Zwanger
alle pijlers
Zwanger en relatiecrisis
maandag 15 september 2014 om 10:29
quote:Susan schreef op 15 september 2014 @ 09:03:
Ik lees allemaal reacties dat ze niet met zijn instemming zwanger is geraakt, maar volgens mij klopt dat niet. Of hij een kind wilde wisselde steeds, dus zoals ik het begrijp wilde hij op het moment van de bevruchting wel een kind en ging daar ook echt voor, maar krabbelde weer terug toen ze positief testte. Daar zitten natuurlijk een paar weken tussen.
zijn eigen verantwoordelijkheid. Dat kan hij niet op haar afschuiven.
Ik lees het heel anders. Hij wist nog niet of hij (in de toekomst) wel een kind wilde of niet, en ondertussen werd zij vast zwanger omdat ze dacht dat als hij voor een fait accompli zou staan hij geen twijfels meer zou hebben.
En nu heeft hij die dus toch.
Ik lees allemaal reacties dat ze niet met zijn instemming zwanger is geraakt, maar volgens mij klopt dat niet. Of hij een kind wilde wisselde steeds, dus zoals ik het begrijp wilde hij op het moment van de bevruchting wel een kind en ging daar ook echt voor, maar krabbelde weer terug toen ze positief testte. Daar zitten natuurlijk een paar weken tussen.
zijn eigen verantwoordelijkheid. Dat kan hij niet op haar afschuiven.
Ik lees het heel anders. Hij wist nog niet of hij (in de toekomst) wel een kind wilde of niet, en ondertussen werd zij vast zwanger omdat ze dacht dat als hij voor een fait accompli zou staan hij geen twijfels meer zou hebben.
En nu heeft hij die dus toch.
Zeg maar Spijker.
maandag 15 september 2014 om 10:42
maandag 15 september 2014 om 11:04
quote:Susan schreef op 15 september 2014 @ 10:42:
Alles is weggehaald, dus ik kan het niet meer terugvinden en ik gok dat TO zelf ook niet meer gaat reageren, maar ik dacht gelezen te hebben dat ze niet zonder zijn medeweten zwanger is geraakt.
Dat zei ze. Maar ze heeft ook gezegd dat hij van mening was dat er geen overeenstemming was over een kind. En dat zij het daar niet mee eens was en dat anders zag.
Dan lees ik toch dat hij er niet achter stond.
TO toont zich hier ook niet zo volwassen en heeft veel zelfmedelijden. Terwijl ze in de OP iets zei over verkeerde keuzes die ze had gemaakt en dat ze het nu anders zou doen.
Het komt op mij over alsof ze gewoon haar zin heeft doorgedreven en verwachtte dat haar vriend zich wel zou schikken. En nu hij dat niet blijkt te doen is hij "een kind", is zij zielig en denkt ze nu pas aan de consequenties van haar keuzes (geen baan, weinig inkomen en alleen het kind opvoeden bij haar ouders thuis).
Alles is weggehaald, dus ik kan het niet meer terugvinden en ik gok dat TO zelf ook niet meer gaat reageren, maar ik dacht gelezen te hebben dat ze niet zonder zijn medeweten zwanger is geraakt.
Dat zei ze. Maar ze heeft ook gezegd dat hij van mening was dat er geen overeenstemming was over een kind. En dat zij het daar niet mee eens was en dat anders zag.
Dan lees ik toch dat hij er niet achter stond.
TO toont zich hier ook niet zo volwassen en heeft veel zelfmedelijden. Terwijl ze in de OP iets zei over verkeerde keuzes die ze had gemaakt en dat ze het nu anders zou doen.
Het komt op mij over alsof ze gewoon haar zin heeft doorgedreven en verwachtte dat haar vriend zich wel zou schikken. En nu hij dat niet blijkt te doen is hij "een kind", is zij zielig en denkt ze nu pas aan de consequenties van haar keuzes (geen baan, weinig inkomen en alleen het kind opvoeden bij haar ouders thuis).
dinsdag 16 september 2014 om 16:53
quote:babyman schreef op dinsdag 16 september 2014 16:43 Ik heb zo'n gevoel dat het over mij gaat. Mijn kant van het verhaal:
Een bepaalde periode was ik inderdaad niet altijd duidelijk over de keuze voor een kind. Mijn wens om vader te worden was sowieso nooit sterk aanwezig, maar ik wilde uiteindelijk in ieder geval wachten met een kind totdat onze relatie volledig stabiel zou zijn.
Mijn vriendin heeft moeite met intimiteit waardoor ze het lastig vindt om zich emotioneel te binden in een relatie. Ze heeft mij jaren afgestoten en weer aangetrokken op het moment dat ik het niet meer trok. Uiteindelijk zijn mijn twijfels chronisch geworden.
De gedachte aan het krijgen van een kind leverde mij voor de zwangerschap veel stress op. Uiteindelijk had ik de knoop doorgehakt en duidelijk "nee" gezegd, ondanks alle druk van haar kant. We kwamen tot de conclusie dat onze relatie niet goed genoeg was, en dat we misschien wel beter uit elkaar konden gaan. Relatietherapie die daarop volgde heeft iets geholpen in de communicatie maar nog steeds had ik twijfels.
Ze werd zwanger omdat ze mij mee naar de slaapkamer nam met het verhaal dat ik mij echt geen zorgen hoefde te maken omdat ze totaal niet vruchtbaar was en niet zwanger kon worden op dat moment. Ze hield het bij in haar agenda dus anticonceptie was niet nodig. Achteraf bleek ze zeer vruchtbaar en wist daarvan. Ze heeft dit toegegeven hiervoor haar excuses aangeboden.
Toch vergeef ik haar besluit om te liegen over haar vruchtbaarheid en neem ik 100% verantwoordelijkheid voor onze zoon. Ze had oprecht verwacht dat ik zou bijtrekken, waarschijnlijk omdat ik ook wel eens "ja" had gezegd in periodes waarin ik twijfelde. Ik had uiteraard condooms kunnen gebruiken om alles uit te sluiten, maar na haar verhaal had ik de zwangerschap totaal niet zien aankomen. Neemt niet weg dat ik de hele dag in een soort paniektoestand verkeer en daarbij zijn de relatietwijfels zijn er niet minder om geworden.
Momenteel hebben we voorlopig afstand genomen van elkaar. Dit geeft ook de nodige spanningen omdat zij zich in de steek gelaten voelt en ik voel mij om mijn beurt weer schuldig omdat ik mijn zwangere vriendin alleen laat. Het kind is echter het belangrijkste en we zullen een rustige omgeving moeten creëren zonder spanningen. De relatie kan later altijd nog opbloeien is mijn mening. Mijn vriendin denkt dat wanneer zij de bevalling alleen moet doen er teveel kapot is zodat het niet meer goed kan komen. Mijn idee is dat zij graag controle wilt houden en situaties soms wilt afdwingen. Op dit moment zorgt dit juist voor nog meer druk.
Bedankt voor jullie meningen. Uhhhh.. Seriously? En jij komt toevallig net voorbij hier op het forum?
Een bepaalde periode was ik inderdaad niet altijd duidelijk over de keuze voor een kind. Mijn wens om vader te worden was sowieso nooit sterk aanwezig, maar ik wilde uiteindelijk in ieder geval wachten met een kind totdat onze relatie volledig stabiel zou zijn.
Mijn vriendin heeft moeite met intimiteit waardoor ze het lastig vindt om zich emotioneel te binden in een relatie. Ze heeft mij jaren afgestoten en weer aangetrokken op het moment dat ik het niet meer trok. Uiteindelijk zijn mijn twijfels chronisch geworden.
De gedachte aan het krijgen van een kind leverde mij voor de zwangerschap veel stress op. Uiteindelijk had ik de knoop doorgehakt en duidelijk "nee" gezegd, ondanks alle druk van haar kant. We kwamen tot de conclusie dat onze relatie niet goed genoeg was, en dat we misschien wel beter uit elkaar konden gaan. Relatietherapie die daarop volgde heeft iets geholpen in de communicatie maar nog steeds had ik twijfels.
Ze werd zwanger omdat ze mij mee naar de slaapkamer nam met het verhaal dat ik mij echt geen zorgen hoefde te maken omdat ze totaal niet vruchtbaar was en niet zwanger kon worden op dat moment. Ze hield het bij in haar agenda dus anticonceptie was niet nodig. Achteraf bleek ze zeer vruchtbaar en wist daarvan. Ze heeft dit toegegeven hiervoor haar excuses aangeboden.
Toch vergeef ik haar besluit om te liegen over haar vruchtbaarheid en neem ik 100% verantwoordelijkheid voor onze zoon. Ze had oprecht verwacht dat ik zou bijtrekken, waarschijnlijk omdat ik ook wel eens "ja" had gezegd in periodes waarin ik twijfelde. Ik had uiteraard condooms kunnen gebruiken om alles uit te sluiten, maar na haar verhaal had ik de zwangerschap totaal niet zien aankomen. Neemt niet weg dat ik de hele dag in een soort paniektoestand verkeer en daarbij zijn de relatietwijfels zijn er niet minder om geworden.
Momenteel hebben we voorlopig afstand genomen van elkaar. Dit geeft ook de nodige spanningen omdat zij zich in de steek gelaten voelt en ik voel mij om mijn beurt weer schuldig omdat ik mijn zwangere vriendin alleen laat. Het kind is echter het belangrijkste en we zullen een rustige omgeving moeten creëren zonder spanningen. De relatie kan later altijd nog opbloeien is mijn mening. Mijn vriendin denkt dat wanneer zij de bevalling alleen moet doen er teveel kapot is zodat het niet meer goed kan komen. Mijn idee is dat zij graag controle wilt houden en situaties soms wilt afdwingen. Op dit moment zorgt dit juist voor nog meer druk.
Bedankt voor jullie meningen. Uhhhh.. Seriously? En jij komt toevallig net voorbij hier op het forum?
dinsdag 16 september 2014 om 17:17
quote:babyman schreef op dinsdag 16 september 2014 17:00 Tab van de browser van onze laptop stond open met deze topic en het verhaal was wel heel herkenbaar.
Hm, okay dan, doe ik even net of dat echt waar is.
Ik geef je groot gelijk. Ze had de op dan wel behoorlijk in haar voordeel geschreven. Maar goed, dat is logisch.
Zorg dat je op goede voet met elkaar komt. Dat er geen ruzie in de tent is. Dat het kind in een veilige omgeving op kan groeien.
Je ging/gaat wel mee naar de echo's, toch?
Ik kan me voorstellen dat je niet op de bevalling zit te wachten.
Maar als je (ex)vriendin dat wil en jij bent voornemens om een duidelijke rol in het leven van je kind te spelen, dan kan het voor jullie alledrie uiteindelijk goed zijn om het toch te doen. Denk erover na. Het is toch je kind dat geboren gaat worden.
Hm, okay dan, doe ik even net of dat echt waar is.
Ik geef je groot gelijk. Ze had de op dan wel behoorlijk in haar voordeel geschreven. Maar goed, dat is logisch.
Zorg dat je op goede voet met elkaar komt. Dat er geen ruzie in de tent is. Dat het kind in een veilige omgeving op kan groeien.
Je ging/gaat wel mee naar de echo's, toch?
Ik kan me voorstellen dat je niet op de bevalling zit te wachten.
Maar als je (ex)vriendin dat wil en jij bent voornemens om een duidelijke rol in het leven van je kind te spelen, dan kan het voor jullie alledrie uiteindelijk goed zijn om het toch te doen. Denk erover na. Het is toch je kind dat geboren gaat worden.
