Actueel
alle pijlers
Babysterfte hoog door verloskundigen
woensdag 3 november 2010 om 08:04
Ik denk dat veel vrouwen die een kind hebben gehad al vermoeden dat het Nederlands systeem niet optimaal is. Ik zelf igg wel.
Maar dat de babysterfte een factor vier hoger is bij een thuisbevalling die in het ziekenhuis eindigt vind ik ronduit schokkend. Zeker daar uit het onderzoek blijkt dat de gecompliceerde bevallingen die al in het ziekenhuis beginnen succesvoller verlopen.
Wat mij betreft krijgt een zwangere vrouw per direct de keus of ze de controles wil doen bij de gynaecoloog of verloskundige en niet zo als nu dat ze is overgeleverd aan de verloskundige totdat ze medisch wordt.
wat vinden jullie?
Volkskrant
AMSTERDAM - Vrouwen die hun bevalling beginnen bij de verloskundige lopen ruim twee keer zo veel kans dat hun baby overlijdt als vrouwen die beginnen bij de gynaecoloog.
Als een vrouw tijdens een thuisbevalling naar het ziekenhuis moet, of wordt overgedragen aan de gynaecoloog, is de kans dat haar baby overlijdt zelfs bijna vier keer zo hoog.
Dat blijkt uit onderzoek van het UMC Utrecht, dat vandaag wordt gepubliceerd door het British Medical Journal. Nederland kampt al jaren met een relatief hoge babysterfte. Met de nieuwe cijfers worden de tekortkomingen van het systeem blootgelegd.
Vraagtekens
De onderzoekers zetten grote vraagtekens bij het huidige systeem, waarin verloskundigen en gynaecologen gescheiden werken.
'Op het moment dat er iets misgaat bij de verloskundige, heb je een langere weg te gaan dan wanneer het misgaat bij de gynaecoloog', zegt neonatoloog en onderzoeker Hens Brouwers van het UMC Utrecht. 'Als er maar één systeem was, zou het sneller gaan', zegt onderzoeker en gynaecoloog Anneke Kwee.
'Nu treedt er vertraging op.' Dat de kans op overlijden van de baby hoger is bij vrouwen die de bevalling beginnen bij de verloskundige, is opmerkelijk. Verloskundigen begeleiden in principe alleen bevallingen die worden beschouwd als relatief risicoloos. Bij de gynaecoloog komen de riskante bevallingen. 'Op basis daarvan hadden de cijfers eigenlijk omgekeerd moeten zijn', zegt Kwee.
Nederland heeft al jaren bijna de hoogste babysterfte van Europa: ongeveer 1 op de 100 baby's sterft rond de geboorte. Alleen Frankrijk en Letland zitten hoger.
Eén afdeling
De oplossing ligt volgens de onderzoekers niet in het laten bevallen van alle vrouwen bij de gynaecoloog. Kwee: 'Je zou moeten onderzoeken of het werkt om alle vrouwen in het ziekenhuis of in een geboortecentrum te laten bevallen. Met één afdeling waar elke bevalling plaatsvindt, ongeacht hoge of lage risico's. Op zo'n afdeling moeten zowel verloskundigen als gynaecologen rondlopen. Zodra er iets misgaat, is er geen afstand meer.'
Een andere mogelijkheid is om alle bevallingen van het eerste kind in het ziekenhuis te laten gebeuren, zegt Brouwers: 'Zoals de cijfers nu zijn, ben je geneigd om alle bevallingen van het eerste kind in te schatten als hoog-risico/bevallingen.'
Maar dat de babysterfte een factor vier hoger is bij een thuisbevalling die in het ziekenhuis eindigt vind ik ronduit schokkend. Zeker daar uit het onderzoek blijkt dat de gecompliceerde bevallingen die al in het ziekenhuis beginnen succesvoller verlopen.
Wat mij betreft krijgt een zwangere vrouw per direct de keus of ze de controles wil doen bij de gynaecoloog of verloskundige en niet zo als nu dat ze is overgeleverd aan de verloskundige totdat ze medisch wordt.
wat vinden jullie?
Volkskrant
AMSTERDAM - Vrouwen die hun bevalling beginnen bij de verloskundige lopen ruim twee keer zo veel kans dat hun baby overlijdt als vrouwen die beginnen bij de gynaecoloog.
Als een vrouw tijdens een thuisbevalling naar het ziekenhuis moet, of wordt overgedragen aan de gynaecoloog, is de kans dat haar baby overlijdt zelfs bijna vier keer zo hoog.
Dat blijkt uit onderzoek van het UMC Utrecht, dat vandaag wordt gepubliceerd door het British Medical Journal. Nederland kampt al jaren met een relatief hoge babysterfte. Met de nieuwe cijfers worden de tekortkomingen van het systeem blootgelegd.
Vraagtekens
De onderzoekers zetten grote vraagtekens bij het huidige systeem, waarin verloskundigen en gynaecologen gescheiden werken.
'Op het moment dat er iets misgaat bij de verloskundige, heb je een langere weg te gaan dan wanneer het misgaat bij de gynaecoloog', zegt neonatoloog en onderzoeker Hens Brouwers van het UMC Utrecht. 'Als er maar één systeem was, zou het sneller gaan', zegt onderzoeker en gynaecoloog Anneke Kwee.
'Nu treedt er vertraging op.' Dat de kans op overlijden van de baby hoger is bij vrouwen die de bevalling beginnen bij de verloskundige, is opmerkelijk. Verloskundigen begeleiden in principe alleen bevallingen die worden beschouwd als relatief risicoloos. Bij de gynaecoloog komen de riskante bevallingen. 'Op basis daarvan hadden de cijfers eigenlijk omgekeerd moeten zijn', zegt Kwee.
Nederland heeft al jaren bijna de hoogste babysterfte van Europa: ongeveer 1 op de 100 baby's sterft rond de geboorte. Alleen Frankrijk en Letland zitten hoger.
Eén afdeling
De oplossing ligt volgens de onderzoekers niet in het laten bevallen van alle vrouwen bij de gynaecoloog. Kwee: 'Je zou moeten onderzoeken of het werkt om alle vrouwen in het ziekenhuis of in een geboortecentrum te laten bevallen. Met één afdeling waar elke bevalling plaatsvindt, ongeacht hoge of lage risico's. Op zo'n afdeling moeten zowel verloskundigen als gynaecologen rondlopen. Zodra er iets misgaat, is er geen afstand meer.'
Een andere mogelijkheid is om alle bevallingen van het eerste kind in het ziekenhuis te laten gebeuren, zegt Brouwers: 'Zoals de cijfers nu zijn, ben je geneigd om alle bevallingen van het eerste kind in te schatten als hoog-risico/bevallingen.'
woensdag 10 november 2010 om 16:37
ik kan dit verhaal beamen..ik ben op 5 oktober 2010 mijn zoontje verloren..en dat allemaal door nalatigheid van de vk..ben toen mijn weeen begonnen direct naar het zkh gegaan waar onze vk op ons wachte..ze heeft ook alleen(zonder enige assistentie)de bevalling gedaan..die opzich goed leek te gaan..tot zijn hartslagje begon te kelderen en het niet meer hoorbaar was heeft ze de gynaecoloog pas ingeschakeld die op dat moment vanuit huis moest komen..de vk uit het zkh en de kinderarts hebben toen de bevalling overgenomen en toen ging het rap alleen het mocht niet meer baten..onze zoon was inmiddels al overleden..en dat alleen omdat ze te laat aan de bel trok al mijn singalen negeerde had namelijk een zware weeen storm had om de halve minuut weeen en bloede als een rund..dat was allemaal normaal vertelde ze me..nou al met al wij zijn nog nooit zo honds behandelt..EN VOORAL DOOR DE VK..heel het systeem in nl deugd niet..de comunicatie is ook zooo ontzettend slecht tussen de vk's en de gynaecologen..er moet gewoon wat worden gedaan..zembla heeft een filmpje op hem website staan over babysterfte en die komt uit 2009 we zitten inmiddels bijna in 2011 en er is nog geen steek veranderd..belachelijk is het..ik was 42 weken zwanger daar zat het probleem mijn zoon had bijna geen vruchtwater meer wat er van over was was poep..het is algemeen bekend dat 42wk zwangerschap gewoon te lang is(is niet altijd het geval)..maar we zouden de dag na bevalling eigenlijk een ctg scan hebben gehad..hadden ze dat maar een dag eerder gedaan dan hadden wij onze zoon hier bij ons gehad..het is gewoon verschrikkelijk wat hier in nl speelt..en niemand die er iets aan doet..hartverscheurend voor vrouwen zoals ik die dit door moeten maken..
woensdag 10 november 2010 om 17:54
In geen enkel land ter wereld kan een niet -medicus spelen met het leven en welzijn van moeder en kind.
Er zijn veel te weinig gynaecologen en voor de verzekering is het ook veeeeel goedkoper als een vrouw geen aanspraak maakt op medische zorg maar afgezonderd in haar lekker goedkope eigen bed blijft.
Alleen wel te verstaan, met een bloednerveuze partner.
Zonder controles want die verloskundige komt pas als 70 procent van de bevalling al achter de rug is.
De thuisbevalling is in Denemarken in de jaren 50 afgeschaft na massaal protest van vrouwen die dit barbaars vonden.
Wat ik zelf krankzinnig vindt is dat je in NL niet naar een arts toe MAG en financieel wordt gestraft bij een vrijwillige ziekenhuisbevalling
Er zijn veel te weinig gynaecologen en voor de verzekering is het ook veeeeel goedkoper als een vrouw geen aanspraak maakt op medische zorg maar afgezonderd in haar lekker goedkope eigen bed blijft.
Alleen wel te verstaan, met een bloednerveuze partner.
Zonder controles want die verloskundige komt pas als 70 procent van de bevalling al achter de rug is.
De thuisbevalling is in Denemarken in de jaren 50 afgeschaft na massaal protest van vrouwen die dit barbaars vonden.
Wat ik zelf krankzinnig vindt is dat je in NL niet naar een arts toe MAG en financieel wordt gestraft bij een vrijwillige ziekenhuisbevalling
woensdag 10 november 2010 om 23:01
Lolo wat verschrikkelijk dat jullie je zoon hebben verloren, en het ergste het had niet nodig geweest, ben het helemaal met je eens.
Bij mijn oudste liep het gelukkig wel goed af, maar ook bij die bevalling hebben ze teveel risico gelopen, ook ik was bijna 42 weken zwanger, na 18 uur ploeteren en 5 cm, vliezen gebroken door de verloskundige tuurlijk was er in het vruchtwater gepoept, dat zagen wij als leek (donkergroen van kleur), de nochalante verloskundige werd paniekerig, naar het ziekenhuis, ploegenwissel, vroeg pijnstilling kreeg ik niet! (10 jaar geleden, en dan ook nog op zaterdag), electrode plakken, shit kind zit niet goed... Sterrekijker, randje mocht niet persen ondanks de persdrang, mij twee en half uur persweeen tegen laten houden zonder pijnstilling,, toen zakte weeen weg, infuus eraan, toch maar gaan persen zelf en toen brak de paniek uit, de hartslag van baby werd zwakker, te laat voor keizersnee, persen persen, hartslag viel weg, te laat voor knip, perste met alles wat ik had, kind blauw, en met een enorm punt hoofd ter wereld (knap zonder vacuum pomp) maar levend. En ik een totaal ruptuur, met de woorden van manlief: kijk maar niet het is een slachtveld, en dat voor een bedrijfs Ehbo'er, placenta die niet meer spontaan kwam, gedoe getrek, en daarna hechten, hechten en hechten. Baby was 8.5 pond, ik zelf maatje 34/36, heb zes weken niet kunnen zitten, en heb enorme angst gehad incontinent te zijn geworden, gelukkig is dat later goed gekomen. Kind is nu 10 jaar en gelukkig geen schade aan over gehouden.. Maar dit had echt anders gekund, mijn Belgische collega's begrijpen hier niets van, Ben je in Belgie 40 weken en uitgerekend op die datum, op die datum niet spontaan gekomen, dan halen ze het op die dag, in het ziekenhuis met een standaard aangeboden ruggenprik. Waarom daar wel en hier niet?? Dit is 25 kilometer bij ons vandaan.
En als ik dan het verhaal van Lolo lees, dan denk ik, dat had mij dus ook kunnen gebeuren, en helaas in mijn vriendenkring ken ik vier stellen die hun kindje verloren hebben, vlak voor, tijdens en na de bevalling, vind dit enorm veel.
Maar helaas, het zal wel een centenkwestie zijn, Nederland heeft geen geld over, voor goede begeleiding tijdens zwangerschap, geboorte, en de zorg voor kinderen. de controle's die vermindert zijn bij de consultatie buro's, de schoolarts (groep 2, wegen/meten gehoortest wat voorheen een algemeen uitgebreid onderzoek was, en pas in groep 7 een algemeen onderzoek waarbij nog gehinkeld moet worden e.d.).
Bij mijn oudste liep het gelukkig wel goed af, maar ook bij die bevalling hebben ze teveel risico gelopen, ook ik was bijna 42 weken zwanger, na 18 uur ploeteren en 5 cm, vliezen gebroken door de verloskundige tuurlijk was er in het vruchtwater gepoept, dat zagen wij als leek (donkergroen van kleur), de nochalante verloskundige werd paniekerig, naar het ziekenhuis, ploegenwissel, vroeg pijnstilling kreeg ik niet! (10 jaar geleden, en dan ook nog op zaterdag), electrode plakken, shit kind zit niet goed... Sterrekijker, randje mocht niet persen ondanks de persdrang, mij twee en half uur persweeen tegen laten houden zonder pijnstilling,, toen zakte weeen weg, infuus eraan, toch maar gaan persen zelf en toen brak de paniek uit, de hartslag van baby werd zwakker, te laat voor keizersnee, persen persen, hartslag viel weg, te laat voor knip, perste met alles wat ik had, kind blauw, en met een enorm punt hoofd ter wereld (knap zonder vacuum pomp) maar levend. En ik een totaal ruptuur, met de woorden van manlief: kijk maar niet het is een slachtveld, en dat voor een bedrijfs Ehbo'er, placenta die niet meer spontaan kwam, gedoe getrek, en daarna hechten, hechten en hechten. Baby was 8.5 pond, ik zelf maatje 34/36, heb zes weken niet kunnen zitten, en heb enorme angst gehad incontinent te zijn geworden, gelukkig is dat later goed gekomen. Kind is nu 10 jaar en gelukkig geen schade aan over gehouden.. Maar dit had echt anders gekund, mijn Belgische collega's begrijpen hier niets van, Ben je in Belgie 40 weken en uitgerekend op die datum, op die datum niet spontaan gekomen, dan halen ze het op die dag, in het ziekenhuis met een standaard aangeboden ruggenprik. Waarom daar wel en hier niet?? Dit is 25 kilometer bij ons vandaan.
En als ik dan het verhaal van Lolo lees, dan denk ik, dat had mij dus ook kunnen gebeuren, en helaas in mijn vriendenkring ken ik vier stellen die hun kindje verloren hebben, vlak voor, tijdens en na de bevalling, vind dit enorm veel.
Maar helaas, het zal wel een centenkwestie zijn, Nederland heeft geen geld over, voor goede begeleiding tijdens zwangerschap, geboorte, en de zorg voor kinderen. de controle's die vermindert zijn bij de consultatie buro's, de schoolarts (groep 2, wegen/meten gehoortest wat voorheen een algemeen uitgebreid onderzoek was, en pas in groep 7 een algemeen onderzoek waarbij nog gehinkeld moet worden e.d.).
donderdag 11 november 2010 om 01:12
Christiane, ook zo erg. Maar dit kan wel in ieder land gebeuren hoor. Het is 3 jaar geleden mijn dochter ook overkomen, kindje was een sterrekijker, het werd niet onderkend. Mijn dochter heeft zich ook uit de naad geperst, kind was ook een 8 ponder. En ja, daarna laat de baarmoeder het dan afweten, met het gevolg dat de placenta niet loskomt en dan een massive bloeding waarbij mijn dochter bijna het loodje liet.
Maar goed, dit alles gebeurde in Australië, zgn het land waar ze gauw klaarstaan met een keizersnee, nou ja, niet altijd dan.
EN mijn dochter was gewoon in een ziekenhuis.
Maar goed, dit alles gebeurde in Australië, zgn het land waar ze gauw klaarstaan met een keizersnee, nou ja, niet altijd dan.
EN mijn dochter was gewoon in een ziekenhuis.
donderdag 11 november 2010 om 01:29
Nederland is het enige land ter wereld waar vrouwen stelselmatig alle vooruitgang op het gebied van zwangerschap en bevalling wordt onthouden door de aanwezigheid van verloskundigen en dat begon al in de jaren 70.
Vrouwen MOCHTEN NIET meer bij de huisarts(medicus) bevallen als er in dat gebied een verloskundige(niet medicus) neerstreek.
Vrouwen MOCHTEN NIET gebruik maken van nieuwe technieken voor pijnbestrijding (te vergelijken met amputatiepijn) want dat moet in het ziekenhuis gebeuren en de verloskundige bepaalde wel of jij crepeert of niet.
Echo? UIT DEN BOZE! Pas sinds kort is de 20 weken echo standaard.
En dat alles dan overgoten met een quasi feministisch sausje waar je gewoon niet goed van wordt.
Dat vrouwen door de gynaecologen niet meer zelf "de leiding hebben over hun bevalling" Dat het ziekenhuis zo kil en klinisch is.
Dat vrouwen als ze maar (door de verloskundige) in hun oerkracht komen te staan de natuur het zelf wel regelt zonder al die enge metertjes.
En de sterfte cijfers bleven jarenlang goed , wat in zekere zin het gelijk bewees.
Alleen de tijden zijn veranderd.
In alle ons omringende landen zijn de sterftecijfers gedaald door nieuwe inzichten, apparatuur en beleid.
Het is niet zo dat Nederland ineens een enorme toename van sterfte liet zien. Dat gebeurde heel geleidelijk. Het niet toepassen van nieuwe inzichten is nog lang gemaskeert door verloskundigen die door permanent geruststellend en deskundig aanwezig te zijn paniek en stress bij de bevallende vrouw hebben voorkomen.
Maar dat is nu afgelopen.
De bevallende vrouw staat er grotendeels alleen voor en dan wordt de achterstand pas echt goed zichtbaar.
Vrouwen MOCHTEN NIET meer bij de huisarts(medicus) bevallen als er in dat gebied een verloskundige(niet medicus) neerstreek.
Vrouwen MOCHTEN NIET gebruik maken van nieuwe technieken voor pijnbestrijding (te vergelijken met amputatiepijn) want dat moet in het ziekenhuis gebeuren en de verloskundige bepaalde wel of jij crepeert of niet.
Echo? UIT DEN BOZE! Pas sinds kort is de 20 weken echo standaard.
En dat alles dan overgoten met een quasi feministisch sausje waar je gewoon niet goed van wordt.
Dat vrouwen door de gynaecologen niet meer zelf "de leiding hebben over hun bevalling" Dat het ziekenhuis zo kil en klinisch is.
Dat vrouwen als ze maar (door de verloskundige) in hun oerkracht komen te staan de natuur het zelf wel regelt zonder al die enge metertjes.
En de sterfte cijfers bleven jarenlang goed , wat in zekere zin het gelijk bewees.
Alleen de tijden zijn veranderd.
In alle ons omringende landen zijn de sterftecijfers gedaald door nieuwe inzichten, apparatuur en beleid.
Het is niet zo dat Nederland ineens een enorme toename van sterfte liet zien. Dat gebeurde heel geleidelijk. Het niet toepassen van nieuwe inzichten is nog lang gemaskeert door verloskundigen die door permanent geruststellend en deskundig aanwezig te zijn paniek en stress bij de bevallende vrouw hebben voorkomen.
Maar dat is nu afgelopen.
De bevallende vrouw staat er grotendeels alleen voor en dan wordt de achterstand pas echt goed zichtbaar.
donderdag 11 november 2010 om 16:56
@arrwen: Jazeker. Vanwege de gelopen risico's, die je achteraf pas goed inzichtelijk krijgt.
1e x: 41+5, vanwege pijnstilling medisch bevallen.
Uiteindelijk was het kind vele malen groter dan vooraf ingeschat, maar wel met een klein hoofd. Dus hoofd er bijna uit, dan een schouder die blijft hangen. Alarmbel, 4 man (vrouw) extra op de kamer, trekken, duwen, doe maar.
Resultaat: 1 baby, 1 subtotaalruptuur (uitgescheurde knip). Herstel 7 maand.
1 baby met schouderdystocie, maar gelukkig de meest milde, namelijk een kneuzing. Had ook een verlamming kunnen worden.
Was thuis never nooit gelukt om dat kind geboren te laten worden, en als je dat pas constateerd als het hoofd al bijna geboren is, nou, dan is de rest kansloos.
Na dit verhaal zou je denken, een tweede (wetende dat de kindjes naar verhouding groot zijn) mag vast medisch. Neen. Wel zou poliklinisch misschien een slim idee zijn.
Bij gyn geweest, maar die zag het probleem ook niet zo, want, uiteindelijk, gezonde moeder, gezond kind.
2e x dus, bij 41+6 bevallen. Poliklinisch, 2 vk want eigen vk kende haar eigen beperkingen en had nog niet eerder een groot kind op de wereld gezet. En dat verwachtten 'ze' (= de praktijk) inmiddels toch wel.
Door de voorbereiding (dwarsbed, meedrukken, etc.) en een goed geplaatste knip (gezien vorige uitscheur) een succesvolle bevalling van een macrosome baby. Maar wel een die tijdens de baring met 5 verschillende onderdelen klem heeft gezeten en er ook niet bepaald zachtzinnig uit is gekomen.
Dus: te lang doorgelopen (ze waren een maand eerder ook al wel bevallingsrijp geweest) en je moet er toch niet aan denken dat ik thuis was bevallen. Maar dat dat geen bericht is voor een gyn...tsss.
1e x: 41+5, vanwege pijnstilling medisch bevallen.
Uiteindelijk was het kind vele malen groter dan vooraf ingeschat, maar wel met een klein hoofd. Dus hoofd er bijna uit, dan een schouder die blijft hangen. Alarmbel, 4 man (vrouw) extra op de kamer, trekken, duwen, doe maar.
Resultaat: 1 baby, 1 subtotaalruptuur (uitgescheurde knip). Herstel 7 maand.
1 baby met schouderdystocie, maar gelukkig de meest milde, namelijk een kneuzing. Had ook een verlamming kunnen worden.
Was thuis never nooit gelukt om dat kind geboren te laten worden, en als je dat pas constateerd als het hoofd al bijna geboren is, nou, dan is de rest kansloos.
Na dit verhaal zou je denken, een tweede (wetende dat de kindjes naar verhouding groot zijn) mag vast medisch. Neen. Wel zou poliklinisch misschien een slim idee zijn.
Bij gyn geweest, maar die zag het probleem ook niet zo, want, uiteindelijk, gezonde moeder, gezond kind.
2e x dus, bij 41+6 bevallen. Poliklinisch, 2 vk want eigen vk kende haar eigen beperkingen en had nog niet eerder een groot kind op de wereld gezet. En dat verwachtten 'ze' (= de praktijk) inmiddels toch wel.
Door de voorbereiding (dwarsbed, meedrukken, etc.) en een goed geplaatste knip (gezien vorige uitscheur) een succesvolle bevalling van een macrosome baby. Maar wel een die tijdens de baring met 5 verschillende onderdelen klem heeft gezeten en er ook niet bepaald zachtzinnig uit is gekomen.
Dus: te lang doorgelopen (ze waren een maand eerder ook al wel bevallingsrijp geweest) en je moet er toch niet aan denken dat ik thuis was bevallen. Maar dat dat geen bericht is voor een gyn...tsss.
donderdag 11 november 2010 om 18:35
Steeds meer twijfels over onderzoek babysterfte
09-11-2010
Het onderzoek naar babysterfte waarmee de landelijke media groot openden op woensdag 3 november, wordt door steeds meer deskundigen in twijfel getrokken. Gezaghebbende tijdschriften als British Medical Journal en Medisch Contact publiceerden kritische stukken. Ook de landelijke media nemen de tegengeluiden op.
Volkskrant: Studie babysterfte deugt niet: Hoogleraar Eerstelijnszorg Victor Pop zet ernstige vraagtekens bij de studie van het UMCU.
Medisch Contact: Hoge babysterfte niet door thuisbevalling: De onderzoekers concluderen dat een geplande thuisbevalling even veilig is als een geplande ziekenhuisbevalling onder leiding van een eerstelijnsverloskundige, terwijl het aantal ingrepen bij een geplande thuisbevalling lager is.
British Medical Journal: Too early to question effectiveness of Dutch maternity care system (scroll naar beneden). De onderzoekers zetten vraagtekens bij de gebruikte methode van onderzoek.
Overigens nuanceren de onderzoekers zelf de uitspraken in eerdere artikelen in de media. Onderzoekster Kwee: 'De koppen van de krant vind ik te schokkend.' Over de rol van de verloskundige: 'Het probleem zit ook echt niet bij de verloskundige, maar bij de keten van verloskundige zorg.' (luister naar de radio-uitzending Dit is de Dag, 3 november).
09-11-2010
Het onderzoek naar babysterfte waarmee de landelijke media groot openden op woensdag 3 november, wordt door steeds meer deskundigen in twijfel getrokken. Gezaghebbende tijdschriften als British Medical Journal en Medisch Contact publiceerden kritische stukken. Ook de landelijke media nemen de tegengeluiden op.
Volkskrant: Studie babysterfte deugt niet: Hoogleraar Eerstelijnszorg Victor Pop zet ernstige vraagtekens bij de studie van het UMCU.
Medisch Contact: Hoge babysterfte niet door thuisbevalling: De onderzoekers concluderen dat een geplande thuisbevalling even veilig is als een geplande ziekenhuisbevalling onder leiding van een eerstelijnsverloskundige, terwijl het aantal ingrepen bij een geplande thuisbevalling lager is.
British Medical Journal: Too early to question effectiveness of Dutch maternity care system (scroll naar beneden). De onderzoekers zetten vraagtekens bij de gebruikte methode van onderzoek.
Overigens nuanceren de onderzoekers zelf de uitspraken in eerdere artikelen in de media. Onderzoekster Kwee: 'De koppen van de krant vind ik te schokkend.' Over de rol van de verloskundige: 'Het probleem zit ook echt niet bij de verloskundige, maar bij de keten van verloskundige zorg.' (luister naar de radio-uitzending Dit is de Dag, 3 november).
donderdag 11 november 2010 om 20:37
Je verdraait de zaak, fiwen.
Pop uit de Volkskrant praat met de verloskundigen mee want hij is lid van die vereniging.
Medisch Contact:het stuk dat je aanhaalt is een oud onderzoek van onder meer Simone Buitendijk en is GEEN commentaar op het onderzoek uit de ~british Medical Journal.
British Medical Journal: opmerkingen van de onderzoekers ZELF.
Pop uit de Volkskrant praat met de verloskundigen mee want hij is lid van die vereniging.
Medisch Contact:het stuk dat je aanhaalt is een oud onderzoek van onder meer Simone Buitendijk en is GEEN commentaar op het onderzoek uit de ~british Medical Journal.
British Medical Journal: opmerkingen van de onderzoekers ZELF.
donderdag 11 november 2010 om 21:44
Als ik naar mijn eigen ervaring kijk en in mijn omgeving, dan is het onderzoek gewoon juist, het komt onze overheid en onze ziektekostenverzekeringen alleen niet goed uit, de kosten zullen immers stijgen, alhoewel een kind wat door de bevalling gehandicapt raakt, of de moeder dat kost uiteraard ook geld..
vrijdag 12 november 2010 om 00:20
Dit is dus de waarde van Simone Buitendijk: de verloskundigen BETALEN zodat het beste mens er op los kan kakelen.
Een kwestie van wij van WC eend adviseren WC eend.
bijzonder hoogleraar is een hoogleraar aan een universiteit die niet door die universiteit wordt betaald en niet deel uitmaakt van de officiële personeelsformatie van die universiteit. Vaak worden dergelijke posten betaald uit speciale fondsen, legaten, of door stichtingen of bedrijven uit min of meer ideële overwegingen of om het eigen vakgebied of de eigen interesse wat meer cachet te geven. Doorgaans is de aanstelling van een bijzonder hoogleraar tijdelijk en parttime. Tijdens de laatste jaren is het aantal bijzonder hoogleraren duidelijk gegroeid.
Deze categorie hoogleraren is niet onomstreden. Doordat er sprake is van externe financiering stellen sommigen dat er belangenverstrengeling op zou kunnen treden tussen de belangen van de universiteit en het universitaire onderzoek aan de ene kant, en de belangen van de financierende instantie (zoals een bedrijf) aan de andere kant. Zij vrezen dat het onderzoek dat door deze hoogleraren wordt verricht niet geheel onafhankelijk is en mogelijk niet aan alle kwaliteitsmaatstaven voldoet. Deze belangenverstrengeling kan worden voorkomen door vast te houden aan strikte wetenschappelijke eisen aan de kwaliteit van de kandidaat en zijn onderzoek. Ook zijn er universiteiten die een maximum stellen aan het aantal bijzondere hoogleraren.
Een kwestie van wij van WC eend adviseren WC eend.
bijzonder hoogleraar is een hoogleraar aan een universiteit die niet door die universiteit wordt betaald en niet deel uitmaakt van de officiële personeelsformatie van die universiteit. Vaak worden dergelijke posten betaald uit speciale fondsen, legaten, of door stichtingen of bedrijven uit min of meer ideële overwegingen of om het eigen vakgebied of de eigen interesse wat meer cachet te geven. Doorgaans is de aanstelling van een bijzonder hoogleraar tijdelijk en parttime. Tijdens de laatste jaren is het aantal bijzonder hoogleraren duidelijk gegroeid.
Deze categorie hoogleraren is niet onomstreden. Doordat er sprake is van externe financiering stellen sommigen dat er belangenverstrengeling op zou kunnen treden tussen de belangen van de universiteit en het universitaire onderzoek aan de ene kant, en de belangen van de financierende instantie (zoals een bedrijf) aan de andere kant. Zij vrezen dat het onderzoek dat door deze hoogleraren wordt verricht niet geheel onafhankelijk is en mogelijk niet aan alle kwaliteitsmaatstaven voldoet. Deze belangenverstrengeling kan worden voorkomen door vast te houden aan strikte wetenschappelijke eisen aan de kwaliteit van de kandidaat en zijn onderzoek. Ook zijn er universiteiten die een maximum stellen aan het aantal bijzondere hoogleraren.
vrijdag 12 november 2010 om 00:31
Die Victor Pop (geen gynaecoloog) begint in hetzelfde artikel over het grote kwaad dat er in NL is geschied: vrouwen met een kind in stuitligging worden niet meer gedwongen vaginaal te bevallen maar krijgen een keizersnede aangeboden!
Deze mensen zijn gewoon gevaarlijk en krijgen veel te veel ruimte.
Deze mensen zijn gewoon gevaarlijk en krijgen veel te veel ruimte.
vrijdag 12 november 2010 om 03:00
Pfff. Ik hoop dat tegen de tijd ik kinderen krijg het een en ander beter geregeld is.
Ten eerste gewoon de mogelijkheid om in het ziekenhuis te bevallen zonder dat een Beatrijs Smulders-figuur dit voor mij bepaald.
Ten tweede het recht op pijnstilling. Als je een kies laat trekken word het gewoon verdoofd maar onverdoofd een kind er uitpersen kan zomaar gebeuren omdat ziekenhuizen er niet op voorbereid zijn.
Ten derde het recht op bevalling na 40 weken zwangerschap. Ik ben zelf met 42+2 weken geboren en ik wist niet dat er zulke risico's aan kleefden.
Ten eerste gewoon de mogelijkheid om in het ziekenhuis te bevallen zonder dat een Beatrijs Smulders-figuur dit voor mij bepaald.
Ten tweede het recht op pijnstilling. Als je een kies laat trekken word het gewoon verdoofd maar onverdoofd een kind er uitpersen kan zomaar gebeuren omdat ziekenhuizen er niet op voorbereid zijn.
Ten derde het recht op bevalling na 40 weken zwangerschap. Ik ben zelf met 42+2 weken geboren en ik wist niet dat er zulke risico's aan kleefden.
vrijdag 12 november 2010 om 09:16
quote:wynette schreef op 12 november 2010 @ 00:31:
Die Victor Pop (geen gynaecoloog) begint in hetzelfde artikel over het grote kwaad dat er in NL is geschied: vrouwen met een kind in stuitligging worden niet meer gedwongen vaginaal te bevallen maar krijgen een keizersnede aangeboden!
Deze mensen zijn gewoon gevaarlijk en krijgen veel te veel ruimte.
Maar.....Victor Pop wil wel dat het kindje gedraaid wordt en dan wordt het dus een gewone bevalling.
In dat artikel stond trouwens dat het de keizersnedes maar met 0,03% minder nodig maakte!
Waarom die Victor bij dit soort onderzoeken zit is mij trouwens ook een raadsel want hij is een schildklier specialist!
Die Victor Pop (geen gynaecoloog) begint in hetzelfde artikel over het grote kwaad dat er in NL is geschied: vrouwen met een kind in stuitligging worden niet meer gedwongen vaginaal te bevallen maar krijgen een keizersnede aangeboden!
Deze mensen zijn gewoon gevaarlijk en krijgen veel te veel ruimte.
Maar.....Victor Pop wil wel dat het kindje gedraaid wordt en dan wordt het dus een gewone bevalling.
In dat artikel stond trouwens dat het de keizersnedes maar met 0,03% minder nodig maakte!
Waarom die Victor bij dit soort onderzoeken zit is mij trouwens ook een raadsel want hij is een schildklier specialist!
vrijdag 12 november 2010 om 12:12
Onze schildklierspecialist vertelt er ook niet bij dat verloskundigen GELD krijgen van de verzekeraars om vrouwen om te praten om het kind te draaien.
Dat is specialistenwerk omdat er behoorlijke risico's zijn voor het kind(vroegeboorte, overlijden in de baarmoeder.)
Hoort te gebeuren tijdens een opname olv een gynaecoloog (echo's weeenremmers, registratie hartje baby).
MAAR het is zo lekker goedkoop voor de verzekeraars en zo winstgevend voor verloskundigen om dat in een kantoortje van de verloskundige te doen en moeder en kind na afloop op eigen risico naar huis te sturen.
En dan dit: Victor P. jankt dat het onderzoek niet klopt want de verloskundige is er tijdens de bevalling grotendeels niet bij, tijdverlies tijdens de rit naar het ziekenhuis die in 50% van de gevallen nodig is, en overdrachtproblemen( logisch, er is in een ziekenhuis NIETS bekend over de vrouw)
Dat zijn gewoon FEITEN en niet iets wat onderzocht moet worden
Hoe kunnen de onderzoekers in hun verklaring voor het hoge perinatale sterftecijfer dan met verklaringen komen als: de verloskundige is vaak thuis niet aanwezig als de baring begint; er is time-delay bij het vervoer van thuis naar ziekenhuis in het geval van calamiteit; er is slechte communicatie bij overdracht. Allemaal zaken die niet zijn gemeten door de onderzoekers dus kan er ook geen uitspraak over worden gedaan.
Dat is specialistenwerk omdat er behoorlijke risico's zijn voor het kind(vroegeboorte, overlijden in de baarmoeder.)
Hoort te gebeuren tijdens een opname olv een gynaecoloog (echo's weeenremmers, registratie hartje baby).
MAAR het is zo lekker goedkoop voor de verzekeraars en zo winstgevend voor verloskundigen om dat in een kantoortje van de verloskundige te doen en moeder en kind na afloop op eigen risico naar huis te sturen.
En dan dit: Victor P. jankt dat het onderzoek niet klopt want de verloskundige is er tijdens de bevalling grotendeels niet bij, tijdverlies tijdens de rit naar het ziekenhuis die in 50% van de gevallen nodig is, en overdrachtproblemen( logisch, er is in een ziekenhuis NIETS bekend over de vrouw)
Dat zijn gewoon FEITEN en niet iets wat onderzocht moet worden
Hoe kunnen de onderzoekers in hun verklaring voor het hoge perinatale sterftecijfer dan met verklaringen komen als: de verloskundige is vaak thuis niet aanwezig als de baring begint; er is time-delay bij het vervoer van thuis naar ziekenhuis in het geval van calamiteit; er is slechte communicatie bij overdracht. Allemaal zaken die niet zijn gemeten door de onderzoekers dus kan er ook geen uitspraak over worden gedaan.
vrijdag 12 november 2010 om 12:24
vrijdag 12 november 2010 om 12:39
Dit ZIJN feiten en daar kan je gewoon niet omheen.
Het komt verloskundigen en verzekeraars niet goed uit dat een en ander eindelijk in de openbaarheid komt.
Nogmaals, ik heb het niet over jou persoonlijk.
Het wordt tijd dat het eens fors in de openbaarheid komt dat de verloskundige keten in NL gewoon niet in orde is en dat verloskundigen daarin de zwakste schakel zijn.
Vrouwen en baby's hennen gewoon recht op betere zorg dan er nu is hier. Dan zal de babysterfte eindelijk afnemen en die is nu onaanvaardbaar hoog.
Het komt verloskundigen en verzekeraars niet goed uit dat een en ander eindelijk in de openbaarheid komt.
Nogmaals, ik heb het niet over jou persoonlijk.
Het wordt tijd dat het eens fors in de openbaarheid komt dat de verloskundige keten in NL gewoon niet in orde is en dat verloskundigen daarin de zwakste schakel zijn.
Vrouwen en baby's hennen gewoon recht op betere zorg dan er nu is hier. Dan zal de babysterfte eindelijk afnemen en die is nu onaanvaardbaar hoog.
