Actueel
alle pijlers
Babysterfte hoog door verloskundigen
woensdag 3 november 2010 om 08:04
Ik denk dat veel vrouwen die een kind hebben gehad al vermoeden dat het Nederlands systeem niet optimaal is. Ik zelf igg wel.
Maar dat de babysterfte een factor vier hoger is bij een thuisbevalling die in het ziekenhuis eindigt vind ik ronduit schokkend. Zeker daar uit het onderzoek blijkt dat de gecompliceerde bevallingen die al in het ziekenhuis beginnen succesvoller verlopen.
Wat mij betreft krijgt een zwangere vrouw per direct de keus of ze de controles wil doen bij de gynaecoloog of verloskundige en niet zo als nu dat ze is overgeleverd aan de verloskundige totdat ze medisch wordt.
wat vinden jullie?
Volkskrant
AMSTERDAM - Vrouwen die hun bevalling beginnen bij de verloskundige lopen ruim twee keer zo veel kans dat hun baby overlijdt als vrouwen die beginnen bij de gynaecoloog.
Als een vrouw tijdens een thuisbevalling naar het ziekenhuis moet, of wordt overgedragen aan de gynaecoloog, is de kans dat haar baby overlijdt zelfs bijna vier keer zo hoog.
Dat blijkt uit onderzoek van het UMC Utrecht, dat vandaag wordt gepubliceerd door het British Medical Journal. Nederland kampt al jaren met een relatief hoge babysterfte. Met de nieuwe cijfers worden de tekortkomingen van het systeem blootgelegd.
Vraagtekens
De onderzoekers zetten grote vraagtekens bij het huidige systeem, waarin verloskundigen en gynaecologen gescheiden werken.
'Op het moment dat er iets misgaat bij de verloskundige, heb je een langere weg te gaan dan wanneer het misgaat bij de gynaecoloog', zegt neonatoloog en onderzoeker Hens Brouwers van het UMC Utrecht. 'Als er maar één systeem was, zou het sneller gaan', zegt onderzoeker en gynaecoloog Anneke Kwee.
'Nu treedt er vertraging op.' Dat de kans op overlijden van de baby hoger is bij vrouwen die de bevalling beginnen bij de verloskundige, is opmerkelijk. Verloskundigen begeleiden in principe alleen bevallingen die worden beschouwd als relatief risicoloos. Bij de gynaecoloog komen de riskante bevallingen. 'Op basis daarvan hadden de cijfers eigenlijk omgekeerd moeten zijn', zegt Kwee.
Nederland heeft al jaren bijna de hoogste babysterfte van Europa: ongeveer 1 op de 100 baby's sterft rond de geboorte. Alleen Frankrijk en Letland zitten hoger.
Eén afdeling
De oplossing ligt volgens de onderzoekers niet in het laten bevallen van alle vrouwen bij de gynaecoloog. Kwee: 'Je zou moeten onderzoeken of het werkt om alle vrouwen in het ziekenhuis of in een geboortecentrum te laten bevallen. Met één afdeling waar elke bevalling plaatsvindt, ongeacht hoge of lage risico's. Op zo'n afdeling moeten zowel verloskundigen als gynaecologen rondlopen. Zodra er iets misgaat, is er geen afstand meer.'
Een andere mogelijkheid is om alle bevallingen van het eerste kind in het ziekenhuis te laten gebeuren, zegt Brouwers: 'Zoals de cijfers nu zijn, ben je geneigd om alle bevallingen van het eerste kind in te schatten als hoog-risico/bevallingen.'
Maar dat de babysterfte een factor vier hoger is bij een thuisbevalling die in het ziekenhuis eindigt vind ik ronduit schokkend. Zeker daar uit het onderzoek blijkt dat de gecompliceerde bevallingen die al in het ziekenhuis beginnen succesvoller verlopen.
Wat mij betreft krijgt een zwangere vrouw per direct de keus of ze de controles wil doen bij de gynaecoloog of verloskundige en niet zo als nu dat ze is overgeleverd aan de verloskundige totdat ze medisch wordt.
wat vinden jullie?
Volkskrant
AMSTERDAM - Vrouwen die hun bevalling beginnen bij de verloskundige lopen ruim twee keer zo veel kans dat hun baby overlijdt als vrouwen die beginnen bij de gynaecoloog.
Als een vrouw tijdens een thuisbevalling naar het ziekenhuis moet, of wordt overgedragen aan de gynaecoloog, is de kans dat haar baby overlijdt zelfs bijna vier keer zo hoog.
Dat blijkt uit onderzoek van het UMC Utrecht, dat vandaag wordt gepubliceerd door het British Medical Journal. Nederland kampt al jaren met een relatief hoge babysterfte. Met de nieuwe cijfers worden de tekortkomingen van het systeem blootgelegd.
Vraagtekens
De onderzoekers zetten grote vraagtekens bij het huidige systeem, waarin verloskundigen en gynaecologen gescheiden werken.
'Op het moment dat er iets misgaat bij de verloskundige, heb je een langere weg te gaan dan wanneer het misgaat bij de gynaecoloog', zegt neonatoloog en onderzoeker Hens Brouwers van het UMC Utrecht. 'Als er maar één systeem was, zou het sneller gaan', zegt onderzoeker en gynaecoloog Anneke Kwee.
