Zit er echt niemand in hetzelfde schuitje??? Op naar de hersteloperatie!

Oh netjenetje wat een k.. uitslag inderdaad. Tja en ik weet hoe het voelt meid, heb hetzelfde gehad en wist ook toen al dat ik wel zwanger was. Vandaar dat ik ook heel veel angst had en nog heb. Inderdaad stel dat het mis gaat, is de kans heel klein dat het nog een keer spontaan zwanger raken nog gebeurt.

Dit is echt een domper voor jullie ja. Ik moet je eerlijk zeggen dat ik zelf ook meteen weer wat woede kreeg over het feit, waarom hij toen zo stom geweest kon zijn om zich te laten steriliseren. Bij mijn vriend zeker omdat het in een tijd geweest moet zijn dat zijn huwelijk al niet goed zat. Dit geeft een hele hoop spanning en stress mee en geeft een enorm gevoel van machteloosheid. 1 ding is eigenlijk wel duidelijk. Bij ons (jou en mij) moet de vruchtbaarheid volgens de artsen wel heel goed zijn, anders had dit niet gebeurd. De arts heeft wel tegen mijn vriend gezegd, dat de zaadcellen geupgrade kunnen worden. Maar hoopgevend is het allemaal even niet nee, dat snap ik. Ik leef ontzettend met je mee en hoop natuurlijk ook dat alles goed blijft gaan. Als je wilt kun je altijd mailen. Veel sterkte alle twee!!!!!!!!!!!!

Oh hier nog even. Ik hoor van iedereen dat het zo heerlijk is om zwanger te zijn. Heb me dat ook altijd zo voorgesteld. Nu het zover is met deze uitslagen allemaal kan ik niet anders zeggen dat ik het heeeeeeeeeeeel angstig vind en een hoop stress geeft. Die roze wolk is even nog ver te zoeken denk ik ook voor netjenetje, nogmaals kop op!

@jackie

Nou die angst had tot gister nog niet zo.....ging er vanuit dat alles wel goed zou komen, aangezien bij mijn familie haast geen miskramen voorkomen.... Maar nu ben ik zwaar bang......bij elk pijntje vraag ik me af of het nog leeft..... Tot nu toe ook nog niet echt aan het genieten moet ik zeggen hoor....eerst die echo maar, dan komt vast het besef pas denk ik. Mag ik vragen wat jullie uitslag ook al weer was? Mijn vriend zit er trouwens niet zo mee hoor, dat die uitslag zo slecht was. Hij is blij dat ik zwanger ben en blij dat er zaadjes leefden zodat evt ivf oid mogelijk is indien nodig! Misschien heeft hij ook wel gelijk, maar goed, je bent zo hoopvol he?! Ik ben echt zwaar blij dat ik zwanger ben vraag me alleen wel af hoe het in hemelsnaam gelukt is......

Netjenetje,

Bij mijn vriend waren het 32 miljoen zaadcellen, waarvan 10% heel beweeglijk en 23% minder. De rest waren dus niet in leven.

Had het er met mijn vriend over en vind de aanpak van melden van jullie uitslag echt niet tact vol zeg, om maar direct te zeggen dat je een afspraak met je gynaecoloog moet maken. Bij ons deed dat de huisarts zelf en die meldde het iets tactvoller en was vooral heel erg verrast dat ik al zwanger was. Je bent daar ook verbaasd over he, hoe het had kunnen gebeuren. Maar als ik zo terug lees, dan heb ik eigenlijk op dit forum zelden goede uitslagen gezien, maar wel mensen die toch zwanger raakten. Ik denk dat de ziekenhuizen het dus ook heel voorzichtig behandelen, om maar niet al te veel hoop te geven of zo. Onze uroloog heeft ook gezegd dat het ook heel veel met de vruchtbaarheid van de vrouw te maken heeft en de leeftijd ervan. En tja dan hebben ze het over miljoenen zaadjes en toch denk ik dat het moment van bevruchting toch heel belangrijk is en daar waren wij natuurlijk wel allemaal mee bezig en van bewust. Dan hoeft er toch maar 1 snel zaadje te zijn denk ik maar simpel he, ha ha. Nogmaals zijn het blijkbaar toevals treffers ja.

