Actueel
alle pijlers
De economische dood
woensdag 20 januari 2010 om 22:05
Een discussie elders op het forum attendeerde mij erop dat er toch veel onduidelijk is over 'de economie'.
Hoewel ons deel van de wereld is overladen met boeken en andere publicaties over 'de economie', is er veel mis met de kennis over die activiteit van de mens die aan de basis staat van ons bestaan. Wat met name ontbreekt is het besef dat welvaart vergankelijk is. En wat die vergankelijkheid bevordert, of juist blokkeert. Het dogma van de 'cycli' domineert de publicaties en wetenschappelijke studies. Dat hele beschavingen compleet ten onder kunnen gaan, en dat dit mede veroorzaakt kan worden door economische miscalculaties, is hooguit een 'niche' binnen de wetenschappelijke discipline. En dan doorgaans eerder bij historici dan bij economen, al was het alleen maar omdat 'economie' pas zéér recent haar plaats als specialisatie binnen het vakgebied, dat voorheen 'filosofie' heette, heeft verworven.
De 'westerse' beschaving, en het kapitalistische model, is dus geen gegeven. Wellicht is het een studie object over verscheidene eeuwen in de dan heersende maatschappij-opvatting, en komt er op grond van die studie een nieuwe 'Verlichting'?
De protectie van de bestaande normen, waarden en mogelijkheden vergt een inspanning en, voordat die inspanning geleverd kan worden, inzicht.
De desintegratie van het bestaande systeem lijkt nabij, ook al zitten we er té dicht bovenop om het zelf te zien. In mijn beleving is het nog wel te redden, maar de trend is niet positief. Teveel 'ruis' op de lijn. Gerotzooi over bijzaken. Eigenbelang.
In de basis ben ik dus geen 'doemdenker'. Want als ik gelijk heb, kan ik tijdig de bakens verzetten, en er zelfs van profiteren. Van een 'complot' is evenmin sprake, want er is niet een macht die ons dwingt als lemmingen de zee in te rennen.
Wat denken jullie? Is het typisch menselijk, om ritueel op deze wijze de voorsprong op 'soortgenoten' te offeren op het podium van de menselijke geschiedenis? Is het intellectuele luiheid/decadentie die nou eenmaal de mens eigen is? Is het juist een doorgeslagen egoïsme, dat voorbij een bepaalde grens tot paranoïa leidt, en daarmee de wortels van de beschaving, waar alles op is gebasserd, aantast? Is het 'God' die zo heeft beschikt?
Hoewel ons deel van de wereld is overladen met boeken en andere publicaties over 'de economie', is er veel mis met de kennis over die activiteit van de mens die aan de basis staat van ons bestaan. Wat met name ontbreekt is het besef dat welvaart vergankelijk is. En wat die vergankelijkheid bevordert, of juist blokkeert. Het dogma van de 'cycli' domineert de publicaties en wetenschappelijke studies. Dat hele beschavingen compleet ten onder kunnen gaan, en dat dit mede veroorzaakt kan worden door economische miscalculaties, is hooguit een 'niche' binnen de wetenschappelijke discipline. En dan doorgaans eerder bij historici dan bij economen, al was het alleen maar omdat 'economie' pas zéér recent haar plaats als specialisatie binnen het vakgebied, dat voorheen 'filosofie' heette, heeft verworven.
De 'westerse' beschaving, en het kapitalistische model, is dus geen gegeven. Wellicht is het een studie object over verscheidene eeuwen in de dan heersende maatschappij-opvatting, en komt er op grond van die studie een nieuwe 'Verlichting'?
De protectie van de bestaande normen, waarden en mogelijkheden vergt een inspanning en, voordat die inspanning geleverd kan worden, inzicht.
De desintegratie van het bestaande systeem lijkt nabij, ook al zitten we er té dicht bovenop om het zelf te zien. In mijn beleving is het nog wel te redden, maar de trend is niet positief. Teveel 'ruis' op de lijn. Gerotzooi over bijzaken. Eigenbelang.
In de basis ben ik dus geen 'doemdenker'. Want als ik gelijk heb, kan ik tijdig de bakens verzetten, en er zelfs van profiteren. Van een 'complot' is evenmin sprake, want er is niet een macht die ons dwingt als lemmingen de zee in te rennen.
Wat denken jullie? Is het typisch menselijk, om ritueel op deze wijze de voorsprong op 'soortgenoten' te offeren op het podium van de menselijke geschiedenis? Is het intellectuele luiheid/decadentie die nou eenmaal de mens eigen is? Is het juist een doorgeslagen egoïsme, dat voorbij een bepaalde grens tot paranoïa leidt, en daarmee de wortels van de beschaving, waar alles op is gebasserd, aantast? Is het 'God' die zo heeft beschikt?
woensdag 20 januari 2010 om 22:10
woensdag 20 januari 2010 om 23:17
woensdag 20 januari 2010 om 23:19
woensdag 20 januari 2010 om 23:24
In het dagelijks leven zou ik nu een 'die heeft gespoten en gesnoven-gebaar' maken.
Maar ik vermoed dat je iets interessants te berde brengt, maar krijg de vinger er nog niet helemaal achter wat dat precies is...
Iets met behoefte aan democratisering van de economie ofzo?
Maar ik vermoed dat je iets interessants te berde brengt, maar krijg de vinger er nog niet helemaal achter wat dat precies is...
Iets met behoefte aan democratisering van de economie ofzo?
Everytime you make a typo, the errorists win.
woensdag 20 januari 2010 om 23:26
woensdag 20 januari 2010 om 23:27
Even je vraag beantwoorden dan maar. Ik denk dat het de hebberigheid van de mens is. Ikke ikke ikke. We zijn te dom om een keer een halt toe te roepen aan een goed tijdperk met welvaart voor iedereen en dan een balans te creëren. Alles moet mooier, hoger, beter, duurder en meer. We doen er allemaal aan mee. Mensen zijn kuddedieren en hebberig.... En dat leidt ons ooit de afgrond in en dan mogen we opnieuw beginnen
Is dit wat je bedoelt? Zo niet dan sla ik bij deze volledig de plank mis
Is dit wat je bedoelt? Zo niet dan sla ik bij deze volledig de plank mis
woensdag 20 januari 2010 om 23:29
quote:jaap schreef op 20 januari 2010 @ 22:10:
[...]
Dat bedoel ik dus.........
En ik denk dat dáár precies je antwoorden zitten jaap.
De materie is zo complex, met vooral veel kreten die niet-ingewijden helemaal niks zeggen. Als je nooit door bijvoorbeeld opleiding of gesprekken in naaste kring een vleugje van deze materie hebt meegekregen, dan is het erg moeilijk om je er in te verdiepen. Als leek kom je er niet door consequent de financiële bijlage van de krant uit te pluizen. Daar kun je het begrip van de materie niet halen. Daar is interactie voor nodig, en die ontbreekt in deze maatschappij.
Wat macro-economische kennis betreft is er in onze maatschappij een tweedeling volgens mij. Een ongezonde tweedeling wat mij betreft. Een select groepje weet van de hoed en de rand, en zij worden veel gevraagd om dingen te verklaren en uit te leggen in bijvoorbeeld tv-programma's. Maar omdat er geen wetenschappelijk bewijs is om hun theorieën te staven of te ontkrachten, ligt het gelijk bij de theorie met de meeste aanhangers. Of in ieder geval bij die aanhangers met het meeste publiek.
Dat publiek gaat zich naar die theorieën gedragen, en zo krijgt het selecte groepje gelijk. Theorie daarmee "bewezen"? Wat mij betreft niet maar ik ben een van de weinigen volgens mij.
Afijn, naar mijn mening ligt de oorzaak dus in te gebrekkige kennis van een te complexe materie, en niet in luiheid, egoïsme of fatalisme.
[...]
Dat bedoel ik dus.........
En ik denk dat dáár precies je antwoorden zitten jaap.
De materie is zo complex, met vooral veel kreten die niet-ingewijden helemaal niks zeggen. Als je nooit door bijvoorbeeld opleiding of gesprekken in naaste kring een vleugje van deze materie hebt meegekregen, dan is het erg moeilijk om je er in te verdiepen. Als leek kom je er niet door consequent de financiële bijlage van de krant uit te pluizen. Daar kun je het begrip van de materie niet halen. Daar is interactie voor nodig, en die ontbreekt in deze maatschappij.
