Vriend wil eerst een ook gevoel hebben dat hij het heel graa

10-12-2012 19:14 71 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi meiden, ik vraag me af of iemand mijn verhaal herkent. Mijn vriend en ik willen graag kinderen. Ik zou daar nu al erg graag aan willen beginnen maar hij 'voelt' het nog niet helemaal. Hij is erg gevoelig en heeft altijd veel tijd nodig om naar een volgende stap te gaan. Ik ben erg blij met hem en houd ontzettend veel van hem en daarom wil ik het alleen nog maar liever. Er is een tijdje geweest dat we miss januari wilde beginnen maar daar is hij op terug gekomen. Hij denkt heel veel na over alles en kan daar best ver in gaan. Opzich niets verkeerds aan maar ik zeg ook altijd maar dat je niet weet hoelang het duurt voor je zwanger bent. Ergens denk ik dat hij een zetje nodig heeft maar wil ook dat hij er helemaal achter staat. Hij is totaal niet bang voor vrijheid verliezen en dat soort dingen die je vaak leest. Hij wil alleen ook dat gevoel hebben van het graag willen. Herkennen jullie dit en hebben jullie miss tips voor me zodat ik wat rustiger word? Liefs
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het niet direct, maar het is wel een herkenbaar gegeven dat mannen wat minder duidelijke drang hebben.

Veel met hormonen te maken.

In veel situaties, ook wat ik hoor bij mijn vriendinnen trouwens, heb ik mijn vriend over de streep moeten trekken. Of het nou ging over samenwonen, het boeken van een vakantie, het kopen van schoenen of iets groots als het moment om voor een kindje te gaan.

Zolang het geen onwil is, zou ik me geen zorgen maken, maar ook niet teveel pushen. Het luchtig houden, af en te benoemen om het idee bij hem te laten bezinken en af en toe de feiten benadrukken dat het niet altijd direct raak is en je ook nog 9 maanden de tijd krijgt eraan te wennen.

Wachten op "het gevoel" is denk ik niet reëel, datbestaat niet echt denk ik. Net als dat "het moment" niet bestaat. Er zijn altijd en voor elk moment wel voors en tegens te bedenken.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor je reactie! Daar kan ik wel wat mee:)



Meiden die dit herkennen?
Alle reacties Link kopieren
Dat gevoel komt niet altijd vanzelf, als hij daarop gaat wachten kan het wel even duren. Waarschijnlijk heeft hij nog niet zo'n beeld van hoe het zal zijn. Je kunt het idee van kinderen wel voor hem laten leven. Zoek kinderen op in je omgeving of laat hem eens wat boeken lezen zodat het wat gaat leven voor hem. Bij mijn vriend hielp het boek van Kluun wel, Help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt. Volgens mij is dat boek van Bastiaan Ragas ook leuk: Maar je krijgt er ook heel veel voor terug.

En is 87 je geboortejaar en zit je vriend ook ergens daar qua leeftijd? Dan zou ik hem ook nog maar even de tijd geven, jullie zijn jong zat.
Alle reacties Link kopieren
Hier wou ik mega graag, vriend niet. Daarna waren de rollen omgedraaid. Hij beredeneerde meer vanuit praktische overwegingen: mijn leeftijd, evt. tweede kindje (en dan dus wederom rekening houdend met mijn leeftijd), periode van proberen raak te schieten (haha)...

Ik wou toen eigenlijk niet zo graag meer, want geen last meer van "rammelende eierstokken". Toch ongepland zwanger geworden. Ik ben degene die nu moet wennen. Maar ook mijn vriend hoor.

Sluit me aan bij een van mijn voorgangsters: ook jouw vriend heeft 9 maanden de tijd te wennen. Daarnaast kun je jaren wachten, tot het gevoel er wel of niet komt, tot de ideale situatie gecreëerd is, maar er is altijd wel wat! Zowel voors als tegens.
Alle reacties Link kopieren
87 is inderdaad mijn geboortejaar, maar ik word er een beetje moe van dat er dan vaak gezegd word' je bent nog jong' . Ik kan me niet heugen dat ik geen kinderwens had. Ik ben er klaar voor, wil zo graag voor zon kleintje zorgen, met alles wat daarbij komt. Ik werk als babyleidster dus zit niet op een roze wolk waarin ik alleen maar denk dat het leuk is. Ik kan niet wachten op het moment dat ik twee streepjes zie staan. Krijg een glimlach op mijn gezicht als ik er aan denk. Dat boek is een leuk idee, dankje:)



