Actueel
alle pijlers
63% kiest voor cremeren ipv begraven, en jij?
maandag 1 augustus 2016 om 22:23
Cremeren of begraven? Het aantal begrafenissen is de afgelopen decennia flink gedaald. Nederlanders kiezen steeds vaker voor crematie.
In 1914 vond de eerste crematie in Nederland plaats. Illegaal, maar wel door de autoriteiten gedoogd. Iets meer dan honderd jaar later kiest 63 procent van de bevolking voor dit type uitvaart, en deze voorkeur blijft gestaag toenemen, aldus de Landelijke Vereniging voor Crematoria (LVC). Tot welk punt de groei zal aanhouden, is lastig te zeggen. Het lijkt niet logisch dat begraven totaal verdwijnt, zegt de LVC. „Bepaalde bevolkingsgroepen zullen uit religieuze overwegingen niet overgaan op cremeren.”
Een precieze reden voor de toenemende crematievoorkeur is lastig aan te wijzen. Volgens Wim van Midwoud, van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB), speelt mee dat een crematie minder nasleep geeft dan een begrafenis. Geen onderhoud, geen keuzes over verlenging of grafruiming. „Je ziet toch vaak dat het opa’s en oma’s zijn die zeggen: ik wil dat mijn kinderen niet aandoen.” Het helpt ook niet dat begraven vanwege de doorlopende grafrechten vaak als duurder wordt gezien, ofschoon dat niet voor elke gemeente geldt.
Overigens is de trend niet overal in het land identiek. Uitzonderingen: vergrijsde gemeenten en protestants-christelijke gemeenten.
Christenen kiezen vaak bewust voor begraven in plaats van cremeren.
De gemeente Alblasserdam bijvoorbeeld laat weten dat het aantal begrafenissen al jaren stabiel is, rond de 124. „De meeste mensen hier kiezen vanuit hun geloofsovertuiging voor begraven in plaats van cremeren.” In Staphorst ligt het aandeel dat kiest voor begraven nog altijd op een overweldigende 90 procent.
Maar in andere delen van het land blijft de populariteit van de crematie stijgen en steeds meer mensen, ook ouderen, kiezen ervoor.
Bron: NRC
63% kiest dus voor een crematie ipv een klassieke begrafenis.
Waar gaat jouw voorkeur naar uit en waarvoor kies jij en waarom?
In 1914 vond de eerste crematie in Nederland plaats. Illegaal, maar wel door de autoriteiten gedoogd. Iets meer dan honderd jaar later kiest 63 procent van de bevolking voor dit type uitvaart, en deze voorkeur blijft gestaag toenemen, aldus de Landelijke Vereniging voor Crematoria (LVC). Tot welk punt de groei zal aanhouden, is lastig te zeggen. Het lijkt niet logisch dat begraven totaal verdwijnt, zegt de LVC. „Bepaalde bevolkingsgroepen zullen uit religieuze overwegingen niet overgaan op cremeren.”
Een precieze reden voor de toenemende crematievoorkeur is lastig aan te wijzen. Volgens Wim van Midwoud, van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB), speelt mee dat een crematie minder nasleep geeft dan een begrafenis. Geen onderhoud, geen keuzes over verlenging of grafruiming. „Je ziet toch vaak dat het opa’s en oma’s zijn die zeggen: ik wil dat mijn kinderen niet aandoen.” Het helpt ook niet dat begraven vanwege de doorlopende grafrechten vaak als duurder wordt gezien, ofschoon dat niet voor elke gemeente geldt.
Overigens is de trend niet overal in het land identiek. Uitzonderingen: vergrijsde gemeenten en protestants-christelijke gemeenten.
Christenen kiezen vaak bewust voor begraven in plaats van cremeren.
De gemeente Alblasserdam bijvoorbeeld laat weten dat het aantal begrafenissen al jaren stabiel is, rond de 124. „De meeste mensen hier kiezen vanuit hun geloofsovertuiging voor begraven in plaats van cremeren.” In Staphorst ligt het aandeel dat kiest voor begraven nog altijd op een overweldigende 90 procent.
Maar in andere delen van het land blijft de populariteit van de crematie stijgen en steeds meer mensen, ook ouderen, kiezen ervoor.
Bron: NRC
63% kiest dus voor een crematie ipv een klassieke begrafenis.
Waar gaat jouw voorkeur naar uit en waarvoor kies jij en waarom?
“Have courage and be kind.”
donderdag 1 september 2016 om 11:58
Ik ga regelmatig naar mijn ouders en grootouders die begraven zijn.
Ik zie vele graven die niet onderhouden worden,en waaraan je kunt zien dat er in jaren niemand is geweest.
Mijn grootouders hebben toentertijd een zogenaamd eigen graf gekocht.
Ik onderhoud het graf nu,en kom er dus regelmatig.
Na mij zullen er geen familieleden meer bij het graf van mijn ouders en grootouders komen.
Ik ben heel nuchter over de dood.Het is voor mij in de kist in de oven en verstrooien.
Ik wens alleen te gaan Dus geen dienst en alle poespas daarom heen.
Ik zie vele graven die niet onderhouden worden,en waaraan je kunt zien dat er in jaren niemand is geweest.
Mijn grootouders hebben toentertijd een zogenaamd eigen graf gekocht.
Ik onderhoud het graf nu,en kom er dus regelmatig.
Na mij zullen er geen familieleden meer bij het graf van mijn ouders en grootouders komen.
Ik ben heel nuchter over de dood.Het is voor mij in de kist in de oven en verstrooien.
Ik wens alleen te gaan Dus geen dienst en alle poespas daarom heen.
Wij werden allergisch voor de dieren.Onze ouders hebben ons de deur uitgezet.
donderdag 1 september 2016 om 13:49
Ik kan begraven worden, op ons familielandgoed. Maar ik heb daar niks mee.
Ik vind begraven wel mooier. Maar ik moet niet denken aan grafrechten en ruimen na x aantal jaren en nabestaanden die verantwoordelijk zijn voor dingen. Waarschijnlijk laat ik in mijn volgende testament opnemen dat ik begraven moet worden als er genoeg geld is om voor eeuwig grafrechten en onderhoud te betalen (dus in een of ander potje/stichting).
Maar zo'n natuurbegraafplaats lijkt me ook wel wat. Eens uitzoeken hoe dat werkt en wat dat kost.
Ik vind begraven wel mooier. Maar ik moet niet denken aan grafrechten en ruimen na x aantal jaren en nabestaanden die verantwoordelijk zijn voor dingen. Waarschijnlijk laat ik in mijn volgende testament opnemen dat ik begraven moet worden als er genoeg geld is om voor eeuwig grafrechten en onderhoud te betalen (dus in een of ander potje/stichting).
Maar zo'n natuurbegraafplaats lijkt me ook wel wat. Eens uitzoeken hoe dat werkt en wat dat kost.
Anarchie is leuk, maar je blijft van mijn kaas af
donderdag 1 september 2016 om 14:49
Ik wil gecremeerd worden. En dat de nabestaanden met mijn as een mooie boom laten kweken die dan weer ergens op een mooie plek geplant kan worden.
Zo hebben we dat met mijn vader zijn as ook gedaan. De prachtige boom (Japanse Kers) staat bij mijn moeder in de tuin. Hij bloeit altijd precies op mijn vader zijn verjaardag.
Zo hebben we dat met mijn vader zijn as ook gedaan. De prachtige boom (Japanse Kers) staat bij mijn moeder in de tuin. Hij bloeit altijd precies op mijn vader zijn verjaardag.
Les temps sont durs pour les rêveurs...
donderdag 1 september 2016 om 15:09
Begraven. Zonder twijfel. Dat is gewoon een gevoel. En op een natuurbegraafplaats lijkt me heel mooi. Weet iemand of je op een natuurbegraafplaats eeuwige grafrust hebt? Op een normaal kerkhof is dat niet zo, daar worden de meeste graven in de loop van de tijd wel geruimd. Nu zou ik dat laatste niet zo erg vinden als dat na een jaar of 20 gebeurt, dan heb ik toch rustig de tijd gehad om op mijn gemak te vergaan
donderdag 1 september 2016 om 15:12
quote:GeorgetteDansLeTabak schreef op 01 september 2016 @ 14:49:
Ik wil gecremeerd worden. En dat de nabestaanden met mijn as een mooie boom laten kweken die dan weer ergens op een mooie plek geplant kan worden.
Zo hebben we dat met mijn vader zijn as ook gedaan. De prachtige boom (Japanse Kers) staat bij mijn moeder in de tuin. Hij bloeit altijd precies op mijn vader zijn verjaardag.
Oh wow, dat vind ik ook wel heel mooi hoor! En wat wonderlijk dat de boom juist dan bloeit
Zelf blijf ik toch bij begraven. Dat heb ik altijd al zo gewild en dat is niet veranderd. En dan ook nog samen met mijn man in één graf als we beiden overleden zijn...
Ik wil gecremeerd worden. En dat de nabestaanden met mijn as een mooie boom laten kweken die dan weer ergens op een mooie plek geplant kan worden.
Zo hebben we dat met mijn vader zijn as ook gedaan. De prachtige boom (Japanse Kers) staat bij mijn moeder in de tuin. Hij bloeit altijd precies op mijn vader zijn verjaardag.
Oh wow, dat vind ik ook wel heel mooi hoor! En wat wonderlijk dat de boom juist dan bloeit
Zelf blijf ik toch bij begraven. Dat heb ik altijd al zo gewild en dat is niet veranderd. En dan ook nog samen met mijn man in één graf als we beiden overleden zijn...
donderdag 1 september 2016 om 15:20
quote:GateKeeper schreef op 01 augustus 2016 @ 22:46:
[...]
Dus die botten blijven dan voor altijd in de grond?
Ik heb het net opgezocht en ja, of ze worden opgegraven en dan nog een stuk dieper herbegraven, zdoat er een nieuwe kist bovenop kan of men verzamelt ze in een z.g. "knekelput" waar ze verder kunnen vergaan. Vaak is er na 25 jaar niets meer te vinden in een graf staat er. Deze info vond ik op uitvaart.nl
Ik dacht altijd dat de botten na ruiming werden gecremeerd.
[...]
Dus die botten blijven dan voor altijd in de grond?
Ik heb het net opgezocht en ja, of ze worden opgegraven en dan nog een stuk dieper herbegraven, zdoat er een nieuwe kist bovenop kan of men verzamelt ze in een z.g. "knekelput" waar ze verder kunnen vergaan. Vaak is er na 25 jaar niets meer te vinden in een graf staat er. Deze info vond ik op uitvaart.nl
Ik dacht altijd dat de botten na ruiming werden gecremeerd.
donderdag 1 september 2016 om 15:25
quote:lux. schreef op 03 augustus 2016 @ 18:26:
[...]
Oh niet alleen overledenen hoor. Er werden ook grapjes gemaakt over het ondergoed van de patiënt op OK, de schaamhaardracht, het gewicht en de manier waarop de patiënt zich presenteerde (nee neem jij Zeurpiet, alsjeblieft!).
Het schijnt de spanning te breken ofzo, die grapjes. Ik wist echt niet wat ik hoorde en ben dan ook hogelijk verbaasd dat artsen zeggen dat niet te herkennen. Ik heb het niet 1x gehoord namelijk. Dat soort opmerkingen. Op verschillende afdelingen, in verschillende ziekenhuizen, in verschillende landen.
Op snijzaal mocht je geen grapje maken over lichamen, maar wel met pezen spelen of aangeven dat je trek kreeg in spareribs zodra je op snijzaal kwam. Werd allemaal totaal niet moeilijk over gedaan. Je vergat eigenlijk min of meer dat het een dode was en dat was heel natuurlijk volgens mijn docent.
Ik vond dat echt níét een plek die nou het toonbeeld was van respectvol met overledenen of überhaupt mensen omgaan, het ziekenhuis. Eerlijk gezegd. Heb daar een stuk schokkenders gehoord dan 'gooi mij maar in de kliko.'