Wat macro-economische kennis betreft is er in onze maatschappij een tweedeling volgens mij. Een ongezonde tweedeling wat mij betreft. Een select groepje weet van de hoed en de rand, en zij worden veel gevraagd om dingen te verklaren en uit te leggen in bijvoorbeeld tv-programma's. Maar omdat er geen wetenschappelijk bewijs is om hun theorieën te staven of te ontkrachten, ligt het gelijk bij de theorie met de meeste aanhangers. Of in ieder geval bij die aanhangers met het meeste publiek.
Dat publiek gaat zich naar die theorieën gedragen, en zo krijgt het selecte groepje gelijk. Theorie daarmee "bewezen"? Wat mij betreft niet maar ik ben een van de weinigen volgens mij.
Afijn, naar mijn mening ligt de oorzaak dus in te gebrekkige kennis van een te complexe materie, en niet in luiheid, egoïsme of fatalisme.
Iets anders
woensdag 20 januari 2010 om 23:30
Dat mijn betoog op onvruchtbare grond valt, is niet écht verwonderlijk. Het staat bijna geheel buiten de 'realiteit' zoals die tot ons komt via de media die ons voorzien van ons wereldbeeld.
Iets van vijf jaar geleden begon ik te schrijven over de aankomende financiële crisis die ons bedreigde, maar het raakte bij nagenoeg niemand een gevoelige snaar, want de bomen reikten op dat moment tot in het bos.
Nog eerder schreef ik hier, en elders, over de risico's van het 'gedoogbeleid', de 'anti-autoritaire opvoeding' en de 'positieve discriminatie', en werd ik voor gek verklaard.
Het gaat mij beslist niet om mijn 'eigen gelijk', of om mijzelf nou eens overvloedig op de borst te slaan. Ik heb ook geen 'glazen bol' die mij dergelijke onheils-tijdingen onthult, en ik geniet met volle teugen van het leven, en heb zelfs volop geprofiteerd van wat ik aan zag komen in economische zin. Ik verkocht mijn aandelen voor de 'Internet-bubbel' barstte. En ik verkocht mijn huis voor de 'kredietcrisis' de waarde ervan bedreigde.
De logica van het moment onthult geen noodzakelijke toekomst, als we ervan uitgaan dat wij als collectief 'weldenkend' zijn.
Iets van vijf jaar geleden begon ik te schrijven over de aankomende financiële crisis die ons bedreigde, maar het raakte bij nagenoeg niemand een gevoelige snaar, want de bomen reikten op dat moment tot in het bos.
Nog eerder schreef ik hier, en elders, over de risico's van het 'gedoogbeleid', de 'anti-autoritaire opvoeding' en de 'positieve discriminatie', en werd ik voor gek verklaard.
Het gaat mij beslist niet om mijn 'eigen gelijk', of om mijzelf nou eens overvloedig op de borst te slaan. Ik heb ook geen 'glazen bol' die mij dergelijke onheils-tijdingen onthult, en ik geniet met volle teugen van het leven, en heb zelfs volop geprofiteerd van wat ik aan zag komen in economische zin. Ik verkocht mijn aandelen voor de 'Internet-bubbel' barstte. En ik verkocht mijn huis voor de 'kredietcrisis' de waarde ervan bedreigde.
De logica van het moment onthult geen noodzakelijke toekomst, als we ervan uitgaan dat wij als collectief 'weldenkend' zijn.
woensdag 20 januari 2010 om 23:35
quote:jaap schreef op 20 januari 2010 @ 23:30:
Dat mijn betoog op onvruchtbare grond valt, is niet écht verwonderlijk. Het staat bijna geheel buiten de 'realiteit' zoals die tot ons komt via de media die ons voorzien van ons wereldbeeld.
Iets van vijf jaar geleden begon ik te schrijven over de aankomende financiële crisis die ons bedreigde, maar het raakte bij nagenoeg niemand een gevoelige snaar, want de bomen reikten op dat moment tot in het bos.