Wat apart dat de rollen nu zijn omgedraaid. Zo zie je maar wat er kan gebeuren. Fijn dat er negen maanden zijn toch?
Alle reacties Link kopieren
Wat wil hij voelen dan? Weet hij nog niet 100% zeker of hij kinderen wil?
Zeg maar Spijker.
Alle reacties Link kopieren
Waarom de haast? Waarom niet gewoon wachten? Je klinkt lichtelijk obsessief...
Alle reacties Link kopieren
Hoe lang is het al concreet onderwerp van gesprek bij jullie?
Alle reacties Link kopieren
@carrotsandpeas: ik herken wat jij zegt. Ik wilde 5 jaar lang megagraag, maar man wilde nog niet. Nu lijkt de tijd dichterbij te komen dat het kan en hij wil, en nu zijn mijn 'rammelende eierstokken' weg, ik vind het zo bizar! Durf ook niet zo goed de keuze te maken voor 'wanneer'.
Alle reacties Link kopieren
Jij bent er klaar voor ondanks dat je jong bent, prima, je vriend is dat alleen nog niet! Dan kun je moe worden van de opmerkingen maar feit blijft dat je vriend er nu nog niet klaar voor is. Je kunt hem zeker proberen nu al enthousiast te krijgenen misschien lukt dat, ik hoop het voor je. Maar als het niet direct lukt blijft wel staan dat jullie nog jong zijn en dat het bij hem misschien later nog wel komt. Maar het is nu jouw droom en niet die van hem. Als dat zo blijft moet je elkaar in het midden zien te ontmoeten.

En ik vind het ook wel voor hem pleiten dat hij erover nadenkt en niet reageert met oke als jij dat zo nodig wilt dan doen we dat maar voor jou.
Alle reacties Link kopieren
Heeeeeel herkenbaar! Mijn tactiek was om er zo eens in de 2 of 3 maanden weer eens over te beginnen en aan te geven dat jij er echt helemaal klaar voor bent en dat de bal bij hem ligt! Uiteindelijk zei vriend opeens uit het het niets... Stop maar met de pil, ik kan er nog jaren over blijven dubben, maar ik zal het nooit weten en da gevoel dat ik het heel graag wil, komt wsl toch niet!
Alle reacties Link kopieren
Heeft overigens wel een jaartje of 2 geduurd hoor...
Alle reacties Link kopieren
Jomi, typisch hè? Toen ik zwanger bleek, was hij direct blij! Ik was verbijsterd, ook geschrokken. Oh jee, word ik echt moeder?! Ik moest enorm wennen, maar merk dat ik er steeds meer ingroei zeg maar. Ben er nu ook veel meer mee bezig, vooral in positieve zin. Ik had misschien nog wel jaren gewacht en mogelijk was dat sterke gevoel wel nooit teruggekomen? Of wel, maar dan was 't bij vriend misschien wel weer een ander gevoel geweest. Lastig.... Ik zou zeggen, waag de sprong (als je 't beiden ziet zitten uiteraard). Maar dat is puur vanuit eigen ervaring (sinds een paar weekjes haha).
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het heel erg... En ja mijn geboortejaar is 1986 ;)

mijn vriend wou het liever pas nadat hij 30 was geworden... 'ik ben zelf nog kind' zei hij dan... Nu hebben vrienden en buren van ons een kleine en ik merk aan hem dat hij het steeds leuker begint te vinden. eerder kon ik er niet echt met hem serieus over praten omdat hij dan meteen grapjes begon te maken en een beetje afwijzend was. maar toen ik eenmaal duidelijk was dat ik graag wilde stoppen met de pil zag hij dat ik het meende.

en nu begint hij er soms zelf over te praten en denkt hij serieus mee over de toekomst
Alle reacties Link kopieren
Mag ik nog vragen hoe oud jij bent carrotsanspeas? Ik ben 27, man 34. Ik begin idd te denken dat we 'gewoon' een keer de sprong moeten wagen.. (Heb al wel de kinderwagen en babykamer uitgezocht opinternet in mijn rammeljaren) :-)
Jong? Ze is 25, da's toch niet jong voor kinderen?



