Actueel
alle pijlers
Ambitieloos - Nivellering van de lagere inkomens
vrijdag 13 december 2013 om 15:31
Onderstaand artikel las ik vandaag:
Veel media berichten over de nivellering van de topinkomens en de gevolgen daarvan voor de ambitie. Maar staan we ook stil bij de nivellering van de lage inkomens en wat dát doet met de ambitie van Nederland?
De opnames van het laatste seizoen van het RTL-televisieprogramma ‘Een Dubbeltje Op Zijn Kant’, waarin ik gezinnen uit de financiële problemen help, zijn net afgelopen. Meestal bezuinigen de gezinnen in financiële problemen al op alle kostenposten. Daar valt weinig eer te behalen. Maar aan de inkomstenkant kan vaak nog wel het een en ander verbeterd worden.
Meestal probeer ik gezinnen tot meer inkomsten te bewegen: ‘Waarom gaan jullie niet allebei werken?’, ‘Waarom ga je geen veertig uur werken?’ Of: ‘Je kunt er best een bijbaan bijnemen.’ Het meestgehoorde antwoord dit laatste seizoen was: ‘Nee, ik kan niet meer werken, want dan verlies ik mijn toeslagen.’ Of deze: ‘Dat heb ik uitgerekend, maar dan hou ik maar ¤ 150 netto per maand over en daar ga ik natuurlijk niet acht uur per week extra voor werken.’
Om helemaal gek van te worden. Hoezo geef je je ambitie geen kans en laat je je tegenhouden door fiscale argumenten? Vorige week kreeg ik een mail van een jongen die eindelijk, na veel moeite, een arbeidscontract had gekregen voor 40 uur per week. Hij verdient het minimumloon en vroeg zich af of hij niet beter aan zijn baas kon vragen om 36 uur te gaan werken in plaats van 40 uur, want hij had uitgezocht dat je bij een werkweek van 36 uur ¤ 9,47 per uur krijgt en bij een werkweek van 40 uur ¤ 8,53 per uur. In beide gevallen krijg je dus ¤ 341 per week, ongeacht of je nu 36 of 40 uur werkt. Dus wat levert vier uur extra werken dan nog op?
Ja, dit is Nederland, het land dat iedere vorm van ambitie door zijn fiscale regime, compleet ontmoedigt. Het land met een belastingvoordeel als je een niet-werkende partner hebt, waar een gewerkt uur in een parttimebaan netto meer oplevert dan een uur in een fulltimebaan, waardoor driekwart van de werkende vrouwen dan ook parttime werkt. Waarom zouden ze fulltime gaan werken als dat netto nauwelijks meer oplevert?
Het land waarin mensen met een minimumuitkering van zoveel regelingen gebruik kunnen maken, dat ze er niet aan moeten denken om te gaan werken…
We zitten in een pittige crisis, maar wel een die oplosbaar is: met ambitie. Ambitie wordt aangejaagd door het streven naar verbetering. Maar die verbetering moet je dan wel gegund worden. Wat hebben we aan een fiscaal regime dat iedere stimulans om jezelf te verbeteren, dempt?
Elimineer alle toeslagen, regelingen, kortingen en foute prikkels binnen het belastingstelsel. Verwerk alle besparingen daarvan in de inkomstenbelasting, zodat ieder gewerkt uur ook navenant oplevert. Hoe moeilijk kan het zijn?
Het is geschreven door Annemarie van Gaal, van "een dubbeltje op zijn kant", met Sjon
Zelf vind ik dat ze een punt heeft. Het zou moeten lonen om te werken en in te veel gevallen is dat niet zo. Mensen met een wat hoger inkomen (en nee, dan heb ik het niet over een ton per jaar) hebben vaak geen recht op toeslagen (met een beetje geluk wel kinderopvangtoeslag) waardoor ze onderaan de streep in sommige gevallen minder overhouden dan iemand die niet of weinig werkt. Dat klopt gewoon niet voor mijn gevoel.
Ben wel benieuwd hoe jullie hier over denken en wat jullie van het artikel vinden.
Veel media berichten over de nivellering van de topinkomens en de gevolgen daarvan voor de ambitie. Maar staan we ook stil bij de nivellering van de lage inkomens en wat dát doet met de ambitie van Nederland?
De opnames van het laatste seizoen van het RTL-televisieprogramma ‘Een Dubbeltje Op Zijn Kant’, waarin ik gezinnen uit de financiële problemen help, zijn net afgelopen. Meestal bezuinigen de gezinnen in financiële problemen al op alle kostenposten. Daar valt weinig eer te behalen. Maar aan de inkomstenkant kan vaak nog wel het een en ander verbeterd worden.
Meestal probeer ik gezinnen tot meer inkomsten te bewegen: ‘Waarom gaan jullie niet allebei werken?’, ‘Waarom ga je geen veertig uur werken?’ Of: ‘Je kunt er best een bijbaan bijnemen.’ Het meestgehoorde antwoord dit laatste seizoen was: ‘Nee, ik kan niet meer werken, want dan verlies ik mijn toeslagen.’ Of deze: ‘Dat heb ik uitgerekend, maar dan hou ik maar ¤ 150 netto per maand over en daar ga ik natuurlijk niet acht uur per week extra voor werken.’
Om helemaal gek van te worden. Hoezo geef je je ambitie geen kans en laat je je tegenhouden door fiscale argumenten? Vorige week kreeg ik een mail van een jongen die eindelijk, na veel moeite, een arbeidscontract had gekregen voor 40 uur per week. Hij verdient het minimumloon en vroeg zich af of hij niet beter aan zijn baas kon vragen om 36 uur te gaan werken in plaats van 40 uur, want hij had uitgezocht dat je bij een werkweek van 36 uur ¤ 9,47 per uur krijgt en bij een werkweek van 40 uur ¤ 8,53 per uur. In beide gevallen krijg je dus ¤ 341 per week, ongeacht of je nu 36 of 40 uur werkt. Dus wat levert vier uur extra werken dan nog op?
Ja, dit is Nederland, het land dat iedere vorm van ambitie door zijn fiscale regime, compleet ontmoedigt. Het land met een belastingvoordeel als je een niet-werkende partner hebt, waar een gewerkt uur in een parttimebaan netto meer oplevert dan een uur in een fulltimebaan, waardoor driekwart van de werkende vrouwen dan ook parttime werkt. Waarom zouden ze fulltime gaan werken als dat netto nauwelijks meer oplevert?
Het land waarin mensen met een minimumuitkering van zoveel regelingen gebruik kunnen maken, dat ze er niet aan moeten denken om te gaan werken…
We zitten in een pittige crisis, maar wel een die oplosbaar is: met ambitie. Ambitie wordt aangejaagd door het streven naar verbetering. Maar die verbetering moet je dan wel gegund worden. Wat hebben we aan een fiscaal regime dat iedere stimulans om jezelf te verbeteren, dempt?
Elimineer alle toeslagen, regelingen, kortingen en foute prikkels binnen het belastingstelsel. Verwerk alle besparingen daarvan in de inkomstenbelasting, zodat ieder gewerkt uur ook navenant oplevert. Hoe moeilijk kan het zijn?
Het is geschreven door Annemarie van Gaal, van "een dubbeltje op zijn kant", met Sjon
Zelf vind ik dat ze een punt heeft. Het zou moeten lonen om te werken en in te veel gevallen is dat niet zo. Mensen met een wat hoger inkomen (en nee, dan heb ik het niet over een ton per jaar) hebben vaak geen recht op toeslagen (met een beetje geluk wel kinderopvangtoeslag) waardoor ze onderaan de streep in sommige gevallen minder overhouden dan iemand die niet of weinig werkt. Dat klopt gewoon niet voor mijn gevoel.
Ben wel benieuwd hoe jullie hier over denken en wat jullie van het artikel vinden.
anoniem_160277 wijzigde dit bericht op 13-12-2013 15:32
Reden: Link werkt niet
Reden: Link werkt niet
% gewijzigd
zondag 23 februari 2014 om 21:07
quote:merano schreef op 23 februari 2014 @ 15:27:
[...]
Tja, een betrekkelijk standaard woning zal in Amsterdam misschien een rijtjeshuis in Almere zijn of of een flat met drie slaapkamers. Maar als we onze middelen voor wonen een beetje goed besteden is het echt haalbaar dat iedereen minimaal op dat niveau prettig woont.
We moeten alleen de grond wat efficienter inzetten. Op de kavel van een villa kan ook ook een heel blok staan met voor iedereen die erin woont een stukje tuin. Vijf gezinnnen blij in plaats van een gezin. Het enige wat we daarvoor moeten doen is de bouw van die villa financieel onaantrekkelijker maken en de bouw van dat blok aantrekkelijker.
De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens en ondoordachte overheidsmaatregelen.
De bouw van een villa is financieel al onaantrekkelijker dan de bouw van een rijtjeswoning. De bouwkosten zijn namelijk al een stuk hoger en daarnaast heb je ook een groter perceel nodig. Wat is nu precies het probleem als er dan toch wat mensen zijn die graag vrijstaand willen wonen of een wat grotere tuin willen hebben?
Verder wordt bouwgrond in Nederland kunstmatig schaars gehouden, niet door de bevolkingsdichtheid maar vooral door strenge wetgeving op het gebied van ruimtelijke ordening. Dit leidt tot hoge grondprijzen, waardoor met name de wat grotere huizen op grotere percelen hier erg duur zijn in vergelijking met het nabije buitenland (Duitsland, België).
Het realiseren van betaalbare woningen doe je niet door villabewoners het leven zuur te maken, maar doe je o.a. door te zorgen voor voldoende aanbod van bouwgrond en door het bouwen van een huis wat eenvoudiger te maken (minder procedures en regels). Nu is bouwgrond jarenlang de melkkoe geweest van gemeenten: hoge vierkante meterprijzen die uiteindelijk worden betaald door huurders en kopers.
[...]
Tja, een betrekkelijk standaard woning zal in Amsterdam misschien een rijtjeshuis in Almere zijn of of een flat met drie slaapkamers. Maar als we onze middelen voor wonen een beetje goed besteden is het echt haalbaar dat iedereen minimaal op dat niveau prettig woont.
We moeten alleen de grond wat efficienter inzetten. Op de kavel van een villa kan ook ook een heel blok staan met voor iedereen die erin woont een stukje tuin. Vijf gezinnnen blij in plaats van een gezin. Het enige wat we daarvoor moeten doen is de bouw van die villa financieel onaantrekkelijker maken en de bouw van dat blok aantrekkelijker.
De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens en ondoordachte overheidsmaatregelen.
De bouw van een villa is financieel al onaantrekkelijker dan de bouw van een rijtjeswoning. De bouwkosten zijn namelijk al een stuk hoger en daarnaast heb je ook een groter perceel nodig. Wat is nu precies het probleem als er dan toch wat mensen zijn die graag vrijstaand willen wonen of een wat grotere tuin willen hebben?
Verder wordt bouwgrond in Nederland kunstmatig schaars gehouden, niet door de bevolkingsdichtheid maar vooral door strenge wetgeving op het gebied van ruimtelijke ordening. Dit leidt tot hoge grondprijzen, waardoor met name de wat grotere huizen op grotere percelen hier erg duur zijn in vergelijking met het nabije buitenland (Duitsland, België).
Het realiseren van betaalbare woningen doe je niet door villabewoners het leven zuur te maken, maar doe je o.a. door te zorgen voor voldoende aanbod van bouwgrond en door het bouwen van een huis wat eenvoudiger te maken (minder procedures en regels). Nu is bouwgrond jarenlang de melkkoe geweest van gemeenten: hoge vierkante meterprijzen die uiteindelijk worden betaald door huurders en kopers.
zondag 23 februari 2014 om 21:51
quote:ondernemer schreef op 23 februari 2014 @ 21:07:
[...]
De bouw van een villa is financieel al onaantrekkelijker dan de bouw van een rijtjeswoning. De bouwkosten zijn namelijk al een stuk hoger en daarnaast heb je ook een groter perceel nodig. Wat is nu precies het probleem als er dan toch wat mensen zijn die graag vrijstaand willen wonen of een wat grotere tuin willen hebben?
Dat is geen probleem, maar we hoeven het ook niet te faciliteren. Het heeft namelijk geen maatschappelijk belang. Het ging over die 14 miljard HRA, ondernemer. Die kun je m.i. verstandiger inzetten door goedkope woningen te subsidieren. Of je dat doet door grond goedkoper te maken of misschien zelfs te schenken voor de bouw van een betaalbare woning of op een andere manier maakt mij geen drol uit.
Feit is dat er een enorm tekort is aan betaalbare woningen en je momenteel met een minimuminkomen niets kunt kopen, en niets kunt huren zonder toeslag. Er moeten dus meer betaalbare woningen komen. Meer dure vrijstaande woningen lost geen maatschappelijk probleem op. Meer betaalbare woningen wel.
[...]
De bouw van een villa is financieel al onaantrekkelijker dan de bouw van een rijtjeswoning. De bouwkosten zijn namelijk al een stuk hoger en daarnaast heb je ook een groter perceel nodig. Wat is nu precies het probleem als er dan toch wat mensen zijn die graag vrijstaand willen wonen of een wat grotere tuin willen hebben?
Dat is geen probleem, maar we hoeven het ook niet te faciliteren. Het heeft namelijk geen maatschappelijk belang. Het ging over die 14 miljard HRA, ondernemer. Die kun je m.i. verstandiger inzetten door goedkope woningen te subsidieren. Of je dat doet door grond goedkoper te maken of misschien zelfs te schenken voor de bouw van een betaalbare woning of op een andere manier maakt mij geen drol uit.
Feit is dat er een enorm tekort is aan betaalbare woningen en je momenteel met een minimuminkomen niets kunt kopen, en niets kunt huren zonder toeslag. Er moeten dus meer betaalbare woningen komen. Meer dure vrijstaande woningen lost geen maatschappelijk probleem op. Meer betaalbare woningen wel.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zondag 23 februari 2014 om 22:20
quote:merano schreef op 23 februari 2014 @ 21:51:
[...]
Dat is geen probleem, maar we hoeven het ook niet te faciliteren. Het heeft namelijk geen maatschappelijk belang. Het ging over die 14 miljard HRA, ondernemer. Die kun je m.i. verstandiger inzetten door goedkope woningen te subsidieren. Of je dat doet door grond goedkoper te maken of misschien zelfs te schenken voor de bouw van een betaalbare woning of op een andere manier maakt mij geen drol uit.
Feit is dat er een enorm tekort is aan betaalbare woningen en je momenteel met een minimuminkomen niets kunt kopen, en niets kunt huren zonder toeslag. Er moeten dus meer betaalbare woningen komen. Meer dure vrijstaande woningen lost geen maatschappelijk probleem op. Meer betaalbare woningen wel.Volgens jouw redenering zouden mensen met een uitkering dus ook een huis moeten kunnen kopen. Dan zit je toch met het probleem dat er verplicht afgelost moet worden en dat er dus tegelijkertijd bezit opgebouwd wordt. Dat lijkt mij nogal tegenstrijdig met het principe van bijv. een bijstandsuitkering.
[...]
Dat is geen probleem, maar we hoeven het ook niet te faciliteren. Het heeft namelijk geen maatschappelijk belang. Het ging over die 14 miljard HRA, ondernemer. Die kun je m.i. verstandiger inzetten door goedkope woningen te subsidieren. Of je dat doet door grond goedkoper te maken of misschien zelfs te schenken voor de bouw van een betaalbare woning of op een andere manier maakt mij geen drol uit.
Feit is dat er een enorm tekort is aan betaalbare woningen en je momenteel met een minimuminkomen niets kunt kopen, en niets kunt huren zonder toeslag. Er moeten dus meer betaalbare woningen komen. Meer dure vrijstaande woningen lost geen maatschappelijk probleem op. Meer betaalbare woningen wel.Volgens jouw redenering zouden mensen met een uitkering dus ook een huis moeten kunnen kopen. Dan zit je toch met het probleem dat er verplicht afgelost moet worden en dat er dus tegelijkertijd bezit opgebouwd wordt. Dat lijkt mij nogal tegenstrijdig met het principe van bijv. een bijstandsuitkering.
zondag 23 februari 2014 om 22:30
maandag 24 februari 2014 om 07:31
Hallo merano
Ik vind dat je de problematiek helder uitlegt en de vinger goed op de zere plek weet te leggen en zou het haast 100% met je eens zijn. Alleen de oplossingen die je aandraagt vind ik te gemakkelijk. Want hoe mooi je het ook verkoopt of inpakt, het komt er toch weer op neer dat andere (rijkere) mensen wéér op moeten draaien voor de "onderkant" van de samenleving. En als zij dat al niet deden, dan heb je wat mij betreft echt een punt, maar feit is dat zij financieel al zoveel meer bijdragen aan de samenleving. Wanneer is het een keer genoeg?
Die "onderkant" van de samenleving groeit. Dat komt niet alleen doordat veel mensen hun baan verliezen, maar ook door andere factoren zoals immigratie en doordat mensen in de "onderkant" van de samenleving relatief meer kinderen krijgen waarbij in veel gevallen de appel niet ver van de boom valt.
Ik zou je willen vragen oplossingen te bedenken zonder daarbij andere (rijkere) groepen mensen extra te belasten. De problemen worden niet door deze mensen veroorzaakt, maar krijgen wel de rekening ervan gepresenteerd. Dat is toch niet eerlijk?
Ik vind dat je de problematiek helder uitlegt en de vinger goed op de zere plek weet te leggen en zou het haast 100% met je eens zijn. Alleen de oplossingen die je aandraagt vind ik te gemakkelijk. Want hoe mooi je het ook verkoopt of inpakt, het komt er toch weer op neer dat andere (rijkere) mensen wéér op moeten draaien voor de "onderkant" van de samenleving. En als zij dat al niet deden, dan heb je wat mij betreft echt een punt, maar feit is dat zij financieel al zoveel meer bijdragen aan de samenleving. Wanneer is het een keer genoeg?
Die "onderkant" van de samenleving groeit. Dat komt niet alleen doordat veel mensen hun baan verliezen, maar ook door andere factoren zoals immigratie en doordat mensen in de "onderkant" van de samenleving relatief meer kinderen krijgen waarbij in veel gevallen de appel niet ver van de boom valt.
Ik zou je willen vragen oplossingen te bedenken zonder daarbij andere (rijkere) groepen mensen extra te belasten. De problemen worden niet door deze mensen veroorzaakt, maar krijgen wel de rekening ervan gepresenteerd. Dat is toch niet eerlijk?
Mensen op een 2e klas manier behandelen levert nooit 1e klas resultaten op
maandag 24 februari 2014 om 08:29
maandag 24 februari 2014 om 08:33
Ik denk trouwens dat je je ook moet realiseren dat de maatschappij niet bestaat uit losse individuen maar dat ieder daarin alleen kan functioneren als het geheel loopt. De "rijkeren" wonen niet op een eiland, maar in een huis dat gebouwd is door slechtbetaalde bouwvakkers, kopen hun eten in een winkel met een caissiere met minimum loon, hebben een hulp in de huishouding, verdienen hun brood in een bedrijf dat klanten nodig heeft om omzet te kunnen maken, zitten in de tram en de trein met de rest van Nederland, etc.
Rijk zijn in een maatschappij met heel veel armen is ook niet alles hoor. Het prettigst is het leven in een maatschappij waarin iedereen participeert, reden heeft om tevreden te zijn en zijn best te doen. Daarom moet je mensen in staat stellen om een menswaardig bestaan te leiden, ook al betekent dat dat je als rijkere jezelf moet beperken in het maximaliseren van je bestedingsruimte via wetten en regelgeving. Als je dat niet vrijwillig doet betaal je daar uiteindelijk voor met een onprettige leefomgeving, geen afzetmarkt, etc.
Rijk zijn in een maatschappij met heel veel armen is ook niet alles hoor. Het prettigst is het leven in een maatschappij waarin iedereen participeert, reden heeft om tevreden te zijn en zijn best te doen. Daarom moet je mensen in staat stellen om een menswaardig bestaan te leiden, ook al betekent dat dat je als rijkere jezelf moet beperken in het maximaliseren van je bestedingsruimte via wetten en regelgeving. Als je dat niet vrijwillig doet betaal je daar uiteindelijk voor met een onprettige leefomgeving, geen afzetmarkt, etc.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
maandag 24 februari 2014 om 08:39
Ik weet niet of iemand gisteren "Tegenlicht" heeft gezien? (VPRO ned. 3)
Ik weet niet goed hoe je een link moet plaatsen, maar iig is het terug te zien bij "uitzending gemist". Ik vond het erg interessant in verband met deze discussie.
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1399400
edit: ik zie dat de link toch gelukt is
Ik weet niet goed hoe je een link moet plaatsen, maar iig is het terug te zien bij "uitzending gemist". Ik vond het erg interessant in verband met deze discussie.
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1399400
edit: ik zie dat de link toch gelukt is
maandag 24 februari 2014 om 12:47
Ik denk dat ik van het volgende maar mijn stokpaardje ga maken.
Als nivellering/herverdeling van inkomens om wat voor reden dan ook wenselijk is, keep it simple!
Je bereikt de meeste transparantie, beste resultaten en minste verstoringen als je inkomens herverdeelt via een paar simpele fiscale maatregelen.
Als het een probleem is dat mensen op of net boven het minimumloon te weinig overhouden voor hun huur of ziektekostenverzekering, zou je ervoor kunnen kiezen om deze groep minder belasting te laten betalen of helemaal vrij te stellen. De rekening voor de overheidsuitgaven leg je dan elders neer.
Dat is transparanter en rechtvaardiger dan een steeds ingewikkelder stelsel met allerlei al dan niet voorwaardelijke en inkomensafhankelijke toeslagen.
Mensen moeten ook zelf maar gaan bepalen of ze liever een simpele 1- of 2 kamerflat huren en wat vaker reizen of uit eten gaan, of dat ze een groter huis willen ten koste van andere dingen. Nu wordt er gedaan alsof een huis met 3 slaapkamers een soort van basisrecht is dat voor iedereen betaalbaar moet zijn, terwijl dat natuurlijk onzin is en er veel mensen zijn die geen enkele waarde hechten aan een groot huis met veel kamers en vierkante meters.
De optelsom van alle bemoeienis op de woningmarkt lijkt te zijn dat:
- koopwoningen in Nederland relatief duur zijn
- huurwoningen in de sociale sector relatief goedkoop zijn, maar door te weinig aanbod voor de vraag zijn er wachtlijsten
- goronduitgifte een melkkoe is voor gemeenten (die nu door de crisis overigens soms met belachelijke grondposities zitten).
Als nivellering/herverdeling van inkomens om wat voor reden dan ook wenselijk is, keep it simple!
Je bereikt de meeste transparantie, beste resultaten en minste verstoringen als je inkomens herverdeelt via een paar simpele fiscale maatregelen.
Als het een probleem is dat mensen op of net boven het minimumloon te weinig overhouden voor hun huur of ziektekostenverzekering, zou je ervoor kunnen kiezen om deze groep minder belasting te laten betalen of helemaal vrij te stellen. De rekening voor de overheidsuitgaven leg je dan elders neer.
Dat is transparanter en rechtvaardiger dan een steeds ingewikkelder stelsel met allerlei al dan niet voorwaardelijke en inkomensafhankelijke toeslagen.
Mensen moeten ook zelf maar gaan bepalen of ze liever een simpele 1- of 2 kamerflat huren en wat vaker reizen of uit eten gaan, of dat ze een groter huis willen ten koste van andere dingen. Nu wordt er gedaan alsof een huis met 3 slaapkamers een soort van basisrecht is dat voor iedereen betaalbaar moet zijn, terwijl dat natuurlijk onzin is en er veel mensen zijn die geen enkele waarde hechten aan een groot huis met veel kamers en vierkante meters.
De optelsom van alle bemoeienis op de woningmarkt lijkt te zijn dat:
- koopwoningen in Nederland relatief duur zijn
- huurwoningen in de sociale sector relatief goedkoop zijn, maar door te weinig aanbod voor de vraag zijn er wachtlijsten
- goronduitgifte een melkkoe is voor gemeenten (die nu door de crisis overigens soms met belachelijke grondposities zitten).
maandag 24 februari 2014 om 15:12
Bescheiden maar prettig wonen vind ik dat mogelijk moet zijn voor iedereen.
Het huis met het tuintje en drie slaapkamers is mijn persoonlijke vertaling van wat je in de huidige markt voor 150.000 euro (goedkope segment) ongeveer kunt kopen.
Maar ik woon in de perifierie van Nederland dus mijn beeld kan wel wat vertekend zijn. Hier is zo'n huis in voor dat bedrag te krijgen. In de randstad waarschijnlijk niet. Daar ruil je kwaliteit tegen locatie.
Dat zegt niet dat je dat ook verplicht bent zo te wonen. Minder mag natuurlijk, maar je budget moet als je full time werkt daarvoor in principe wel toereikend zijn vind ik. Anders zijn de lonen te laag of de huren/koopprijzen te hoog.
Verder ben ik het geloof ik met je eens ondernemer.
Het huis met het tuintje en drie slaapkamers is mijn persoonlijke vertaling van wat je in de huidige markt voor 150.000 euro (goedkope segment) ongeveer kunt kopen.
Maar ik woon in de perifierie van Nederland dus mijn beeld kan wel wat vertekend zijn. Hier is zo'n huis in voor dat bedrag te krijgen. In de randstad waarschijnlijk niet. Daar ruil je kwaliteit tegen locatie.
Dat zegt niet dat je dat ook verplicht bent zo te wonen. Minder mag natuurlijk, maar je budget moet als je full time werkt daarvoor in principe wel toereikend zijn vind ik. Anders zijn de lonen te laag of de huren/koopprijzen te hoog.
Verder ben ik het geloof ik met je eens ondernemer.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
dinsdag 25 februari 2014 om 09:49
Ik bedacht me laatst ook dat wij gewoon slaven zijn van de economie. Dan wordt er aangekondigd dat een belastingschijf aangepast worden waardoor mensen 50 euro meer te besteden hebben. Dan kun je er de donder opzeggen dat de energierekening duurder wordt of dat er iets anders duurder wordt. Zelfde met zorgverzekering; die gaat omlaag, maar dan gaat per 2015 de hulp aan kinderen met geestelijke problemen er uit omdat dit verantwoordelijkheid wordt van de gemeente en niet meer in de verzekering gaat passen. Ik denk dat de zorgverzekering daar helemaal niet op aangepast wordt: gewoon uitgekleed.
De woningmarkt hier is gewoon intens verziekt, en er zijn zo veel regeltjes. Kijk naar aanpassingen in de thuiszorg maar ook in de bijstand en uitkeringen; dat bijt mekaar gewoon heel erg. Als je een stabiele samenleving wil waar mensen geld gaan uitgeven, moet je juist niet van alles gaan veranderen. De nederlandse overheid doet dat al jaren met de kinderopvangtoeslag en ook nu met de dreigende afbouw van de hypotheekrenteaftrek. Ik vind dat deze voor inkomens boven een ton of huizen boven 4 ton ook gewoon afgeschaft moet worden; echt te belachelijk voor woorden dat aflossen in dit land het domste is dat je kunt doen. Zo is het toch allemaal niet bedoeld?
De woningmarkt hier is gewoon intens verziekt, en er zijn zo veel regeltjes. Kijk naar aanpassingen in de thuiszorg maar ook in de bijstand en uitkeringen; dat bijt mekaar gewoon heel erg. Als je een stabiele samenleving wil waar mensen geld gaan uitgeven, moet je juist niet van alles gaan veranderen. De nederlandse overheid doet dat al jaren met de kinderopvangtoeslag en ook nu met de dreigende afbouw van de hypotheekrenteaftrek. Ik vind dat deze voor inkomens boven een ton of huizen boven 4 ton ook gewoon afgeschaft moet worden; echt te belachelijk voor woorden dat aflossen in dit land het domste is dat je kunt doen. Zo is het toch allemaal niet bedoeld?
dinsdag 25 februari 2014 om 10:11
quote:merano schreef op 24 februari 2014 @ 08:33:
Rijk zijn in een maatschappij met heel veel armen is ook niet alles hoor.
Persoonlijk denk ik dat het nut of het plezier van rijk zijn überhaupt zwaar overschat wordt. Het is leuk om comfortabel te leven en wat achter de hand te hebben. Teveel bezit kan echter al heel snel een ballast worden. Denk aan aan een te groot huis dat je moet bijhouden, een mooie sportauto waarvan de accu steeds leegraakt,
een boot waar je in het weekend naar toe 'moet', enzovoorts. Dit omslagpunt waarbij bezit een ballast wordt, is dichterbij dan veel mensen zich realiseren (als je me niet gelooft, ga dan eens zoeken naar een 2e hands boot en verbaas je over het gigantische aanbod).
Verder is een groot vermogen weer een bron van zorg en allerlei rare sociale fenomenen op zich. Denk bijvoorbeeld aan uitnodigingen voor bankseminars over hoe je geld dat je zelf niet nodig hebt fiscaal vriendelijk aan je kinderen kunt schenken die je daarmee waarschijnlijk te veel verwent en ambities ontneemt. Mensen met veel geld hebben geen echte upside in het leven meer omdat meer geld niet nuttig is. Ze hebben wel een downside, want als er iets misgaat met hun beleggingsportefeuilles of bedrijven vallen ze voor hun eigen gevoel hard naar beneden van de sociale ladder. De echte top van de piramide moet zich daarnaast ook nog druk maken over hun eigen veiligheid en die van hun kinderen.
Als je weinig geld hebt, werkt dit precies omgekeerd: weinig downside (minder te verliezen), grote upside (meer te winnen).
Rijk zijn in een maatschappij met heel veel armen is ook niet alles hoor.
Persoonlijk denk ik dat het nut of het plezier van rijk zijn überhaupt zwaar overschat wordt. Het is leuk om comfortabel te leven en wat achter de hand te hebben. Teveel bezit kan echter al heel snel een ballast worden. Denk aan aan een te groot huis dat je moet bijhouden, een mooie sportauto waarvan de accu steeds leegraakt,
een boot waar je in het weekend naar toe 'moet', enzovoorts. Dit omslagpunt waarbij bezit een ballast wordt, is dichterbij dan veel mensen zich realiseren (als je me niet gelooft, ga dan eens zoeken naar een 2e hands boot en verbaas je over het gigantische aanbod).
Verder is een groot vermogen weer een bron van zorg en allerlei rare sociale fenomenen op zich. Denk bijvoorbeeld aan uitnodigingen voor bankseminars over hoe je geld dat je zelf niet nodig hebt fiscaal vriendelijk aan je kinderen kunt schenken die je daarmee waarschijnlijk te veel verwent en ambities ontneemt. Mensen met veel geld hebben geen echte upside in het leven meer omdat meer geld niet nuttig is. Ze hebben wel een downside, want als er iets misgaat met hun beleggingsportefeuilles of bedrijven vallen ze voor hun eigen gevoel hard naar beneden van de sociale ladder. De echte top van de piramide moet zich daarnaast ook nog druk maken over hun eigen veiligheid en die van hun kinderen.
Als je weinig geld hebt, werkt dit precies omgekeerd: weinig downside (minder te verliezen), grote upside (meer te winnen).
dinsdag 25 februari 2014 om 10:38
quote:merano schreef op 24 februari 2014 @ 08:33:
Ik denk trouwens dat je je ook moet realiseren dat de maatschappij niet bestaat uit losse individuen maar dat ieder daarin alleen kan functioneren als het geheel loopt. De "rijkeren" wonen niet op een eiland, maar in een huis dat gebouwd is door slechtbetaalde bouwvakkers, kopen hun eten in een winkel met een caissiere met minimum loon, hebben een hulp in de huishouding, verdienen hun brood in een bedrijf dat klanten nodig heeft om omzet te kunnen maken, zitten in de tram en de trein met de rest van Nederland, etc.
Rijk zijn in een maatschappij met heel veel armen is ook niet alles hoor. Het prettigst is het leven in een maatschappij waarin iedereen participeert, reden heeft om tevreden te zijn en zijn best te doen. Daarom moet je mensen in staat stellen om een menswaardig bestaan te leiden, ook al betekent dat dat je als rijkere jezelf moet beperken in het maximaliseren van je bestedingsruimte via wetten en regelgeving. Als je dat niet vrijwillig doet betaal je daar uiteindelijk voor met een onprettige leefomgeving, geen afzetmarkt, etc.Zo mooi uiteengezet zeg!
Ik denk trouwens dat je je ook moet realiseren dat de maatschappij niet bestaat uit losse individuen maar dat ieder daarin alleen kan functioneren als het geheel loopt. De "rijkeren" wonen niet op een eiland, maar in een huis dat gebouwd is door slechtbetaalde bouwvakkers, kopen hun eten in een winkel met een caissiere met minimum loon, hebben een hulp in de huishouding, verdienen hun brood in een bedrijf dat klanten nodig heeft om omzet te kunnen maken, zitten in de tram en de trein met de rest van Nederland, etc.
Rijk zijn in een maatschappij met heel veel armen is ook niet alles hoor. Het prettigst is het leven in een maatschappij waarin iedereen participeert, reden heeft om tevreden te zijn en zijn best te doen. Daarom moet je mensen in staat stellen om een menswaardig bestaan te leiden, ook al betekent dat dat je als rijkere jezelf moet beperken in het maximaliseren van je bestedingsruimte via wetten en regelgeving. Als je dat niet vrijwillig doet betaal je daar uiteindelijk voor met een onprettige leefomgeving, geen afzetmarkt, etc.Zo mooi uiteengezet zeg!
dinsdag 25 februari 2014 om 11:27
quote:merano schreef op 24 februari 2014 @ 15:12:
Bescheiden maar prettig wonen vind ik dat mogelijk moet zijn voor iedereen.
Het huis met het tuintje en drie slaapkamers is mijn persoonlijke vertaling van wat je in de huidige markt voor 150.000 euro (goedkope segment) ongeveer kunt kopen.
Maar ik woon in de perifierie van Nederland dus mijn beeld kan wel wat vertekend zijn. Hier is zo'n huis in voor dat bedrag te krijgen. In de randstad waarschijnlijk niet. Daar ruil je kwaliteit tegen locatie.
Dat zegt niet dat je dat ook verplicht bent zo te wonen. Minder mag natuurlijk, maar je budget moet als je full time werkt daarvoor in principe wel toereikend zijn vind ik. Anders zijn de lonen te laag of de huren/koopprijzen te hoog.
Verder ben ik het geloof ik met je eens ondernemer.Ik stond nog niet zo lange geleden een beetje gek op te kijken toen ik de huurprijs van een 3 kamerflatje zag,2 slaapkamers en 1 woonkamer en een postzegel van een balkonnetje waar je 1 stoel op kan zetten, maar liefst even ¤623,- en nee niet in een dure of mooie buurt, maar omdat de woningstichtingen zo veel moeten afdragen aan de regering zijn de prijzen van huren buiten proporties gestegen.
Bescheiden maar prettig wonen vind ik dat mogelijk moet zijn voor iedereen.
Het huis met het tuintje en drie slaapkamers is mijn persoonlijke vertaling van wat je in de huidige markt voor 150.000 euro (goedkope segment) ongeveer kunt kopen.
Maar ik woon in de perifierie van Nederland dus mijn beeld kan wel wat vertekend zijn. Hier is zo'n huis in voor dat bedrag te krijgen. In de randstad waarschijnlijk niet. Daar ruil je kwaliteit tegen locatie.
Dat zegt niet dat je dat ook verplicht bent zo te wonen. Minder mag natuurlijk, maar je budget moet als je full time werkt daarvoor in principe wel toereikend zijn vind ik. Anders zijn de lonen te laag of de huren/koopprijzen te hoog.
Verder ben ik het geloof ik met je eens ondernemer.Ik stond nog niet zo lange geleden een beetje gek op te kijken toen ik de huurprijs van een 3 kamerflatje zag,2 slaapkamers en 1 woonkamer en een postzegel van een balkonnetje waar je 1 stoel op kan zetten, maar liefst even ¤623,- en nee niet in een dure of mooie buurt, maar omdat de woningstichtingen zo veel moeten afdragen aan de regering zijn de prijzen van huren buiten proporties gestegen.
dinsdag 25 februari 2014 om 12:33
quote:meivogel schreef op 24 februari 2014 @ 08:39:
Ik weet niet of iemand gisteren "Tegenlicht" heeft gezien? (VPRO ned. 3)
Ik weet niet goed hoe je een link moet plaatsen, maar iig is het terug te zien bij "uitzending gemist". Ik vond het erg interessant in verband met deze discussie.
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1399400
edit: ik zie dat de link toch gelukt is
Ik heb gekeken. Interessant:
Het idee dat de technische vooruitgang een enorme maatschappelijke impact heeft die we nu nog helemaal niet zien en waar we niet op anticiperen. Er komt een nieuwe tijd aan waarin arbeid op grote schaal door techniek wordt vervangen. Dat betekent dat we genoeg kunnen produceren om echte armoede uit te bannen, maar ook dat mensen niet langer met arbeid hun brood kunnen verdienen. We moeten daarom toe naar een andere manier van geld verdelen. Gratis geld en meer vrije tijd voor iedereen. Maar net zoals we de maatschappelijke impact van de huishoudelijke apparaten die maakten dat vrouwen massaal tijd overhielden en konden deelnemen aan de arbeidsmarkt niet voorzagen, hebben we nu ook geen oog voor vraag naar herinrichting van de maatschappij. We blijven in oude patronen denken.
Geconstateerd werd dat er enerzijds een steeds grotere onderlinge afhankelijkheid optreedt omdat niemand ook maar een klein deel van de welvaart die hij of zij nu heeft in zijn eentje zou kunnen realiseren.
Maar dat er tegelijkertijd een soort van tegengestelde beweging gaande is waarin mensen steeds meer het gevoel willen hebben dat hun welvaart een pure individuele verdienste is, die aan henzelf is toe te rekenen.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd waar we over 20 jaar staan.
Ik weet niet of iemand gisteren "Tegenlicht" heeft gezien? (VPRO ned. 3)
Ik weet niet goed hoe je een link moet plaatsen, maar iig is het terug te zien bij "uitzending gemist". Ik vond het erg interessant in verband met deze discussie.
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1399400
edit: ik zie dat de link toch gelukt is
Ik heb gekeken. Interessant:
Het idee dat de technische vooruitgang een enorme maatschappelijke impact heeft die we nu nog helemaal niet zien en waar we niet op anticiperen. Er komt een nieuwe tijd aan waarin arbeid op grote schaal door techniek wordt vervangen. Dat betekent dat we genoeg kunnen produceren om echte armoede uit te bannen, maar ook dat mensen niet langer met arbeid hun brood kunnen verdienen. We moeten daarom toe naar een andere manier van geld verdelen. Gratis geld en meer vrije tijd voor iedereen. Maar net zoals we de maatschappelijke impact van de huishoudelijke apparaten die maakten dat vrouwen massaal tijd overhielden en konden deelnemen aan de arbeidsmarkt niet voorzagen, hebben we nu ook geen oog voor vraag naar herinrichting van de maatschappij. We blijven in oude patronen denken.
Geconstateerd werd dat er enerzijds een steeds grotere onderlinge afhankelijkheid optreedt omdat niemand ook maar een klein deel van de welvaart die hij of zij nu heeft in zijn eentje zou kunnen realiseren.
Maar dat er tegelijkertijd een soort van tegengestelde beweging gaande is waarin mensen steeds meer het gevoel willen hebben dat hun welvaart een pure individuele verdienste is, die aan henzelf is toe te rekenen.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd waar we over 20 jaar staan.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
donderdag 27 februari 2014 om 10:33
In dit licht is dit artikel wat ik gister las wellicht interessant:
Gemeenteambtenaren zouden van fulltime werken terug moeten gaan naar een werkweek van 32 uur. Hierdoor blijft er meer werk over voor anderen en vallen er mogelijk minder ontslagen vindt de Amsterdamse wethouder Andrée van Es.
Ik heb het even nagezocht en het komt uit de koker van GL dat er kennelijk een rapportje over geschreven heeft.
Om ook mensen met een laag inkomen naar 32 uur te krijgen, zo lees ik, zou het voor deze groep niet teveel inkomensverlies op mogen leveren. Daarom moet er netto meer overblijven van lage inkomens. GL wil de verlaging van de inkomensbelasting financieren door een verschuiving van de lasten naar vervuiling, maar ook met het geld dat vrijkomt door vermindering van het aantal uitkeringen.
Klinkt natuurlijk wel sympathiek, maar zou het werken?
Waar het meteen al een beetje misgaat bij toepassing op Amsterdam is dat er geen banen bij zouden komen, maar minder ontslagen vanwege bezuinigingen vallen.
Gemeenteambtenaren zouden van fulltime werken terug moeten gaan naar een werkweek van 32 uur. Hierdoor blijft er meer werk over voor anderen en vallen er mogelijk minder ontslagen vindt de Amsterdamse wethouder Andrée van Es.
Ik heb het even nagezocht en het komt uit de koker van GL dat er kennelijk een rapportje over geschreven heeft.
Om ook mensen met een laag inkomen naar 32 uur te krijgen, zo lees ik, zou het voor deze groep niet teveel inkomensverlies op mogen leveren. Daarom moet er netto meer overblijven van lage inkomens. GL wil de verlaging van de inkomensbelasting financieren door een verschuiving van de lasten naar vervuiling, maar ook met het geld dat vrijkomt door vermindering van het aantal uitkeringen.
Klinkt natuurlijk wel sympathiek, maar zou het werken?
Waar het meteen al een beetje misgaat bij toepassing op Amsterdam is dat er geen banen bij zouden komen, maar minder ontslagen vanwege bezuinigingen vallen.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
donderdag 27 februari 2014 om 10:42
Ik krijg toch wel een beetje een deja-vu gevoel. Is dit niet gewoon ouderwets ADV? Nu al hoor je links en rechts dat er banen wegvallen maar dat de overgebleven collega's het werk moeten opvangen naast hun eigen werk. Moeten ze dat dan straks gaan doen in minder tijd? Weer zo'n plannetje dat volgens mij sympathiek klinkt op papier, maar in de praktijk waarschijnlijk helaas niet gaat werken...
zaterdag 1 maart 2014 om 13:56
quote:merano schreef op 25 februari 2014 @ 12:33:
[...]
Ik heb gekeken. Interessant:
Het idee dat de technische vooruitgang een enorme maatschappelijke impact heeft die we nu nog helemaal niet zien en waar we niet op anticiperen. Er komt een nieuwe tijd aan waarin arbeid op grote schaal door techniek wordt vervangen.
Ik heb een verrassing voor je: in die tijd leven we al ruim 200 jaar. Toen begon namelijk de industriële revolutie met de mechanisatie van veel productieprocessen. Dat wil zeggen dat arbeid werd vervangen door machines en techniek. Dit had destijds een enorme impact. Steden gingen ineens snel groeien, er ontstonden nieuwe beroepen, oude beroepen verdwenen, het had invloed op de cultuur, enzovoorts.
Ik denk niet dat er echt iets nieuws onder de zon is, hooguit zien we nu opnieuw een wat meer schoksgewijze ontwikkeling doordat er nu ook op hele grote schaal 'middenklasse' banen op de tocht staan door o.a. automatisering bij banken en verzekeringen en robotisering.
Als industrialisatie zou leiden tot werkloosheid, was inmiddels 90% van de bevolking werkloos geweest. In werkelijkheid tendeert de arbeidsmarkt altijd wel weer naar een nieuw evenwicht, met nieuwe beroepen en kansen.
[...]
Ik heb gekeken. Interessant:
Het idee dat de technische vooruitgang een enorme maatschappelijke impact heeft die we nu nog helemaal niet zien en waar we niet op anticiperen. Er komt een nieuwe tijd aan waarin arbeid op grote schaal door techniek wordt vervangen.
Ik heb een verrassing voor je: in die tijd leven we al ruim 200 jaar. Toen begon namelijk de industriële revolutie met de mechanisatie van veel productieprocessen. Dat wil zeggen dat arbeid werd vervangen door machines en techniek. Dit had destijds een enorme impact. Steden gingen ineens snel groeien, er ontstonden nieuwe beroepen, oude beroepen verdwenen, het had invloed op de cultuur, enzovoorts.
Ik denk niet dat er echt iets nieuws onder de zon is, hooguit zien we nu opnieuw een wat meer schoksgewijze ontwikkeling doordat er nu ook op hele grote schaal 'middenklasse' banen op de tocht staan door o.a. automatisering bij banken en verzekeringen en robotisering.
Als industrialisatie zou leiden tot werkloosheid, was inmiddels 90% van de bevolking werkloos geweest. In werkelijkheid tendeert de arbeidsmarkt altijd wel weer naar een nieuw evenwicht, met nieuwe beroepen en kansen.
dinsdag 4 maart 2014 om 21:10
quote:ondernemer schreef op 01 maart 2014 @ 13:56:
[...]
Ik heb een verrassing voor je: in die tijd leven we al ruim 200 jaar. Toen begon namelijk de industriële revolutie met de mechanisatie van veel productieprocessen. Dat wil zeggen dat arbeid werd vervangen door machines en techniek. Dit had destijds een enorme impact. Steden gingen ineens snel groeien, er ontstonden nieuwe beroepen, oude beroepen verdwenen, het had invloed op de cultuur, enzovoorts.
Ik denk niet dat er echt iets nieuws onder de zon is, hooguit zien we nu opnieuw een wat meer schoksgewijze ontwikkeling doordat er nu ook op hele grote schaal 'middenklasse' banen op de tocht staan door o.a. automatisering bij banken en verzekeringen en robotisering.
Als industrialisatie zou leiden tot werkloosheid, was inmiddels 90% van de bevolking werkloos geweest. In werkelijkheid tendeert de arbeidsmarkt altijd wel weer naar een nieuw evenwicht, met nieuwe beroepen en kansen.De digitale revolutie. High tech vs low touch.
[...]
Ik heb een verrassing voor je: in die tijd leven we al ruim 200 jaar. Toen begon namelijk de industriële revolutie met de mechanisatie van veel productieprocessen. Dat wil zeggen dat arbeid werd vervangen door machines en techniek. Dit had destijds een enorme impact. Steden gingen ineens snel groeien, er ontstonden nieuwe beroepen, oude beroepen verdwenen, het had invloed op de cultuur, enzovoorts.
Ik denk niet dat er echt iets nieuws onder de zon is, hooguit zien we nu opnieuw een wat meer schoksgewijze ontwikkeling doordat er nu ook op hele grote schaal 'middenklasse' banen op de tocht staan door o.a. automatisering bij banken en verzekeringen en robotisering.
Als industrialisatie zou leiden tot werkloosheid, was inmiddels 90% van de bevolking werkloos geweest. In werkelijkheid tendeert de arbeidsmarkt altijd wel weer naar een nieuw evenwicht, met nieuwe beroepen en kansen.De digitale revolutie. High tech vs low touch.
