Zwanger
alle pijlers
Wie bij bevalling aanwezig?
vrijdag 6 december 2013 om 21:54
Toen ik zeven weken zwanger was, vroeg mijn schoonmoeder aan mij of ze bij de bevalling mocht zijn. Dit overrompelde mij op dat moment zo (ik was net zwanger...) dat ik hier geen zinnig antwoord op kon geven.
Vandaag 36 weken zwanger waren wij op visite bij schoonouders en ging het over de bevalling. Of ik nu al wist wat ik wilde. Hier heb ik uiteraard nu ik 36 weken ben over nagedacht. Ik gaf aan dat ik mijn vriend erbij wil hebben en mijn moeder stand-by. (Weet niet of mijn vriend het gaat trekken. Die slaat dicht als ik pijn heb). Ik kreeg hierop de opmerking van mijn schoonvader dat hij het lullig vond voor mijn schoonmoeder als mijn moeder er wel bij mag zijn. Ik kon nog net tot tien tellen, maar dacht eigenlijk bij mijzelf wat zijn jullie egoïstisch. Ik lig daar te bevallen, iets heel intiems, dan mag ik toch zeggen wat ik zou willen. Nu heb ik ook nog een discussie met mijn vriend gekregen. Hij vindt het ook maar raar dat ik zijn moeder er niet bij wil hebben. We hebben toch een goede band en waarom zou ik haar zoiets moois willen onthouden, aangezien zij waarschijnlijk dit maar een keer gaat mee maken, is zijn reactie. Nu zit ik dus met een fijn schuldgevoel opgescheept. Wat vinden jullie, stel ik mij aan of moet ik voet bij stuk houden?
Vandaag 36 weken zwanger waren wij op visite bij schoonouders en ging het over de bevalling. Of ik nu al wist wat ik wilde. Hier heb ik uiteraard nu ik 36 weken ben over nagedacht. Ik gaf aan dat ik mijn vriend erbij wil hebben en mijn moeder stand-by. (Weet niet of mijn vriend het gaat trekken. Die slaat dicht als ik pijn heb). Ik kreeg hierop de opmerking van mijn schoonvader dat hij het lullig vond voor mijn schoonmoeder als mijn moeder er wel bij mag zijn. Ik kon nog net tot tien tellen, maar dacht eigenlijk bij mijzelf wat zijn jullie egoïstisch. Ik lig daar te bevallen, iets heel intiems, dan mag ik toch zeggen wat ik zou willen. Nu heb ik ook nog een discussie met mijn vriend gekregen. Hij vindt het ook maar raar dat ik zijn moeder er niet bij wil hebben. We hebben toch een goede band en waarom zou ik haar zoiets moois willen onthouden, aangezien zij waarschijnlijk dit maar een keer gaat mee maken, is zijn reactie. Nu zit ik dus met een fijn schuldgevoel opgescheept. Wat vinden jullie, stel ik mij aan of moet ik voet bij stuk houden?
vrijdag 6 december 2013 om 23:50
quote:elein schreef op 06 december 2013 @ 23:48:
[...]
Als je je hele relatie een op een vergelijkbaar vindt met een bevalling gaat er sowieso iets niet goed.
Het gaat er toch om dat dat kind er zo snel en pijnloos mogelijk uit komt? Wat neuzel je dan?Een vrouw die zo aan haar moeder hangt, zou niet mijn keuze zijn, sowieso. Voor jou is een bevalling misschien iets technisch, maar voor mij niet.
[...]
Als je je hele relatie een op een vergelijkbaar vindt met een bevalling gaat er sowieso iets niet goed.
Het gaat er toch om dat dat kind er zo snel en pijnloos mogelijk uit komt? Wat neuzel je dan?Een vrouw die zo aan haar moeder hangt, zou niet mijn keuze zijn, sowieso. Voor jou is een bevalling misschien iets technisch, maar voor mij niet.
vrijdag 6 december 2013 om 23:52
vrijdag 6 december 2013 om 23:52
quote:frettie schreef op 06 december 2013 @ 23:50:
Mijn kind heeft drie weken op de intensive care liggen vechten voor het leven en ik had 42 graden koorts en een infectie opgelopen. Ja, toen waren we wel labiel ja.Maar dat was na de bevalling neem ik aan? Natuurlijk heb je in dat soort situaties je familie nodig.
Mijn kind heeft drie weken op de intensive care liggen vechten voor het leven en ik had 42 graden koorts en een infectie opgelopen. Ja, toen waren we wel labiel ja.Maar dat was na de bevalling neem ik aan? Natuurlijk heb je in dat soort situaties je familie nodig.
vrijdag 6 december 2013 om 23:53
Ik vind overigens niet dat de vrouw alles moet bepalen. Manlief en ik doen alle zorg samen en werken evenveel. Mochten we ooit uit elkaar gaan dan is vastgelegd dat het Co. Ouderschap wordt. Hij heeft net zoveel over de opvoeding te zeggen als Ik. Maar bij een bevalling is het de brouw die het grootste gedeelte van het werk moet doen. Wie bevalt die bepaalt.
vrijdag 6 december 2013 om 23:55
quote:Amand schreef op 06 december 2013 @ 23:50:
Een vrouw die zo aan haar moeder hangt, zou niet mijn keuze zijn, sowieso. Voor jou is een bevalling misschien iets technisch, maar voor mij niet.'Hang' je meteen aan iemand als die persoon jou beter kan steunen omdat zij toevallig wèl weet wat je doormaakt, in plaats van als toevoeging aan de partner waar TO in dit geval minder vertrouwen in heeft?
En nee, ik zie een bevalling niet als iets puur technisch hoor, maar ook niet als een (vals romantisch) doel op zich.
Een vrouw die zo aan haar moeder hangt, zou niet mijn keuze zijn, sowieso. Voor jou is een bevalling misschien iets technisch, maar voor mij niet.'Hang' je meteen aan iemand als die persoon jou beter kan steunen omdat zij toevallig wèl weet wat je doormaakt, in plaats van als toevoeging aan de partner waar TO in dit geval minder vertrouwen in heeft?
En nee, ik zie een bevalling niet als iets puur technisch hoor, maar ook niet als een (vals romantisch) doel op zich.
vrijdag 6 december 2013 om 23:56
quote:raa85 schreef op 06 december 2013 @ 23:55:
Vinden jullie ook dat jullie mogen meebeslissen over de locatie en eventuele pijnstilling, Amand en anderen?Dat vind ik de beslissing van de vrouw. Ik ben thuis bevallen, mijn man moest even slikken bij het idee, maar uiteindelijk is het prima "bevallen".
Vinden jullie ook dat jullie mogen meebeslissen over de locatie en eventuele pijnstilling, Amand en anderen?Dat vind ik de beslissing van de vrouw. Ik ben thuis bevallen, mijn man moest even slikken bij het idee, maar uiteindelijk is het prima "bevallen".
vrijdag 6 december 2013 om 23:58
Het kwam door complicaties tijdens de bevalling. Wij raakten zo van de kaart dat ik nog steeds eeuwig dankbaar ben dat mijn moeder er was. Als iemand dat labiel wil noemen, so be it. Uiteindelijk werd het een spoedkeizersnede. En daar mag maar 1 iemand bij zijn. Ik was doodziek van medicijnen en koorts. Weet je wat mijn man zei? Neem mee wie jij wilt, wat nodig is om jouw hier goed doorheen te laten komen. Ik heb mijn man meegenomen maar dat gevaar heeft de wereld voor mij betekent.
zaterdag 7 december 2013 om 00:00
quote:frettie schreef op 06 december 2013 @ 23:58:
Het kwam door complicaties tijdens de bevalling. Wij raakten zo van de kaart dat ik nog steeds eeuwig dankbaar ben dat mijn moeder er was. Als iemand dat labiel wil noemen, so be it. Uiteindelijk werd het een spoedkeizersnede. En daar mag maar 1 iemand bij zijn. Ik was doodziek van medicijnen en koorts. Weet je wat mijn man zei? Neem mee wie jij wilt, wat nodig is om jouw hier goed doorheen te laten komen. Ik heb mijn man meegenomen maar dat gevaar heeft de wereld voor mij betekent.Wat een rotervaring. Is het allemaal goed gekomen met de kleine?
Het kwam door complicaties tijdens de bevalling. Wij raakten zo van de kaart dat ik nog steeds eeuwig dankbaar ben dat mijn moeder er was. Als iemand dat labiel wil noemen, so be it. Uiteindelijk werd het een spoedkeizersnede. En daar mag maar 1 iemand bij zijn. Ik was doodziek van medicijnen en koorts. Weet je wat mijn man zei? Neem mee wie jij wilt, wat nodig is om jouw hier goed doorheen te laten komen. Ik heb mijn man meegenomen maar dat gevaar heeft de wereld voor mij betekent.Wat een rotervaring. Is het allemaal goed gekomen met de kleine?
zaterdag 7 december 2013 om 00:00
Vind ik ook de beslissing van de vrouw. Tenzij zij in het verleden op de een of andere manier zich heeft laten zien als wilsonbekwaam. Dan mag de man dringend doch vriendelijk adviseren.
Bottom line: vrouw moet t werk doen, vrouw moet zich dus totaal op haar gemak voelen. Thuis, ziekenhuis, pompje, ruggenprik, whatever.
Bottom line: vrouw moet t werk doen, vrouw moet zich dus totaal op haar gemak voelen. Thuis, ziekenhuis, pompje, ruggenprik, whatever.
zaterdag 7 december 2013 om 00:01
quote:wished-, 6 minuten geleden
Pff, waar bemoeit schoonvader zich mee.
Jou moeder is nog altijd anders dan je schoonmoeder, ik zou het precies zo doen. Het is JOU bevalling, jij beslist. Doe vooral waar je je goed bij voelt.
Succes met de laatste loodjes!!
Het idee alleen al dat een schoonvader zo'n opmerking maakt. That 'll be the day.
Wie bevalt, bepaalt. Jouw doos, jouw feest.
Pff, waar bemoeit schoonvader zich mee.
Jou moeder is nog altijd anders dan je schoonmoeder, ik zou het precies zo doen. Het is JOU bevalling, jij beslist. Doe vooral waar je je goed bij voelt.
Succes met de laatste loodjes!!
Het idee alleen al dat een schoonvader zo'n opmerking maakt. That 'll be the day.
Wie bevalt, bepaalt. Jouw doos, jouw feest.
You know how I know? Because I reeaally think so!
zaterdag 7 december 2013 om 00:01
quote:raa85 schreef op 06 december 2013 @ 23:55:
Vinden jullie ook dat jullie mogen meebeslissen over de locatie en eventuele pijnstilling, Amand en anderen?
Beslissen over locatie doe je samen mits, het geen medische indicatie wordt, pijnstilling beslist de vrouw! (helaas zelf bevallen in het tijdperk dat het allemaal natuurlijk moest en zonder pijnbestrijding... .
Je kunt als vrouw wel thuis willen bevallen, maar als je huis niet praktisch is (4 hoog zonder lift, kleine slaapkamer, lange aanrij route naar ziekenhuis etc. heeft partner zeker wat in te brengen).
Vinden jullie ook dat jullie mogen meebeslissen over de locatie en eventuele pijnstilling, Amand en anderen?
Beslissen over locatie doe je samen mits, het geen medische indicatie wordt, pijnstilling beslist de vrouw! (helaas zelf bevallen in het tijdperk dat het allemaal natuurlijk moest en zonder pijnbestrijding... .
Je kunt als vrouw wel thuis willen bevallen, maar als je huis niet praktisch is (4 hoog zonder lift, kleine slaapkamer, lange aanrij route naar ziekenhuis etc. heeft partner zeker wat in te brengen).
zaterdag 7 december 2013 om 00:03
quote:elein schreef op 06 december 2013 @ 23:55:
[...]
'Hang' je meteen aan iemand als die persoon jou beter kan steunen omdat zij toevallig wèl weet wat je doormaakt, in plaats van de partner waar TO in dit geval minder vertrouwen in heeft?
Je kunt niet voorspellen wie er beter kan steunen. Het lijkt me veel verstandiger dat de aanstaande moeder en vader serieus met elkaar aan de slag gaan om ervoor te zorgen dat ze samen klaar zijn voor de bevalling. Voor zover zoiets mogelijk is.
