Zwanger
alle pijlers
Thuisbevalling vs ziekenhuis vs pijnbestrijding
donderdag 5 juni 2014 om 11:17
Hi allemaal!
Graag jullie advies gevraagd!
Ik ben zwanger en heb altijd automatisch gedacht thuis te bevallen.
Nu zijn er de laatste tijd veel berichten geweest over een eventueel hoger risico bij een thuisbevalling en begin ik toch te twijfelen wat beter is. Helaas vind ik internet weinig duidelijkheid bieden.
Daarnaast heeft m'n vriend een lichte voorkeur voor het ziekenhuis, overigens laat hij de beslissing volledig aan mij over.
Als laatste schuift m'n moeder steeds subtiel artikelen toe over een ruggeprik en andere vormen van pijnbestrijding.
En dan vraag ik me af waarom ik eigenlijk zonodig alles thuis op de 'ouderwetse' manier wil doen.
Kortom, twijfel!!
Wat vinden jullie?
Graag jullie advies gevraagd!
Ik ben zwanger en heb altijd automatisch gedacht thuis te bevallen.
Nu zijn er de laatste tijd veel berichten geweest over een eventueel hoger risico bij een thuisbevalling en begin ik toch te twijfelen wat beter is. Helaas vind ik internet weinig duidelijkheid bieden.
Daarnaast heeft m'n vriend een lichte voorkeur voor het ziekenhuis, overigens laat hij de beslissing volledig aan mij over.
Als laatste schuift m'n moeder steeds subtiel artikelen toe over een ruggeprik en andere vormen van pijnbestrijding.
En dan vraag ik me af waarom ik eigenlijk zonodig alles thuis op de 'ouderwetse' manier wil doen.
Kortom, twijfel!!
Wat vinden jullie?
donderdag 5 juni 2014 om 14:21
quote:Vl43inder schreef op 05 juni 2014 @ 14:13:
Bij mij werd ook ctg en echo apparatuur ingezet bij beide bevallingen in het zh. Godzijdank zelfs.Een ctg wordt niet standaard, gewoon voor de leuk aangesloten in normale gevallen. Ik weet natuurlijk niet wat de situatie was, maar (correct me if i'm wrong) heb het vermoeden dat er redenen waren om te twijfelen aan de conditie van de baby. Thuis zou je dan ingestuurd worden. Als er allerlei monitoring nodig is, spreek je niet meer van een ongestoorde bevalling in de eerste lijn, door je eigen verloskundige. Kan goed zijn dat zij erbij was (en de begeleiding nog deed dat hangt af van het zh), maar als er echt stront aan de knikker is word je overgedragen. Een eerstelijns vk kan best een ctg interpreteren, maar is daar niet in gespecialiseerd en dus ben je dan beter af in de 2e lijn.
Bij mij werd ook ctg en echo apparatuur ingezet bij beide bevallingen in het zh. Godzijdank zelfs.Een ctg wordt niet standaard, gewoon voor de leuk aangesloten in normale gevallen. Ik weet natuurlijk niet wat de situatie was, maar (correct me if i'm wrong) heb het vermoeden dat er redenen waren om te twijfelen aan de conditie van de baby. Thuis zou je dan ingestuurd worden. Als er allerlei monitoring nodig is, spreek je niet meer van een ongestoorde bevalling in de eerste lijn, door je eigen verloskundige. Kan goed zijn dat zij erbij was (en de begeleiding nog deed dat hangt af van het zh), maar als er echt stront aan de knikker is word je overgedragen. Een eerstelijns vk kan best een ctg interpreteren, maar is daar niet in gespecialiseerd en dus ben je dan beter af in de 2e lijn.
donderdag 5 juni 2014 om 14:24
Mn 2de bevalling was thuis. Het was niet gepland maar omdat de ontsluiting ontzettend snel ging, kon ik thuis bevallen.
Mn dochter kwam ter wereld met de navelstreng strak om haar nek. Ze moest zelfs gereanimeerd worden.
De verloskundige handelde best goed, maar je kon de stress goed voelen.
15 min na de bevalling moesten we naar het ziekenhuis voor een paar checks, en of m'n dochter geen schade heeft opgelopen.
Ik moet wel zeggen dat ik de hele bevalling proces erg fijn vond en heel rustgevend.
Ik was dat wel niet voorbereid op een thuisbevalling, maar onze vertrouwde omgeving gaf mijn man en mij rust.
Ik wens je veel succes met de keuze die gaat maken
Mn dochter kwam ter wereld met de navelstreng strak om haar nek. Ze moest zelfs gereanimeerd worden.
De verloskundige handelde best goed, maar je kon de stress goed voelen.
15 min na de bevalling moesten we naar het ziekenhuis voor een paar checks, en of m'n dochter geen schade heeft opgelopen.
Ik moet wel zeggen dat ik de hele bevalling proces erg fijn vond en heel rustgevend.
Ik was dat wel niet voorbereid op een thuisbevalling, maar onze vertrouwde omgeving gaf mijn man en mij rust.
Ik wens je veel succes met de keuze die gaat maken
Waar een wil is, is een weg
donderdag 5 juni 2014 om 14:26
Wat mij ook van thuisbevallen weerhoudt; als het echt mis gaat wil ik die herinnering niet aan mn eigen bed /huis gekoppeld hebben.
Ik ken overigens wel positieve thuisbeval verhalen. Mn nicht wilde absoluut niet thuis maar toen vk kwam was ze al te ver (mocht gelijk persen) Is ondanks dat ze helemaal geen thuisbeval spullen had goed gegaan zonder knip of wat dan ook. Enige nadeel vond ze dat dochterlief nog thuis was en niks begreep van de commotie en dat de kraam er nog niet was.
Ken ook een verhaal van een ex collega, woont in Engeland. Zij was van de antroposofische inslag (natuurlijk etc) dus gezocht naar een vk om t thuis te kunnen doen. Eenmaal bezig stond VK in de file, viel telefonisch steeds weg en collega moest uiteindelijk.kind eruit trekken (zat vast) om daarna zijn partner weg te zien zakken wegens hevig bloed verlies. Ambu was al wel gestuurd maar hij heeft bijna 15 minuten met een pasgeboren kind en een vrouw die in en.uit bewustzijn ging letterlijk doodsangsten uitgestaan.
Dit is uitaard een ultiem horrorscenario en gelukkig is alles (na een opname van de moeder van 4 dagen) goed gekomen, maar HIJ doet het iig nooit meer thuis.
Ik ken overigens wel positieve thuisbeval verhalen. Mn nicht wilde absoluut niet thuis maar toen vk kwam was ze al te ver (mocht gelijk persen) Is ondanks dat ze helemaal geen thuisbeval spullen had goed gegaan zonder knip of wat dan ook. Enige nadeel vond ze dat dochterlief nog thuis was en niks begreep van de commotie en dat de kraam er nog niet was.
Ken ook een verhaal van een ex collega, woont in Engeland. Zij was van de antroposofische inslag (natuurlijk etc) dus gezocht naar een vk om t thuis te kunnen doen. Eenmaal bezig stond VK in de file, viel telefonisch steeds weg en collega moest uiteindelijk.kind eruit trekken (zat vast) om daarna zijn partner weg te zien zakken wegens hevig bloed verlies. Ambu was al wel gestuurd maar hij heeft bijna 15 minuten met een pasgeboren kind en een vrouw die in en.uit bewustzijn ging letterlijk doodsangsten uitgestaan.