'Nu treedt er vertraging op.' Dat de kans op overlijden van de baby hoger is bij vrouwen die de bevalling beginnen bij de verloskundige, is opmerkelijk. Verloskundigen begeleiden in principe alleen bevallingen die worden beschouwd als relatief risicoloos. Bij de gynaecoloog komen de riskante bevallingen. 'Op basis daarvan hadden de cijfers eigenlijk omgekeerd moeten zijn', zegt Kwee.
Nederland heeft al jaren bijna de hoogste babysterfte van Europa: ongeveer 1 op de 100 baby's sterft rond de geboorte. Alleen Frankrijk en Letland zitten hoger.
Eén afdeling
De oplossing ligt volgens de onderzoekers niet in het laten bevallen van alle vrouwen bij de gynaecoloog. Kwee: 'Je zou moeten onderzoeken of het werkt om alle vrouwen in het ziekenhuis of in een geboortecentrum te laten bevallen. Met één afdeling waar elke bevalling plaatsvindt, ongeacht hoge of lage risico's. Op zo'n afdeling moeten zowel verloskundigen als gynaecologen rondlopen. Zodra er iets misgaat, is er geen afstand meer.'
Een andere mogelijkheid is om alle bevallingen van het eerste kind in het ziekenhuis te laten gebeuren, zegt Brouwers: 'Zoals de cijfers nu zijn, ben je geneigd om alle bevallingen van het eerste kind in te schatten als hoog-risico/bevallingen.'
donderdag 4 november 2010 om 14:37
Tilalia, dat maakt het zelfs nog erger.
De groep zwangeren die in gevaar komt door het geblunder van de verloskundigen en naar de gynaecoloog moet tijdens de bevalling worden dus bij de eindresultaten van de gyneacologen gerekend.
En dan nog zijn er 2 tot 4 keer meer dode baby's bij de verloskundigen.
Leeftijd is een medische indicatie boven de 35.
In het onderzoek staat dat dat allochtone vrouwen en vrouwen en mensen met een lage socio economische status oververtegenwoordigd waren bij de gynaecologen.
Echt dieptriest dat die verloskundigen zich deze bevindingen niet aantrekken maar wel zitten te kermen hoe dit allemaal niet waar is en hoe dan ook de schuld van ienand anders.
NOOIT hoor je ze over hun eigen falen, signalen niet oppikken, laks zijn met controles, bevallende vrouwen urenlang alleen
laten zonder conrtoles.
De groep zwangeren die in gevaar komt door het geblunder van de verloskundigen en naar de gynaecoloog moet tijdens de bevalling worden dus bij de eindresultaten van de gyneacologen gerekend.
En dan nog zijn er 2 tot 4 keer meer dode baby's bij de verloskundigen.
Leeftijd is een medische indicatie boven de 35.
In het onderzoek staat dat dat allochtone vrouwen en vrouwen en mensen met een lage socio economische status oververtegenwoordigd waren bij de gynaecologen.
Echt dieptriest dat die verloskundigen zich deze bevindingen niet aantrekken maar wel zitten te kermen hoe dit allemaal niet waar is en hoe dan ook de schuld van ienand anders.
NOOIT hoor je ze over hun eigen falen, signalen niet oppikken, laks zijn met controles, bevallende vrouwen urenlang alleen
laten zonder conrtoles.
donderdag 4 november 2010 om 14:44
De sterfte snachts is ook veel hoger dan overdag. Dat is toch een tijdje geleden zo in het nieuws geweest. s'nachts is de zorg gewoon slechter dan overdag. Voor ongelukken, zieke mensen en dus ook voor bevallende vrouwen. Wat voor protocollen er ook zijn en waar iedereen ook recht op heeft, snachts zijn er gewoon minder goede mensen in het ziekenhuis (minder goed als in minder opgeleid, minder ver in opleiding en gewoon minder in aantal). Gaat het mis thuis, en het is snachts, dan verbaast het me niks dat het dan ook vaker mis gaat bij de overdracht en dat het dan echt mis gaat bij aankomst in het ziekenhuis.
De zorg in nederlandse ziekenhuizen is snachts gewoon beduidend minder dan overdag. Dat is het grootste probleem. Ik zou bij deze studie ook wel eens een differentiatie naar tijdstip van geboorte willen zien.
Overigens is 35 plus geen medische indicatie hoor.
De zorg in nederlandse ziekenhuizen is snachts gewoon beduidend minder dan overdag. Dat is het grootste probleem. Ik zou bij deze studie ook wel eens een differentiatie naar tijdstip van geboorte willen zien.
Overigens is 35 plus geen medische indicatie hoor.
donderdag 4 november 2010 om 14:56
Leeftijd is wel een medische indicatie, hier een deel van de lijst:
- prolapsoperatie,
- portioamputatie,
- vleesboomoperatie,
- vaginafistels.
Voor een eerste zwangerschap worden de leeftijd van 35 jaar en ouder, voor de volgende de leeftijd van 40 jaar en ouder ook als indicaties voor een bevalling in het ziekenhuis beschouwd. Onvrijwillige kinderloosheid van meer dan drie jaar vormt eveneens een medische indicatie.
Indicaties naar aanleiding van het eerste onderzoek
Het betreft hier vooral aandoeningen van zuiver obstetrische aard, die het gevolg zijn van de obstetrische voorgeschiedenis, die tot een medische indicatie leiden.
Voorbeelden zijn:
- habituele abortus (3x of meer);
- een eerdere zwangerschap die geresulteerd heeft in een doodgeboren kind;
- een eerdere geboorte van een niet-levensvatbaar kind;
- een vroeggeboorte;
- prolapsoperatie,
- portioamputatie,
- vleesboomoperatie,
- vaginafistels.
Voor een eerste zwangerschap worden de leeftijd van 35 jaar en ouder, voor de volgende de leeftijd van 40 jaar en ouder ook als indicaties voor een bevalling in het ziekenhuis beschouwd. Onvrijwillige kinderloosheid van meer dan drie jaar vormt eveneens een medische indicatie.
Indicaties naar aanleiding van het eerste onderzoek
Het betreft hier vooral aandoeningen van zuiver obstetrische aard, die het gevolg zijn van de obstetrische voorgeschiedenis, die tot een medische indicatie leiden.
Voorbeelden zijn:
- habituele abortus (3x of meer);
- een eerdere zwangerschap die geresulteerd heeft in een doodgeboren kind;
- een eerdere geboorte van een niet-levensvatbaar kind;
- een vroeggeboorte;
donderdag 4 november 2010 om 15:11
Ook is het zo dat de zwangerschapsduur niet uitmaakt. Veel zwangeren lopen boven de 41 weken bij de gynaecoloog.
Baby's die in de baarmoeder sterven vanaf 37 weken werden OOK bij de resultaten van de gynaecologen gerekend ook al begon de moeder thuis.
Dit onderzoek kan gewoon niet weggepoetst worden.
Baby's die in de baarmoeder sterven vanaf 37 weken werden OOK bij de resultaten van de gynaecologen gerekend ook al begon de moeder thuis.
Dit onderzoek kan gewoon niet weggepoetst worden.
donderdag 4 november 2010 om 15:44
quote:wynette schreef op 04 november 2010 @ 14:56:
Voorbeelden zijn:
- habituele abortus (3x of meer);
- een eerdere zwangerschap die geresulteerd heeft in een doodgeboren kind;
- een eerdere geboorte van een niet-levensvatbaar kind;
- een vroeggeboorte;
Een herhaalde miskraam is geen medische indicatie voor een bevalling in het ziekenhuis, maar een medische indicatie voor controle in het ziekenhuis in de eerst 12 weken met extra echo's. Als daarna alles goed gaat, gaat de zwangere vrouw alsnog terug naar de verloskundige voor de rest van de controle en de bevalling.
Een doodgeboren/niet levensvatbaar kind in de voorgeschiedenis is overlegsituatie met inspraak van de zwangere.
En een vroeggeboorte is alleen een medische indicatie wanneer dit de laatste zwangerschap voor deze betreft en het kind voor 33 weken zwangerschap geboren is. Als er dus tussen de vroeggeboorte en deze zwangerschap een voldragen zwangerschap zit en/of het was een vroeggeboorte na 33 weken dan heb je geen medische indicatie.
Lees de Verloskundige Indicatielijst er maar op na.
http://www.knov.nl/docs/u ... kundig_Vademecum_2003.pdf
Voorbeelden zijn:
- habituele abortus (3x of meer);
- een eerdere zwangerschap die geresulteerd heeft in een doodgeboren kind;
- een eerdere geboorte van een niet-levensvatbaar kind;
- een vroeggeboorte;
Een herhaalde miskraam is geen medische indicatie voor een bevalling in het ziekenhuis, maar een medische indicatie voor controle in het ziekenhuis in de eerst 12 weken met extra echo's. Als daarna alles goed gaat, gaat de zwangere vrouw alsnog terug naar de verloskundige voor de rest van de controle en de bevalling.
Een doodgeboren/niet levensvatbaar kind in de voorgeschiedenis is overlegsituatie met inspraak van de zwangere.
En een vroeggeboorte is alleen een medische indicatie wanneer dit de laatste zwangerschap voor deze betreft en het kind voor 33 weken zwangerschap geboren is. Als er dus tussen de vroeggeboorte en deze zwangerschap een voldragen zwangerschap zit en/of het was een vroeggeboorte na 33 weken dan heb je geen medische indicatie.
Lees de Verloskundige Indicatielijst er maar op na.
http://www.knov.nl/docs/u ... kundig_Vademecum_2003.pdf
donderdag 4 november 2010 om 15:58
quote:wynette schreef op 04 november 2010 @ 14:37:
Tilalia, dat maakt het zelfs nog erger.
De groep zwangeren die in gevaar komt door het geblunder van de verloskundigen en naar de gynaecoloog moet tijdens de bevalling worden dus bij de eindresultaten van de gyneacologen gerekend.
Dat een vrouw naar het ziekenhuis moet tijdens een bevalling is niet door het geblunder van de verloskundige, maar doordat er een complicatie optreed in het baringsproces en de verloskundige besluit dat die complicatie buiten haar bevoegdheid en bekwaamheid als verloskundige valt.
Het zou geblunder zijn als een verloskundige thuis probeert een stuit- of tweeling bevalling te begeleiden tewijl ze genoeg tijd heeft om naar het ziekenhuis te gaan. Maar gewoon je werk doen en dan op een bepaalt punt beslissen dat het niet meer veilig is om thuis door te gaan...
Natuurlijk zijn er ook 'slechte' verloskundige waar ik zo mijn twijfels bij heb, maar dat geldt net zo goed voor arts assistenten en gynaecologen.
Tilalia, dat maakt het zelfs nog erger.
De groep zwangeren die in gevaar komt door het geblunder van de verloskundigen en naar de gynaecoloog moet tijdens de bevalling worden dus bij de eindresultaten van de gyneacologen gerekend.
Dat een vrouw naar het ziekenhuis moet tijdens een bevalling is niet door het geblunder van de verloskundige, maar doordat er een complicatie optreed in het baringsproces en de verloskundige besluit dat die complicatie buiten haar bevoegdheid en bekwaamheid als verloskundige valt.
Het zou geblunder zijn als een verloskundige thuis probeert een stuit- of tweeling bevalling te begeleiden tewijl ze genoeg tijd heeft om naar het ziekenhuis te gaan. Maar gewoon je werk doen en dan op een bepaalt punt beslissen dat het niet meer veilig is om thuis door te gaan...
Natuurlijk zijn er ook 'slechte' verloskundige waar ik zo mijn twijfels bij heb, maar dat geldt net zo goed voor arts assistenten en gynaecologen.
donderdag 4 november 2010 om 16:38
Nou, ik ben 3 weken terug poliklinisch bevallen om 04.00.
Er waren 2 arts-assistenten en 3 verpleegkundigen op 5 bevallende vrouwen. De anesthesist die werd opgeroepen arriveerde pas toen mijn zoon 1 uur oud was..
Wat dat betreft had ik dus net zo goed thuis kunnen blijven. Dacht echt met mijn onnozele kop dat er toch minstens 1 gyn en 1 anesthesist fysiek aanwezig waren... Niet dus.
Er waren 2 arts-assistenten en 3 verpleegkundigen op 5 bevallende vrouwen. De anesthesist die werd opgeroepen arriveerde pas toen mijn zoon 1 uur oud was..
Wat dat betreft had ik dus net zo goed thuis kunnen blijven. Dacht echt met mijn onnozele kop dat er toch minstens 1 gyn en 1 anesthesist fysiek aanwezig waren... Niet dus.
donderdag 4 november 2010 om 16:43
donderdag 4 november 2010 om 17:59
donderdag 4 november 2010 om 19:34
quote:kaetje schreef op 03 november 2010 @ 22:32:
Nou, vandaag is gebleken dat ik me in mijn handjes mag knijpen met de verloskundigenpraktijk in het ziekenhuis. Ik bleek in 1 week 3 kilo gegroeid en doordat ik veel overgeef is de kans groot dat dat allemaal vocht is. Dit icm een hogere bloeddruk zorgde er voor dat ik meteen urine in moest leveren (had nog geen vlos gezien toen!). Er zaten wat eiwitten in dus even aan de CTG en bloedprikken. Een gyn kwam me aansluiten op het apparaat want "ze had toch even niks te doen en kon mij dan wel vast helpen, des te eerder is het ook weer klaar". Uiteindelijk kwam er uit de CTG en uit het bloed niets bijzonders. Vlos is meteen in overleg gegaan met de gyn en morgen wordt de bevalling opgewekt. Ik ben nu 38+2 en ze willen geen risico's nemen. Uit onderzoek is (volgens hun) gebleken dat het beter is om in een situatie als deze de bevalling op gang te brengen. Dus morgen om half 8 mag ik me melden en dan kijken ze wat het wordt: doorprikken vliezen en een infuus of eerst een hormoonveter als er nog geen ontsluiting is. Ik schrok wel eventjes maar vind het nu een heel fijne gedachte dat ik me morgen moet melden en niet eerder naar huis ga dan dat de baby er is. En alles dus besloten door goed overleg tussen vlos en gyn. Erg fijn idee.
Zet hem op, Kaetje!
Heb ik ook gehad: 5 kilo in een weekje aangekomen, hoge onderdruk en dus door naar het ziekenhuis. "Je bent morgen toch 40 weken zwanger en we willen geen risico lopen dus kom over 16 uur maar fijn langs om te baren". Was voor mij veel prettiger dan bij mijn eerste toen ze met tot 43 weken lieten doorlopen. Was overigens hetzelfde ziekenhuis, maar dan 5 jaar later. Regels/meningen veranderen.
Dit wordt ook opgelost. Ze gooien het nu op een overdrachtsprobleem, dus daar wordt vast wel wat op gevonden. Ik blijf er bij dat alle eerste bevallingen beter in een kraamcentrum kunnen plaatsvinden waar een gyn-team 24 uur aanwezig is. Ik ben voor de keuze, maar ik kreeg bij mijn eerste kind vooral het gevoel dat ik dom was omdat ik naar het ziekenhuis wilde.
Nou, vandaag is gebleken dat ik me in mijn handjes mag knijpen met de verloskundigenpraktijk in het ziekenhuis. Ik bleek in 1 week 3 kilo gegroeid en doordat ik veel overgeef is de kans groot dat dat allemaal vocht is. Dit icm een hogere bloeddruk zorgde er voor dat ik meteen urine in moest leveren (had nog geen vlos gezien toen!). Er zaten wat eiwitten in dus even aan de CTG en bloedprikken. Een gyn kwam me aansluiten op het apparaat want "ze had toch even niks te doen en kon mij dan wel vast helpen, des te eerder is het ook weer klaar". Uiteindelijk kwam er uit de CTG en uit het bloed niets bijzonders. Vlos is meteen in overleg gegaan met de gyn en morgen wordt de bevalling opgewekt. Ik ben nu 38+2 en ze willen geen risico's nemen. Uit onderzoek is (volgens hun) gebleken dat het beter is om in een situatie als deze de bevalling op gang te brengen. Dus morgen om half 8 mag ik me melden en dan kijken ze wat het wordt: doorprikken vliezen en een infuus of eerst een hormoonveter als er nog geen ontsluiting is. Ik schrok wel eventjes maar vind het nu een heel fijne gedachte dat ik me morgen moet melden en niet eerder naar huis ga dan dat de baby er is. En alles dus besloten door goed overleg tussen vlos en gyn. Erg fijn idee.
Zet hem op, Kaetje!
Heb ik ook gehad: 5 kilo in een weekje aangekomen, hoge onderdruk en dus door naar het ziekenhuis. "Je bent morgen toch 40 weken zwanger en we willen geen risico lopen dus kom over 16 uur maar fijn langs om te baren". Was voor mij veel prettiger dan bij mijn eerste toen ze met tot 43 weken lieten doorlopen. Was overigens hetzelfde ziekenhuis, maar dan 5 jaar later. Regels/meningen veranderen.
Dit wordt ook opgelost. Ze gooien het nu op een overdrachtsprobleem, dus daar wordt vast wel wat op gevonden. Ik blijf er bij dat alle eerste bevallingen beter in een kraamcentrum kunnen plaatsvinden waar een gyn-team 24 uur aanwezig is. Ik ben voor de keuze, maar ik kreeg bij mijn eerste kind vooral het gevoel dat ik dom was omdat ik naar het ziekenhuis wilde.
donderdag 4 november 2010 om 20:14
quote:lemoos schreef op 04 november 2010 @ 16:38:
Nou, ik ben 3 weken terug poliklinisch bevallen om 04.00.
Er waren 2 arts-assistenten en 3 verpleegkundigen op 5 bevallende vrouwen. De anesthesist die werd opgeroepen arriveerde pas toen mijn zoon 1 uur oud was..
Wat dat betreft had ik dus net zo goed thuis kunnen blijven. Dacht echt met mijn onnozele kop dat er toch minstens 1 gyn en 1 anesthesist fysiek aanwezig waren... Niet dus.precies, en dat is dus precies wat ik bedoel. Dat wordt er dus gedacht en gepretendeerd, maar is gewoon niet zo. Er zijn maar een handvol ziekenhuizen waar een gynaecoloog en een anesthesist daadwerkelijk 24 uur per dag in huis zijn en niet slechts oproepbaar. Beval je dus poliklinisch in een ziekenhuis waar dit niet het geval is, buiten kantoor uren, en gaat het mis, moet je dus het geluk hebben dat ze toevallig voor iemand anders aanwezig zijn, anders moeten ze in huis komen en dat duurt tussen de 10-30 minuten. De enige winst is dat je zelf niet per ambulance naar het ziekenhuis moet.
Nou, ik ben 3 weken terug poliklinisch bevallen om 04.00.
Er waren 2 arts-assistenten en 3 verpleegkundigen op 5 bevallende vrouwen. De anesthesist die werd opgeroepen arriveerde pas toen mijn zoon 1 uur oud was..
Wat dat betreft had ik dus net zo goed thuis kunnen blijven. Dacht echt met mijn onnozele kop dat er toch minstens 1 gyn en 1 anesthesist fysiek aanwezig waren... Niet dus.precies, en dat is dus precies wat ik bedoel. Dat wordt er dus gedacht en gepretendeerd, maar is gewoon niet zo. Er zijn maar een handvol ziekenhuizen waar een gynaecoloog en een anesthesist daadwerkelijk 24 uur per dag in huis zijn en niet slechts oproepbaar. Beval je dus poliklinisch in een ziekenhuis waar dit niet het geval is, buiten kantoor uren, en gaat het mis, moet je dus het geluk hebben dat ze toevallig voor iemand anders aanwezig zijn, anders moeten ze in huis komen en dat duurt tussen de 10-30 minuten. De enige winst is dat je zelf niet per ambulance naar het ziekenhuis moet.
donderdag 4 november 2010 om 20:55
quote:tonkje schreef op 04 november 2010 @ 17:59:
[...]
Ik vind haar eng.
Een mening hebben ok, maar ze is zo stellig, zo 'iedereen moet dit ook vinden'.Ik vind het een muts van de bovenste plank. Maar wat weet ik er nou van he, ik heb nog nooit een kind gebaard . Zij is toch ook tegen pijnbestrijding tijdens bevallingen?
[...]
Ik vind haar eng.
Een mening hebben ok, maar ze is zo stellig, zo 'iedereen moet dit ook vinden'.Ik vind het een muts van de bovenste plank. Maar wat weet ik er nou van he, ik heb nog nooit een kind gebaard . Zij is toch ook tegen pijnbestrijding tijdens bevallingen?
donderdag 4 november 2010 om 21:07
donderdag 4 november 2010 om 21:17
donderdag 4 november 2010 om 21:19
Toen ik tijdens mijn eerste zwangerschap met 38 weken op zondagavond voor een hartfilmpje in het ziekenhuis kwam (24u gebroken vliezen), trof ik daar een alleraardigste arts in opleiding. Gyneacoloog was er niet.
Mijn vk (tevens schoonzus) was er gelukkig bij om de arts in opleiding te instrueren. Want ze raakte in paniek en ze maakte fouten. Veel fouten.
Jongste kind is thuis geboren. 10 pond, 59 cm, een enorm hoofd en meer dan brede schouders. Hij had in het vruchtwater gepoept, maar dat wisten we pas bij 8 cm ontsluiting. Toen konden we niet meer naar het ziekenhuis. Voordat je vanuit ons dorp in het ziekenhuis bent, ben je minimaal 20 min. verder. En dat was gevaarlijker dan thuis blijven.
In vier uurtjes tijd was zoon er. Geen enkel probleem, alles goed gegaan.
Ik heb twee uiterste meegemaakt. Een gewone bevalling die compleet verkeerd ingeschat werd door een arts in opleiding, waarbij ze de nodige fouten maakte. En een gevaarlijke risico-bevalling die van een leien dakje ging, thuis.
Nu ben ik zwanger van nummer drie. Ik weet nog niet wat ik ga doen. Ziekenhuis of thuis? Ik zie de voordelen van allebei.
Ik zie heel veel risico-factoren die niet meegenomen zijn in het onderzoek en dat vind ik raar. Nederland heeft dan zo'n hoog sterftecijfer, maar de gemiddelde leeftijd waarop vrouwen moeder worden is ook heel erg hoog.
Ik zou ook graag de ontwikkeling door de jaren heen zien. Nu bevalt bijna iedereen in het ziekenhuis van het eerste kind. 20 of 30 jaar geleden beviel praktisch iedereen thuis. En dat lukte ook. Bevallingen lukten beter, volgens mij, als ik alle verhalen uit mijn grote families hoor. Is daar al eens onderzoek naar gedaan?
Mijn vk (tevens schoonzus) was er gelukkig bij om de arts in opleiding te instrueren. Want ze raakte in paniek en ze maakte fouten. Veel fouten.
Jongste kind is thuis geboren. 10 pond, 59 cm, een enorm hoofd en meer dan brede schouders. Hij had in het vruchtwater gepoept, maar dat wisten we pas bij 8 cm ontsluiting. Toen konden we niet meer naar het ziekenhuis. Voordat je vanuit ons dorp in het ziekenhuis bent, ben je minimaal 20 min. verder. En dat was gevaarlijker dan thuis blijven.
In vier uurtjes tijd was zoon er. Geen enkel probleem, alles goed gegaan.
Ik heb twee uiterste meegemaakt. Een gewone bevalling die compleet verkeerd ingeschat werd door een arts in opleiding, waarbij ze de nodige fouten maakte. En een gevaarlijke risico-bevalling die van een leien dakje ging, thuis.
Nu ben ik zwanger van nummer drie. Ik weet nog niet wat ik ga doen. Ziekenhuis of thuis? Ik zie de voordelen van allebei.
Ik zie heel veel risico-factoren die niet meegenomen zijn in het onderzoek en dat vind ik raar. Nederland heeft dan zo'n hoog sterftecijfer, maar de gemiddelde leeftijd waarop vrouwen moeder worden is ook heel erg hoog.
Ik zou ook graag de ontwikkeling door de jaren heen zien. Nu bevalt bijna iedereen in het ziekenhuis van het eerste kind. 20 of 30 jaar geleden beviel praktisch iedereen thuis. En dat lukte ook. Bevallingen lukten beter, volgens mij, als ik alle verhalen uit mijn grote families hoor. Is daar al eens onderzoek naar gedaan?
donderdag 4 november 2010 om 21:21
donderdag 4 november 2010 om 22:28
quote:GeorgetteDansLeTabac schreef op 04 november 2010 @ 21:07:
Iemoos, wat een verschil dan met mijn bevalling. Alleen één vraag: hoe weet je dat de anesthesist niet in huis was? Kan het niet zijn dat hij bij iemand anders bezig was terwijl jij ook op hem wachtte?
Omdat ik mijn man zowat in een wurggreep vasthield en smeekte of hij die goede man/vrouw naar de verloskamer wilde slepen, toen de arts-assistent droogjes opmerkte dat het nog zeker 20 minuutjes zou duren voordat deze meneer de parkeergarage had bereikt... De vrouw in de kamer naast mij had denk ik wel voorrang gekregen, aangezien het arme mens nog moest persen om de schouders van een baby van bijna 5 kg eruit te krijgen terwijl ze al een totaalruptuur had nadat het hoofdje eruit was (echt beestachtig).Die kersverse vader stond te :puke: in de gang van de stress. De arts-assistent mocht alleen zo'n slap infuusje aanleggen met zo'n net iets zwaarder dan paracetamol pijnbestrijder. Maar daar was meneer 'niet zo'n voorstander van als de bevalling lekker liep'. Het is maar wat je verstaat onder 'lekker verlopen'
Volgens mij is het namelijk verplicht tegenwoordig, dat er een anesthesist in huis is.Dat dacht ik dus ook, maar helaas.
@Arrwen: dan ben ik ws bevallen in het ziekenhuis waar jij werkt. Twintig minuten reistijd, 10 minuten lopen van de hyperdeluxe parking naar de afdeling, omkleden, info doornemen, en presto: 1,5 uur na de oproep aanwezig (hij zei letterlijk tegen mijn man: "ja, bij een eerste bevalling loopt het doorgaans niet zo snel")
Iemoos, wat een verschil dan met mijn bevalling. Alleen één vraag: hoe weet je dat de anesthesist niet in huis was? Kan het niet zijn dat hij bij iemand anders bezig was terwijl jij ook op hem wachtte?
Omdat ik mijn man zowat in een wurggreep vasthield en smeekte of hij die goede man/vrouw naar de verloskamer wilde slepen, toen de arts-assistent droogjes opmerkte dat het nog zeker 20 minuutjes zou duren voordat deze meneer de parkeergarage had bereikt... De vrouw in de kamer naast mij had denk ik wel voorrang gekregen, aangezien het arme mens nog moest persen om de schouders van een baby van bijna 5 kg eruit te krijgen terwijl ze al een totaalruptuur had nadat het hoofdje eruit was (echt beestachtig).Die kersverse vader stond te :puke: in de gang van de stress. De arts-assistent mocht alleen zo'n slap infuusje aanleggen met zo'n net iets zwaarder dan paracetamol pijnbestrijder. Maar daar was meneer 'niet zo'n voorstander van als de bevalling lekker liep'. Het is maar wat je verstaat onder 'lekker verlopen'
Volgens mij is het namelijk verplicht tegenwoordig, dat er een anesthesist in huis is.Dat dacht ik dus ook, maar helaas.
@Arrwen: dan ben ik ws bevallen in het ziekenhuis waar jij werkt. Twintig minuten reistijd, 10 minuten lopen van de hyperdeluxe parking naar de afdeling, omkleden, info doornemen, en presto: 1,5 uur na de oproep aanwezig (hij zei letterlijk tegen mijn man: "ja, bij een eerste bevalling loopt het doorgaans niet zo snel")
donderdag 4 november 2010 om 22:38
quote:sosofie schreef op 04 november 2010 @ 21:21:
en dan nog iets.
Ik vind bevallen geweldig.
Echt. Die pijn die vind ik prima te doen, ondanks het feit dat mijn zoons reuzen waren. Bevallen vind ik een feestje.
Ik ken meer vrouwen die die mening hebben.
Wauw. Ik heb het al eens ergens gelezen, maar ik kon het toen niet geloven. Als die Beatrijs gelijk heeft met pijn & hechting, dan zullen ze mijn zoon chirurgisch moeten lossnijden van mij
Het is dus niet allemaal alleen maar zielige barenden en feeksen van verloskundigen....Ik was best zielig vond ik zelf, maar wel heel blij dat mijn VK toch nog even is gebleven. Toen de arts-assistent toch niets 'medisch' ging doen, heeft zij het weer overgenomen. Mijn VK was geen feeks, en heeft zelfs de tweede arts-assistent de kamer uitgetrapt toen deze zich kwam melden om 'mevrouw te hechten' onder begeleiding van de eerste (dit omdat hij het nog maar een paar keer had gedaan).Ook nr 1 heeft zij flink op zijn nummer gezet toen hij een slap felicitatiehandje kwam geven en en passant nog even paternalistisch moest toevoegen dat een vrouwenlichaam meer kon hebben dan ik had gedacht en dat ik het toch helemaal zelf had gedaan.
en dan nog iets.
Ik vind bevallen geweldig.
Echt. Die pijn die vind ik prima te doen, ondanks het feit dat mijn zoons reuzen waren. Bevallen vind ik een feestje.
Ik ken meer vrouwen die die mening hebben.
Wauw. Ik heb het al eens ergens gelezen, maar ik kon het toen niet geloven. Als die Beatrijs gelijk heeft met pijn & hechting, dan zullen ze mijn zoon chirurgisch moeten lossnijden van mij
Het is dus niet allemaal alleen maar zielige barenden en feeksen van verloskundigen....Ik was best zielig vond ik zelf, maar wel heel blij dat mijn VK toch nog even is gebleven. Toen de arts-assistent toch niets 'medisch' ging doen, heeft zij het weer overgenomen. Mijn VK was geen feeks, en heeft zelfs de tweede arts-assistent de kamer uitgetrapt toen deze zich kwam melden om 'mevrouw te hechten' onder begeleiding van de eerste (dit omdat hij het nog maar een paar keer had gedaan).Ook nr 1 heeft zij flink op zijn nummer gezet toen hij een slap felicitatiehandje kwam geven en en passant nog even paternalistisch moest toevoegen dat een vrouwenlichaam meer kon hebben dan ik had gedacht en dat ik het toch helemaal zelf had gedaan.
.
donderdag 4 november 2010 om 23:29
quote:sosofie schreef op 04 november 2010 @ 21:19:
Toen ik tijdens mijn eerste zwangerschap met 38 weken op zondagavond voor een hartfilmpje in het ziekenhuis kwam (24u gebroken vliezen), trof ik daar een alleraardigste arts in opleiding. Gyneacoloog was er niet.
Mijn vk (tevens schoonzus) was er gelukkig bij om de arts in opleiding te instrueren. Want ze raakte in paniek en ze maakte fouten. Veel fouten.
Jongste kind is thuis geboren. 10 pond, 59 cm, een enorm hoofd en meer dan brede schouders. Hij had in het vruchtwater gepoept, maar dat wisten we pas bij 8 cm ontsluiting. Toen konden we niet meer naar het ziekenhuis. Voordat je vanuit ons dorp in het ziekenhuis bent, ben je minimaal 20 min. verder. En dat was gevaarlijker dan thuis blijven.
In vier uurtjes tijd was zoon er. Geen enkel probleem, alles goed gegaan.
Ik heb twee uiterste meegemaakt. Een gewone bevalling die compleet verkeerd ingeschat werd door een arts in opleiding, waarbij ze de nodige fouten maakte. En een gevaarlijke risico-bevalling die van een leien dakje ging, thuis.
Nu ben ik zwanger van nummer drie. Ik weet nog niet wat ik ga doen. Ziekenhuis of thuis? Ik zie de voordelen van allebei.
Ik zie heel veel risico-factoren die niet meegenomen zijn in het onderzoek en dat vind ik raar. Nederland heeft dan zo'n hoog sterftecijfer, maar de gemiddelde leeftijd waarop vrouwen moeder worden is ook heel erg hoog.
Ik zou ook graag de ontwikkeling door de jaren heen zien. Nu bevalt bijna iedereen in het ziekenhuis van het eerste kind. 20 of 30 jaar geleden beviel praktisch iedereen thuis. En dat lukte ook. Bevallingen lukten beter, volgens mij, als ik alle verhalen uit mijn grote families hoor. Is daar al eens onderzoek naar gedaan?
Wow sosofie, gefeliciteerd!!!
psst, it's me, crini
Toen ik tijdens mijn eerste zwangerschap met 38 weken op zondagavond voor een hartfilmpje in het ziekenhuis kwam (24u gebroken vliezen), trof ik daar een alleraardigste arts in opleiding. Gyneacoloog was er niet.
Mijn vk (tevens schoonzus) was er gelukkig bij om de arts in opleiding te instrueren. Want ze raakte in paniek en ze maakte fouten. Veel fouten.
Jongste kind is thuis geboren. 10 pond, 59 cm, een enorm hoofd en meer dan brede schouders. Hij had in het vruchtwater gepoept, maar dat wisten we pas bij 8 cm ontsluiting. Toen konden we niet meer naar het ziekenhuis. Voordat je vanuit ons dorp in het ziekenhuis bent, ben je minimaal 20 min. verder. En dat was gevaarlijker dan thuis blijven.
In vier uurtjes tijd was zoon er. Geen enkel probleem, alles goed gegaan.
Ik heb twee uiterste meegemaakt. Een gewone bevalling die compleet verkeerd ingeschat werd door een arts in opleiding, waarbij ze de nodige fouten maakte. En een gevaarlijke risico-bevalling die van een leien dakje ging, thuis.
Nu ben ik zwanger van nummer drie. Ik weet nog niet wat ik ga doen. Ziekenhuis of thuis? Ik zie de voordelen van allebei.
Ik zie heel veel risico-factoren die niet meegenomen zijn in het onderzoek en dat vind ik raar. Nederland heeft dan zo'n hoog sterftecijfer, maar de gemiddelde leeftijd waarop vrouwen moeder worden is ook heel erg hoog.
Ik zou ook graag de ontwikkeling door de jaren heen zien. Nu bevalt bijna iedereen in het ziekenhuis van het eerste kind. 20 of 30 jaar geleden beviel praktisch iedereen thuis. En dat lukte ook. Bevallingen lukten beter, volgens mij, als ik alle verhalen uit mijn grote families hoor. Is daar al eens onderzoek naar gedaan?
Wow sosofie, gefeliciteerd!!!
psst, it's me, crini
