Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden en bipolair/borderline
vrijdag 30 mei 2014 om 10:16
Hoezo rot gevoel. Er wordt gewoon duidelijk en eerlijk grreageerd.
En terecht. Wat to heeft is niet niks. Het is erfelijk en voor de meeste kinderen van bordeliners is het leven zwaar tot een hel.
Dat zou niemand zijn kind aan moeten doen.
Ik gun ieder een kind maar denk eerst even aan dit kind. Beter af en toe oppassen op neefjes ofzo, heb je meteen een idee hoe dat dit, een kindje.
Vrienden van vriendin hebben een dochter. Moeder heeft bordeline. Kind is 3 en wordt alleen door pa opgevoed want ma zit om de haveklap op de paaz. Is ze thuis dan ziet ze het kind alleen onder begeleiding want bij een huilbui kan ze het niet meer aan.
En terecht. Wat to heeft is niet niks. Het is erfelijk en voor de meeste kinderen van bordeliners is het leven zwaar tot een hel.
Dat zou niemand zijn kind aan moeten doen.
Ik gun ieder een kind maar denk eerst even aan dit kind. Beter af en toe oppassen op neefjes ofzo, heb je meteen een idee hoe dat dit, een kindje.
Vrienden van vriendin hebben een dochter. Moeder heeft bordeline. Kind is 3 en wordt alleen door pa opgevoed want ma zit om de haveklap op de paaz. Is ze thuis dan ziet ze het kind alleen onder begeleiding want bij een huilbui kan ze het niet meer aan.
vrijdag 30 mei 2014 om 10:17
Ik heb ervaring met een borderliner met dochter in mijn directe omgeving. Overal doet ze alsof haar dochter het belangrijkste is in haar leven (en zo voelt het voor haar ongetwijfeld), maar altijd komt het kind op de laatste plaats. Ze belooft duizend dingen, maar komt ze niet na. Het meisje zit inmiddels op de middelbare school en woont bij haar vader, de relatie kon haar ziekte ook niet aan en ze heeft altijd smoesjes waarom het meisje niet bij haar kan wonen. Het is echt heel sneu voor het kind; ze zal hier de rest van haar leven last van hebben.
Daarnaast ken ik ook nog een vader met borderline. Het gaat nu wel goed met het gezin zoals ik het nu kan beoordelen, maar de eerste 8 jaar waren vreselijk voor zijn vrouw en kinderen.
Denk dus niet 2, maar 100 keer na voordat je eraan begint!
Daarnaast ken ik ook nog een vader met borderline. Het gaat nu wel goed met het gezin zoals ik het nu kan beoordelen, maar de eerste 8 jaar waren vreselijk voor zijn vrouw en kinderen.
Denk dus niet 2, maar 100 keer na voordat je eraan begint!
vrijdag 30 mei 2014 om 10:23
quote:roodmetstipjes schreef op 30 mei 2014 @ 10:03:
[...]
Nee, daar lees ik niet over heen en ik ben er ook redelijk bekend mee.
Ik vind alleen dat men direct te negatief oordeelt, en topic opener aanraadt om het niet te doen, desondanks men HAAR persoonlijke situatie helemaal niet weet en kent, maar wel direct een mening klaar heeft staan en oordelend reageert, en sommige zelfs ronduit bot en asociaal. Het kan sowieso anders gebracht worden?Je kan het niet mooier maken dan het is. Lees even die linkjes over de risico's van kinderen van mensen met psychische aandoeningen, die liegen er niet om.
[...]
Nee, daar lees ik niet over heen en ik ben er ook redelijk bekend mee.
Ik vind alleen dat men direct te negatief oordeelt, en topic opener aanraadt om het niet te doen, desondanks men HAAR persoonlijke situatie helemaal niet weet en kent, maar wel direct een mening klaar heeft staan en oordelend reageert, en sommige zelfs ronduit bot en asociaal. Het kan sowieso anders gebracht worden?Je kan het niet mooier maken dan het is. Lees even die linkjes over de risico's van kinderen van mensen met psychische aandoeningen, die liegen er niet om.
vrijdag 30 mei 2014 om 10:35
quote:roodmetstipjes schreef op 30 mei 2014 @ 10:08:
Men reageert op een label, en hun eigen mening over dat betreffende label, niet op de persoon zelf. Dat stoort me.
