Zwanger
alle pijlers
Zit er echt niemand in hetzelfde schuitje??? Op naar de hersteloperatie!
woensdag 11 oktober 2006 om 19:10
Hoi hoi,
We hebben al een hele lange weg gehad om er te komen, maar nu gaat het eindelijk gebeuren. De hersteloperatie van de sterilisatie van mijn man!
Graag zou ik hierover willen schrijven met vrouwen van mannen die binnenkort ook de operatie ondergaan. Om ervaringen te delen, samen kletsen over de vorderingen, tegenslagen (die er hopelijk niet komen) enz. En dus samen te 'kletsen' naar onze zwangerschappen.
Dus zijn er mensen die in hetzelfde schuitje zitten en hier over willen babbelen?
Misschien tot schrijfs
Groetjes Tessa
We hebben al een hele lange weg gehad om er te komen, maar nu gaat het eindelijk gebeuren. De hersteloperatie van de sterilisatie van mijn man!
Graag zou ik hierover willen schrijven met vrouwen van mannen die binnenkort ook de operatie ondergaan. Om ervaringen te delen, samen kletsen over de vorderingen, tegenslagen (die er hopelijk niet komen) enz. En dus samen te 'kletsen' naar onze zwangerschappen.
Dus zijn er mensen die in hetzelfde schuitje zitten en hier over willen babbelen?
Misschien tot schrijfs
Groetjes Tessa
zaterdag 27 december 2008 om 21:03
Ah dat is echt toevallig. Ik schrijf op het forum mee van uitgerekend mei 2009. Daar staat het 9 jongens tegen 3 meiden. Ha ha leuk he. Als we het voor het kiezen hadden, had ik een meid gekozen, maar niet zeuren het is al een unicum en zal blij zijn als hij gezond ter wereld komt. Hier toch wel veel stress hoor met stiefkinders en ex van mijn vriend hoor, pff. Maar ja, ik probeer bij mezelf te blijven en ook al valt het niet mee toch te genieten.
Voel je je verder goed en zo?
Echt bijzonder zelfde tijd uitgerekend en beide een jongen.
Voel je je verder goed en zo?
Echt bijzonder zelfde tijd uitgerekend en beide een jongen.
zondag 11 januari 2009 om 09:41
Hoi allemaal,
Ella, hoe is de operatie gegaan?
Wij mochten in Januari terugkomen voor een 2e test. En dus heeft vriendlief afgelopen week zijn potje ingeleverd.
De uitslag is echter niet interessant meer want....
WE ZIJN ZWANGER!!!!
Echt ongelofelijk, ik had het totaal niet verwacht.
Had me al helemaal ingesteld op de medische molen en was dan ook vol ongeloof toen ik 2 streepjes op de test zag staan.
Vriendlief twijfelde ook en dus is hij nog een test gaan halen van een ander merk. En ja hoor, ook deze gaf duidelijk zwanger aan. We zijn helemaal in de wolken.
Dus dames hier nog een succes verhaal.
Het is nog maar heel pril, moet nog een afspraak maken bij de verloskundige etc etc. maar kon jullie dit goede nieuws niet onthouden en voor sommige zal dit een steuntje in de rug zijn.
Ik hou jullie op de hoogte.
Liefs Collie.
Ella, hoe is de operatie gegaan?
Wij mochten in Januari terugkomen voor een 2e test. En dus heeft vriendlief afgelopen week zijn potje ingeleverd.
De uitslag is echter niet interessant meer want....
WE ZIJN ZWANGER!!!!
Echt ongelofelijk, ik had het totaal niet verwacht.
Had me al helemaal ingesteld op de medische molen en was dan ook vol ongeloof toen ik 2 streepjes op de test zag staan.
Vriendlief twijfelde ook en dus is hij nog een test gaan halen van een ander merk. En ja hoor, ook deze gaf duidelijk zwanger aan. We zijn helemaal in de wolken.
Dus dames hier nog een succes verhaal.
Het is nog maar heel pril, moet nog een afspraak maken bij de verloskundige etc etc. maar kon jullie dit goede nieuws niet onthouden en voor sommige zal dit een steuntje in de rug zijn.
Ik hou jullie op de hoogte.
Liefs Collie.
dinsdag 13 januari 2009 om 01:47
He meiden,
Hier na een lange periode weer een berichtje van mij, de herstelopertatie is uitgevoerd!
En is technisch gezien gelukt vertelde de uroloog..alleen het sperma was wat geel en klonterig.. maar dat scheen normaal te zijn..Verder weten we nog niets,morgen gaan we bellen over hoe of wat, (mijn vriend was nog niet helemaal bij van de ruggenprik en jawel ..de narcose hij kon zijn benen niet stil houden hihi we hebben altijd wat bijzonders..dus niet alles goed meegekregen alleen het woordje goed gelukt.) en dan hopen we meer te horen,helaas ben ik er niet bij geroepen toen de uroloog kwam..(tip aan de meiden vraag of je ruim van te voren bij je vriend mag, en dat je de uroloog ook wil spreken ) we waren er om kwart over tien en om half tien in de avond waren we weer thuis.(heb het hele ziekenhuis kunnen ondekken, twee boeken uitgelezen en 1pakje peuken weg gerookt)Mijn vriend heeft de hele handel bont en blauw en toch best veel pijn echt heel sneu,ben echt super trots op hem!Dus nu moet ik er ook maar aan ..stoppen met roken,drinken en op tijd naar bed..Ik baal er alleen van dat ik de uroloog niet heb kunnen spreken samen met mijn vriend ik had zoveel vragen,maar die heb ik nu opgeschreven en
we hopen ze snel beantwoord te krijgen.Heb vandaag nog een groot gedeelte van het topic gelezen en er zijn toch best een hoop positieve verhalen ik hoop dat dat voor ons ook is weg gelegd...nou meiden heel veel succes met alles! als wij onze vragen beantwoord krijgen zal ik ze zeker hier ook plaatsen altijd makkelijk voor de anderen.
Hier na een lange periode weer een berichtje van mij, de herstelopertatie is uitgevoerd!
En is technisch gezien gelukt vertelde de uroloog..alleen het sperma was wat geel en klonterig.. maar dat scheen normaal te zijn..Verder weten we nog niets,morgen gaan we bellen over hoe of wat, (mijn vriend was nog niet helemaal bij van de ruggenprik en jawel ..de narcose hij kon zijn benen niet stil houden hihi we hebben altijd wat bijzonders..dus niet alles goed meegekregen alleen het woordje goed gelukt.) en dan hopen we meer te horen,helaas ben ik er niet bij geroepen toen de uroloog kwam..(tip aan de meiden vraag of je ruim van te voren bij je vriend mag, en dat je de uroloog ook wil spreken ) we waren er om kwart over tien en om half tien in de avond waren we weer thuis.(heb het hele ziekenhuis kunnen ondekken, twee boeken uitgelezen en 1pakje peuken weg gerookt)Mijn vriend heeft de hele handel bont en blauw en toch best veel pijn echt heel sneu,ben echt super trots op hem!Dus nu moet ik er ook maar aan ..stoppen met roken,drinken en op tijd naar bed..Ik baal er alleen van dat ik de uroloog niet heb kunnen spreken samen met mijn vriend ik had zoveel vragen,maar die heb ik nu opgeschreven en
we hopen ze snel beantwoord te krijgen.Heb vandaag nog een groot gedeelte van het topic gelezen en er zijn toch best een hoop positieve verhalen ik hoop dat dat voor ons ook is weg gelegd...nou meiden heel veel succes met alles! als wij onze vragen beantwoord krijgen zal ik ze zeker hier ook plaatsen altijd makkelijk voor de anderen.
dinsdag 13 januari 2009 om 01:52
donderdag 15 januari 2009 om 06:46
Hey Ella,
Dank je wel voor de felicitaties. Ik kan het nog steeds niet geloven dat er toch echt een kleintje in mij aan het groeien is.
En dat terwijl mijn vriend pas begin juli geopereerd is.
Begin februari hebben we de eerste afspraak bij de verloskundige.
We hebben ook de kliniek gebeld om dit nieuws te melden natuurlijk. Maar tevens omdat we toch wel heel nieuwsgierig waren naar de testresultaten. Is het gewoon puur geluk of is zijn zaad dan echt in de afgelopen 3 maanden zoveel verbeterd.
De uitslag was nog niet binnen, waarschijnlijk horen we vandaag meer.
Hoe gaat het met je vriend? Heeft hij nog zoveel pijn?
Dat bont en blauwe handeltje zal nog wel even zo blijven. Heeft bij mijn vriend best wel even geduurd voor dit weer helemaal weggetrokken was. Naar een weekje of 3 zijn we het voorzichtig weer gaan proberen, het was heel gevoelig zei hij maar de pijn viel gelukkig mee. Hij vond het wel een heel raar gevoel zo de eerste keer na de operatie.
Jullie heel veel succes en ik hoop echt van harte dat jij over een half jaar ook zo'n positief bericht kan plaatsen als het mijne.
Dank je wel voor de felicitaties. Ik kan het nog steeds niet geloven dat er toch echt een kleintje in mij aan het groeien is.
En dat terwijl mijn vriend pas begin juli geopereerd is.
Begin februari hebben we de eerste afspraak bij de verloskundige.
We hebben ook de kliniek gebeld om dit nieuws te melden natuurlijk. Maar tevens omdat we toch wel heel nieuwsgierig waren naar de testresultaten. Is het gewoon puur geluk of is zijn zaad dan echt in de afgelopen 3 maanden zoveel verbeterd.
De uitslag was nog niet binnen, waarschijnlijk horen we vandaag meer.
Hoe gaat het met je vriend? Heeft hij nog zoveel pijn?
Dat bont en blauwe handeltje zal nog wel even zo blijven. Heeft bij mijn vriend best wel even geduurd voor dit weer helemaal weggetrokken was. Naar een weekje of 3 zijn we het voorzichtig weer gaan proberen, het was heel gevoelig zei hij maar de pijn viel gelukkig mee. Hij vond het wel een heel raar gevoel zo de eerste keer na de operatie.
Jullie heel veel succes en ik hoop echt van harte dat jij over een half jaar ook zo'n positief bericht kan plaatsen als het mijne.
vrijdag 16 januari 2009 om 19:44
Hey Collie,
De pijn is gelukkig wat minder.
Ben heel benieuwd naar de uitslag van de sperma test heb je de resultaten al binnen? als je het hier zo allemaal leest is het negen van de tien keer knudde maar er worden bijna allemaal babies geboren uit het zaad wat niet zo goed/zwak was..Gelukkig.
We hebben de uroloog via de telefoon gesproken en die was zeer tevreden ze hebben voor het doorspuiten van de leiders ook het zaad gebruikt en geen vloeistof dat was ook positief zei de arts het lag dus nu aan ons.
Ook vertelde de arts dat we over drie maanden een potje kunnen inleveren voor de resultaten hij kon ons nu niks vertellen over evt. antistoffen en levend zaad om dat dat volgens hem altijd zwak is na de operatie, en het zaad er minimaal 72 dagen over doet om helemaal gevormd te worden (?)
Wij willen zelf nog even wachten met zwanger worden (als het lukt) ivm.omstanigheden.
Dat kon geen kwaad zei de arts( ik had op dit forum gelezen dat het wel kwaad kon ivm.littekenweefel) Heb je het al verteld tegen mensen en zo ja hoe reageerde ze? en de kinderen en ex? Spannend allemaal hoor ik vind het echt helemaal geweldig voor jullie!
Ik had ook op dit forum ook gelezen dat je het op kon geven bij de belasting (de operatie) mischien ga ik dat toch nog proberen scheeld weer toch?
Het is trouwens wel weer heel rustig hier!
Groetjes Ella
De pijn is gelukkig wat minder.
Ben heel benieuwd naar de uitslag van de sperma test heb je de resultaten al binnen? als je het hier zo allemaal leest is het negen van de tien keer knudde maar er worden bijna allemaal babies geboren uit het zaad wat niet zo goed/zwak was..Gelukkig.
We hebben de uroloog via de telefoon gesproken en die was zeer tevreden ze hebben voor het doorspuiten van de leiders ook het zaad gebruikt en geen vloeistof dat was ook positief zei de arts het lag dus nu aan ons.
Ook vertelde de arts dat we over drie maanden een potje kunnen inleveren voor de resultaten hij kon ons nu niks vertellen over evt. antistoffen en levend zaad om dat dat volgens hem altijd zwak is na de operatie, en het zaad er minimaal 72 dagen over doet om helemaal gevormd te worden (?)
Wij willen zelf nog even wachten met zwanger worden (als het lukt) ivm.omstanigheden.
Dat kon geen kwaad zei de arts( ik had op dit forum gelezen dat het wel kwaad kon ivm.littekenweefel) Heb je het al verteld tegen mensen en zo ja hoe reageerde ze? en de kinderen en ex? Spannend allemaal hoor ik vind het echt helemaal geweldig voor jullie!
Ik had ook op dit forum ook gelezen dat je het op kon geven bij de belasting (de operatie) mischien ga ik dat toch nog proberen scheeld weer toch?
Het is trouwens wel weer heel rustig hier!
Groetjes Ella
zaterdag 17 januari 2009 om 21:47
Hoi Ella,
Het is idd rustig. Waarschijnlijk hebben de meesten weinig te vertellen.
Fijn dat de pijn al minder is. Mijn vriend heeft het de eerste 3 weken echt heel rustig aan gedaan.
Afgelopen donderdag hebben wij de uitslag van de test gehad, deze was verbeterd in vergelijking met de 1e test. Goed genoeg om op een natuurlijke manier zwanger te raken wat nu dus wel blijkt. Hij moest er wel bij vermelden dat het uitzonderlijk snel is, 6 maanden na de operatie. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit.
De kinderen waren het weekend van de test bij ons en hen hebben wij het meteen verteld. Zij waren dolgelukkig.
Vervolgens meteen mijn moeder, zus en zwager, zijn ouders en zus op de hoogte gebracht mochten de kinderen zich verspreken. Stuk voor stuk waren ze blij voor ons.
Zijn ex hebben wij niets verteld. De kinderen hadden we gezegd dat ze moesten proberen het nog even geheim te houden. Echter heeft een van de kids zich inmiddels toch versproken tegen hun moeder. Jammer maar hier hadden we al rekening mee gehouden. Ze zitten er zo vol van en dit dan niet tegen mama kunnen vertellen, kun je eigenlijk niet van ze verlangen.
Zij wist dat wij deze wens hadden en heeft ons beiden gefeliciteerd. Hoe ze er echt over denkt weten we beiden niet maar dat interesseert ons ook niet.
En vanavond heb ik het mijn beste vriendin verteld. Ook zij was door het dolle heen.
Alleen maar positieve reacties dus. Verder willen we het nog even stil houden tot we bij de verloskunige zijn geweest.
Het klopt wat jullie arts heeft gezegd. Over 3 maanden kunnen ze meer zien dan nu. Maar dat wil nog niet veel zeggen zie je wel. Onze eerste test was niet goed en de tweede stukken beter. Onze arts heeft nooit gesproken over die 72 dagen, dat heb ik hier gelezen.
Wel dat we zodra het mogelijk was, moesten beginnen met `klussen`. Dit om eventueel littekenweefsel te voorkomen of tot een minimum te beperken. Het advies was vanaf 3 weken na de operatie.
Wij hebben de gehele operatie vergoed gekregen via het ziekenfond maar over opgeven aan de belasting is ons niets bekend. Zal ik ook eens navragen.
Groetjes Collie
Het is idd rustig. Waarschijnlijk hebben de meesten weinig te vertellen.
Fijn dat de pijn al minder is. Mijn vriend heeft het de eerste 3 weken echt heel rustig aan gedaan.
Afgelopen donderdag hebben wij de uitslag van de test gehad, deze was verbeterd in vergelijking met de 1e test. Goed genoeg om op een natuurlijke manier zwanger te raken wat nu dus wel blijkt. Hij moest er wel bij vermelden dat het uitzonderlijk snel is, 6 maanden na de operatie. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit.
De kinderen waren het weekend van de test bij ons en hen hebben wij het meteen verteld. Zij waren dolgelukkig.
Vervolgens meteen mijn moeder, zus en zwager, zijn ouders en zus op de hoogte gebracht mochten de kinderen zich verspreken. Stuk voor stuk waren ze blij voor ons.
Zijn ex hebben wij niets verteld. De kinderen hadden we gezegd dat ze moesten proberen het nog even geheim te houden. Echter heeft een van de kids zich inmiddels toch versproken tegen hun moeder. Jammer maar hier hadden we al rekening mee gehouden. Ze zitten er zo vol van en dit dan niet tegen mama kunnen vertellen, kun je eigenlijk niet van ze verlangen.
Zij wist dat wij deze wens hadden en heeft ons beiden gefeliciteerd. Hoe ze er echt over denkt weten we beiden niet maar dat interesseert ons ook niet.
En vanavond heb ik het mijn beste vriendin verteld. Ook zij was door het dolle heen.
Alleen maar positieve reacties dus. Verder willen we het nog even stil houden tot we bij de verloskunige zijn geweest.
Het klopt wat jullie arts heeft gezegd. Over 3 maanden kunnen ze meer zien dan nu. Maar dat wil nog niet veel zeggen zie je wel. Onze eerste test was niet goed en de tweede stukken beter. Onze arts heeft nooit gesproken over die 72 dagen, dat heb ik hier gelezen.
Wel dat we zodra het mogelijk was, moesten beginnen met `klussen`. Dit om eventueel littekenweefsel te voorkomen of tot een minimum te beperken. Het advies was vanaf 3 weken na de operatie.
Wij hebben de gehele operatie vergoed gekregen via het ziekenfond maar over opgeven aan de belasting is ons niets bekend. Zal ik ook eens navragen.
Groetjes Collie
zondag 18 januari 2009 om 02:35
Collie, gefeliciteerd met je zwangerschap!!! Inderdaad weer een heel positief verhaal wat toch weer hoop geeft.
@ Ella: als je de faktuur wilt opgeven bij de belasting, omdat deze niet vergoed wordt door je zorgverzekeraar, moet de faktuur nog in 2008 betaald zijn, omdat de aftrekbaarheid van dergelijke speciale ziektekosten in 2009 komt te vervallen. Daarna moet je de faktuur gewoon declareren bij je ziektekostenverzekeraar en hierop krijg je dan een afwijzingsbrief retour. Deze afwijzingsbrief heb je nodig als bewijs voor de belastingdienst, wanneer je de faktuur hier indient bij je belastingopgave 2008. Althans, zo is het mij uitgelegd en ik ben verzekerd bij ONVZ.
M.b.t. littekenweefsel lopen de meningen van de artsen nogal uiteen. Een arts zei tegen ons dat we zo snel mogelijk na het herstel moesten proberen om zwanger te raken, een andere arts zei dat uitstel na de hersteloperatie van een paar maanden geen kwaad kon. En dit betrof dus gewoon 2 collega-artsen in hetzelfde ziekenhuis. Dus tsja... Het is jullie in elk geval van harte gegund en ik duim voor jullie!
@ Ella: als je de faktuur wilt opgeven bij de belasting, omdat deze niet vergoed wordt door je zorgverzekeraar, moet de faktuur nog in 2008 betaald zijn, omdat de aftrekbaarheid van dergelijke speciale ziektekosten in 2009 komt te vervallen. Daarna moet je de faktuur gewoon declareren bij je ziektekostenverzekeraar en hierop krijg je dan een afwijzingsbrief retour. Deze afwijzingsbrief heb je nodig als bewijs voor de belastingdienst, wanneer je de faktuur hier indient bij je belastingopgave 2008. Althans, zo is het mij uitgelegd en ik ben verzekerd bij ONVZ.
M.b.t. littekenweefsel lopen de meningen van de artsen nogal uiteen. Een arts zei tegen ons dat we zo snel mogelijk na het herstel moesten proberen om zwanger te raken, een andere arts zei dat uitstel na de hersteloperatie van een paar maanden geen kwaad kon. En dit betrof dus gewoon 2 collega-artsen in hetzelfde ziekenhuis. Dus tsja... Het is jullie in elk geval van harte gegund en ik duim voor jullie!
zondag 18 januari 2009 om 12:56
Collie, gefeliciteerd met je zwangerschap. Helemaal top!
Fijn ook dat de kinderen van je partner blij waren. Dat is hier nog niet het geval. Wij hebben het met 18 weken zwangerschap verteld aan ze, ben inmiddels 24 weken en ze hebben me sinds dien niet meer aangekeken. Zijn ex is ook erg kwaad. Vind dat hij aan de kinderen had moeten denken. Kun je nagaan hebben zelfs een co ouderschap en al wat gewoon door blijft gaan. Voor mij wel moeilijker. Ik ben zo meteen een gedeelte alleen met het kindje en een drukke eigen zaak. Maar ik ga er voor! Sinds die 18e week is er wel een hoop spanning bij gekomen en is het moeilijker te genieten van de zwangerschap die eigenlijk wel heel goed verloopt.
Ella voor jullie is het nu ook begonnen. Hopen dat ook jij snel zwanger bent!
Ik las dat je de kosten op kan geven voor de belasting. Ga dat zeker ff doen. Bedankt voor de tip.
Fijn ook dat de kinderen van je partner blij waren. Dat is hier nog niet het geval. Wij hebben het met 18 weken zwangerschap verteld aan ze, ben inmiddels 24 weken en ze hebben me sinds dien niet meer aangekeken. Zijn ex is ook erg kwaad. Vind dat hij aan de kinderen had moeten denken. Kun je nagaan hebben zelfs een co ouderschap en al wat gewoon door blijft gaan. Voor mij wel moeilijker. Ik ben zo meteen een gedeelte alleen met het kindje en een drukke eigen zaak. Maar ik ga er voor! Sinds die 18e week is er wel een hoop spanning bij gekomen en is het moeilijker te genieten van de zwangerschap die eigenlijk wel heel goed verloopt.
Ella voor jullie is het nu ook begonnen. Hopen dat ook jij snel zwanger bent!
Ik las dat je de kosten op kan geven voor de belasting. Ga dat zeker ff doen. Bedankt voor de tip.
zondag 18 januari 2009 om 13:32
Hey Collie,
Gelukkig inderdaad dat de kinderen zo super blij waren en ook dat de ex de eer aan zich zelf hield.
Mischien moeten we alles maar gewoon spoedig in werking zetten en er gewoon voor gaan..Dan krijgen we wel een rete druk jaar, trouwen, huis verkopen, nieuw huis terug kopen nog een huis verkopen, en tussen door een beetje klussen hahaha, dan kan ik in ieder geval mijn gedachten verzetten..
Cloud:de rekening is in 2008 betaald dus we gaan het zeker proberen vergoed of in ieder geval een gedeelte vergoed te krijgen bedankt voor je uitleg.
Ach elke arts zegt wat anders de een zei tegen ons dat het zelfs niet binnen 3 maanden mag gebeuren omdat je dan meer kans had op een kindje met een afwijking..De ander zegt weer dat het zo snel mogelijk moet ivm. littekenweefsel en dat de man zo snel mogelijk en zo vaak mogelijk moet klaarkomen om de doorgang goed vrij te houden..Ik weet het niet meer.
Jackie.
De kinderen zullen vast bij draaien als ze straks zon wolkje van een baby in de armen hebben, geloof me zelfs mannen draaien bij als ze helemaal geen kind willen en ze hun baby vast hebben (zelf meegemaakt met de buurman)
De ex is gewoon jaloers de privilege van 'de moeder van zijn kinderen' is ze kwijt want nu wordt jij ook de moeder van zijn kind..Ze had het waarschijnlijk ook niet verwacht dat jullie door zouden zetten en ach ben jij nooit kwaad geweest op haar dat ze je verdriet deed nu is het gewoon paycheck!
Dus gewoon proberen te genieten! Geef de kinderen ook wat extra aandacht mischien zijn ze bang dat ze dat straks minder krijgen.
Waar neer begonnen jullie eigenlijk met sex of aftrekken?
Mijn vriend wil dat nu al en ik vind het dood eng..
Kuffels Ella
Gelukkig inderdaad dat de kinderen zo super blij waren en ook dat de ex de eer aan zich zelf hield.
Mischien moeten we alles maar gewoon spoedig in werking zetten en er gewoon voor gaan..Dan krijgen we wel een rete druk jaar, trouwen, huis verkopen, nieuw huis terug kopen nog een huis verkopen, en tussen door een beetje klussen hahaha, dan kan ik in ieder geval mijn gedachten verzetten..
Cloud:de rekening is in 2008 betaald dus we gaan het zeker proberen vergoed of in ieder geval een gedeelte vergoed te krijgen bedankt voor je uitleg.
Ach elke arts zegt wat anders de een zei tegen ons dat het zelfs niet binnen 3 maanden mag gebeuren omdat je dan meer kans had op een kindje met een afwijking..De ander zegt weer dat het zo snel mogelijk moet ivm. littekenweefsel en dat de man zo snel mogelijk en zo vaak mogelijk moet klaarkomen om de doorgang goed vrij te houden..Ik weet het niet meer.
Jackie.
De kinderen zullen vast bij draaien als ze straks zon wolkje van een baby in de armen hebben, geloof me zelfs mannen draaien bij als ze helemaal geen kind willen en ze hun baby vast hebben (zelf meegemaakt met de buurman)
De ex is gewoon jaloers de privilege van 'de moeder van zijn kinderen' is ze kwijt want nu wordt jij ook de moeder van zijn kind..Ze had het waarschijnlijk ook niet verwacht dat jullie door zouden zetten en ach ben jij nooit kwaad geweest op haar dat ze je verdriet deed nu is het gewoon paycheck!
Dus gewoon proberen te genieten! Geef de kinderen ook wat extra aandacht mischien zijn ze bang dat ze dat straks minder krijgen.
Waar neer begonnen jullie eigenlijk met sex of aftrekken?
Mijn vriend wil dat nu al en ik vind het dood eng..
Kuffels Ella
donderdag 22 januari 2009 om 16:42
Hey Ella,
Ach we zien wel met de kids. Voor mij beter dat ze even een beetje uit de buurt blijven, geeft zoveel stress dat is vast niet goed voor de baby.
Tja over dat klussen. Wij moesten drie weken rust houden. Dat hebben we ook braaf gedaan en daarna eigenlijk weer voorzichtig aan begonnen ja. Moet kunnen hoor. Het enge is er zo af. Valt wel mee vond ik.
Succes.
Ach we zien wel met de kids. Voor mij beter dat ze even een beetje uit de buurt blijven, geeft zoveel stress dat is vast niet goed voor de baby.
Tja over dat klussen. Wij moesten drie weken rust houden. Dat hebben we ook braaf gedaan en daarna eigenlijk weer voorzichtig aan begonnen ja. Moet kunnen hoor. Het enge is er zo af. Valt wel mee vond ik.
Succes.
vrijdag 23 januari 2009 om 13:11
Hoi Jackie,
Wat lijkt me dat een ontzettend moeilijke situatie waar je op dit moment in zit. Wat is voor jullie de reden geweest het pas met 18 weken aan zijn kinderen te vertellen? Of is dit te persoonlijk?
Wij hebben de kinderen vanaf het begin bij onze wens betrokken. Al voor dat mijn vriend geopereerd is hebben wij eea met de kinderen besproken. Althans medegedeeld en gevraagd hoe zij hier tegenover stonden. Al vanaf het begin, heel positief. Het kon ze niet snel genoeg gaan.
Nadat we de test hebben gedaan hebben we ze dit ook meteen verteld. We willen ze overal bijbetrekken, ze gaan straks ook allemaal om beurten een keer mee naar de verloskundige.
Bijbetrekken tot op zekere hoogte dan he. De naam, het geslacht en de bevalling bijvoorbeeld, dat is iets wat echt van ons samen zal zijn en blijven.
Ella:
Hoe is het bij jullie?
Is alles al weer een beetje terug in de normale vorm en kleur?
Jullie hebben een druk programma dit jaar.
Huis verkopen en verbouwing hebben wij net achter de rug. En gelukkig al rekening gehouden met gezinsuitbreiding.
Wij gaan in april naar het gemeentehuis, wat voor ons niet meer dan een formaliteit is. Heel het gezin dezelfde achternaam en alles meteen goed geregeld voor ons allemaal.
Wat lijkt me dat een ontzettend moeilijke situatie waar je op dit moment in zit. Wat is voor jullie de reden geweest het pas met 18 weken aan zijn kinderen te vertellen? Of is dit te persoonlijk?
Wij hebben de kinderen vanaf het begin bij onze wens betrokken. Al voor dat mijn vriend geopereerd is hebben wij eea met de kinderen besproken. Althans medegedeeld en gevraagd hoe zij hier tegenover stonden. Al vanaf het begin, heel positief. Het kon ze niet snel genoeg gaan.
Nadat we de test hebben gedaan hebben we ze dit ook meteen verteld. We willen ze overal bijbetrekken, ze gaan straks ook allemaal om beurten een keer mee naar de verloskundige.
Bijbetrekken tot op zekere hoogte dan he. De naam, het geslacht en de bevalling bijvoorbeeld, dat is iets wat echt van ons samen zal zijn en blijven.
Ella:
Hoe is het bij jullie?
Is alles al weer een beetje terug in de normale vorm en kleur?
Jullie hebben een druk programma dit jaar.
Huis verkopen en verbouwing hebben wij net achter de rug. En gelukkig al rekening gehouden met gezinsuitbreiding.
Wij gaan in april naar het gemeentehuis, wat voor ons niet meer dan een formaliteit is. Heel het gezin dezelfde achternaam en alles meteen goed geregeld voor ons allemaal.
vrijdag 23 januari 2009 om 13:26
Ik lees met verbazing hoe jullie reageren op de exen en kinderen uit de vorige relatie. Natuurlijk blijft het co ouderschap bestaan als jij besluit zwanger te raken en fijn dat de kinderen even meer afstand nemen omdat JIJ dan meer rust hebt? Die situatie waren er toch al voordat jullie besloten om zwanger te raken?
Waarom gaan jullie er ook vanuit dat de ex het niet leuk voor jullie of de kinderen zouden vinden. Het is toch mooi dat de kids een broertje of zusje krijgen waar ex per slot van rekening zelf niets voor hoeft te doen. Een ex hoeft niet per definitie jaloers te zijn omdat je zwanger bent van de vader van haar kinderen. Of waren jullie al die tijd jaloers omdat er iemand anders kinderen had van jouw lief en projecteren jullie dat nu op de exen cq kinderen uit vorige relaties?
Waarom gaan jullie er ook vanuit dat de ex het niet leuk voor jullie of de kinderen zouden vinden. Het is toch mooi dat de kids een broertje of zusje krijgen waar ex per slot van rekening zelf niets voor hoeft te doen. Een ex hoeft niet per definitie jaloers te zijn omdat je zwanger bent van de vader van haar kinderen. Of waren jullie al die tijd jaloers omdat er iemand anders kinderen had van jouw lief en projecteren jullie dat nu op de exen cq kinderen uit vorige relaties?
vrijdag 23 januari 2009 om 20:13
Collie,
Wij hebben bewust gewacht, omdat de reacties van die kant te verwachten waren zoals het nu bekend is. Dat zit nu eenmaal in het karakter van die kinderen en moeder. We wilden er dus bewust eerst samen van genieten en dan verder kijken. Niemand wist ook van de hersteloperatie, omdat je anders veel reacties krijgt en men maar wacht wanneer en of het nu gaat gebeuren, als je begrijpt wat ik bedoel. Omdat het mijn eerste zwangerschap is en toch wel een unicum ben ik er ook erg zuinig op en stress is daarbij niet goed.
princessofthefnggalaxy,
Het hoeft inderdaad niet zo te gaan en inderdaad zouden kinderen en exen je het ook gewoon kunnen gunnen. Mijn ex bijv. heeft me netjes gefeliciteerd en was blij voor me. Maaaaaar...
bij sommige exen zit vaak wrok en wel zo veel dat ze de ander niets meer kunnen gunnen. Dat zit nogmaals in het karakter en hen kennende zou dat gebeuren. Jammer maar helaas.
Het zijn ook de enige. Verder is iedereen super blij. Heb al zoveel gehad, dat ik bijna een winkeltje kan beginnen, dat is weer super positief.
Ik heb gelukkig zelf geen jaloezie gekend. Ben ook zeker niet jaloers op zijn ex, omdat zij wel kinderen zou hebben van hem. Ik heb ook vaak over een donor kindje gedacht en had dat acheraf nog niet zo'n gek idee gevonden. Wel vind ik het heel moeilijk om om te gaan met het feit, dat wij alles en dan ook alles aan de kant moeten zetten voor de kinderen daar en het van die kant uit dus niet gegund word, om ook samen iets te krijgen.
Ik heb er al veel over nagedacht. Het zijn ook vaak mensen die altijd grip hebben gehad op iemand (op mijn partner in dit geval) en ze altijd hun richting op konden sturen, kortom de regie in handen hadden. Die zijn ze nu duidelijk kwijt en dat word op deze manier geuit. Hoop dat ik het zo een beetje duidelijker heb kunnen maken.
Ik ben me er ook nog steeds erg van bewust dat ik het heel erg onderschat heb, om een man met kinderen uit een vorige relatie te hebben. Dat is zeker mijn fout, heb er teveel van verwacht en te veel energie in gestopt blijkbaar.
Wij hebben bewust gewacht, omdat de reacties van die kant te verwachten waren zoals het nu bekend is. Dat zit nu eenmaal in het karakter van die kinderen en moeder. We wilden er dus bewust eerst samen van genieten en dan verder kijken. Niemand wist ook van de hersteloperatie, omdat je anders veel reacties krijgt en men maar wacht wanneer en of het nu gaat gebeuren, als je begrijpt wat ik bedoel. Omdat het mijn eerste zwangerschap is en toch wel een unicum ben ik er ook erg zuinig op en stress is daarbij niet goed.
princessofthefnggalaxy,
Het hoeft inderdaad niet zo te gaan en inderdaad zouden kinderen en exen je het ook gewoon kunnen gunnen. Mijn ex bijv. heeft me netjes gefeliciteerd en was blij voor me. Maaaaaar...
bij sommige exen zit vaak wrok en wel zo veel dat ze de ander niets meer kunnen gunnen. Dat zit nogmaals in het karakter en hen kennende zou dat gebeuren. Jammer maar helaas.
Het zijn ook de enige. Verder is iedereen super blij. Heb al zoveel gehad, dat ik bijna een winkeltje kan beginnen, dat is weer super positief.
Ik heb gelukkig zelf geen jaloezie gekend. Ben ook zeker niet jaloers op zijn ex, omdat zij wel kinderen zou hebben van hem. Ik heb ook vaak over een donor kindje gedacht en had dat acheraf nog niet zo'n gek idee gevonden. Wel vind ik het heel moeilijk om om te gaan met het feit, dat wij alles en dan ook alles aan de kant moeten zetten voor de kinderen daar en het van die kant uit dus niet gegund word, om ook samen iets te krijgen.
Ik heb er al veel over nagedacht. Het zijn ook vaak mensen die altijd grip hebben gehad op iemand (op mijn partner in dit geval) en ze altijd hun richting op konden sturen, kortom de regie in handen hadden. Die zijn ze nu duidelijk kwijt en dat word op deze manier geuit. Hoop dat ik het zo een beetje duidelijker heb kunnen maken.
Ik ben me er ook nog steeds erg van bewust dat ik het heel erg onderschat heb, om een man met kinderen uit een vorige relatie te hebben. Dat is zeker mijn fout, heb er teveel van verwacht en te veel energie in gestopt blijkbaar.
zaterdag 31 januari 2009 om 14:46
Hallo Allemaal
Al enige tijd lees ik mee met alle berichten die jullie plaatsen, tot nu toe had ik me nog niet aangemeld als forum lid, maar dan vandaag toch de registratie maar voltooid...
Met veel aandacht heb ik alle 31 pagina's van dit topic zitten te lezen, momenteel is het erg stil, maar wie weet veranderd dat ook nog wel weer.. Ik kan nog lang alle namen niet onthouden of alle verhalen, maar ik zal zijn best doen..
Op 14 januari van dit jaar heeft mijn vriend zijn herstel operatie ondergaan, dit is allemaal heel erg goed verlopen en volgens de chirurg zag het er goed uit. We moeten over 3 maanden voor de eerste sperma controle terug komen, op zich erg spannend..
Heel toevallig had ik op 14 januari de laatste pil uit mijn pilstrip dus ik ben ook gelijk op dezelfde dag gestopt. (ik was een pilslikker vanwege giga veel pijn en ellende tijdens de menstruatie, daarom slikte ik nog steeds ondanks de sterilisatie van mijn vriend)
Het verloop na de operatie is zeer goed gegaan, alleen de eerste dag was erg pijnlijk maar daarna is het echt buitengewoon goed verlopen.
Natuurlijk eerst rustig aan gedaan maar na anderhalve week was mijn vriend alweer gewoon aan het werk.
Nu breken er spannende tijden aan.. Mijn vriend heeft al 3 jongens uit zijn huwelijk, zelf heb ik nog geen kids maar wel een wens..
Ik hoop dat dit topic niet langzaam dood bloedt maar dat het toch gewoon door gaat..
Hopelijk tot gauw!
Al enige tijd lees ik mee met alle berichten die jullie plaatsen, tot nu toe had ik me nog niet aangemeld als forum lid, maar dan vandaag toch de registratie maar voltooid...
Met veel aandacht heb ik alle 31 pagina's van dit topic zitten te lezen, momenteel is het erg stil, maar wie weet veranderd dat ook nog wel weer.. Ik kan nog lang alle namen niet onthouden of alle verhalen, maar ik zal zijn best doen..
Op 14 januari van dit jaar heeft mijn vriend zijn herstel operatie ondergaan, dit is allemaal heel erg goed verlopen en volgens de chirurg zag het er goed uit. We moeten over 3 maanden voor de eerste sperma controle terug komen, op zich erg spannend..
Heel toevallig had ik op 14 januari de laatste pil uit mijn pilstrip dus ik ben ook gelijk op dezelfde dag gestopt. (ik was een pilslikker vanwege giga veel pijn en ellende tijdens de menstruatie, daarom slikte ik nog steeds ondanks de sterilisatie van mijn vriend)
Het verloop na de operatie is zeer goed gegaan, alleen de eerste dag was erg pijnlijk maar daarna is het echt buitengewoon goed verlopen.
Natuurlijk eerst rustig aan gedaan maar na anderhalve week was mijn vriend alweer gewoon aan het werk.
Nu breken er spannende tijden aan.. Mijn vriend heeft al 3 jongens uit zijn huwelijk, zelf heb ik nog geen kids maar wel een wens..
Ik hoop dat dit topic niet langzaam dood bloedt maar dat het toch gewoon door gaat..
Hopelijk tot gauw!
maandag 2 februari 2009 om 22:15
Hallo allemaal,
Ook ik lees al enige tijd mee met alle berichten.Vandaag heb ik besloten om de stoute schoenen aan te trekken en me aan te melden. Ik hoop dat jullie nog een plekje voor me over hebben op het forum. Ik zal mezelf alvast voorstellen.
Ik ben Lisa en ben 36 jaar oud. Ik ben getrouwd. Ik heb geen kinderen en mijn man heeft 1 kind. We hebben samen een grote kinderwens. Mijn man en ik zijn vorige week bij dokter Taubert geweest in het Slingeland Ziekenhuis. Mede door de goede verhalen op dit forum zijn we bij dit ziekenhuis terecht gekomen. 13 maart zal de hersteloperatie plaatsvinden.
Om eerlijk te zijn kan ik niet wachten tot het zover is. Ik ben er heel erg veel mee bezig. Ik hoop echt dat de operatie goed zal verlopen. Ik hoop ook dat manlief niet teveel pijn krijgt, zou ik zooooo zielig vinden.
Ik hoop dat jullie het leuk vinden als ik mee ga posten.
Groetjes,
Lisa
Ook ik lees al enige tijd mee met alle berichten.Vandaag heb ik besloten om de stoute schoenen aan te trekken en me aan te melden. Ik hoop dat jullie nog een plekje voor me over hebben op het forum. Ik zal mezelf alvast voorstellen.
Ik ben Lisa en ben 36 jaar oud. Ik ben getrouwd. Ik heb geen kinderen en mijn man heeft 1 kind. We hebben samen een grote kinderwens. Mijn man en ik zijn vorige week bij dokter Taubert geweest in het Slingeland Ziekenhuis. Mede door de goede verhalen op dit forum zijn we bij dit ziekenhuis terecht gekomen. 13 maart zal de hersteloperatie plaatsvinden.
Om eerlijk te zijn kan ik niet wachten tot het zover is. Ik ben er heel erg veel mee bezig. Ik hoop echt dat de operatie goed zal verlopen. Ik hoop ook dat manlief niet teveel pijn krijgt, zou ik zooooo zielig vinden.
Ik hoop dat jullie het leuk vinden als ik mee ga posten.
Groetjes,
Lisa
woensdag 4 februari 2009 om 10:47
Hoi Lisa,
Spannend hoor met de operatie datum op komst.. Wij leefden er echt naar toe en waren er ook best veel mee bezig. Op de een of andere manier zorgde het ook tussen ons voor een andere sfeer.. Dat is lastig uit te leggen, maar intiemer is denk ik een goed woord.
Samen de stap zetten naar de operatie en daar ook heel bewust voor gaan.
Mijn vriend is ondertussen helemaal hersteld en fit, de littekens zien er heel goed uit en alle hechtingen zijn verdwenen. Hij is trouwens geopereerd in de Bergland Kliniek in Tilburg door Dokter van Rooyen. Wij hebben hier in het plaatselijke ziekenhuis aan de uroloog gevraagd en die adviseerde om naar Tilburg te gaan. Tijdens de operatie is rechts helemaal goed geslaagd en links hebben ze een bypass moeten maken. Er is twijfel of links uberhaupt ooit zal gaan werken want dat zag er niet zo heel goed uit met veel stuwing. Maar als rechts gaat werken moet het meer dan voldoende zijn.. Dat is toch spannend en afwachten.. Over een paar maanden de eerste controle en tot die tijd doen we maar gewoon "ons ding" en wie weet werkt het...
Wij kunnen elkaar in ieder geval mooi op de hoogte houden, het is jammer dat het hier verder erg rustig is in dit topic, maar dat zal vanzelf wel weer komen.
Momenteel heb ik thuis geen internet verbinding, een heleboel gedoe en erg irritant... Ik hoop dat het eerdaags weer gaat werken en tot die tijd zit ik elke dag even op de laptop van mijn moeder om mijn email te checken.. (toch handig dat ze erg dichtbij wonen )
Groetjes
Sonja
Spannend hoor met de operatie datum op komst.. Wij leefden er echt naar toe en waren er ook best veel mee bezig. Op de een of andere manier zorgde het ook tussen ons voor een andere sfeer.. Dat is lastig uit te leggen, maar intiemer is denk ik een goed woord.
Samen de stap zetten naar de operatie en daar ook heel bewust voor gaan.
Mijn vriend is ondertussen helemaal hersteld en fit, de littekens zien er heel goed uit en alle hechtingen zijn verdwenen. Hij is trouwens geopereerd in de Bergland Kliniek in Tilburg door Dokter van Rooyen. Wij hebben hier in het plaatselijke ziekenhuis aan de uroloog gevraagd en die adviseerde om naar Tilburg te gaan. Tijdens de operatie is rechts helemaal goed geslaagd en links hebben ze een bypass moeten maken. Er is twijfel of links uberhaupt ooit zal gaan werken want dat zag er niet zo heel goed uit met veel stuwing. Maar als rechts gaat werken moet het meer dan voldoende zijn.. Dat is toch spannend en afwachten.. Over een paar maanden de eerste controle en tot die tijd doen we maar gewoon "ons ding" en wie weet werkt het...
Wij kunnen elkaar in ieder geval mooi op de hoogte houden, het is jammer dat het hier verder erg rustig is in dit topic, maar dat zal vanzelf wel weer komen.
Momenteel heb ik thuis geen internet verbinding, een heleboel gedoe en erg irritant... Ik hoop dat het eerdaags weer gaat werken en tot die tijd zit ik elke dag even op de laptop van mijn moeder om mijn email te checken.. (toch handig dat ze erg dichtbij wonen )
Groetjes
Sonja
vrijdag 6 februari 2009 om 00:26
Hallo allemaal,
Wat leuk dat er weer nieuwe mensen bij zijn gekomen.
Lisa: Wij zijn ook bij dokter Taubert geweest en die heeft ons goed geholpen,gelukkig is de operatie goed gelukt het is alleen afwachten of er straks ook zaadjes zijn (levend) en of er antistoffen zijn.
Alleen baalde ik er van dat ik er niet bij was toen de dokter het nieuws tegen mijn vriend vertelde die was namelijk te suf om alles te begrijpen( narcose en ruggeprik..) maar gelukkig is dat goed opgelost door na de operatie nog even telefonisch contact te hebben met de dokter, kortom we zijn echt heel goed geholpen en we hadden allemaal lieve zusters om ons heen zelfs ik werd in de watten gelegd!
Met mijn vriend gaat het gelukkig steeds beter de hechtingen zijn eruit alleen voelt het soms nog trekkerig aan in de buik maar dat is normaal.
Mika:
Je echte naam staat eronder ik weet niet of dat de bedoeling is.
Je hoort hier zoveel op het forum dat het niet helemaal goed gaat maar er later toch nog een baby word geboren dus ik zou me eigen er niet te veel zorgen om gaan maken.
Princesofthegalaxy:
Zit jij ook in het zelfde schuitje? of ben jij een ex die het van de andere kant bekijkt? anders snap ik niet goed wat je op dit forum doet, mensen willen hier graag hun verhaal kwijt en ieder beleefd en voelt het op zijn eigen manier, en er zullen genoeg redenen zijn dat de dames bepaalde keuzes maken omtrent kinderen en ex.
Groetjes,
Ella
Wat leuk dat er weer nieuwe mensen bij zijn gekomen.
Lisa: Wij zijn ook bij dokter Taubert geweest en die heeft ons goed geholpen,gelukkig is de operatie goed gelukt het is alleen afwachten of er straks ook zaadjes zijn (levend) en of er antistoffen zijn.
Alleen baalde ik er van dat ik er niet bij was toen de dokter het nieuws tegen mijn vriend vertelde die was namelijk te suf om alles te begrijpen( narcose en ruggeprik..) maar gelukkig is dat goed opgelost door na de operatie nog even telefonisch contact te hebben met de dokter, kortom we zijn echt heel goed geholpen en we hadden allemaal lieve zusters om ons heen zelfs ik werd in de watten gelegd!
Met mijn vriend gaat het gelukkig steeds beter de hechtingen zijn eruit alleen voelt het soms nog trekkerig aan in de buik maar dat is normaal.
Mika:
Je echte naam staat eronder ik weet niet of dat de bedoeling is.
Je hoort hier zoveel op het forum dat het niet helemaal goed gaat maar er later toch nog een baby word geboren dus ik zou me eigen er niet te veel zorgen om gaan maken.
Princesofthegalaxy:
Zit jij ook in het zelfde schuitje? of ben jij een ex die het van de andere kant bekijkt? anders snap ik niet goed wat je op dit forum doet, mensen willen hier graag hun verhaal kwijt en ieder beleefd en voelt het op zijn eigen manier, en er zullen genoeg redenen zijn dat de dames bepaalde keuzes maken omtrent kinderen en ex.
Groetjes,
Ella
vrijdag 6 februari 2009 om 00:26
Hoi Sonja,
Er breken spannende tijden aan voor jullie.Heerlijk dat de operatie vooorspoedig verlopen is en dat je vriend al zo snel hersteld is. Ik ga duimen dat jullie spoedig mooie resultaten mogen boeken.
Ik vind het erg fijn dat jullie ons net een stap voor zijn, kan ik je regelmatig om advies vragen:) Geloof me, ik heb tegen de tijd dat mijn man geopereerd is, vragen zat:)
Ik denk dat het vanzelf wel weer wat drukker op het forum wordt. Ik ben zooooo benieuwd hoe het met iedereen gaat.
Ik hoop snel weer wat van je te lezen.
Groetjes,
Lisa
Er breken spannende tijden aan voor jullie.Heerlijk dat de operatie vooorspoedig verlopen is en dat je vriend al zo snel hersteld is. Ik ga duimen dat jullie spoedig mooie resultaten mogen boeken.
Ik vind het erg fijn dat jullie ons net een stap voor zijn, kan ik je regelmatig om advies vragen:) Geloof me, ik heb tegen de tijd dat mijn man geopereerd is, vragen zat:)
Ik denk dat het vanzelf wel weer wat drukker op het forum wordt. Ik ben zooooo benieuwd hoe het met iedereen gaat.
Ik hoop snel weer wat van je te lezen.
Groetjes,
Lisa
zaterdag 7 februari 2009 om 14:45
Hoi Ella ,
Fijn om te horen dat jullie zo goed geholpen zijn bij het Slingeland. Geeft echt een gerust gevoel. Ik kan echt niet wachten tot het zover is hoor:) Kan me niet snel genoeg gaan.
Gelukkig dat er nog even telefonisch doorgeven is hoe de operatie vergaan is. Je wilt toch weten hoe alles gegaan is. Door jouw verhaal ga ik zorgen dat ik vraag of ik bij het gesprek met de arts kan zijn, mijn man gaat trouwens onder gehele narcose. Hij komt meestal niet echt scherp uit de narcose dus dan is het zeker handig om er even bij te zijn.
Ben echt blij dat er zovel meiden zijn waar ik advies aan kan vragen, echt een super gevoel. Heb het idee dat ik nog erg weinig weet. Denk dat het ook wel komt hoor als je eenmaal in de molen zit.
Fijn weekend,
Lisa
Fijn om te horen dat jullie zo goed geholpen zijn bij het Slingeland. Geeft echt een gerust gevoel. Ik kan echt niet wachten tot het zover is hoor:) Kan me niet snel genoeg gaan.
Gelukkig dat er nog even telefonisch doorgeven is hoe de operatie vergaan is. Je wilt toch weten hoe alles gegaan is. Door jouw verhaal ga ik zorgen dat ik vraag of ik bij het gesprek met de arts kan zijn, mijn man gaat trouwens onder gehele narcose. Hij komt meestal niet echt scherp uit de narcose dus dan is het zeker handig om er even bij te zijn.
Ben echt blij dat er zovel meiden zijn waar ik advies aan kan vragen, echt een super gevoel. Heb het idee dat ik nog erg weinig weet. Denk dat het ook wel komt hoor als je eenmaal in de molen zit.
Fijn weekend,
Lisa
zondag 8 februari 2009 om 09:00
Hoi Lisa en Mika,
Welkom op dit forum, natuurlijk is er voor jullie plaats.
Ik schrijf zelf ook nog niet zo heel lang mee, vanaf het moment dat mijn vriend geopereerd is. Toen ben ik naar een forum gaan zoeken waar ik ervaringen uit kon wisselen. Ik ervaar het als heel prettig als je met meiden kan praten die weten waar je het over hebt. Dat zal bij jullie ook het geval zijn.
Mika, mijn vriend is ook geopereerd door dokter van Rooyen.
Wij wonen in Tilburg en zijn door onze huisarts naar hem doorverwezen. Hij staat idd heel goed aangeschreven.
Zoals je waarschijnlijk al hebt gelezen is onze operatie 100% geslaagd, ik ben inmiddels 9 weken zwanger.
Lisa, spannende tijd gaan jullie tegemoet. 13 maart is vrij snel maar natuurlijk kan het voor jullie niet snel genoeg gaan.
Ella, hoe is het met jullie?
Welkom op dit forum, natuurlijk is er voor jullie plaats.
Ik schrijf zelf ook nog niet zo heel lang mee, vanaf het moment dat mijn vriend geopereerd is. Toen ben ik naar een forum gaan zoeken waar ik ervaringen uit kon wisselen. Ik ervaar het als heel prettig als je met meiden kan praten die weten waar je het over hebt. Dat zal bij jullie ook het geval zijn.
Mika, mijn vriend is ook geopereerd door dokter van Rooyen.
Wij wonen in Tilburg en zijn door onze huisarts naar hem doorverwezen. Hij staat idd heel goed aangeschreven.
Zoals je waarschijnlijk al hebt gelezen is onze operatie 100% geslaagd, ik ben inmiddels 9 weken zwanger.
Lisa, spannende tijd gaan jullie tegemoet. 13 maart is vrij snel maar natuurlijk kan het voor jullie niet snel genoeg gaan.
Ella, hoe is het met jullie?
zondag 8 februari 2009 om 09:38
Hoi meiden,
Ook ik zit in hetzelfde schuitje. Ik las hier dat Delta Lloyd de operatie vergoed en dus is vriendlief geswitched van verzekering. Dat is nu rond. Ik weet eigenlijk niet goed welke stappen we nu zouden moeten nemen. Naar de huisarts natuurlijk, maar dan? In de voorwaarden van Delta Lloyd staat dat bij zulke ingrepen hun akkoord nodig is en dat het bij een ziekenhuis of kliniek moet gebeuren waar hun contracten mee hebben.
Ik heb dus ook geen idee hoelang de wachtlijsten zijn en zo. Ik lees hier vanalles over narcose en ruggenprikken, gebeurd dat altijd op die manier? De sterilisatie gebeurde ook met plaatselijke verdoving?Ik heb dus best veel vragen...
Ook ik zit in hetzelfde schuitje. Ik las hier dat Delta Lloyd de operatie vergoed en dus is vriendlief geswitched van verzekering. Dat is nu rond. Ik weet eigenlijk niet goed welke stappen we nu zouden moeten nemen. Naar de huisarts natuurlijk, maar dan? In de voorwaarden van Delta Lloyd staat dat bij zulke ingrepen hun akkoord nodig is en dat het bij een ziekenhuis of kliniek moet gebeuren waar hun contracten mee hebben.
Ik heb dus ook geen idee hoelang de wachtlijsten zijn en zo. Ik lees hier vanalles over narcose en ruggenprikken, gebeurd dat altijd op die manier? De sterilisatie gebeurde ook met plaatselijke verdoving?Ik heb dus best veel vragen...