Dit is uitaard een ultiem horrorscenario en gelukkig is alles (na een opname van de moeder van 4 dagen) goed gekomen, maar HIJ doet het iig nooit meer thuis.
donderdag 5 juni 2014 om 14:31
quote:esther766 schreef op 05 juni 2014 @ 14:18:
Het klopt inderdaad dat ik het nogal dommig vind om thuis te bevallen. Het hoeft gewoon niet, dus waarom zou je een dergelijk risico nemen. En helemaal als je blijkbaar wel bezorgd bent over hoe het met je baby gaat, want je verdiept je in de mogelijke kleine risico's van een ruggeprik. Dat terwijl een ruggeprik een volledig algemeen gebruikte pijnbestrijding is bij bevallingen over de hele (ontwikkelde) wereld.
Ik snap simpelweg niet dat je je over zouets druk kunt maken en dan wel gewoon in je eigen huis zoiets risicovols gaat doen als bevallen!
Ik snap dat ik wat onaardig overkom voor degenen die thuisbevallen hoog in het vaandel hebben, maar ik ga voor veiligheid.
Ook mee eens.
Ik bedoel, de argumenten van 'lekker in eigen bed/eigen douche/geen gesleep' wegen toch niet op tegen de eventuele risico's als je tijdens je bevalling met spoed hulp nodig hebt? Of als de baby met spoed hulp nodig heeft na de bevalling?
Natuurlijk, als je thuis bent kún je nog naar een ziekenhuis, maar bij echte spoed? En dan moet je nog met je pijnen en alle moeite van dien uit je bed,naar de auto, ziekenhuis in, etc.
En natuurlijk gaan er ook heel veel bevallingen gewoon heel goed of relatief makkelijk, en is dat thuis hartstikke goed gegaan, maar vind het zeker niet opwegen tegen de risico's.
En dan wel heel veel twijfels hebben over een ruggeprik..Ik snap de gedachtengang gewoon niet zo.
Het klopt inderdaad dat ik het nogal dommig vind om thuis te bevallen. Het hoeft gewoon niet, dus waarom zou je een dergelijk risico nemen. En helemaal als je blijkbaar wel bezorgd bent over hoe het met je baby gaat, want je verdiept je in de mogelijke kleine risico's van een ruggeprik. Dat terwijl een ruggeprik een volledig algemeen gebruikte pijnbestrijding is bij bevallingen over de hele (ontwikkelde) wereld.
Ik snap simpelweg niet dat je je over zouets druk kunt maken en dan wel gewoon in je eigen huis zoiets risicovols gaat doen als bevallen!
Ik snap dat ik wat onaardig overkom voor degenen die thuisbevallen hoog in het vaandel hebben, maar ik ga voor veiligheid.
Ook mee eens.
Ik bedoel, de argumenten van 'lekker in eigen bed/eigen douche/geen gesleep' wegen toch niet op tegen de eventuele risico's als je tijdens je bevalling met spoed hulp nodig hebt? Of als de baby met spoed hulp nodig heeft na de bevalling?
Natuurlijk, als je thuis bent kún je nog naar een ziekenhuis, maar bij echte spoed? En dan moet je nog met je pijnen en alle moeite van dien uit je bed,naar de auto, ziekenhuis in, etc.
En natuurlijk gaan er ook heel veel bevallingen gewoon heel goed of relatief makkelijk, en is dat thuis hartstikke goed gegaan, maar vind het zeker niet opwegen tegen de risico's.
En dan wel heel veel twijfels hebben over een ruggeprik..Ik snap de gedachtengang gewoon niet zo.
donderdag 5 juni 2014 om 14:32
quote:esther766 schreef op 05 juni 2014 @ 14:18:
Het klopt inderdaad dat ik het nogal dommig vind om thuis te bevallen. Het hoeft gewoon niet, dus waarom zou je een dergelijk risico nemen. En helemaal als je blijkbaar wel bezorgd bent over hoe het met je baby gaat, want je verdiept je in de mogelijke kleine risico's van een ruggeprik. Dat terwijl een ruggeprik een volledig algemeen gebruikte pijnbestrijding is bij bevallingen over de hele (ontwikkelde) wereld.
Ik snap simpelweg niet dat je je over zouets druk kunt maken en dan wel gewoon in je eigen huis zoiets risicovols gaat doen als bevallen!
Ik snap dat ik wat onaardig overkom voor degenen die thuisbevallen hoog in het vaandel hebben, maar ik ga voor veiligheid.
Esther, jij doet beweringen die je niet wil/kan onderbouwen. Door de manier waarop je schrijft krijg ik het idee dat je niet echt bekend bent met de materie. Er is nog steeds bewezen dat thuisbevallen, mits zorgvuldige risicoselectie is toegepast, net zo veilig is als een poliklinische bevalling. Ik vraag me dus ook echt af waar jij je wijsheid vandaan haalt.
Je stukje over de ruggenprik doet mijn vermoedens over jouw kennis nog verder toenemen. Er is juist internationaal ook steeds meer aandacht voor de nadelen van een ruggenprik. Een ruggenprik leidt tot een hoger aantal kunstverlossingen en sectio's, wat op zijn beurt ook weer de risico's op complicaties doet toenemen. En dan heb ik het nu alleen nog over de ernstigere complicaties. Zaken als koorts, niet vorderende ontsluiting/uitdrijving en lekkend hersenvocht hoef ik niet meer toe te lichten, lijkt me.
neemt niet weg dat een ruggenprik een prima oplossing kan zijn in bepaalde gevallen, maar de nadelen weglachen 'omdat iedereen het gebruikt', getuigt niet van veel inzicht in de materie.
Het klopt inderdaad dat ik het nogal dommig vind om thuis te bevallen. Het hoeft gewoon niet, dus waarom zou je een dergelijk risico nemen. En helemaal als je blijkbaar wel bezorgd bent over hoe het met je baby gaat, want je verdiept je in de mogelijke kleine risico's van een ruggeprik. Dat terwijl een ruggeprik een volledig algemeen gebruikte pijnbestrijding is bij bevallingen over de hele (ontwikkelde) wereld.
Ik snap simpelweg niet dat je je over zouets druk kunt maken en dan wel gewoon in je eigen huis zoiets risicovols gaat doen als bevallen!
Ik snap dat ik wat onaardig overkom voor degenen die thuisbevallen hoog in het vaandel hebben, maar ik ga voor veiligheid.
Esther, jij doet beweringen die je niet wil/kan onderbouwen. Door de manier waarop je schrijft krijg ik het idee dat je niet echt bekend bent met de materie. Er is nog steeds bewezen dat thuisbevallen, mits zorgvuldige risicoselectie is toegepast, net zo veilig is als een poliklinische bevalling. Ik vraag me dus ook echt af waar jij je wijsheid vandaan haalt.
