
Alimentatiewet moet op de schop

dinsdag 2 februari 2010 om 11:45
'Alimentatiewet moet op de schop'
Uitgegeven: 1 februari 2010 21:59
Laatst gewijzigd: 2 februari 2010 06:35
AMSTERDAM - De alimentatiewet die regelt dat partners na een scheiding een financiële bijdrage krijgen, moet op de schop. De PvdA is geïnteresseerd in een initiatief van een man die het huidige alimentatiestelsel ter discussie stelt en al tienduizend steunbetuigingen heeft.
© NU.nl/Els Bax
Kamerlid Anja Timmer noemde de wet in EénVandaag 'niet meer van deze tijd'.
De PvdA'er is het met de initiatiefnemer Fred Breet eens dat de duur van de betalingen op de schop moet.
"Ik zou willen dat je niet alleen de rechten legt bij de ontvanger. Er moet een prikkel in dat het stopt en dat je dan zelfstandig verder moet. Er staan nu een paar dingen in die niet meer in deze tijd van zelfstandigheid passen", zei Timmer.
Welstand
Breet zet ook zijn vraagtekens bij de hoogte van de alimentatie. Hij is nu 1700 euro van zijn inkomsten van 3200 euro netto kwijt aan alimentatie.
"Mijn ex mag leven in de welstand die ze genoten heeft tijdens ons huwelijk, maar hoe zit het met mijn welstand die ik ook gehad heb."
Werk
De alimentatieregeling is nu twaalf jaar. In het voorstel van Breet zou dat maximaal acht jaar moeten zijn en na verloop van tijd lager moeten worden. Op die manier zouden partners gestimuleerd worden om aan het werk te gaan.
Als Breet veertigduizend handtekeningen verzamelt moet de kamer naar zijn voorstel kijken. Mogelijk gaat de PvdA nu al met het plan aan de slag.
bron: nu.nl
Ik ben het er wel mee eens dat partneralimentatie in veel gevallen niet nodig is. Soms heeft 1 van de partners wel zijn/haar carriere opgeofferd aan de carriere van de ander. Daar mag natuurlijk best iets tegenover staan in geval van scheiding, ook al is dat ook eigen keus natuurlijk. Ik denk dan meer aan een afkoopsom oid, niet aan structureel door je ex onderhouden worden.
Tegenwoordig werken meestal beide partners, en ik zie geen reden dat de 1 na het huwelijk nog steeds zou moeten profiteren van de ander.
En dat zeg ik, als thuisblijfmoeder. Als wij onverhoopt zouden scheiden zou ik toch niet afhankelijk willen zijn van mijn ex! Dan ga ik wel schoonmaken of achter de kassa zitten als ik niks anders kan vinden!
Co-ouderschap zou ook de standaardregeling moeten zijn na een scheiding trouwens, zodat beide ouders evenveel zorg in hun kind investeren.
Uitgegeven: 1 februari 2010 21:59
Laatst gewijzigd: 2 februari 2010 06:35
AMSTERDAM - De alimentatiewet die regelt dat partners na een scheiding een financiële bijdrage krijgen, moet op de schop. De PvdA is geïnteresseerd in een initiatief van een man die het huidige alimentatiestelsel ter discussie stelt en al tienduizend steunbetuigingen heeft.
© NU.nl/Els Bax
Kamerlid Anja Timmer noemde de wet in EénVandaag 'niet meer van deze tijd'.
De PvdA'er is het met de initiatiefnemer Fred Breet eens dat de duur van de betalingen op de schop moet.
"Ik zou willen dat je niet alleen de rechten legt bij de ontvanger. Er moet een prikkel in dat het stopt en dat je dan zelfstandig verder moet. Er staan nu een paar dingen in die niet meer in deze tijd van zelfstandigheid passen", zei Timmer.
Welstand
Breet zet ook zijn vraagtekens bij de hoogte van de alimentatie. Hij is nu 1700 euro van zijn inkomsten van 3200 euro netto kwijt aan alimentatie.
"Mijn ex mag leven in de welstand die ze genoten heeft tijdens ons huwelijk, maar hoe zit het met mijn welstand die ik ook gehad heb."
Werk
De alimentatieregeling is nu twaalf jaar. In het voorstel van Breet zou dat maximaal acht jaar moeten zijn en na verloop van tijd lager moeten worden. Op die manier zouden partners gestimuleerd worden om aan het werk te gaan.
Als Breet veertigduizend handtekeningen verzamelt moet de kamer naar zijn voorstel kijken. Mogelijk gaat de PvdA nu al met het plan aan de slag.
bron: nu.nl
Ik ben het er wel mee eens dat partneralimentatie in veel gevallen niet nodig is. Soms heeft 1 van de partners wel zijn/haar carriere opgeofferd aan de carriere van de ander. Daar mag natuurlijk best iets tegenover staan in geval van scheiding, ook al is dat ook eigen keus natuurlijk. Ik denk dan meer aan een afkoopsom oid, niet aan structureel door je ex onderhouden worden.
Tegenwoordig werken meestal beide partners, en ik zie geen reden dat de 1 na het huwelijk nog steeds zou moeten profiteren van de ander.
En dat zeg ik, als thuisblijfmoeder. Als wij onverhoopt zouden scheiden zou ik toch niet afhankelijk willen zijn van mijn ex! Dan ga ik wel schoonmaken of achter de kassa zitten als ik niks anders kan vinden!
Co-ouderschap zou ook de standaardregeling moeten zijn na een scheiding trouwens, zodat beide ouders evenveel zorg in hun kind investeren.


dinsdag 2 februari 2010 om 14:04
Mijn ex stopte direkt met werken zodra het eerste kind zich aandiende. Nooit meer een baan gehad ook.
Scheiding dus kinder alimentatie (prima) en ook partner alimentatie (hmmm). Bij elkaar zo veel geld dat ik niet anders kan dan full time blijven werken in een functie die een flink salaris oplevert. Inmiddels zou ik wel eens heel wat anders willen maar dat gaat dus niet.
Vrij kort na de scheiding is ze weer aan het werk gegaan (4 dagen p.w.). Herziening zou dus voor de hand liggen.
Maar mijn advocaat raadt het me af. Duurt minimaal 6 maanden en de uitkomst is ongewis. Het kan zelfs zijn dat ik nog meer moet gaan betalen omdat inmiddels de rekenregels zijn veranderd.
Ik betaal dus maar door, ben over 8 jaar er vanaf. Tot die tijd zing ik het wel uit. Maar trouwen doe ik echt nooit meer. Ik betaal nog steeds af op mijn vorige huwelijk.
Zeer terecht dat ze die regels eens gaan veranderen.
Scheiding dus kinder alimentatie (prima) en ook partner alimentatie (hmmm). Bij elkaar zo veel geld dat ik niet anders kan dan full time blijven werken in een functie die een flink salaris oplevert. Inmiddels zou ik wel eens heel wat anders willen maar dat gaat dus niet.
Vrij kort na de scheiding is ze weer aan het werk gegaan (4 dagen p.w.). Herziening zou dus voor de hand liggen.
Maar mijn advocaat raadt het me af. Duurt minimaal 6 maanden en de uitkomst is ongewis. Het kan zelfs zijn dat ik nog meer moet gaan betalen omdat inmiddels de rekenregels zijn veranderd.
Ik betaal dus maar door, ben over 8 jaar er vanaf. Tot die tijd zing ik het wel uit. Maar trouwen doe ik echt nooit meer. Ik betaal nog steeds af op mijn vorige huwelijk.
Zeer terecht dat ze die regels eens gaan veranderen.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij


dinsdag 2 februari 2010 om 14:05

dinsdag 2 februari 2010 om 14:16
quote:Dotjedotje schreef op 02 februari 2010 @ 13:02:
KA zou per geval bekeken moeten worden. Bij een co-ouderschap waarbij beide partners evenveel voor de kinderen zorgen (b.v. om de week regeling) zou de KA aangepast / gestopt zou kunnen worden omdat de kosten voor de kinderen bij beide partners dan gelijk zouden moeten lopen. De ene week betaald mama alles als ze de kinderen heeft, de andere week betaald papa alles tijdens zijn week van de kinderen. Bij een weekend om b.v. de 2 weken regeling ligt dit anders, dan heeft een van de partners 24 dagen in de 4 weken meer kosten aan onderhoud van het kind.Idee achter KA is dat voor de kinderen de levensstandaard niet verandert. Als het verschil in inkomen tussen vader en moeder heel groot is, woont moeder misschien op een klein flatje in een achterstandswijk, en heeft ze geen geld voor verschillende clubjes en sporten en/of vakanties. ookal is er co-ouderschap, de kinderen zouden zonder alimentatie dan de helft van te tijd er enorm op achteruitgaan qua levensstandaard. Aangezien dat niet de bedoeling is, is het in zo'n geval niet meer dan logisch dat de minstverdienende partner KA ontvangt, ook bij co-ouderschap.
KA zou per geval bekeken moeten worden. Bij een co-ouderschap waarbij beide partners evenveel voor de kinderen zorgen (b.v. om de week regeling) zou de KA aangepast / gestopt zou kunnen worden omdat de kosten voor de kinderen bij beide partners dan gelijk zouden moeten lopen. De ene week betaald mama alles als ze de kinderen heeft, de andere week betaald papa alles tijdens zijn week van de kinderen. Bij een weekend om b.v. de 2 weken regeling ligt dit anders, dan heeft een van de partners 24 dagen in de 4 weken meer kosten aan onderhoud van het kind.Idee achter KA is dat voor de kinderen de levensstandaard niet verandert. Als het verschil in inkomen tussen vader en moeder heel groot is, woont moeder misschien op een klein flatje in een achterstandswijk, en heeft ze geen geld voor verschillende clubjes en sporten en/of vakanties. ookal is er co-ouderschap, de kinderen zouden zonder alimentatie dan de helft van te tijd er enorm op achteruitgaan qua levensstandaard. Aangezien dat niet de bedoeling is, is het in zo'n geval niet meer dan logisch dat de minstverdienende partner KA ontvangt, ook bij co-ouderschap.
dinsdag 2 februari 2010 om 17:58
quote:Dotjedotje schreef op 02 februari 2010 @ 13:02:KA zou per geval bekeken moeten worden. Bij een co-ouderschap waarbij beide partners evenveel voor de kinderen zorgen (b.v. om de week regeling) zou de KA aangepast / gestopt zou kunnen worden omdat de kosten voor de kinderen bij beide partners dan gelijk zouden moeten lopen. De ene week betaald mama alles als ze de kinderen heeft, de andere week betaald papa alles tijdens zijn week van de kinderen. Bij een weekend om b.v. de 2 weken regeling ligt dit anders, dan heeft een van de partners 24 dagen in de 4 weken meer kosten aan onderhoud van het kind.Dit is al lang zo.
dinsdag 2 februari 2010 om 18:10
quote:DTJ schreef op 02 februari 2010 @ 12:58:
Vaak heeft bv de vrouw weinig opleiding en carriereperspectief en verdient een stuk minder waardoor de keuze voor wie minder gaat werken een logische is.
Jonge vrouw is inmiddels hoger opgeleid dan man
Het opleidingsniveau van vrouwen is de laatste decennia flink gestegen. Vrouwen van 25 tot 34 jaar zijn hoger opgeleid dan mannen van die leeftijd. Ze vormen de meerderheid van het aantal afgestudeerden. In het hoger beroeps onderwijs (hbo) studeren meer vrouwen dan mannen.
Vaak heeft bv de vrouw weinig opleiding en carriereperspectief en verdient een stuk minder waardoor de keuze voor wie minder gaat werken een logische is.
Jonge vrouw is inmiddels hoger opgeleid dan man
Het opleidingsniveau van vrouwen is de laatste decennia flink gestegen. Vrouwen van 25 tot 34 jaar zijn hoger opgeleid dan mannen van die leeftijd. Ze vormen de meerderheid van het aantal afgestudeerden. In het hoger beroeps onderwijs (hbo) studeren meer vrouwen dan mannen.
dinsdag 2 februari 2010 om 18:16
quote:Donkeyshot schreef op 02 februari 2010 @ 14:04:
Mijn ex stopte direkt met werken zodra het eerste kind zich aandiende. Nooit meer een baan gehad ook.
Maar Donkey, toen zij dat voorstelde ben jij toch ook akkoord gegaan? Eén van de consequenties is helaas dit.
Ik ben het verder helemaal met je eens hoor, en ook met het voorstel van de scheidingsverzekering van Ikbenanoniem en ook met het afschaffen van automatisch gemeenschap van goederen van Inmaculata (in Catalonië is dat nog niet zo lang van kracht, supergoed vind ik, ook heeft het wel voor veel opschudding en kritiek gezorgd).
Mijn ex stopte direkt met werken zodra het eerste kind zich aandiende. Nooit meer een baan gehad ook.
Maar Donkey, toen zij dat voorstelde ben jij toch ook akkoord gegaan? Eén van de consequenties is helaas dit.
Ik ben het verder helemaal met je eens hoor, en ook met het voorstel van de scheidingsverzekering van Ikbenanoniem en ook met het afschaffen van automatisch gemeenschap van goederen van Inmaculata (in Catalonië is dat nog niet zo lang van kracht, supergoed vind ik, ook heeft het wel voor veel opschudding en kritiek gezorgd).

dinsdag 2 februari 2010 om 18:36
quote:Immaculata schreef op 02 februari 2010 @ 13:12:
Ik ben allereerst vóór een afschaffing van de automatische gemeenschap van goederen. Laat iedereen maar naar de notaris gaan voor huwelijkse voorwaarden, om zich goed voor te laten lichten. Wanneer iemand na die voorlichting tóch voor gemeenschap van goederen wil kiezen, laat dát dan maar vastleggen in de huwelijkse voorwaarden. Ik heb namelijk het idee dat veel mensen een huwelijk in gemeenschap van goederen aangaan zonder precies te weten wat het inhoudt.
Partneralimentatie zou dan ook naar de huwelijkse voorwaarden moeten. Ik kan goed me voorstellen dat mensen kiezen om daarvan af te zien. Ik zou zelf nooit partneralimentatie willen ontvangen en zou daar best voor willen tekenen. Iemand die bijvoorbeeld na het krijgen van kinderen parttime wil gaan werken, kan dan wél kiezen voor partneralimentatie.
Dat is dan die mensen hun probleem, dat ze niet weten wat het inhoudt, want het staat heel duidelijk in de wet.
Dat mensen een huwelijk aangaan zonder te weten waar ze voor tekenen is ronduit stom. De ambtenaar van de burgerlijke stand vrààgt het notabene nog voor je ja zegt.
Ik ben allereerst vóór een afschaffing van de automatische gemeenschap van goederen. Laat iedereen maar naar de notaris gaan voor huwelijkse voorwaarden, om zich goed voor te laten lichten. Wanneer iemand na die voorlichting tóch voor gemeenschap van goederen wil kiezen, laat dát dan maar vastleggen in de huwelijkse voorwaarden. Ik heb namelijk het idee dat veel mensen een huwelijk in gemeenschap van goederen aangaan zonder precies te weten wat het inhoudt.
Partneralimentatie zou dan ook naar de huwelijkse voorwaarden moeten. Ik kan goed me voorstellen dat mensen kiezen om daarvan af te zien. Ik zou zelf nooit partneralimentatie willen ontvangen en zou daar best voor willen tekenen. Iemand die bijvoorbeeld na het krijgen van kinderen parttime wil gaan werken, kan dan wél kiezen voor partneralimentatie.
Dat is dan die mensen hun probleem, dat ze niet weten wat het inhoudt, want het staat heel duidelijk in de wet.
Dat mensen een huwelijk aangaan zonder te weten waar ze voor tekenen is ronduit stom. De ambtenaar van de burgerlijke stand vrààgt het notabene nog voor je ja zegt.
dinsdag 2 februari 2010 om 18:38
Ik vind 12 jaar echt veel te lang. De partner zonder werk moet natuurlijk wel gestimuleerd worden om een baan te zoeken en evt daar een opleiding voor te volgen.
In het geval zoals DS aangeeft begrijp ik het ook niet dat er niet herzien wordt. Als zijn vrouw vier dagen pw gaat werken zou ik niet meer dan normaal vinden dat zij zelf zou zeggen dat ze het geld niet meer nodig had. Blijkbaar kan het haar niks schelen.
Ik heb een tijdje overwogen om te scheiden van mijn man omdat de relatie gewoon niet zo lekker liep. Toen heb ik ook overlegd dat mocht het zo ver komen dat we allebei vier dagen gingen werken. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar het is erg moeilijk om op een salaris van een net-dertiger twee huishoudens te onderhouden. Geen idee hoe de gescheiden heren en dames het tegenwoordig doen. Mijn pa kon met twee jaar werkervaring gewoon een twee-onder-een-kapper kopen en zijn vrouw thuis voor de kindjes laten zorgen. Is ook uitgelopen op een scheiding en toen kon mijn moeder met vierdehandsmeubels drie hoog achter op een flatje zitten met partnerallementatie. Ook geen vetpot, want het ging echt niet om de helft van mijn vaders salaris.
In het geval zoals DS aangeeft begrijp ik het ook niet dat er niet herzien wordt. Als zijn vrouw vier dagen pw gaat werken zou ik niet meer dan normaal vinden dat zij zelf zou zeggen dat ze het geld niet meer nodig had. Blijkbaar kan het haar niks schelen.
Ik heb een tijdje overwogen om te scheiden van mijn man omdat de relatie gewoon niet zo lekker liep. Toen heb ik ook overlegd dat mocht het zo ver komen dat we allebei vier dagen gingen werken. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar het is erg moeilijk om op een salaris van een net-dertiger twee huishoudens te onderhouden. Geen idee hoe de gescheiden heren en dames het tegenwoordig doen. Mijn pa kon met twee jaar werkervaring gewoon een twee-onder-een-kapper kopen en zijn vrouw thuis voor de kindjes laten zorgen. Is ook uitgelopen op een scheiding en toen kon mijn moeder met vierdehandsmeubels drie hoog achter op een flatje zitten met partnerallementatie. Ook geen vetpot, want het ging echt niet om de helft van mijn vaders salaris.

dinsdag 2 februari 2010 om 18:44
quote:dubiootje schreef op 02 februari 2010 @ 13:04:
DTJ, als het huwelijk minder dan 5 jaar heeft geduurd en er geen kinderen uit voortgekomen zijn, kan de duur van de partneralimentatie maximaal zo lang zijn als de duur van het huwelijk. In de andere gevallen is de maximale duur 12 jaar (wat bij uitzondering verlengd kan worden).
In zulke gevallen zou er uberhaupt geen partneralimentatie moeten gelden. Geen kinderen wil zeggen dat er geen enkele reden was voor de vrouw (of man) om thuis op de kont te gaan zitten en niet te werken.
Vind het bedrag wat in de OP genoemd wordt trouwens ook ronduit belachelijk: 1700 euro van 3200 euro af moeten staan is meer dan de helft! Waar zijn de rechten van die man gebleven? Waarom moet 'het vrouwtje' recht hebben op dezelfde levensstandaard, maar moet de man fiks inleveren?
Vind eigenlijk dat mensen die trouwen maar 'n verzekering moeten afsluiten als ze na 'n scheiding recht willen hebben op extra inkomsten. En mensen die tijdens hun huwelijk gewoon door blijven werken hebben zo'n ongetwijfeld hele dure verzekering niet nodig.
DTJ, als het huwelijk minder dan 5 jaar heeft geduurd en er geen kinderen uit voortgekomen zijn, kan de duur van de partneralimentatie maximaal zo lang zijn als de duur van het huwelijk. In de andere gevallen is de maximale duur 12 jaar (wat bij uitzondering verlengd kan worden).
In zulke gevallen zou er uberhaupt geen partneralimentatie moeten gelden. Geen kinderen wil zeggen dat er geen enkele reden was voor de vrouw (of man) om thuis op de kont te gaan zitten en niet te werken.
Vind het bedrag wat in de OP genoemd wordt trouwens ook ronduit belachelijk: 1700 euro van 3200 euro af moeten staan is meer dan de helft! Waar zijn de rechten van die man gebleven? Waarom moet 'het vrouwtje' recht hebben op dezelfde levensstandaard, maar moet de man fiks inleveren?
Vind eigenlijk dat mensen die trouwen maar 'n verzekering moeten afsluiten als ze na 'n scheiding recht willen hebben op extra inkomsten. En mensen die tijdens hun huwelijk gewoon door blijven werken hebben zo'n ongetwijfeld hele dure verzekering niet nodig.
dinsdag 2 februari 2010 om 20:51
quote:tilalia2 schreef op 02 februari 2010 @ 14:04:
[
Ik heb mijn carriere opgegeven om die van mijn man te stimuleren. Mochten we uit elkaar gaan, dan is het niet meer dan logisch dat ik daarvoor gecompenseerd word.Maar dat kan je toch onderling regelen en vastleggen? Daar heb je toch geen wettelijke regeling voor nodig?
[
Ik heb mijn carriere opgegeven om die van mijn man te stimuleren. Mochten we uit elkaar gaan, dan is het niet meer dan logisch dat ik daarvoor gecompenseerd word.Maar dat kan je toch onderling regelen en vastleggen? Daar heb je toch geen wettelijke regeling voor nodig?
dinsdag 2 februari 2010 om 22:27
quote:tilalia2 schreef op 02 februari 2010 @ 18:36:
[...]
Dat is dan die mensen hun probleem, dat ze niet weten wat het inhoudt, want het staat heel duidelijk in de wet.
Dat mensen een huwelijk aangaan zonder te weten waar ze voor tekenen is ronduit stom. De ambtenaar van de burgerlijke stand vrààgt het notabene nog voor je ja zegt.
Op een pakje sigaretten staat een waarschuwings sticker. Dat zouden ze ook moeten invoeren voor het trouwboekje.
"PAS OP: het huwelijk kan ernstige schade toebrengen aan uw humeur, uw vrijheid en uw financiële situatie"
of zoiets.
Of zoals ooit een trouw ambtenaar het formuleerde:
"gefeliciteerd meneer, vanaf dit moment zijn uw plichten verdubbeld en uw rechten gehalveerd"
[...]
Dat is dan die mensen hun probleem, dat ze niet weten wat het inhoudt, want het staat heel duidelijk in de wet.
Dat mensen een huwelijk aangaan zonder te weten waar ze voor tekenen is ronduit stom. De ambtenaar van de burgerlijke stand vrààgt het notabene nog voor je ja zegt.
Op een pakje sigaretten staat een waarschuwings sticker. Dat zouden ze ook moeten invoeren voor het trouwboekje.
"PAS OP: het huwelijk kan ernstige schade toebrengen aan uw humeur, uw vrijheid en uw financiële situatie"
of zoiets.
Of zoals ooit een trouw ambtenaar het formuleerde:
"gefeliciteerd meneer, vanaf dit moment zijn uw plichten verdubbeld en uw rechten gehalveerd"
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
dinsdag 2 februari 2010 om 23:08
Tilalia, ik vind wel dat trouwlustigen wat beter mogen worden geïnformeerd over waar ze voor tekenen. Uiteraard wordt eenieder geacht de wet te kennen, maar ik weet zeker dat het gros van de mensen niet weet waar ze "ja" op zeggen als hun wordt gevraagd of ze willen beloven aan de plichten te voldoen die de wet aan de echtelijke staat verbindt. Hoeveel mensen weten dat de zorgplicht ook na een echtscheiding blijft bestaan? Zouden ze daar ook allemaal zo grif "ja" op zeggen als ze het wel wisten?
Dat kun je stom vinden, maar ik vind het vooral stom dat je bij een contract tussen twee mensen dat zo persoonlijk is een huwelijk, geen enkele zeggenschap hebt over wat er in dat contract komt te staan. Wat partneralimentatie betreft valt er helemaal niets af te spreken of vast te leggen.
Dat kun je stom vinden, maar ik vind het vooral stom dat je bij een contract tussen twee mensen dat zo persoonlijk is een huwelijk, geen enkele zeggenschap hebt over wat er in dat contract komt te staan. Wat partneralimentatie betreft valt er helemaal niets af te spreken of vast te leggen.
Ga in therapie!
dinsdag 2 februari 2010 om 23:38
woensdag 3 februari 2010 om 00:25
't Zou eens tijd worden dat er goed naar de huidige regelingen wordt gekeken, want in de meeste gevallen vind ik PA niet meer van deze tijd. En al helemaal niet de bedragen die ik om me heen hoor/lees! Ook ik heb dat hier al vaker aangegeven, maar het is me dan ook een doorn in het oog. Uitzonderingen zijn er altijd en daarvoor moet een PA-regeling mogelijk zijn als die aan bepaalde voorwaarden voldoen. Maar zomaar uitgaan van 12 jaar (!) blijven betalen voor een ex (los van de "schuldvraag"), pakt voor heel veel exen onevenredig zuur uit, vind ik.
De betalende ouder kan soms nog maar met het hoofd boven water houden, omdat het leeuwendeel opgaat aan PA en KA. Te zot voor woorden ook dat de kinderen er niets op achteruit mogen gaan. Hoe zit dat dan met de kinderen van ouders die hun baan/bedrijf kwijtraken? Of met kinderen die bij de ene ouder als vanouds ALLES hebben omdat dat met KA aangeschaft kan worden, maar bij de ander niets hebben, omdat er geen spullen mee mogen naar de andere ouder (die daar nota bene voor betaalt!). Gaat niet alleen op bij "weekendouders", maar ook voor ouders waar die kinderen bijna de heft van de tijd zijn. Drie maal raden wie daar de schuld van krijgt? Juist, de betalende ouder... Omdat hij/zij al die leuke speledingetjes en dure schoenen/laarzen/merkkleding niet 2 x kan aanschaffen - simpelweg omdat daar het geld voor ontbreekt. Achterlijke regeling, met teveel mazen in de wet, die veel slachtoffers maakt.
De betalende ouder kan soms nog maar met het hoofd boven water houden, omdat het leeuwendeel opgaat aan PA en KA. Te zot voor woorden ook dat de kinderen er niets op achteruit mogen gaan. Hoe zit dat dan met de kinderen van ouders die hun baan/bedrijf kwijtraken? Of met kinderen die bij de ene ouder als vanouds ALLES hebben omdat dat met KA aangeschaft kan worden, maar bij de ander niets hebben, omdat er geen spullen mee mogen naar de andere ouder (die daar nota bene voor betaalt!). Gaat niet alleen op bij "weekendouders", maar ook voor ouders waar die kinderen bijna de heft van de tijd zijn. Drie maal raden wie daar de schuld van krijgt? Juist, de betalende ouder... Omdat hij/zij al die leuke speledingetjes en dure schoenen/laarzen/merkkleding niet 2 x kan aanschaffen - simpelweg omdat daar het geld voor ontbreekt. Achterlijke regeling, met teveel mazen in de wet, die veel slachtoffers maakt.

woensdag 3 februari 2010 om 03:30
quote:elninjoo schreef op 02 februari 2010 @ 18:44:
[...]
In zulke gevallen zou er uberhaupt geen partneralimentatie moeten gelden. Geen kinderen wil zeggen dat er geen enkele reden was voor de vrouw (of man) om thuis op de kont te gaan zitten en niet te werken.
Niet helemaal eens: Als de ene partner een wereldkans krijgt om een tijd in het buitenland te werken, maar de andere partner daar niet kan werken geeft hij/zij wel een stuk carriere op. En dan heb je je dus oo zonder kinderen "opgeofferd" voor de carriere van de ander. En aangezien je daar beiden voor gekozen hebt moet de werkende partner daar na een scheiding wel voor compenseren vind ik.
Maar verder wel eens hoor: zonder kinderen is er geen echte reden te bedenken waarom iemand fulltime thuis zou zitten! (Ziekte, ontslag e.d. nagelaten, maar daar zijn andere regelingen voor dan partneralimentatie.)
[...]
In zulke gevallen zou er uberhaupt geen partneralimentatie moeten gelden. Geen kinderen wil zeggen dat er geen enkele reden was voor de vrouw (of man) om thuis op de kont te gaan zitten en niet te werken.
Niet helemaal eens: Als de ene partner een wereldkans krijgt om een tijd in het buitenland te werken, maar de andere partner daar niet kan werken geeft hij/zij wel een stuk carriere op. En dan heb je je dus oo zonder kinderen "opgeofferd" voor de carriere van de ander. En aangezien je daar beiden voor gekozen hebt moet de werkende partner daar na een scheiding wel voor compenseren vind ik.
Maar verder wel eens hoor: zonder kinderen is er geen echte reden te bedenken waarom iemand fulltime thuis zou zitten! (Ziekte, ontslag e.d. nagelaten, maar daar zijn andere regelingen voor dan partneralimentatie.)
woensdag 3 februari 2010 om 04:16
[quote]Margaretha2 schreef op 02 februari 2010 @ 18:16:
[...]
Maar Donkey, toen zij dat voorstelde ben jij toch ook akkoord gegaan? Eén van de consequenties is helaas dit.
welke consequenties?
Toen ze gescheiden werd van Donkey kon ze ineens wel 4 dagen werken , maar strijkt toch de alimentatie op.
Goh hee zo kom je ook lekker aan een 2e vakantiehuisje.
belachelijk.
KA moet altijd blijven bestaan.
partneralimentatie kun je niet zomaar afschaffen, er zijn altijd genoeg gevallen waarbij het heel gerechtvaardigd is.
In Donkeys geval vind ik het niet gerechtvaardigd.
[...]
Maar Donkey, toen zij dat voorstelde ben jij toch ook akkoord gegaan? Eén van de consequenties is helaas dit.
welke consequenties?
Toen ze gescheiden werd van Donkey kon ze ineens wel 4 dagen werken , maar strijkt toch de alimentatie op.
Goh hee zo kom je ook lekker aan een 2e vakantiehuisje.
belachelijk.
KA moet altijd blijven bestaan.
partneralimentatie kun je niet zomaar afschaffen, er zijn altijd genoeg gevallen waarbij het heel gerechtvaardigd is.
In Donkeys geval vind ik het niet gerechtvaardigd.