Actueel
alle pijlers
Artikel 10, wat vind jij?
zondag 13 november 2011 om 18:12
Wiki:
Het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens is bindend voor alle landen van de Raad van Europa.
Volgens art. 10 EVRM mag de vrijheid van meningsuiting alleen worden beperkt als deze beperking voorzien is bij (kenbare) wet, en
deze beperking in een democratische samenleving noodzakelijk is in het belang van:
de nationale veiligheid,
territoriale integriteit,
openbare veiligheid,
het voorkomen van wanordelijkheden en strafbare feiten,
de bescherming van de gezondheid of de goede zeden,
de bescherming van de goede naam of de rechten van anderen,
om de verspreiding van vertrouwelijke mededelingen te voorkomen of om het gezag en de onpartijdigheid van de rechterlijke macht te waarborgen.
In haar kersttoespraak van 2006 benadrukte Koningin Beatrix dat de vrijheid van meningsuiting haar grens vindt waar de rechten van anderen beginnen: vrijheid van meningsuiting is geen vrijbrief om te beledigen. "Wie anderen beschimpt verliest zelf geloofwaardigheid; het onbeheerste woord schiet zijn doel voorbij."[2] Argumenten als deze klinken steeds weer als er gevallen van provocerend taal- of beeldgebruik in de aandacht staan.[3] Volgens het Europees recht ligt het anders: de vrijheid van meningsuiting omvat volgens het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens óók het recht om te beledigen.
Waar ligt de grens? Wie heeft er gelijk Bea of Het EVRM?
Het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens is bindend voor alle landen van de Raad van Europa.
Volgens art. 10 EVRM mag de vrijheid van meningsuiting alleen worden beperkt als deze beperking voorzien is bij (kenbare) wet, en
deze beperking in een democratische samenleving noodzakelijk is in het belang van:
de nationale veiligheid,
territoriale integriteit,
openbare veiligheid,
het voorkomen van wanordelijkheden en strafbare feiten,
de bescherming van de gezondheid of de goede zeden,
de bescherming van de goede naam of de rechten van anderen,
om de verspreiding van vertrouwelijke mededelingen te voorkomen of om het gezag en de onpartijdigheid van de rechterlijke macht te waarborgen.
In haar kersttoespraak van 2006 benadrukte Koningin Beatrix dat de vrijheid van meningsuiting haar grens vindt waar de rechten van anderen beginnen: vrijheid van meningsuiting is geen vrijbrief om te beledigen. "Wie anderen beschimpt verliest zelf geloofwaardigheid; het onbeheerste woord schiet zijn doel voorbij."[2] Argumenten als deze klinken steeds weer als er gevallen van provocerend taal- of beeldgebruik in de aandacht staan.[3] Volgens het Europees recht ligt het anders: de vrijheid van meningsuiting omvat volgens het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens óók het recht om te beledigen.
Waar ligt de grens? Wie heeft er gelijk Bea of Het EVRM?
zondag 13 november 2011 om 23:41
hoe verhoudt artikel 10 zich tot het modereren op internetfora, in zijn algemeenheid gesteld dan, het mag nl. niet over het beleid alhier gaan.
Ik hoeverre kan je bij fora spreken van gesloten communities die hun eigen gedragsregels mogen bepalen? Of kan je stellen dat "besloten" op internet niet bestaat en dat fora dus per definitie openbare plekken zijn waar je je te houden hebt aan artikel 10?
Ik hoeverre kan je bij fora spreken van gesloten communities die hun eigen gedragsregels mogen bepalen? Of kan je stellen dat "besloten" op internet niet bestaat en dat fora dus per definitie openbare plekken zijn waar je je te houden hebt aan artikel 10?
maandag 14 november 2011 om 06:18
quote:zammm schreef op 13 november 2011 @ 20:29:
[...]
Beledigd/gekwetst zijn wordt bepaald door de ontvanger. Dat maakt het zo lastig.
Exact! Wat een belediging is, is puur subjectief. Het is een gevoelskwestie. Als ik in alle oprechtheid mijn mening geef kan ik altijd iemand beledigen. Daarbij komt nog dat de een zich niet zo snel beledigd voelt, en de ander zulke lange tenen heeft dat ze een rondje om de aarde maken en hij/zij er met z'n hielen zelf nog op staat.
Ik ben voor een zeer ruime interpretatie van artikel 10, met het recht om te beledigen. Anders kan je zomaar voor de rechter gedaagd worden omdat iemand bijvoorbeeld de vergelijking "het bestaan van god is even waarschijnlijk als het bestaan van Orks" beledigend vond. Lange tenen moeten niet gerespecteerd worden, die moet je erafhakken zoals ik al in een ander topic zei. Het wordt er niet leuker op als zeurpieten een wettelijk kader krijgen om jan en alleman aan te klagen.
Mensen die continu expres anderen beledigen komen zichzelf toch wel tegen door het sociale isolement waarin ze zich snel zullen begeven.
ik wil nog wel even opmerken dat beledigen iets wezenlijk anders is dan haatzaaien of het oproepen tot geweld. deze begrippen zijn een stuk beter te objectiveren.
[...]
Beledigd/gekwetst zijn wordt bepaald door de ontvanger. Dat maakt het zo lastig.
Exact! Wat een belediging is, is puur subjectief. Het is een gevoelskwestie. Als ik in alle oprechtheid mijn mening geef kan ik altijd iemand beledigen. Daarbij komt nog dat de een zich niet zo snel beledigd voelt, en de ander zulke lange tenen heeft dat ze een rondje om de aarde maken en hij/zij er met z'n hielen zelf nog op staat.
Ik ben voor een zeer ruime interpretatie van artikel 10, met het recht om te beledigen. Anders kan je zomaar voor de rechter gedaagd worden omdat iemand bijvoorbeeld de vergelijking "het bestaan van god is even waarschijnlijk als het bestaan van Orks" beledigend vond. Lange tenen moeten niet gerespecteerd worden, die moet je erafhakken zoals ik al in een ander topic zei. Het wordt er niet leuker op als zeurpieten een wettelijk kader krijgen om jan en alleman aan te klagen.
Mensen die continu expres anderen beledigen komen zichzelf toch wel tegen door het sociale isolement waarin ze zich snel zullen begeven.
ik wil nog wel even opmerken dat beledigen iets wezenlijk anders is dan haatzaaien of het oproepen tot geweld. deze begrippen zijn een stuk beter te objectiveren.
maandag 14 november 2011 om 09:37
maandag 14 november 2011 om 09:56
quote:Bahco schreef op 13 november 2011 @ 18:53:
Beatrix vindt dat je je altijd heel wollig moet uitdrukken en niet moet zeggen wat je vindt als de ander zich daardoor beledigd zou kunnen voelen (of diens god). Je moet dus altijd uitgaan van het kwetsbare ego van de ander. Ik vraag me af hoe ver je dan zou moeten gaan volgens Beatrix. Want ergens moet dat eindigen.
Ik denk dat dat geen gezonde maatschappij wordt maar ja, Beatrix ziet nooit gewone mensen in normale relaties, alleen maar onderdanen. Mensen gedragen zich totaal anders naar haar toe. Uiterst beleefde afstandelijkheid is dan heel normaal.Wat Beatrix vindt, zegt ze in de aangehaalde teksten. En daarin zie ik niet staan dat je je altijd heel wollig uit moet drukken. In mijn optiek vraagt ze aandacht voor een fenomeen dat we allemaal wel kennen, anno 2011: Dat assertiviteit ook ergens eindigt. Namelijk in een land met zeventien miljoen in beton gegoten meningen, van zeventien miljoen egoïsten, die nou eenmaal rechten hebben, en lak hebben aan plichten.
Beatrix vindt dat je je altijd heel wollig moet uitdrukken en niet moet zeggen wat je vindt als de ander zich daardoor beledigd zou kunnen voelen (of diens god). Je moet dus altijd uitgaan van het kwetsbare ego van de ander. Ik vraag me af hoe ver je dan zou moeten gaan volgens Beatrix. Want ergens moet dat eindigen.
Ik denk dat dat geen gezonde maatschappij wordt maar ja, Beatrix ziet nooit gewone mensen in normale relaties, alleen maar onderdanen. Mensen gedragen zich totaal anders naar haar toe. Uiterst beleefde afstandelijkheid is dan heel normaal.Wat Beatrix vindt, zegt ze in de aangehaalde teksten. En daarin zie ik niet staan dat je je altijd heel wollig uit moet drukken. In mijn optiek vraagt ze aandacht voor een fenomeen dat we allemaal wel kennen, anno 2011: Dat assertiviteit ook ergens eindigt. Namelijk in een land met zeventien miljoen in beton gegoten meningen, van zeventien miljoen egoïsten, die nou eenmaal rechten hebben, en lak hebben aan plichten.