Dat kan ook niet anders, het is een forum en je reageert op de tekst.
Ik lees trouwens ook veel reacties van echte ervaringsdeskundigen. Kijk die google dames bedoelen het vast ook goed maar daar lees ik altijd maar gewoon omheen.
Denk alleen dat TO helemaal geen (jammer genoeg voornamelijk negatieve) reacties serieus gaat nemen, ervaringsdeskundige of de stellige google dames.
Ze wil het namelijk en gaat echt niet nu ineens het niet meer willen denk ik zomaar, zo werkt dat niet.
Men reageert op een label, en hun eigen mening over dat betreffende label, niet op de persoon zelf. Dat stoort me.
Dat kan ook niet anders, het is een forum en je reageert op de tekst.
Ik lees trouwens ook veel reacties van echte ervaringsdeskundigen. Kijk die google dames bedoelen het vast ook goed maar daar lees ik altijd maar gewoon omheen.
Denk alleen dat TO helemaal geen (jammer genoeg voornamelijk negatieve) reacties serieus gaat nemen, ervaringsdeskundige of de stellige google dames.
Ze wil het namelijk en gaat echt niet nu ineens het niet meer willen denk ik zomaar, zo werkt dat niet.
vrijdag 30 mei 2014 om 10:47
Ik weet niet; zag gisteren iets gruwelijks gebeuren op tv aangericht door een meisje met borderline dat zich afgewezen voelde dus ik kan geen neutrale mening geven.
Het feit dat zo iemand medicatie nodig heeft om dat te onderdrukken, dat het mogelijk erfelijk is, en dat je hééél vaak en hééél hard afgewezen kan worden door je eigen kind. Ik zou dus in eerste instantie negatief zijn, maar ja ik ben jij niet.
Het feit dat zo iemand medicatie nodig heeft om dat te onderdrukken, dat het mogelijk erfelijk is, en dat je hééél vaak en hééél hard afgewezen kan worden door je eigen kind. Ik zou dus in eerste instantie negatief zijn, maar ja ik ben jij niet.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 30 mei 2014 om 10:49
quote:beetjegek schreef op 30 mei 2014 @ 10:45:
Ik ben geen Google dame Annapalona, ik heb zelf BPS,
Èn ik heb twee kinderen, zo heb ik ook 2 vriendinnen met deze aandoening die ook kinderen hebben. Dus ik heb ervaring genoeg me dunkt....
Ik heb het helemaal niet over jou. misschien even wat beter lezen voordat je je persoonlijk aangevallen voelt.
Reageerde op wat stippeltje zei.
Ik ben geen Google dame Annapalona, ik heb zelf BPS,
Èn ik heb twee kinderen, zo heb ik ook 2 vriendinnen met deze aandoening die ook kinderen hebben. Dus ik heb ervaring genoeg me dunkt....
Ik heb het helemaal niet over jou. misschien even wat beter lezen voordat je je persoonlijk aangevallen voelt.
Reageerde op wat stippeltje zei.
vrijdag 30 mei 2014 om 10:58
quote:beetjegek schreef op 30 mei 2014 @ 10:54:
Ik voel me niet aangevallen, ik reageer gewoon voor mijzelf, je doet zelf anders wel een beetje aanvallend.
Je geeft aan geen google dame te zijn, prima maar waarom precies dan?
Ik geef juist aan dat TO en boze Stippeltje daar om heen moeten lezen en dat er ook genoeg reacties zijn van ervaringsdeskundigen.
Ik voel me niet aangevallen, ik reageer gewoon voor mijzelf, je doet zelf anders wel een beetje aanvallend.
Je geeft aan geen google dame te zijn, prima maar waarom precies dan?
Ik geef juist aan dat TO en boze Stippeltje daar om heen moeten lezen en dat er ook genoeg reacties zijn van ervaringsdeskundigen.
vrijdag 30 mei 2014 om 11:09
Kinderen zullen dan moeten vermijden om mama af te wijzen omdat ze anders vreselijk overstuur gaat raken. Daardoor kunnen ze zich niet normaal ontwikkelen, tenzij ze mama als een "patiënt" gaan zien die ze boven alles moeten ontzien. Maar ja, dan hebben ze geen sterke moeder, geen rots in de branding die zich niet van de wijs laat brengen door een opgroeiend kind.
