Actueel
alle pijlers
'Grote ontuchtzaak kinderdagverblijf Amsterdam
zondag 12 december 2010 om 18:58
Echt schrikken ik las dit net op het nieuws.
Van onze verslaggevers
AMSTERDAM - Tientallen ouders hebben dit weekeinde de schrik van hun leven gekregen vanwege een zeer omvangrijke ontuchtzaak op een kinderdagverblijf in Amsterdam Watergraafsmeer.
De ouders zijn vanavond op een speciale voorlichtingsbijeenkomst geinformeerd in hotel The Grand. De bijeenkomst werd geleid door burgemeester Eberhard van der Laan. Ook hoofdcommissaris Welten en hoofdofficier van justitie Bolhaar waren aanwezig.
Volgens bronnen bij de politie zouden tientallen kinderen van het dagverblijf de afgelopen jaren zijn misbruikt. Op het kinderdagverblijf worden kinderen van 0 tot vier jaar opgevangen.
De ouders werden dit weekeinde ingelicht en gevraagd naar de bijeenkomst in The Grand te komen. Daar kregen zij het afschuwelijke nieuws te horen. De Amsterdamse GG&GD zette extra medewerkers om de geschokte ouders op te vangen.
De politie weigert tot op heden ieder commentaar maar kondigt aan vanavond om 22.00 uur een persconferentie te geven op het stadhuis van Amsterdam
Van onze verslaggevers
AMSTERDAM - Tientallen ouders hebben dit weekeinde de schrik van hun leven gekregen vanwege een zeer omvangrijke ontuchtzaak op een kinderdagverblijf in Amsterdam Watergraafsmeer.
De ouders zijn vanavond op een speciale voorlichtingsbijeenkomst geinformeerd in hotel The Grand. De bijeenkomst werd geleid door burgemeester Eberhard van der Laan. Ook hoofdcommissaris Welten en hoofdofficier van justitie Bolhaar waren aanwezig.
Volgens bronnen bij de politie zouden tientallen kinderen van het dagverblijf de afgelopen jaren zijn misbruikt. Op het kinderdagverblijf worden kinderen van 0 tot vier jaar opgevangen.
De ouders werden dit weekeinde ingelicht en gevraagd naar de bijeenkomst in The Grand te komen. Daar kregen zij het afschuwelijke nieuws te horen. De Amsterdamse GG&GD zette extra medewerkers om de geschokte ouders op te vangen.
De politie weigert tot op heden ieder commentaar maar kondigt aan vanavond om 22.00 uur een persconferentie te geven op het stadhuis van Amsterdam
maandag 20 december 2010 om 11:28
maandag 20 december 2010 om 11:30
quote:Dhelia schreef op 20 december 2010 @ 09:41:
[...]
Dat is zeker voor een juriste wel héél kort door de bocht Ze heeft wel gelijk hoor. Maar als je anders beweert, zien we wel weer de uitleg. En dan hoop ik niet dat je het over 1 - 5% hebt dat idd nooit meer de fout in gaat, want dat is natuurlijk niet geruststellend.
[...]
Dat is zeker voor een juriste wel héél kort door de bocht Ze heeft wel gelijk hoor. Maar als je anders beweert, zien we wel weer de uitleg. En dan hoop ik niet dat je het over 1 - 5% hebt dat idd nooit meer de fout in gaat, want dat is natuurlijk niet geruststellend.
maandag 20 december 2010 om 11:34
quote:eefjewentelteefje schreef op 20 december 2010 @ 11:28:
[...]
Maar wat ik er dan niet van snap is dat veel mensen (dat is toch zo ?) die zelf misbruikt zijn zelf misbruiken op latere leeftijd.
[...]
Eerlijk gezegd begrijp ik dat ook niet. Of misschien wil ik het niet begrijpen. Wanneer je zelf misbruikt bent, weet je beter dan geen ander dat je dat vooral een ander niet aan moet doen.
Verdrietig genoeg blijkt dat niet voor iedereen zo te werken.
[...]
Maar wat ik er dan niet van snap is dat veel mensen (dat is toch zo ?) die zelf misbruikt zijn zelf misbruiken op latere leeftijd.
[...]
Eerlijk gezegd begrijp ik dat ook niet. Of misschien wil ik het niet begrijpen. Wanneer je zelf misbruikt bent, weet je beter dan geen ander dat je dat vooral een ander niet aan moet doen.
Verdrietig genoeg blijkt dat niet voor iedereen zo te werken.
maandag 20 december 2010 om 11:39
De medicalisering van legale en opvoedkundige kwesties is een onbegaanbare weg, naar mijn overtuiging. Dat dwaalspoor is een product van de behoefte die in de jaren zeventig is opgekweekt, om het idee dat straf nodig zou zijn in een samenleving, uit te bannen.