Wel achter gesloten deuren, uiteraard. En er wordt wel steeds meer op gelet. En er zitten ook een heleboel dokters bij die het niet doen, dat soort dingen. Maar het is me toentertijd behoorlijj tegengevallen, kan ik je zeggen. En het blijft een afgesloten wereldje waar niet over gepraat wordt. Net als de seksuele intimidatie van co's.
Maar goed, da's een beetje offtopic.Best shocking om te lezen vind ik dit, hoewel ik er ook niet heel erg van opkijk. Altijd wel gedacht dat er bij operaties stomme grappen worden gemaakt over patiënten. Dus over doden zal dat al wel helemaal gebeuren. Ik vind het niet kunnen, echt respectloos. Weer een reden om mijn lichaam nooit beschikbaar te stellen voor de wetenschap. Bah. En dat van die seksuele intimitdatie van co's was mij wel bekend.
[...]
Oh niet alleen overledenen hoor. Er werden ook grapjes gemaakt over het ondergoed van de patiënt op OK, de schaamhaardracht, het gewicht en de manier waarop de patiënt zich presenteerde (nee neem jij Zeurpiet, alsjeblieft!).
Het schijnt de spanning te breken ofzo, die grapjes. Ik wist echt niet wat ik hoorde en ben dan ook hogelijk verbaasd dat artsen zeggen dat niet te herkennen. Ik heb het niet 1x gehoord namelijk. Dat soort opmerkingen. Op verschillende afdelingen, in verschillende ziekenhuizen, in verschillende landen.
Op snijzaal mocht je geen grapje maken over lichamen, maar wel met pezen spelen of aangeven dat je trek kreeg in spareribs zodra je op snijzaal kwam. Werd allemaal totaal niet moeilijk over gedaan. Je vergat eigenlijk min of meer dat het een dode was en dat was heel natuurlijk volgens mijn docent.
Ik vond dat echt níét een plek die nou het toonbeeld was van respectvol met overledenen of überhaupt mensen omgaan, het ziekenhuis. Eerlijk gezegd. Heb daar een stuk schokkenders gehoord dan 'gooi mij maar in de kliko.'
Wel achter gesloten deuren, uiteraard. En er wordt wel steeds meer op gelet. En er zitten ook een heleboel dokters bij die het niet doen, dat soort dingen. Maar het is me toentertijd behoorlijj tegengevallen, kan ik je zeggen. En het blijft een afgesloten wereldje waar niet over gepraat wordt. Net als de seksuele intimidatie van co's.
Maar goed, da's een beetje offtopic.Best shocking om te lezen vind ik dit, hoewel ik er ook niet heel erg van opkijk. Altijd wel gedacht dat er bij operaties stomme grappen worden gemaakt over patiënten. Dus over doden zal dat al wel helemaal gebeuren. Ik vind het niet kunnen, echt respectloos. Weer een reden om mijn lichaam nooit beschikbaar te stellen voor de wetenschap. Bah. En dat van die seksuele intimitdatie van co's was mij wel bekend.
donderdag 1 september 2016 om 16:15
Wat schokkend inderdaad dat je op de operatietafel wordt bespot door de artsen. Lig je daar out en (half)naakt en dan worden er grapjes over je lichaam gemaakt? Sorry, maar ik vind dit echt heel erg
Verder wil ik begraven worden op een natuurbegraafplaats. Ik ben me er eens in gaan verdiepen en voor een euro of 4000 lig je voor eeuwig op je eigen plek, midden in de natuur. Je mag zelf een plek uitkiezen. Ik zou dat zelf wel bij elkaar willen sparen en dan hebben de mensen die ik achterlaat er ook geen kosten, zorgen en onderhoud meer aan. Als ze willen kunnen ze naar het natuurgebied om daar lekker te wandelen (het is heel uitgestrekt, echt een mooi gebied), maar ze kunnen het ook niet doen, dat maakt dan niet uit. Ik vind het wel een fijn idee dat het voor hen geen verplichting is, niet qua verzorging en ook niet financieel.
Ik ben 30, is het vreemd als ik dit al ga regelen?
Verder wil ik begraven worden op een natuurbegraafplaats. Ik ben me er eens in gaan verdiepen en voor een euro of 4000 lig je voor eeuwig op je eigen plek, midden in de natuur. Je mag zelf een plek uitkiezen. Ik zou dat zelf wel bij elkaar willen sparen en dan hebben de mensen die ik achterlaat er ook geen kosten, zorgen en onderhoud meer aan. Als ze willen kunnen ze naar het natuurgebied om daar lekker te wandelen (het is heel uitgestrekt, echt een mooi gebied), maar ze kunnen het ook niet doen, dat maakt dan niet uit. Ik vind het wel een fijn idee dat het voor hen geen verplichting is, niet qua verzorging en ook niet financieel.
Ik ben 30, is het vreemd als ik dit al ga regelen?
donderdag 1 september 2016 om 16:16
Eigenlijk maakt het mijzelf niet zoveel uit. Ik vind het vooral belangrijk dat mijn nabestaanden zich er prettig bij voelen. Het is ten slote hun rouwverwerking, niet de mijne.
Het kan wel vervelend zijn als de nabestaanden het daardoor lastig zouden krijgen. Dat ze niet weten wat ze moeten doen. Het kan dan juist weer handig zijn om wel gewoon een testament te hebben, zodat ze simpelweg een plan kunnen uitvoeren. Dat is dan simpelweg houvast voor de nabestaanden.
Ik denk dat als ik jong zou overlijden, dat mijn nabestaanden mij liever zouden begraven (ik woon niet in NL, dus daar moet best ruimte voor zijn). Maar het zou mij ook niet boeien indien ze mij willen cremeren. Als mijn vrouw of kinderen vroeg zouden overlijden, zou ik ze wellicht ook wel willen laten begraven.
Verder zou ik het mooi vinden als mijn organen gebruikt kunnen als donor voor andere mensen.
Het kan wel vervelend zijn als de nabestaanden het daardoor lastig zouden krijgen. Dat ze niet weten wat ze moeten doen. Het kan dan juist weer handig zijn om wel gewoon een testament te hebben, zodat ze simpelweg een plan kunnen uitvoeren. Dat is dan simpelweg houvast voor de nabestaanden.
Ik denk dat als ik jong zou overlijden, dat mijn nabestaanden mij liever zouden begraven (ik woon niet in NL, dus daar moet best ruimte voor zijn). Maar het zou mij ook niet boeien indien ze mij willen cremeren. Als mijn vrouw of kinderen vroeg zouden overlijden, zou ik ze wellicht ook wel willen laten begraven.
Verder zou ik het mooi vinden als mijn organen gebruikt kunnen als donor voor andere mensen.
donderdag 1 september 2016 om 16:19
quote:valerievaldera schreef op 01 september 2016 @ 16:15:
Wat schokkend inderdaad dat je op de operatietafel wordt bespot door de artsen. Lig je daar out en (half)naakt en dan worden er grapjes over je lichaam gemaakt? Sorry, maar ik vind dit echt heel erg
Verder wil ik begraven worden op een natuurbegraafplaats. Ik ben me er eens in gaan verdiepen en voor een euro of 4000 lig je voor eeuwig op je eigen plek, midden in de natuur. Je mag zelf een plek uitkiezen. Ik zou dat zelf wel bij elkaar willen sparen en dan hebben de mensen die ik achterlaat er ook geen kosten, zorgen en onderhoud meer aan. Als ze willen kunnen ze naar het natuurgebied om daar lekker te wandelen (het is heel uitgestrekt, echt een mooi gebied), maar ze kunnen het ook niet doen, dat maakt dan niet uit. Ik vind het wel een fijn idee dat het voor hen geen verplichting is, niet qua verzorging en ook niet financieel.
Ik ben 30, is het vreemd als ik dit al ga regelen?Nee juist niet denk ik.. Kan maar alvast geregeld zijn toch? Je weet nooit hoe het leven loopt..
Wat schokkend inderdaad dat je op de operatietafel wordt bespot door de artsen. Lig je daar out en (half)naakt en dan worden er grapjes over je lichaam gemaakt? Sorry, maar ik vind dit echt heel erg
Verder wil ik begraven worden op een natuurbegraafplaats. Ik ben me er eens in gaan verdiepen en voor een euro of 4000 lig je voor eeuwig op je eigen plek, midden in de natuur. Je mag zelf een plek uitkiezen. Ik zou dat zelf wel bij elkaar willen sparen en dan hebben de mensen die ik achterlaat er ook geen kosten, zorgen en onderhoud meer aan. Als ze willen kunnen ze naar het natuurgebied om daar lekker te wandelen (het is heel uitgestrekt, echt een mooi gebied), maar ze kunnen het ook niet doen, dat maakt dan niet uit. Ik vind het wel een fijn idee dat het voor hen geen verplichting is, niet qua verzorging en ook niet financieel.
Ik ben 30, is het vreemd als ik dit al ga regelen?Nee juist niet denk ik.. Kan maar alvast geregeld zijn toch? Je weet nooit hoe het leven loopt..
donderdag 1 september 2016 om 16:24
Nee, dat is waar. Ik ga binnenkort eens een kijkje nemen en wat vragen stellen en daarna als het me bevalt, beginnen met rustig aan sparen.
Cremeren zou ik absoluut niet willen. Ik ben verrast dat zoveel mensen dat zien zitten. Ik vind het zo'n naar idee dat je lichaam verbrand wordt. Zo'n urn vind ik ook helemaal niks. Uitstrooien snap ik nog wel, maar dat je in een vaas bij iemand thuis op de schoorsteenmantel staat? Nee, dat vind ik zo'n gek idee, dat zou ik zelf nooit willen.
Cremeren zou ik absoluut niet willen. Ik ben verrast dat zoveel mensen dat zien zitten. Ik vind het zo'n naar idee dat je lichaam verbrand wordt. Zo'n urn vind ik ook helemaal niks. Uitstrooien snap ik nog wel, maar dat je in een vaas bij iemand thuis op de schoorsteenmantel staat? Nee, dat vind ik zo'n gek idee, dat zou ik zelf nooit willen.
donderdag 1 september 2016 om 16:33
quote:valerievaldera schreef op 01 september 2016 @ 16:24:
Nee, dat is waar. Ik ga binnenkort eens een kijkje nemen en wat vragen stellen en daarna als het me bevalt, beginnen met rustig aan sparen.
Cremeren zou ik absoluut niet willen. Ik ben verrast dat zoveel mensen dat zien zitten. Ik vind het zo'n naar idee dat je lichaam verbrand wordt. Zo'n urn vind ik ook helemaal niks. Uitstrooien snap ik nog wel, maar dat je in een vaas bij iemand thuis op de schoorsteenmantel staat? Nee, dat vind ik zo'n gek idee, dat zou ik zelf nooit willen.
Nee bij iemand thuis in een urn dat wil ik ook niet.
Gewoon verstrooien en klaar..
Nee, dat is waar. Ik ga binnenkort eens een kijkje nemen en wat vragen stellen en daarna als het me bevalt, beginnen met rustig aan sparen.
Cremeren zou ik absoluut niet willen. Ik ben verrast dat zoveel mensen dat zien zitten. Ik vind het zo'n naar idee dat je lichaam verbrand wordt. Zo'n urn vind ik ook helemaal niks. Uitstrooien snap ik nog wel, maar dat je in een vaas bij iemand thuis op de schoorsteenmantel staat? Nee, dat vind ik zo'n gek idee, dat zou ik zelf nooit willen.
Nee bij iemand thuis in een urn dat wil ik ook niet.
Gewoon verstrooien en klaar..
donderdag 1 september 2016 om 16:41
Ik vind het toch niet alleen een zaak voor mijn nabestaanden. Ik ga tijdens mijn leven met zorg om met mijn lichaam en ik vind het vreemd dat je het dan na je dood afdankt, alsof het niks voorstelt. Als je je lichaam na de dood ziet als een lege huls, dan nog is het wel de lege huls die jou tientallen jaren heeft gedragen. Waar je elke ochtend mee bent opgestaan, die je de mogelijkheid gaf om te leven, te rennen, te ademen, te bewegen, te omhelzen, lief te hebben. Ik vind het belangrijk dat dit omhulsel (of misschien is het meer dan dat) na mijn dood terecht komt op een plek waar ik me prettig bij voel.
Verbranden wekt bij mij associaties op van de hel, het hellevuur. Grappig dat anderen juist nare gevoelens hebben bij begraven. Het zal vast te maken hebben met je opvoeding/cultuur/geloofsovertuiging/levensovertuiging?
Verbranden wekt bij mij associaties op van de hel, het hellevuur. Grappig dat anderen juist nare gevoelens hebben bij begraven. Het zal vast te maken hebben met je opvoeding/cultuur/geloofsovertuiging/levensovertuiging?
donderdag 1 september 2016 om 16:42
quote:Sylphide75 schreef op 01 september 2016 @ 15:12:
[...]
Oh wow, dat vind ik ook wel heel mooi hoor! En wat wonderlijk dat de boom juist dan bloeit
Daar is 'ie deels op uitgezocht. Mijn moeder is nog steeds erg blij met deze keuze.
Vroeger wilde ik ook begraven. Maar nu ik dit ken wil ik het ook.
[...]
Oh wow, dat vind ik ook wel heel mooi hoor! En wat wonderlijk dat de boom juist dan bloeit
Daar is 'ie deels op uitgezocht. Mijn moeder is nog steeds erg blij met deze keuze.
Vroeger wilde ik ook begraven. Maar nu ik dit ken wil ik het ook.
Les temps sont durs pour les rêveurs...
donderdag 1 september 2016 om 19:06
Mij maakt het niet zoveel uit, dood is dood, en ik ga er van uit dat ik er dan geen last meer van heb.
Ik heb wel eens overwogen om mijn lichaam gewoon af te staan aan de wetenschap (rare grapjes hoor ik dan toch niet meer, en pijn zal ik ook niet voelen) maar ik ga dat waarschijnlijk pas echt regelen als mijn ouders niet meer leven.
Ik ben wel al orgaandonor trouwens, want daar is altijd tekort aan volgens mij.
Verder heb ik een lichte voorkeur voor cremeren, dat is in mijn famillie gebruikelijk, en opgeruimd staat netjes.
Vind het ook een beetje absurd om nog na mijn dood ruimte te gaan liggen innemen.
Maar als iemand mij begraven wil is het ook best, dus uiteindelijk mogen mijn nabestaanden kiezen.
Ik heb wel eens overwogen om mijn lichaam gewoon af te staan aan de wetenschap (rare grapjes hoor ik dan toch niet meer, en pijn zal ik ook niet voelen) maar ik ga dat waarschijnlijk pas echt regelen als mijn ouders niet meer leven.
Ik ben wel al orgaandonor trouwens, want daar is altijd tekort aan volgens mij.
Verder heb ik een lichte voorkeur voor cremeren, dat is in mijn famillie gebruikelijk, en opgeruimd staat netjes.
Vind het ook een beetje absurd om nog na mijn dood ruimte te gaan liggen innemen.
Maar als iemand mij begraven wil is het ook best, dus uiteindelijk mogen mijn nabestaanden kiezen.
donderdag 1 september 2016 om 19:29
Heb eigenlijk altijd gezegd dat ik gecremeerd wil worden, omdat ik het in de grond weg liggen te rotten niet echt een prettig idee vond, ook al merk ik daar niets van. Mijn nabestaanden mogen daarna zelf weten of ze me op het columbarium alsnog begraven on dat ze me uitstrooien. Heb ook niets met een kerk dus zo'n dienst in een kerk trekt me ook niet echt.
Live life, Love me
donderdag 1 september 2016 om 19:42
Je kan ook begraven worden zonder kerkdienst. Ik lees hier veel onwetendheid over begraven. Inmiddels is er meer mogelijk op begraaf/uitvaartgebied dan vroeger. Dit is alleen niet zo algemeen bekend. Ik denk omdat de oude mensen die nu doodgaan nog kiezen voor een meer traditionele dienst/uitvaart/wijze van begraven/cremeren. Tegen de tijd dat wij 80 zijn valt er denk ik nog een hoop meer te kiezen dan nu het geval is.