Jouw vriend was er minder van onder de indruk zeg je, ik snap dat wel denk ik. Niet rot bedoeld of zo hoor, maar voor hem is het toch allemaal anders net als bij mijn vriend.. Hij heeft al kinderen en het zou mooi zijn als er bij kwamen, maar ik denk dat het toch anders is als je er al hebt. Snap je? Ik vind dat mijn vriend daar ook zo tegenaan kijkt. Immers hebben ze ooit al de beslissing genomen, dat ze voldoende kinderen hadden dus denk ik dat het verlangen niet zo groot meer als, als dat bij ons zou kunnen zijn omdat wij er nog geen hebben, anders hadden ze namelijk toch echt mijn inziens toen de stap niet genomen. De kans op een miskraam is onder je 35 ste 10%, maar ik heb ook diezelfde angst om daar bij te zitten. Super eng dus ja. Op dus naar de echo's.

@jackie

Tja das een heel verschil, das 30 miljoen meer..........Das ook een mooie uitslag toch?

Ja ben zwaar verbaast over dat het dan toch gelukt is....dan zal ik toch wel heeeeeeel erg vruchtbaar zijn hahahahaha!!

Mijn vriend ging er vanaf het begin vanuit dat we ivf zouden moeten doen. Hij dacht dus, er leven zaadjes, dus ivf is een optie....hij was blij. En dat ik zwanger ben is natuurlijk geweldig!! Hij is zo leuk met kinderen,weet zeker dat hij het fantastisch gaat doen!! Maar klopt ook wat jij zegt, mijn vriend heeft dat ook duidelijk gezegd. Een kind, dat doet hij meer voor mij dan voor zichzelf, hij heeft er immers al 3. Maar dat wil niet zeggen dat het niet welkom is, wat hem betreft, hij geeft nu al kusjes op mijn buik en zegt steeds tegen me dat ik rustig aan moet doen enzo..... Maar DE kinderwens is voor hun al vervult zeg maar....dus is idd anders. Ik wil het ervaren en meemaken en voelen wat moederliefde is........ Hij weet hoe het voelt om van je bloedeigen kind te houden.

10 % klinkt weinig maar toch ook weer veel......

Al weet ik wel dat er in mijn familie weinig miskramen voorkomen. Aan mijn moeders kant 2(mijn oma en tante) en aan vaders kant geen en dan te bedenken dat vaders kant 2 keer zo groot is....... dat geeft wel goede hoop. Maar goed, meer dan wachten kan je toch niet doen.....



Wanneer heb jij de eerste echo eigenlijk?

Netjenetje,

Ik moet nog een afspraak maken voor de 12 weken echo. Spannend hoor. Dan wordt er ook meteen een nekplooimeting gedaan. Dit wil ik, omdat er bij mijn vriend in de familie het down sydroom is voorgekomen.



Tja dat klinkt misschien veel die 30 miljoen meer dan bij jullie. Dit was overigens de uitslag van de eerste keer. Van de tweede heb ik geen cijfers. De huisarts zei dat dat niet veel beter was. Had liever de cijfers gehad, daar heb je meer aan, maar ja dat is vriendje lief vergeten te vragen. Toch waren ze over zijn uitslag ook al niet echt lovend, dus tja.

Oke, dus dat klopt wel dat gevoel. Ik vind het wel eerlijk van je vriend dat hij zegt dat voor hem drie kinderen al wel voldoende waren. Dat is bij mijn vriend altijd een beetje wazig. Die wilde zelf juist erg graag. Hij zelfs op een gegeven moment meer dan ik. Ja en dan snap ik niet dat je zo'n sterilisatie laat doen zeg. Omdat zijn ex in die tijd geen kinderen meer wilde. Mannen die op dit forum lezen toevallig en twijfelen over het laten doen van een steriliatie: NIET DOEN!

Mijn vriend wist vanaf het begin van onze relatie dat ik graag een gezin wilde. Mijn optie was al snel een donor, omdat ik wist dat hij gestiliseerd was. Hij had heel graag dat het kind dan toch van hem zou zijn, vandaar dit. Om eerlijk te zijn had het voor mij niet veel uitgemaakt. Hij zal ongetwijfeld een kei goeie vader zijn, maar het gevoel aan niemand vast te zitten geeft me ook wel meer ruimte. Nu moet ik zeggen dat dat niet is veranderd door mijn zwangerschap. Als het niet zou gaan bijv. om wat voor reden dan ook, stop ik met mijn relatie. Kind of geen kind. Nou lijkt het daar helemaal niet op hoor, ha ha. Begrijp me goed, maar laat me niet meer binden. Iets te veel al voor meegemaakt. Heb hem ook heel duidelijk gemaakt, dat als hij de operatie voor mij liet doen, hij het vooral absoluut niet moest doen. Vruchtbare mannen genoeg op de wereld namelijk met legale methoden voor donoren.