Anderzijds kan je een kind niet alles besparen en kan je iemand niet verbieden kinderen te krijgen.
Anderzijds kan je een kind niet alles besparen en kan je iemand niet verbieden kinderen te krijgen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 30 mei 2014 om 11:31
Beste to,
Wat fijn dat je hierover van tevoren goed nadenkt. Hoe is je situatie? Heb je veel achterban? Heb je oplossingen stel dat worst case scenario's waarheid worden?
Ik ben zelf dochter van een moeder met een persoonlijkheid stoornis die er alleen voor stond. Dat maakte mij als kind heel kwetsbaar en heeft ook flink wat sporen achtergelaten. Maar aangezien jij erkent dat je een ziektebeeld hebt, waarvoor mijn bewondering, denk ik dat als je zorgt voor een omgeving met veel betrouwbare mensen het best mogelijk is. Neem je maatregelen en wees eerlijk naar jezelf. Ik heb zielsveel van m'n moeder gehouden ondanks mijn jeugd en ben blij dat ze heeft gekozen om kinderen te krijgen.
Wat fijn dat je hierover van tevoren goed nadenkt. Hoe is je situatie? Heb je veel achterban? Heb je oplossingen stel dat worst case scenario's waarheid worden?
Ik ben zelf dochter van een moeder met een persoonlijkheid stoornis die er alleen voor stond. Dat maakte mij als kind heel kwetsbaar en heeft ook flink wat sporen achtergelaten. Maar aangezien jij erkent dat je een ziektebeeld hebt, waarvoor mijn bewondering, denk ik dat als je zorgt voor een omgeving met veel betrouwbare mensen het best mogelijk is. Neem je maatregelen en wees eerlijk naar jezelf. Ik heb zielsveel van m'n moeder gehouden ondanks mijn jeugd en ben blij dat ze heeft gekozen om kinderen te krijgen.
Each morning we are born again. What we do today matters most.
vrijdag 30 mei 2014 om 11:42
quote:tekenis schreef op 30 mei 2014 @ 11:37:
Ik vraag me af of een psychiater in de (wettelijke) positie is om het ernstig af te raden, aangezien we hier vrij zijn kinderen in de meest gruwelijke situaties te laten komen. Weet iemand dit?Ja. Met name door verwijzingen naar ziekteverloop, medicatie en terugvallen.
Ik vraag me af of een psychiater in de (wettelijke) positie is om het ernstig af te raden, aangezien we hier vrij zijn kinderen in de meest gruwelijke situaties te laten komen. Weet iemand dit?Ja. Met name door verwijzingen naar ziekteverloop, medicatie en terugvallen.
vrijdag 30 mei 2014 om 11:57
Moeilijk. Ik heb ervaring van beide kanten, opgegroeid met een moeder met depressies, PTTS en borderline. En eerlijk gezegd denk ik dat dit best goed had kunnen gaan als mijn vader niet plotseling was overleden op een gruwelijke manier. Ik was toen 3 en had 2 zussen die iets ouder waren.
En dan? Nou ik ben er inmiddels achter dat ik heel wat problemen eraan over gehouden heb. Heb zelf inmiddels ook soortgelijke diagnoses.
Paar jaar geleden wilde ik ook zwanger worden maar het gevoel dat als er iets met mijn partner gebeurde ik niet stabiel genoeg was overheerste. Wij gesprekken hebben met psychiaters en die gaven aan dat die kans zo enorm klein was dat ik mijn leven daar niet op moest inrichten. Die voorzagen niet gek veel problemen, ik was al een tijd stabiel en heb nooit relatieproblemen gehad. Werd verwezen naar een ziekenhuis met speciale begeleiding enz. Uiteindelijk besloten ervoor te gaan. Na een half jaar proberen werd mijn man ernstig ziek en kwam te overlijden.
Hoewel ik het aan de ene kant er triest vind dat hij nooit vader heeft kunnen worden, dat er nooit een kindje van hem en mij samen op de wereld is ben ik aan de andere kant opgelucht dat het niet gelukt is. De periode erna is zo'n zwarte periode in mijn leven dat ik besloten heb nooit kinderen te willen krijgen.
