Wel of geen abortus bij 40 jaar

12-10-2013 19:37 317 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een fijne stabiele relatie en ook qua werk gaat het ons voor de wind. Ik heb nooit een sterke kinderwens gehad, maar dat kwam ook omdat ik hiervoor minder stevige relaties heb gehad en veel heb gereisd. Je zou me een laatbloeier kunnen noemen. Inmiddels ben ik al bijna 41 en had ik ergens al afscheid genomen van het idee dat ik ooit moeder zou worden. Maar nu ben ik sinds een paar dagen zwanger! Maar geen roze wolk. Sterker nog, mijn vriend en ik twijfelen enorm en zien op tegen de consequenties van het hebben van een kind; meer georganiseer, minder spontaan leven, minder makkelijk verre reizen (lees rondtrekken door India e.d.), hoe met kinderopvang (terwijl ik onregelmatige werk heb als freelancer)... Bovendien wonen we sinds kort in het buitenland, ook een enorm avontuur, maar is het misschien fijner om weer naar NL te komen waar met name onze vrienden en familie wonen... Terwijl ik me ook heel goed kan voorstellen hoe bijzonder het moet zijn een kindje te krijgen en dit samen op te voeden. Kortom, wel of geen abortus... met een leeftijd waarbij het nu of nooit is.???
Alle reacties Link kopieren
quote:puckje schreef op 13 oktober 2013 @ 00:47:

[...]

Maar er blijven een paar dames maar leuteren over het feit dat we het zonder AC hebben gedaan en hoe onnozel dat is als je geen kinderwens hebt. Zucht. Wat is dat voor een moraalridderij uit het jaar nul. Niks moraalridderij uit het jaar nul. Je wordt verantwoordelijk gehouden voor de keuze die je hebt gemaakt om met anticonceptie te stoppen. Dat hoort bij volwassenheid. Ik zie dit topic nu pas en ik vind dat de mensen hier in dit topic nog erg mild tegen je zijn, dus je mag zeker niet klagen.
quote:Nicky_L schreef op 13 oktober 2013 @ 11:13:

Ik krijg uit je posts de indruk dat je zaken graag onder controle hebt, hoe hard je ook roept dat je avontuurlijk bent. En dat je moeite hebt met keuzes maken. Daar is niks mis mee, het helpt alleen wel als je dat onder ogen ziet. (Als het klopt natuurlijk, het is mijn invulling van de informatie zoals ik deze hier lees.)Zo komt het op mij ook over.
Alle reacties Link kopieren
quote:Siouxx schreef op 13 oktober 2013 @ 11:25:

Het is inderdaad waarschijnlijk je laatste kans om moeder te worden. Ikzelf denk dat je er heel veel spijt van gaat krijgen als je het weg laat halen. Helemaal omdat het eigenlijk wel de bedoeling was om zwanger te worden. Anders was je niet gestopt met anticonceptie.



Dat je het nu even benauwd krijgt vind ik best normaal hoor. Toen ik en mijn vriend kozen om te stoppen met anticonceptie en ik bleek na 2 maanden al zwanger sloeg ook ineens de twijfel toe. Maar meer omdat je je ineens beseft hoe definitief het dan ineens is. Dat je voor altijd aan elkaar verbonden bent (we waren nog niet lang bij elkaar) en dat je leven nooit meer hetzelfde zal zijn.

Het is wel echt het allermooiste wat mij ooit is overkomen!! Als ik dit van te voren had geweten was ik er bij wijze van spreken 10 jaar eerder al aan begonnen



Laat het even bezinken inderdaad. Ik denk dat het wel goed komt. En mijn persoonlijke mening is dat je niet voor abortus moet gaan!



Veel sterkte en wijsheid toegewenst met het maken van je keuze!

Goed antwoord. Sluit ik me bij aan.



Overigens heb ik zelf nooit een kinderwens gehad, maar kom, als je bewust stopt met anticonceptie, dan wil je ergens zwanger worden.



Dat de paniek je nu om de oren slaat is inderdaad niet zo heel gek. Maar het is niet verstandig om op paniek af te gaan.

Paniek leidt namelijk áltijd tot het nemen van een foute beslissing.
quote:puckje schreef op 13 oktober 2013 @ 00:14:

[...]





Heel gek dat je dit zo interpreteert! NOGMAALS, wij zijn met ac gestopt omdat we een kinderwens hadden. Onze verwachtingen waren echter lager omdat ik uit nabije ervaring weet hoeveel moeizamer het KAN gaan op oudere leeftijd.Niet alleen Scriptum interpreteert het zo. Je hebt het wellicht zelf niet zo handig opgeschreven.
Maar goed als je echt twijfelt; FIOM of Siriz.
quote:liubi schreef op 13 oktober 2013 @ 09:09:

[...]





Er is nog wel een verschil tussen " kan ik het wel aan?"en gelijk over abortus nadenken. Bij mijn eerst sloeg ook de koudwatervrees toe en nu bij de derde weer. Maar geen enkele keer kwam ook maar de gedachte abortus in mij op.Precies dit. Vandaar ook mijn reacties. Naar aanleiding van de titel en de OP.
Alle reacties Link kopieren
Wat een lastige situatie. Ik ben niet tegen abortus. Vind het ook een domme uitspraak als mensen zeggen dat als je kan vrijen, je dan ook voor een kind kan zorgen. Als iedereen dat zou kunnen zouden instanties als Jeugdzorg en crisisopvang niet bestaan. Het gaat nog vaak genoeg fout.

Ik vind dat als je voor een kind gaat dat echt 100% moet willen. Een zwangerschap en bevalling zijn erg ingrijpend en sommigen houden er voor altijd klachten aan over. Je weet dat niet van tevoren. Heb je dat ervoor over?

Je weet nooit wat voor kind je krijgt en je toekomst is totaal onzeker. Kun je ermee dealen dat het misschien niet gaat zoals jij wil?

Als je dat niet kunt of niet wil, dan zou ik niet aan een kind beginnen. Denk dat je beter spijt kunt hebben van een abortus dan van een kind. Want een kind is voor heel je leven.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben niet tegen abortus. Toen ik een jaar of 20 was, samenwoonde met mijn vriend en werkte heb ik wel altijd gezegd, mocht het toch gebeuren houd ik het. Gewoon omdat ik volwassen ben en verantwoordelijk ben voor mijn daden. En omdat ik op dat moment een baby een basis zou kunnen bieden.



Nu ben ik 26 en 30 weken zwanger, bewust.

Ik kan mij dus niet voorstellen dat je op de 40e voor een abortus zou kiezen. Zeker omdat je juist al veel hebt gedaan in je leven wat je zou willen.



Daarnaast was ik binnen 2 maanden zwanger en ook wij schrokken er erg van! Terwijl wij er bewust voor gingen. Na een aantal weken veranderde dit en nu nog gaat het per week meer leven. Die paniek kan dus ook nog wegvloeien.



En inderdaad wat anderen ook zeggen, het is zo moeilijk als je je hetzelf maakt. Je hoeft echt niet aan huis gekluisterd te zitten met een baby. Als je er voor kiest zie ik je zo door India reizen met een baby op je rug geknoopt.
Alle reacties Link kopieren
quote:medina schreef op 13 oktober 2013 @ 11:30:

[...]





Niks moraalridderij uit het jaar nul. Je wordt verantwoordelijk gehouden voor de keuze die je hebt gemaakt om met anticonceptie te stoppen. Dat hoort bij volwassenheid. Ik zie dit topic nu pas en ik vind dat de mensen hier in dit topic nog erg mild tegen je zijn, dus je mag zeker niet klagen.

Verantwoordelijkheid nemen, kan ook betekenen, dat je besluit dat je toch geen kind wil.

Een kind krijg je niet als straf voor je daden, het is een mens, geen strafkamp
Alle reacties Link kopieren
De mensen die het naïef, dom, onverantwoordelijk etc vinden... Leuk hoor maar moet ze dan boeten door een zwangerschap uit te dragen? Hoe zien jullie dat nou voor je? Dat moet ze toch zelf willen?



Hoe voel je je nu TO?
Alle reacties Link kopieren
Het is niet hetzelfde als een verkeersboete he. Die betaal je eenmalig en je bent er van af. Als je geen kind wil en het toch maar doet omdat je boeten, daar heeft niemand wat aan. Het kind voelt zich ongewenst en de ouders zitten met een kind dat ze niet willen. Dan zijn er 3 ongelukkig.
quote:heliosje schreef op 13 oktober 2013 @ 15:38:

De mensen die het naïef, dom, onverantwoordelijk etc vinden... Leuk hoor maar moet ze dan boeten door een zwangerschap uit te dragen? Hoe zien jullie dat nou voor je? Dat moet ze toch zelf willen?



Hoe voel je je nu TO?Ik vind het ook dom en daarom pleitte ik naar aanleiding van de OP ook voor abortus en sterilisatie. Maar nu blijkt er toch wel een kinderwens te zijn. Dus dan denk ik dat dit de initiele paniek is en dat dat wel wegtrekt.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben niet anti-abortus, maar ik vind dit, tenzij het een gevalletje van paniek door plotseling koudwatervrees betreft, wel in en in treurig. De opmerking dat de mensen die hier kritiek op hebben moraalridders uit het jaar nul zijn, doet daar nog een schepje bovenop.



Je hoeft geen kinderen te willen. En je hoeft geen ongeplande zwangerschap uit te dragen. Maar twee ruimschoots volwassen, weldenkende mensen die willens en wetens met anticonceptie stoppen met de gedachte 'we zien wel' om dan weer terug te krabbelen als de zwangerschap een feit is, daar kan ik echt geen begrip voor opbrengen.



Als je dit kind niet wil, kies voor een abortus. Het is onzinnig om de zwangerschap uit te dragen omdat dat nou eenmaal zo hoort. Maar mocht je hiervoor kiezen dan hoop ik wel dat je heel goed beseft waar je mee hebt gespeeld en dat dat - heel mild uitgedrukt - geen schoonheidsprijs verdient.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Wat volgens mij ook nog een nuttige gedachteoefening kan zijn, Puckje, is om je voor te stellen dat je de abortus ondergaat en hoe je je dan voelt. Een vriendin van mij had al een afspraak gemaakt bij een kliniek en doordat die keus toen heel dichtbij kwam, kwam ze erachter wat ze werkelijk wilde, namelijk het kind houden. Ik heb beide keuzes een keer gemaakt en ze zijn allebei oké, als dat is wat voor jou goed is. Beetje cryptisch maar volgens mij ben je een slimme meid dus je volgt me vast wel
Alle reacties Link kopieren
quote:liubi schreef op 13 oktober 2013 @ 09:09:

[...]





Er is nog wel een verschil tussen " kan ik het wel aan?"en gelijk over abortus nadenken. Bij mijn eerst sloeg ook de koudwatervrees toe en nu bij de derde weer. Maar geen enkele keer kwam ook maar de gedachte abortus in mij op.



Dat is inderdaad waar! Abortus is nogal rigoureus als je een kinderwens had...

Koudwatervrees is ook wat ik had. Heb nooit over abortus nagedacht.
Alle reacties Link kopieren
quote:puckje schreef op 12 oktober 2013 @ 22:47:

[...]





Dat klinkt om eerlijk te zijn heel verschrikkelijk... en als een vorm van mishandeling. Erkend worden als mens en aandacht krijgen is volgens mij een basisbehoefte voor elk kind en ook volwassene. Wat naar dat je dit niet van je ouders hebt gekregen!!! Dat lijkt mij behoorlijk heftig, kan me zelfs voorstellen dat het als een afwijzing voelde.



Ik weet zeker dat mijn vriend en ik wel die betrokkenheid en interesse kunnen en willen geven. Niet uit een soort plichtsbesef of verantwoordelijkheid, maar uit liefde.



Fijne reactie.

Daaraan merk ik eigenlijk al dat jij die empathie wel hebt. Jullie hebben dan wel het gevoel dat jullie graag een spontaan leven willen met reizen en vrienden, maar jullie betrokkenheid en interesse in het kind is er dus ook. Wat dat betreft is jullie situatie gelukkig inderdaad anders dan die van mijn ouders!
Alle reacties Link kopieren
Hoi puckje, hoe gaat het nu met je? Is de paniek al iets gezakt en weten jullie wat jullie willen? Ik hoop dat jullie hetzelfde willen en dat je een goede keus kan maken.
Iemand een blokje kaas bij de mosterd?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven