Actueel
alle pijlers
Babysterfte hoog door verloskundigen
woensdag 3 november 2010 om 08:04
Ik denk dat veel vrouwen die een kind hebben gehad al vermoeden dat het Nederlands systeem niet optimaal is. Ik zelf igg wel.
Maar dat de babysterfte een factor vier hoger is bij een thuisbevalling die in het ziekenhuis eindigt vind ik ronduit schokkend. Zeker daar uit het onderzoek blijkt dat de gecompliceerde bevallingen die al in het ziekenhuis beginnen succesvoller verlopen.
Wat mij betreft krijgt een zwangere vrouw per direct de keus of ze de controles wil doen bij de gynaecoloog of verloskundige en niet zo als nu dat ze is overgeleverd aan de verloskundige totdat ze medisch wordt.
wat vinden jullie?
Volkskrant
AMSTERDAM - Vrouwen die hun bevalling beginnen bij de verloskundige lopen ruim twee keer zo veel kans dat hun baby overlijdt als vrouwen die beginnen bij de gynaecoloog.
Als een vrouw tijdens een thuisbevalling naar het ziekenhuis moet, of wordt overgedragen aan de gynaecoloog, is de kans dat haar baby overlijdt zelfs bijna vier keer zo hoog.
Dat blijkt uit onderzoek van het UMC Utrecht, dat vandaag wordt gepubliceerd door het British Medical Journal. Nederland kampt al jaren met een relatief hoge babysterfte. Met de nieuwe cijfers worden de tekortkomingen van het systeem blootgelegd.
Vraagtekens
De onderzoekers zetten grote vraagtekens bij het huidige systeem, waarin verloskundigen en gynaecologen gescheiden werken.
'Op het moment dat er iets misgaat bij de verloskundige, heb je een langere weg te gaan dan wanneer het misgaat bij de gynaecoloog', zegt neonatoloog en onderzoeker Hens Brouwers van het UMC Utrecht. 'Als er maar één systeem was, zou het sneller gaan', zegt onderzoeker en gynaecoloog Anneke Kwee.
'Nu treedt er vertraging op.' Dat de kans op overlijden van de baby hoger is bij vrouwen die de bevalling beginnen bij de verloskundige, is opmerkelijk. Verloskundigen begeleiden in principe alleen bevallingen die worden beschouwd als relatief risicoloos. Bij de gynaecoloog komen de riskante bevallingen. 'Op basis daarvan hadden de cijfers eigenlijk omgekeerd moeten zijn', zegt Kwee.
Nederland heeft al jaren bijna de hoogste babysterfte van Europa: ongeveer 1 op de 100 baby's sterft rond de geboorte. Alleen Frankrijk en Letland zitten hoger.
Eén afdeling
De oplossing ligt volgens de onderzoekers niet in het laten bevallen van alle vrouwen bij de gynaecoloog. Kwee: 'Je zou moeten onderzoeken of het werkt om alle vrouwen in het ziekenhuis of in een geboortecentrum te laten bevallen. Met één afdeling waar elke bevalling plaatsvindt, ongeacht hoge of lage risico's. Op zo'n afdeling moeten zowel verloskundigen als gynaecologen rondlopen. Zodra er iets misgaat, is er geen afstand meer.'
Een andere mogelijkheid is om alle bevallingen van het eerste kind in het ziekenhuis te laten gebeuren, zegt Brouwers: 'Zoals de cijfers nu zijn, ben je geneigd om alle bevallingen van het eerste kind in te schatten als hoog-risico/bevallingen.'
Maar dat de babysterfte een factor vier hoger is bij een thuisbevalling die in het ziekenhuis eindigt vind ik ronduit schokkend. Zeker daar uit het onderzoek blijkt dat de gecompliceerde bevallingen die al in het ziekenhuis beginnen succesvoller verlopen.
Wat mij betreft krijgt een zwangere vrouw per direct de keus of ze de controles wil doen bij de gynaecoloog of verloskundige en niet zo als nu dat ze is overgeleverd aan de verloskundige totdat ze medisch wordt.
wat vinden jullie?
Volkskrant
AMSTERDAM - Vrouwen die hun bevalling beginnen bij de verloskundige lopen ruim twee keer zo veel kans dat hun baby overlijdt als vrouwen die beginnen bij de gynaecoloog.