Mocht er iets gebeuren met mijn partner ben ik gewoon niet stabiel genoeg om het zelfstandig (of met hulp) op een goede manier op te voeden.
Met pijn in mijn hart mijn kinderwens opzij geschoven en probeer nu extra te genieten van mijn neefjes en nichtje.
TO, bedenk je goed wat er met je kind/kinderen gebeurd als je man om welke reden dan ook wegvalt. Reken niet 100% op zijn steun en aanwezigheid want je weet maar nooit....
En dan? Nou ik ben er inmiddels achter dat ik heel wat problemen eraan over gehouden heb. Heb zelf inmiddels ook soortgelijke diagnoses.
Paar jaar geleden wilde ik ook zwanger worden maar het gevoel dat als er iets met mijn partner gebeurde ik niet stabiel genoeg was overheerste. Wij gesprekken hebben met psychiaters en die gaven aan dat die kans zo enorm klein was dat ik mijn leven daar niet op moest inrichten. Die voorzagen niet gek veel problemen, ik was al een tijd stabiel en heb nooit relatieproblemen gehad. Werd verwezen naar een ziekenhuis met speciale begeleiding enz. Uiteindelijk besloten ervoor te gaan. Na een half jaar proberen werd mijn man ernstig ziek en kwam te overlijden.
Hoewel ik het aan de ene kant er triest vind dat hij nooit vader heeft kunnen worden, dat er nooit een kindje van hem en mij samen op de wereld is ben ik aan de andere kant opgelucht dat het niet gelukt is. De periode erna is zo'n zwarte periode in mijn leven dat ik besloten heb nooit kinderen te willen krijgen.
Mocht er iets gebeuren met mijn partner ben ik gewoon niet stabiel genoeg om het zelfstandig (of met hulp) op een goede manier op te voeden.
Met pijn in mijn hart mijn kinderwens opzij geschoven en probeer nu extra te genieten van mijn neefjes en nichtje.
TO, bedenk je goed wat er met je kind/kinderen gebeurd als je man om welke reden dan ook wegvalt. Reken niet 100% op zijn steun en aanwezigheid want je weet maar nooit....
vrijdag 30 mei 2014 om 11:59
quote:tekenis schreef op 30 mei 2014 @ 11:37:
Ik vraag me af of een psychiater in de (wettelijke) positie is om het ernstig af te raden, aangezien we hier vrij zijn kinderen in de meest gruwelijke situaties te laten komen. Weet iemand dit?Mijn ervaring is dus anders. Dus denk niet dat dit bij wet zo geregeld is. Wel was ik zelf erg kritisch en bewust van de gevolgen van mijn keuzes.
Ik vraag me af of een psychiater in de (wettelijke) positie is om het ernstig af te raden, aangezien we hier vrij zijn kinderen in de meest gruwelijke situaties te laten komen. Weet iemand dit?Mijn ervaring is dus anders. Dus denk niet dat dit bij wet zo geregeld is. Wel was ik zelf erg kritisch en bewust van de gevolgen van mijn keuzes.
vrijdag 30 mei 2014 om 12:02
Vriend van me is bipolair. Ik heb van dichtbij twee psychoses meegemaakt bij hem (hij achtte zich in de aanloop ook stabiel genoeg om.zn medicatie wat te minderen....)
Het is de ergste straf die je kan krijgen, bipolair zijn.
Hij heeft zich laten steriliseren. Wil eventuele kinderen niet zijn lijden aandoen vanwege de erfelijke factoren, maar ziet ook niet hoe een gezin moet omgaan met evt psychoses en de lange, lange nasleep ervan. Niet alleen de emotionele ook de financieel praktische. Laatste psychose heeft hem bijv. huisuitzetting opgeleverd. Stopte met de huur betalen want zoiets was in zijn waanbeeld wereld niet nodig etc.Etc
Wat zegt je psych hiervan TO? Heb je weleens een.psychose doorgemaakt? Zelfs de meest "stabiele" vrouwen zonder psychische aandoeningen kunnen na de bevalling zeer labiel en zelfs psychotisch worden. Ik zou het met de belasting die jij hebt dus niet aandurven.
Het is de ergste straf die je kan krijgen, bipolair zijn.
Hij heeft zich laten steriliseren. Wil eventuele kinderen niet zijn lijden aandoen vanwege de erfelijke factoren, maar ziet ook niet hoe een gezin moet omgaan met evt psychoses en de lange, lange nasleep ervan. Niet alleen de emotionele ook de financieel praktische. Laatste psychose heeft hem bijv. huisuitzetting opgeleverd. Stopte met de huur betalen want zoiets was in zijn waanbeeld wereld niet nodig etc.Etc
Wat zegt je psych hiervan TO? Heb je weleens een.psychose doorgemaakt? Zelfs de meest "stabiele" vrouwen zonder psychische aandoeningen kunnen na de bevalling zeer labiel en zelfs psychotisch worden. Ik zou het met de belasting die jij hebt dus niet aandurven.
vrijdag 30 mei 2014 om 12:03
quote:IkBenIkenbenertrotsop schreef op 30 mei 2014 @ 11:59:
[...]
Mijn ervaring is dus anders. Dus denk niet dat dit bij wet zo geregeld is. Wel was ik zelf erg kritisch en bewust van de gevolgen van mijn keuzes.
Jouw psychiater kent jouw persoonlijke situatie, dus die geeft advies op maat. Kennelijk de inschatting dat het met begeleiding en voorzorgsmaatregelen (en destijds een stabiele relatie) voor jou te handelen zou zijn geweest.
Er is geen wettelijke verplichting om het mensen af te raden, ze mogen het wel. Ze hebben ook meldplicht als ze het vermoeden hebben van verwaarlozing en mishandeling van reeds bestaande kinderen.
[...]
Mijn ervaring is dus anders. Dus denk niet dat dit bij wet zo geregeld is. Wel was ik zelf erg kritisch en bewust van de gevolgen van mijn keuzes.
Jouw psychiater kent jouw persoonlijke situatie, dus die geeft advies op maat. Kennelijk de inschatting dat het met begeleiding en voorzorgsmaatregelen (en destijds een stabiele relatie) voor jou te handelen zou zijn geweest.
Er is geen wettelijke verplichting om het mensen af te raden, ze mogen het wel. Ze hebben ook meldplicht als ze het vermoeden hebben van verwaarlozing en mishandeling van reeds bestaande kinderen.
vrijdag 30 mei 2014 om 12:12
Wat een hevige ervaringen en wat dapper om ze hier neer te zetten. In mijn omgeving een vriendin met depressies, haar tienerdochter is erfelijk belast. Als vriendin voor de zwangerschappen meer had geweten van haar ziekte dan was ze niet aan kinderen begonnen. Het schuldgevoel is enorm.
Het verhaal van Ikbenikenbenertrotsop vind ik erg indrukwekkend. Erg goed om over na te denken in jouw situaties, to
Het verhaal van Ikbenikenbenertrotsop vind ik erg indrukwekkend. Erg goed om over na te denken in jouw situaties, to
Before you assume, there is this thing called asking.
vrijdag 30 mei 2014 om 12:25
Wat vliegt men hier weer hoog op als iemand die niet mainstream is naar kinderen verlangt.
Zelf heeft mijn partner borderline en ik heb OCD. We zijn er na jaren twijfelen toch aan kinderen begonnen. Het is soms zwaar, vooral omdat onze kleine spruit een moeilijke start had. Het haalt je leven overhoop, dat is waar. Maar soms is dat ook in de goede zin. Mijn partner was tijdens de zwangerschap better than ever. En ik moet zeggen dat ze sinds de geboorte eindelijk een waarde heeft in haar leven na een ongelukkige kindertijd vol misbruik. Ik ken genoeg mensen die het slechter doen dan wij. We hebben uiteraard goede begeleiding van psychiater en psychologen. Ik ben onder medicatie maar de moeder niet.
Ik zou vooral naar de specialisten horen wat zij denken, zij kennen jullie het beste. Hier op het forum krijg je sowieso gedonder in de trend van 'oh, wat als het kindje het ook krijgt', 'je moet alles op orde hebben voor je aan kinderen begin', enz.
Je kind kan val alles krijgen mensen, het zou ook maar eens een onverschillig jochie kunnen worden die tegen alles wat en wie anders is begint te kankeren.