Je stukje over de ruggenprik doet mijn vermoedens over jouw kennis nog verder toenemen. Er is juist internationaal ook steeds meer aandacht voor de nadelen van een ruggenprik. Een ruggenprik leidt tot een hoger aantal kunstverlossingen en sectio's, wat op zijn beurt ook weer de risico's op complicaties doet toenemen. En dan heb ik het nu alleen nog over de ernstigere complicaties. Zaken als koorts, niet vorderende ontsluiting/uitdrijving en lekkend hersenvocht hoef ik niet meer toe te lichten, lijkt me.
neemt niet weg dat een ruggenprik een prima oplossing kan zijn in bepaalde gevallen, maar de nadelen weglachen 'omdat iedereen het gebruikt', getuigt niet van veel inzicht in de materie.
donderdag 5 juni 2014 om 14:42
Voordat je pijnbestrijding laat meewegen: zoek goed uit of dit ook 24/7 mogelijk is. Op de open dag van ons streekziekenhuis werd alles heel mooi verteld uiteraard. Totdat je buiten kantooruren midden in de nacht ligt te bevallen. Niet mogelijk.
Als je ver van het ziekenhuis woont en kiest voor poliklinisch: overleg met VK goed wanneer je naar het ZH gaat. Bij teveel ontsluiting bij aankomst kun je een epidurale ook vergeten.
Bij nader inzien had het ook heel goed thuis kunnen gebeuren. Maar zowel man als ik vonden het bij de eerste toch een prettig idee om al ter plekke te zijn zeg maar.
Als je ver van het ziekenhuis woont en kiest voor poliklinisch: overleg met VK goed wanneer je naar het ZH gaat. Bij teveel ontsluiting bij aankomst kun je een epidurale ook vergeten.
Bij nader inzien had het ook heel goed thuis kunnen gebeuren. Maar zowel man als ik vonden het bij de eerste toch een prettig idee om al ter plekke te zijn zeg maar.
donderdag 5 juni 2014 om 14:49
Ik heb niet de hele discussie gelezen, dus misschien sla ik als ik tang op een varken..
Tijdens mijn zwangerschappen zag ik alles door een roze bril en was enorm into Beatrijs Smulders met haar boeken over thuisbevallen bij kaarslicht.
En idd ik heb twee geweldige thuisbevallingen gehad. Heerlijk in mijn eigen bed, waar alles perfect is gegaan. Ik kijk er heel fijn op terug.
Van te voren ben ik wel naar een bijeenkomst in het ziekenhuis geweest, maar dat kwam heel kil over Dat zal ook mee hebben gespeeld in mijn keuze. .( Tegenwoordig hebben ze geïnvesteerd in kraamsuites en ziet het er een stuk beter uit.)
Achteraf, nu ik wat minder hormonaal ben en het wat nuchterder bekijk, zie ik wel in dat ik enorm geluk heb gehad.
Zeker bij een eerste bevalling zou ik, met wat ik nu allemaal weet, voor het ziekenhuis kiezen. Mocht dat heel goed gaan, zou je evt bij een tweede voor thuis kunnen kiezen, hoewel een goede eerste bevalling natuurlijk geen garanties geeft voor een tweede, maar dan weet je wel iets beter wat je kunt verwachten.
Pijnbestrijding heb ik echt geen moment gemist. Met mijn bevallingen had ik dat ook niet in het ziekenhuis willen hebben.
Tijdens mijn zwangerschappen zag ik alles door een roze bril en was enorm into Beatrijs Smulders met haar boeken over thuisbevallen bij kaarslicht.
En idd ik heb twee geweldige thuisbevallingen gehad. Heerlijk in mijn eigen bed, waar alles perfect is gegaan. Ik kijk er heel fijn op terug.
Van te voren ben ik wel naar een bijeenkomst in het ziekenhuis geweest, maar dat kwam heel kil over Dat zal ook mee hebben gespeeld in mijn keuze. .( Tegenwoordig hebben ze geïnvesteerd in kraamsuites en ziet het er een stuk beter uit.)
Achteraf, nu ik wat minder hormonaal ben en het wat nuchterder bekijk, zie ik wel in dat ik enorm geluk heb gehad.
Zeker bij een eerste bevalling zou ik, met wat ik nu allemaal weet, voor het ziekenhuis kiezen. Mocht dat heel goed gaan, zou je evt bij een tweede voor thuis kunnen kiezen, hoewel een goede eerste bevalling natuurlijk geen garanties geeft voor een tweede, maar dan weet je wel iets beter wat je kunt verwachten.
Pijnbestrijding heb ik echt geen moment gemist. Met mijn bevallingen had ik dat ook niet in het ziekenhuis willen hebben.
donderdag 5 juni 2014 om 14:50
Invloed Nederlands verloskundig systeem op perinatale sterfte niet eenduidig
Een onderzoek over de periode 2000-2006 wees uit dat de perinatale sterfte bij vrouwen met een laag risico bij wie de bevalling startte in de eerste lijn lager was dan die bij vrouwen met eenhoog risico bij wie de bevalling startte in de tweede lijn (Ravelli et al., 2008). Uit ander onderzoek bleek de perinatale sterfte in geval van acute verwijzing van de eerste naar de tweede lijn hoger te zijn dan wanneer er geen sprake was van verwijzing (Amelink-Verburg et al., 2008; Evers et al., 2010). Dit wijst op een goede werking van het selectiemechanisme, waarbij verloskundigen de zwangere bij een verhoogd risico doorsturen naar de gynaecoloog.
Een studie in de Utrechtse regio had als onverwachte bevinding dat de kans op perinatale sterfte bij vrouwen bij wie de bevalling startte in de eerste lijntweemaal zo hoog was als bij vrouwen bij wie de bevalling startte in de tweede lijn (Evers et al., 2010). De onderzoekers en anderen roepen op tot diepgaander onderzoek naar zorggerelateerde oorzaken van perinatale sterfte (perinatale audits) en tot nader onderzoek naar voor- en nadelenvan het huidige zorgsysteem en eventuele aanpassingen (Evers et al., 2010; Mol et al., 2010; Croonen, 2010).
Ook in Engeland is onderzoek gedaan naar de uitkomsten van zorg naar plaats van de baring (thuis, geboortecentrum of ziekenhuis). Gezonde vrouwen zonder risicofactoren die thuis bevielen van hun eerste kind hadden een iets verhoogd risico op perinatale sterfte en intrapartumgerelateerde neonatale morbiditeit. Dit gold niet voor vrouwen die van hun tweede kind, of meer bevielen. Thuis of in een geboortecentrum bevallen hing samen met minder ingrepen rond de bevalling dan vrouwen die in het ziekenhuis bevielen (Bocklehurst, 2011).
Volledige artikel
http://www.nationaalkompa ... erschillen-internationaal
Een onderzoek over de periode 2000-2006 wees uit dat de perinatale sterfte bij vrouwen met een laag risico bij wie de bevalling startte in de eerste lijn lager was dan die bij vrouwen met eenhoog risico bij wie de bevalling startte in de tweede lijn (Ravelli et al., 2008). Uit ander onderzoek bleek de perinatale sterfte in geval van acute verwijzing van de eerste naar de tweede lijn hoger te zijn dan wanneer er geen sprake was van verwijzing (Amelink-Verburg et al., 2008; Evers et al., 2010). Dit wijst op een goede werking van het selectiemechanisme, waarbij verloskundigen de zwangere bij een verhoogd risico doorsturen naar de gynaecoloog.
