Actueel
alle pijlers
Ambitieloos - Nivellering van de lagere inkomens
vrijdag 13 december 2013 om 15:31
Onderstaand artikel las ik vandaag:
Veel media berichten over de nivellering van de topinkomens en de gevolgen daarvan voor de ambitie. Maar staan we ook stil bij de nivellering van de lage inkomens en wat dát doet met de ambitie van Nederland?
De opnames van het laatste seizoen van het RTL-televisieprogramma ‘Een Dubbeltje Op Zijn Kant’, waarin ik gezinnen uit de financiële problemen help, zijn net afgelopen. Meestal bezuinigen de gezinnen in financiële problemen al op alle kostenposten. Daar valt weinig eer te behalen. Maar aan de inkomstenkant kan vaak nog wel het een en ander verbeterd worden.
Meestal probeer ik gezinnen tot meer inkomsten te bewegen: ‘Waarom gaan jullie niet allebei werken?’, ‘Waarom ga je geen veertig uur werken?’ Of: ‘Je kunt er best een bijbaan bijnemen.’ Het meestgehoorde antwoord dit laatste seizoen was: ‘Nee, ik kan niet meer werken, want dan verlies ik mijn toeslagen.’ Of deze: ‘Dat heb ik uitgerekend, maar dan hou ik maar ¤ 150 netto per maand over en daar ga ik natuurlijk niet acht uur per week extra voor werken.’
Om helemaal gek van te worden. Hoezo geef je je ambitie geen kans en laat je je tegenhouden door fiscale argumenten? Vorige week kreeg ik een mail van een jongen die eindelijk, na veel moeite, een arbeidscontract had gekregen voor 40 uur per week. Hij verdient het minimumloon en vroeg zich af of hij niet beter aan zijn baas kon vragen om 36 uur te gaan werken in plaats van 40 uur, want hij had uitgezocht dat je bij een werkweek van 36 uur ¤ 9,47 per uur krijgt en bij een werkweek van 40 uur ¤ 8,53 per uur. In beide gevallen krijg je dus ¤ 341 per week, ongeacht of je nu 36 of 40 uur werkt. Dus wat levert vier uur extra werken dan nog op?
Ja, dit is Nederland, het land dat iedere vorm van ambitie door zijn fiscale regime, compleet ontmoedigt. Het land met een belastingvoordeel als je een niet-werkende partner hebt, waar een gewerkt uur in een parttimebaan netto meer oplevert dan een uur in een fulltimebaan, waardoor driekwart van de werkende vrouwen dan ook parttime werkt. Waarom zouden ze fulltime gaan werken als dat netto nauwelijks meer oplevert?
Het land waarin mensen met een minimumuitkering van zoveel regelingen gebruik kunnen maken, dat ze er niet aan moeten denken om te gaan werken…
We zitten in een pittige crisis, maar wel een die oplosbaar is: met ambitie. Ambitie wordt aangejaagd door het streven naar verbetering. Maar die verbetering moet je dan wel gegund worden. Wat hebben we aan een fiscaal regime dat iedere stimulans om jezelf te verbeteren, dempt?
Elimineer alle toeslagen, regelingen, kortingen en foute prikkels binnen het belastingstelsel. Verwerk alle besparingen daarvan in de inkomstenbelasting, zodat ieder gewerkt uur ook navenant oplevert. Hoe moeilijk kan het zijn?
Het is geschreven door Annemarie van Gaal, van "een dubbeltje op zijn kant", met Sjon
Zelf vind ik dat ze een punt heeft. Het zou moeten lonen om te werken en in te veel gevallen is dat niet zo. Mensen met een wat hoger inkomen (en nee, dan heb ik het niet over een ton per jaar) hebben vaak geen recht op toeslagen (met een beetje geluk wel kinderopvangtoeslag) waardoor ze onderaan de streep in sommige gevallen minder overhouden dan iemand die niet of weinig werkt. Dat klopt gewoon niet voor mijn gevoel.
Ben wel benieuwd hoe jullie hier over denken en wat jullie van het artikel vinden.
Veel media berichten over de nivellering van de topinkomens en de gevolgen daarvan voor de ambitie. Maar staan we ook stil bij de nivellering van de lage inkomens en wat dát doet met de ambitie van Nederland?
De opnames van het laatste seizoen van het RTL-televisieprogramma ‘Een Dubbeltje Op Zijn Kant’, waarin ik gezinnen uit de financiële problemen help, zijn net afgelopen. Meestal bezuinigen de gezinnen in financiële problemen al op alle kostenposten. Daar valt weinig eer te behalen. Maar aan de inkomstenkant kan vaak nog wel het een en ander verbeterd worden.
Meestal probeer ik gezinnen tot meer inkomsten te bewegen: ‘Waarom gaan jullie niet allebei werken?’, ‘Waarom ga je geen veertig uur werken?’ Of: ‘Je kunt er best een bijbaan bijnemen.’ Het meestgehoorde antwoord dit laatste seizoen was: ‘Nee, ik kan niet meer werken, want dan verlies ik mijn toeslagen.’ Of deze: ‘Dat heb ik uitgerekend, maar dan hou ik maar ¤ 150 netto per maand over en daar ga ik natuurlijk niet acht uur per week extra voor werken.’
Om helemaal gek van te worden. Hoezo geef je je ambitie geen kans en laat je je tegenhouden door fiscale argumenten? Vorige week kreeg ik een mail van een jongen die eindelijk, na veel moeite, een arbeidscontract had gekregen voor 40 uur per week. Hij verdient het minimumloon en vroeg zich af of hij niet beter aan zijn baas kon vragen om 36 uur te gaan werken in plaats van 40 uur, want hij had uitgezocht dat je bij een werkweek van 36 uur ¤ 9,47 per uur krijgt en bij een werkweek van 40 uur ¤ 8,53 per uur. In beide gevallen krijg je dus ¤ 341 per week, ongeacht of je nu 36 of 40 uur werkt. Dus wat levert vier uur extra werken dan nog op?
Ja, dit is Nederland, het land dat iedere vorm van ambitie door zijn fiscale regime, compleet ontmoedigt. Het land met een belastingvoordeel als je een niet-werkende partner hebt, waar een gewerkt uur in een parttimebaan netto meer oplevert dan een uur in een fulltimebaan, waardoor driekwart van de werkende vrouwen dan ook parttime werkt. Waarom zouden ze fulltime gaan werken als dat netto nauwelijks meer oplevert?
Het land waarin mensen met een minimumuitkering van zoveel regelingen gebruik kunnen maken, dat ze er niet aan moeten denken om te gaan werken…
We zitten in een pittige crisis, maar wel een die oplosbaar is: met ambitie. Ambitie wordt aangejaagd door het streven naar verbetering. Maar die verbetering moet je dan wel gegund worden. Wat hebben we aan een fiscaal regime dat iedere stimulans om jezelf te verbeteren, dempt?
Elimineer alle toeslagen, regelingen, kortingen en foute prikkels binnen het belastingstelsel. Verwerk alle besparingen daarvan in de inkomstenbelasting, zodat ieder gewerkt uur ook navenant oplevert. Hoe moeilijk kan het zijn?
Het is geschreven door Annemarie van Gaal, van "een dubbeltje op zijn kant", met Sjon
Zelf vind ik dat ze een punt heeft. Het zou moeten lonen om te werken en in te veel gevallen is dat niet zo. Mensen met een wat hoger inkomen (en nee, dan heb ik het niet over een ton per jaar) hebben vaak geen recht op toeslagen (met een beetje geluk wel kinderopvangtoeslag) waardoor ze onderaan de streep in sommige gevallen minder overhouden dan iemand die niet of weinig werkt. Dat klopt gewoon niet voor mijn gevoel.
Ben wel benieuwd hoe jullie hier over denken en wat jullie van het artikel vinden.
anoniem_160277 wijzigde dit bericht op 13-12-2013 15:32
Reden: Link werkt niet
Reden: Link werkt niet
% gewijzigd
maandag 3 februari 2014 om 13:43
quote:groteschnitzels schreef op 03 februari 2014 @ 11:52:
Inderdaad van horen zeggen. Maar daar waar rook is, daar is ook vuur. Dus er zal ook een kern van waarheid in zitten.
Jij vindt dat er weinig begrip voor is in Nederland? Waarom denk je het hele circus aan psychologen en psychiaters bestaansrecht heeft? Allemaal omdat er juist wél begrip is voor dit soort zaken. Volgens mij is dat hele circus de afgelopen dertig jaar juist explosief gegroeid.
Wat betreft het feit dat een schop onder de kont niet de oplossing en kortzichtig is, heb je misschien gelijk in. Maar de peperdure therapie is ook lang niet altijd de oplossing. Psychologen hoor je daar overigens niet over hoor, die factureren wel.
Ik zie het echt precies andersom.
Ik heb het al eerder geschreven: vroeger was er veel meer ruimte voor mensen die niet helemaal in het plaatje pasten, tegenwoordig moet iedereen maar een schop voor de kont. Tenzij je met een uitgebreid psychiatrisch rapport komt, dan is er ineens wel 'begrip'. Mede daardoor floreren psychiater- en psychologenpraktijken.
Mijn zoon kan niet fulltime naar school, dat kon hij al niet toen hij nog klein was, maar pas sinds hij zijn diagnose heeft is er eventueel een mogelijkheid om gedeeltelijk ontheffing van de leerplicht te krijgen.
Terwijl het zonder die diagnose ook gewoon hartstikke duidelijk was, maar ja, dan zouden we natuurlijk de boel wel es kunnen flessen hè?
Inderdaad van horen zeggen. Maar daar waar rook is, daar is ook vuur. Dus er zal ook een kern van waarheid in zitten.
Jij vindt dat er weinig begrip voor is in Nederland? Waarom denk je het hele circus aan psychologen en psychiaters bestaansrecht heeft? Allemaal omdat er juist wél begrip is voor dit soort zaken. Volgens mij is dat hele circus de afgelopen dertig jaar juist explosief gegroeid.
Wat betreft het feit dat een schop onder de kont niet de oplossing en kortzichtig is, heb je misschien gelijk in. Maar de peperdure therapie is ook lang niet altijd de oplossing. Psychologen hoor je daar overigens niet over hoor, die factureren wel.
Ik zie het echt precies andersom.
Ik heb het al eerder geschreven: vroeger was er veel meer ruimte voor mensen die niet helemaal in het plaatje pasten, tegenwoordig moet iedereen maar een schop voor de kont. Tenzij je met een uitgebreid psychiatrisch rapport komt, dan is er ineens wel 'begrip'. Mede daardoor floreren psychiater- en psychologenpraktijken.
Mijn zoon kan niet fulltime naar school, dat kon hij al niet toen hij nog klein was, maar pas sinds hij zijn diagnose heeft is er eventueel een mogelijkheid om gedeeltelijk ontheffing van de leerplicht te krijgen.
Terwijl het zonder die diagnose ook gewoon hartstikke duidelijk was, maar ja, dan zouden we natuurlijk de boel wel es kunnen flessen hè?
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 3 februari 2014 om 13:44
quote:jollie schreef op 03 februari 2014 @ 13:42:
[...]
Veertig uur in de week lijkt mij genoeg. Hoeveel uur werk jij in de week?
ik denk dat jij nog raar staat te kijken hoeveel uur ik per week gewerkt heb en dan heb ik nog niet eens de reisuren mee gerekend.
Ik werkte als alleen staande ouder 236uur per 4 weken.
[...]
Veertig uur in de week lijkt mij genoeg. Hoeveel uur werk jij in de week?
ik denk dat jij nog raar staat te kijken hoeveel uur ik per week gewerkt heb en dan heb ik nog niet eens de reisuren mee gerekend.
Ik werkte als alleen staande ouder 236uur per 4 weken.
maandag 3 februari 2014 om 13:45
maandag 3 februari 2014 om 13:48
quote:jollie schreef op 03 februari 2014 @ 13:45:
[...]
Maar je zit nu in de bijstand?
Binnenkort krijgen we een aanvulling van de bijstand van ¤130,- iets wat ik een aantal jaar geleden al had moeten doen,maar er te trots voor was, nu ik te veel moet betalen aan medicijnen zal ik wel moeten.
Maar goed ik heb dan ook recht op de kleding bank wat voor heen niet zo was en we het moesten doen van wat we kregen.
Wees blij dat je werkt en stop eens met dat gekift, ik wil zo met je ruilen incl de medicatie die ik dan niet meer hoef te slikken.
[...]
Maar je zit nu in de bijstand?
Binnenkort krijgen we een aanvulling van de bijstand van ¤130,- iets wat ik een aantal jaar geleden al had moeten doen,maar er te trots voor was, nu ik te veel moet betalen aan medicijnen zal ik wel moeten.
Maar goed ik heb dan ook recht op de kleding bank wat voor heen niet zo was en we het moesten doen van wat we kregen.
Wees blij dat je werkt en stop eens met dat gekift, ik wil zo met je ruilen incl de medicatie die ik dan niet meer hoef te slikken.
maandag 3 februari 2014 om 13:51
quote:jollie schreef op 03 februari 2014 @ 13:31:
[...]
Ik heb een normaal salaris en dat is bruto natuurlijk meer dan de bijstand. Netto wordt het een heel ander verhaal, want ik heb geen recht op toeslagen, kwijtscheldingen of andere voordeeltjes. Dan heb ik het nog niet eens over de reiskosten die ik kwijt ben om op mijn werk te komen. Onder de streep zijn de verschillen dan ook erg klein, zoals ook uit de vele berekeningen van deskundigen blijkt.
Tegenwoordig zit je ook al snel boven de salarisgrens voor sociale huurwoningen. Dan moet je huren in de vrije sector of kopen. Je woonlasten zijn dan ook gelijk een stuk hoger dan met een bijstandsuitkering.
Het netto-inkomen van een bijstandsmoeder met 2 kinderen scheelt helemaal niet veel met netto-modaal. Met een HBO-opleiding verdien je trouwens geen wereldsalaris. Denk je nu echt dat een verpleegkundige of onderwijzer met duizenden euro's netto in de maand naar huis gaan?
Misschien ben je ondertussen al een tijd uit het arbeidsproces, maar volgens mij heb je geen idee wat mensen netto op hun loonstrookje overhouden. Je zou er van schrikken!
Ik vind het trouwens een rare opmerking dat ik dan maar weer naar school moet gaan om zo nog meer te kunnen verdienen, zodat ik nog meer kan afdragen. Even een WO-studie naast mijn baan en bezigheden als mantelzorger, pffff. Het lijkt mij logischer om er eerst voor te zorgen dat werken weer lonend wordt en de overheidsuitgaven binnen de perken te houden.
En al dat vetgedrukte zou je oplossen door bijstandsgerechtigden tot een 'tegenprestatie' te dwingen?
Wat jij opnoemt is toch een heel ander probleem?
Ik vind sowieso dat die toeslagen veel geleidelijker minder zouden moeten worden als je inkomen omhoog gaat. En die inkomensgrens voor sociale huurwoningen, tja, die is ronduit belachelijk.
Maar nogmaals: dat staat los van het al of niet verlangen van een tegenprestatie door mensen met een bijstandsuitkering.
[...]
Ik heb een normaal salaris en dat is bruto natuurlijk meer dan de bijstand. Netto wordt het een heel ander verhaal, want ik heb geen recht op toeslagen, kwijtscheldingen of andere voordeeltjes. Dan heb ik het nog niet eens over de reiskosten die ik kwijt ben om op mijn werk te komen. Onder de streep zijn de verschillen dan ook erg klein, zoals ook uit de vele berekeningen van deskundigen blijkt.
Tegenwoordig zit je ook al snel boven de salarisgrens voor sociale huurwoningen. Dan moet je huren in de vrije sector of kopen. Je woonlasten zijn dan ook gelijk een stuk hoger dan met een bijstandsuitkering.
Het netto-inkomen van een bijstandsmoeder met 2 kinderen scheelt helemaal niet veel met netto-modaal. Met een HBO-opleiding verdien je trouwens geen wereldsalaris. Denk je nu echt dat een verpleegkundige of onderwijzer met duizenden euro's netto in de maand naar huis gaan?
Misschien ben je ondertussen al een tijd uit het arbeidsproces, maar volgens mij heb je geen idee wat mensen netto op hun loonstrookje overhouden. Je zou er van schrikken!
Ik vind het trouwens een rare opmerking dat ik dan maar weer naar school moet gaan om zo nog meer te kunnen verdienen, zodat ik nog meer kan afdragen. Even een WO-studie naast mijn baan en bezigheden als mantelzorger, pffff. Het lijkt mij logischer om er eerst voor te zorgen dat werken weer lonend wordt en de overheidsuitgaven binnen de perken te houden.
En al dat vetgedrukte zou je oplossen door bijstandsgerechtigden tot een 'tegenprestatie' te dwingen?
Wat jij opnoemt is toch een heel ander probleem?
Ik vind sowieso dat die toeslagen veel geleidelijker minder zouden moeten worden als je inkomen omhoog gaat. En die inkomensgrens voor sociale huurwoningen, tja, die is ronduit belachelijk.
Maar nogmaals: dat staat los van het al of niet verlangen van een tegenprestatie door mensen met een bijstandsuitkering.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 3 februari 2014 om 13:52
quote:groteschnitzels schreef op 03 februari 2014 @ 10:23:
[...]
Dat heb ik gehoord van iemand die het weet van een gezin met twee kinderen. Zij kregen ongeveer ¤ 15-1600 aan netto inkomen per maand inclusief toeslagen. Dat is toch veel te veel? Daarnaast kregen zij vrijstellingen voor hun gemeentelijke belastingen en mochten de kinderen gratis sporten en mochten zij voor een x bedrag aan sportkleding en materiaal kopen. En zo zijn er waarschijnlijk nog wel meer potjes waar zij gebruik van kunnen maken.
Als ik dan naar mijn eigen inkomen kijk, dan is het verschil niet meer zo groot. Want naast het feit dat ik geen toeslagen krijg en ik overal de volle bak voor moet betalen, heb ik ook nog de kosten om op mijn werk te komen. Het is nog wel lonend voor mij om te werken, maar het zou mijns inziens lonender moeten zijn. Er mag van mij significant verschil in inkomen zijn tussen mensen die werken en mensen die niet werken.
.Ik vind zelf ook dat werken beloond mag worden en het verschil tussen werkenden en uitkering mag best wel groter zijn.
[...]
Dat heb ik gehoord van iemand die het weet van een gezin met twee kinderen. Zij kregen ongeveer ¤ 15-1600 aan netto inkomen per maand inclusief toeslagen. Dat is toch veel te veel? Daarnaast kregen zij vrijstellingen voor hun gemeentelijke belastingen en mochten de kinderen gratis sporten en mochten zij voor een x bedrag aan sportkleding en materiaal kopen. En zo zijn er waarschijnlijk nog wel meer potjes waar zij gebruik van kunnen maken.
Als ik dan naar mijn eigen inkomen kijk, dan is het verschil niet meer zo groot. Want naast het feit dat ik geen toeslagen krijg en ik overal de volle bak voor moet betalen, heb ik ook nog de kosten om op mijn werk te komen. Het is nog wel lonend voor mij om te werken, maar het zou mijns inziens lonender moeten zijn. Er mag van mij significant verschil in inkomen zijn tussen mensen die werken en mensen die niet werken.
.Ik vind zelf ook dat werken beloond mag worden en het verschil tussen werkenden en uitkering mag best wel groter zijn.
maandag 3 februari 2014 om 13:57
quote:saartjuhzes schreef op 03 februari 2014 @ 12:41:
[...]
Laat mensen 3 dagen per week nuttig werk doen. Verhoog hun uitkering met iets van 100 euro als ze ervoor kiezen 5 dagen per week nuttig werk te doen.
Verdringing lig ik niet zo wakker van. Voor sommige gemeentetaken ís gewoonweg geen geld meer. We moeten onze overheidskosten terugdringen. En klusjes laten doen door mensen die toch wel een uitkering krijgen ipv speciaal daar een heel bedrijf voor in huren is daar een mooie manier voor.
Ja je verstoort de arbeidsmarkt wel een beetje. Maar daar ontkom je niet aan, de uitvinding van robots of het bepalen van een minimumloon verstoort de arbeidsmarkt ook.
Waar aan de ene kant werkzaamheden verdwijnen omdat er geen geld meer voor is komen er aan de andere kant weer taken voor de gemeente bij. Een cyber security officer had een gemeente 10 jaar geleden niet nodig, nu wel.
Er is geld genoeg voor, we willen er alleen geen geld aan uitgeven.
Ik vind het idioot om het terugdringen van de overheidskosten af te wentelen op mensen die een uitkering krijgen. Als we echt vinden dat die klussen gedaan moeten worden dan gaan de belastingen dus omhoog waardoor het werk gewoon als baan uitgevoerd kan worden. Dan betalen we met zijn allen voor het uitvoeren van de klussen.
Of we willen er niet voor betalen en verplichten heel Nederland, ook mensen met een baan, om een dag in de week onbetaald te gaan werken. Lijkt me.
[...]
Laat mensen 3 dagen per week nuttig werk doen. Verhoog hun uitkering met iets van 100 euro als ze ervoor kiezen 5 dagen per week nuttig werk te doen.
Verdringing lig ik niet zo wakker van. Voor sommige gemeentetaken ís gewoonweg geen geld meer. We moeten onze overheidskosten terugdringen. En klusjes laten doen door mensen die toch wel een uitkering krijgen ipv speciaal daar een heel bedrijf voor in huren is daar een mooie manier voor.
Ja je verstoort de arbeidsmarkt wel een beetje. Maar daar ontkom je niet aan, de uitvinding van robots of het bepalen van een minimumloon verstoort de arbeidsmarkt ook.
Waar aan de ene kant werkzaamheden verdwijnen omdat er geen geld meer voor is komen er aan de andere kant weer taken voor de gemeente bij. Een cyber security officer had een gemeente 10 jaar geleden niet nodig, nu wel.
Er is geld genoeg voor, we willen er alleen geen geld aan uitgeven.
Ik vind het idioot om het terugdringen van de overheidskosten af te wentelen op mensen die een uitkering krijgen. Als we echt vinden dat die klussen gedaan moeten worden dan gaan de belastingen dus omhoog waardoor het werk gewoon als baan uitgevoerd kan worden. Dan betalen we met zijn allen voor het uitvoeren van de klussen.
Of we willen er niet voor betalen en verplichten heel Nederland, ook mensen met een baan, om een dag in de week onbetaald te gaan werken. Lijkt me.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
maandag 3 februari 2014 om 13:57
maandag 3 februari 2014 om 14:02
quote:Solomio schreef op 03 februari 2014 @ 13:51:
[...]
En al dat vetgedrukte zou je oplossen door bijstandsgerechtigden tot een 'tegenprestatie' te dwingen?
Wat jij opnoemt is toch een heel ander probleem?
Ik vind sowieso dat die toeslagen veel geleidelijker minder zouden moeten worden als je inkomen omhoog gaat. En die inkomensgrens voor sociale huurwoningen, tja, die is ronduit belachelijk.
Maar nogmaals: dat staat los van het al of niet verlangen van een tegenprestatie door mensen met een bijstandsuitkering.
+ 1
De lonen worden al jaren kunstmatig laag gehouden, maar dit is niet de schuld van de uitkeringsgerechtigden.Die tegenprestatie is alleen maar door de regering verzonnen om de aandacht af te leiden van hun onvermogen om dit probleem op te lossen. Ze hebben met succes mensen als Jollie het gevoel gegeven dat ze "half Nederland" moeten onderhouden.Wat natuurlijk grote onzin is, want slechts een klein deel van het belastinggeld gaat op aan bijstandsuitkeringen.
[...]
En al dat vetgedrukte zou je oplossen door bijstandsgerechtigden tot een 'tegenprestatie' te dwingen?
Wat jij opnoemt is toch een heel ander probleem?
Ik vind sowieso dat die toeslagen veel geleidelijker minder zouden moeten worden als je inkomen omhoog gaat. En die inkomensgrens voor sociale huurwoningen, tja, die is ronduit belachelijk.
Maar nogmaals: dat staat los van het al of niet verlangen van een tegenprestatie door mensen met een bijstandsuitkering.
+ 1
De lonen worden al jaren kunstmatig laag gehouden, maar dit is niet de schuld van de uitkeringsgerechtigden.Die tegenprestatie is alleen maar door de regering verzonnen om de aandacht af te leiden van hun onvermogen om dit probleem op te lossen. Ze hebben met succes mensen als Jollie het gevoel gegeven dat ze "half Nederland" moeten onderhouden.Wat natuurlijk grote onzin is, want slechts een klein deel van het belastinggeld gaat op aan bijstandsuitkeringen.
maandag 3 februari 2014 om 14:11
quote:meivogel schreef op 03 februari 2014 @ 13:27:
[...]
De grenzen worden steeds verlegd. Zoals kinderen die van het speciaal onderwijs nu ineens terug moeten naar het regulier onderwijs. Dat zou zogenaamd beter zijn voor die kinderen, maar eigenlijk is het natuurlijk een ordinaire bezuinigingsmaatregel. Zo'n bezuiniging kan best nodig zijn, maar noem het dan gewoon zo. Maar zoals ik al eerder schreef: dan zou er geen draagvlak voor zijn. Daarom moet je de groep waar het om gaat in een kwaad daglicht stellen en doen voorkomen dat ze potverteren op de zak van de belastingbetaler. Succes verzekerd!
Oké, nu begrijp ik beter wat jij en ronniemitchel bedoelen. Zoals jij het zegt, ben ik met je eens dat het een verkapte bezuinigingsmaatregel is.
Maar toch, bekijk het eens van een andere kant. Wie bepaalt of een kind wel of geen extra aandacht nodig heeft bij zijn of haar leerproces? Dat zijn waarschijnlijk de mensen die de extra aandacht moeten geven. En zonder bevooroordeeld te willen zijn, schat ik de kans erg klein in dat deze mensen zichzelf overbodig willen maken. Overigens bedoel ik hiermee niet dat deze mensen geen gelijk zouden kunnen hebben over of kinderen wel of geen extra aandacht nodig hebben. Ik wil enkel aangeven dat zij niet geheel onafhankelijk een oordeel kunnen vormen.
Als je met je auto naar de garage gaat bijvoorbeeld voor een (gratis) wintercheck, dan kun je er vergif op innemen dat er iets aan je auto gebeuren moet, niet noodzakelijk, dan wel preventief.
Om bovenstaande reden vind ik het niet erg dat de overheid kritischer is geworden ten aanzien van bepaalde zaken.
Is het overigens echt zo dat kinderen die extra aandacht nodig hebben nu of straks les (gaan) krijgen in reguliere klassen? Dat zou ik persoonlijk een slechte zaak vinden.
[...]
De grenzen worden steeds verlegd. Zoals kinderen die van het speciaal onderwijs nu ineens terug moeten naar het regulier onderwijs. Dat zou zogenaamd beter zijn voor die kinderen, maar eigenlijk is het natuurlijk een ordinaire bezuinigingsmaatregel. Zo'n bezuiniging kan best nodig zijn, maar noem het dan gewoon zo. Maar zoals ik al eerder schreef: dan zou er geen draagvlak voor zijn. Daarom moet je de groep waar het om gaat in een kwaad daglicht stellen en doen voorkomen dat ze potverteren op de zak van de belastingbetaler. Succes verzekerd!
Oké, nu begrijp ik beter wat jij en ronniemitchel bedoelen. Zoals jij het zegt, ben ik met je eens dat het een verkapte bezuinigingsmaatregel is.
Maar toch, bekijk het eens van een andere kant. Wie bepaalt of een kind wel of geen extra aandacht nodig heeft bij zijn of haar leerproces? Dat zijn waarschijnlijk de mensen die de extra aandacht moeten geven. En zonder bevooroordeeld te willen zijn, schat ik de kans erg klein in dat deze mensen zichzelf overbodig willen maken. Overigens bedoel ik hiermee niet dat deze mensen geen gelijk zouden kunnen hebben over of kinderen wel of geen extra aandacht nodig hebben. Ik wil enkel aangeven dat zij niet geheel onafhankelijk een oordeel kunnen vormen.
Als je met je auto naar de garage gaat bijvoorbeeld voor een (gratis) wintercheck, dan kun je er vergif op innemen dat er iets aan je auto gebeuren moet, niet noodzakelijk, dan wel preventief.
Om bovenstaande reden vind ik het niet erg dat de overheid kritischer is geworden ten aanzien van bepaalde zaken.
Is het overigens echt zo dat kinderen die extra aandacht nodig hebben nu of straks les (gaan) krijgen in reguliere klassen? Dat zou ik persoonlijk een slechte zaak vinden.
maandag 3 februari 2014 om 14:16
quote:Solomio schreef op 03 februari 2014 @ 13:51:
[...]
En al dat vetgedrukte zou je oplossen door bijstandsgerechtigden tot een 'tegenprestatie' te dwingen?
Wat jij opnoemt is toch een heel ander probleem?
Ik vind sowieso dat die toeslagen veel geleidelijker minder zouden moeten worden als je inkomen omhoog gaat. En die inkomensgrens voor sociale huurwoningen, tja, die is ronduit belachelijk.
Maar nogmaals: dat staat los van het al of niet verlangen van een tegenprestatie door mensen met een bijstandsuitkering.
Volgens mij is het een niet los te zien van het ander.
Het probleem is allereerst dat er geen of nauwelijks een financiële prikkel is om aan het werk te gaan. Dat is het bruto-netto en toeslagenverhaal. Daar moet iets gebeuren.
Omdat er geen financiële prikkel is, blijven er mensen thuiszitten die misschien wel kans zouden hebben op een baan. Er is een groep die echt geen zin heeft om aan de slag te gaan, ook niet toen de banen voor het oprapen lagen. Die moet je keihard aanpakken. Als je die mensen iedere dag om 8.00 uur op laat draven om graffiti te verwijderen o.i.d. dan zullen zij veel eerder gemotiveerd zijn om toch maar zelf op zoek te gaan naar werk dat hun beter aanstaat.
Ik heb zelf meegemaakt dat in een periode dat er geen personeel te krijgen was wij op zoek waren naar een oudere werknemer van 50+ voor licht magazijnwerk. Het was schandalig hoeveel "verplichte" sollicitaties we hebben ontvangen. Als je dan zo iemand uitnodigde voor een gesprek dan deed de sollicitant er werkelijk alles aan om niet te worden aangenomen. Echt die gevallen bestaan dus ook!
Ook voor bijstandsmoeders die bijna hun hele leven in de bijstand hebben gezeten en nu grote kinderen hebben, kan het geen kwaad een paar uurtjes vrijwilligerswerk te doen. Zo doe je iets terug voor de maatschappij die je al sinds jaar en dag onderhoudt. Dat vergroot ook het draagvlak bij de werkenden die voor die uitkering betalen.
Het verplichte vrijwilligerswerk zou dus maatwerk moeten zijn en ik kan mij voorstellen dat er groepen bijstandsgerechtigden zijn die daarvan vrijstelling krijgen.
Ik vind het overigens een heel slechte zaak dat moeders met kinderen tot 5 jaar geen sollicitatieplicht hebben. Straks ook niet met de nieuwe wetgeving. Tegenwoordig is het heel normaal voor moeders met kleine kinderen om parttime te werken, dus waarom zou een bijstandsmoeder geen parttime baantje kunnen aannemen?
Het is een belachelijke situatie dat als je op je 20e aan een kind begint, je de eerstvolgende 20 jaar (als je je volgende kinderen een beetje gunstig krijgt) niet meer zou hoeven solliciteren. Daarna kom je nooit meer aan de bak. Ik vind dat vrouwen (en de verwekkers van die kinderen) daar hun eigen verantwoordelijkheid in hebben. Je moet je kroost dus zelf zien te onderhouden als je daar normaal toe in staat bent. We hebben niet voor niets gesubsidieerde opvang in Nederland.
[...]
En al dat vetgedrukte zou je oplossen door bijstandsgerechtigden tot een 'tegenprestatie' te dwingen?
Wat jij opnoemt is toch een heel ander probleem?
Ik vind sowieso dat die toeslagen veel geleidelijker minder zouden moeten worden als je inkomen omhoog gaat. En die inkomensgrens voor sociale huurwoningen, tja, die is ronduit belachelijk.
Maar nogmaals: dat staat los van het al of niet verlangen van een tegenprestatie door mensen met een bijstandsuitkering.
Volgens mij is het een niet los te zien van het ander.
Het probleem is allereerst dat er geen of nauwelijks een financiële prikkel is om aan het werk te gaan. Dat is het bruto-netto en toeslagenverhaal. Daar moet iets gebeuren.
Omdat er geen financiële prikkel is, blijven er mensen thuiszitten die misschien wel kans zouden hebben op een baan. Er is een groep die echt geen zin heeft om aan de slag te gaan, ook niet toen de banen voor het oprapen lagen. Die moet je keihard aanpakken. Als je die mensen iedere dag om 8.00 uur op laat draven om graffiti te verwijderen o.i.d. dan zullen zij veel eerder gemotiveerd zijn om toch maar zelf op zoek te gaan naar werk dat hun beter aanstaat.
Ik heb zelf meegemaakt dat in een periode dat er geen personeel te krijgen was wij op zoek waren naar een oudere werknemer van 50+ voor licht magazijnwerk. Het was schandalig hoeveel "verplichte" sollicitaties we hebben ontvangen. Als je dan zo iemand uitnodigde voor een gesprek dan deed de sollicitant er werkelijk alles aan om niet te worden aangenomen. Echt die gevallen bestaan dus ook!
Ook voor bijstandsmoeders die bijna hun hele leven in de bijstand hebben gezeten en nu grote kinderen hebben, kan het geen kwaad een paar uurtjes vrijwilligerswerk te doen. Zo doe je iets terug voor de maatschappij die je al sinds jaar en dag onderhoudt. Dat vergroot ook het draagvlak bij de werkenden die voor die uitkering betalen.
Het verplichte vrijwilligerswerk zou dus maatwerk moeten zijn en ik kan mij voorstellen dat er groepen bijstandsgerechtigden zijn die daarvan vrijstelling krijgen.
Ik vind het overigens een heel slechte zaak dat moeders met kinderen tot 5 jaar geen sollicitatieplicht hebben. Straks ook niet met de nieuwe wetgeving. Tegenwoordig is het heel normaal voor moeders met kleine kinderen om parttime te werken, dus waarom zou een bijstandsmoeder geen parttime baantje kunnen aannemen?
Het is een belachelijke situatie dat als je op je 20e aan een kind begint, je de eerstvolgende 20 jaar (als je je volgende kinderen een beetje gunstig krijgt) niet meer zou hoeven solliciteren. Daarna kom je nooit meer aan de bak. Ik vind dat vrouwen (en de verwekkers van die kinderen) daar hun eigen verantwoordelijkheid in hebben. Je moet je kroost dus zelf zien te onderhouden als je daar normaal toe in staat bent. We hebben niet voor niets gesubsidieerde opvang in Nederland.
maandag 3 februari 2014 om 14:20
quote:merano schreef op 03 februari 2014 @ 13:57:
[...]
Er is geld genoeg voor, we willen er alleen geen geld aan uitgeven.
Ik vind het idioot om het terugdringen van de overheidskosten af te wentelen op mensen die een uitkering krijgen. Als we echt vinden dat die klussen gedaan moeten worden dan gaan de belastingen dus omhoog waardoor het werk gewoon als baan uitgevoerd kan worden. Dan betalen we met zijn allen voor het uitvoeren van de klussen.
Of we willen er niet voor betalen en verplichten heel Nederland, ook mensen met een baan, om een dag in de week onbetaald te gaan werken. Lijkt me.Dus mensen met een baan die al overal aan meebetalen door de de torenhoge belastingen in Nederland, moeten nog een extra dag in de week onbetaald werk verrichten? Volgens mij leveren zij via hun belastingen al een meer dan voldoende bijdrage.
[...]
Er is geld genoeg voor, we willen er alleen geen geld aan uitgeven.
Ik vind het idioot om het terugdringen van de overheidskosten af te wentelen op mensen die een uitkering krijgen. Als we echt vinden dat die klussen gedaan moeten worden dan gaan de belastingen dus omhoog waardoor het werk gewoon als baan uitgevoerd kan worden. Dan betalen we met zijn allen voor het uitvoeren van de klussen.
Of we willen er niet voor betalen en verplichten heel Nederland, ook mensen met een baan, om een dag in de week onbetaald te gaan werken. Lijkt me.Dus mensen met een baan die al overal aan meebetalen door de de torenhoge belastingen in Nederland, moeten nog een extra dag in de week onbetaald werk verrichten? Volgens mij leveren zij via hun belastingen al een meer dan voldoende bijdrage.
maandag 3 februari 2014 om 14:25
quote:groteschnitzels schreef op 03 februari 2014 @ 14:11:
[...]
Is het overigens echt zo dat kinderen die extra aandacht nodig hebben nu of straks les (gaan) krijgen in reguliere klassen? Dat zou ik persoonlijk een slechte zaak vinden.
Is een ander onderwerp, maar ja, dit is wel de bedoeling.
Wet op het Passend Onderwijs.
[...]
Is het overigens echt zo dat kinderen die extra aandacht nodig hebben nu of straks les (gaan) krijgen in reguliere klassen? Dat zou ik persoonlijk een slechte zaak vinden.
Is een ander onderwerp, maar ja, dit is wel de bedoeling.
Wet op het Passend Onderwijs.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 3 februari 2014 om 14:28
quote:Solomio schreef op 03 februari 2014 @ 13:43:
[...]
Ik zie het echt precies andersom.
Ik heb het al eerder geschreven: vroeger was er veel meer ruimte voor mensen die niet helemaal in het plaatje pasten, tegenwoordig moet iedereen maar een schop voor de kont. Tenzij je met een uitgebreid psychiatrisch rapport komt, dan is er ineens wel 'begrip'. Mede daardoor floreren psychiater- en psychologenpraktijken.
Mijn zoon kan niet fulltime naar school, dat kon hij al niet toen hij nog klein was, maar pas sinds hij zijn diagnose heeft is er eventueel een mogelijkheid om gedeeltelijk ontheffing van de leerplicht te krijgen.
Terwijl het zonder die diagnose ook gewoon hartstikke duidelijk was, maar ja, dan zouden we natuurlijk de boel wel es kunnen flessen hè?
Ja, zo kun je er ook tegen aan kijken natuurlijk. Dat is het leuke van een discussie. Dat je ziet dat alles meerdere kanten heeft en dat eigenlijk overal wel wat voor te zeggen is.
Vervelend voor je dat je zoon er psychisch zo aan toe is. Dat de diagnose voor jou overduidelijk is, wil overigens niet zeggen dat het voor iedereen overduidelijk is. Onwetende mensen zijn vaak argwanend en ik ben dat zelf ook. Waarschijnlijk in veel gevallen onterecht, maar misbruik van wat dan ook erger ik mij mateloos aan. Vooral de afstraffing daarvan als misbruik geconstateerd wordt.
[...]
Ik zie het echt precies andersom.
Ik heb het al eerder geschreven: vroeger was er veel meer ruimte voor mensen die niet helemaal in het plaatje pasten, tegenwoordig moet iedereen maar een schop voor de kont. Tenzij je met een uitgebreid psychiatrisch rapport komt, dan is er ineens wel 'begrip'. Mede daardoor floreren psychiater- en psychologenpraktijken.
Mijn zoon kan niet fulltime naar school, dat kon hij al niet toen hij nog klein was, maar pas sinds hij zijn diagnose heeft is er eventueel een mogelijkheid om gedeeltelijk ontheffing van de leerplicht te krijgen.
Terwijl het zonder die diagnose ook gewoon hartstikke duidelijk was, maar ja, dan zouden we natuurlijk de boel wel es kunnen flessen hè?
Ja, zo kun je er ook tegen aan kijken natuurlijk. Dat is het leuke van een discussie. Dat je ziet dat alles meerdere kanten heeft en dat eigenlijk overal wel wat voor te zeggen is.
Vervelend voor je dat je zoon er psychisch zo aan toe is. Dat de diagnose voor jou overduidelijk is, wil overigens niet zeggen dat het voor iedereen overduidelijk is. Onwetende mensen zijn vaak argwanend en ik ben dat zelf ook. Waarschijnlijk in veel gevallen onterecht, maar misbruik van wat dan ook erger ik mij mateloos aan. Vooral de afstraffing daarvan als misbruik geconstateerd wordt.
maandag 3 februari 2014 om 14:33
quote:meivogel schreef op 03 februari 2014 @ 14:02:
[...]
+ 1
De lonen worden al jaren kunstmatig laag gehouden, maar dit is niet de schuld van de uitkeringsgerechtigden.Die tegenprestatie is alleen maar door de regering verzonnen om de aandacht af te leiden van hun onvermogen om dit probleem op te lossen. Ze hebben met succes mensen als Jollie het gevoel gegeven dat ze "half Nederland" moeten onderhouden.Wat natuurlijk grote onzin is, want slechts een klein deel van het belastinggeld gaat op aan bijstandsuitkeringen.+1
[...]
+ 1
De lonen worden al jaren kunstmatig laag gehouden, maar dit is niet de schuld van de uitkeringsgerechtigden.Die tegenprestatie is alleen maar door de regering verzonnen om de aandacht af te leiden van hun onvermogen om dit probleem op te lossen. Ze hebben met succes mensen als Jollie het gevoel gegeven dat ze "half Nederland" moeten onderhouden.Wat natuurlijk grote onzin is, want slechts een klein deel van het belastinggeld gaat op aan bijstandsuitkeringen.+1
maandag 3 februari 2014 om 14:33
quote:jollie schreef op 03 februari 2014 @ 14:16:
[...]
Omdat er geen financiële prikkel is, blijven er mensen thuiszitten die misschien wel kans zouden hebben op een baan. Er is een groep die echt geen zin heeft om aan de slag te gaan, ook niet toen de banen voor het oprapen lagen. Die moet je keihard aanpakken. Als je die mensen iedere dag om 8.00 uur op laat draven om graffiti te verwijderen o.i.d. dan zullen zij veel eerder gemotiveerd zijn om toch maar zelf op zoek te gaan naar werk dat hun beter aanstaat.
Weet je, het wordt inmiddels een herhaling van zetten en we zullen het oneens blijven.
Zo lang ik leef (bijna 50 jaar inmiddels) zijn er altijd werklozen geweest. Soms wat meer, soms wat minder, maar er was nooit genoeg werk voor iedereen. Dat schijnt voor een goede economie ook nodig te zijn, een bepaald percentage werkloosheid.
Ik ben dan blij voor die mensen zonder werk, dat ze blij zijn dat ze geen werk hebben en dat ze de schaarse banen overlaten aan de mensen die wel graag een betaalde baan willen. Als er een bepaald percentage werklozen altijd is, laat dat dan de mensen zijn die prima zonder baan kunnen.
Of, en daar zou ik voor pleiten, ga arbeid eerlijker verdelen.
Mensen die vol trots melden dat ze 60 uur per week werken zouden wat mij betreft verplicht mogen worden om tenminste 20 uur minder te gaan werken en daarvoor iemand anders in dienst te nemen, zodat er weer een (halve) werkloze minder is.
Het gaat allemaal om eerlijker verdeling: er is een berg werk en er is een berg mensen. Al die mensen zouden in de ideale samenleving met elkaar al dat werk verrichten. Kom je mss op een gemiddelde werkweek van 30 uur ofzo.
Nu zijn er altijd mensen die graag wat meer doen, en er zijn mensen die graag wat minder doen, dat is allemaal prima, zolang die eerlijke verdeling maar redelijk in het oog gehouden wordt.
Qua geld kun je een vergelijkbare redenering maken.
[...]
Omdat er geen financiële prikkel is, blijven er mensen thuiszitten die misschien wel kans zouden hebben op een baan. Er is een groep die echt geen zin heeft om aan de slag te gaan, ook niet toen de banen voor het oprapen lagen. Die moet je keihard aanpakken. Als je die mensen iedere dag om 8.00 uur op laat draven om graffiti te verwijderen o.i.d. dan zullen zij veel eerder gemotiveerd zijn om toch maar zelf op zoek te gaan naar werk dat hun beter aanstaat.
Weet je, het wordt inmiddels een herhaling van zetten en we zullen het oneens blijven.
Zo lang ik leef (bijna 50 jaar inmiddels) zijn er altijd werklozen geweest. Soms wat meer, soms wat minder, maar er was nooit genoeg werk voor iedereen. Dat schijnt voor een goede economie ook nodig te zijn, een bepaald percentage werkloosheid.
Ik ben dan blij voor die mensen zonder werk, dat ze blij zijn dat ze geen werk hebben en dat ze de schaarse banen overlaten aan de mensen die wel graag een betaalde baan willen. Als er een bepaald percentage werklozen altijd is, laat dat dan de mensen zijn die prima zonder baan kunnen.
Of, en daar zou ik voor pleiten, ga arbeid eerlijker verdelen.
Mensen die vol trots melden dat ze 60 uur per week werken zouden wat mij betreft verplicht mogen worden om tenminste 20 uur minder te gaan werken en daarvoor iemand anders in dienst te nemen, zodat er weer een (halve) werkloze minder is.
Het gaat allemaal om eerlijker verdeling: er is een berg werk en er is een berg mensen. Al die mensen zouden in de ideale samenleving met elkaar al dat werk verrichten. Kom je mss op een gemiddelde werkweek van 30 uur ofzo.
Nu zijn er altijd mensen die graag wat meer doen, en er zijn mensen die graag wat minder doen, dat is allemaal prima, zolang die eerlijke verdeling maar redelijk in het oog gehouden wordt.
Qua geld kun je een vergelijkbare redenering maken.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 3 februari 2014 om 14:34
quote:groteschnitzels schreef op 03 februari 2014 @ 14:11:
[...]
Oké, nu begrijp ik beter wat jij en ronniemitchel bedoelen. Zoals jij het zegt, ben ik met je eens dat het een verkapte bezuinigingsmaatregel is.
Maar toch, bekijk het eens van een andere kant. Wie bepaalt of een kind wel of geen extra aandacht nodig heeft bij zijn of haar leerproces? Dat zijn waarschijnlijk de mensen die de extra aandacht moeten geven. En zonder bevooroordeeld te willen zijn, schat ik de kans erg klein in dat deze mensen zichzelf overbodig willen maken. Overigens bedoel ik hiermee niet dat deze mensen geen gelijk zouden kunnen hebben over of kinderen wel of geen extra aandacht nodig hebben. Ik wil enkel aangeven dat zij niet geheel onafhankelijk een oordeel kunnen vormen.
Als je met je auto naar de garage gaat bijvoorbeeld voor een (gratis) wintercheck, dan kun je er vergif op innemen dat er iets aan je auto gebeuren moet, niet noodzakelijk, dan wel preventief.
Om bovenstaande reden vind ik het niet erg dat de overheid kritischer is geworden ten aanzien van bepaalde zaken.
Is het overigens echt zo dat kinderen die extra aandacht nodig hebben nu of straks les (gaan) krijgen in reguliere klassen? Dat zou ik persoonlijk een slechte zaak vinden.
Dat is het plan. en zoals het er nu naar uitziet, zullen de klassen niet kleiner worden en komt er ook geen extra ondersteuning.
Voor wat betreft de diagnose moet je het zo zien: ik heb een kind dat dyslectisch is. Lang niet zo ernstig dus als bijvoorbeeld een autistische stoornis, maar wel een probleem bij het leren. Nu is het heus niet zo, dat ik gewoon even langs een psycholoog kon lopen voor een verklaring. De leerkracht heeft het probleem geconstateerd, daarna de remedial teacher. Ze heeft interne en externe begeleiding gehad, door verschillende mensen. Uiteindelijk heeft ze de officiële test gedaan. Een psycholoog gooit normaal gesproken echt niet zijn naam te grabbel door daarmee te sjoemelen. Met andere woorden: het gaat allemaal niet zomaar, rond een kind zijn veel mensen die al iets geconstateerd hebben voordat je in het hulpcircuit terecht komt.
Je moet het zo zien: heel vroeger waren er weinig tot geen artsen, maar dat wilde niet zeggen dat mensen niet ziek waren. Tot ongeveer een halve eeuw geleden was psychische hulp lang niet voor iedereen weggelegd, maar dat wilde niet zeggen dat mensen geen psychische problemen hadden. Vaak werden ze opgesloten of ze sleten hun dagen thuis. In veel gevallen konden ze ook niet werken en werden onderhouden door hun familie. In het ergste geval kwamen ze aan de bedelstaf.
[...]
Oké, nu begrijp ik beter wat jij en ronniemitchel bedoelen. Zoals jij het zegt, ben ik met je eens dat het een verkapte bezuinigingsmaatregel is.
Maar toch, bekijk het eens van een andere kant. Wie bepaalt of een kind wel of geen extra aandacht nodig heeft bij zijn of haar leerproces? Dat zijn waarschijnlijk de mensen die de extra aandacht moeten geven. En zonder bevooroordeeld te willen zijn, schat ik de kans erg klein in dat deze mensen zichzelf overbodig willen maken. Overigens bedoel ik hiermee niet dat deze mensen geen gelijk zouden kunnen hebben over of kinderen wel of geen extra aandacht nodig hebben. Ik wil enkel aangeven dat zij niet geheel onafhankelijk een oordeel kunnen vormen.
Als je met je auto naar de garage gaat bijvoorbeeld voor een (gratis) wintercheck, dan kun je er vergif op innemen dat er iets aan je auto gebeuren moet, niet noodzakelijk, dan wel preventief.
Om bovenstaande reden vind ik het niet erg dat de overheid kritischer is geworden ten aanzien van bepaalde zaken.
Is het overigens echt zo dat kinderen die extra aandacht nodig hebben nu of straks les (gaan) krijgen in reguliere klassen? Dat zou ik persoonlijk een slechte zaak vinden.
Dat is het plan. en zoals het er nu naar uitziet, zullen de klassen niet kleiner worden en komt er ook geen extra ondersteuning.
Voor wat betreft de diagnose moet je het zo zien: ik heb een kind dat dyslectisch is. Lang niet zo ernstig dus als bijvoorbeeld een autistische stoornis, maar wel een probleem bij het leren. Nu is het heus niet zo, dat ik gewoon even langs een psycholoog kon lopen voor een verklaring. De leerkracht heeft het probleem geconstateerd, daarna de remedial teacher. Ze heeft interne en externe begeleiding gehad, door verschillende mensen. Uiteindelijk heeft ze de officiële test gedaan. Een psycholoog gooit normaal gesproken echt niet zijn naam te grabbel door daarmee te sjoemelen. Met andere woorden: het gaat allemaal niet zomaar, rond een kind zijn veel mensen die al iets geconstateerd hebben voordat je in het hulpcircuit terecht komt.
Je moet het zo zien: heel vroeger waren er weinig tot geen artsen, maar dat wilde niet zeggen dat mensen niet ziek waren. Tot ongeveer een halve eeuw geleden was psychische hulp lang niet voor iedereen weggelegd, maar dat wilde niet zeggen dat mensen geen psychische problemen hadden. Vaak werden ze opgesloten of ze sleten hun dagen thuis. In veel gevallen konden ze ook niet werken en werden onderhouden door hun familie. In het ergste geval kwamen ze aan de bedelstaf.
maandag 3 februari 2014 om 14:35
quote:groteschnitzels schreef op 03 februari 2014 @ 14:28:
[...]
Ja, zo kun je er ook tegen aan kijken natuurlijk. Dat is het leuke van een discussie. Dat je ziet dat alles meerdere kanten heeft en dat eigenlijk overal wel wat voor te zeggen is.
Vervelend voor je dat je zoon er psychisch zo aan toe is. Dat de diagnose voor jou overduidelijk is, wil overigens niet zeggen dat het voor iedereen overduidelijk is. Onwetende mensen zijn vaak argwanend en ik ben dat zelf ook. Waarschijnlijk in veel gevallen onterecht, maar misbruik van wat dan ook erger ik mij mateloos aan. Vooral de afstraffing daarvan als misbruik geconstateerd wordt.
En inmiddels leven wij in een samenleving waar alle regeltjes ingegeven zijn door wantrouwen. Je moet eerst maar es bewijzen dat je de boel niet flest, voordat je op je mooie blauwe ogen geloofd wordt.
En dat werkt door in al dit soort discussies, want ach en wee, er zijn mensen die niet willen werken, te erg gewoon.
[...]
Ja, zo kun je er ook tegen aan kijken natuurlijk. Dat is het leuke van een discussie. Dat je ziet dat alles meerdere kanten heeft en dat eigenlijk overal wel wat voor te zeggen is.
Vervelend voor je dat je zoon er psychisch zo aan toe is. Dat de diagnose voor jou overduidelijk is, wil overigens niet zeggen dat het voor iedereen overduidelijk is. Onwetende mensen zijn vaak argwanend en ik ben dat zelf ook. Waarschijnlijk in veel gevallen onterecht, maar misbruik van wat dan ook erger ik mij mateloos aan. Vooral de afstraffing daarvan als misbruik geconstateerd wordt.
En inmiddels leven wij in een samenleving waar alle regeltjes ingegeven zijn door wantrouwen. Je moet eerst maar es bewijzen dat je de boel niet flest, voordat je op je mooie blauwe ogen geloofd wordt.
En dat werkt door in al dit soort discussies, want ach en wee, er zijn mensen die niet willen werken, te erg gewoon.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 3 februari 2014 om 14:38
maandag 3 februari 2014 om 14:40
quote:Solomio schreef op 03 februari 2014 @ 14:33:
[...]
Weet je, het wordt inmiddels een herhaling van zetten en we zullen het oneens blijven.
Zo lang ik leef (bijna 50 jaar inmiddels) zijn er altijd werklozen geweest. Soms wat meer, soms wat minder, maar er was nooit genoeg werk voor iedereen. Dat schijnt voor een goede economie ook nodig te zijn, een bepaald percentage werkloosheid.
Ik ben dan blij voor die mensen zonder werk, dat ze blij zijn dat ze geen werk hebben en dat ze de schaarse banen overlaten aan de mensen die wel graag een betaalde baan willen. Als er een bepaald percentage werklozen altijd is, laat dat dan de mensen zijn die prima zonder baan kunnen.
Of, en daar zou ik voor pleiten, ga arbeid eerlijker verdelen.
Mensen die vol trots melden dat ze 60 uur per week werken zouden wat mij betreft verplicht mogen worden om tenminste 20 uur minder te gaan werken en daarvoor iemand anders in dienst te nemen, zodat er weer een (halve) werkloze minder is.
Het gaat allemaal om eerlijker verdeling: er is een berg werk en er is een berg mensen. Al die mensen zouden in de ideale samenleving met elkaar al dat werk verrichten. Kom je mss op een gemiddelde werkweek van 30 uur ofzo.
Nu zijn er altijd mensen die graag wat meer doen, en er zijn mensen die graag wat minder doen, dat is allemaal prima, zolang die eerlijke verdeling maar redelijk in het oog gehouden wordt.
Qua geld kun je een vergelijkbare redenering maken.
Wij zullen het inderdaad nooit eens worden omdat wij de zaak allebei vanuit een andere positie bekijken.
Je redenering dat het werk eerlijker verdeeld moet worden gaat niet helemaal op. Degene met een uitkering die echt niet wil werken, gaat ook dat opgedeelde vrijkomende werk niet doen. Dus dan zul je toch maatregelen moeten nemen.
[...]
Weet je, het wordt inmiddels een herhaling van zetten en we zullen het oneens blijven.
Zo lang ik leef (bijna 50 jaar inmiddels) zijn er altijd werklozen geweest. Soms wat meer, soms wat minder, maar er was nooit genoeg werk voor iedereen. Dat schijnt voor een goede economie ook nodig te zijn, een bepaald percentage werkloosheid.
Ik ben dan blij voor die mensen zonder werk, dat ze blij zijn dat ze geen werk hebben en dat ze de schaarse banen overlaten aan de mensen die wel graag een betaalde baan willen. Als er een bepaald percentage werklozen altijd is, laat dat dan de mensen zijn die prima zonder baan kunnen.
Of, en daar zou ik voor pleiten, ga arbeid eerlijker verdelen.
Mensen die vol trots melden dat ze 60 uur per week werken zouden wat mij betreft verplicht mogen worden om tenminste 20 uur minder te gaan werken en daarvoor iemand anders in dienst te nemen, zodat er weer een (halve) werkloze minder is.
Het gaat allemaal om eerlijker verdeling: er is een berg werk en er is een berg mensen. Al die mensen zouden in de ideale samenleving met elkaar al dat werk verrichten. Kom je mss op een gemiddelde werkweek van 30 uur ofzo.
Nu zijn er altijd mensen die graag wat meer doen, en er zijn mensen die graag wat minder doen, dat is allemaal prima, zolang die eerlijke verdeling maar redelijk in het oog gehouden wordt.
Qua geld kun je een vergelijkbare redenering maken.
Wij zullen het inderdaad nooit eens worden omdat wij de zaak allebei vanuit een andere positie bekijken.
Je redenering dat het werk eerlijker verdeeld moet worden gaat niet helemaal op. Degene met een uitkering die echt niet wil werken, gaat ook dat opgedeelde vrijkomende werk niet doen. Dus dan zul je toch maatregelen moeten nemen.
maandag 3 februari 2014 om 14:52
quote:jollie schreef op 03 februari 2014 @ 14:40:
[...]
Wij zullen het inderdaad nooit eens worden omdat wij de zaak allebei vanuit een andere positie bekijken.
Je redenering dat het werk eerlijker verdeeld moet worden gaat niet helemaal op. Degene met een uitkering die echt niet wil werken, gaat ook dat opgedeelde vrijkomende werk niet doen. Dus dan zul je toch maatregelen moeten nemen.
Ik woon in een woongemeenschap. In principe zorgen we met z'n allen dat de boel hier draaiende blijft.
En ook hier zijn mensen die niet meedoen, terwijl ze er nog wel bewust voor gekozen hebben om hier te gaan wonen.
Ik zie het gebeuren en ik heb er verder geen last van, want met degenen die wel meedoen krijgen we het prima voor elkaar om alles in orde te houden.
Dat er mensen zijn die niet meedoen zul je houden, pas als dat er teveel worden stort de boel in.
En als iedereen nu doet wat ie kan, komt het best in orde.
Ja, sommigen doen niet mee, het zij zo.
[...]
Wij zullen het inderdaad nooit eens worden omdat wij de zaak allebei vanuit een andere positie bekijken.
Je redenering dat het werk eerlijker verdeeld moet worden gaat niet helemaal op. Degene met een uitkering die echt niet wil werken, gaat ook dat opgedeelde vrijkomende werk niet doen. Dus dan zul je toch maatregelen moeten nemen.
Ik woon in een woongemeenschap. In principe zorgen we met z'n allen dat de boel hier draaiende blijft.
En ook hier zijn mensen die niet meedoen, terwijl ze er nog wel bewust voor gekozen hebben om hier te gaan wonen.
Ik zie het gebeuren en ik heb er verder geen last van, want met degenen die wel meedoen krijgen we het prima voor elkaar om alles in orde te houden.
Dat er mensen zijn die niet meedoen zul je houden, pas als dat er teveel worden stort de boel in.
En als iedereen nu doet wat ie kan, komt het best in orde.
Ja, sommigen doen niet mee, het zij zo.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