Als een vrouw tijdens een thuisbevalling naar het ziekenhuis moet, of wordt overgedragen aan de gynaecoloog, is de kans dat haar baby overlijdt zelfs bijna vier keer zo hoog.
Dat blijkt uit onderzoek van het UMC Utrecht, dat vandaag wordt gepubliceerd door het British Medical Journal. Nederland kampt al jaren met een relatief hoge babysterfte. Met de nieuwe cijfers worden de tekortkomingen van het systeem blootgelegd.
Vraagtekens
De onderzoekers zetten grote vraagtekens bij het huidige systeem, waarin verloskundigen en gynaecologen gescheiden werken.
'Op het moment dat er iets misgaat bij de verloskundige, heb je een langere weg te gaan dan wanneer het misgaat bij de gynaecoloog', zegt neonatoloog en onderzoeker Hens Brouwers van het UMC Utrecht. 'Als er maar één systeem was, zou het sneller gaan', zegt onderzoeker en gynaecoloog Anneke Kwee.
'Nu treedt er vertraging op.' Dat de kans op overlijden van de baby hoger is bij vrouwen die de bevalling beginnen bij de verloskundige, is opmerkelijk. Verloskundigen begeleiden in principe alleen bevallingen die worden beschouwd als relatief risicoloos. Bij de gynaecoloog komen de riskante bevallingen. 'Op basis daarvan hadden de cijfers eigenlijk omgekeerd moeten zijn', zegt Kwee.
Nederland heeft al jaren bijna de hoogste babysterfte van Europa: ongeveer 1 op de 100 baby's sterft rond de geboorte. Alleen Frankrijk en Letland zitten hoger.
Eén afdeling
De oplossing ligt volgens de onderzoekers niet in het laten bevallen van alle vrouwen bij de gynaecoloog. Kwee: 'Je zou moeten onderzoeken of het werkt om alle vrouwen in het ziekenhuis of in een geboortecentrum te laten bevallen. Met één afdeling waar elke bevalling plaatsvindt, ongeacht hoge of lage risico's. Op zo'n afdeling moeten zowel verloskundigen als gynaecologen rondlopen. Zodra er iets misgaat, is er geen afstand meer.'
Een andere mogelijkheid is om alle bevallingen van het eerste kind in het ziekenhuis te laten gebeuren, zegt Brouwers: 'Zoals de cijfers nu zijn, ben je geneigd om alle bevallingen van het eerste kind in te schatten als hoog-risico/bevallingen.'
zondag 7 november 2010 om 02:53
quote:fashionvictim schreef op 07 november 2010 @ 02:40:
[...]
Wat apart dat je dat zegt. Mijn zoon is aan het begin van de nacht geboren en wij bleven ook tot de volgende ochtend. Er lagen 2 andere vrouwen met babys op mijn kamer, en ik stond om een uur of half 7 onder de douche omdat ik om 7 uur naar huis mocht. En ik was dus aan het douchen, water dat op mijn hoofd kletterde, en ineens hoorde ik mijn zoon huilen. Ik voelde het direct, ik deed gelijk de douche uit en kwam echt rennend die badkamer uit en op onze kamer waren er dus nog 2 andere babies aan het huilen, ik had 1 mevrouw met een tweeling en 1 met een eenling en 1 van die tweeling en dat andere babietje was aan het huilen, maar ik hoorde alleen mijn zoon. Dat vind ik nu nog steeds zo bijzonder, dat dat voor mijn gevoel de allereerste keer was dat ik hem hoorde huilen en dat ondanks al die geluiden eromheen ik tot in mijn tenen voelde "mijn kind huilt".
Juist dat, je hebt exact verwoord wat ik bedoel. Ik werd er wakker van, ik weet zeker dat ik dáár wakker van werd en niet van het gehuil van alle baby's.
Nog zo'n ervaring: mijn tweede moest een paar uurtjes na de bevalling over naar de afdeling Neonatologie. Het ging niet zo lekker met haar en ze moest aan de monitor. Ik lag op de kraamafdeling en zij lag op een andere verdieping.
De tweede nacht na haar geboorte sliep ik heel slecht en onrustig en was ik al vroeg wakker. Tegen zes uur 's ochtends kwam de verpleegkundige me 'wekken' wat dus niet nodig was, ik was al uren wakker. De Neonatologie had gebeld om te vragen of ik wilde komen, want dochter had (ook) een hele slechte nacht gemaakt en was erg onrustig... Zodra ik bij haar kwam ontspande ze en ging lekker liggen slapen.
Op haar afdeling was het altijd erg druk. Natuurlijk deden ze er alles aan om drukte te voorkomen, maar er waren voortdurend de alarmen van de monitor, dokters kwamen langs het bedje, ze moesten allerlei onderzoeken bij haar doen. De verpleegkundigen waren natuurlijk erg lief voor haar, maar zodra ze mijn stem boven haar bakje hoorde gingen die oogjes open en glimlachte ze. Ze heeft echt vanaf dag 1 naar me gelachen, al verklaren anderen me voor 'gek' dat was vast een spasme. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat het lachen was, ze deed het iedere keer als ik in de buurt was en ze me hoorde en/of voelde.
We hebben overigens nog steeds een erg sterke (telepathische) band. Voorbeeldje daarvan: Toen de bevalling van mijn 3e begon, was ik eerst nog thuis. Ik lag op bed de weeën op te vangen, het was nog goed te doen. Het was 's avonds om een uur of tien. Zij sliep al uren, maar ineens, kwamen trippel trippel een paar voetjes eraan en kroop ze klaarwakker bij mij in bed (ze was toen ruim twee-en-een-half) om als eerste te zeggen (nog voor ik ook maar iets kon zeggen) "nu komt de baby he mama?". Ze is wakker gebleven tot de oppas kwam en wij naar het ziekenhuis vertrokken (om 1 uur 's nachts). Ze heeft niet al de tijd bij mij in bed gelegen, we hebben haar weer terug in haar eigen bed gelegd, maar we bleven haar horen tot we vertrokken.
[...]
Wat apart dat je dat zegt. Mijn zoon is aan het begin van de nacht geboren en wij bleven ook tot de volgende ochtend. Er lagen 2 andere vrouwen met babys op mijn kamer, en ik stond om een uur of half 7 onder de douche omdat ik om 7 uur naar huis mocht. En ik was dus aan het douchen, water dat op mijn hoofd kletterde, en ineens hoorde ik mijn zoon huilen. Ik voelde het direct, ik deed gelijk de douche uit en kwam echt rennend die badkamer uit en op onze kamer waren er dus nog 2 andere babies aan het huilen, ik had 1 mevrouw met een tweeling en 1 met een eenling en 1 van die tweeling en dat andere babietje was aan het huilen, maar ik hoorde alleen mijn zoon. Dat vind ik nu nog steeds zo bijzonder, dat dat voor mijn gevoel de allereerste keer was dat ik hem hoorde huilen en dat ondanks al die geluiden eromheen ik tot in mijn tenen voelde "mijn kind huilt".
Juist dat, je hebt exact verwoord wat ik bedoel. Ik werd er wakker van, ik weet zeker dat ik dáár wakker van werd en niet van het gehuil van alle baby's.
Nog zo'n ervaring: mijn tweede moest een paar uurtjes na de bevalling over naar de afdeling Neonatologie. Het ging niet zo lekker met haar en ze moest aan de monitor. Ik lag op de kraamafdeling en zij lag op een andere verdieping.
De tweede nacht na haar geboorte sliep ik heel slecht en onrustig en was ik al vroeg wakker. Tegen zes uur 's ochtends kwam de verpleegkundige me 'wekken' wat dus niet nodig was, ik was al uren wakker. De Neonatologie had gebeld om te vragen of ik wilde komen, want dochter had (ook) een hele slechte nacht gemaakt en was erg onrustig... Zodra ik bij haar kwam ontspande ze en ging lekker liggen slapen.
Op haar afdeling was het altijd erg druk. Natuurlijk deden ze er alles aan om drukte te voorkomen, maar er waren voortdurend de alarmen van de monitor, dokters kwamen langs het bedje, ze moesten allerlei onderzoeken bij haar doen. De verpleegkundigen waren natuurlijk erg lief voor haar, maar zodra ze mijn stem boven haar bakje hoorde gingen die oogjes open en glimlachte ze. Ze heeft echt vanaf dag 1 naar me gelachen, al verklaren anderen me voor 'gek' dat was vast een spasme. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat het lachen was, ze deed het iedere keer als ik in de buurt was en ze me hoorde en/of voelde.
We hebben overigens nog steeds een erg sterke (telepathische) band. Voorbeeldje daarvan: Toen de bevalling van mijn 3e begon, was ik eerst nog thuis. Ik lag op bed de weeën op te vangen, het was nog goed te doen. Het was 's avonds om een uur of tien. Zij sliep al uren, maar ineens, kwamen trippel trippel een paar voetjes eraan en kroop ze klaarwakker bij mij in bed (ze was toen ruim twee-en-een-half) om als eerste te zeggen (nog voor ik ook maar iets kon zeggen) "nu komt de baby he mama?". Ze is wakker gebleven tot de oppas kwam en wij naar het ziekenhuis vertrokken (om 1 uur 's nachts). Ze heeft niet al de tijd bij mij in bed gelegen, we hebben haar weer terug in haar eigen bed gelegd, maar we bleven haar horen tot we vertrokken.
zondag 7 november 2010 om 02:54
maandag 8 november 2010 om 16:52
maandag 8 november 2010 om 21:01
Wynette, wil je niet voor mij antwoorden? Je aanname slaat namelijk nergens op.
Pf, kunnen jullie echt niet met metaforen omgaan?
Dat leeftijd, roken en gewicht een zwangere/patient zelf in de hand heeft.
Als je het stuk leest, zie je dat het verbieden van thuisbevallingen geen significant verschil oplevert in het sterftecijfer. Het daalt dan namelijk van 9,9 per 1000 naar 9,7 per 1000 met niet eens de zekerheid dat de baby het in het ziekenhuis wel gehaald had. Ja, elke overleden baby is er 1 te veel, maar dit is dus niet de oorzaak/oplossing.
Pf, kunnen jullie echt niet met metaforen omgaan?
Dat leeftijd, roken en gewicht een zwangere/patient zelf in de hand heeft.
Als je het stuk leest, zie je dat het verbieden van thuisbevallingen geen significant verschil oplevert in het sterftecijfer. Het daalt dan namelijk van 9,9 per 1000 naar 9,7 per 1000 met niet eens de zekerheid dat de baby het in het ziekenhuis wel gehaald had. Ja, elke overleden baby is er 1 te veel, maar dit is dus niet de oorzaak/oplossing.
maandag 8 november 2010 om 22:15
1. Moeder en kind staan ook bij mij voorop, dus als zou blijken dat thuisbevallen gevaarlijk is, zal ik dat niemand adviseren.
2. Ik werk in het ziekenhuis (olv gyn), dus als iedereen in de 2e lijn bevalt, levert mij dat veel meer op dan nu.
Maar ik maak me wel boos als mensen het onderzoek verkeerd interpreteren. Mag ik mezelf dan niet verdedigen? Ik ben geen kwakzalver of prutser. Hier wordt helaas het tegenovergestelde gesuggereerd.
Btw zo denk ik niet, dat staat in het onderzoek.
2. Ik werk in het ziekenhuis (olv gyn), dus als iedereen in de 2e lijn bevalt, levert mij dat veel meer op dan nu.
Maar ik maak me wel boos als mensen het onderzoek verkeerd interpreteren. Mag ik mezelf dan niet verdedigen? Ik ben geen kwakzalver of prutser. Hier wordt helaas het tegenovergestelde gesuggereerd.
Btw zo denk ik niet, dat staat in het onderzoek.
maandag 8 november 2010 om 22:47
Even hier nog op reageren:quote:Tevens was er tijdens mijn bevalling tijdgebrek waardoor mij pijnstilling werd geadviseerd (tijd voor goede begeleiding heeft een gynaecoloog niet), met als gevolg dat ik steeds stopte met ademhalen (vergeten jullie niet dat de kans op complicaties bij pijnstilling ook groot is?). Mijn man moest mij steeds aantikken en zeggen dat ik moest ademhalen. Dat is voor hem erg naar geweest en had ernstige gevolgen kunnen hebben voor mijn kindje en mij.
Mijn voorkeur gaat in het vervolg uit naar begeleiding door de VK ipv gynaecoloog!!!