Een studie in de Utrechtse regio had als onverwachte bevinding dat de kans op perinatale sterfte bij vrouwen bij wie de bevalling startte in de eerste lijntweemaal zo hoog was als bij vrouwen bij wie de bevalling startte in de tweede lijn (Evers et al., 2010). De onderzoekers en anderen roepen op tot diepgaander onderzoek naar zorggerelateerde oorzaken van perinatale sterfte (perinatale audits) en tot nader onderzoek naar voor- en nadelenvan het huidige zorgsysteem en eventuele aanpassingen (Evers et al., 2010; Mol et al., 2010; Croonen, 2010).
Ook in Engeland is onderzoek gedaan naar de uitkomsten van zorg naar plaats van de baring (thuis, geboortecentrum of ziekenhuis). Gezonde vrouwen zonder risicofactoren die thuis bevielen van hun eerste kind hadden een iets verhoogd risico op perinatale sterfte en intrapartumgerelateerde neonatale morbiditeit. Dit gold niet voor vrouwen die van hun tweede kind, of meer bevielen. Thuis of in een geboortecentrum bevallen hing samen met minder ingrepen rond de bevalling dan vrouwen die in het ziekenhuis bevielen (Bocklehurst, 2011).
Volledige artikel
http://www.nationaalkompa ... erschillen-internationaal
donderdag 5 juni 2014 om 14:51
Esther en Lisaviva, ja, dat meen ik echt. Dat de rest van de wereld iets doet, betekent niet dat dat per definitie beter is - zie het voorbeeld van kraamzorg, waar de rest van de wereld niet aan doet, om dichtbij het onderwerp te blijven.
Daar komt dan nog bij dat in Nederland de afstanden veel kleiner zijn dan in veel andere landen, waardoor objectieve afwegingen die voor andere landen gelden, voor Nederland niet opgaan. Het klinkt misschien veiliger, een ziekenhuis, maar als je vanuit je slaapkamer net zo snel in de ok bent als vanuit de verloskamer, kan de praktijk toch anders uitvallen. En als we het dan toch hebben over 'een beetje dommig': ik vind het een beetje dommig om met zulke factoren geen rekening te houden. Ook niet nadat al tien keer aangegeven is dat t zo werkt.
Plus nog dat we hier een infrastructuur hebben met vk's die veel bevallingen doen, en dus ervaring hebben in het herkennen van dingen die niet soepel verlopen. Wat diaa beschrijft, een vk die eindeloos in de file staat, gebeurt in Nederland, waar vk's (kleine) postcode gebieden bedienen toch aanzienlijk minder snel...
Daar komt dan nog bij dat in Nederland de afstanden veel kleiner zijn dan in veel andere landen, waardoor objectieve afwegingen die voor andere landen gelden, voor Nederland niet opgaan. Het klinkt misschien veiliger, een ziekenhuis, maar als je vanuit je slaapkamer net zo snel in de ok bent als vanuit de verloskamer, kan de praktijk toch anders uitvallen. En als we het dan toch hebben over 'een beetje dommig': ik vind het een beetje dommig om met zulke factoren geen rekening te houden. Ook niet nadat al tien keer aangegeven is dat t zo werkt.
Plus nog dat we hier een infrastructuur hebben met vk's die veel bevallingen doen, en dus ervaring hebben in het herkennen van dingen die niet soepel verlopen. Wat diaa beschrijft, een vk die eindeloos in de file staat, gebeurt in Nederland, waar vk's (kleine) postcode gebieden bedienen toch aanzienlijk minder snel...
donderdag 5 juni 2014 om 15:27
Diaa, het Utrechtse onderzoek wat in het artikel aangehaald wordt is behoorlijk bekritiseerd, onder andere vanwege de onderzoeksopzet en de interpretatie/indeling van cijfers. Overigens kwam in dat onderzoek ook naar voren dat het niet uitmaakte of sprake was van een thuis- of poliklinische bevalling. Ook een poliklinische bevalling valt onder de eerste lijn.
Maar goed, met deze discussie dwalen we inmiddels behoorlijk af. Feit blijft wel dat perinatale/maternale sterfte zo gecompliceerd en afhankelijk van meerdere factoren is, dat er heel moeilijk conclusies te trekken zijn. Tot op heden wijst onderzoek iig nog steeds niet uit dat thuis bevallen risicovoller is dan poliklinisch bevallen.
Ik ben helemaal niet pro thuis of poliklinisch, maar als iemand haar twijfels deelt rond plaats van bevallen, lijkt het me wel fijn als de informatie zo objectief mogelijk is.
TO, nogmaals, bevallen doe je het beste waar dat voor jou het veiligste voelt. Laat je daarbij leiden door je eigen verstand en gevoel, maar volgens mij doe je dat prima. Voelt het ziekenhuis voor jou toch veiliger, vooral daar heen gaan. Wil je liever thuis blijven, ook helemaal prima. De kans bij een eerste kind is inderdaad groter dat je toch eindigt in het ziekenhuis. De meeste verwijzingen zijn in dat geval ivm: 1 meconiumhoudend vruchtwater, 2 wens tot pijnstilling of 3 onvoldoende vorderende ontsluiting.
Maar goed, met deze discussie dwalen we inmiddels behoorlijk af. Feit blijft wel dat perinatale/maternale sterfte zo gecompliceerd en afhankelijk van meerdere factoren is, dat er heel moeilijk conclusies te trekken zijn. Tot op heden wijst onderzoek iig nog steeds niet uit dat thuis bevallen risicovoller is dan poliklinisch bevallen.
Ik ben helemaal niet pro thuis of poliklinisch, maar als iemand haar twijfels deelt rond plaats van bevallen, lijkt het me wel fijn als de informatie zo objectief mogelijk is.
TO, nogmaals, bevallen doe je het beste waar dat voor jou het veiligste voelt. Laat je daarbij leiden door je eigen verstand en gevoel, maar volgens mij doe je dat prima. Voelt het ziekenhuis voor jou toch veiliger, vooral daar heen gaan. Wil je liever thuis blijven, ook helemaal prima. De kans bij een eerste kind is inderdaad groter dat je toch eindigt in het ziekenhuis. De meeste verwijzingen zijn in dat geval ivm: 1 meconiumhoudend vruchtwater, 2 wens tot pijnstilling of 3 onvoldoende vorderende ontsluiting.
donderdag 5 juni 2014 om 18:21
Twee linkjes over thuisbevalling versus ziekenhuisbevalling..
"Hoge babysterfte niet door thuisbevalling" http://medischcontact.art ... t-door-thuisbevalling.htm
"Thuisbevalling minder ingrepen. Geen verschil in risico" http://www.bmj.com/highwi ... e_article_pdf/0/bmj.f3263
Ik wilde thuis bevallen maar ben onverhoopt toch in het ziekenhuis aan een ctg geeindigd. Achteraf niks aan de hand, baby deed het geweldig. De bevalling vond ik al met al een hele mooie ervaring, de pijn was heftig, weeen duurden lang, volgden kort op elkaar, maar ik kon het goed 'handelen'. Achteraf had de bevalling ook prima thuis kunnen plaatsvinden.
Probleem van ziekenhuisbevallingen is dat, vind ik, vaak ook de belangen van artsen en verpleegkundigen behoorlijk meespelen. Niet onterecht natuurlijk: als je 6 bevallingen op 1 dag doet, ga je niet bij elke dame een uur onder de baarkruk hangen. Ook niet als die dame dat graag wil.. Het moet arbotechnisch ook nog een beetje te doen zijn.