De essentie is en blijft dat een autoriteit zegt: 'Mag niet!' En met een beetje geluk heeft die autoriteit daar goede, logische argumenten voor die voortvloeien uit de noodzaak twee overenigbare grootheden, individualiteit en gemeenschapszin, met elkaar te verenigen tot een constructief geheel.
Het grootste gevaar van medicalisering, is het wegnemen van de individuele verantwoordelijkheid, en de kans dat emoties (via het DSM-consensus model) richting gaan geven aan wetten en regelgeving. Dat laatste is al volop het geval, en voert ons in de richting van Middeleeuwse Volksgerichten. Met dank aan de menswetenschappers die hun zaakjes niet op orde hebben.
De essentie is en blijft dat een autoriteit zegt: 'Mag niet!' En met een beetje geluk heeft die autoriteit daar goede, logische argumenten voor die voortvloeien uit de noodzaak twee overenigbare grootheden, individualiteit en gemeenschapszin, met elkaar te verenigen tot een constructief geheel.
Het grootste gevaar van medicalisering, is het wegnemen van de individuele verantwoordelijkheid, en de kans dat emoties (via het DSM-consensus model) richting gaan geven aan wetten en regelgeving. Dat laatste is al volop het geval, en voert ons in de richting van Middeleeuwse Volksgerichten. Met dank aan de menswetenschappers die hun zaakjes niet op orde hebben.
maandag 20 december 2010 om 11:44
maandag 20 december 2010 om 11:50
quote:Ephemera schreef op 20 december 2010 @ 11:26:
Het is nog helemaal niet duidelijk waar pedofilie door wordt veroorzaakt. Er ligt een groot vermoeden dat dit om een hersenafwijking gaat die al aanwezig is bij de geboorte, zoals bijvoorbeeld ook homofilie in de hersens te zien is.
Een andere structuur, of samenstelling van de balans tussen neurochemische stoffen in de hersenen een 'afwijking' noemen, is nog steeds geen bewijs. Los daarvan houdt dit ook in dat je nooit een 'normaal' mens zult ontmoeten, omdat iedereen wel een afwijkende structuur, of afwijkende samenstelling van de actieve neurochemische stoffen in de hersenen heeft. Zeker als je er nog bij betrekt dat we het hier, op het niveau van functionaliteit, over een orgaan hebben dat zich bijna voortdurend, onder invloed van de omstandigheden, aanpast. Onze hersenen van gisteren zijn niet identiek aan onze hersenen van vandaag, functioneel gezien.
Het is nog helemaal niet duidelijk waar pedofilie door wordt veroorzaakt. Er ligt een groot vermoeden dat dit om een hersenafwijking gaat die al aanwezig is bij de geboorte, zoals bijvoorbeeld ook homofilie in de hersens te zien is.
Een andere structuur, of samenstelling van de balans tussen neurochemische stoffen in de hersenen een 'afwijking' noemen, is nog steeds geen bewijs. Los daarvan houdt dit ook in dat je nooit een 'normaal' mens zult ontmoeten, omdat iedereen wel een afwijkende structuur, of afwijkende samenstelling van de actieve neurochemische stoffen in de hersenen heeft. Zeker als je er nog bij betrekt dat we het hier, op het niveau van functionaliteit, over een orgaan hebben dat zich bijna voortdurend, onder invloed van de omstandigheden, aanpast. Onze hersenen van gisteren zijn niet identiek aan onze hersenen van vandaag, functioneel gezien.
maandag 20 december 2010 om 11:50
quote:jaap schreef op 20 december 2010 @ 11:39:
De medicalisering van legale en opvoedkundige kwesties is een onbegaanbare weg, naar mijn overtuiging. Dat dwaalspoor is een product van de behoefte die in de jaren zeventig is opgekweekt, om het idee dat straf nodig zou zijn in een samenleving, uit te bannen.
De essentie is en blijft dat een autoriteit zegt: 'Mag niet!' En met een beetje geluk heeft die autoriteit daar goede, logische argumenten voor die voortvloeien uit de noodzaak twee overenigbare grootheden, individualiteit en gemeenschapszin, met elkaar te verenigen tot een constructief geheel.
Het grootste gevaar van medicalisering, is het wegnemen van de individuele verantwoordelijkheid, en de kans dat emoties (via het DSM-consensus model) richting gaan geven aan wetten en regelgeving. Dat laatste is al volop het geval, en voert ons in de richting van Middeleeuwse Volksgerichten. Met dank aan de menswetenschappers die hun zaakjes niet op orde hebben.Stel dat pedofilie een aantoonbare hersenafwijking als grondslag heeft. Dan ben je er niet met een 'foei, mag niet!'. In dat geval kun je met medicatie misschien toch wel bereiken dat deze mensen geen gehoor meer geven aan hun seksuele voorkeur, ter bescherming van de kinderen in de samenleving.
De medicalisering van legale en opvoedkundige kwesties is een onbegaanbare weg, naar mijn overtuiging. Dat dwaalspoor is een product van de behoefte die in de jaren zeventig is opgekweekt, om het idee dat straf nodig zou zijn in een samenleving, uit te bannen.
De essentie is en blijft dat een autoriteit zegt: 'Mag niet!' En met een beetje geluk heeft die autoriteit daar goede, logische argumenten voor die voortvloeien uit de noodzaak twee overenigbare grootheden, individualiteit en gemeenschapszin, met elkaar te verenigen tot een constructief geheel.
Het grootste gevaar van medicalisering, is het wegnemen van de individuele verantwoordelijkheid, en de kans dat emoties (via het DSM-consensus model) richting gaan geven aan wetten en regelgeving. Dat laatste is al volop het geval, en voert ons in de richting van Middeleeuwse Volksgerichten. Met dank aan de menswetenschappers die hun zaakjes niet op orde hebben.Stel dat pedofilie een aantoonbare hersenafwijking als grondslag heeft. Dan ben je er niet met een 'foei, mag niet!'. In dat geval kun je met medicatie misschien toch wel bereiken dat deze mensen geen gehoor meer geven aan hun seksuele voorkeur, ter bescherming van de kinderen in de samenleving.
maandag 20 december 2010 om 12:00
quote:Ephemera schreef op 20 december 2010 @ 11:50:
Stel dat pedofilie een aantoonbare hersenafwijking als grondslag heeft. Dan ben je er niet met een 'foei, mag niet!'. In dat geval kun je met medicatie misschien toch wel bereiken dat deze mensen geen gehoor meer geven aan hun seksuele voorkeur, ter bescherming van de kinderen in de samenleving.Elk gedrag vindt zijn oorsprong in onze hersenen. Het is vooral een ethische vraag of het toelaatbaar is van ieder individu een chemisch gestabiliseerde zombie te maken, ter meerdere eer en glorie van onze behoefte aan pais en vree.
Stel dat pedofilie een aantoonbare hersenafwijking als grondslag heeft. Dan ben je er niet met een 'foei, mag niet!'. In dat geval kun je met medicatie misschien toch wel bereiken dat deze mensen geen gehoor meer geven aan hun seksuele voorkeur, ter bescherming van de kinderen in de samenleving.Elk gedrag vindt zijn oorsprong in onze hersenen. Het is vooral een ethische vraag of het toelaatbaar is van ieder individu een chemisch gestabiliseerde zombie te maken, ter meerdere eer en glorie van onze behoefte aan pais en vree.
maandag 20 december 2010 om 12:05
quote:Marielle29 schreef op 20 december 2010 @ 11:44:
In hoeverre kun je iemand met een aangeboren afwijking iets volledig aanrekenen?
En als behandeling vaak niet helpt, wat dan? Dan blijft dit dus altijd een gevaar waar we niets aan kunnen doen of moet het bij het begin beter. Dus preventieve behandeling.Je kunt niet van iemand die geboren is zonder benen eisen dat hij de honderd meter horden doet. Maar dat pedofilie als 'afwijking' met zo'n fysiek tekort moet worden vergeleken, daar is nog niet het eerste begin van enig bewijs voor.
In hoeverre kun je iemand met een aangeboren afwijking iets volledig aanrekenen?
En als behandeling vaak niet helpt, wat dan? Dan blijft dit dus altijd een gevaar waar we niets aan kunnen doen of moet het bij het begin beter. Dus preventieve behandeling.Je kunt niet van iemand die geboren is zonder benen eisen dat hij de honderd meter horden doet. Maar dat pedofilie als 'afwijking' met zo'n fysiek tekort moet worden vergeleken, daar is nog niet het eerste begin van enig bewijs voor.
maandag 20 december 2010 om 12:21
quote:jaap schreef op 20 december 2010 @ 12:05:
[...]
Je kunt niet van iemand die geboren is zonder benen eisen dat hij de honderd meter horden doet. Maar dat pedofilie als 'afwijking' met zo'n fysiek tekort moet worden vergeleken, daar is nog niet het eerste begin van enig bewijs voor.
Dus je bedoelt? Dat het een pedofiel wel volledig is aan te rekenen?
Ik probeer het een beetje te begrijpen..
[...]
Je kunt niet van iemand die geboren is zonder benen eisen dat hij de honderd meter horden doet. Maar dat pedofilie als 'afwijking' met zo'n fysiek tekort moet worden vergeleken, daar is nog niet het eerste begin van enig bewijs voor.
Dus je bedoelt? Dat het een pedofiel wel volledig is aan te rekenen?
Ik probeer het een beetje te begrijpen..
maandag 20 december 2010 om 12:29
Ik denk dat niemand ervoor kiest pedofiel te zijn.
Net zoals ik homofiele mensen(al wil ik niet pedofielen en homofielen op 1 hoop gooien) wel eens heb horen zeggen dat ze er niet voor hebben gekozen.
Pedofielie lijkt me daarom (net zoals homofielie) niet te genezen.
Het lijkt me verdomt moeilijk om je hele leven je gevoelens te moeten onderdrukken.