Oh dus je hebt nog geen afspraak staan? Ik mag al eerder een echo, vraag me af of ik dan met 12 weken weer mag..... Nekplooimeting doen wij niet, dit vanwege ervaring vriendin die nogal ongerust was terwijl er nix aan het handje was..... Aangezien het bij ons niet in de familie zit......dus ook geen extra risico ofzo..... Ook is het zo dat als je kijkt naar een woonvorm voor mensen met een verstandelijke beperking, dat het down syndroom echt niet de overhand heeft daar(maar een klein %), al is het wel de enige handicap die ze met de nekplooimeting kunnen meten.....voor zover je dat zo kan noemen....Maar als het in de familie zit, dan kan ik me voorstellen dat je dat wilt ja....

Oh ik snap dat hele sterilisatieverhaal ook niet hoor. Waarom geen spiraaltje of de pil??? Of een ander voorbehoesmiddel??

ALs mijn vriend en ik bij elkaar blijven (waar ik vanuit ga) dan hoeft hij echt geen sterilisatie meer te ondergaan. Ik snap dat echt niet, het is zo permanent, alsof je nooit van gedachten kan veranderen.....of je leven uitstippelen....

Mijn vriend had dat niet gewild, een donor....dan was het wel mijn kind, maar niet van hem. Adopteren was wel een optie vond hij. Maar toen ik eens informatie opzocht op internet, zag ik dat de leeftijd erg meespeelt. Volgens mij kwamen wij al niet meer in aanmerking voor een jong kind.......Beetje jammer dat ze zo kieskeurig zijn hoor.....alsof wij het enige stel zijn dat een leeftijdsverschil heeft......Ze moeten gewoon de gemiddelde leeftijd van beide partners nemen, en niet naar 1 kijken, je voedt het toch ook met zijn 2en op???

Hahahahahah maak m ff druk hoor!!!hahahahahhaa.



Nou fijn weekend!!

Hey meiden,

Nog nieuwe en spannende ontwikkelingen? Jacky30 al een afspraak gemaakt voor de echo? Pris 25 lees je nog mee? al een afspraak gemaakt bij het Bergland? Lolomay hoe gaat het nu met je? alweer druk aan het klussen hihi? Cloud9 al terug van jouw vakantie/visite? Wij hebben de afspraken gehad met de urologen en we gaan voor het Slingeland in Doetichem daar hebben we een fijn en helder gesprek gehad met dokter Toubert.We wachten nu op de factuur en worden daarna ingepland weer een stap verder ik vind het echt spannnnend! en vooral mijn vriend. Iemand nog tips voor de operatie?

succes allemaal! dikke knuff[.

Hey Ella,

Fijn dat het zo ver is. Bij mijn vriend viel de operatie erg mee, zelfs niemand in onze omgeving weet er van en heeft er iets van gemerkt. Hij mocht alleen zes weken niet tillen, maar is ook te overzien. Verder lekker rustig aan doen. Genoeg pijnstillers in huis hebben, mijn vriend heeft overigens geen pijn gehad. Ze hadden hem van te voren al er aan gezet in het ziekenhuis en dat heeft hij een paar dagen volgehouden. Dhr. Toubert opereert geloof ik ook in het Slingeland. Succes joh.

Ik heb vandaag gebeld voor de 12 weken echo, maar nu blijkt dat het ziekenhuis waar ik ga geen nekplooimetingen doet, balen want dat wil ik wel graag. Iemand tips? Omgeving Gorinchem/Breda?

Hoihoi

Het ging weer, ik was weer aan het werk gegaan na mn buikgriep en heb dat 2 dagen vol gehouden op dag 3 stap ik uit bed en ben verschrikkelijk door mn rug gegaan! gelijk naar de huisarts want het is dubbel zoveel balen want nog 1.5 week dan gaan we trouwen en daarom heb ik hele zware medicijnen gekregen waarvan ik de hele dag het gevoel heb dat ik aan de drugs ben en bij die medicijnen mag ik nog even niet zwanger raken dus deze maand maar ff niet klussen, niet dat mij op dit moment lukt hoor met die zere rug. Maar dokter zei dat als de pijn voor de trouwdag niet over is dat ze dan nog hele goeie peppillen voor me hebben haha.