Zelf heeft mijn partner borderline en ik heb OCD. We zijn er na jaren twijfelen toch aan kinderen begonnen. Het is soms zwaar, vooral omdat onze kleine spruit een moeilijke start had. Het haalt je leven overhoop, dat is waar. Maar soms is dat ook in de goede zin. Mijn partner was tijdens de zwangerschap better than ever. En ik moet zeggen dat ze sinds de geboorte eindelijk een waarde heeft in haar leven na een ongelukkige kindertijd vol misbruik. Ik ken genoeg mensen die het slechter doen dan wij. We hebben uiteraard goede begeleiding van psychiater en psychologen. Ik ben onder medicatie maar de moeder niet.
Ik zou vooral naar de specialisten horen wat zij denken, zij kennen jullie het beste. Hier op het forum krijg je sowieso gedonder in de trend van 'oh, wat als het kindje het ook krijgt', 'je moet alles op orde hebben voor je aan kinderen begin', enz.
Je kind kan val alles krijgen mensen, het zou ook maar eens een onverschillig jochie kunnen worden die tegen alles wat en wie anders is begint te kankeren.
vrijdag 30 mei 2014 om 12:33
Ik ben zelf een borderliner en had al jong besloten dat ik het een kind niet zou aandoen om door mij opgevoed te worden.Redelijk stabiel voor een borderliner betekent...de ene week zwaar depri en de week erop zogenaamd heel gelukkig.Dat is niet echt stabiel he.
Plus is er tegen mij gezegd dat je ook veel vatbaarder bent voor een postnatale depressie.Dan kwam er ook nog bij kijken dat ik ben opgevoed door een borderliner...en mijn jeugd was verre van zorgeloos.Ik raad het je erg af.
Plus is er tegen mij gezegd dat je ook veel vatbaarder bent voor een postnatale depressie.Dan kwam er ook nog bij kijken dat ik ben opgevoed door een borderliner...en mijn jeugd was verre van zorgeloos.Ik raad het je erg af.
vrijdag 30 mei 2014 om 12:53
quote:emmetje2 schreef op 30 mei 2014 @ 12:33:
Ik ben zelf een borderliner en had al jong besloten dat ik het een kind niet zou aandoen om door mij opgevoed te worden.Redelijk stabiel voor een borderliner betekent...de ene week zwaar depri en de week erop zogenaamd heel gelukkig.Dat is niet echt stabiel he.
Plus is er tegen mij gezegd dat je ook veel vatbaarder bent voor een postnatale depressie.Dan kwam er ook nog bij kijken dat ik ben opgevoed door een borderliner...en mijn jeugd was verre van zorgeloos.Ik raad het je erg af.Nou dat is wel een beetje zwart-wit hoor. Ik kan maanden over het geheel genomen gewoon tevreden zijn. Wat voor persoon A stabiel is is voor een ander onmogelijk en wat persoon B ziet als erg uit balans ziet de volgende als behoorlijk stabiel. Ligt er ook maar net aan wat je referentiekader is.
Ik ben zelf een borderliner en had al jong besloten dat ik het een kind niet zou aandoen om door mij opgevoed te worden.Redelijk stabiel voor een borderliner betekent...de ene week zwaar depri en de week erop zogenaamd heel gelukkig.Dat is niet echt stabiel he.
Plus is er tegen mij gezegd dat je ook veel vatbaarder bent voor een postnatale depressie.Dan kwam er ook nog bij kijken dat ik ben opgevoed door een borderliner...en mijn jeugd was verre van zorgeloos.Ik raad het je erg af.Nou dat is wel een beetje zwart-wit hoor. Ik kan maanden over het geheel genomen gewoon tevreden zijn. Wat voor persoon A stabiel is is voor een ander onmogelijk en wat persoon B ziet als erg uit balans ziet de volgende als behoorlijk stabiel. Ligt er ook maar net aan wat je referentiekader is.
vrijdag 30 mei 2014 om 12:59
Het lullige is dat een kind al een tik kan krijgen van enkele instabiele periodes. Ik ken iemand met borderline die een paar jaar prima heeft gefunctioneerd, weinig aan te merken. Helaas besloot ze toen dat er wel wat gesleuteld kon worden aan de medicatie, en het heeft vervolgens anderhalf jaar geduurd voordat ze weer 'redelijk stabiel' was. In die tijd is haar huwelijk wel gesneuveld.