Je had dus een pethidinepomp en als het goed is, wordt voorafgaand aan het gebruik daarvan uitgelegd dat je af en toe kunt stoppen met ademhalen. Daarom blijft als het goed is de eerste tijd er ook een vpk ofzo bij zitten die erop let of dat het geval is. Er wordt ook gezegd dat de partner daar ook op moet blijven letten en dat je idd af en toe misschien wel even moet zeggen dat de patiënt door moet gaan met ademhalen. Dat is als er goede uitleg wordt gegeven totaal niet beangstigend en mijn ervaring is dat de partners het juist altijd wel grappig vinden dat hun vrouw zo suf is dat ze soms even vergeet adem te halen. En verder snap ik ook niet echt hoe je erbij komt dat het ernstige gevolgen kon hebben voor je kindje of voor jezelf. Die pomp wordt lang en breed uitgezet voordat je start met persen, dus de pethidine is allang uitgewerkt als de baby geboren wordt.. En aangezien je man er dus bij was, had het ook geen ernstige gevolgen voor jezelf. Verder had je als het goed is ook een zuurstofmetertje om waardoor er precies in de gaten werd gehouden of je wel genoeg ademhaalde..
En dan OT: ik snap überhaupt niet dat vrouwen thuis willen bevallen. Je gaat voor zoiets kleins als een botox behandeling al naar een geavanceerde kliniek en dan zou je zeker zoiets belangrijks als een bevalling even thuis doen.
Mijn voorkeur gaat in het vervolg uit naar begeleiding door de VK ipv gynaecoloog!!!
Je had dus een pethidinepomp en als het goed is, wordt voorafgaand aan het gebruik daarvan uitgelegd dat je af en toe kunt stoppen met ademhalen. Daarom blijft als het goed is de eerste tijd er ook een vpk ofzo bij zitten die erop let of dat het geval is. Er wordt ook gezegd dat de partner daar ook op moet blijven letten en dat je idd af en toe misschien wel even moet zeggen dat de patiënt door moet gaan met ademhalen. Dat is als er goede uitleg wordt gegeven totaal niet beangstigend en mijn ervaring is dat de partners het juist altijd wel grappig vinden dat hun vrouw zo suf is dat ze soms even vergeet adem te halen. En verder snap ik ook niet echt hoe je erbij komt dat het ernstige gevolgen kon hebben voor je kindje of voor jezelf. Die pomp wordt lang en breed uitgezet voordat je start met persen, dus de pethidine is allang uitgewerkt als de baby geboren wordt.. En aangezien je man er dus bij was, had het ook geen ernstige gevolgen voor jezelf. Verder had je als het goed is ook een zuurstofmetertje om waardoor er precies in de gaten werd gehouden of je wel genoeg ademhaalde..
En dan OT: ik snap überhaupt niet dat vrouwen thuis willen bevallen. Je gaat voor zoiets kleins als een botox behandeling al naar een geavanceerde kliniek en dan zou je zeker zoiets belangrijks als een bevalling even thuis doen.
maandag 8 november 2010 om 22:49
Nee blumpke het ging over het feit dat er 2 tot 4 keer meer baby's doodgaan als een zwangere vrouw bij de verloskundige bevalt en niet over roken en leeftijd.
Daar ga je zoals vele verloskundigen aan voorbij en dat vindt ik jammer want je lijkt me een oprechte persoon en ik lees je bijdragen altijd met interesse.
Het gaat ook niet om jou persoonlijk.
Wat me opvalt is het emorme rookgrodijn dat verloskundigen opwerpen zodra het hoge sterftecijfer rondom de bevalling ter sprake komt.
Dan is er altijd een verkrampte reactie waarin het ene kwaad met het andere vergeleken wordt.
Namelijk:het feit dat in het ziekenhuis is alles ook niet altijd goed geregeld is( geen 24 uurs zorg) wordt vergeleken met de blunders die verloskundigen maken met de dood/handicap van een baby als gevolg.
In het onderzoek staat duidelijk dat de sterftekans 2 tot 4 keer zo hoog is met een verloskundige terwijl die juist de zwangerschappen begeleiden waar je geen problemen voorziet.
In het onderzoek staat duidelijk dat risicogroepen oververtegenwoordigd waren bij de gyneacologen.
WEER aankomen met roken en leeftijd is gewoon onzin omdat de oudere zwangere sowieso bij voorkeur bij de gyneacoloog bevalt, lagere socio economische groepen oververtegenwoordigd waren bij de gynaecologen en roken echt niet alleen bij de verloskundige voorkomt.
Daar ga je zoals vele verloskundigen aan voorbij en dat vindt ik jammer want je lijkt me een oprechte persoon en ik lees je bijdragen altijd met interesse.
Het gaat ook niet om jou persoonlijk.
Wat me opvalt is het emorme rookgrodijn dat verloskundigen opwerpen zodra het hoge sterftecijfer rondom de bevalling ter sprake komt.
Dan is er altijd een verkrampte reactie waarin het ene kwaad met het andere vergeleken wordt.
Namelijk:het feit dat in het ziekenhuis is alles ook niet altijd goed geregeld is( geen 24 uurs zorg) wordt vergeleken met de blunders die verloskundigen maken met de dood/handicap van een baby als gevolg.
In het onderzoek staat duidelijk dat de sterftekans 2 tot 4 keer zo hoog is met een verloskundige terwijl die juist de zwangerschappen begeleiden waar je geen problemen voorziet.
In het onderzoek staat duidelijk dat risicogroepen oververtegenwoordigd waren bij de gyneacologen.
WEER aankomen met roken en leeftijd is gewoon onzin omdat de oudere zwangere sowieso bij voorkeur bij de gyneacoloog bevalt, lagere socio economische groepen oververtegenwoordigd waren bij de gynaecologen en roken echt niet alleen bij de verloskundige voorkomt.
maandag 8 november 2010 om 23:06
Wynette, als je de tegenreacties lees, zie je dat dat 2 tot 4 keer zo hoge risico dus helemaal niet zo goed onderbouwd is. Dat het een (ik citeer) premature conclusie is en dat analyse van de geboortecijfers anders uitwijst.
In het ziekenhuis waar ik werk is 24/7 een gyn aanwezig, niet lijfelijk aanwezig op vk, maar wel in huis. Ik zie nu verloskundigen risico's nemen, die ik zelfs in het ziekenhuis niet zou nemen. Dus ja, ik weet ook dat er prutsers tussen zitten. Maar dat is gelukkig niet het overgrote deel.
Uit het grote onderzoek over perinatale sterfte blijkt dat roken en leeftijd wel een wezenlijk verschil maken. Vandaar mijn reactie.
In het ziekenhuis waar ik werk is 24/7 een gyn aanwezig, niet lijfelijk aanwezig op vk, maar wel in huis. Ik zie nu verloskundigen risico's nemen, die ik zelfs in het ziekenhuis niet zou nemen. Dus ja, ik weet ook dat er prutsers tussen zitten. Maar dat is gelukkig niet het overgrote deel.
Uit het grote onderzoek over perinatale sterfte blijkt dat roken en leeftijd wel een wezenlijk verschil maken. Vandaar mijn reactie.
dinsdag 9 november 2010 om 00:17
Het onderzoek lijkt me gewoon degelijk, als het gepubliceerd wordt in he British Medical Joural.
Roken en leefttijd zou kunnen meespelen in de totale sterfte maar dit ondezoek ging over het verschil in stefte tussen verloskundige en gynaecoloog.
En dat is dus bij de verloskundige 2 tot 4 keer zo hoog.
Roken en leefttijd zou kunnen meespelen in de totale sterfte maar dit ondezoek ging over het verschil in stefte tussen verloskundige en gynaecoloog.
En dat is dus bij de verloskundige 2 tot 4 keer zo hoog.
dinsdag 9 november 2010 om 06:47
Het is dus geen degelijk onderzoek. Maar op de een of andere manier wil dat er ondanks de tegenonderzoeken en reacties (nota bene van gyn's en niet van vk's) niet in. Als je de thuisbevallingen weghaald, is er een daling van 0,2 per 1000. Dat is dus geen oplossing.
Voor jou is het een mening of een kritische noot, maar ik lig hier serieus wakker van.
Voor jou is het een mening of een kritische noot, maar ik lig hier serieus wakker van.
dinsdag 9 november 2010 om 09:22
Blumke ik blijf erbij dat jouw stukje sterker zou zijn als je dat onderste deel eraf laat met die hernia die naar Krefeld gaat.
Bovendien staat dat stukje er zwart op wit, terwijl we dat onderzoek moeten aanklikken.
En dan gaat het over huwelijksproblemen en fietsproblemen en geef je dus een voorbeeld van een hernia, wat in mijn ogen dus duidelijk een fietsprobleem is. Ik bedoel maar, een hernia krijg je niet van teveel roken.
Persoonlijk denk ik dat we al een heel eind op weg zijn om vrouwen niet meer tot 42 weken te laten lopen, je hoeft alleen maar het viva-forum erop na te lezen om te zien dat dit nog heel veel gebeurt.
Bovendien staat dat stukje er zwart op wit, terwijl we dat onderzoek moeten aanklikken.
En dan gaat het over huwelijksproblemen en fietsproblemen en geef je dus een voorbeeld van een hernia, wat in mijn ogen dus duidelijk een fietsprobleem is. Ik bedoel maar, een hernia krijg je niet van teveel roken.
Persoonlijk denk ik dat we al een heel eind op weg zijn om vrouwen niet meer tot 42 weken te laten lopen, je hoeft alleen maar het viva-forum erop na te lezen om te zien dat dit nog heel veel gebeurt.
dinsdag 9 november 2010 om 12:04
Bij deze dan.
Met het 2e gedeelte ben ik het zeker eens. Het vreemde is dat de academische en universitaire ziekenhuizen om ons heen, nog steeds vasthouden aan die 42 wkn.
Nu ik van de andere kant kijk, zie ik ook de delay in het opnieuw controleren van pathalogie.
Als je van thuis komt met foetale nood, moet dat eerst opnieuw geobjectiveerd worden dat onnodig (veel) tijd kost (en dan heb ik het niet over de tijd dat een vrouw onderweg naar het ziekenhuis is). Als ik nu (als 2e lijner) aan de bel trek, betekent dat direct een vacuum of een keizersnede, zonder dat er nog opnieuw gecheckt wordt. Daar zouden we misschien nog veel winst uit kunnen halen.
Met het 2e gedeelte ben ik het zeker eens. Het vreemde is dat de academische en universitaire ziekenhuizen om ons heen, nog steeds vasthouden aan die 42 wkn.
Nu ik van de andere kant kijk, zie ik ook de delay in het opnieuw controleren van pathalogie.
Als je van thuis komt met foetale nood, moet dat eerst opnieuw geobjectiveerd worden dat onnodig (veel) tijd kost (en dan heb ik het niet over de tijd dat een vrouw onderweg naar het ziekenhuis is). Als ik nu (als 2e lijner) aan de bel trek, betekent dat direct een vacuum of een keizersnede, zonder dat er nog opnieuw gecheckt wordt. Daar zouden we misschien nog veel winst uit kunnen halen.
dinsdag 9 november 2010 om 16:33
o our knowledge, this is the only study in the Netherlands to show a higher risk of delivery related perinatal mortality among women with the intention to deliver in primary care compared with women delivered in secondary care. Comparing intended home and hospital births in a cohort of 529 688 low risk pregnancies in primary care in the Netherlands, de Jonge et al recently found low rates of perinatal mortality (intrapartum and neonatal death before 7 days) and admission to the NICU.11 They concluded that an intended home birth does not increase risks compared with an intended hospital birth in this population. However, women who were referred during labour were not analysed separately in this study, and no comparison was made with high risk pregnancies in secondary care. The incidences of delivery related perinatal mortality and NICU admissions
Hier staat gewoon dat er nog nooit is gekeken naar de risico's van transport tijdens de bevalling en er is ook nog nooit vergeleken tussen verloskundige en gynaecoloog kwa uitkomst.
Hier staat gewoon dat er nog nooit is gekeken naar de risico's van transport tijdens de bevalling en er is ook nog nooit vergeleken tussen verloskundige en gynaecoloog kwa uitkomst.
dinsdag 9 november 2010 om 17:03
Ik denk dat ze dit bedoelt:
Too early to question effectiveness of Dutch maternity care system
* Ank De Jonge, senior midwife researcher
* Ben Willem Mol, Birgit Y Van der Goes, Jan G Nijhuis, Joris A Van der Post, Simone E Buitendijk
Midwifery Science, AVAG and the EMGO Institute for Health and Care Research, VU University Medical C
With interest we read the study from Evers et al. on perinatal mortality and morbidity in the Utrecht region, one of the 12 provinces in the Netherlands. This is the first study ever to show a higher mortality rate among births that started in primary care compared with secondary care.
More...
http://www.bmj.com/conten ... tract/reply#bmj_el_244029
Too early to question effectiveness of Dutch maternity care system
* Ank De Jonge, senior midwife researcher
* Ben Willem Mol, Birgit Y Van der Goes, Jan G Nijhuis, Joris A Van der Post, Simone E Buitendijk
Midwifery Science, AVAG and the EMGO Institute for Health and Care Research, VU University Medical C
With interest we read the study from Evers et al. on perinatal mortality and morbidity in the Utrecht region, one of the 12 provinces in the Netherlands. This is the first study ever to show a higher mortality rate among births that started in primary care compared with secondary care.
More...
http://www.bmj.com/conten ... tract/reply#bmj_el_244029
dinsdag 9 november 2010 om 22:09
First, although the title suggests that this is a prospective cohort study, the entire population at risk has been defined retrospectively and was based on postal codes of the catchment area of one university hospital. All intrapartum and neonatal deaths were included from hospitals and midwifery practices within this area, but potentially not all births. Midwives in practices at the periphery of the catchment area will also care for many women in neighbouring regions. These births have not been included in the study, unless the baby died. This will artificially inflate mortality rates in midwifery practices.
WAT EEN GELUL van die Simone Buitendijk zeg.
Nu verzint ze dat ALLE bevallingen die in aan de rand van het verzorgingsgebied van het ziekenhuis in Utrecht hebben plaatsgevonden NIET meetelden in de cijfers behalve als de baby stierf.
Wat ze "vergeet" is dat de dode baby's bij de gyneacologen werden bijgeteld in dit onderzoek.
WAT EEN GELUL van die Simone Buitendijk zeg.
Nu verzint ze dat ALLE bevallingen die in aan de rand van het verzorgingsgebied van het ziekenhuis in Utrecht hebben plaatsgevonden NIET meetelden in de cijfers behalve als de baby stierf.
Wat ze "vergeet" is dat de dode baby's bij de gyneacologen werden bijgeteld in dit onderzoek.
dinsdag 9 november 2010 om 22:26
Ik lees ineens allemaal gruwelijke verhalen, bah, wat een vreselijk angstige en traumatische dingen! Heb niet echt gelezen maar hier en daar wat korte stukjes.... Maar goed dat ik die vorige week woensdag niet gelezen heb.
Ik ben donderdag ingeleid en heb een pracht van een zoon gekregen na een heftige bevalling. Ik was heel blij dat ik in het ziekenhuis was. Heb een pompje gekregen met pijnstilling waardoor ik van 2 naar 8 centimeter ging in zo'n 2 uur tijd nadat er van half 9 tot tegen vieren weinig gebeurd was terwijl de pijn steeds erger werd. Na 20 minuten persen was onze zoon er. Erg heftig eigenlijk, van 2 centimeter ontsluiting naar baren in 2 1/2 uur maar ik kijk met een heel goed gevoel terug op de bevalling. Ik voelde me niet ongemakkelijk of gestoord door mensen die in en uit liepen of wat dan ook zoals ze zeggen dat je je in het ziekenhuis kan voelen. Ik had trouwens niet geweten hoe ik het thuis had moeten doen want het vruchtwater spoot er aan alle kanten uit. Heb denk ik een stuk of 15 matjes gebruikt en 2 of 3 pak kraamverband om het op te vangen. Het bleef maar lopen.
Vooral de golf die over de verloskundige heen ging toen ze mijn vliezen brak, die had ik thuis niet over het laminaat hoeven hebben
Ik ben donderdag ingeleid en heb een pracht van een zoon gekregen na een heftige bevalling. Ik was heel blij dat ik in het ziekenhuis was. Heb een pompje gekregen met pijnstilling waardoor ik van 2 naar 8 centimeter ging in zo'n 2 uur tijd nadat er van half 9 tot tegen vieren weinig gebeurd was terwijl de pijn steeds erger werd. Na 20 minuten persen was onze zoon er. Erg heftig eigenlijk, van 2 centimeter ontsluiting naar baren in 2 1/2 uur maar ik kijk met een heel goed gevoel terug op de bevalling. Ik voelde me niet ongemakkelijk of gestoord door mensen die in en uit liepen of wat dan ook zoals ze zeggen dat je je in het ziekenhuis kan voelen. Ik had trouwens niet geweten hoe ik het thuis had moeten doen want het vruchtwater spoot er aan alle kanten uit. Heb denk ik een stuk of 15 matjes gebruikt en 2 of 3 pak kraamverband om het op te vangen. Het bleef maar lopen.
Vooral de golf die over de verloskundige heen ging toen ze mijn vliezen brak, die had ik thuis niet over het laminaat hoeven hebben
