Zwanger
alle pijlers
Wie bij bevalling aanwezig?
vrijdag 6 december 2013 om 21:54
Toen ik zeven weken zwanger was, vroeg mijn schoonmoeder aan mij of ze bij de bevalling mocht zijn. Dit overrompelde mij op dat moment zo (ik was net zwanger...) dat ik hier geen zinnig antwoord op kon geven.
Vandaag 36 weken zwanger waren wij op visite bij schoonouders en ging het over de bevalling. Of ik nu al wist wat ik wilde. Hier heb ik uiteraard nu ik 36 weken ben over nagedacht. Ik gaf aan dat ik mijn vriend erbij wil hebben en mijn moeder stand-by. (Weet niet of mijn vriend het gaat trekken. Die slaat dicht als ik pijn heb). Ik kreeg hierop de opmerking van mijn schoonvader dat hij het lullig vond voor mijn schoonmoeder als mijn moeder er wel bij mag zijn. Ik kon nog net tot tien tellen, maar dacht eigenlijk bij mijzelf wat zijn jullie egoïstisch. Ik lig daar te bevallen, iets heel intiems, dan mag ik toch zeggen wat ik zou willen. Nu heb ik ook nog een discussie met mijn vriend gekregen. Hij vindt het ook maar raar dat ik zijn moeder er niet bij wil hebben. We hebben toch een goede band en waarom zou ik haar zoiets moois willen onthouden, aangezien zij waarschijnlijk dit maar een keer gaat mee maken, is zijn reactie. Nu zit ik dus met een fijn schuldgevoel opgescheept. Wat vinden jullie, stel ik mij aan of moet ik voet bij stuk houden?
Vandaag 36 weken zwanger waren wij op visite bij schoonouders en ging het over de bevalling. Of ik nu al wist wat ik wilde. Hier heb ik uiteraard nu ik 36 weken ben over nagedacht. Ik gaf aan dat ik mijn vriend erbij wil hebben en mijn moeder stand-by. (Weet niet of mijn vriend het gaat trekken. Die slaat dicht als ik pijn heb). Ik kreeg hierop de opmerking van mijn schoonvader dat hij het lullig vond voor mijn schoonmoeder als mijn moeder er wel bij mag zijn. Ik kon nog net tot tien tellen, maar dacht eigenlijk bij mijzelf wat zijn jullie egoïstisch. Ik lig daar te bevallen, iets heel intiems, dan mag ik toch zeggen wat ik zou willen. Nu heb ik ook nog een discussie met mijn vriend gekregen. Hij vindt het ook maar raar dat ik zijn moeder er niet bij wil hebben. We hebben toch een goede band en waarom zou ik haar zoiets moois willen onthouden, aangezien zij waarschijnlijk dit maar een keer gaat mee maken, is zijn reactie. Nu zit ik dus met een fijn schuldgevoel opgescheept. Wat vinden jullie, stel ik mij aan of moet ik voet bij stuk houden?
zaterdag 7 december 2013 om 00:18
quote:elein schreef op 07 december 2013 @ 00:11:
[...]
Telt wat mij betreft zowel voor dit als voor Armands laatste post: Vrouwenlijf, vrouwenkeuze.. uiteindelijk. Natuurlijk is het beter voor je relatie je het er samen over kan hebben en er uit kan komen, maar degene die het moet doen bepaalt.
Uiteraard kun je als partner van de aanstaande moeder geen dwang uitoefenen over wie er bij de bevalling mag zijn, wanneer je het niet met haar keuze eens bent.
Voor mij zou het wel betekenen dat de relatie fundamenteel veranderd zou zijn. Op een negatieve manier.
[...]
Telt wat mij betreft zowel voor dit als voor Armands laatste post: Vrouwenlijf, vrouwenkeuze.. uiteindelijk. Natuurlijk is het beter voor je relatie je het er samen over kan hebben en er uit kan komen, maar degene die het moet doen bepaalt.