'Het' gevoel kun je denk ik lang op wachten, ik heb dat nooit gehad, wel een kinderwens. Maar niet een soort openbaring dat ik ineens dacht; nu is het moment daar. We hebben het meer van praktische zaken af laten hangen, eerst een huis, vaste baan en voldoende inkomen om een kind te onderhouden.
Je bent met je 25 jaar nog vrij jong. Is je vriend ook zo jong? Er is niks mis mee met vroeg kinderen krijgen, maar ik kan me voorstellen dat het nog niet prioriteit nummer 1 van je vriend is.



Waarom gaan jullie niet eerst trouwen?
Alle reacties Link kopieren
Mijn man wilde eerst ook nog niet en ik wel. Je zal hem de tijd moeten geven. Wachten op een "gevoel" herken ik niet echt maar misschien noemde mijn man het gewoon anders. Feit is dat hij er toen nog niet klaar voor was net als jouw vriend nu.



Dat je elke dag voor baby's zorgt geeft aan dat je veel ervaring hebt. Maar een kind van jezelf is heel erg anders dan dat van anderen. De zorgen voor een kind houden je dag en nacht bezig. Dat kan je niet uit zetten of achter je laten als je de deur achter je dicht trekt. Verkijk je daar ook niet op!
Alle reacties Link kopieren
Jomi, toen mijn man er min of meer klaar voor was hebben we de condooms gewoon van de ene op de andere dag aan de kant gegooid. Spannend hoor! Maar we hebben gewoon de stap genomen van de ene op de andere dag.
Mannen zijn trouwens niet vatbaar voor de vrouwenlogica 'je weet toch niet hoe lang het duurt voordat ik zwanger ben'. Mannen denken allemaal dat ze sterk zaad hebben!



Nu effe serieus, je schrijft eigenlijk zelf wat het verschil is tussen jullie twee. Ten eerste wil jij wil NU kinderen. Hij nog niet. Wat wil je daar aan veranderen? Wat kun je daar aan veranderen?



Ten tweede is hij, waarschijnlijk vanwege punt één, een stuk rationeler ingesteld. Hij wil je wel een plezier doen door mee te werken aan een kind, maar er moet goed over nagedacht worden. Het is een gruwel hoe makkelijk vrouwen hun lijf en hun leven overleveren aan het krijgen van een kind.
Alle reacties Link kopieren
25 is niet extreem jong maar wel jong. Gemiddeld in Nederland is 29 bij de geboorte van de eerste.



Lager opgeleide mensen zijn gemiddeld wel jonger dan hoger opgeleiden, die laatsten zijn nl. nog langer aan het studeren en hebben dus pas later een baan en een huis en zo.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb geen haast, wil dit alleen graag.. We zijn vijf jaar samen, we hebben een erg leuke relatie en het lijkt me erg mooi als daar een kleintje bij komt. Het leek wel alsof er langzaam een knop bij me omging en dat gevoel word alsmaar sterker. Geloof niet dat je dat echt in de hand hebt. De reden dat ik dit onderwerp begon is juist omdat ik mijn vriend graag wil begrijpen en hem niet wil pushen. Ik heb wel eens aan hem gevraagd' wat als ik zwanger ben?' ' dan komt het allemaal goed' zegt hij dan. Waarom dan wel en er niet voor kiezen? Nogmaals: ik wil het begrijpen. Hij kan het niet uitleggen en is er onduidelijk over.



Het is nu een jaartje een onderwerp bij ons, hij wil het gevoel hebben dat hij het net zo graag als mij wil...hij weet zeker dat hij kinderen wil maar niet wanneer..
Je bent tussen je 22e en je 26e het meest vruchtbaar, dan kan het gemiddelde wel hoger liggen, maar het lijkt mij vrij normaal om op je 25ste een kinderwens te hebben.
Alle reacties Link kopieren
Aardbei, 25 is een mooie leeftijd om zwanger te worden. Maar als je vriend er nog niet klaar voor iszou ik nog even wachten. Een kindje krijg je samen en daar moet je allebei achter staan. Ik was op mn 21e al klaar (rammelende eierstokken), maar wat ik zeg de rammelende eierstokken zijn weg en ik heb nog geen kind terwijl we 6 jaar verder zijn. Overigens werk ik ook met baby's.

Ik heb mijn man voorberied door het over kinderen te hebben, de kosten van een kind/opvang, minder werken etc. Hoe oud is je vriend als ik vragen mag? Hopelijk is hij snel net zo enthousiast als jij!



@kadanz: waarom moeten ze eerst trouwen? Misschien hecht to daar geen waarde aan?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven