn bekkenbodem. Ik heb meegezucht en veranderde af en toe van houding. Geperst heb ik niet. Ik had ook geen persdrang. Misschien omdat het kind niet volledig op de kant van de endeldarm drukte. Mijn kinderen gleden er heel langzaam uit, meestal twee of drie weeën per kind. Nooit schade gehad aan mijn onderkant.
Persen, en dan vooral op je rug en tegen de zwaartekracht in, lijkt me zwaar, moeilijk en pijnlijk. Als het echt niet anders kan, zal het wel zo moeten. Maar ik ben blij dat mijn kinderen er op een natuurlijke manier uit kwamen. Een beetje zoals het er bij dieren uitziet.
Marco begeleiding is toch t zelfde? Thuis met je vk of in het ziekenhuis met vk....het zal echt niet ineens anders worden qua begeleding. Kan me voorstellen dat als je wordt overgedragen aan de gyn dat het sneller kunst en knip verlossingen worden. Althans zoiets heb ik vaker gehoord
En bevallen zonder persen. Uuh?!
Hier ook drie keer bevallen zonder te persen. Ik zat bij de geboortes een deel van de tijd voorover, soms achterover, maar lag het grootste deel van de tijd niet. Langzamerhand zakte het kind dan naar beneden en gaf een beetje druk op mijn bekkenbodem. Ik heb meegezucht en veranderde af en toe van houding. Geperst heb ik niet. Ik had ook geen persdrang. Misschien omdat het kind niet volledig op de kant van de endeldarm drukte. Mijn kinderen gleden er heel langzaam uit, meestal twee of drie weeën per kind. Nooit schade gehad aan mijn onderkant.
Persen, en dan vooral op je rug en tegen de zwaartekracht in, lijkt me zwaar, moeilijk en pijnlijk. Als het echt niet anders kan, zal het wel zo moeten. Maar ik ben blij dat mijn kinderen er op een natuurlijke manier uit kwamen. Een beetje zoals het er bij dieren uitziet.
vrijdag 6 juni 2014 om 08:56
quote:liubi schreef op 06 juni 2014 @ 08:53:
Ik ben drie keer in het buitenland bevallen. Twee keer in Duitsland en vorige maand van de derde in Saoedie Arabie. Drie keer zonder pijnbestrijding wat vooral in Saoedie Arabie nogal ongewoon is. Bij elke wee stond er een nurse bij mijn bed die vroeg of ik een zuurstofmasker wilde en medicijnen tegen de pijn. Helaas was het wel op de rug met TL-licht. Ook mocht ik niet eten ivm een eventuele keizersnede. Een complete tegenstelling met Duitsland waar ik een verloskamer had met gedempt licht, een bad en waar ik verticaal mocht bevallen. Overigens had ik alleen bij de eerste een knip, bij de tweede acht hechtingen en bij de derde had ik slechts twee hechtingen.Wat mooi dat dat daar ook is. Hier in Nederland heb je dat ook in steeds meer ziekenhuizen, maar van Duitsland wist ik het niet precies.
Ik ben drie keer in het buitenland bevallen. Twee keer in Duitsland en vorige maand van de derde in Saoedie Arabie. Drie keer zonder pijnbestrijding wat vooral in Saoedie Arabie nogal ongewoon is. Bij elke wee stond er een nurse bij mijn bed die vroeg of ik een zuurstofmasker wilde en medicijnen tegen de pijn. Helaas was het wel op de rug met TL-licht. Ook mocht ik niet eten ivm een eventuele keizersnede. Een complete tegenstelling met Duitsland waar ik een verloskamer had met gedempt licht, een bad en waar ik verticaal mocht bevallen. Overigens had ik alleen bij de eerste een knip, bij de tweede acht hechtingen en bij de derde had ik slechts twee hechtingen.Wat mooi dat dat daar ook is. Hier in Nederland heb je dat ook in steeds meer ziekenhuizen, maar van Duitsland wist ik het niet precies.
vrijdag 6 juni 2014 om 08:59
Ik ben bij de tweede ook nagenoeg bevallen zonder persen omdat het verticaal kon. En hij was vier kilo bij geboorte. Desondanks wel wat schade. Bij de derde hier in Saoedie was het heel anders omdat ik alleen op mijn rug mocht liggen. Ik dacht op een gegeven moment echt dat mijn rug zou breken. Het persen duurdecook lang. Ik had 8 persweeen nodig
Ik dacht dat ik gek zou worden. En ze was slechts 3,6 kg.
Ik dacht dat ik gek zou worden. En ze was slechts 3,6 kg.
vrijdag 6 juni 2014 om 09:31
quote:liubi schreef op 06 juni 2014 @ 08:59:
Ik ben bij de tweede ook nagenoeg bevallen zonder persen omdat het verticaal kon. En hij was vier kilo bij geboorte. Desondanks wel wat schade. Bij de derde hier in Saoedie was het heel anders omdat ik alleen op mijn rug mocht liggen. Ik dacht op een gegeven moment echt dat mijn rug zou breken. Het persen duurdecook lang. Ik had 8 persweeen nodig
Ik dacht dat ik gek zou worden. En ze was slechts 3,6 kg.Eigenlijk raar dat ze je een natuurlijke houding kunnen verbieden. Terwijl dat het alleen maar moeilijker maakt en het in jouw belang is om een houding te kunnen kiezen waarin het makkelijker gaat.
Ik ben bij de tweede ook nagenoeg bevallen zonder persen omdat het verticaal kon. En hij was vier kilo bij geboorte. Desondanks wel wat schade. Bij de derde hier in Saoedie was het heel anders omdat ik alleen op mijn rug mocht liggen. Ik dacht op een gegeven moment echt dat mijn rug zou breken. Het persen duurdecook lang. Ik had 8 persweeen nodig
Ik dacht dat ik gek zou worden. En ze was slechts 3,6 kg.Eigenlijk raar dat ze je een natuurlijke houding kunnen verbieden. Terwijl dat het alleen maar moeilijker maakt en het in jouw belang is om een houding te kunnen kiezen waarin het makkelijker gaat.
vrijdag 6 juni 2014 om 09:43
In Nederland kunnen ze een natuurlijke houding ook verbieden hoor Ik heb drie verloskundigen afgelopen en geen wilde me begeleiden op de manier die ik wilde. Ik beval nu in het ziekenhuis en geheel onverwacht mag ik hier wèl staand bevallen. Verder onthoud ik het magische zinnetje 'hier geef ik geen toestemming voor', dan moet die min of meer ingreepvrije bevalling misschien nog wel lukken ook
vrijdag 6 juni 2014 om 09:47
quote:Pantax schreef op 06 juni 2014 @ 09:43:
In Nederland kunnen ze een natuurlijke houding ook verbieden hoor Ik heb drie verloskundigen afgelopen en geen wilde me begeleiden op de manier die ik wilde. Ik beval nu in het ziekenhuis en geheel onverwacht mag ik hier wèl staand bevallen. Verder onthoud ik het magische zinnetje 'hier geef ik geen toestemming voor', dan moet die min of meer ingreepvrije bevalling misschien nog wel lukken ook Juridisch gezien kunnen ze je geen natuurlijke houding verbieden. Want jij gaat zelf over jouw lichaam en tot je kind 12 jaar is, ook over de beslissingen rond medische ingrepen bij je kind. Maar ik denk wel dat (aanstaande) ouders vaak slecht geïnformeerd zijn over hun keuzevrijheid rond geboorte. Daarom ben ik zo blij dat het ziekenhuis waar ik werk nu in ieder geval een informed consent heeft ingevoerd rond bevallen op de rug. Dan krijgen ouders in ieder geval eerlijke informatie over de risico's en worden ze op hun keuzevrijheid gewezen.
In Nederland kunnen ze een natuurlijke houding ook verbieden hoor Ik heb drie verloskundigen afgelopen en geen wilde me begeleiden op de manier die ik wilde. Ik beval nu in het ziekenhuis en geheel onverwacht mag ik hier wèl staand bevallen. Verder onthoud ik het magische zinnetje 'hier geef ik geen toestemming voor', dan moet die min of meer ingreepvrije bevalling misschien nog wel lukken ook Juridisch gezien kunnen ze je geen natuurlijke houding verbieden. Want jij gaat zelf over jouw lichaam en tot je kind 12 jaar is, ook over de beslissingen rond medische ingrepen bij je kind. Maar ik denk wel dat (aanstaande) ouders vaak slecht geïnformeerd zijn over hun keuzevrijheid rond geboorte. Daarom ben ik zo blij dat het ziekenhuis waar ik werk nu in ieder geval een informed consent heeft ingevoerd rond bevallen op de rug. Dan krijgen ouders in ieder geval eerlijke informatie over de risico's en worden ze op hun keuzevrijheid gewezen.
vrijdag 6 juni 2014 om 10:14
Ze kunnen niets verbieden of verplichten, juridisch gezien. Maar ik weet hoe moeilijk het is om tijdens je bevalling vast te houden aan je eigen wensen, als een arts of verloskundige dwingend stelt dat je op je rug moet liggen. Of een knip moet krijgen. Of dat de hartslag van de baby continu gemonitord moet worden. Op zo'n moment is het voor een barende vrouw bijna ondoenlijk om vast te stellen of het medisch noodzakelijk is of dat het puur voor het gemak van de arts is.
Los daarvan kan een verloskundige in een voortraject aangeven dat ze sommige bevallingen niet wil doen. Ze zal uiteraard wel moeten als ik haar geen keus laat, maar op zo'n manier wil ik niet bevallen. Ik wil geen strijd aan moeten gaan als ik weeën heb.
Dus ik doe op hoop van zegen mijn ziekenhuisbevalling, met in mijn dossier dat ik staand mag bevallen
Los daarvan kan een verloskundige in een voortraject aangeven dat ze sommige bevallingen niet wil doen. Ze zal uiteraard wel moeten als ik haar geen keus laat, maar op zo'n manier wil ik niet bevallen. Ik wil geen strijd aan moeten gaan als ik weeën heb.
Dus ik doe op hoop van zegen mijn ziekenhuisbevalling, met in mijn dossier dat ik staand mag bevallen
vrijdag 6 juni 2014 om 10:18
vrijdag 6 juni 2014 om 10:22
Ik mocht tijdens het laatste deel van mijn bevalling, dat in het ziekenhuis was, doen wat ik wilde. Voor mij was de houding op handen en knieën, waarbij ze het bed hadden geknikt, alsof het traptreden waren het fijnste. Ze konden zo ook prima de baby in de gaten houden. Ik kreeg het niet voor elkaar om op mijn rug te gaan liggen, dat was niet prettig. Toch moest het, want de baby zat vast. Uiteindelijk een keizersnee, maar tot het moment dat de gynaecoloog kwam, mocht ik alle houdingen aannemen die ik wilde.
vrijdag 6 juni 2014 om 10:29
Ik ben in het ziekenhuis bevallen en ik vond dat zo prettig. Tijdens mijn bevalling totaal niet het gevoel gehad dat ik geen controle had. Iedereen was zo lief, zorgzaam en behulpzaam. Mijn man en ik werden met rust gelaten als we dat wilden en kon. De ruggenprik was totaal geen probleem. (Werd ook aangeraden ivm een tweeling). Uiteindelijk nog 4 nachten daar geslapen en mijn man ook op een stretcher naast mij. De kinderen ook bij ons op de kamer.
De eerste avond thuis heb ik gehuild dat ik terug wilde naar het ziekenhuis. Ik vond het daar zo fijn en ik wilde niet thuis zijn.
Kraamzorg was wat minder. Ik kijk ook met een fijner gevoel terug op de eerste kraamdagen in het ziekenhuis dan op de kraamdagen thuis.
De eerste avond thuis heb ik gehuild dat ik terug wilde naar het ziekenhuis. Ik vond het daar zo fijn en ik wilde niet thuis zijn.
Kraamzorg was wat minder. Ik kijk ook met een fijner gevoel terug op de eerste kraamdagen in het ziekenhuis dan op de kraamdagen thuis.
vrijdag 6 juni 2014 om 10:35
quote:Doreia schreef op 06 juni 2014 @ 10:22:
Ik mocht tijdens het laatste deel van mijn bevalling, dat in het ziekenhuis was, doen wat ik wilde. Voor mij was de houding op handen en knieën, waarbij ze het bed hadden geknikt, alsof het traptreden waren het fijnste. Ze konden zo ook prima de baby in de gaten houden. Ik kreeg het niet voor elkaar om op mijn rug te gaan liggen, dat was niet prettig. Toch moest het, want de baby zat vast. Uiteindelijk een keizersnee, maar tot het moment dat de gynaecoloog kwam, mocht ik alle houdingen aannemen die ik wilde.Jammer dat het een keizersnede is geworden, maar ik vind het fijn om te horen dat je wel de kans hebt gehad om natuurlijk te bevallen. Want dat is lang niet altijd het geval. En een keizersnede lijkt me achteraf makkelijker te accepteren wanneer je weet dat je een natuurlijke geboorte alle kans had gegeven. Dan hoef je niet bij alles wat je daarna hoort te denken: "wat als we geen verstoringen hadden gehad?" "wat als ik een natuurlijke houding had aangenomen?" Ik weet niet hoe dat voor jou werkt hoor, hoe je een keizersnede achteraf plaatst is voor iedereen anders. Maar ik denk dat ik er de meeste vrede mee zou hebben als ik alles de kans zou hebben gegeven, zoals jij.
Ik mocht tijdens het laatste deel van mijn bevalling, dat in het ziekenhuis was, doen wat ik wilde. Voor mij was de houding op handen en knieën, waarbij ze het bed hadden geknikt, alsof het traptreden waren het fijnste. Ze konden zo ook prima de baby in de gaten houden. Ik kreeg het niet voor elkaar om op mijn rug te gaan liggen, dat was niet prettig. Toch moest het, want de baby zat vast. Uiteindelijk een keizersnee, maar tot het moment dat de gynaecoloog kwam, mocht ik alle houdingen aannemen die ik wilde.Jammer dat het een keizersnede is geworden, maar ik vind het fijn om te horen dat je wel de kans hebt gehad om natuurlijk te bevallen. Want dat is lang niet altijd het geval. En een keizersnede lijkt me achteraf makkelijker te accepteren wanneer je weet dat je een natuurlijke geboorte alle kans had gegeven. Dan hoef je niet bij alles wat je daarna hoort te denken: "wat als we geen verstoringen hadden gehad?" "wat als ik een natuurlijke houding had aangenomen?" Ik weet niet hoe dat voor jou werkt hoor, hoe je een keizersnede achteraf plaatst is voor iedereen anders. Maar ik denk dat ik er de meeste vrede mee zou hebben als ik alles de kans zou hebben gegeven, zoals jij.
vrijdag 6 juni 2014 om 10:58
Het was echt goed geregeld. De eerste 2 nachten moest 1 kindje nog in de couveuse op een andere afdeling. Doordat mijn man kon blijven slapen verschoonde hij eerst kind 1 en gaf hem aan mij zodat ik de fles kon geven. (Ik kon nog niet staan) Hij rende dan naar kind 2 om hem te verzorgen. De verpleegkundige wilde het ook wel doen maar het voelde goed om al zoveel mogelijk zelf de zorg te doen, overdag en 's nachts.
vrijdag 6 juni 2014 om 11:01
quote:Pantax schreef op 06 juni 2014 @ 09:43:
In Nederland kunnen ze een natuurlijke houding ook verbieden hoor Ik heb drie verloskundigen afgelopen en geen wilde me begeleiden op de manier die ik wilde. Ik beval nu in het ziekenhuis en geheel onverwacht mag ik hier wèl staand bevallen. Verder onthoud ik het magische zinnetje 'hier geef ik geen toestemming voor', dan moet die min of meer ingreepvrije bevalling misschien nog wel lukken ook Jammer dat je geen verloskundige kon vinden die past bij hoe jij over geboorte denkt. Want er zijn wel veel verloskundigen die de keuzevrijheid van ouders respecteren en op de rug bevallen afraden. Maar misschien wilde je niet te ver uit de regio? Wij wonen in Amsterdam.
In Nederland kunnen ze een natuurlijke houding ook verbieden hoor Ik heb drie verloskundigen afgelopen en geen wilde me begeleiden op de manier die ik wilde. Ik beval nu in het ziekenhuis en geheel onverwacht mag ik hier wèl staand bevallen. Verder onthoud ik het magische zinnetje 'hier geef ik geen toestemming voor', dan moet die min of meer ingreepvrije bevalling misschien nog wel lukken ook Jammer dat je geen verloskundige kon vinden die past bij hoe jij over geboorte denkt. Want er zijn wel veel verloskundigen die de keuzevrijheid van ouders respecteren en op de rug bevallen afraden. Maar misschien wilde je niet te ver uit de regio? Wij wonen in Amsterdam.
vrijdag 6 juni 2014 om 11:09
quote:liubi schreef op 06 juni 2014 @ 08:59:
Ik ben bij de tweede ook nagenoeg bevallen zonder persen omdat het verticaal kon. En hij was vier kilo bij geboorte. Desondanks wel wat schade. Bij de derde hier in Saoedie was het heel anders omdat ik alleen op mijn rug mocht liggen. Ik dacht op een gegeven moment echt dat mijn rug zou breken. Het persen duurdecook lang. Ik had 8 persweeen nodig
Ik dacht dat ik gek zou worden. En ze was slechts 3,6 kg.
Liubi.... 8 persweeën maar?! Daar teken ik echt voor.... Bij onze eerste heb ik (naar mijn idee) wel 100 persweeën gehad. In ieder geval 2 en half uur lang achter elkaar persweeën... Dus het zullen er zeker een stuk of 40 geweest zijn...
Maar wat vervelend zeg, dat je moest blijven liggen... Heftig hoor...
Ik ben bij de tweede ook nagenoeg bevallen zonder persen omdat het verticaal kon. En hij was vier kilo bij geboorte. Desondanks wel wat schade. Bij de derde hier in Saoedie was het heel anders omdat ik alleen op mijn rug mocht liggen. Ik dacht op een gegeven moment echt dat mijn rug zou breken. Het persen duurdecook lang. Ik had 8 persweeen nodig
Ik dacht dat ik gek zou worden. En ze was slechts 3,6 kg.
Liubi.... 8 persweeën maar?! Daar teken ik echt voor.... Bij onze eerste heb ik (naar mijn idee) wel 100 persweeën gehad. In ieder geval 2 en half uur lang achter elkaar persweeën... Dus het zullen er zeker een stuk of 40 geweest zijn...
Maar wat vervelend zeg, dat je moest blijven liggen... Heftig hoor...
vrijdag 6 juni 2014 om 11:14
On topic: ik gooi hem er maar weer eens in.....denk je er om dat een ziekenhuis ook vol kan zijn? (En het andere ziekenhuis in de buurt ook....?!)
Dat is de reden dat mijn oudste thuis is geboren. Overigens vond ik dat zelf erg fijn, maar mijn man vond het vreselijk. Die vond de verantwoordelijkheid en het risico veel te groot.
Dit keer heb ik een medische indicatie en is mijn plekkie dus gereserveerd.
Ik heb in mijn bevallingsplan opgenomen dat ik geen pijnstilling aangeboden wil krijgen en dat ik verschillende houdingen aan wil kunnen nemen. Verder wil ik niet te vaak getoucheerd worden, zo min mogelijk mensen om ons heen en dat er zachtjes gesproken wordt. Ik ben benieuwd hoe ze daar mee omgaan. (Heb het natuurlijk wel al besproken en alles zit mijn dossier)
Dat is de reden dat mijn oudste thuis is geboren. Overigens vond ik dat zelf erg fijn, maar mijn man vond het vreselijk. Die vond de verantwoordelijkheid en het risico veel te groot.
Dit keer heb ik een medische indicatie en is mijn plekkie dus gereserveerd.
Ik heb in mijn bevallingsplan opgenomen dat ik geen pijnstilling aangeboden wil krijgen en dat ik verschillende houdingen aan wil kunnen nemen. Verder wil ik niet te vaak getoucheerd worden, zo min mogelijk mensen om ons heen en dat er zachtjes gesproken wordt. Ik ben benieuwd hoe ze daar mee omgaan. (Heb het natuurlijk wel al besproken en alles zit mijn dossier)
vrijdag 6 juni 2014 om 11:29
@Marco, de enige verloskundige die ik kon vinden die me op mijn manier wilde begeleiden zat op 45 minuten rijden. Gezien de snelheid van mijn eerste bevalling vond ik dat te ver. Ik heb daarom voor het ziekenhuis gekozen; ook geen keus, maar in ieder geval universitair opgeleide hulpverleners.
En een goede keus achteraf, want als het meezit gaat alles zoals ik wens Alleen niet thuis, Nouja, een klein offer
En een goede keus achteraf, want als het meezit gaat alles zoals ik wens Alleen niet thuis, Nouja, een klein offer
vrijdag 6 juni 2014 om 13:15
Ruggenprik
Ik heb bij mijn tweede bewust gekozen voor het bevallen in het zh met rp. Ik vond het perfect! Ik heb geen pijn geleden en werd heel erg goed verzorgd. Op het moment van bevallen ben ik toch niet bezig met mijn omgeving. Na de bevalling weer naar een schoon huis.
Ps. mijn eerste bevalling was echt traumatisch. Thuis, ziekenhuis en zonder rp. Nooit meer.
Ik heb bij mijn tweede bewust gekozen voor het bevallen in het zh met rp. Ik vond het perfect! Ik heb geen pijn geleden en werd heel erg goed verzorgd. Op het moment van bevallen ben ik toch niet bezig met mijn omgeving. Na de bevalling weer naar een schoon huis.
Ps. mijn eerste bevalling was echt traumatisch. Thuis, ziekenhuis en zonder rp. Nooit meer.
vrijdag 6 juni 2014 om 18:01
quote:south schreef op 06 juni 2014 @ 11:09:
[...]
Liubi.... 8 persweeën maar?! Daar teken ik echt voor.... Bij onze eerste heb ik (naar mijn idee) wel 100 persweeën gehad. In ieder geval 2 en half uur lang achter elkaar persweeën... Dus het zullen er zeker een stuk of 40 geweest zijn...
Maar wat vervelend zeg, dat je moest blijven liggen... Heftig hoor...
Ik begrijp je punt wel. Maar in vergelijking met de ween die ik had en in vergelijking met de geboorte van mijn tweede kind was het nogal.... shocking Mijn Amerikaanse gynaecologe had me er wel op voorbereid in die zin dat ze bevallen in Saoedi vergeleek met bevallen in het Amerika van de fifties qua mentaliteit. Ik had het trouwens wel enorm getroffen met mijn gynaecoloog. Hij vond het prima dat ik geen pijn stilling wilde en hij was enorm aardig en professioneel. Hij wilde ook voor een bevalling zonder pijnstilling gaan terwijl dat hier in Saoedie toch relatief ongebruikelijk is.
Maar ik had wel nog drie dagen pijn in mijn rug.
[...]
Liubi.... 8 persweeën maar?! Daar teken ik echt voor.... Bij onze eerste heb ik (naar mijn idee) wel 100 persweeën gehad. In ieder geval 2 en half uur lang achter elkaar persweeën... Dus het zullen er zeker een stuk of 40 geweest zijn...
Maar wat vervelend zeg, dat je moest blijven liggen... Heftig hoor...
Ik begrijp je punt wel. Maar in vergelijking met de ween die ik had en in vergelijking met de geboorte van mijn tweede kind was het nogal.... shocking Mijn Amerikaanse gynaecologe had me er wel op voorbereid in die zin dat ze bevallen in Saoedi vergeleek met bevallen in het Amerika van de fifties qua mentaliteit. Ik had het trouwens wel enorm getroffen met mijn gynaecoloog. Hij vond het prima dat ik geen pijn stilling wilde en hij was enorm aardig en professioneel. Hij wilde ook voor een bevalling zonder pijnstilling gaan terwijl dat hier in Saoedie toch relatief ongebruikelijk is.
Maar ik had wel nog drie dagen pijn in mijn rug.
vrijdag 6 juni 2014 om 19:28
Liubi, ik bedoel dat laatste zinnetje absoluut niet cynisch hoor... Ik vind jouw verhaal echt heftig klinken... Inderdaad heel ouderwets.
Die twee en half uur persweeën van mij waren vermoeiend, maar goed te doen. Vooral omdat ik alle houdingen aan kon nemen die ik wilde. En natuurlijk ook omdat het allemaal goed is afgeloepn, met een natuurlijke geboorte.
Die twee en half uur persweeën van mij waren vermoeiend, maar goed te doen. Vooral omdat ik alle houdingen aan kon nemen die ik wilde. En natuurlijk ook omdat het allemaal goed is afgeloepn, met een natuurlijke geboorte.
vrijdag 6 juni 2014 om 20:11
Liubi, betekende die fifties mentaliteit ook dat je man bij voorkeur op de gang moest?
Bevallen zonder persen: ik heb bij geen van mijn bevallingen ooit bewust geperst. Dat deed mijn lijf zelf wel. Het was niet zo dat het daardoor heel rustig ging. In tegendeel: alledrie mijn kinderen zijn opgevangen door een vk die nog net tijd gehad had 1 korte handschoen aan te doen.
Bevallen zonder persen: ik heb bij geen van mijn bevallingen ooit bewust geperst. Dat deed mijn lijf zelf wel. Het was niet zo dat het daardoor heel rustig ging. In tegendeel: alledrie mijn kinderen zijn opgevangen door een vk die nog net tijd gehad had 1 korte handschoen aan te doen.
zaterdag 7 juni 2014 om 07:49
Inderdaad volg je gevoel! Ik wilde in het ziekenhuis bevallen, om ook hier eerder genoemde redenen. Ik woon klein en wilde niet die rotzooi etc. Ik ging naar een voorlichting in het ziekenhuis en mijn gevoel begon te twijfelen, maar ik had nog steeds bovenstaande argumenten om toch maar naar het ziekenhuis te gaan.
Tijdens de bevalling ging het ineens heel hard. Ik was nog thuis. Ik kreeg in een keer heel veel pijn en heftige weeën. Al voor de verloskundige bij mij thuis was heb ik gezegd dat als ik al ver was, ik dan thuis wilde blijven. Hoewel in mijn bevallingsplan stond dat ik naar het ziekenhuis wilde. Mijn verloskundige checkte de ontsluiting en had al 9,5 cm. Besloten om thuis te bevallen ook al had ik dat helemaal niet voorbereid. Maar was geen punt, kraamzorg wordt gebeld, die zijn zo ervaren. Moest uiteindelijk toch naar het ziekenhuis. Zonder spoed! En heb later op de foto's gezien dat er allemaal spullen klaarstonden voor de geboorte, daar ben ik zelf langs gelopen, niet gezien.
Bij een volgende bevalling wil ik weer een thuisbevalling proberen.
Kortom, tijdens je bevalling weet je, wat goed voelt. En durf daar voor te kiezen. Durf af te wijken van al je plannen als dat op dat moment beter voelt.
Je kan het, succes!!
Tijdens de bevalling ging het ineens heel hard. Ik was nog thuis. Ik kreeg in een keer heel veel pijn en heftige weeën. Al voor de verloskundige bij mij thuis was heb ik gezegd dat als ik al ver was, ik dan thuis wilde blijven. Hoewel in mijn bevallingsplan stond dat ik naar het ziekenhuis wilde. Mijn verloskundige checkte de ontsluiting en had al 9,5 cm. Besloten om thuis te bevallen ook al had ik dat helemaal niet voorbereid. Maar was geen punt, kraamzorg wordt gebeld, die zijn zo ervaren. Moest uiteindelijk toch naar het ziekenhuis. Zonder spoed! En heb later op de foto's gezien dat er allemaal spullen klaarstonden voor de geboorte, daar ben ik zelf langs gelopen, niet gezien.
Bij een volgende bevalling wil ik weer een thuisbevalling proberen.
Kortom, tijdens je bevalling weet je, wat goed voelt. En durf daar voor te kiezen. Durf af te wijken van al je plannen als dat op dat moment beter voelt.
Je kan het, succes!!
zaterdag 7 juni 2014 om 09:01
Wat de rest al schreef, kies waar jij je het meest relaxed bij voelt.
Ik had voor de oudste geen keuze, want medische indicatie. Hij was niet ingedaald toen de vliezen braken. Ik heb toen een ruggenprik gehad, niet omdat het zo pijnlijk was, maar omdat ik doodmoe was, na een nacht (6 uur) weeën en toen nog geen ontsluiting had. (Baarmoedermond moest nog verweken). Heb nog net de anesthesist niet ten huwelijk gevraagd, zo blij was ik ermee.
Van mijn tweede was ik de eerste maanden overtuigd dat ik poliklinisch wilde bevallen. Tot de vlos aangaf dat ze verwacht dat deze bevalling maar een uurtje of 4 a 5 zal duren. Toen vond ik het ineens veel te veel gedoe om voor die paar uurtjes te gaan verkassen. Dus als alles gewoon goed blijft gaan, beval ik dit keer thuis. Ik kan je over een week of 6 vertellen hoe dat was.
Een thuisbevalling is trouwens niet risicovoller dan een poliklinische bevalling: http://www.ntvg.nl/public ... klinische-bevallingen/pdf
Als je pijnstilling wil, wordt het automatisch een klinische bevalling. Dus dan krijg je wel ziekenhuispersoneel en -apparatuur in tegenstelling tot thuis en poliklinisch. Het is alleen niet te onderzoeken of dat (on)veiliger is, omdat de groepen niet vergelijkbaar zijn.
Ik had voor de oudste geen keuze, want medische indicatie. Hij was niet ingedaald toen de vliezen braken. Ik heb toen een ruggenprik gehad, niet omdat het zo pijnlijk was, maar omdat ik doodmoe was, na een nacht (6 uur) weeën en toen nog geen ontsluiting had. (Baarmoedermond moest nog verweken). Heb nog net de anesthesist niet ten huwelijk gevraagd, zo blij was ik ermee.
Van mijn tweede was ik de eerste maanden overtuigd dat ik poliklinisch wilde bevallen. Tot de vlos aangaf dat ze verwacht dat deze bevalling maar een uurtje of 4 a 5 zal duren. Toen vond ik het ineens veel te veel gedoe om voor die paar uurtjes te gaan verkassen. Dus als alles gewoon goed blijft gaan, beval ik dit keer thuis. Ik kan je over een week of 6 vertellen hoe dat was.
Een thuisbevalling is trouwens niet risicovoller dan een poliklinische bevalling: http://www.ntvg.nl/public ... klinische-bevallingen/pdf
Als je pijnstilling wil, wordt het automatisch een klinische bevalling. Dus dan krijg je wel ziekenhuispersoneel en -apparatuur in tegenstelling tot thuis en poliklinisch. Het is alleen niet te onderzoeken of dat (on)veiliger is, omdat de groepen niet vergelijkbaar zijn.
beetje handige huisvrouw slaat een stel drukknopen in het kruis