Een verloskundige bij een thuisbevalling kan veel meer rekening houden bij de belangen van de barende.
"Hoge babysterfte niet door thuisbevalling" http://medischcontact.art ... t-door-thuisbevalling.htm
"Thuisbevalling minder ingrepen. Geen verschil in risico" http://www.bmj.com/highwi ... e_article_pdf/0/bmj.f3263
Ik wilde thuis bevallen maar ben onverhoopt toch in het ziekenhuis aan een ctg geeindigd. Achteraf niks aan de hand, baby deed het geweldig. De bevalling vond ik al met al een hele mooie ervaring, de pijn was heftig, weeen duurden lang, volgden kort op elkaar, maar ik kon het goed 'handelen'. Achteraf had de bevalling ook prima thuis kunnen plaatsvinden.
Probleem van ziekenhuisbevallingen is dat, vind ik, vaak ook de belangen van artsen en verpleegkundigen behoorlijk meespelen. Niet onterecht natuurlijk: als je 6 bevallingen op 1 dag doet, ga je niet bij elke dame een uur onder de baarkruk hangen. Ook niet als die dame dat graag wil.. Het moet arbotechnisch ook nog een beetje te doen zijn.
Een verloskundige bij een thuisbevalling kan veel meer rekening houden bij de belangen van de barende.
donderdag 5 juni 2014 om 18:34
En misschien klinkt het een beetje suf, of zweverig.. het was mijn eerste kind. Toch had ik vooraf een voorstelling bij de bevalling: over pijnbestrijding, over hoe ik zou kunnen puffen/weeen opvangen, over hoe ik met pijn om zou gaan, over de rol van mijn vriend, over hoe snel het zou gaan. Ik voelde me daar heel zeker in, vandaar dat ik een thuisbevalling ook wel aandurfte.
Mijn idee van vooral is bij mij bizar genoeg voor de volle 100% uitgekomen kortom: luister vooral naar je gevoel.
Mijn idee van vooral is bij mij bizar genoeg voor de volle 100% uitgekomen kortom: luister vooral naar je gevoel.
donderdag 5 juni 2014 om 18:38
quote:glitglam schreef op 05 juni 2014 @ 14:31:
[...]
Ook mee eens.
Ik bedoel, de argumenten van 'lekker in eigen bed/eigen douche/geen gesleep' wegen toch niet op tegen de eventuele risico's als je tijdens je bevalling met spoed hulp nodig hebt? Of als de baby met spoed hulp nodig heeft na de bevalling?
Natuurlijk, als je thuis bent kún je nog naar een ziekenhuis, maar bij echte spoed? En dan moet je nog met je pijnen en alle moeite van dien uit je bed,naar de auto, ziekenhuis in, etc.
En natuurlijk gaan er ook heel veel bevallingen gewoon heel goed of relatief makkelijk, en is dat thuis hartstikke goed gegaan, maar vind het zeker niet opwegen tegen de risico's.
En dan wel heel veel twijfels hebben over een ruggeprik..Ik snap de gedachtengang gewoon niet zo.Maar dat moet toch sowieso, als je een ziekenhuisbevalling gaat doen? Ook als je die keus op voorhand hebt gemaakt.
[...]
Ook mee eens.
Ik bedoel, de argumenten van 'lekker in eigen bed/eigen douche/geen gesleep' wegen toch niet op tegen de eventuele risico's als je tijdens je bevalling met spoed hulp nodig hebt? Of als de baby met spoed hulp nodig heeft na de bevalling?
Natuurlijk, als je thuis bent kún je nog naar een ziekenhuis, maar bij echte spoed? En dan moet je nog met je pijnen en alle moeite van dien uit je bed,naar de auto, ziekenhuis in, etc.
En natuurlijk gaan er ook heel veel bevallingen gewoon heel goed of relatief makkelijk, en is dat thuis hartstikke goed gegaan, maar vind het zeker niet opwegen tegen de risico's.
En dan wel heel veel twijfels hebben over een ruggeprik..Ik snap de gedachtengang gewoon niet zo.Maar dat moet toch sowieso, als je een ziekenhuisbevalling gaat doen? Ook als je die keus op voorhand hebt gemaakt.
donderdag 5 juni 2014 om 18:45
Tja, het heeft gewoon 2 kanten. Ik denk (is dus geen feit) dat een thuisbevalling kan zorgen dat een bevalling vlotter verloopt (niet midden in de weeën een auto in moeten ed). Leidt je af van datgene waar je mee bezig bent.
Verder is het, als alles goed is gegaan, heerlijk om al lekker thuis te zijn, in je eigen omgeving.
Maar als er wat mis gaat kan het zijn dat elke minuut telt...Kom je in zo een situatie dan baal je misschien weer dat je niet in het ziekenhuis bent bevallen.
Daarentegen zijn er in mijn omgeving toch ook een aantal kindjes die in het ziekenhuis weer een bacterie hebben opgelopen en daarom behoorlijk langer moesten blijven. Ook niet leuk.
Ik ben, persoonlijk, heel erg van de veilige weg kiezen. Ik wilde niet dat, mocht het helemaal mis gaan, ik mezelf iets kon verwijten. Ik zou dan heel graag geen gevoelens als 'wat als' willen hebben.
Mijn moeder is vroeger begonnen aan een thuisbevalling. Ging niet goed, uiteindelijk naar het ziekenhuis, kindje teveel zuurstoftekort gehad. Mijn moeder heeft heel lang gedacht dat als ze in het ziekenhuis was geweest ze misschien wel 5 minuten eerder waren geweest en het er heel anders had uitgezien. Alleen om die reden koos ik voor het ziekenhuis.
Ik ben wel 2 keer thuis bevallen trouwens. Geen tijd meer om naar het ziekenhuis te gaan. Door gedoe met de placenta bij laatste bevalling met gillende sirenes naar het ZH. Heel veel bloed verloren. Misschien wel minder als ik al in het ziekenhuis geweest was...
Ik ben dus voorstander van het ZH. Gewoon, voor het geval dat... Maar dat is dus wel heel persoonlijk
Verder is het, als alles goed is gegaan, heerlijk om al lekker thuis te zijn, in je eigen omgeving.
Maar als er wat mis gaat kan het zijn dat elke minuut telt...Kom je in zo een situatie dan baal je misschien weer dat je niet in het ziekenhuis bent bevallen.
Daarentegen zijn er in mijn omgeving toch ook een aantal kindjes die in het ziekenhuis weer een bacterie hebben opgelopen en daarom behoorlijk langer moesten blijven. Ook niet leuk.
Ik ben, persoonlijk, heel erg van de veilige weg kiezen. Ik wilde niet dat, mocht het helemaal mis gaan, ik mezelf iets kon verwijten. Ik zou dan heel graag geen gevoelens als 'wat als' willen hebben.
Mijn moeder is vroeger begonnen aan een thuisbevalling. Ging niet goed, uiteindelijk naar het ziekenhuis, kindje teveel zuurstoftekort gehad. Mijn moeder heeft heel lang gedacht dat als ze in het ziekenhuis was geweest ze misschien wel 5 minuten eerder waren geweest en het er heel anders had uitgezien. Alleen om die reden koos ik voor het ziekenhuis.
Ik ben wel 2 keer thuis bevallen trouwens. Geen tijd meer om naar het ziekenhuis te gaan. Door gedoe met de placenta bij laatste bevalling met gillende sirenes naar het ZH. Heel veel bloed verloren. Misschien wel minder als ik al in het ziekenhuis geweest was...
Ik ben dus voorstander van het ZH. Gewoon, voor het geval dat... Maar dat is dus wel heel persoonlijk
donderdag 5 juni 2014 om 18:46
quote:Doreia schreef op 05 juni 2014 @ 11:53:
Ik wilde thuis bevallen. Man zag dit eigenlijk niet zitten. Die wilde graag alle deskundigheid om mij heen hebben voor als het mis mocht gaan. Verzekering erop nageslagen en een niet medische opname was verzekerd. Dus heb ik tegen hem gezegd: ik blijf zo lang mogelijk thuis en dan gaan we naar het ziekenhuis.
En bij 8 cm zijn we gegaan en dat was maar goed ook, want het werd uiteindelijk een keizersnee. Daarvoor kreeg ik een ruggenprik, maar voor de rest heb ik alles pijnloos zonder pijnbestrijding kunnen doorstaan.Dat lijkt me dan wel moeilijk. Als de ontsluiting al zo ver is, nog naar het ziekenhuis gaan. Het lijkt me dat je door de verplaatsing zo uit je bevalritme wordt gehaald, dat het misschien moeilijk is om door te gaan met ontsluiten. Ik zou bang zijn dat het proces zou gaan stagneren als ik bij 8 cm nog naar het ziekenhuis ga. Als er sprake zou zijn van een noodsituatie, zou ik het natuurlijk wel doen.
Ik wilde thuis bevallen. Man zag dit eigenlijk niet zitten. Die wilde graag alle deskundigheid om mij heen hebben voor als het mis mocht gaan. Verzekering erop nageslagen en een niet medische opname was verzekerd. Dus heb ik tegen hem gezegd: ik blijf zo lang mogelijk thuis en dan gaan we naar het ziekenhuis.
En bij 8 cm zijn we gegaan en dat was maar goed ook, want het werd uiteindelijk een keizersnee. Daarvoor kreeg ik een ruggenprik, maar voor de rest heb ik alles pijnloos zonder pijnbestrijding kunnen doorstaan.Dat lijkt me dan wel moeilijk. Als de ontsluiting al zo ver is, nog naar het ziekenhuis gaan. Het lijkt me dat je door de verplaatsing zo uit je bevalritme wordt gehaald, dat het misschien moeilijk is om door te gaan met ontsluiten. Ik zou bang zijn dat het proces zou gaan stagneren als ik bij 8 cm nog naar het ziekenhuis ga. Als er sprake zou zijn van een noodsituatie, zou ik het natuurlijk wel doen.
donderdag 5 juni 2014 om 18:48
Pijnbestrijding...daar zitten ook weer risico's aan. Verdiep je daar goed in van tevoren. Ik heb er toen voor gekozen om niet voor pijnbestrijding te gaan. Maar als je er helemaal doorheen zit, in paniek raakt of iets in die trant, dan leek het mij wel een uitkomst. Al die toestanden zijn ook niet bevorderlijk voor de bevalling en dat brengt misschien ook weer risico's met zich mee. Dan maar misschien beter die ruggeprik.
donderdag 5 juni 2014 om 19:36
quote:gekwicht schreef op 05 juni 2014 @ 12:54:
Als je in het ziekenhuis bevalt, en alles gaat goed, dan ben je binnen 2 uur na de bevalling weer thuis. En pijnstilling hoef je gelukkig niet van te voren te beslissen als je in het ziekenhuis bevalt. Daar kun je elk moment om vragen. Er zijn veel vrouwen blij dat ze lekker in hun eigen omgeving zijn bevallen, en als alles vlekkeloos gaat lijkt me dat ook heerlijk. Ik weet wel dat als ik thuis bevallen zou zijn, zowel ik als mijn baby er waarschijnlijk niet meer geweest waren. Ik snap persoonlijk niet waarom mensen zo'n groot risico willen nemen alleen omdat het misschien wel fijner voelt thuis...Omdat het 'je fijn voelen', 'op je gemak zijn' een positieve invloed heeft op het verloop van je bevalling. Als je je prettig en veilig voelt maakt je lichaam steeds meer oxytocine aan, wat de weeën en de ontsluiting op gang brengt. Voel je stress, angst etc dan maakt je lichaam adrenaline aan, dit remt de bevalling juist af. Vanuit dit oogpunt is er voor zowel en thuisbevalling als een ziekenhuisbevalling evenveel te zeggen. Voel jij je thuis juist gestresst en in het ziekenhuis veilig, dan heb je wellicht een makkelijker bevalling in het ziekenhuis. Andersom geldt hetzelfde voor een thuisbevalling, als je je daar fijner bij voelt. Het is dus wel degelijk een goed argument! Ik heb zelf overigens een droombevalling gehad, in mijn eigen woonkamer. Fantastisch vond ik het, ik voelde me heel relaxt en vol vertrouwen.
Als je in het ziekenhuis bevalt, en alles gaat goed, dan ben je binnen 2 uur na de bevalling weer thuis. En pijnstilling hoef je gelukkig niet van te voren te beslissen als je in het ziekenhuis bevalt. Daar kun je elk moment om vragen. Er zijn veel vrouwen blij dat ze lekker in hun eigen omgeving zijn bevallen, en als alles vlekkeloos gaat lijkt me dat ook heerlijk. Ik weet wel dat als ik thuis bevallen zou zijn, zowel ik als mijn baby er waarschijnlijk niet meer geweest waren. Ik snap persoonlijk niet waarom mensen zo'n groot risico willen nemen alleen omdat het misschien wel fijner voelt thuis...Omdat het 'je fijn voelen', 'op je gemak zijn' een positieve invloed heeft op het verloop van je bevalling. Als je je prettig en veilig voelt maakt je lichaam steeds meer oxytocine aan, wat de weeën en de ontsluiting op gang brengt. Voel je stress, angst etc dan maakt je lichaam adrenaline aan, dit remt de bevalling juist af. Vanuit dit oogpunt is er voor zowel en thuisbevalling als een ziekenhuisbevalling evenveel te zeggen. Voel jij je thuis juist gestresst en in het ziekenhuis veilig, dan heb je wellicht een makkelijker bevalling in het ziekenhuis. Andersom geldt hetzelfde voor een thuisbevalling, als je je daar fijner bij voelt. Het is dus wel degelijk een goed argument! Ik heb zelf overigens een droombevalling gehad, in mijn eigen woonkamer. Fantastisch vond ik het, ik voelde me heel relaxt en vol vertrouwen.
donderdag 5 juni 2014 om 19:42
quote:Tmaar schreef op 05 juni 2014 @ 14:32:
[...]
Esther, jij doet beweringen die je niet wil/kan onderbouwen. Door de manier waarop je schrijft krijg ik het idee dat je niet echt bekend bent met de materie. Er is nog steeds bewezen dat thuisbevallen, mits zorgvuldige risicoselectie is toegepast, net zo veilig is als een poliklinische bevalling. Ik vraag me dus ook echt af waar jij je wijsheid vandaan haalt.
Je stukje over de ruggenprik doet mijn vermoedens over jouw kennis nog verder toenemen. Er is juist internationaal ook steeds meer aandacht voor de nadelen van een ruggenprik. Een ruggenprik leidt tot een hoger aantal kunstverlossingen en sectio's, wat op zijn beurt ook weer de risico's op complicaties doet toenemen. En dan heb ik het nu alleen nog over de ernstigere complicaties. Zaken als koorts, niet vorderende ontsluiting/uitdrijving en lekkend hersenvocht hoef ik niet meer toe te lichten, lijkt me.
neemt niet weg dat een ruggenprik een prima oplossing kan zijn in bepaalde gevallen, maar de nadelen weglachen 'omdat iedereen het gebruikt', getuigt niet van veel inzicht in de materie. mooie genuanceerde reactie!
[...]
Esther, jij doet beweringen die je niet wil/kan onderbouwen. Door de manier waarop je schrijft krijg ik het idee dat je niet echt bekend bent met de materie. Er is nog steeds bewezen dat thuisbevallen, mits zorgvuldige risicoselectie is toegepast, net zo veilig is als een poliklinische bevalling. Ik vraag me dus ook echt af waar jij je wijsheid vandaan haalt.
Je stukje over de ruggenprik doet mijn vermoedens over jouw kennis nog verder toenemen. Er is juist internationaal ook steeds meer aandacht voor de nadelen van een ruggenprik. Een ruggenprik leidt tot een hoger aantal kunstverlossingen en sectio's, wat op zijn beurt ook weer de risico's op complicaties doet toenemen. En dan heb ik het nu alleen nog over de ernstigere complicaties. Zaken als koorts, niet vorderende ontsluiting/uitdrijving en lekkend hersenvocht hoef ik niet meer toe te lichten, lijkt me.
neemt niet weg dat een ruggenprik een prima oplossing kan zijn in bepaalde gevallen, maar de nadelen weglachen 'omdat iedereen het gebruikt', getuigt niet van veel inzicht in de materie. mooie genuanceerde reactie!
donderdag 5 juni 2014 om 19:42
Mooi uitgelegd Incredible. Het verschilt inderdaad nogal per persoon of het ontspannen (en dus het aanmaken van oxytocine voor de bevalling) goed lukt in de thuissituatie of juist in het ziekenhuis. Dat is wel erg belangrijk. En ook als mensen wel voor het ziekenhuis kiezen, is het goed om je te bedenken hoe je dit voor je ziet en waar je je prettig bij voelt. Feit blijft dat het toch een heel stuk lastiger is om te moeten bevallen in een verlichte kamer, met veel mensen om je heen, weinig controle, mensen die aan je zitten en al helemaal als je in een medische houding (tegen de zwaartekracht in) moet. Want dit heeft tenslotte allemaal invloed.
Dit neemt niet weg dat als er écht sprake is van een noodsituatie, het goed is dat er medische hulp is. Maar ik ben zelf heel rustig thuis bevallen (in het donker, natuurlijke houding en zonder iemand die aan me zat) en zou dat in zo'n medische houding en medische setting echt een heel ander verhaal hebben gevonden. Neemt overigens niet weg dat het ziekenhuis bij ons om de hoek staat. Zou het ziekenhuis heel ver weg zijn geweest, dan had ik dat wel meegenomen in mijn afweging.
Dit neemt niet weg dat als er écht sprake is van een noodsituatie, het goed is dat er medische hulp is. Maar ik ben zelf heel rustig thuis bevallen (in het donker, natuurlijke houding en zonder iemand die aan me zat) en zou dat in zo'n medische houding en medische setting echt een heel ander verhaal hebben gevonden. Neemt overigens niet weg dat het ziekenhuis bij ons om de hoek staat. Zou het ziekenhuis heel ver weg zijn geweest, dan had ik dat wel meegenomen in mijn afweging.
donderdag 5 juni 2014 om 19:44
quote:lisaviva schreef op 05 juni 2014 @ 14:08:
Ik zou nooit voor een thuisbevalling kiezen, ook al loopt de bevalling vlekkeloos, wat als de baby er is en er blijkt extra zorg nodig te zijn? Couveuse, hulp bij ademhalen, ik moet er niet aan denken dat ik dan eerst nog naar het ziekenhuis moet. Dat risico wil je toch niet lopen?
Dan wordt een ambulance gebeld. De VK heeft voor iig een uur zuurstof bij zich.
Mijn jongste heeft zuurstof gekregen na bevalling. Ik beviel in een uur thuis, naar zkh gaan was dus sowieso geen optie. En er leek niks aan de hand. Pas op t laatst kreeg ze het ineens moeilijk. Ze stond al klaar om te knippen toen ik besloot haar in 1 wee naar buiten te duwen. Zij is zuurstof gaan geven, vriend heeft op haar aanwijzing 112 gebeld.
VK was erg ervaren en had in al die jaren pas 1 kindje gehad die overleden was thuis. Bleek een niet ontdekte hartafwijking te hebben.
Ze gaf aan dat ze bij de minste twijfel normaal meteen bellen en het daarom eigenlijk nooit fout gaat.
Zelfs na mijn ervaring raad ik thuisbevallen niet af. Er worden geen risico's genomen.
Je moet doen waar jij je fijn voelt. Ik voelde me fijn thuis en ondanks het einde van de 2e bevalling ben ik blij dat ik thuis was. Ik ontspande me heel goed thuis.
Ik zou nooit voor een thuisbevalling kiezen, ook al loopt de bevalling vlekkeloos, wat als de baby er is en er blijkt extra zorg nodig te zijn? Couveuse, hulp bij ademhalen, ik moet er niet aan denken dat ik dan eerst nog naar het ziekenhuis moet. Dat risico wil je toch niet lopen?
Dan wordt een ambulance gebeld. De VK heeft voor iig een uur zuurstof bij zich.
Mijn jongste heeft zuurstof gekregen na bevalling. Ik beviel in een uur thuis, naar zkh gaan was dus sowieso geen optie. En er leek niks aan de hand. Pas op t laatst kreeg ze het ineens moeilijk. Ze stond al klaar om te knippen toen ik besloot haar in 1 wee naar buiten te duwen. Zij is zuurstof gaan geven, vriend heeft op haar aanwijzing 112 gebeld.
VK was erg ervaren en had in al die jaren pas 1 kindje gehad die overleden was thuis. Bleek een niet ontdekte hartafwijking te hebben.
Ze gaf aan dat ze bij de minste twijfel normaal meteen bellen en het daarom eigenlijk nooit fout gaat.
Zelfs na mijn ervaring raad ik thuisbevallen niet af. Er worden geen risico's genomen.
