Wie bij bevalling aanwezig?

06-12-2013 21:54 222 berichten
Alle reacties Link kopieren
Toen ik zeven weken zwanger was, vroeg mijn schoonmoeder aan mij of ze bij de bevalling mocht zijn. Dit overrompelde mij op dat moment zo (ik was net zwanger...) dat ik hier geen zinnig antwoord op kon geven.

Vandaag 36 weken zwanger waren wij op visite bij schoonouders en ging het over de bevalling. Of ik nu al wist wat ik wilde. Hier heb ik uiteraard nu ik 36 weken ben over nagedacht. Ik gaf aan dat ik mijn vriend erbij wil hebben en mijn moeder stand-by. (Weet niet of mijn vriend het gaat trekken. Die slaat dicht als ik pijn heb). Ik kreeg hierop de opmerking van mijn schoonvader dat hij het lullig vond voor mijn schoonmoeder als mijn moeder er wel bij mag zijn. Ik kon nog net tot tien tellen, maar dacht eigenlijk bij mijzelf wat zijn jullie egoïstisch. Ik lig daar te bevallen, iets heel intiems, dan mag ik toch zeggen wat ik zou willen. Nu heb ik ook nog een discussie met mijn vriend gekregen. Hij vindt het ook maar raar dat ik zijn moeder er niet bij wil hebben. We hebben toch een goede band en waarom zou ik haar zoiets moois willen onthouden, aangezien zij waarschijnlijk dit maar een keer gaat mee maken, is zijn reactie. Nu zit ik dus met een fijn schuldgevoel opgescheept. Wat vinden jullie, stel ik mij aan of moet ik voet bij stuk houden?
Alle reacties Link kopieren
Alles wat jij wilt wurmpje is goed. Als jij je vriend en je moeder standby wilt dan moet je dat zo doen. t Is jouw bevalling en die zal soepeler gaan als t gaat volgens jouw voorwaarden.
Alle reacties Link kopieren
quote:Amand schreef op 07 december 2013 @ 00:30:

[...]



Bij een bevalling bewaken de medici/verloskundige de feitelijke bevalling.



En ja, ik vind dat een bevalling iets tussen man en vrouw is. Wanneer mijn vrouw zou eisen dat haar moeder bij die gebeurtenis moet zijn, dan geeft ze mij te kennen dat ik slechts een part-time beste vriend, maatje en levenspartner ben. Als het moeilijk wordt, dan moet mama komen. De derde persoon in je relatie, blijkbaar.



Voor een man is de moeder van zijn (bevallende) vrouw ook een schoonmoeder hè.Wat een onzin, zolang jij er maar bij mag zijn.
Alle reacties Link kopieren
Zou in een noodsituatie mijn man er niet bij zijn geweest had ik mijn moeder gebeld waarschijnlijk.

Maar standaard je (schoon)moeder erbij?

Heel belangrijk tijdens mijn drie bevallingen was dat ik absolute rust om mij heen had en zo weg kon zinken in een trance. Mijn man zat rustig te computeren en wachtte op instructie om de vk te bellen. Verder niets.

Ik zou niet weten wat mijn schoonmoeder had moeten doen daar die uren. Het zou mij niet helpen met concentreren.

En het laatste gedeelte, de uitdrijving, ja..dat is gewoon vooral bloederig gedoe. Vk, kraam en man erbij is wel genoeg.



Ik zou haar functie ook niet kunnen bedenken behalve dat ze zelf graag ramptoerist zou zijn .



@wurmpje, gewoon niet met je man maar rechtstreeks met je schoonmoeder bespreken hoor, uiteindelijk zal ze het toch wel begrijpen? Zelf is ze immers ook iig 1 keer bevallen.
Alle reacties Link kopieren
Je man zat te computeren?

In de bevallingskamer?!
Alle reacties Link kopieren
quote:Ksenija schreef op 07 december 2013 @ 11:14:

Je man zat te computeren?

In de bevallingskamer?!



Ze was overduidelijk nog thuis, want man wachtte op instructie om de VK te bellen.

Wat moet zo'n man dan doen in de fase van ontsluiting, die bij 1e bevallingen met gemak 10 uur kan duren?
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het sowieso al te brutaal voor woorden dat je schoonouders vragen of je schoonmoeder erbij mag zijn. Het gaat alle etiquette-regels voorbij en ik vind dat je dat best als argument naar hen toe kunt gebruiken.



Laat je geen schuldgevoel aanpraten want zij zijn in dit geval gek, jij absoluut niet. Je verhaal is heel duidelijk: je moeder is er voor noodgevallen en niet voor de fun en een roze wolk. Zij is erbij omdat je goed voor jezelf en de baby moet zorgen. Een bevalling is geen sprookje waar allerlei mensen bij mogen zijn.



