Actueel
alle pijlers
Basisinkomen
dinsdag 14 april 2015 om 12:55
Steeds meer Nederlandse gemeenten zien een basisinkomen voor bijstandsgerechtigden zitten. Dat schrijven de regionale kranten van de Persdienst dinsdag. In Wageningen is men al dicht bij een proef met het systeem waarbij langdurige bijstandsgerechtigden maandelijks zo'n 1100 euro krijgen. Alle andere steun van de gemeente vervalt dan en er zijn ook geen beperkingen zoals een sollicitatieplicht. De verwachting is dat de ontvangers van het basisinkomen meer gaan werken omdat er geen korting op hun uitkering dreigt, verklaart het Wageningse D66-raadslid Mark Griebels in de Gelderlander.
Experiment
Het idee achter een basisinkomen is dat alle Nederlanders dit zouden moeten krijgen, ook werkenden. Op die manier kan een hele reeks toeslagen en subsidies worden geschrapt. De Universiteit Wageningen zou tijdens het experiment in de eigen stad onderzoek moeten doen naar de gevolgen.
Wat vinden jullie daarvan?
Experiment
Het idee achter een basisinkomen is dat alle Nederlanders dit zouden moeten krijgen, ook werkenden. Op die manier kan een hele reeks toeslagen en subsidies worden geschrapt. De Universiteit Wageningen zou tijdens het experiment in de eigen stad onderzoek moeten doen naar de gevolgen.
Wat vinden jullie daarvan?
zondag 9 augustus 2015 om 16:49
quote:redbuIIetje schreef op 09 augustus 2015 @ 16:48:
[...]
Daarom is het oneerlijke concurrentie om Polen en andere Oost Europeanen toestemming te geven hier te werken. Bovendien werken zij onder het NL minimumloon wegens obscure uitzendbureautjes die de mazen van de wet hier kennen. Dus idd wil men niet eens dat Nederlanders in de kassen komen werken omdat ze Polen kunnen onderbetalen en dat is dus funest voor Nederlanders die wél dat werk willen doen.Helemaal mee eens!
[...]
Daarom is het oneerlijke concurrentie om Polen en andere Oost Europeanen toestemming te geven hier te werken. Bovendien werken zij onder het NL minimumloon wegens obscure uitzendbureautjes die de mazen van de wet hier kennen. Dus idd wil men niet eens dat Nederlanders in de kassen komen werken omdat ze Polen kunnen onderbetalen en dat is dus funest voor Nederlanders die wél dat werk willen doen.Helemaal mee eens!
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
zondag 9 augustus 2015 om 17:35
quote:Francelle schreef op 09 augustus 2015 @ 16:42:
[...]
Het verschil is denk ik, dat Poolse werknemers zich makkelijk onder druk laten zetten. Een Nederlander werkt ook hard, maar zal als de targets scherper gesteld worden eerder zeggen: bekijk het maar.
En vergeet niet, een Pool wil vaak in zo kort mogelijke tijd zo veel mogelijk verdienen en is daarom flexibeler in te zetten. Een Nederlander wil op tijd zijn vrije dagen opnemen.
Enige nuance is op zijn plaats.
Ik heb contact gehad met Poolse werknemers (privé) en zakelijk bij mijn huidige werkgever.
Privé had ik te maken met schilders (ben zelf nog bij ze in Polen geweest) over de betaling weet ik niet veel maar wel dat ze per klus naar Nederland over kwamen en in de avond uren doorgingen.
De reden was niet dat ze onder druk stonden maar hun familie zat in Polen en iedere avond kaarten gaat echt vervelen, ze gingen langer door dan een Nederlandse schilder die wel een sociaal leven heeft
bij zijn werk.
Mijn huidige werkgever heeft moeite goede (ervaren) monteurs te vinden, zeker voor de crisis was het een ramp.
Daarom werkten we met Polen, die kregen normaal betaald en waren ook meer bereid 's avonds te werken wederom met als reden dat hun familie nog in Polen zat en ze 's avonds niet veel omhanden hadden.
[...]
Het verschil is denk ik, dat Poolse werknemers zich makkelijk onder druk laten zetten. Een Nederlander werkt ook hard, maar zal als de targets scherper gesteld worden eerder zeggen: bekijk het maar.
En vergeet niet, een Pool wil vaak in zo kort mogelijke tijd zo veel mogelijk verdienen en is daarom flexibeler in te zetten. Een Nederlander wil op tijd zijn vrije dagen opnemen.
Enige nuance is op zijn plaats.
Ik heb contact gehad met Poolse werknemers (privé) en zakelijk bij mijn huidige werkgever.
Privé had ik te maken met schilders (ben zelf nog bij ze in Polen geweest) over de betaling weet ik niet veel maar wel dat ze per klus naar Nederland over kwamen en in de avond uren doorgingen.
De reden was niet dat ze onder druk stonden maar hun familie zat in Polen en iedere avond kaarten gaat echt vervelen, ze gingen langer door dan een Nederlandse schilder die wel een sociaal leven heeft
bij zijn werk.
Mijn huidige werkgever heeft moeite goede (ervaren) monteurs te vinden, zeker voor de crisis was het een ramp.
Daarom werkten we met Polen, die kregen normaal betaald en waren ook meer bereid 's avonds te werken wederom met als reden dat hun familie nog in Polen zat en ze 's avonds niet veel omhanden hadden.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 9 augustus 2015 om 17:59
quote:dianavankrimpen schreef op 09 augustus 2015 @ 17:00:
http://www.rijnmond.nl/ni ... bij-rotterdamse-werklozen
Wie profiteert er nu van wie?
Deze ondernemer profiteert ook van het systeem, en heeft op deze manier gratis werkkrachten.
Een citaat uit de link: "Hoogtevrees, schouder uit de kom, verhuizing van een broer: Rotterdamse werklozen hebben genoeg excuses om vooral niet te hoeven werken. Dat zegt ondernemer Johan Paaimans.
Een schouder uit de kom vind ik niet echt een excuus om niet te komen werken, jij wel?
En wat me ook opvalt in het verhaal is dat deze ondernemer zegt vier mensen aan een vast contract te hebben geholpen. Werkelijk? Aan een vast contract? Het kan zijn hoor, maar ik geloof het eerlijk gezegd niet helemaal.
http://www.rijnmond.nl/ni ... bij-rotterdamse-werklozen
Wie profiteert er nu van wie?
Deze ondernemer profiteert ook van het systeem, en heeft op deze manier gratis werkkrachten.
Een citaat uit de link: "Hoogtevrees, schouder uit de kom, verhuizing van een broer: Rotterdamse werklozen hebben genoeg excuses om vooral niet te hoeven werken. Dat zegt ondernemer Johan Paaimans.
Een schouder uit de kom vind ik niet echt een excuus om niet te komen werken, jij wel?
En wat me ook opvalt in het verhaal is dat deze ondernemer zegt vier mensen aan een vast contract te hebben geholpen. Werkelijk? Aan een vast contract? Het kan zijn hoor, maar ik geloof het eerlijk gezegd niet helemaal.
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
zondag 9 augustus 2015 om 18:06
quote:Francelle schreef op 09 augustus 2015 @ 17:59:
[...]
Wie profiteert er nu van wie?
Deze ondernemer profiteert ook van het systeem, en heeft op deze manier gratis werkkrachten.
Een citaat uit de link: "Hoogtevrees, schouder uit de kom, verhuizing van een broer: Rotterdamse werklozen hebben genoeg excuses om vooral niet te hoeven werken. Dat zegt ondernemer Johan Paaimans.
Een schouder uit de kom vind ik niet echt een excuus om niet te komen werken, jij wel?
En wat me ook opvalt in het verhaal is dat deze ondernemer zegt vier mensen aan een vast contract te hebben geholpen. Werkelijk? Aan een vast contract? Het kan zijn hoor, maar ik geloof het eerlijk gezegd niet helemaal.Nee het is vast gelogen. Moedig van deze meneer dat hij dan met naam en al dit verkondigt.
[...]
Wie profiteert er nu van wie?
Deze ondernemer profiteert ook van het systeem, en heeft op deze manier gratis werkkrachten.
Een citaat uit de link: "Hoogtevrees, schouder uit de kom, verhuizing van een broer: Rotterdamse werklozen hebben genoeg excuses om vooral niet te hoeven werken. Dat zegt ondernemer Johan Paaimans.
Een schouder uit de kom vind ik niet echt een excuus om niet te komen werken, jij wel?
En wat me ook opvalt in het verhaal is dat deze ondernemer zegt vier mensen aan een vast contract te hebben geholpen. Werkelijk? Aan een vast contract? Het kan zijn hoor, maar ik geloof het eerlijk gezegd niet helemaal.Nee het is vast gelogen. Moedig van deze meneer dat hij dan met naam en al dit verkondigt.
zondag 9 augustus 2015 om 18:12
quote:Francelle schreef op 09 augustus 2015 @ 17:59:
[...]
Wie profiteert er nu van wie?
Deze ondernemer profiteert ook van het systeem, en heeft op deze manier gratis werkkrachten.
Een citaat uit de link: "Hoogtevrees, schouder uit de kom, verhuizing van een broer: Rotterdamse werklozen hebben genoeg excuses om vooral niet te hoeven werken. Dat zegt ondernemer Johan Paaimans.
Een schouder uit de kom vind ik niet echt een excuus om niet te komen werken, jij wel?
En wat me ook opvalt in het verhaal is dat deze ondernemer zegt vier mensen aan een vast contract te hebben geholpen. Werkelijk? Aan een vast contract? Het kan zijn hoor, maar ik geloof het eerlijk gezegd niet helemaal.Hear hear. Interessant is ook om te achterhalen hoeveel subsidie de beste man heeft binnen gehaald met zijn leer/werktrajecten. Die contracten zijn meestal voor 3 maanden tot een half jaar met behoud van uitkering, waarna je eruit geschopt wordt om plaats te maken voor de volgende lichting gratis werknemers.
[...]
Wie profiteert er nu van wie?
Deze ondernemer profiteert ook van het systeem, en heeft op deze manier gratis werkkrachten.
Een citaat uit de link: "Hoogtevrees, schouder uit de kom, verhuizing van een broer: Rotterdamse werklozen hebben genoeg excuses om vooral niet te hoeven werken. Dat zegt ondernemer Johan Paaimans.
Een schouder uit de kom vind ik niet echt een excuus om niet te komen werken, jij wel?
En wat me ook opvalt in het verhaal is dat deze ondernemer zegt vier mensen aan een vast contract te hebben geholpen. Werkelijk? Aan een vast contract? Het kan zijn hoor, maar ik geloof het eerlijk gezegd niet helemaal.Hear hear. Interessant is ook om te achterhalen hoeveel subsidie de beste man heeft binnen gehaald met zijn leer/werktrajecten. Die contracten zijn meestal voor 3 maanden tot een half jaar met behoud van uitkering, waarna je eruit geschopt wordt om plaats te maken voor de volgende lichting gratis werknemers.
zondag 9 augustus 2015 om 18:19
quote:hollebollegijs schreef op 09 augustus 2015 @ 17:35:
[...]
Enige nuance is op zijn plaats.
Ik heb contact gehad met Poolse werknemers (privé) en zakelijk bij mijn huidige werkgever.
Privé had ik te maken met schilders (ben zelf nog bij ze in Polen geweest) over de betaling weet ik niet veel maar wel dat ze per klus naar Nederland over kwamen en in de avond uren doorgingen.
De reden was niet dat ze onder druk stonden maar hun familie zat in Polen en iedere avond kaarten gaat echt vervelen, ze gingen langer door dan een Nederlandse schilder die wel een sociaal leven heeft
bij zijn werk.
Mijn huidige werkgever heeft moeite goede (ervaren) monteurs te vinden, zeker voor de crisis was het een ramp.
Daarom werkten we met Polen, die kregen normaal betaald en waren ook meer bereid 's avonds te werken wederom met als reden dat hun familie nog in Polen zat en ze 's avonds niet veel omhanden hadden.
Natuurlijk, dat kan ook.
Maar werkculturen verschillen van land tot land. In Polen heerst er meer een hiërarchische structuur. Wij zijn meer gewend om ergens tegenin te gaan, of om mee te denken.
[...]
Enige nuance is op zijn plaats.
Ik heb contact gehad met Poolse werknemers (privé) en zakelijk bij mijn huidige werkgever.
Privé had ik te maken met schilders (ben zelf nog bij ze in Polen geweest) over de betaling weet ik niet veel maar wel dat ze per klus naar Nederland over kwamen en in de avond uren doorgingen.
De reden was niet dat ze onder druk stonden maar hun familie zat in Polen en iedere avond kaarten gaat echt vervelen, ze gingen langer door dan een Nederlandse schilder die wel een sociaal leven heeft
bij zijn werk.
Mijn huidige werkgever heeft moeite goede (ervaren) monteurs te vinden, zeker voor de crisis was het een ramp.
Daarom werkten we met Polen, die kregen normaal betaald en waren ook meer bereid 's avonds te werken wederom met als reden dat hun familie nog in Polen zat en ze 's avonds niet veel omhanden hadden.
Natuurlijk, dat kan ook.
Maar werkculturen verschillen van land tot land. In Polen heerst er meer een hiërarchische structuur. Wij zijn meer gewend om ergens tegenin te gaan, of om mee te denken.
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
zondag 9 augustus 2015 om 18:39
Het laatst wat ik hier nog over ga zeggen (wijken nu teveel af van het onderwerp) is dat ik na mijn scheiding een aanvulling kreeg van de sociale dienst omdat mijn inkomen te laag was. Was moeder met partime baan van 16 uur per week. Ik had dus sollicitatieplicht, lang verhaal kort, via omweg (vriendje bij de sociale dienst) kon ik een andere baan krijgen met meer uren. Het ging wel om een Melkertbaan. Volgens mij waren deze banen destijds alleen voor degenen die 100% werkeloos waren, ik weet niet meer precies hoe het zat. Maar heb parttime baan opgezegd, 3 maanden niet gewerkt en werd toen aangemeld bij nieuwe werkgever. Heb toen ca 2 jaar een Melkertbaan gehad en vervolgens een vast contract gekregen. Nooit eraan gedacht dat ik soort van uitgebuit werd, voor de werkgever een fijne goedkope kracht was etc. Ik zag mijn kans en het had 2 kanten op kunnen gaan. Ik heb gegokt en ben er altijd van uitgegaan dat ik gewoon aangenomen werd. Die tijd is niet te vergelijken met nu maar wat ik hiermee wil zeggen is dat je je kansen hoort te pakken als die er zijn. Motivatie, stapje harder lopen soms is gewoon noodzakelijk. Al is het dan maar een plantje in een potje zetten, so be it maar doe iets om van die uitkering af te komen.....uitzonderingen nagelaten. Er is een groep dat nooit zal kunnen werken.
zondag 9 augustus 2015 om 19:33
quote:dianavankrimpen schreef op 09 augustus 2015 @ 18:39:
Het laatst wat ik hier nog over ga zeggen (wijken nu teveel af van het onderwerp) is dat ik na mijn scheiding een aanvulling kreeg van de sociale dienst omdat mijn inkomen te laag was. Was moeder met partime baan van 16 uur per week. Ik had dus sollicitatieplicht, lang verhaal kort, via omweg (vriendje bij de sociale dienst) kon ik een andere baan krijgen met meer uren. Het ging wel om een Melkertbaan. Volgens mij waren deze banen destijds alleen voor degenen die 100% werkeloos waren, ik weet niet meer precies hoe het zat. Maar heb parttime baan opgezegd, 3 maanden niet gewerkt en werd toen aangemeld bij nieuwe werkgever. Heb toen ca 2 jaar een Melkertbaan gehad en vervolgens een vast contract gekregen. Nooit eraan gedacht dat ik soort van uitgebuit werd, voor de werkgever een fijne goedkope kracht was etc. Ik zag mijn kans en het had 2 kanten op kunnen gaan. Ik heb gegokt en ben er altijd van uitgegaan dat ik gewoon aangenomen werd. Die tijd is niet te vergelijken met nu maar wat ik hiermee wil zeggen is dat je je kansen hoort te pakken als die er zijn. Motivatie, stapje harder lopen soms is gewoon noodzakelijk. Al is het dan maar een plantje in een potje zetten, so be it maar doe iets om van die uitkering af te komen.....uitzonderingen nagelaten. Er is een groep dat nooit zal kunnen werken.
Het is fijn dat jij toen door een Melkertbaan geholpen bent en dat meen ik echt.
Ik weet niet precies hoe het toen zat bij een Melkertbaan, maar volgens mij was er toen wel sprake van loon én een arbeidscontract. En het belangrijkste was dat alles op vrijwillige basis gebeurde. Mensen werden niet gekort op hun uitkering als ze de baan niet accepteerden. Zoals nu dus wél gebeurt bij het te werk stellen van uitkeringsgerechtigden. Nu is het zo dat mensen vaak aan het werk gezet worden met behoud van uitkering, (lees onder het minimumloon) zonder dat er sprake is van zinvolle begeleiding of uitzicht op betaald werk. En dat is in het kort wat ik tegen het werken met behoud van uitkering heb. Lees hier het zwartboek van de FNV (bij punt 8) https://www.fnv.nl/zoeken ... ubliek_collection&submit=
Een paar citaten uit de inleiding:
“De gemeente misbruikt haar positie en zet veel mensen on(der)betaald en
zonder perspectief aan het werk, om zo zelf geld te besparen en gaten in de
eigen begroting te dichten.”
“Word er een beetje flauw van om voor 760 euro 35 uur te werken. Kom niet
meer rond nu en moet me wenden tot de voedselbank en budgethulp.”
“Ja, de baan die ik nu met behoud van uitkering moet/mag doen, daar ben ik
een week eerder voor afgewezen. Dat was een reguliere vacature met
normaal loon.”
Het laatst wat ik hier nog over ga zeggen (wijken nu teveel af van het onderwerp) is dat ik na mijn scheiding een aanvulling kreeg van de sociale dienst omdat mijn inkomen te laag was. Was moeder met partime baan van 16 uur per week. Ik had dus sollicitatieplicht, lang verhaal kort, via omweg (vriendje bij de sociale dienst) kon ik een andere baan krijgen met meer uren. Het ging wel om een Melkertbaan. Volgens mij waren deze banen destijds alleen voor degenen die 100% werkeloos waren, ik weet niet meer precies hoe het zat. Maar heb parttime baan opgezegd, 3 maanden niet gewerkt en werd toen aangemeld bij nieuwe werkgever. Heb toen ca 2 jaar een Melkertbaan gehad en vervolgens een vast contract gekregen. Nooit eraan gedacht dat ik soort van uitgebuit werd, voor de werkgever een fijne goedkope kracht was etc. Ik zag mijn kans en het had 2 kanten op kunnen gaan. Ik heb gegokt en ben er altijd van uitgegaan dat ik gewoon aangenomen werd. Die tijd is niet te vergelijken met nu maar wat ik hiermee wil zeggen is dat je je kansen hoort te pakken als die er zijn. Motivatie, stapje harder lopen soms is gewoon noodzakelijk. Al is het dan maar een plantje in een potje zetten, so be it maar doe iets om van die uitkering af te komen.....uitzonderingen nagelaten. Er is een groep dat nooit zal kunnen werken.
Het is fijn dat jij toen door een Melkertbaan geholpen bent en dat meen ik echt.
Ik weet niet precies hoe het toen zat bij een Melkertbaan, maar volgens mij was er toen wel sprake van loon én een arbeidscontract. En het belangrijkste was dat alles op vrijwillige basis gebeurde. Mensen werden niet gekort op hun uitkering als ze de baan niet accepteerden. Zoals nu dus wél gebeurt bij het te werk stellen van uitkeringsgerechtigden. Nu is het zo dat mensen vaak aan het werk gezet worden met behoud van uitkering, (lees onder het minimumloon) zonder dat er sprake is van zinvolle begeleiding of uitzicht op betaald werk. En dat is in het kort wat ik tegen het werken met behoud van uitkering heb. Lees hier het zwartboek van de FNV (bij punt 8) https://www.fnv.nl/zoeken ... ubliek_collection&submit=
Een paar citaten uit de inleiding:
“De gemeente misbruikt haar positie en zet veel mensen on(der)betaald en
zonder perspectief aan het werk, om zo zelf geld te besparen en gaten in de
eigen begroting te dichten.”
“Word er een beetje flauw van om voor 760 euro 35 uur te werken. Kom niet
meer rond nu en moet me wenden tot de voedselbank en budgethulp.”
“Ja, de baan die ik nu met behoud van uitkering moet/mag doen, daar ben ik
een week eerder voor afgewezen. Dat was een reguliere vacature met
normaal loon.”
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
zondag 9 augustus 2015 om 19:34
quote:dianavankrimpen schreef op 09 augustus 2015 @ 18:39:
Het laatst wat ik hier nog over ga zeggen (wijken nu teveel af van het onderwerp) is dat ik na mijn scheiding een aanvulling kreeg van de sociale dienst omdat mijn inkomen te laag was. Was moeder met partime baan van 16 uur per week. Ik had dus sollicitatieplicht, lang verhaal kort, via omweg (vriendje bij de sociale dienst) kon ik een andere baan krijgen met meer uren. Het ging wel om een Melkertbaan. Volgens mij waren deze banen destijds alleen voor degenen die 100% werkeloos waren, ik weet niet meer precies hoe het zat. Maar heb parttime baan opgezegd, 3 maanden niet gewerkt en werd toen aangemeld bij nieuwe werkgever. Heb toen ca 2 jaar een Melkertbaan gehad en vervolgens een vast contract gekregen. Nooit eraan gedacht dat ik soort van uitgebuit werd, voor de werkgever een fijne goedkope kracht was etc. Ik zag mijn kans en het had 2 kanten op kunnen gaan. Ik heb gegokt en ben er altijd van uitgegaan dat ik gewoon aangenomen werd. Die tijd is niet te vergelijken met nu maar wat ik hiermee wil zeggen is dat je je kansen hoort te pakken als die er zijn. Motivatie, stapje harder lopen soms is gewoon noodzakelijk. Al is het dan maar een plantje in een potje zetten, so be it maar doe iets om van die uitkering af te komen.....uitzonderingen nagelaten. Er is een groep dat nooit zal kunnen werken.Dat is de juiste mentaliteit! Ik zit dus helaas thuis, ben hoogopgeleid, zou heel graag weer willen werken, maar ben afgekeurd. Voor diegenen die zeggen dat mensen altijd wat omhanden willen hebben, er zijn zeer regelmatig mensen die tegen mij zeggen dat ze graag in mijn schoenen zouden willen staan, m.a.w. graag de gehele dag thuis zouden willen zitten, ze zouden zich dan nooit vervelen.
Het laatst wat ik hier nog over ga zeggen (wijken nu teveel af van het onderwerp) is dat ik na mijn scheiding een aanvulling kreeg van de sociale dienst omdat mijn inkomen te laag was. Was moeder met partime baan van 16 uur per week. Ik had dus sollicitatieplicht, lang verhaal kort, via omweg (vriendje bij de sociale dienst) kon ik een andere baan krijgen met meer uren. Het ging wel om een Melkertbaan. Volgens mij waren deze banen destijds alleen voor degenen die 100% werkeloos waren, ik weet niet meer precies hoe het zat. Maar heb parttime baan opgezegd, 3 maanden niet gewerkt en werd toen aangemeld bij nieuwe werkgever. Heb toen ca 2 jaar een Melkertbaan gehad en vervolgens een vast contract gekregen. Nooit eraan gedacht dat ik soort van uitgebuit werd, voor de werkgever een fijne goedkope kracht was etc. Ik zag mijn kans en het had 2 kanten op kunnen gaan. Ik heb gegokt en ben er altijd van uitgegaan dat ik gewoon aangenomen werd. Die tijd is niet te vergelijken met nu maar wat ik hiermee wil zeggen is dat je je kansen hoort te pakken als die er zijn. Motivatie, stapje harder lopen soms is gewoon noodzakelijk. Al is het dan maar een plantje in een potje zetten, so be it maar doe iets om van die uitkering af te komen.....uitzonderingen nagelaten. Er is een groep dat nooit zal kunnen werken.Dat is de juiste mentaliteit! Ik zit dus helaas thuis, ben hoogopgeleid, zou heel graag weer willen werken, maar ben afgekeurd. Voor diegenen die zeggen dat mensen altijd wat omhanden willen hebben, er zijn zeer regelmatig mensen die tegen mij zeggen dat ze graag in mijn schoenen zouden willen staan, m.a.w. graag de gehele dag thuis zouden willen zitten, ze zouden zich dan nooit vervelen.
zondag 9 augustus 2015 om 19:41
quote:Cateautje schreef op 09 augustus 2015 @ 17:39:
Ja, het iets omhanden hebben, dat is waar het bij de meeste mensen om gaat. Niet alleen bij Polen.
Als je genoeg geld hebt dan kun je in je privé ook genoeg om handen hebben wat veel leuker is dan werken.
De Britten die bij ons namens de klant werken, die gaan ook gewoon lekker uit eten, naar de kroeg of naar lokale evenementen in hun avonden/weekends dat ze niet naar huis gaan. Maar die zitten dan wel in 'n hogere salarisklasse waardoor ze in goede hotels gehuisvest zijn en geld hebben voor vermaak ipv met 'n aldi biertje met 5 man in 'n afgeleefd huis te moeten zitten.
Ja, het iets omhanden hebben, dat is waar het bij de meeste mensen om gaat. Niet alleen bij Polen.
Als je genoeg geld hebt dan kun je in je privé ook genoeg om handen hebben wat veel leuker is dan werken.
De Britten die bij ons namens de klant werken, die gaan ook gewoon lekker uit eten, naar de kroeg of naar lokale evenementen in hun avonden/weekends dat ze niet naar huis gaan. Maar die zitten dan wel in 'n hogere salarisklasse waardoor ze in goede hotels gehuisvest zijn en geld hebben voor vermaak ipv met 'n aldi biertje met 5 man in 'n afgeleefd huis te moeten zitten.
Shoot first, ask questions later!
zondag 9 augustus 2015 om 19:46
quote:Gisselle schreef op 09 augustus 2015 @ 19:34:
[...]
Dat is de juiste mentaliteit! Ik zit dus helaas thuis, ben hoogopgeleid, zou heel graag weer willen werken, maar ben afgekeurd. Voor diegenen die zeggen dat mensen altijd wat omhanden willen hebben, er zijn zeer regelmatig mensen die tegen mij zeggen dat ze graag in mijn schoenen zouden willen staan, m.a.w. graag de gehele dag thuis zouden willen zitten, ze zouden zich dan nooit vervelen.
Ik verveelde me ook geen minuut gedurende mijn WW tijd, alleen is het jammer dat je inkomen dan 30% lager ligt.
Deed laatst mee met die juni loterij van de staatsloterij waarbij je met 'n heel lot voor 30 jaar 10.000 euro per maand kon winnen, maar ik kocht voor 't eerst in m'n leven 'n straatje van 1/5 loten. Met 2000 euro netto per maand voor 30 jaar lang zou ik heel tevreden zijn en niet meer hoeven werken als ik het had gewonnen. Bijstand is me dan weer veel te laag, want ik heb nu eenmaal duurdere wensen, maar kan me ook voorstellen dat er mensen zonder luxe wensen ook prima genoegen mee nemen en daar serieus tevreden mee zijn. Net zoals er mensen zijn die oprecht tevreden zijn met 'n sociaal huurflatje, terwijl ik daar weer niet aan moet denken.
[...]
Dat is de juiste mentaliteit! Ik zit dus helaas thuis, ben hoogopgeleid, zou heel graag weer willen werken, maar ben afgekeurd. Voor diegenen die zeggen dat mensen altijd wat omhanden willen hebben, er zijn zeer regelmatig mensen die tegen mij zeggen dat ze graag in mijn schoenen zouden willen staan, m.a.w. graag de gehele dag thuis zouden willen zitten, ze zouden zich dan nooit vervelen.
Ik verveelde me ook geen minuut gedurende mijn WW tijd, alleen is het jammer dat je inkomen dan 30% lager ligt.
Deed laatst mee met die juni loterij van de staatsloterij waarbij je met 'n heel lot voor 30 jaar 10.000 euro per maand kon winnen, maar ik kocht voor 't eerst in m'n leven 'n straatje van 1/5 loten. Met 2000 euro netto per maand voor 30 jaar lang zou ik heel tevreden zijn en niet meer hoeven werken als ik het had gewonnen. Bijstand is me dan weer veel te laag, want ik heb nu eenmaal duurdere wensen, maar kan me ook voorstellen dat er mensen zonder luxe wensen ook prima genoegen mee nemen en daar serieus tevreden mee zijn. Net zoals er mensen zijn die oprecht tevreden zijn met 'n sociaal huurflatje, terwijl ik daar weer niet aan moet denken.
Shoot first, ask questions later!
zondag 9 augustus 2015 om 20:26
Bijstandsgerechtigden in Rotterdam voelen zich vernederd
En ik kopieer en plak een paar stukjes tekst:
De taken die bijstandsgerechtigden in Rotterdam voor hun uitkering moeten uitvoeren, worden door de deelnemers als intimiderend, zinloos en onredelijk ervaren. Dat schrijft Anne Mieke Zwaneveld, de gemeentelijke ombudsman, in een rapport over de uitvoering van het zogeheten re-integratiebeleid van de gemeente.
Zo moet iedereen die geen werk kan vinden, de eerste vijftien weken straten vegen. Dit kan iedereen en tijdens het vegen zou arbeidsritme en algemene werknemersvaardigheden opgedaan worden. De ombudsman heeft hier twijfels over. “Velen ervaren dit werk als vernederend en confronterend. Het draagt in hun beleving in ieder geval niet bij aan het vinden van betaald werk.” Vooral hogeropgeleiden hebben moeite met het vegen omdat ze het niet vinden passen binnen het re-integratietraject. Bij het meldpunt klaagt iemand over dit werk:
“Ik moest prikken, maar dat wilde ik niet omdat mijn voormalige leerlingen mij zouden zien vegen.”
Veel klachten gingen over de manier waarop bijstandsgerechtigden door de gemeente werden behandeld. Ze voelden zich gewantrouwd. Ook klagen uitkeringsgerechtigden dat de indruk wordt gewekt dat ze door hun eigen schuld in de bijstand terecht zijn gekomen terwijl ze zelf benadrukken dat er weinig banen zijn. De ombudsman schrijft: “Bijna alle uitkeringsgerechtigden zijn bereid om onder hun niveau te solliciteren om uit de bijstand te komen.” Over de houding van de gemeente klaagt iemand bij het meldpunt:
“Ik ben op mijn eerste afspraak over mijn aanvraag WWB bij werkintake als vuil, onbeschoft, asociaal verbaal behandeld. Sterk had ik het gevoel dat de medewerkers getraind worden om mensen bang te maken, en in de war te brengen, daardoor kunnen ze fouten maken, dan heeft de gemeente een reden om je uitkering te beëindigen.”
En ik kopieer en plak een paar stukjes tekst:
De taken die bijstandsgerechtigden in Rotterdam voor hun uitkering moeten uitvoeren, worden door de deelnemers als intimiderend, zinloos en onredelijk ervaren. Dat schrijft Anne Mieke Zwaneveld, de gemeentelijke ombudsman, in een rapport over de uitvoering van het zogeheten re-integratiebeleid van de gemeente.
Zo moet iedereen die geen werk kan vinden, de eerste vijftien weken straten vegen. Dit kan iedereen en tijdens het vegen zou arbeidsritme en algemene werknemersvaardigheden opgedaan worden. De ombudsman heeft hier twijfels over. “Velen ervaren dit werk als vernederend en confronterend. Het draagt in hun beleving in ieder geval niet bij aan het vinden van betaald werk.” Vooral hogeropgeleiden hebben moeite met het vegen omdat ze het niet vinden passen binnen het re-integratietraject. Bij het meldpunt klaagt iemand over dit werk:
“Ik moest prikken, maar dat wilde ik niet omdat mijn voormalige leerlingen mij zouden zien vegen.”
Veel klachten gingen over de manier waarop bijstandsgerechtigden door de gemeente werden behandeld. Ze voelden zich gewantrouwd. Ook klagen uitkeringsgerechtigden dat de indruk wordt gewekt dat ze door hun eigen schuld in de bijstand terecht zijn gekomen terwijl ze zelf benadrukken dat er weinig banen zijn. De ombudsman schrijft: “Bijna alle uitkeringsgerechtigden zijn bereid om onder hun niveau te solliciteren om uit de bijstand te komen.” Over de houding van de gemeente klaagt iemand bij het meldpunt:
“Ik ben op mijn eerste afspraak over mijn aanvraag WWB bij werkintake als vuil, onbeschoft, asociaal verbaal behandeld. Sterk had ik het gevoel dat de medewerkers getraind worden om mensen bang te maken, en in de war te brengen, daardoor kunnen ze fouten maken, dan heeft de gemeente een reden om je uitkering te beëindigen.”
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
zondag 9 augustus 2015 om 20:43
Ach weer die Polendiscussie. Als Westlandse en moeder van twee kinderen met een forse bijbaan in de kas toch maar even reageren. Tuinders willen niet liever Polen, ze willen werknemers. Iedereen die zich meldt nemen ze aan. Polen krijgen hetzelfde betaald als Nederlanders door het bedrijf. Als je in de kas komt werken wordt er niet meteen een topproductie van je verwacht, je moet dat opbouwen. Is het in het begin te zwaar voor je, dan wordt je werk aangepast (deel zittend verpakken, deel staand plukken bijvoorbeeld). Dat werklozenexperiment kunnen mijn kinderen zich nog goed herinneren. De werklozen die bij hun bedrijf kwamen maakten zich zo onmogelijk dat ze nooit meer terug hoefden te komen en dan moet je het heel bont maken.
zondag 9 augustus 2015 om 20:43
Ja, die taakstraffen vind ik ook nergens op slaan. En volgens mij geldt die taakstraf juist niet voor de chronische bijstandstrekkers die al hun hele leven thuis zitten, maar juist voor mensen die altijd normaal gewerkt hebben. Dat slaat idd nergens op.
Als ze dan toch mensen willen aansporen te werken, kunnen ze beter die levenslange uitkeringstrekkers dat soort vernederende werkzaamheden laten doen ipv mensen die normaal 'n goede functie hadden en hierdoor juist vernederd worden waardoor hun zelfverzekerdheid afgebroken wordt die juist zo nodig is om weer aan 'n fatsoenlijke baan te geraken.
Als ze dan toch mensen willen aansporen te werken, kunnen ze beter die levenslange uitkeringstrekkers dat soort vernederende werkzaamheden laten doen ipv mensen die normaal 'n goede functie hadden en hierdoor juist vernederd worden waardoor hun zelfverzekerdheid afgebroken wordt die juist zo nodig is om weer aan 'n fatsoenlijke baan te geraken.
Shoot first, ask questions later!
zondag 9 augustus 2015 om 21:44
Het zou ook niet zo moeten zijn dat je als pas werkeloze maar van alles aan moet pakken, wel veel maar als je een baan hebt gehad of ooit bent opgeleid tot iets van kantoormiep, verkoopster tot manager dan zou het ook van de zotte zijn dat juist deze mensen de straten moeten vegen, in de plantsoenendienst ed
Dit soort werk kun je ook laten doen door langdurig werkelozen. 5, 10, 20 jaar bijstand, reken uit wat dit heeft gekost. Doe er maar iets voor terug. Waarom 900 per maand op je rekening gestort krijgen en dan helemaal niets of nooit er voor gedaan hebben.
Hoeveel werkelozen telt Rotterdam ook alweer? Van de zotte dat treinstations smerig zijn, de vuilnisbakken overvol zitten en afval in de plantsoenen ligt te verteren.
Het is gewoon heel k*t dat er niet genoeg werk is want nu gaan we de discussie krijgen wat is een kantoormiep meer dan een langdurig werkeloze. Ik twijfel dan ook, wel of geen basisinkomen. Waarom krijgt een langdurig werrkeloze, sterker nog, vindt gewoon dat hij/zij recht heeft op 900 permaand zonder er iets ervoor te hoeven doen en waarom moeten werkenden daar een aantal weken per maand voor werken. Op dit moment zeg ik : voor.
Dit soort werk kun je ook laten doen door langdurig werkelozen. 5, 10, 20 jaar bijstand, reken uit wat dit heeft gekost. Doe er maar iets voor terug. Waarom 900 per maand op je rekening gestort krijgen en dan helemaal niets of nooit er voor gedaan hebben.
Hoeveel werkelozen telt Rotterdam ook alweer? Van de zotte dat treinstations smerig zijn, de vuilnisbakken overvol zitten en afval in de plantsoenen ligt te verteren.
Het is gewoon heel k*t dat er niet genoeg werk is want nu gaan we de discussie krijgen wat is een kantoormiep meer dan een langdurig werkeloze. Ik twijfel dan ook, wel of geen basisinkomen. Waarom krijgt een langdurig werrkeloze, sterker nog, vindt gewoon dat hij/zij recht heeft op 900 permaand zonder er iets ervoor te hoeven doen en waarom moeten werkenden daar een aantal weken per maand voor werken. Op dit moment zeg ik : voor.
zondag 9 augustus 2015 om 21:49
quote:dianavankrimpen schreef op 09 augustus 2015 @ 21:44:
Het zou ook niet zo moeten zijn dat je als pas werkeloze maar van alles aan moet pakken, wel veel maar als je een baan hebt gehad of ooit bent opgeleid tot iets van kantoormiep, verkoopster tot manager dan zou het ook van de zotte zijn dat juist deze mensen de straten moeten vegen, in de plantsoenendienst ed
Dit soort werk kun je ook laten doen door langdurig werkelozen. 5, 10, 20 jaar bijstand, reken uit wat dit heeft gekost. Doe er maar iets voor terug. Waarom 900 per maand op je rekening gestort krijgen en dan helemaal niets of nooit er voor gedaan hebben.Mee eens. Dat soort taakstraffen moeten gelden voor beroepswerklozen, niet voor mensen die door de crisis af en toe 'n tijdje zonder werk zitten.
Het zou ook niet zo moeten zijn dat je als pas werkeloze maar van alles aan moet pakken, wel veel maar als je een baan hebt gehad of ooit bent opgeleid tot iets van kantoormiep, verkoopster tot manager dan zou het ook van de zotte zijn dat juist deze mensen de straten moeten vegen, in de plantsoenendienst ed
Dit soort werk kun je ook laten doen door langdurig werkelozen. 5, 10, 20 jaar bijstand, reken uit wat dit heeft gekost. Doe er maar iets voor terug. Waarom 900 per maand op je rekening gestort krijgen en dan helemaal niets of nooit er voor gedaan hebben.Mee eens. Dat soort taakstraffen moeten gelden voor beroepswerklozen, niet voor mensen die door de crisis af en toe 'n tijdje zonder werk zitten.
Shoot first, ask questions later!
zondag 9 augustus 2015 om 21:50
quote:Esmoreit schreef op 09 augustus 2015 @ 20:43:
Als je in de kas komt werken wordt er niet meteen een topproductie van je verwacht, je moet dat opbouwen. Is het in het begin te zwaar voor je, dan wordt je werk aangepast (deel zittend verpakken, deel staand plukken bijvoorbeeld). Dat werklozenexperiment kunnen mijn kinderen zich nog goed herinneren. De werklozen die bij hun bedrijf kwamen maakten zich zo onmogelijk dat ze nooit meer terug hoefden te komen en dan moet je het heel bont maken.Volgens Cateau wordt er wel gelijk een bepaald werktempo verwacht hoor. Als je dat niet binnen korte tijd hebt bereikt en je 'buiten adem moet werken' is het logisch dat mensen er de brui aangeven. Pilot is ooit in Rotterdam geweest. Totale mislukking.
Als je in de kas komt werken wordt er niet meteen een topproductie van je verwacht, je moet dat opbouwen. Is het in het begin te zwaar voor je, dan wordt je werk aangepast (deel zittend verpakken, deel staand plukken bijvoorbeeld). Dat werklozenexperiment kunnen mijn kinderen zich nog goed herinneren. De werklozen die bij hun bedrijf kwamen maakten zich zo onmogelijk dat ze nooit meer terug hoefden te komen en dan moet je het heel bont maken.Volgens Cateau wordt er wel gelijk een bepaald werktempo verwacht hoor. Als je dat niet binnen korte tijd hebt bereikt en je 'buiten adem moet werken' is het logisch dat mensen er de brui aangeven. Pilot is ooit in Rotterdam geweest. Totale mislukking.