Uiteraard kun je als partner van de aanstaande moeder geen dwang uitoefenen over wie er bij de bevalling mag zijn, wanneer je het niet met haar keuze eens bent.
Voor mij zou het wel betekenen dat de relatie fundamenteel veranderd zou zijn. Op een negatieve manier.
zaterdag 7 december 2013 om 00:24
zaterdag 7 december 2013 om 00:24
quote:Amand schreef op 07 december 2013 @ 00:09:
Ik heb nu twee bevallingen meegemaakt en dat heeft me doen inzien dat pijnstilling nut kan hebben. Ik sta er niet bij te juichen, want ik vind de theorie dat het een negatieve factor kan zijn bij de binding tussen moeder en kind plausibel. Maar dat is theorie.
Deze vind ik dan wel weer heel fascinerend vanuit jou als regelmatige (terechte) voorvechter voor de band tussen vader en kind.
Waarom zou die band tussen moeder en kind positief beïnvloed worden door pijn, en mag het voor de band tussen vader en kind zonder? Of alternatief: (puur hypothetisch natuurlijk ) zou de band tussen vader en kind beter/ directer zijn als men bij wijze van procedure de jonge vader met een stalen neus in z'n zak zou schoppen op het moment dat hij zijn pasgeboren kind voor het eerst vast houdt?
Over die relatie(verstoring) zijn we het trouwens gewoon oneens denk ik. Mag
Ik heb nu twee bevallingen meegemaakt en dat heeft me doen inzien dat pijnstilling nut kan hebben. Ik sta er niet bij te juichen, want ik vind de theorie dat het een negatieve factor kan zijn bij de binding tussen moeder en kind plausibel. Maar dat is theorie.
Deze vind ik dan wel weer heel fascinerend vanuit jou als regelmatige (terechte) voorvechter voor de band tussen vader en kind.
Waarom zou die band tussen moeder en kind positief beïnvloed worden door pijn, en mag het voor de band tussen vader en kind zonder? Of alternatief: (puur hypothetisch natuurlijk ) zou de band tussen vader en kind beter/ directer zijn als men bij wijze van procedure de jonge vader met een stalen neus in z'n zak zou schoppen op het moment dat hij zijn pasgeboren kind voor het eerst vast houdt?
Over die relatie(verstoring) zijn we het trouwens gewoon oneens denk ik. Mag
zaterdag 7 december 2013 om 00:29
Ik heb een fijne band met mijn moeder maar ik had er niet aan moeten denken dat ze bij mijn bevalling was. Probeer zo veel mogelijk een slag om de arm te houden. Ook bij je eigen moeder. Best kans dat je uiteindelijk je moeder er net zo goed niet bij wilt hebben.
En ik ben het met Amand eens, investeer in de band en de voorbereiding met je partner. Als hij niet bij de bevalling betrokken is , heeft dat grote invloed op jullie relatie en hoe het na de bevalling met jullie gaat.
Dit is geen moeder-dochter dingetje. Dit is tussen jou en je partner.
Het is ook zijn baby die geboren gaat worden. Ook al slaat hij dicht als jij pijn hebt, dat wil niet zeggen dat hij jou niet tot steun kan zijn op zo'n moment.
En ik ben het met Amand eens, investeer in de band en de voorbereiding met je partner. Als hij niet bij de bevalling betrokken is , heeft dat grote invloed op jullie relatie en hoe het na de bevalling met jullie gaat.
Dit is geen moeder-dochter dingetje. Dit is tussen jou en je partner.
Het is ook zijn baby die geboren gaat worden. Ook al slaat hij dicht als jij pijn hebt, dat wil niet zeggen dat hij jou niet tot steun kan zijn op zo'n moment.
zaterdag 7 december 2013 om 00:30
quote:dapperedoda schreef op 07 december 2013 @ 00:22:
Forum mobiel en kan geloof ik niet quoten)
Amand bedoel je daarmee dat dat niet meer te repareren valt? Dat t nooit meer kan zijn als ervoor? (even afgezien van t feit dat met de komst van een kind hoe dan ook nooit meer wordt als ervoor)?