Een bevalling is een heftige gebeurtenis. Er komt een kind. Van jullie samen. Het duurt uren en uren, soms dagen. De basis van de eeuwige verbinding tussen jullie twee wordt daar gelegd. Dat kind van jullie samen.
Zoals ik al zei; ik zou het een ernstige schending van mijn relatie vinden wanneer daar derden bij betrokken zouden worden.
EDIT: in de verloskamer
Het is maar net welke plaats je als partners in elkaars leven inneemt, denk ik. Dat wordt dan duidelijk.
[...]
'Hang' je meteen aan iemand als die persoon jou beter kan steunen omdat zij toevallig wèl weet wat je doormaakt, in plaats van de partner waar TO in dit geval minder vertrouwen in heeft?
Je kunt niet voorspellen wie er beter kan steunen. Het lijkt me veel verstandiger dat de aanstaande moeder en vader serieus met elkaar aan de slag gaan om ervoor te zorgen dat ze samen klaar zijn voor de bevalling. Voor zover zoiets mogelijk is.
Een bevalling is een heftige gebeurtenis. Er komt een kind. Van jullie samen. Het duurt uren en uren, soms dagen. De basis van de eeuwige verbinding tussen jullie twee wordt daar gelegd. Dat kind van jullie samen.
Zoals ik al zei; ik zou het een ernstige schending van mijn relatie vinden wanneer daar derden bij betrokken zouden worden.
EDIT: in de verloskamer
Het is maar net welke plaats je als partners in elkaars leven inneemt, denk ik. Dat wordt dan duidelijk.
zaterdag 7 december 2013 om 00:09
quote:raa85 schreef op 06 december 2013 @ 23:55:
Vinden jullie ook dat jullie mogen meebeslissen over de locatie en eventuele pijnstilling, Amand en anderen?
Ik heb nu twee bevallingen meegemaakt en dat heeft me doen inzien dat pijnstilling nut kan hebben. Ik sta er niet bij te juichen, want ik vind de theorie dat het een negatieve factor kan zijn bij de binding tussen moeder en kind plausibel. Maar dat is theorie.
Maar wel of geen pijnstillers gaat over lichamelijke integriteit. En daar zal ik never nooit niet inbreuk op maken. Zeker niet bij mijn eigen vrouw. Ik heb er niets over te zeggen.
Liefst thuis. Maar aangezien mijn vrouw (en kind) degene was die de risico's loopt, heb ik daar wederom niets over te zeggen.
Vinden jullie ook dat jullie mogen meebeslissen over de locatie en eventuele pijnstilling, Amand en anderen?
Ik heb nu twee bevallingen meegemaakt en dat heeft me doen inzien dat pijnstilling nut kan hebben. Ik sta er niet bij te juichen, want ik vind de theorie dat het een negatieve factor kan zijn bij de binding tussen moeder en kind plausibel. Maar dat is theorie.
Maar wel of geen pijnstillers gaat over lichamelijke integriteit. En daar zal ik never nooit niet inbreuk op maken. Zeker niet bij mijn eigen vrouw. Ik heb er niets over te zeggen.
Liefst thuis. Maar aangezien mijn vrouw (en kind) degene was die de risico's loopt, heb ik daar wederom niets over te zeggen.
zaterdag 7 december 2013 om 00:10
Ik doe mijn best maar snap je niet Amand. Ik adoreer mijn man bijna maar had toch graag mijn moeder erbij. Manlief en ik hebben nog steeds een geweldige relatie ondanks een beroerd jaar met huilbaby en die nare start. Dus het is dan niet overtrokken om te doen alsof het iets met je relatie te maken heeft? Is het geen kracht van een goede relatie dat je ook anderen bij belangrijke dingen betrekt? Ik heb moeder en schoonmoeder ook meegehad naar de 20 weken echo. Kan dat dan ook niet? Ik heb het echt nog nooit zo bekeken dus ben helemaal verbaasd.
zaterdag 7 december 2013 om 00:11
quote:Christiana schreef op 07 december 2013 @ 00:01:Je kunt als vrouw wel thuis willen bevallen, maar als je huis niet praktisch is (4 hoog zonder lift, kleine slaapkamer, lange aanrij route naar ziekenhuis etc. heeft partner zeker wat in te brengen).
Dan hebben eerder ambulancerichtlijnen er wat over in te brengen, maar ook dan: hoe zie je dat voor je? Als hij zegt ziekenhuis, en zij zegt thuis, dan blijft haar wil toch gewoon wet? Tenzij hij haar over z'n schouder 4 hoog zonder lift naar beneden wil tillen, of haar uit de ouderlijke macht wil ontzetten van te voren.
Telt wat mij betreft zowel voor dit als voor Armands laatste post: Vrouwenlijf, vrouwenkeuze.. uiteindelijk. Natuurlijk is het beter voor je relatie je het er samen over kan hebben en er uit kan komen, maar degene die het moet doen bepaalt.
Dan hebben eerder ambulancerichtlijnen er wat over in te brengen, maar ook dan: hoe zie je dat voor je? Als hij zegt ziekenhuis, en zij zegt thuis, dan blijft haar wil toch gewoon wet? Tenzij hij haar over z'n schouder 4 hoog zonder lift naar beneden wil tillen, of haar uit de ouderlijke macht wil ontzetten van te voren.
Telt wat mij betreft zowel voor dit als voor Armands laatste post: Vrouwenlijf, vrouwenkeuze.. uiteindelijk. Natuurlijk is het beter voor je relatie je het er samen over kan hebben en er uit kan komen, maar degene die het moet doen bepaalt.
zaterdag 7 december 2013 om 00:12
zaterdag 7 december 2013 om 00:18
quote:frettie schreef op 07 december 2013 @ 00:10:
Ik doe mijn best maar snap je niet Amand. Ik adoreer mijn man bijna maar had toch graag mijn moeder erbij. Manlief en ik hebben nog steeds een geweldige relatie ondanks een beroerd jaar met huilbaby en die nare start. Dus het is dan niet overtrokken om te doen alsof het iets met je relatie te maken heeft? Is het geen kracht van een goede relatie dat je ook anderen bij belangrijke dingen betrekt? Ik heb moeder en schoonmoeder ook meegehad naar de 20 weken echo. Kan dat dan ook niet? Ik heb het echt nog nooit zo bekeken dus ben helemaal verbaasd.Ik denk dat ik in jullie situatie ook mijn moeder erbij had willen hebben. Niet vanaf de eerste wee, maar wel vanaf het moment dat het erop ging lijken dat het niet vanzelf ging. Dan had ik wel mijn man gevraagd mijn moeder te bellen, maar misschien ook wel de zijne (zeer hypothetisch, want mijn schoonmoeder valt al flauw als ze een witte jas ziet), vooral omdat je dan als stel erdoorheen zit en behoefte hebt aan steun van je naasten. Bovendien als er voor mijn leven gevreesd zou worden dan hoort mijn moeder er wel bij op 1 of andere manier, zij heeft alles met het begin en het einde van mijn leven te maken. Als ik eerder ga dan zij dan moet zij er ook bij zijn.
Ik doe mijn best maar snap je niet Amand. Ik adoreer mijn man bijna maar had toch graag mijn moeder erbij. Manlief en ik hebben nog steeds een geweldige relatie ondanks een beroerd jaar met huilbaby en die nare start. Dus het is dan niet overtrokken om te doen alsof het iets met je relatie te maken heeft? Is het geen kracht van een goede relatie dat je ook anderen bij belangrijke dingen betrekt? Ik heb moeder en schoonmoeder ook meegehad naar de 20 weken echo. Kan dat dan ook niet? Ik heb het echt nog nooit zo bekeken dus ben helemaal verbaasd.Ik denk dat ik in jullie situatie ook mijn moeder erbij had willen hebben. Niet vanaf de eerste wee, maar wel vanaf het moment dat het erop ging lijken dat het niet vanzelf ging. Dan had ik wel mijn man gevraagd mijn moeder te bellen, maar misschien ook wel de zijne (zeer hypothetisch, want mijn schoonmoeder valt al flauw als ze een witte jas ziet), vooral omdat je dan als stel erdoorheen zit en behoefte hebt aan steun van je naasten. Bovendien als er voor mijn leven gevreesd zou worden dan hoort mijn moeder er wel bij op 1 of andere manier, zij heeft alles met het begin en het einde van mijn leven te maken. Als ik eerder ga dan zij dan moet zij er ook bij zijn.