Mijn vriend was niet echt nerveus voor de operatie, hij is onder narcose geweest en toen hij wakker werd had hij niet zo heel veel pijn, het is hem allemaal heel erg meegevallen! de enige tip die ik voor je heb is vooral rustig blijven en beseffen dat als het mislukt er ook nog andere opties zijn om zwanger te raken.

Sterkte ermee!!

Hoi allemaal,



Ik zou graag met jullie mee willen praten.

Ik ben een jonge vrouw van 31 jaar en woon samen met mijn vriend, 40 jaar. In de weekenden zijn we met z'n 5-en. Mijn vriend heeft 3 kinderen uit een eerder relatie.

Ook hij heeft zich laten steriliseren, ongeveer 8 jaar geleden.

Wij willen heel graag een kindje van ons samen en daarom heeft hij in juli van dit jaar de sterilisatie ongedaan laten maken.

Dit is gebeurd door een arts van de Bergland Kliniek.

De operatie was geslaagd en gelukkig heeft mijn vriend, volgens eigen zeggen, niet gek veel pijn gehad. De eerste 3 weken op aanraden van de arts heel rustig aangedaan.

Daarna mochten we voorzichtig beginnen met "klussen".

3 maanden na de operatie mochten we ons potje inleveren en gisteren hebben we hiervan de uitslag gekregen.

Niet erg positief. 4 miljoen zaadcellen waarvan 78% in leven was. Echter maakt mijn vriend veel anti-stoffen aan waardoor de bewegelijkheid maar 1% is.

Bij zo'n test-uitslag is op een natuurlijke manier zwanger worden theoretisch gezien, uitgesloten.

Ons is van te voren verteld dat de kans 50-50 was dat ik op een natuurlijke manier zwanger zou kunnen raken, we wisten dat de kans bestond dat we in de medische molen terecht zouden komen. Maar natuurlijk is het een domper als je te horen krijgt dat dit waarschijnlijk al zeker is.

De uroloog adviseerde ons het zaad over 3 maanden nogmaals te laten testen. Misschien dat de uitslagen dan iets beter waren. Zo niet dan worden we doorverwezen en is reageerbuisbevruchting onze enige mogelijkheid.



Ik moet eerlijk toegeven dat ik zo met de deur in huis kom vallen, ik heb jullie verhalen nog niet zo goed gelezen. Dit zal ik de komende dagen zeker gaan doen.



Groetjes

Hoi hoi,



Collie77, welkom hier. Gezellig dat je mee komt kletsen. Geeft niks hoor, dat je met de deur in huis komt vallen. We zitten allemaal in een soort gelijke situatie, dus dat snappen we wel.

Wel een klote bericht natuurlijk. Die anti-stoffen zijn dus de boosdoender. Jullie operatie is ook nog maar kort geleden, dus wie weet is er wel te vroeg onderzocht. Ik hoop dat de volgende test een betere uitslag heeft.

Aan de andere kant moeten we ons ook niet teveel vast pinnen aan de resultaten van die testen. Er zijn hier op het forum al meerdere meiden zwanger geraakt, waarvan de uitslag ook niet zo super goed was. Dus wat dat beterft is er altijd nog hoop dat er één zo'n snelle zwemmer alles verandert!



Lolamay, tjee wat balen dat je door je rug bent gegaan. Hoe kan dat nou gebeuren. Verkeerde beweging bij het uit je bed komen gemaakt ofzo? Hoop dat het ondertussen al ietsje beter gaat en je starks je trouwdag wel fit kan meemaken.



Jackie,

Met die nekplooi meteingen heb ik geen ervaring. Nooit gehad bij mijn kinderen. Ze zullen je toch wel doorverwijzen naar een locatie die dat wel doet?

Hoest met je roze wolk? Ga je er al iets meer in geloven? Hoop het voor je, want het is een tijd die niet zo vaak meer terug komt hoor, dat zwanger zijn.



Ella,

Spannend zeg, dat de operatie dichterbij komt. Hoe lang duurt het nog na het betalen? En wonen jullie ver van het ziekenhuis vandaan? Ik snap dat je vriend het spannend vind. Zal niet niet lastig valllen met mijn man zijn ervaringen. Hij vond het nogal pittig, maar hij is zo ongeveer de enige hier van al die mannen. Het gemiddelde is dus wel positief geloof ik.