Bij een bevalling bewaken de medici/verloskundige de feitelijke bevalling.
En ja, ik vind dat een bevalling iets tussen man en vrouw is. Wanneer mijn vrouw zou eisen dat haar moeder bij die gebeurtenis moet zijn, dan geeft ze mij te kennen dat ik slechts een part-time beste vriend, maatje en levenspartner ben. Als het moeilijk wordt, dan moet mama komen. De derde persoon in je relatie, blijkbaar.
Voor een man is de moeder van zijn (bevallende) vrouw ook een schoonmoeder hè.
Forum mobiel en kan geloof ik niet quoten)
Amand bedoel je daarmee dat dat niet meer te repareren valt? Dat t nooit meer kan zijn als ervoor? (even afgezien van t feit dat met de komst van een kind hoe dan ook nooit meer wordt als ervoor)?
Bij een bevalling bewaken de medici/verloskundige de feitelijke bevalling.
En ja, ik vind dat een bevalling iets tussen man en vrouw is. Wanneer mijn vrouw zou eisen dat haar moeder bij die gebeurtenis moet zijn, dan geeft ze mij te kennen dat ik slechts een part-time beste vriend, maatje en levenspartner ben. Als het moeilijk wordt, dan moet mama komen. De derde persoon in je relatie, blijkbaar.
Voor een man is de moeder van zijn (bevallende) vrouw ook een schoonmoeder hè.
zaterdag 7 december 2013 om 00:32
quote:itsme1973 schreef op 07 december 2013 @ 00:22:
ik begrijp je schoonmoeder wel
vooral als zij alleen een zoon heeft (ik weet niet of dat zo is, niet alles gelezen)
voor haar voelt het ws net als voor jouw moeder: haar kleinkind geboren zien worden
Maar het is natuurlijk wel een beetje raar om te vinden dat je daar als aanstaande oma recht op hebt niewaar. Alsof je doos ineens een openbaar gebied is geworden zodra je zwanger bent.
Ik heb trouwens zelf mijn zwager bij de tweede bevalling gehad. Hij had ons naar het ziekenhuis gebracht en in plaats van dat ie gewoon weer naar huis was gegaan bleek ie al uren op de gang te zitten. Dat vond ik sneu, en aangezien ik nog steeds heel decent lag te ontsluiten mocht ie wel even komen buurten van ons. En toen is hij nooit meer weggegaan . Maar als zwager, of wie dan ook behalve mijn man, in de zesde week van mijn zwangerschap al was gaan jengelen dat ie bij de bevalling wilde zijn had ie van mij de boom in gekund.
ik begrijp je schoonmoeder wel
vooral als zij alleen een zoon heeft (ik weet niet of dat zo is, niet alles gelezen)
voor haar voelt het ws net als voor jouw moeder: haar kleinkind geboren zien worden
Maar het is natuurlijk wel een beetje raar om te vinden dat je daar als aanstaande oma recht op hebt niewaar. Alsof je doos ineens een openbaar gebied is geworden zodra je zwanger bent.
Ik heb trouwens zelf mijn zwager bij de tweede bevalling gehad. Hij had ons naar het ziekenhuis gebracht en in plaats van dat ie gewoon weer naar huis was gegaan bleek ie al uren op de gang te zitten. Dat vond ik sneu, en aangezien ik nog steeds heel decent lag te ontsluiten mocht ie wel even komen buurten van ons. En toen is hij nooit meer weggegaan . Maar als zwager, of wie dan ook behalve mijn man, in de zesde week van mijn zwangerschap al was gaan jengelen dat ie bij de bevalling wilde zijn had ie van mij de boom in gekund.
zaterdag 7 december 2013 om 00:33
quote:elein schreef op 07 december 2013 @ 00:24:
[...]
Deze vind ik dan wel weer heel fascinerend vanuit jou als regelmatige (terechte) voorvechter voor de band tussen vader en kind.
In de tweede alinea leg ik het uit;
quote:Amand schreef op 07 december 2013 @ 00:09:
[...]
Maar wel of geen pijnstillers gaat over lichamelijke integriteit. En daar zal ik never nooit niet inbreuk op maken. Zeker niet bij mijn eigen vrouw. Ik heb er niets over te zeggen.
[...]
Deze vind ik dan wel weer heel fascinerend vanuit jou als regelmatige (terechte) voorvechter voor de band tussen vader en kind.
In de tweede alinea leg ik het uit;
quote:Amand schreef op 07 december 2013 @ 00:09:
[...]
Maar wel of geen pijnstillers gaat over lichamelijke integriteit. En daar zal ik never nooit niet inbreuk op maken. Zeker niet bij mijn eigen vrouw. Ik heb er niets over te zeggen.
zaterdag 7 december 2013 om 00:40
quote:raa85 schreef op 07 december 2013 @ 00:24:
Eens met nomennescio; een bevalling is echt NIET fijn voor de vrouw. Of het nu gaat om pijnstilling, de locatie of wie erbij mag zijn; waarom zou je voor je vrouw iets gaan bepalen wat voor haar de pijn of spanning zou verlichten? Dat zou ik, als vrouw, dan weer een enorme afknapper vinden.
Inderdaad een enorme afknapper. Mannen die zelfs als je ligt te creperen van de ellende en pijn hun o zo Belangrijke Ego niet opzij kunnen zetten.
Een bevalling is samenspel van technisch medische zaken en de toestand van de vrouw. Hoe beter een vrouw zich geestelijk voelt hoe meer kans op een soepelere en dus veiligere bevalling.
Eens met nomennescio; een bevalling is echt NIET fijn voor de vrouw. Of het nu gaat om pijnstilling, de locatie of wie erbij mag zijn; waarom zou je voor je vrouw iets gaan bepalen wat voor haar de pijn of spanning zou verlichten? Dat zou ik, als vrouw, dan weer een enorme afknapper vinden.
Inderdaad een enorme afknapper. Mannen die zelfs als je ligt te creperen van de ellende en pijn hun o zo Belangrijke Ego niet opzij kunnen zetten.
Een bevalling is samenspel van technisch medische zaken en de toestand van de vrouw. Hoe beter een vrouw zich geestelijk voelt hoe meer kans op een soepelere en dus veiligere bevalling.
zaterdag 7 december 2013 om 00:42
quote:Lady-Voldemort schreef op 07 december 2013 @ 00:32:
[...]
Maar het is natuurlijk wel een beetje raar om te vinden dat je daar als aanstaande oma recht op hebt niewaar. Alsof je doos ineens een openbaar gebied is geworden zodra je zwanger bent.
ik zeg niet dat iemand er recht op heeft
maar ik begrijp wel dat het voor schoonmoeder lastig is: zij wil in feite hetzelfde als moeder: haar kleinkind geboren zien worden de TO bijstaan
en als ik lees dat ze samen altijd goed overweg konden, kan ik me voorstellen dat ze zich buitengesloten voelt
nu is ze de oppas voor het oudste kind....
mijn schoonmoeder kan ook uren en uren doorpraten, is ontzettend aanwezig enz enz (ze kan je echt op de zenuwen werken)
ze zou in eerste instantie standby zijn voor de andere kinderen en heeft keurig in de huiskamer zitten wachten
de verloskundige vroeg mij of ze haar mocht ophalen, ik heb meteen gezegd dat ze dan wel stil moest zijn
ze heeft zich voorbeeldig "gedragen", het was voor haar een hele bijzondere ervaring (ze heeft alleen zoons en was nog nooit bij de geboorte van een kleinkind geweest)
ik heb er geen spijt van gehad, geen moment
(en ja, ik was natuurlijk ook naakt...)
[...]
Maar het is natuurlijk wel een beetje raar om te vinden dat je daar als aanstaande oma recht op hebt niewaar. Alsof je doos ineens een openbaar gebied is geworden zodra je zwanger bent.
ik zeg niet dat iemand er recht op heeft
maar ik begrijp wel dat het voor schoonmoeder lastig is: zij wil in feite hetzelfde als moeder: haar kleinkind geboren zien worden de TO bijstaan
en als ik lees dat ze samen altijd goed overweg konden, kan ik me voorstellen dat ze zich buitengesloten voelt
nu is ze de oppas voor het oudste kind....
mijn schoonmoeder kan ook uren en uren doorpraten, is ontzettend aanwezig enz enz (ze kan je echt op de zenuwen werken)
ze zou in eerste instantie standby zijn voor de andere kinderen en heeft keurig in de huiskamer zitten wachten
de verloskundige vroeg mij of ze haar mocht ophalen, ik heb meteen gezegd dat ze dan wel stil moest zijn
ze heeft zich voorbeeldig "gedragen", het was voor haar een hele bijzondere ervaring (ze heeft alleen zoons en was nog nooit bij de geboorte van een kleinkind geweest)
ik heb er geen spijt van gehad, geen moment
(en ja, ik was natuurlijk ook naakt...)
zaterdag 7 december 2013 om 06:33
quote:Amand schreef op 07 december 2013 @ 00:44:
Maar ik denk dat de situatie dat een bevallende vrouw tegen de zin van haar man in eist dat haar moeder erbij is, niet vaak voorkomt. Niet als verrassing in ieder geval. Ik gok dat zo'n man tegen die tijd al lang weet waar hij aan toe is.Tegen de zin van haar man eist? Nou mag hopen dat ie mannen niet bestaan.... Ow wacht TO heeft er zo een
Maar ik denk dat de situatie dat een bevallende vrouw tegen de zin van haar man in eist dat haar moeder erbij is, niet vaak voorkomt. Niet als verrassing in ieder geval. Ik gok dat zo'n man tegen die tijd al lang weet waar hij aan toe is.Tegen de zin van haar man eist? Nou mag hopen dat ie mannen niet bestaan.... Ow wacht TO heeft er zo een
zaterdag 7 december 2013 om 06:54
quote:itsme1973 schreef op 07 december 2013 @ 00:22:
ik begrijp je schoonmoeder wel
vooral als zij alleen een zoon heeft (ik weet niet of dat zo is, niet alles gelezen)
voor haar voelt het ws net als voor jouw moeder: haar kleinkind geboren zien worden
En ik begrijp haar schoonmoeder ook. Het is tenslotte ook haar kleinkind. Het enige verschil is dat zij niet jouw moeder is, maar dat neemt niet weg dat het voor die vrouw dan anders zou zijn en het anders zou aanvoelen. Tenslotte is het haar zoon die een kind krijgt, net zo goed als jij ook een dochter van iemand bent. Alleen moet jij het werk doen. Maar ook voor jouw man zal het een heftige ervaring zijn. Net zo goed. Dan is het voor hem ook fijn dat zijn moeder in de buurt is en niet alleen jouw moeder voor jou.
Voor mij en mijn (ex)man was de keus heel simpel: we doen het samen, met zijn tweetjes en niemand erbij. Iedereen moest van ons gewoon thuis blijven en absoluut niet gaan bellen etc. En al helemaal niet bellen rond de dagen dat ik uitgerekend was: "En? Al begonnen?" Daar zaten wij echt net op te wachten. Wij zouden zelf bellen als wij er aan toe waren. Want je weet nooit van te voren hoe de bevalling gaat lopen.
Dus geen (schoon)moeders erbij, dan konden we ook niemand voor het hoofd stoten. Iedereen hier is tijdens de bevalling en kraamdagen met even veel respect en gelijkheid behandeld, ongeacht wie het was.
ik begrijp je schoonmoeder wel
vooral als zij alleen een zoon heeft (ik weet niet of dat zo is, niet alles gelezen)
voor haar voelt het ws net als voor jouw moeder: haar kleinkind geboren zien worden
En ik begrijp haar schoonmoeder ook. Het is tenslotte ook haar kleinkind. Het enige verschil is dat zij niet jouw moeder is, maar dat neemt niet weg dat het voor die vrouw dan anders zou zijn en het anders zou aanvoelen. Tenslotte is het haar zoon die een kind krijgt, net zo goed als jij ook een dochter van iemand bent. Alleen moet jij het werk doen. Maar ook voor jouw man zal het een heftige ervaring zijn. Net zo goed. Dan is het voor hem ook fijn dat zijn moeder in de buurt is en niet alleen jouw moeder voor jou.
Voor mij en mijn (ex)man was de keus heel simpel: we doen het samen, met zijn tweetjes en niemand erbij. Iedereen moest van ons gewoon thuis blijven en absoluut niet gaan bellen etc. En al helemaal niet bellen rond de dagen dat ik uitgerekend was: "En? Al begonnen?" Daar zaten wij echt net op te wachten. Wij zouden zelf bellen als wij er aan toe waren. Want je weet nooit van te voren hoe de bevalling gaat lopen.
Dus geen (schoon)moeders erbij, dan konden we ook niemand voor het hoofd stoten. Iedereen hier is tijdens de bevalling en kraamdagen met even veel respect en gelijkheid behandeld, ongeacht wie het was.
zaterdag 7 december 2013 om 07:10
Ik zou de volgende morgen ingeleid worden, dus dat hebben we wel aan beide ouders verteld. Konden ze zich vast voor gaan bereiden 
Maar snachts begon t al uit zichzelf, dus smorgens vroeg al een betichtjr gestuurd dat we al in t ziekenhuis waren.
Erbij gezegd dat we belden als de baby er was en dan pas mochten ze naar t ziekenhuis komen.
Maar snachts begon t al uit zichzelf, dus smorgens vroeg al een betichtjr gestuurd dat we al in t ziekenhuis waren.
Erbij gezegd dat we belden als de baby er was en dan pas mochten ze naar t ziekenhuis komen.
Wat goed is tegen de kou, is ook goed tegen de warmte
zaterdag 7 december 2013 om 07:47
en even on topic. Wat naar dat dit soort discussies nu gevoerd worden. Jij zou je lekker ontspannen moeten voorbereiden op jouw bevalling zonder dit geneuzel. Dáár moet je het maar eens met man over hebben.
Mijn eerste bevalling was alleen mijn man erbij (en een hele trits medisch personeel helaas want vacuum).
Tweede had mijn schoonzus gevraagd of zij erbij mocht zijn. Zij was/is hoofdverpleegkundige in het ziekenhuis waar ik ben bevallen en ik was heel blij met haar.
Ik wens jou een vlotte en ontspannen bevalling toe en een gezond kindje uiteraard
Mijn eerste bevalling was alleen mijn man erbij (en een hele trits medisch personeel helaas want vacuum).
Tweede had mijn schoonzus gevraagd of zij erbij mocht zijn. Zij was/is hoofdverpleegkundige in het ziekenhuis waar ik ben bevallen en ik was heel blij met haar.
Ik wens jou een vlotte en ontspannen bevalling toe en een gezond kindje uiteraard
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
zaterdag 7 december 2013 om 07:56
zaterdag 7 december 2013 om 08:02
Ik zou mijn echtgenoot en schoonmoeder een link naar dit topic sturen met daarbij de woorden dat hier alles wel gezegd wordt, door vele verschillende vrouwen en mannen. En verder zou ik er geen woord meer over willen horen. Verdere discussie over het onderwerp zou ik ook direct afkappen, te bizar deze eis van schoonmoeder en Co.
zaterdag 7 december 2013 om 08:28
Ik ben verbijsterd. Ik heb niet het hele topic gelezen hoor, maar een compromis? Er is er maar een, oke, twee, die bepaalt (bepalen) wie er bij de bevalling zijn. Ik moet er echt niet aan denken mijn moeder of schoonmoeder bij de bevalling te hebben, ook al heb ik met beide een goede band. Niks compromis, we bellen zodra de baby er is, of als ik weer gewassen in bed lig en dan mogen ze komen kijken. Bij de eerste was dat nog dezelfde avond, ze werd om 19:00 geboren, bij de tweede, die 's nachts kwam, kwamen ze de volgende ochtend. We hebben ze wel meteen die nacht gebeld. Nu komt er bijna een derde en we zullen het zien.
Ik snap best dat oma's het een bijzondere ervaring zouden vinden, maar ergens recht op hebben? Nee hoor, niks ervan. Dat is iets tussen vriend en mij.
Ik snap best dat oma's het een bijzondere ervaring zouden vinden, maar ergens recht op hebben? Nee hoor, niks ervan. Dat is iets tussen vriend en mij.
zaterdag 7 december 2013 om 08:36
Wat een gedoe zeg, daar zit je idd helemaal niet op te wachten. Wat ben ik blij met mijn nuchtere moeder en schoonmoeder. Die zeggen, we horen het wel wanneer het zover is en wanneer jullie ons erbij willen hebben. Uiteraard hebben we ze direct gebeld na de geboorte, maar ze lieten het volledig aan ons. Ik hoop voor je dat je schoonmoeder beseft dat ze je absoluut niet helpt op het moment. Harde buiken door deze spanning is natuurlijk echt niet leuk. En ik hoop ook dat je man zich bedenkt en bijstaat.
Je hebt in ieder geval ruim 100 viva-vrouwen die achter je staan bij je bevalling (niet letterlijk natuurlijk, want dan zou je schoonmoeder er ook nog wel bijpassen). Doe rustig aan en succes met de laatste loodjes!
Je hebt in ieder geval ruim 100 viva-vrouwen die achter je staan bij je bevalling (niet letterlijk natuurlijk, want dan zou je schoonmoeder er ook nog wel bijpassen). Doe rustig aan en succes met de laatste loodjes!
zaterdag 7 december 2013 om 09:20
quote:
itsme1973, 9 uur geleden
ik begrijp je schoonmoeder wel
vooral als zij alleen een zoon heeft (ik weet niet of dat zo is, niet alles gelezen)
voor haar voelt het ws net als voor jouw moeder: haar kleinkind geboren zien worden
Ik heb alleen zoons, dus mijn kinderen zullen niet zwanger worden of bevallen. Maar van een eventuele schoondochter verwacht ik echt niet dat ze me ter compensatie bij een bevalling vraagt. Als ze haar eigen moeder er wel bij wil: haar keuze. Ik kan me nog wel voorstellen dat de aanstaande vader dat niet geweldig vindt (al neemt die niet de beslissing), maar schoonmoeders hebben er echt niets mee te maken.
Eenmaal na de bevalling zou ik het wel jammer vinden om op afstand gehouden te worden, maar dat is een ander verhaal.
*en toen bleken mijn zoons homo/eeuwig vrijgezel/nooit een kinderwens te krijgen/... en bleef het helemaal een hypothetisch verhaal *
itsme1973, 9 uur geleden
ik begrijp je schoonmoeder wel
vooral als zij alleen een zoon heeft (ik weet niet of dat zo is, niet alles gelezen)
voor haar voelt het ws net als voor jouw moeder: haar kleinkind geboren zien worden
Ik heb alleen zoons, dus mijn kinderen zullen niet zwanger worden of bevallen. Maar van een eventuele schoondochter verwacht ik echt niet dat ze me ter compensatie bij een bevalling vraagt. Als ze haar eigen moeder er wel bij wil: haar keuze. Ik kan me nog wel voorstellen dat de aanstaande vader dat niet geweldig vindt (al neemt die niet de beslissing), maar schoonmoeders hebben er echt niets mee te maken.
Eenmaal na de bevalling zou ik het wel jammer vinden om op afstand gehouden te worden, maar dat is een ander verhaal.
*en toen bleken mijn zoons homo/eeuwig vrijgezel/nooit een kinderwens te krijgen/... en bleef het helemaal een hypothetisch verhaal *