En ik weet ook niet (ben er wel zeker van ) dat dat niet kan.
Net zoals ik homofiele mensen(al wil ik niet pedofielen en homofielen op 1 hoop gooien) wel eens heb horen zeggen dat ze er niet voor hebben gekozen.
Pedofielie lijkt me daarom (net zoals homofielie) niet te genezen.
Het lijkt me verdomt moeilijk om je hele leven je gevoelens te moeten onderdrukken.
En ik weet ook niet (ben er wel zeker van ) dat dat niet kan.
maandag 20 december 2010 om 12:34
maandag 20 december 2010 om 12:40
quote:Frankie33 schreef op 20 december 2010 @ 12:34:
Als iemand het vermogen mist tot empathie, dan kan ik daar nog inkomen. Wat ik alleen zo bijzonder merkwaardig vind, is dat die empathie meestal wél in overvloed aanwezig is als het op henzelf betrekking heeft.
Daaruit kan ik maar één conclusie trekken: het is hun bewuste keuze.
Of het betreft een narcist die pedofiel is...
Hoe het ook zij, van mij mogen ze opgeborgen worden.
Als iemand het vermogen mist tot empathie, dan kan ik daar nog inkomen. Wat ik alleen zo bijzonder merkwaardig vind, is dat die empathie meestal wél in overvloed aanwezig is als het op henzelf betrekking heeft.
Daaruit kan ik maar één conclusie trekken: het is hun bewuste keuze.
Of het betreft een narcist die pedofiel is...
Hoe het ook zij, van mij mogen ze opgeborgen worden.
maandag 20 december 2010 om 12:45
quote:Marielle29 schreef op 20 december 2010 @ 12:21:
Dus je bedoelt? Dat het een pedofiel wel volledig is aan te rekenen?
Ik probeer het een beetje te begrijpen..
Als jij met een slok op in je auto stapt, dan is dat ongewenst gedrag. Jij wordt geacht de machten in jouw hersenen die jou daartoe aanzetten in bedwang te houden, waardoor je óf niet zoveel drinkt, óf je laat rijden. Je wordt bij het maken van die keuze geholpen door de dreiging van straf als je gepakt wordt door een samenleving die het belangrijk vindt dat jij niet achter het stuur kruipt.
Pedofilie is ongevaarlijk, zolang er geen kinderen worden misbruikt. Het is dan, voor de meeste mensen, nog altijd iets wat hen met walging vervult. Maar pas als kinderen daadwerkelijk het slachtoffer (dreigen te) worden, doet een samenleving er goed aan te dreigen met straf.
Op enig moment dat iets wordt 'erkend' als een 'aandoening', 'ziekte', 'aangeboren afwijking', wordt de dader zelf slachtoffer, en is hij/zij 'zielig'. Kijk om je heen naar de huidige praktijk: Iedere politicus die met een slok teveel op met honderd kilometer per uur en gedoofde lichten door de bebouwde kom rijdt, is niet een dader, maar slachtoffer. Onze hele samenleving is verkankerd door het jaren zeventig idee dat daders eigenlijk slachtoffers zijn, en geen straf moeten krijgen, maar hulp nodig hebben. We kunnen wachten op het tranentrekkende achtergrondverhaal van 'M.', eveneens in de Telegraaf, geboren in een afgrijselijke Sovjet-Republiek, als homo, met ouders die hem niet begrepen.........
Dus je bedoelt? Dat het een pedofiel wel volledig is aan te rekenen?
Ik probeer het een beetje te begrijpen..
Als jij met een slok op in je auto stapt, dan is dat ongewenst gedrag. Jij wordt geacht de machten in jouw hersenen die jou daartoe aanzetten in bedwang te houden, waardoor je óf niet zoveel drinkt, óf je laat rijden. Je wordt bij het maken van die keuze geholpen door de dreiging van straf als je gepakt wordt door een samenleving die het belangrijk vindt dat jij niet achter het stuur kruipt.
Pedofilie is ongevaarlijk, zolang er geen kinderen worden misbruikt. Het is dan, voor de meeste mensen, nog altijd iets wat hen met walging vervult. Maar pas als kinderen daadwerkelijk het slachtoffer (dreigen te) worden, doet een samenleving er goed aan te dreigen met straf.
Op enig moment dat iets wordt 'erkend' als een 'aandoening', 'ziekte', 'aangeboren afwijking', wordt de dader zelf slachtoffer, en is hij/zij 'zielig'. Kijk om je heen naar de huidige praktijk: Iedere politicus die met een slok teveel op met honderd kilometer per uur en gedoofde lichten door de bebouwde kom rijdt, is niet een dader, maar slachtoffer. Onze hele samenleving is verkankerd door het jaren zeventig idee dat daders eigenlijk slachtoffers zijn, en geen straf moeten krijgen, maar hulp nodig hebben. We kunnen wachten op het tranentrekkende achtergrondverhaal van 'M.', eveneens in de Telegraaf, geboren in een afgrijselijke Sovjet-Republiek, als homo, met ouders die hem niet begrepen.........
maandag 20 december 2010 om 12:48
quote:Iwannalive schreef op 20 december 2010 @ 12:40:
[...]