Je moet doen waar jij je fijn voelt. Ik voelde me fijn thuis en ondanks het einde van de 2e bevalling ben ik blij dat ik thuis was. Ik ontspande me heel goed thuis.
donderdag 5 juni 2014 om 19:49
Bij de 1e thuis bevallen en kreeg een ernstige bloeding en werd met gillende sirenes afgevoerd, en dit was na een weeënstorm dus ik was aardig getraumatiseerd...De 2e in zh met ruggenprik..werd een spoed keizersnede want hij paste niet door mijn bekken. De 2e bevalling vond ik een eitje vergeleken bij de eerste, en het was dus niet zo dat ik door die ruggenprik niks voelde!
donderdag 5 juni 2014 om 20:06
Persoonlijk kan ik me weinig voorstellen bij hoe ik die kinderen eruit had moeten krijgen als ik op mijn rug in een ziekenhuis had gelegen met onbekenden om me heen en iemand die me ongevraagd aanraakt. Dat lijkt me echt heel moeilijk. Ik beviel alle keren thuis op een natuurlijke manier en dat is toch totaal anders dan die ziekenhuisbevallingen die je tegenwoordig ziet waarbij 80% in zo'n moeilijke houding moet gaan persen en er in de meeste gevallen sprake is van scheuren of knippen.
Een vriendin van mij die gynaecoloog is zegt altijd dat ze het zo jammer vindt dat mensen die gekozen hebben voor verstorende factoren in hun bevalling (tijdens de ontsluiting naar het ziekenhuis gaan, ruggenprik, in de medische houding gaan liggen, et cetera) achteraf vaak beweren dat het maar goed is dat er is ingegrepen omdat het anders nóóit goed zou zijn gekomen met hun kind. Bij een heel klein deel van de gevallen waarbij ingegrepen is zal dit waar zijn, maar over het algemeen geldt dat het logisch is dat de ene ingreep het gevolg is van een eerdere onnatuurlijke keuze. Dat is het goed recht van ouders om daarvoor te kiezen, maar geen reden om tegenover anderen te claimen dat het op een natuurlijke manier zeker fout zou zijn gegaan. Dat is tenslotte niet bekend omdat in de meeste gevallen niet geprobeerd is te bevallen zonder onnatuurlijke factoren. Zij heeft ook haar proefschrift geschreven over de oorzaken van de overtuiging die onder meer dan 50% (!!) van de ouders leeft dat de gynaecoloog hun eerste kind zou hebben "gered". Interessant onderwerp.
Een vriendin van mij die gynaecoloog is zegt altijd dat ze het zo jammer vindt dat mensen die gekozen hebben voor verstorende factoren in hun bevalling (tijdens de ontsluiting naar het ziekenhuis gaan, ruggenprik, in de medische houding gaan liggen, et cetera) achteraf vaak beweren dat het maar goed is dat er is ingegrepen omdat het anders nóóit goed zou zijn gekomen met hun kind. Bij een heel klein deel van de gevallen waarbij ingegrepen is zal dit waar zijn, maar over het algemeen geldt dat het logisch is dat de ene ingreep het gevolg is van een eerdere onnatuurlijke keuze. Dat is het goed recht van ouders om daarvoor te kiezen, maar geen reden om tegenover anderen te claimen dat het op een natuurlijke manier zeker fout zou zijn gegaan. Dat is tenslotte niet bekend omdat in de meeste gevallen niet geprobeerd is te bevallen zonder onnatuurlijke factoren. Zij heeft ook haar proefschrift geschreven over de oorzaken van de overtuiging die onder meer dan 50% (!!) van de ouders leeft dat de gynaecoloog hun eerste kind zou hebben "gered". Interessant onderwerp.
donderdag 5 juni 2014 om 20:14
Melissa net als thuisbevallingen zijn ziekenhuisbevallingen niet per definitie zoals jij omschrijft. Er heeft niemand aan me gezeten, het was man, gyn en verpleegkundige aan t bed. Helaas wel liggend maar ik lag aan de weeenpomp, ctg en het kindje had saturatiegeval.op t hoofdje. Dat vond ik (achteraf) een nadeel maar dat kwam door de inleiding.
Gelukkig mogen we in NL kiezen. En ik kies poliklinisch.
Gelukkig mogen we in NL kiezen. En ik kies poliklinisch.
donderdag 5 juni 2014 om 20:17
Dat is inderdaad een interessant perspectief, Miss_zilver. Goed dat een gynaecoloog zoiets onderzocht heeft en benoemt.
Mijn vriendin en ik hebben de afgelopen jaren ook grote verschillen gezien tussen de mensen in onze vriendengroep die thuis bevielen en degenen die (zonder indicatie) in het ziekenhuis bevielen. Dat levert vaak totaal andere verhalen op. Aan de ene kant verhalen over kinderen die nog in de vliezen worden geboren, ouders die het vaak heel mooi en ontspannen vonden en moeders die niet uitgescheurd zijn. En bij de mensen die naar het ziekenhuis gaan moet het, ook als ze net zo goed geen indicatie hebben, meestal toch uitlopen op dat ze op de rug liggen, uitscheuren, moeten persen, kind eruit getrokken is en dat ze dan heel dankbaar zijn dat hun kind "gered" is, want stel je voor dat ze niet in het ziekenhuis waren! Beelden die ik godzijdank niet gezien heb bij de geboortes van onze kinderen. En ik geloof niet dat het toeval is dat de meerderheid van de ziekenhuisbevallingen zonder indicatie met meer schade eindigt dan de thuisbevallingen. Kwestie van een ander soort begeleiding en een andere visie. Vrouwen die in het ziekenhuis liggen lijken relatief weinig kans te krijgen om op een natuurlijke manier te bevallen, zonder fel licht, aanrakingen, medicijnen, persen of trekken. Rare toestand.
Overigens schijnt het bij een eerste kind statistisch om het even te zijn wat veiliger is, maar bij een volgend kind zonder indicatie bleek thuis veiliger te zijn dan het ziekenhuis. Voor de apgar-score las ik laatst dat het bij een eerste kind al zo is dat die hoger is als het thuis geboren is.
Mijn vriendin en ik hebben de afgelopen jaren ook grote verschillen gezien tussen de mensen in onze vriendengroep die thuis bevielen en degenen die (zonder indicatie) in het ziekenhuis bevielen. Dat levert vaak totaal andere verhalen op. Aan de ene kant verhalen over kinderen die nog in de vliezen worden geboren, ouders die het vaak heel mooi en ontspannen vonden en moeders die niet uitgescheurd zijn. En bij de mensen die naar het ziekenhuis gaan moet het, ook als ze net zo goed geen indicatie hebben, meestal toch uitlopen op dat ze op de rug liggen, uitscheuren, moeten persen, kind eruit getrokken is en dat ze dan heel dankbaar zijn dat hun kind "gered" is, want stel je voor dat ze niet in het ziekenhuis waren! Beelden die ik godzijdank niet gezien heb bij de geboortes van onze kinderen. En ik geloof niet dat het toeval is dat de meerderheid van de ziekenhuisbevallingen zonder indicatie met meer schade eindigt dan de thuisbevallingen. Kwestie van een ander soort begeleiding en een andere visie. Vrouwen die in het ziekenhuis liggen lijken relatief weinig kans te krijgen om op een natuurlijke manier te bevallen, zonder fel licht, aanrakingen, medicijnen, persen of trekken. Rare toestand.
Overigens schijnt het bij een eerste kind statistisch om het even te zijn wat veiliger is, maar bij een volgend kind zonder indicatie bleek thuis veiliger te zijn dan het ziekenhuis. Voor de apgar-score las ik laatst dat het bij een eerste kind al zo is dat die hoger is als het thuis geboren is.