Bespreek ook goed met je verloskundige of degene in het ziekenhuis dat je absoluut alleen je moeder er in noodgevallen bij wilt als jullie dat aangeven. En vraag haar of zij anderen weg wil sturen. Als ze dan toch wagen het te proberen, dan zit jij niet met het gedoe ze weg te moeten sturen.



Succes met dit overbrengen aan ze. Blijven ademen, voet bij stuk houden en je niks aan laten praten. Onthoud: het zegt alles over hun egoïsme en niet dat van jou.
Eigenlijk moet je natuurlijk geen smoesje hoeven bedenken, omdat het jouw lichaam en jouw bevalling is, maar aangezien je hoogzwanger bent kan het wel eens moeilijk zijn om op je strepen te staan. Een smoesje wat altijd goed werkt is dat er niet te veel mensen aanwezig mogen zijn van de verloskundige. Ik weet dat bij ons in het ziekenhuis twee 'extra' eigenlijk maximaal is (soms wel een uitzondering) en daar zou je dus aan zitten met je man en je moeder. Die verloskamers zijn namelijk niet mega groot en het is heel irritant als je daar niet goed kan werken. Zo. Gewoon de schuld afschuiven naar de grote boze buitenwereld ;) Voor thuis kan deze smoes trouwens ook goed werken, zeg dat je zowel verloskundige als stagaire verwacht en dat de kraamzorg waarschijnlijk ook stagaire heeft en dan met je man en je moeder erbij.. helaas vind de verloskundige gewoon niet handig (wel eerst even met je verloskundige overleggen! ;) )



En sorry dat ik het zeg, maar jouw man moet zich gaan gaan realiseren waar zijn loyaliteit ligt.. Jij mag veranderd zijn want je bent hoogzwanger en daarom een hormonenbommetje, dus natuurlijk verander je! Succes!
Ik heb niet alles gelezen. Maar bij onze bevalling waren we samen. En we hebben pas na twee uur de familie gebeld. We waren zo in de wolken en wilden echt even een moment voor ons zelf voor de visite zou binnen komen.



Maar het is jouw lichaam. Jij ligt daar te bevallen. En als jij je schoonmoeder daar niet bij wilt dan is dat je goed recht. Ik vind niet dat dat iets te onder doet aan de band die jij of je vriend met haar hebben.
To ik heb het even opgezocht en de pilletjes die bij vriend de scherpe randjes er af halen zijn nervovit van bional.

Het zal niet zo'n aanval weg nemen, maar bij mijn vriend net genoeg dat hij er niet in zichzelf keer. Daarnaast wordt hij er niet moe en duf van.

Succes
Alle reacties Link kopieren
quote:lousy schreef op 07 december 2013 @ 10:52:

Ik kan het niet beter verwoorden dan Marseille. Snap eerlijk gezegd überhaupt niet waarom er vrouwen zijn die meer mensen dan hun partner bij de bevalling willen hebben. Tenzij partner ontbreekt of er echt niet bij kan zijn. Hier is alleen partner er dus bij geweest. Moeder en schoonmoeder zouden niet in hun hoofd halen te vragen of ze erbij mogen zijn. Sterker nog, denk als ik het hen gevraagd had, ze heel raar hadden staan te kijken.Mijn zusje had de hele schoonfamilie in de woonkamer zitten terwijl zij beviel. Ik moest er niet aan denken.
Mijn man was er dan wel bij, maar voor mij maakte dat op dat moment niets uit. Ik was alleen met mijzelf en mijn kind bezig, in mezelf gekeerd en ieder die me uit die trance had gehaald had ik denk ik een mep verkocht. Ik kon me helemaal richten op het bevallen, en daar kon ik geen afleiding bij gebruiken.



En computeren, why not? Kan heel lang duren die eerste fase, moet ie dan tien uur lang je handje vasthouden? Mijn man lag het eerste uur nog te slapen, het tweede uur kon hij vk en kraamzorg bellen en tas pakken, het derde uur kon ie de tas weer uitpakken. Dochter kwam thuis en met een noodvaart!
quote:hejda schreef op 07 december 2013 @ 10:31:

Ik wilde bij mijn bevaling iedereen erbij hebben die ook bij de verwekking was.

(Plus medisch personeel: verloskundige en kraamhulp).



Ik snap dat wel, ik ook hoor. Maar ik heb een vriend waarvan ik min of meer zeker weet dat hij de kalmte zelve is, niet in paniek raakt, mij steunt, erbij blijft, niet instort, etc. etc. Dat zegt hij zelf ook.



Er komt bij mij ook geen (schoon)moeder in.



Maar ik ga die steun wel nodig hebben, moet er niet aan denken om halverwege mijn vriend uit een soort "paniekstuip" te moeten trekken. Dus als ik mijn vriend op dit punt niet of minder vertrouwde zou ik zeker overwegen om mijn moeder (ook een stabiele factor) te vragen om langs te komen. Niet perse tijdens de bevalling, maar wel gedurende die uren daaraan voorafgaand.
Alles is vast al gezegd, maar toch.. als je bevalt ben je als vrouw volkomen overgeleverd aan je lichaam. Ik zou daar niet iemand bij willen hebben waar ik me niet 100% bij op mijn gemak voel. En ik vind ook dat men dat niet van je kan verwachten, je moet je kunnen focussen op de hoofdzaak, niet op de bijzaken.



Mijn moeder zei uit zichzelf, nogal verontschuldigend, dat ze niet bij de bevalling wilde zijn. Gelukkig was ze daar ook helemaal niet welkom



En als je denkt dat het voor een man ook maar een beetje in de buurt komt van wat de vrouw doormaakt, think again. Ja, voor de man is het ook reuze spannend, maar alles wat voor de man geldt geldt voor de vrouw ook, met daarbovenop nog eens het lichamelijke verhaal.
quote:itsme1973 schreef op 07 december 2013 @ 00:22:

ik begrijp je schoonmoeder wel

vooral als zij alleen een zoon heeft (ik weet niet of dat zo is, niet alles gelezen)

voor haar voelt het ws net als voor jouw moeder: haar kleinkind geboren zien wordenIk heb ook alleen een zoon maar geen haar op mijn hoofd die er aan denkt mijn schoondochter te vragen om bij de bevalling te mogen zijn. Ik vind in principe sowieso dat man en vrouw samen met medisch personeel de bevalling doen. Als daar anderen bij nodig zijn, vraag ik mij af of de vader en de moeder to be wel volwassen genoeg zijn om aan kinderen te beginnen.
Alle reacties Link kopieren
Net bij mijn schoonouders geweest en het is helemaal opgelost. Ze snappen mijn redenen en ze hadden mij absoluut geen schuldgevoel willen geven.

Dus eind goed al goed. De bevalling kan ik dus weer rustig tegemoet gaan zien.
Alle reacties Link kopieren
Ik was dan ten tijde van de bevalling partnerloos dus was mijn moeder er bij. Ook nu met partner zou ik het liefst mijn moeder in de buurt hebben. Mijn partner is lief en steunt me maar hij kan zich niet inleven in wat een vrouw op zo'n moment voelt. Mijn moeder heeft hetzelfde meegemaakt dus die weet hoe en wat.

Ik zou er niet aan moeten denken dat mijn schoonmoeder in mijn doos staat te turen terwijl ik met de benen wijd lig om er een kind uit te persen. Jak. Een schoonmoeder mag van mij heel dichtbij zijn, op de gang wachten zodat ze zodra het kind er is ff kan kijken maar het is daar beneden geen kijkdoos.
Gelukkig maar TO! En nu lekker chillen en op naar de bevalling.
Alle reacties Link kopieren
Lekker toch,en sucses met je bevalling en geniet er van! als jullie kindje is geboren,(bij ons kwamen de ouders trouwens pas zo n 2 a3 uur later,eerst lekker tot rust komen en jezelf een beetje opfrissen.)quote:wurmpje8 schreef op 07 december 2013 @ 14:19:

Net bij mijn schoonouders geweest en het is helemaal opgelost. Ze snappen mijn redenen en ze hadden mij absoluut geen schuldgevoel willen geven.

Dus eind goed al goed. De bevalling kan ik dus weer rustig tegemoet gaan zien.
Fijn, TO. Ik hoop op een snelle voorspoedige bevalling voor je!
Alle reacties Link kopieren
Ehh ja,,,computeren, wat anders?

De tv aan, dat geluid kon ik niet verdragen en hij is niet zo n lezer, anders zou je misschien een boek lezen ofzo?
Alle reacties Link kopieren
quote:wurmpje8 schreef op 07 december 2013 @ 14:19:

Net bij mijn schoonouders geweest en het is helemaal opgelost. Ze snappen mijn redenen en ze hadden mij absoluut geen schuldgevoel willen geven.

Dus eind goed al goed. De bevalling kan ik dus weer rustig tegemoet gaan zien.



Fijn wurmpje!

En succes!
Wurmpje, hoe gaat het met je?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven