Zwanger
alle pijlers
Zwanger en relatiecrisis
zondag 14 september 2014 om 18:19
Hoe ben je toch zwanger geraakt ondanks dat je wist hoe hij er in stond? Of is zijn houding later pas komen aanwaaien?
Ik denk niet dat je gelukkig wordt van iemand die niet met deze veranderde situatie kan omgaan, en denk dat je meer rust zal vinden alleen. Dan kun je naar de toekomst kijken in plaats van steeds door hem teruggetrokken te worden in het verleden.
Ik denk niet dat je gelukkig wordt van iemand die niet met deze veranderde situatie kan omgaan, en denk dat je meer rust zal vinden alleen. Dan kun je naar de toekomst kijken in plaats van steeds door hem teruggetrokken te worden in het verleden.
zondag 14 september 2014 om 18:19
Jouw belangrijkste taak nu is zwanger zijn en goed voor jezelf en je kind zorgen. Als je partner het even niet trekt, moet hij maar elders gaan wonen tot de baby er is. Hij kan natuurlijk niet zijn zwangere vrouw en ongeboren kind naar zijn schoonouders sturen. Ik heb erg weinig geduld met dit soort onvolwassen slapjanussen.
Dus even pas op de plaats, goed voor jezelf zorgen, en hopelijk heb je iemand anders in je omgeving die je kan steunen.
Dus even pas op de plaats, goed voor jezelf zorgen, en hopelijk heb je iemand anders in je omgeving die je kan steunen.
zondag 14 september 2014 om 18:31
Klinkt alsof jij niet ZIJN grote liefde bent. En hij wel die van jou.
Jij wil krampachtig dat alles goed komt, en bent in je eentje een huisje boompje beestje begonnen. Verkeerd ingeschat dus, want hij wil het niet.
Ik denk dat je alleen beter af bent, het is niet eerlijk om een kind om in deze spanningen te laten opgroeien.
Jij wil krampachtig dat alles goed komt, en bent in je eentje een huisje boompje beestje begonnen. Verkeerd ingeschat dus, want hij wil het niet.
Ik denk dat je alleen beter af bent, het is niet eerlijk om een kind om in deze spanningen te laten opgroeien.
Ab imo pectore
zondag 14 september 2014 om 18:33
Dus. Jullie zijn niet 100% zeker van jullie relatie en hij is ook nog niet zeker of hij een kind wil. En dan toch voor een zwangerschap gaan en achteraf komen piepen dat de zwangerschap hem wrs nog niet heeft overtuigd in zijn liefde voor jou. Tja. Nooit van te voren bedacht dat je alleenstaande moeder zou kunnen worden? Hij zegt zijn verantwoordelijkheid te nemen . Datis iig al fijn.
zondag 14 september 2014 om 18:56
zondag 14 september 2014 om 19:03
Jouw verhaal is ongeveer mijn verhaal tien jaar geleden. Wij gingen ook zeven jaar met elkaar af en aan. En hij wilde geen kind. En hij twijfelde altijd maar aan de relatie. Wel nam hij inderdaad z'n verantwoordelijkheid en werd hij stapeldol op ons kind. Toen ons kind een jaar was, twijfelde ik aan de relatie, zelfs nog twee relaties met andere mannen gehad. En toen twijfelde hij weer niet. En zo gingen we op en neer. Op dit moment (nou ja, ook al weer zo'n zeven jaar) zitten we in de fase dat hij mijn grote liefde is en ik nooit meer een ander wil. Maar je weet niet hoe het leven loopt.
Wat wel altijd overeind bleef staan: wij kunnen het heel erg goed met elkaar vinden, en hebben praktisch nooit ruzie. Maar die onvolwassen houding van hem destijds, en dat getwijfeld en gezeik terwijl ik zwanger was... Vreselijk.
Sterkte meid! Niets meer dan een ervaringsverhaal heb ik helaas niet te bieden.
Wat wel altijd overeind bleef staan: wij kunnen het heel erg goed met elkaar vinden, en hebben praktisch nooit ruzie. Maar die onvolwassen houding van hem destijds, en dat getwijfeld en gezeik terwijl ik zwanger was... Vreselijk.
Sterkte meid! Niets meer dan een ervaringsverhaal heb ik helaas niet te bieden.
zondag 14 september 2014 om 19:04
babyjongen, 38 minuten geleden
Zijn relatie-getwijfel ging gepaard met getwijfel over zijn kinderwens. Hij heeft altijd gezegd ooit een kind te willen, maar per maand kon dit een ja of nee zijn. Ik werd enorm heen en weer geslingerd. Op het moment dat het een 'nee' was voor hem, raakte ik zwanger....
Hoe bijzonder.
Zijn relatie-getwijfel ging gepaard met getwijfel over zijn kinderwens. Hij heeft altijd gezegd ooit een kind te willen, maar per maand kon dit een ja of nee zijn. Ik werd enorm heen en weer geslingerd. Op het moment dat het een 'nee' was voor hem, raakte ik zwanger....
Hoe bijzonder.
Huts!
zondag 14 september 2014 om 19:11
Ik vind het ook wel een vaag verhaal. Hebben jullie samen besloten bewust met anticonceptie te stoppen?
Zo ja, dan vind ik hem nu echt een dweil. Kom nou, een beetje je zwangere vrouw en je kind laten zitten terwijl je er zelf bij was. Natuurlijk is het spannend en dat mag je ook uitspreken. Maar wel je verantwoordelijkheid nemen.
Als het daarentegen niet een bewuste keus was snap ik heel goed dat hij er niet blij mee is dat zijn leven overhoop gegooid wordt door een kind. Dat is ook nogal wat om tegen je zin mee opgezadeld te worden.
Zo ja, dan vind ik hem nu echt een dweil. Kom nou, een beetje je zwangere vrouw en je kind laten zitten terwijl je er zelf bij was. Natuurlijk is het spannend en dat mag je ook uitspreken. Maar wel je verantwoordelijkheid nemen.
Als het daarentegen niet een bewuste keus was snap ik heel goed dat hij er niet blij mee is dat zijn leven overhoop gegooid wordt door een kind. Dat is ook nogal wat om tegen je zin mee opgezadeld te worden.
zondag 14 september 2014 om 19:21
quote:babyjongen schreef op 14 september 2014 @ 19:05:
[...]
Ik begrijp heel goed dat iedereen die mijn verhaal leest zich zal afvragen hoe dit allemaal is gegaan. Maar het voegt voor mijn verhaal nu niets toe om verder uit te wijden hoe dit precies is gegaan. Feit is dat ik zwanger ben en wij een kindje krijgen. Mijn vriend begrijpt ook heel goed hoe alles is gegaan, dus dit staat het vertrouwen tussen ons niet in de weg.
En nogmaals: ik heb geen 'wijvenstreek' geleverd! Mijn vriend wist heel goed dat ik geen anticonceptie gebruikte.
Dat maakt juist heel veel uit. Ik denk dat je veel meer meningen/ervaringen/etc. zult krijgen als mensen begrijpen hoe dit tot stand is gekomen. En die wil je toch?
Niet vervelend bedoeld hoor, maar zo werkt het vaak op een forum. En mijn mening verschilt bijvoorbeeld dus ook afhankelijk van hoe bewust de keuze voor (geen) anticonceptie was. Dat zal voor meer mensen zo zijn. Ook zullen ervaringsdeskundigen sneller reageren als ze zich kunnen inleven in je verhaal. Maar dat werkt alleen als je de situatie uitlegt.
Anyway, als je vriend wist dat je geen anticonceptie gebruikte vind ik zijn reactie behoorlijk kinderachtig. Dat is het risico nou eenmaal van onbeschermde seks. Dan nog vind ik het niet slim dat jullie hier niet bewuster mee omgegaan zijn, maar daar doe je weinig meer aan.
Is er iemand anders die je een keer met je vriend kan laten praten?
[...]
Ik begrijp heel goed dat iedereen die mijn verhaal leest zich zal afvragen hoe dit allemaal is gegaan. Maar het voegt voor mijn verhaal nu niets toe om verder uit te wijden hoe dit precies is gegaan. Feit is dat ik zwanger ben en wij een kindje krijgen. Mijn vriend begrijpt ook heel goed hoe alles is gegaan, dus dit staat het vertrouwen tussen ons niet in de weg.
En nogmaals: ik heb geen 'wijvenstreek' geleverd! Mijn vriend wist heel goed dat ik geen anticonceptie gebruikte.
Dat maakt juist heel veel uit. Ik denk dat je veel meer meningen/ervaringen/etc. zult krijgen als mensen begrijpen hoe dit tot stand is gekomen. En die wil je toch?
Niet vervelend bedoeld hoor, maar zo werkt het vaak op een forum. En mijn mening verschilt bijvoorbeeld dus ook afhankelijk van hoe bewust de keuze voor (geen) anticonceptie was. Dat zal voor meer mensen zo zijn. Ook zullen ervaringsdeskundigen sneller reageren als ze zich kunnen inleven in je verhaal. Maar dat werkt alleen als je de situatie uitlegt.
Anyway, als je vriend wist dat je geen anticonceptie gebruikte vind ik zijn reactie behoorlijk kinderachtig. Dat is het risico nou eenmaal van onbeschermde seks. Dan nog vind ik het niet slim dat jullie hier niet bewuster mee omgegaan zijn, maar daar doe je weinig meer aan.
Is er iemand anders die je een keer met je vriend kan laten praten?
