Actueel
alle pijlers
Adoptie stop
dinsdag 9 februari 2021 om 23:32
Naar aanleiding van het nieuwsbericht dat adopties uit het buitenland per direct worden stopgezet wegens misstanden, ben ik eens gaan onderzoeken wat die misstanden dan zijn. Want het leek me nogal rigoureus en adoptie droeg ik altijd een warm hart toe, ook al zijn er natuurlijk ethische dilemma’s.
Ik stuitte op 4 afleveringen van Zembla en meer van zulke berichten en was echt flabbergasted. Ik had geen idee en begrijp de beslissing nu wel beter, ook al was het lang geleden.
Vraag me af hoe jullie er tegenaan kijken? En zouden er nog steeds zulke misstanden zijn? Ik vind het wel heel jammer dat zoiets in principe moois als adoptie nu niet meer kan en worden er niet ook juist andere kinderen de dupe van deze beslissing?
Het is echt een enorm ingewikkeld vraagstuk zoveel is me wel duidelijk geworden.
Ben heel benieuwd hoe anderen er tegenaan kijken!
Ik stuitte op 4 afleveringen van Zembla en meer van zulke berichten en was echt flabbergasted. Ik had geen idee en begrijp de beslissing nu wel beter, ook al was het lang geleden.
Vraag me af hoe jullie er tegenaan kijken? En zouden er nog steeds zulke misstanden zijn? Ik vind het wel heel jammer dat zoiets in principe moois als adoptie nu niet meer kan en worden er niet ook juist andere kinderen de dupe van deze beslissing?
Het is echt een enorm ingewikkeld vraagstuk zoveel is me wel duidelijk geworden.
Ben heel benieuwd hoe anderen er tegenaan kijken!
woensdag 10 februari 2021 om 10:29
woensdag 10 februari 2021 om 10:30
Eens. Het feit dat er in een bepaalde branche misstanden voorkomen, wil niet zeggen dat 'altijd en iedereen' fout bezig is geweest.nessemeisje schreef: ↑10-02-2021 09:57Mijn beste vriendin van vroeger is geadopteerd. Zij is later op zoek gegaan naar haar biologische ouders. We hadden altijd zitten fantaseren dat ze afgestaan was omdat haar moeder of ouders niet voor haar konden zorgen en dat het zo beter was. Later bleek dus dat ze is afgestaan omdat ze een meisje was en dat na haar nog twee meisjes weggedaan zijn en de ouders het laatste broertje wel hebben gehouden. Dat was een behoorlijke domper. Geen idee wat ze met haar hadden gedaan als ze niet geadopteerd was. Ik vind het wel wat ver gaan om net te doen alsof adoptieouders vreselijke mensen zijn (dat proef ik hier een beetje). Dat gaat wel erg ver. Je kan er best op tegen zijn, maar er schrijft hier iemand mee die zelf adoptieouder is en er is geen enkele reden om haar te kwetsen. Niet alle adopties zijn illegaal.
Heel veel mensen die zich met adoptie bezig hielden, deden dat men de beste intenties en zijn integer te werk gegaan.
Mogelijk wel zo hier en daar iets te naïef en -vanuit een vurige kinderwens bij wensouders- soms iets te snel laten overtuigen door derden met een commercieel belang, maar zoals je zegt zijn er ook talloze voorbeelden van situaties waar het allemaal goed is gegaan.
Zoals met meer zaken, moet je e.e.a. ook in de geest van de tijd plaatsen: 30 jaar geleden was communiceren, reizen e.d. allemaal zó anders dan nu, dat je niet zomaar de gang van zaken kunt vergelijken en/of veroordelen.
woensdag 10 februari 2021 om 10:33
zwarteraaf schreef: ↑10-02-2021 10:15Als adoptiemoeder van twee kids (inmiddels ruim volwassen) heb ik ook altijd geloofd in de eerlijkheid cq betrouwbaarheid van adoptie-organisaties. Niet voor niets zijn we met een van de grootste in zee gegaan. Uit volle overtuiging dat we er goed aan deden zijn we het adoptie-avontuur gestart. Toch blijkt nu de biologische moeder van de oudste gevonden is en we er ook contact mee hebben dat het verhaal heel anders in elkaar zit. Niet de moeder heeft besloten afstand te doen, heeft haar ook nooit verlaten (dat stond in de papieren) maar blijkbaar zijn er anderen geweest die besloten hebben dat deze moeder niet voor haar kind kon zorgen. Wij hebben dat verhaal nooit of te nimmer gehoord. Ik kan me geen voorstelling maken bij de pijn van de moeder. Ik zie het wel en ook bij mijn kind. Het is een worsteling waarbij allerlei emoties een rol spelen.
woensdag 10 februari 2021 om 10:35
Madeliefjees schreef: ↑10-02-2021 10:29In Nederland gaan de baby's inderdaad 3 maanden naar een gastgezin van de kinderbescherming. In die drie maanden wordt nog heel goed onderzocht of de moeder echt niet zelf voor het kind kan zorgen. Zij kan zich in deze periode ook nog bedenken.
Maar of dat voor de baby goed is? Komt heel veel hechtingsproblematiek bij kijken.
woensdag 10 februari 2021 om 10:36
Nee nee, absoluut net zo erg. Zo bedoelde ik het niet.... Ik bedoelde waarom zou je een kind helemaal uit Afrika of Azië oid halen, voor veel geld, terwijl je ook een Nederlands, Duits of Belgisch kind kan helpen door hem of haar een fijn thuis te geven.Thordïs schreef: ↑10-02-2021 08:52Dat is toch minstens zo erg? En nee binnenlandse adoptie is er vrijwel nooit en als het voorkomt is het door een stiefouder die het kind adopteert. Als je je kind wilt afstaan in Nederland komt het in een pleeggezin, eerst in een crisispleeggezin en daarna in een langdurig pleeggezin. En dan blijft de moeder gezag houden, er wordt een hele rits instanties betrokken en pas na jaren en jaren kun je een kind dan misschien adopteren.
De schade die adoptie met zich meebrengt is alleen niet minder lijkt me. Het gevoel dat je als afval wordt weggegooid bij je geboorte, dat zelfs je móeder je niet wilde, zit bij de meeste geadopteerden best diep.
Ik snap die wens niet om per se een kind te willen adopteren. Dat gaat over de ouders, niet over het kind.
(Het klinkt wat plastisch uitgedrukt want het gaat natuurlijk om echte mensen)
woensdag 10 februari 2021 om 10:39
Wij hebben een Nederlands kind geadopteerd, en je verteld hier dingen die helemaal niet waar zijn. Ze blijven 3 maanden in een gastgezin, daarna naar de adoptie ouders. En er wordt heeeel goed met de moeder gepraat en onderzocht of ze echt niet zelf voor haar kind kan zorgen.Thordïs schreef: ↑10-02-2021 08:52Dat is toch minstens zo erg? En nee binnenlandse adoptie is er vrijwel nooit en als het voorkomt is het door een stiefouder die het kind adopteert. Als je je kind wilt afstaan in Nederland komt het in een pleeggezin, eerst in een crisispleeggezin en daarna in een langdurig pleeggezin. En dan blijft de moeder gezag houden, er wordt een hele rits instanties betrokken en pas na jaren en jaren kun je een kind dan misschien adopteren.
De schade die adoptie met zich meebrengt is alleen niet minder lijkt me. Het gevoel dat je als afval wordt weggegooid bij je geboorte, dat zelfs je móeder je niet wilde, zit bij de meeste geadopteerden best diep.
Ik snap die wens niet om per se een kind te willen adopteren. Dat gaat over de ouders, niet over het kind.
ik geef mn bek ook maar een douw
woensdag 10 februari 2021 om 10:41
woensdag 10 februari 2021 om 10:41
Ik heb mij ook een hele tijd geleden in adoptie verdiept.
Niet dat wij dat ooit zelf van plan waren, maar ik ken mensen in mijn omgeving die geadopteerd zijn en mensen die met ongewenste kinderloosheid worstelen.
Ook als je kijkt naar adoptie in de geschiedenis is dat vrij interessant.
In het Romeinse rijk bijvoorbeeld was adoptie en veel voorkomend iets, alleen toen werden geen baby's of jonge kinderen geadopteerd maar volwassenen.
Een biologisch kind kon je verstoten en onterven, een geadopteerd kind niet.
Vaak kwamen die in de plaats van een dwaze oudste zoon die toen heel belangrijk was, vooral bij rijke en vooraanstaande families.
Ik denk dat bij ons vaak ook het idee was dat adoptie iets moois en iets nobel was, dat je een kindje kon redden en een goed leven kon geven.
Maar ondertussen weten we helaas wel anders en dat heeft heel veel leed gekost.
En hechtingsstoornissen en problematiek verwoest vele levens.
Ik hoop dat adoptie als mensenhandel snel tot een verleden behoort net als vormen van mensenhandel zoals de slavernij die nu ook is afgeschaft.
Niet dat wij dat ooit zelf van plan waren, maar ik ken mensen in mijn omgeving die geadopteerd zijn en mensen die met ongewenste kinderloosheid worstelen.
Ook als je kijkt naar adoptie in de geschiedenis is dat vrij interessant.
In het Romeinse rijk bijvoorbeeld was adoptie en veel voorkomend iets, alleen toen werden geen baby's of jonge kinderen geadopteerd maar volwassenen.
Een biologisch kind kon je verstoten en onterven, een geadopteerd kind niet.
Vaak kwamen die in de plaats van een dwaze oudste zoon die toen heel belangrijk was, vooral bij rijke en vooraanstaande families.
Ik denk dat bij ons vaak ook het idee was dat adoptie iets moois en iets nobel was, dat je een kindje kon redden en een goed leven kon geven.
Maar ondertussen weten we helaas wel anders en dat heeft heel veel leed gekost.
En hechtingsstoornissen en problematiek verwoest vele levens.
Ik hoop dat adoptie als mensenhandel snel tot een verleden behoort net als vormen van mensenhandel zoals de slavernij die nu ook is afgeschaft.
woensdag 10 februari 2021 om 10:42
Madeliefjees schreef: ↑10-02-2021 10:41Klopt. Onze oudste hechtte niet goed, gelijk toen hij 8 maanden was hulp bij gezocht. Is gelukkig helemaal goed gekomen.
Gelukkig maar. Bij vele komt het niet goed helaas, met alle gevolgen van dien.
woensdag 10 februari 2021 om 10:44
Oh ik denk dat dit dus over 30-40 jaar ook een ramp gaat worden. Iedereen moet maar recht hebben op een kind. Geproduceerd op vraag. Zonder aan het welzijn van een kind te denken. Je bloedeigen moeder die je weg geeft en niet eens uit nood! Walgelijk. En natuurlijk ook hartstikke gevoelig voor ellende; vrouwen die psychisch mogelijk niet helemaal in orde zijn tegenover zo’n intense wens van wensouders... ik hou m’n hart vast.Thordïs schreef: ↑10-02-2021 09:41Maar die knip heb je bij adoptie áltijd. Ookal is het metéén na de bevalling. Weten dat je niet gewenst was en weggegeven is heftig. Ik heb het niet per se over draagmoederschap ofzo, ik zag laatst een vrouw die een kind baarde voor een homo stel. Die bleef wel in de buurt, maar het was hun kind. Dat vind ik een andere situatie, minder ‘ik was een ongeluk en ben weggedaan’. Weten dat je bewust verwekt bent en dat je liefdevolle ouders hebt die daar goed over nagedacht hebben, weten wie je moeder is, is anders dan weten dat jij gebaard bent door een Ethiopisch meisje van 16 die na jou nog 6 kinderen heeft gekregen en je heeft afgestaan aan een Nederlands gezin.
anoniem_640b840dd4f90 wijzigde dit bericht op 10-02-2021 10:55
11.36% gewijzigd
woensdag 10 februari 2021 om 10:48
Precies wat ik hierboven dus beschreef. Hechtingsproblematiek is één van de heftigste dingen die je als mens mee kunt maken, zowel voor jezelf als de omgeving. Elke onnodige knip is er eentje teveel
woensdag 10 februari 2021 om 10:50
Inderdaad. en 40 jaar geleden wist men daar niet veel vanaf, maar als je gaat kijken naar alle problemen die dat met zich meebrengt.
Dat is heftig voor iedereen, en dat valt met therapie niet op te lossen. Wat er die eerste maanden gebeurt is nooit meer terug te draaien!
woensdag 10 februari 2021 om 10:51
Gelukkig weten we nu dat hechting wel kan herstellen. Vroeger werd er vanuit gegaan dat wanneer er sprake was van hechtingsproblematiek, dit nooit meer goed kon komen. Gelukkig zijn er studies gedaan en is er meer kennis en kunde ontwikkelt.Madeliefjees schreef: ↑10-02-2021 10:41Klopt. Onze oudste hechtte niet goed, gelijk toen hij 8 maanden was hulp bij gezocht. Is gelukkig helemaal goed gekomen.
Wij hebben ook intensieve therapie gehad vanwege hechtingsproblematiek in ons gezin, en hoewel het altijd een beurse plek zal blijven, heeft het al veel opgeleverd.
woensdag 10 februari 2021 om 10:53
Nee hoor, maar adoptiekinderen die gelukkig zijn komen niet in de krant. Onze kinderen zijn ook gelukkig, gedragen zich als broer en zus (inclusief het ruzie maken vroeger), hebben beide een goede opleiding en een baan.Madrid87 schreef: ↑10-02-2021 09:11Mijn ex is geadopteerd uit regio India en zijn zus uit Indonesie en die hebben ook beide geen enkele behoefte gehad om naar hun biologische ouders op zoek te gaan. Die zijn super gelukkig opgegroeid in een warm nest met hele fijne ouders. Beide zijn stabiel, goede banen en hebben helemaal geen psychische schade opgelopen. Ze zijn ook allebei een keer terug geweest naar hun geboorteland met hun ouders om te zien waar hun roots lagen en vonden dat leuk maar meer ook niet.
Ze zijn 40 jaar geleden geadopteerd. Hoe de regels zijn en of hun ouders wisten van de schadelijke kinderhandel weet ik niet.
Ze zien hun adoptie ouders gewoon als hun eigen ouders en elkaar als broer en zus ondanks dat ze niet verwant zijn. Maar goed, blijkbaar als ik het zo lees, zijn zij ook uitzonderingen op de regel.
ik geef mn bek ook maar een douw
woensdag 10 februari 2021 om 10:53
Ik ken wel iemand die geadopteerd is en heeft gezegd dat als ze toen mocht kiezen met wat ze nu weet dat ze liever bij haar biologische familie in armoede was opgegroeid of in een weeshuis in het land van herkomst met haar eigen taal/cultuur dan hier in Nederland met alle rijkdom en kansen.
En dat komt wel binnen en zet je wel aan het denken hoor!
Je cultuur, taal, land van herkomst zitten veel en veel dieper dan we ooit dachten.
En dat komt wel binnen en zet je wel aan het denken hoor!
Je cultuur, taal, land van herkomst zitten veel en veel dieper dan we ooit dachten.
woensdag 10 februari 2021 om 10:55
Ik denk echt dat je veel te kort door de bocht gaat hier. De wens om een kind te krijgen kan heel sterk zijn en echt niet alle adoptiekinderen raken compleet in de knoop. En sommige mensen kunnen niet op een biologische manier een kind krijgen, dan is adoptie of via een draagmoeder de enige keuze. Wilde je dat gaan verbieden?
woensdag 10 februari 2021 om 10:59
apiejapie schreef: ↑10-02-2021 10:51Gelukkig weten we nu dat hechting wel kan herstellen. Vroeger werd er vanuit gegaan dat wanneer er sprake was van hechtingsproblematiek, dit nooit meer goed kon komen. Gelukkig zijn er studies gedaan en is er meer kennis en kunde ontwikkelt.
Wij hebben ook intensieve therapie gehad vanwege hechtingsproblematiek in ons gezin, en hoewel het altijd een beurse plek zal blijven, heeft het al veel opgeleverd.
Maar zoals een normale en veilige hechting, waar nu ook veel om te doen is bij biologische kinder-ouderrelaties zal het nooit worden.
Het brengt altijd schade met zich mee.
Mijn moeder heeft in de jaren 50 als baby 3 maanden in het ziekenhuis gelegen, mijn oma mocht niet bij haar kind en het niet vastpakken dan alleen kijken achter glas.
Mijn moeder en mijn oma hebben daar serieus last van gehad en problemen van ondervonden, en mijn moeder ook haar helle jeugd door.
Ze heeft nu nog onverklaarbare angsten in het ziekenhuis, durfde lange tijd nooit alleen naar de dokter gaan, en dit was allemaal in de eerste 6 maanden voor haar leven.
En daar wisten ze eind jaren 50 nog niks vanaf.
Dus dat de schade helemaal hersteld kan worden? Daar twijfel ik sterk aan. Veel beter is dat de schade nooit ontstaat!
woensdag 10 februari 2021 om 11:05
In de jaren 50 hadden ze ook geen idee. Dat was met meer dingen zo. In de jaren 70 werd er een lagere school gegijzeld door molukkers. Ik weet niet precies hoe lang die kinderen gegijzeld zijn, maar toen ze vrij kwamen werd er tegen de ouders gezegd: knuffel maar veel met ze, kinderen vergeten snel....
En toen kwam er een interview van een man van 40, dertig jaar later, die er nu nog zoveel problemen van ondervond. Echt waar, ze hadden geen idee toen.
En toen kwam er een interview van een man van 40, dertig jaar later, die er nu nog zoveel problemen van ondervond. Echt waar, ze hadden geen idee toen.
ik geef mn bek ook maar een douw
woensdag 10 februari 2021 om 11:08
woensdag 10 februari 2021 om 11:12
nessemeisje schreef: ↑10-02-2021 10:55Ik denk echt dat je veel te kort door de bocht gaat hier. De wens om een kind te krijgen kan heel sterk zijn en echt niet alle adoptiekinderen raken compleet in de knoop. En sommige mensen kunnen niet op een biologische manier een kind krijgen, dan is adoptie of via een draagmoeder de enige keuze. Wilde je dat gaan verbieden?
Dan stel je dus de wens van de ouders centraal. Het is zó rot voor mensen die geen kinderen kunnen krijgen, dan moet je maar wat geknutsel met de afkomst voor lief nemen. Want het gaat niet altíjd fout.
Hoe akelig een onvervulde kinderwens ook is, het lijkt mij dat het belang van kinderen voor gaat.
woensdag 10 februari 2021 om 11:15
Dat is uiteraard veel beter, maar nu wordt er wel voorbijgegaan aan de schade die ontstaan zou zijn als de kinderen niet geadopteerd werden (even los van die afgrijselijke baby farm verhalen). Die kinderen zouden dan in een weeshuis opgroeien, is dat veel beter? De schade van het afstaan was er sowieso al.LAgirl82 schreef: ↑10-02-2021 10:59Maar zoals een normale en veilige hechting, waar nu ook veel om te doen is bij biologische kinder-ouderrelaties zal het nooit worden.
Het brengt altijd schade met zich mee.
Mijn moeder heeft in de jaren 50 als baby 3 maanden in het ziekenhuis gelegen, mijn oma mocht niet bij haar kind en het niet vastpakken dan alleen kijken achter glas.
Mijn moeder en mijn oma hebben daar serieus last van gehad en problemen van ondervonden, en mijn moeder ook haar helle jeugd door.
Ze heeft nu nog onverklaarbare angsten in het ziekenhuis, durfde lange tijd nooit alleen naar de dokter gaan, en dit was allemaal in de eerste 6 maanden voor haar leven.
En daar wisten ze eind jaren 50 nog niks vanaf.
Dus dat de schade helemaal hersteld kan worden? Daar twijfel ik sterk aan. Veel beter is dat de schade nooit ontstaat!
woensdag 10 februari 2021 om 11:17
Dat vraag ik me ook af. Het is makkelijk zeggen dat je liever in een weeshuis was opgegroeid als je het nooit heb hoeven ondervinden. En een weeshuis is 1, maar soms wacht een ongewenst kind een nog veel erger lot.baukelien schreef: ↑10-02-2021 11:15Dat is uiteraard veel beter, maar nu wordt er wel voorbijgegaan aan de schade die ontstaan zou zijn als de kinderen niet geadopteerd werden (even los van die afgrijselijke baby farm verhalen). Die kinderen zouden dan in een weeshuis opgroeien, is dat veel beter? De schade van het afstaan was er sowieso al.