Of het betreft een narcist die pedofiel is...
.
Dit vond ik over pedeofilie en narcisten.
Niet elke narcist is een pedofiel maar elke pedofiel is wel een narcist.
Geobjectiveerde sexuele relaties hebben bovendien sterke ondertonen van zelfbevrediging. De deelnemer wordt sexueel gestimuleerd door de reflectie van anderen op zijn eigen sexualiteit te ervaren. In het meest pathologische non-cormistische en maatschappelijk verwerpelijke geval, zal de narcist een voorkeur hebben voor pedofilie, incest of verkrachting. Deze vormen van sexualiteitsbeleving gaan gepaard met ABSOLUTE overheersing over het sexOBJECT en geven de narcist zijn zo fel begeerde gevoel van overmacht. Men kan absoluut NIET zeggen dat pathologische narcisten allemaal pedofielen, incestplegers of verkrachters zijn, maar wel gaat het omgekeerde op, dat verkrachters, pedofielen en incestplegers allen pathologisch narcistisch zijn.
[...]
Of het betreft een narcist die pedofiel is...
.
Dit vond ik over pedeofilie en narcisten.
Niet elke narcist is een pedofiel maar elke pedofiel is wel een narcist.
Geobjectiveerde sexuele relaties hebben bovendien sterke ondertonen van zelfbevrediging. De deelnemer wordt sexueel gestimuleerd door de reflectie van anderen op zijn eigen sexualiteit te ervaren. In het meest pathologische non-cormistische en maatschappelijk verwerpelijke geval, zal de narcist een voorkeur hebben voor pedofilie, incest of verkrachting. Deze vormen van sexualiteitsbeleving gaan gepaard met ABSOLUTE overheersing over het sexOBJECT en geven de narcist zijn zo fel begeerde gevoel van overmacht. Men kan absoluut NIET zeggen dat pathologische narcisten allemaal pedofielen, incestplegers of verkrachters zijn, maar wel gaat het omgekeerde op, dat verkrachters, pedofielen en incestplegers allen pathologisch narcistisch zijn.
maandag 20 december 2010 om 13:11
quote:Frankie33 schreef op 20 december 2010 @ 12:34:
Daaruit kan ik maar één conclusie trekken: het is hun bewuste keuze.Pedofilie is geen keuze, net zo min als homofilie een keuze is. Pedoseksualiteit - het in de praktijk brengen van je pedofiele geaardheid - wel. (Waarbij de vraag of iemand dat volledig toe te rekenen valt, nog volledig openstaat.)
Daaruit kan ik maar één conclusie trekken: het is hun bewuste keuze.Pedofilie is geen keuze, net zo min als homofilie een keuze is. Pedoseksualiteit - het in de praktijk brengen van je pedofiele geaardheid - wel. (Waarbij de vraag of iemand dat volledig toe te rekenen valt, nog volledig openstaat.)
maandag 20 december 2010 om 13:35
quote:Dhelia schreef op 20 december 2010 @ 13:11:
[...]
Pedofilie is geen keuze, net zo min als homofilie een keuze is. Pedoseksualiteit - het in de praktijk brengen van je pedofiele geaardheid - wel. (Waarbij de vraag of iemand dat volledig toe te rekenen valt, nog volledig openstaat.)Mee eens. Al denk ik dat pedofilie meestal geen keuze is, maar soms dus wel. (Zoals bijvoorbeeld bij incest kan voorkomen, waar het te maken heeft met machtsverhoudingen en misbruik daarvan, zonder dat de dader per se pedofiel is.)
Je seksuele voorkeur in praktijk brengen is een keuze maken. In het geval van pedoseksualiteit mag dit van mij flink bestraft worden.
[...]
Pedofilie is geen keuze, net zo min als homofilie een keuze is. Pedoseksualiteit - het in de praktijk brengen van je pedofiele geaardheid - wel. (Waarbij de vraag of iemand dat volledig toe te rekenen valt, nog volledig openstaat.)Mee eens. Al denk ik dat pedofilie meestal geen keuze is, maar soms dus wel. (Zoals bijvoorbeeld bij incest kan voorkomen, waar het te maken heeft met machtsverhoudingen en misbruik daarvan, zonder dat de dader per se pedofiel is.)
Je seksuele voorkeur in praktijk brengen is een keuze maken. In het geval van pedoseksualiteit mag dit van mij flink bestraft worden.
maandag 20 december 2010 om 13:39
quote:jaap schreef op 20 december 2010 @ 12:45:
[...]
Als jij met een slok op in je auto stapt, dan is dat ongewenst gedrag. Jij wordt geacht de machten in jouw hersenen die jou daartoe aanzetten in bedwang te houden, waardoor je óf niet zoveel drinkt, óf je laat rijden. Je wordt bij het maken van die keuze geholpen door de dreiging van straf als je gepakt wordt door een samenleving die het belangrijk vindt dat jij niet achter het stuur kruipt.
Pedofilie is ongevaarlijk, zolang er geen kinderen worden misbruikt. Het is dan, voor de meeste mensen, nog altijd iets wat hen met walging vervult. Maar pas als kinderen daadwerkelijk het slachtoffer (dreigen te) worden, doet een samenleving er goed aan te dreigen met straf.
Op enig moment dat iets wordt 'erkend' als een 'aandoening', 'ziekte', 'aangeboren afwijking', wordt de dader zelf slachtoffer, en is hij/zij 'zielig'. Kijk om je heen naar de huidige praktijk: Iedere politicus die met een slok teveel op met honderd kilometer per uur en gedoofde lichten door de bebouwde kom rijdt, is niet een dader, maar slachtoffer. Onze hele samenleving is verkankerd door het jaren zeventig idee dat daders eigenlijk slachtoffers zijn, en geen straf moeten krijgen, maar hulp nodig hebben. We kunnen wachten op het tranentrekkende achtergrondverhaal van 'M.', eveneens in de Telegraaf, geboren in een afgrijselijke Sovjet-Republiek, als homo, met ouders die hem niet begrepen.........Ik ben met je eens dat we heel erg uit moeten kijken met het plakken van etiketjes als 'afwijkingen', 'ziektes', 'psychische gestoordheid' enz. omdat dan nog altijd de verantwoordelijkheid die een persoon voor zijn eigen daden heeft blijft bestaan.
[...]
Als jij met een slok op in je auto stapt, dan is dat ongewenst gedrag. Jij wordt geacht de machten in jouw hersenen die jou daartoe aanzetten in bedwang te houden, waardoor je óf niet zoveel drinkt, óf je laat rijden. Je wordt bij het maken van die keuze geholpen door de dreiging van straf als je gepakt wordt door een samenleving die het belangrijk vindt dat jij niet achter het stuur kruipt.
Pedofilie is ongevaarlijk, zolang er geen kinderen worden misbruikt. Het is dan, voor de meeste mensen, nog altijd iets wat hen met walging vervult. Maar pas als kinderen daadwerkelijk het slachtoffer (dreigen te) worden, doet een samenleving er goed aan te dreigen met straf.
Op enig moment dat iets wordt 'erkend' als een 'aandoening', 'ziekte', 'aangeboren afwijking', wordt de dader zelf slachtoffer, en is hij/zij 'zielig'. Kijk om je heen naar de huidige praktijk: Iedere politicus die met een slok teveel op met honderd kilometer per uur en gedoofde lichten door de bebouwde kom rijdt, is niet een dader, maar slachtoffer. Onze hele samenleving is verkankerd door het jaren zeventig idee dat daders eigenlijk slachtoffers zijn, en geen straf moeten krijgen, maar hulp nodig hebben. We kunnen wachten op het tranentrekkende achtergrondverhaal van 'M.', eveneens in de Telegraaf, geboren in een afgrijselijke Sovjet-Republiek, als homo, met ouders die hem niet begrepen.........Ik ben met je eens dat we heel erg uit moeten kijken met het plakken van etiketjes als 'afwijkingen', 'ziektes', 'psychische gestoordheid' enz. omdat dan nog altijd de verantwoordelijkheid die een persoon voor zijn eigen daden heeft blijft bestaan.
maandag 20 december 2010 om 14:07
quote:Marielle29 schreef op 20 december 2010 @ 12:21:
[...]
Dus je bedoelt? Dat het een pedofiel wel volledig is aan te rekenen?
Ik probeer het een beetje te begrijpen..
Hoi Marielle, als het kan, kun je misschien even Brandpunt van gisteravond kijken op Uitzending Gemist.
Hier komen 3 psychiaters aan het woord, met specifieke antwoorden op jouw, en mijn vragen.
Wat deze mensen bezielt, en hoe het komt.
Erg verhelderend.
Dhelia heeft ook al heel wat uitgelegd.
[...]
Dus je bedoelt? Dat het een pedofiel wel volledig is aan te rekenen?
Ik probeer het een beetje te begrijpen..
Hoi Marielle, als het kan, kun je misschien even Brandpunt van gisteravond kijken op Uitzending Gemist.
Hier komen 3 psychiaters aan het woord, met specifieke antwoorden op jouw, en mijn vragen.
Wat deze mensen bezielt, en hoe het komt.
Erg verhelderend.
Dhelia heeft ook al heel wat uitgelegd.
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
maandag 20 december 2010 om 16:53
quote:eefjewentelteefje schreef op 20 december 2010 @ 12:48:
[...]
Dit vond ik over pedeofilie en narcisten.
Niet elke narcist is een pedofiel maar elke pedofiel is wel een narcist.
Geobjectiveerde sexuele relaties hebben bovendien sterke ondertonen van zelfbevrediging. De deelnemer wordt sexueel gestimuleerd door de reflectie van anderen op zijn eigen sexualiteit te ervaren. In het meest pathologische non-cormistische en maatschappelijk verwerpelijke geval, zal de narcist een voorkeur hebben voor pedofilie, incest of verkrachting. Deze vormen van sexualiteitsbeleving gaan gepaard met ABSOLUTE overheersing over het sexOBJECT en geven de narcist zijn zo fel begeerde gevoel van overmacht. Men kan absoluut NIET zeggen dat pathologische narcisten allemaal pedofielen, incestplegers of verkrachters zijn, maar wel gaat het omgekeerde op, dat verkrachters, pedofielen en incestplegers allen pathologisch narcistisch zijn.Interessante these. Maar ik lees er vooral een zelfbevlekking in binnen de opbouw. Oftewel, een cirkelredenering.
[...]
Dit vond ik over pedeofilie en narcisten.
Niet elke narcist is een pedofiel maar elke pedofiel is wel een narcist.
Geobjectiveerde sexuele relaties hebben bovendien sterke ondertonen van zelfbevrediging. De deelnemer wordt sexueel gestimuleerd door de reflectie van anderen op zijn eigen sexualiteit te ervaren. In het meest pathologische non-cormistische en maatschappelijk verwerpelijke geval, zal de narcist een voorkeur hebben voor pedofilie, incest of verkrachting. Deze vormen van sexualiteitsbeleving gaan gepaard met ABSOLUTE overheersing over het sexOBJECT en geven de narcist zijn zo fel begeerde gevoel van overmacht. Men kan absoluut NIET zeggen dat pathologische narcisten allemaal pedofielen, incestplegers of verkrachters zijn, maar wel gaat het omgekeerde op, dat verkrachters, pedofielen en incestplegers allen pathologisch narcistisch zijn.Interessante these. Maar ik lees er vooral een zelfbevlekking in binnen de opbouw. Oftewel, een cirkelredenering.
maandag 20 december 2010 om 16:54
quote:Dhelia schreef op 20 december 2010 @ 13:11:
Pedofilie is geen keuze, net zo min als homofilie een keuze is. Pedoseksualiteit - het in de praktijk brengen van je pedofiele geaardheid - wel. (Waarbij de vraag of iemand dat volledig toe te rekenen valt, nog volledig openstaat.)Je blijft heel stellig hetzelfde zeggen, maar hoe kom je aan die wijsheid?
Pedofilie is geen keuze, net zo min als homofilie een keuze is. Pedoseksualiteit - het in de praktijk brengen van je pedofiele geaardheid - wel. (Waarbij de vraag of iemand dat volledig toe te rekenen valt, nog volledig openstaat.)Je blijft heel stellig hetzelfde zeggen, maar hoe kom je aan die wijsheid?
maandag 20 december 2010 om 17:15
quote:Ephemera schreef op 20 december 2010 @ 13:39:
Ik ben met je eens dat we heel erg uit moeten kijken met het plakken van etiketjes als 'afwijkingen', 'ziektes', 'psychische gestoordheid' enz. omdat dan nog altijd de verantwoordelijkheid die een persoon voor zijn eigen daden heeft blijft bestaan.Nou, dat is hier dus het probleem: Als je blind geboren wordt, ben je niet verantwoordelijk voor het feit dat je dingen niet ziet. Gedrag kan onvrijwillig zijn, zoals bij tics, Alzheimer, Parkinson. Maar als regel moeten we er van uitgaan dat betrokkene een keuze heeft, totdat is aangetoond dat dit onwaarschijnlijk moet worden geacht. Dat levert een groot schemergebied op waar op voorhand niet zoveel over te zeggen is, omdat we nog niet het begin van begrip hebben hoe onze hersenen nou eigenlijk functioneren, en waar de eigen wil begint, of ophoudt.
Voor praktische toepassingen, zoals de rechtspraak, is dit tekort aan kennis een regelrechte ramp, omdat het de rechtszekerheid van de (mondige en kritische) burger ondergraaft, en in veel gevallen kan leiden tot het gevoel benadeeld te zijn bij slachtoffers. Daardoor is er de laatste decennia grote druk uitgeoefend op menswetenschappers om met 'harde' definities en meetbare normen te komen. Die druk heeft onder andere geleid tot de al genoemde DSM, die de uitstraling heeft van een betrouwbaar, gedegen, wetenschappelijk standaardwerk, maar niet meer is dan een 'knipselkrant' vol vooroordelen.
Ik ben met je eens dat we heel erg uit moeten kijken met het plakken van etiketjes als 'afwijkingen', 'ziektes', 'psychische gestoordheid' enz. omdat dan nog altijd de verantwoordelijkheid die een persoon voor zijn eigen daden heeft blijft bestaan.Nou, dat is hier dus het probleem: Als je blind geboren wordt, ben je niet verantwoordelijk voor het feit dat je dingen niet ziet. Gedrag kan onvrijwillig zijn, zoals bij tics, Alzheimer, Parkinson. Maar als regel moeten we er van uitgaan dat betrokkene een keuze heeft, totdat is aangetoond dat dit onwaarschijnlijk moet worden geacht. Dat levert een groot schemergebied op waar op voorhand niet zoveel over te zeggen is, omdat we nog niet het begin van begrip hebben hoe onze hersenen nou eigenlijk functioneren, en waar de eigen wil begint, of ophoudt.
Voor praktische toepassingen, zoals de rechtspraak, is dit tekort aan kennis een regelrechte ramp, omdat het de rechtszekerheid van de (mondige en kritische) burger ondergraaft, en in veel gevallen kan leiden tot het gevoel benadeeld te zijn bij slachtoffers. Daardoor is er de laatste decennia grote druk uitgeoefend op menswetenschappers om met 'harde' definities en meetbare normen te komen. Die druk heeft onder andere geleid tot de al genoemde DSM, die de uitstraling heeft van een betrouwbaar, gedegen, wetenschappelijk standaardwerk, maar niet meer is dan een 'knipselkrant' vol vooroordelen.
maandag 20 december 2010 om 17:53
Seksuele geaardheid: Waar komt die vandaan? In hoeverre is die genetisch overdraagbaar? En in hoeverre is die 'aangeleerd'?
Neem homofilie als voorbeeld. Hoeveel kinderen krijgt een homo of lesbiënne normaal gesproken? Ongeveer nul. Natuurlijke selectie zou aan deze voorkeur al lang geleden een eind hebben gemaakt als het louter een genetische kwestie was.
Dat homofilie niet is uitgestorven, maar zelfs een imposante groei heeft doorgemaakt de afgelopen decennia in ons deel van de wereld, is deels te danken aan het feit dat homofilie niet langer een taboe is. Maar daarnaast zijn er toch ook duidelijke aanwijzingen dat we hier niet te maken hebben met een 'kwaliteit' die je kunt vergelijken met het al dan niet hebben van een been. Je bent niet homo, of je bent het niet. Mensen bezitten allemaal, in mindere of meerdere mate, de 'kwaliteit' om als homo of lesbiënne door het leven te gaan. Omstandigheden, 'peer pressure', opvoedkundige-, religieuze- en maatschappelijke taboes, kortom: wat we 'aanleren', draagt zeker bij.
Er is geen enkele reden, volgens mij, om aan te nemen dat dat met andere 'geaardheden' anders is. Ook die liggen, 'van nature', in de mens besloten. En bij de een treedt die wat sterker op de voorgrond, en bij de ander nauwelijks. Wederom, niet in de laatste plaats, door wat we 'aanleren'. En hoe sterk overige 'componenten' in het totaal zijn.
Neem homofilie als voorbeeld. Hoeveel kinderen krijgt een homo of lesbiënne normaal gesproken? Ongeveer nul. Natuurlijke selectie zou aan deze voorkeur al lang geleden een eind hebben gemaakt als het louter een genetische kwestie was.
Dat homofilie niet is uitgestorven, maar zelfs een imposante groei heeft doorgemaakt de afgelopen decennia in ons deel van de wereld, is deels te danken aan het feit dat homofilie niet langer een taboe is. Maar daarnaast zijn er toch ook duidelijke aanwijzingen dat we hier niet te maken hebben met een 'kwaliteit' die je kunt vergelijken met het al dan niet hebben van een been. Je bent niet homo, of je bent het niet. Mensen bezitten allemaal, in mindere of meerdere mate, de 'kwaliteit' om als homo of lesbiënne door het leven te gaan. Omstandigheden, 'peer pressure', opvoedkundige-, religieuze- en maatschappelijke taboes, kortom: wat we 'aanleren', draagt zeker bij.
Er is geen enkele reden, volgens mij, om aan te nemen dat dat met andere 'geaardheden' anders is. Ook die liggen, 'van nature', in de mens besloten. En bij de een treedt die wat sterker op de voorgrond, en bij de ander nauwelijks. Wederom, niet in de laatste plaats, door wat we 'aanleren'. En hoe sterk overige 'componenten' in het totaal zijn.
maandag 20 december 2010 om 18:22
Ergens in het begin van dit topic las ik diverse links naar onderzoeken waaruit bleek dat pedofilie juist in de vroege jeugd ontstaat. Door een dominante moeder en een ontbrekende vader/rolfiguur. En evt. misbruik. Een onderzoekster had 30 pedofielen onderzocht en daaruit bleek dit. (Ik ga eens googelen)
Hier;
http://www.pedofilie.nl/node/196
Nu vraag ik me nog steeds af; aangeboren of ontstaan?
Hier;
http://www.pedofilie.nl/node/196
Nu vraag ik me nog steeds af; aangeboren of ontstaan?