Laat je ons effe weten wanneer jullie aan de beurt zijn? Kunnen we meeleven.



Netjenetje,

Hoe is het met jou? Lekker zwanger?



Met mij is het wel ok. Woensdag moet ik ongesteld worden maar ik voel nu alweer mijn ongesteldheids krampen/buikpijn, dus ik vrees dat de ongi alweer in aantocht is. Zou ook wel wonderbaarlijk zijn, aangezien onze zwemmers test ook niet zo best was.



gr Touwtje

Baal er stiekem wel van natuurlijk.

hoi dames, al een tijdje niet meer van me laten horen... maar moet het toch even kwijt........... ik ben zwanger...........

bij ons net als jacky en nennetje niet zon positief nieuws mbt kwaliteit maar wel zwanger. en ook nog erg snel.

tis nog heel kort dus moet het nog even voor me houden maar kan het wel van de daken schreeuwen...

spannend!!!!!!!! dus voor alle andere dames hou moed he!!

Jemig, ik dacht dat mensen die terugkomen op een sterilisatie een zeer grote uitzondering waren, maar ik lees hier dat het vrij algemeen is.



Misschien begrijp ik het verkeerd, no offense, en vooral allemaal gefeliciteerd die gewenst zwanger zijn, maar zijn jullie kerels allemaal spijtoptanten? Hebben ze in het verleden ooit definitief gekozen om geen kinderen meer te verwekken en dat nu weer teruggedraaid? Mij staat nl. vanuit mijn sexuele voorlichting bij dat een vasectomie een definitieve beslissing is waar diep en lang over moet worden nagedacht.



Is dit achterhaalde denkwijze en wordt een vasectomie inmiddels gewoon ingezet als anticonceptiemiddel voor zolang gewenst en dan weer ongedaan gemaakt als er toch een kinderwens blijkt te zijn?

Jippie!!!!! Alweer een zwangere...da's nog eens goed en positief nieuws. Van harte gefeliciteerd Sally!

Hoe ver ben je?

Superrrrrrr!! Sally gefeliciteerd! Echt super gaaf en natuurlijk weer een beetje hoop voor ons! Hoe ver ben je? en hoe voel je je? Alle symptomen? hi hi.



Touwtje, We wonen in arnhem dus Doetichem is niet zo ver voor ons.We moeten eerst de factuur gaan betalen en dan worden we ingepland als er een o.k vrij is, ik dacht gemiddeld ongv. 5 a 6 weken, dus ik denk dat vriendlief onder de panne is met de feestdagen..Hij is op zich best een bikkel maar stront eigenwijs dus ik denk dat ik hem aan de bank ga vastbinden hahaha,de dokter vertelde ons dat maar een kleine infectie cruciaal kan zijn en dat heeft geloof ik wel indruk op mijn vriend gemaakt. Ik hou jullie zeker op de hoogte.Balen dat je ongi. prikkelen heb..Maar je weet maar nooit.



Costello, Tja mijn vriend heeft er inderdaad spijt van na twee kids op de wereld te hebben gezet en om zijn ex vrouw tegemoet te willen komen (omdat zij de bevallingen al had gedaan en de pil is ook niet echt gezond) heeft hij zich laten steriliseren hij heeft een paar dagen bedenk tijd gehad en toen ging de knoop erin..om het maar plat te zeggen. niet wetende dat hij ooit zou gaan scheiden en met zijn nieuwe vrouw ook graag een kindje zou willen.. Dus tja er gaan steeds meer mensen scheiden dus zullen er ook steeds meer sterilisaties ongedaan worden gemaakt.. Niets is verandelijker dan een mens! en ik blijf erbij elke man die twijfeld over een sterilisatie niet doen!!! Je weet maar nooit!

Sally 35,



Gefeliciteerd joh! Super gewoon. Wel spannend he. Weet niet meer zo goed je verhaal en zo, maar was de zaadtest bij jullie wel oke?



Touwtje,

Aankomende maandag moet ik voor mijn eerste echo en direct nekplooimeting. Dan zou ik 10 weken zwanger moeten zijn. Vind het eng. En euh die roze wolk, nee om eerlijk te zijn kom ik daar maar niet opgeklommen. Telkens is er wel weer iets waardoor ik bang ben dat het mis gaat. Net als afgelopen woensdag bijv. die misselijkheidsaanval en braken, dat had ik nog niet eerder gehad. Verder niks en vijf minuten later was het over. Maar dan ben ik wel weer heel onzeker snap je? En zoals ik hieronder schrijf komen er nog meer dingen bij kijken.



Collie77,

Tja, een tegenvaller zeg die uitslag. Welkom trouwens. Lees maar eens terug en je ziet weinig goeie uitslagen hier en toch al een aantal zwanger, dus houd hoop. We hopen met je mee hier.



Costello,

Ja, op jouw verhaal wil ik graag even reageren. Misschien heb je hier al wat terug gelezen, dan heb je kunnen zien dat wij vrouwen en met name ik daar enorm mee gevochten heb en nog vecht. Hoe kan het inderdaad zo zijn dat je zo'n permanente beslissing neemt en later terug wilt draaien, komt niet echt over als iemand met principes. Ik kan daar nog steeds moeilijk mee omgaan en zal je zeggen dat ik hier nog dagelijks mee worstel, ook al ben ik nu zwanger.Het geeft voor mij geen ander gevoel. Het geeft vaak een beetje het karakter van een mens aan. In een vorige relatie al gedaan wat de ander wilde en nu waarschijnlijk weer. Ik snap je reactie helemaal, MAAR het is wel zo dat wanneer je een andere relatie krijgt met zoals je hier ziet vaak een vrouw van jongere leeftijd, dat je tegen deze dilemma's aanloopt. Mijn vriend wist van mijn kinderwens en ik van zijn sterilisatie al voor onze relatie. Ik heb voor mezelf toen vastgesteld dat het waarschijnlijk voor mij een donorkindje zou worden. Ik wilde niemand voor keuzes zetten en vond ook dat hij de keuze tot sterilisatie niet voor niets had genomen. Ik zeg je eerlijk dat ik tot de dag van vandaag nog steeds overtuigd moet worden van zijn hernieuwde kinderwens. Hij had graag dat het kind van hem zou gaan zijn en vandaar deze operatie. Het moeilijke eraan vind ik vervolgens als het goed blijft gaan, het straks aan de mensen te moeten gaan vertellen dat je samen een kind krijgt. Niet voor mijn kant en familie hoor, maar de kant van mijn vriend. Dit is voor mij een hele zware job. Men zal ongetwijfeld mij er op aankijken dat ik hem omgepraat heb, terwijl dit alles behalve zo is. Voor de familie van de man is dit heel vreemd denk ik. Ook omdat de meeste mannen hier ouder zijn en dan dus opnieuw vader worden. De halve wereld moet blijkbaar tegenwoordig ook weten, als mannen zoiets als een sterilisatie (hebbben)laten doen, dus heb je na een (geslaagde) hersteloperatie ook weer het eea uit te leggen. Van de hersteloperatie weet overigens niemand dit, als 1 vriendin van mij. Ik vind het niet iets om mee te koop te lopen. Sterker nog het is een soort schaamte. Tegen die bekendmaking zie ik dus erg op, terwijl ik sterk het idee kreeg dat mijn vriend op een gegeven moment liever een kind wilde dan ik. Ik vind dit geen gezonde situatie. Het had dus ook waarschijnlijk makkelijker uit te leggen geweest als het toch een donorkindje was geworden. Makkelijker dan dit, voor mij althans. Daar komt bij het gevoel dat ik dan ook geen knip en plak gezin zou krijgen met stief(brr akelig woord) kinderen en stief broertjes en zusjes. Ik snap je verhaal en reactie dus volledig, maar denk daarbij dat je je er niet te veel bij voor kunt stellen als je er niet voor staat. Misschien kun je je er daarom ook maar niet te druk om maken. Aparte mensen en mensen met minder principes blijven er altijd bestaan moet je maar denken. Wij zijn hier op het forum in elk geval blij, dat we er over kunnen praten met lotgenoten. Dat lucht wel eens op. Uiteraard vind ik het helemaal oke, dat ook jij je gedachten hier wilt voorleggen.

@costello

Nergens niet om.....maar trouwen doe je toch ook tot de dood scheidt????? En hoeveel mensen komen daar niet op terug???

Je weet nou eenmaal niet hoe het loopt in het leven. Als de mannen bij hun ex waren gebleven, was de sterilisatie ook gebleven, maar met een nieuwe vrouw ontstaat er een compleet nieuw leven...... Ook hebben de meeste mannen de kinderen alleen om het weekend, dus niet full-time papa zeg maar. Dus om dan met een nieuwe vrouw toch een gezin te willen is toch helemaal niet raar????

Ik ben ook van mening dat er veel te makkelijk voor een sterilisatie wordt gekozen, lekker makkelijk. Maar idd zoals de artsen het zeggen; onomkeerbaar...althans zo ongeveer dan.

Mijn vriend zal zolang hij een relatie met mij heeft dan ook niet meer onder het mes hoeven.....Ik hou niet van zulke zware beslissingen die onomkeerbaar zijn, neem wel een spiraaltje, die kan je weg doen wanneer je maar wil!!



Verder gaat het niet super met het zwanger zijn. Moet moeite doen om niet de hele dag op de bank of in bed te liggen slapen. Ook heb ik mijn 1e migraine-aanval achter de rug. Zonder medicijnen, dus 3 dagen ziek en 2 hele dagen overgeven... Ook vandaag veel geslapen en koppijn. Het huishouden hou ik ook maar ff vol, doe een hoop half werk en het liefst alles zittend!! Vraag me serieus af, hoe de rest van de zwangerschap verloopt, voel me totaal geen bikkel.............

Vrijdag de echo, spannend!



@jackie

Maandag de echo!! Spannend!! Vanaf dan moet het leuker worden, echter.....zeggen ze hoor hahahahha!!



@sally

Gefeliciteerd!!! Het wemelt hier van de zwangeren, zo druk heb ik het hier nog niet gezien/gelezen!! Ja hoe was jullie test ook al weer???

Hoi meiden,



Jammer genoeg ga ik afscheid nemen van dit forum. Het stoort me al een tijdje dat een aantal meiden hier nogal makkelijk zijn met oordelen over anderen en de situaties die daarbij horen. Het is het aller makkelijkste om iemand anders te veroordelen zonder dat je iets van de situatie af weet. Principes zullen mij dan ook een worst zijn. Niks zo veranderlijk als een mens! Ik vind dat het niet aan ons is te bepalen of iemand zijn sterilisatie te "makkelijk" laten herstellen. Zo zit ik niet in elkaar. Natuurlijk is het iedereen goed recht om zijn of haar mening hier te spuien, maar ik voel mij daar niet prettig meer bij. Ik wens jullie alle goeds bij jullie zwangerschappen en hoop dat er nog vele zullen volgen.



Gr Touwtje

Touwtje, wat vind ik het jammer dat je van het forum afgaat!! Ook ik stoor me wel eens ergens aan maar dat zijn weer andere dingen dan waar jij je aan stoort.

Ik wens je heel veel goeds voor de toekomst!!

Groetjes Lolamay

@touwtje

Ik hoop niet dat je nou door mijn berichtje weggaat.....Heb het ff terug gelezen en realiseer me nu, dat het best hard over kan komen op mensen die in een andere situatie zitten dan ik....Zo heb ik het niet bedoeld..... Het idee achter mijn berichtje was meer het opkomen voor een hersteloperatie, niet om het gemak van de sterilisatie zwart te maken.....

Ook zit niet iedereen in de situatie van de nieuwe vrouw, maar toen ik het berichtje tikte, had ik het puur over mezelf en dacht ik niet na over de vrouwen die helemaal niet bij hun man weg zijn gegaan.....sorry! Al is het wel zo dat het meerendeel niet op de sterilisatie teug komt en daarbiij had ik per ongeluk niet rekening gehouden met uitzonderingen op het forum....

Ik probeerde puur uit mijn eigen oogpunt de hersteloperatie te verdedigen.....was niet de bedoeling om een ander zijn situatie neer te halen!!

Maar goed, ben waarschijnlijk soms wat harder en lomper dan een ander, maar als ik mensen expres had willen kwetsen, had ik me de moeite kunnen besparen van al die maanden dat ik hier al zit en het eerder kunnen doen.

Hoi Touwtje,

Ookal reageer ik al een tijdje niet meer, ik lees nog steeds met dit forum mee. Jammer dat je afscheid wilt nemen van dit forum, ik las je berichten graag en ik gun het je zo van harte dat je toch nog een keertje zwanger mag raken! Maar ik begrijp je motivatie om niet meer mee te doen!

Zelf begin ik nu afstand te nemen van weer een keertje zwanger raken. Na 7 maanden intensief proberen moet ik me er denk ik maar bij neerleggen dat het voor ons niet meer is weggelegd ( ik ben nu dus al weer 39).

In ieder geval veel liefs en mocht je toch nog zwanger raken, wil je dat dan toch met ons delen? liefs mutsefluts

Hey Touwtje,

Wat jammer dat je met dit forum stopt, ik snap wat je bedoelt,mensen veroordelen makkelijk als het over een ander gaat tot dat ze er zelf voor komen te staan.. Maar inprincipe zijn hier meer meiden om steun bij elkaar te zoeken dan mekaar af te zeiken. ik ben altijd heel open geweest over de herstel operatie die mijn vriend wil ondergaan, ook in mijn prive leven..en op het werk,en naar de kinderen van mijn vriend toe en heb inderdaad een heleboel shit over me heen gekregen (maar ook hele lieve reacties) daar heb ik min of meer zelf voor gekozen..Je pikt op een gegeven moment heel makkelijk de mensen eruit die jou en je partner alle geluk van de wereld gunnen en die mensen mogen blijven..En zo geldt het eigenlijk ook voor dit forum! We moeten elkaar steunen en mensen die een oordeel hebben horen hier gewoon niet thuis want die weten en voelen gewoon niet hoe het is.. om heel graag nog/een kindje van de man te krijgen waar je ziels veel van houd. Ik hoop dat je terug komt op je beslissing..En anders wens ik je heel veel geluk toe. Dikke knuff. Ella

Hoi,



Touwtje,

Bedankt voor je opbeurende post en je hartelijk welkom op dit forum. Jammer dat ik vervolgens lees dat je dit forum gaat verlaten. Ik wens je alle goeds.



Jackie30

Ook jij bedankt voor je welkom en van harte gefeliciteerd met je zwangerschap.



Het is heel fijn de positieve verhalen hier te lezen maar natuurlijk moeten we in ons achterhoofd houden dat de eerste test niet heel positief is uitgevallen en de kans heel groot is dat deze over 3 maanden niet veel beter zal zijn.

Maar hoop doet leven, dus natuurlijk blijven we hopen op beter.

Wij zitten natuurlijk nog in het begin stadium van misschien een hele lange weg.

Ik kan me voorstellen dat wanneer je dit traject al langer bewandelt de hoop beetje bij beetje afneemt.



Ik heb inmiddels al wat meer teruggelezen en heel veel herkenbare verhalen gelezen. Ik denk dat ik hier de komende tijd wel op m'n plekkie zit.

Ontzettend fijn en leuk om te lezen hoe iedereen hier met elkaar meeleeft.



Groetjes

hoi



wat jammer touwtje dat je weggaat. Wat maakt het uit wat een ander meent te moeten vinden van het wel of niet ondergaan van een herstelok. Ik vind dat niemand kan oordelen over de situatie van een ander als je daar zo weinig van weet. En met een beetje logisch nadenken is de beslissing om een herstel ok te ondergaan goed te snappen. maar ja dat moet je dan ook willen begrijpen. Laat je niet weerhouden door wat een ander denkt, pluk gewoon de positieve dingen hieruit. de steun die je op dit forum misschien ook vind.



@ jackie, elle nennetje, ik ben nu in de 4e week dus nog heeeel erg kort. moet het echt nog even voor me houden. voel me eigenlijk prima, niet misselijk, of moe, alleen wel erg pijnlijke borsten. maar dat schijnt er helemaal bij te horen.

Bij ons was de 1e test niet zo geweldig het totaal was 6.7 miljoen!! het moet minstens 20 zijn. de kwaliteit was wel goed. Onze arts maakte zich er niet zo´n zorgen om. zei dat mijn vriend na 3 maanden nog eens moest kijken of de kwaliteit verbeterd was. ik schrok zelf wel van het resultaat. zeker na de berichten hier. Toch ben ik binnen 3 mnd zwanger wat erg snel is en als ik dan van jackie en nennetje lees dat het eigenlijk ook erg snel ging denk ik dat het wel meevalt met de berichten dat een kans op op een normale manier zwanger worden klein is. Ik ben dan toch nr 3 met zo´n uitslag die toch zwanger is. Onze arts vertelde dat heel veel mannen een niet zo´n geweldige kwaliteit hebben en daar nooit wat van merken het hangt met veel factoren samen oa je eigen vruchtbaarheid.

Dus misschien toch niet teveel zorgen om de negatieve berichten.

Groetjes en succes verder allemaal.