Nog eerder schreef ik hier, en elders, over de risico's van het 'gedoogbeleid', de 'anti-autoritaire opvoeding' en de 'positieve discriminatie', en werd ik voor gek verklaard.
Het gaat mij beslist niet om mijn 'eigen gelijk', of om mijzelf nou eens overvloedig op de borst te slaan. Ik heb ook geen 'glazen bol' die mij dergelijke onheils-tijdingen onthult, en ik geniet met volle teugen van het leven, en heb zelfs volop geprofiteerd van wat ik aan zag komen in economische zin. Ik verkocht mijn aandelen voor de 'Internet-bubbel' barstte. En ik verkocht mijn huis voor de 'kredietcrisis' de waarde ervan bedreigde.
De logica van het moment onthult geen noodzakelijke toekomst, als we ervan uitgaan dat wij als collectief 'weldenkend' zijn.Met je eerste alinea ben ik het eens. Verder vraag ik me alleen af wat dan wel je doel is. Filosoferen?
Dat mijn betoog op onvruchtbare grond valt, is niet écht verwonderlijk. Het staat bijna geheel buiten de 'realiteit' zoals die tot ons komt via de media die ons voorzien van ons wereldbeeld.
Iets van vijf jaar geleden begon ik te schrijven over de aankomende financiële crisis die ons bedreigde, maar het raakte bij nagenoeg niemand een gevoelige snaar, want de bomen reikten op dat moment tot in het bos.
Nog eerder schreef ik hier, en elders, over de risico's van het 'gedoogbeleid', de 'anti-autoritaire opvoeding' en de 'positieve discriminatie', en werd ik voor gek verklaard.
Het gaat mij beslist niet om mijn 'eigen gelijk', of om mijzelf nou eens overvloedig op de borst te slaan. Ik heb ook geen 'glazen bol' die mij dergelijke onheils-tijdingen onthult, en ik geniet met volle teugen van het leven, en heb zelfs volop geprofiteerd van wat ik aan zag komen in economische zin. Ik verkocht mijn aandelen voor de 'Internet-bubbel' barstte. En ik verkocht mijn huis voor de 'kredietcrisis' de waarde ervan bedreigde.
De logica van het moment onthult geen noodzakelijke toekomst, als we ervan uitgaan dat wij als collectief 'weldenkend' zijn.Met je eerste alinea ben ik het eens. Verder vraag ik me alleen af wat dan wel je doel is. Filosoferen?
woensdag 20 januari 2010 om 23:44
Moet toch heerlijk zijn om gelovig te zijn. Dan had je zonder na te denken 'ow da's God' kunnen antwoorden.
In jouw beleving is het bestaande systeem, het kapitalistische model neem ik aan, nog wel te redden. Vertel!
Wat denken jullie? Is het typisch menselijk, om ritueel op deze wijze de voorsprong op 'soortgenoten' te offeren op het podium van de menselijke geschiedenis?
Ritueel offeren? Zo zie ik het niet. Ik denk wel dat het typisch menselijk is om niet zo'n overstijgende kijk op dingen te hebben dat je de consequenties van dit soort dingen kunt bevatten. De ruis op de lijn die dat mede voorkomt lijkt me ook typisch menselijk.
Maar misschien dat als jij je maar heel veel voortplant dat dat nog wijzigt? Jij zegt immers zelf wel dat je denkt dat het systeem nog te redden is, kennelijk ben jij er van overtuigd dat je de consequenties ervan bevat, vandaar.
Is het intellectuele luiheid/decadentie die nou eenmaal de mens eigen is?
Kortzichtigheid en onvermogen eerst, vervolgens decadentie, dan pas luiheid.
Is het juist een doorgeslagen egoïsme, dat voorbij een bepaalde grens tot paranoïa leidt, en daarmee de wortels van de beschaving, waar alles op is gebasserd, aantast? Is het 'God' die zo heeft beschikt?
Egoisme dat tot paranoia leidt, die snap ik niet. Egoisme van de een dat tot paranoia bij de ander leidt, of in 1 persoon? Ik denk dat egoisme de wortels niet aantast, niet alleen, ik denk dat het vermogen/bereidheid om alleen op korte termijn te denken dat doet, en dat maakt dat er meer plaats is voor alle zondes dan voor verlichting
Heb geprobeerd antwoord te geven maar al met al, zal het God wel weer geweest zijn ja.
In jouw beleving is het bestaande systeem, het kapitalistische model neem ik aan, nog wel te redden. Vertel!
Wat denken jullie? Is het typisch menselijk, om ritueel op deze wijze de voorsprong op 'soortgenoten' te offeren op het podium van de menselijke geschiedenis?
Ritueel offeren? Zo zie ik het niet. Ik denk wel dat het typisch menselijk is om niet zo'n overstijgende kijk op dingen te hebben dat je de consequenties van dit soort dingen kunt bevatten. De ruis op de lijn die dat mede voorkomt lijkt me ook typisch menselijk.
Maar misschien dat als jij je maar heel veel voortplant dat dat nog wijzigt? Jij zegt immers zelf wel dat je denkt dat het systeem nog te redden is, kennelijk ben jij er van overtuigd dat je de consequenties ervan bevat, vandaar.
Is het intellectuele luiheid/decadentie die nou eenmaal de mens eigen is?
Kortzichtigheid en onvermogen eerst, vervolgens decadentie, dan pas luiheid.
Is het juist een doorgeslagen egoïsme, dat voorbij een bepaalde grens tot paranoïa leidt, en daarmee de wortels van de beschaving, waar alles op is gebasserd, aantast? Is het 'God' die zo heeft beschikt?
Egoisme dat tot paranoia leidt, die snap ik niet. Egoisme van de een dat tot paranoia bij de ander leidt, of in 1 persoon? Ik denk dat egoisme de wortels niet aantast, niet alleen, ik denk dat het vermogen/bereidheid om alleen op korte termijn te denken dat doet, en dat maakt dat er meer plaats is voor alle zondes dan voor verlichting
Heb geprobeerd antwoord te geven maar al met al, zal het God wel weer geweest zijn ja.
woensdag 20 januari 2010 om 23:48
quote:Babsjuh schreef op 20 januari 2010 @ 23:29:
[...]
En ik denk dat dáár precies je antwoorden zitten jaap.
De materie is zo complex, met vooral veel kreten die niet-ingewijden helemaal niks zeggen. Als je nooit door bijvoorbeeld opleiding of gesprekken in naaste kring een vleugje van deze materie hebt meegekregen, dan is het erg moeilijk om je er in te verdiepen. Als leek kom je er niet door consequent de financiële bijlage van de krant uit te pluizen. Daar kun je het begrip van de materie niet halen. Daar is interactie voor nodig, en die ontbreekt in deze maatschappij.
Wat macro-economische kennis betreft is er in onze maatschappij een tweedeling volgens mij. Een ongezonde tweedeling wat mij betreft. Een select groepje weet van de hoed en de rand, en zij worden veel gevraagd om dingen te verklaren en uit te leggen in bijvoorbeeld tv-programma's. Maar omdat er geen wetenschappelijk bewijs is om hun theorieën te staven of te ontkrachten, ligt het gelijk bij de theorie met de meeste aanhangers. Of in ieder geval bij die aanhangers met het meeste publiek.
Dat publiek gaat zich naar die theorieën gedragen, en zo krijgt het selecte groepje gelijk. Theorie daarmee "bewezen"? Wat mij betreft niet maar ik ben een van de weinigen volgens mij.
Afijn, naar mijn mening ligt de oorzaak dus in te gebrekkige kennis van een te complexe materie, en niet in luiheid, egoïsme of fatalisme.
Het lastige is dat dit toch ook een beschuldiging in lijkt te houden aan het adres van lieden die wel wéten waar Abraham de economische mosterd haalt, maar er een wending aan geven die ons opbreekt als die door grote groepen mensen wordt overgenomen. Dan nóg stuit ik op de motivatie van die types. En kom ik uit bij de genoemde categorieën, denk ik.
Neem de banken en andere financiële instellingen. Herleid het naar een 'Jip en Janneke' situatie.
In je vriendenkring is er één clubje brassers die vier keer per jaar op vakantie gaan; die links en rechts huizen kopen, liefst met overdekt zwembad; Ferrari voor de deur voor hun partner; zelf een Rolls Royce met chauffeur. Niemand begrijpt waar ze het van doen. En op zekere dag blijkt dat het allemaal gebakken lucht is. Het kaartenhuis stort in.
Ik denk dat je, als goede vriend, best genegen zult zijn dit clubje van de hongerdood te redden. Maar er zullen er toch weinig zijn die hun spaarvarkentje omdraaien om te voorkomen dat deze over het paard getilde types hun levensstijl onverminderd voort kunnen zetten. Hoe komt het dan dat we dat wél doen als het niet onze vrienden zijn? Wat verklaart die greep van dit soort types op ons spaarvarkentje, en waar halen deze types hun rechtvaardiging vandaan?
In mijn beleving is het een stuk complexer dan geloof in een theorie. Op welk niveau dan ook.
[...]
En ik denk dat dáár precies je antwoorden zitten jaap.
De materie is zo complex, met vooral veel kreten die niet-ingewijden helemaal niks zeggen. Als je nooit door bijvoorbeeld opleiding of gesprekken in naaste kring een vleugje van deze materie hebt meegekregen, dan is het erg moeilijk om je er in te verdiepen. Als leek kom je er niet door consequent de financiële bijlage van de krant uit te pluizen. Daar kun je het begrip van de materie niet halen. Daar is interactie voor nodig, en die ontbreekt in deze maatschappij.
Wat macro-economische kennis betreft is er in onze maatschappij een tweedeling volgens mij. Een ongezonde tweedeling wat mij betreft. Een select groepje weet van de hoed en de rand, en zij worden veel gevraagd om dingen te verklaren en uit te leggen in bijvoorbeeld tv-programma's. Maar omdat er geen wetenschappelijk bewijs is om hun theorieën te staven of te ontkrachten, ligt het gelijk bij de theorie met de meeste aanhangers. Of in ieder geval bij die aanhangers met het meeste publiek.
Dat publiek gaat zich naar die theorieën gedragen, en zo krijgt het selecte groepje gelijk. Theorie daarmee "bewezen"? Wat mij betreft niet maar ik ben een van de weinigen volgens mij.
Afijn, naar mijn mening ligt de oorzaak dus in te gebrekkige kennis van een te complexe materie, en niet in luiheid, egoïsme of fatalisme.
Het lastige is dat dit toch ook een beschuldiging in lijkt te houden aan het adres van lieden die wel wéten waar Abraham de economische mosterd haalt, maar er een wending aan geven die ons opbreekt als die door grote groepen mensen wordt overgenomen. Dan nóg stuit ik op de motivatie van die types. En kom ik uit bij de genoemde categorieën, denk ik.
Neem de banken en andere financiële instellingen. Herleid het naar een 'Jip en Janneke' situatie.
In je vriendenkring is er één clubje brassers die vier keer per jaar op vakantie gaan; die links en rechts huizen kopen, liefst met overdekt zwembad; Ferrari voor de deur voor hun partner; zelf een Rolls Royce met chauffeur. Niemand begrijpt waar ze het van doen. En op zekere dag blijkt dat het allemaal gebakken lucht is. Het kaartenhuis stort in.
Ik denk dat je, als goede vriend, best genegen zult zijn dit clubje van de hongerdood te redden. Maar er zullen er toch weinig zijn die hun spaarvarkentje omdraaien om te voorkomen dat deze over het paard getilde types hun levensstijl onverminderd voort kunnen zetten. Hoe komt het dan dat we dat wél doen als het niet onze vrienden zijn? Wat verklaart die greep van dit soort types op ons spaarvarkentje, en waar halen deze types hun rechtvaardiging vandaan?
In mijn beleving is het een stuk complexer dan geloof in een theorie. Op welk niveau dan ook.
woensdag 20 januari 2010 om 23:48
quote:jaap schreef op 20 januari 2010 @ 23:30:
Iets van vijf jaar geleden begon ik te schrijven over de aankomende financiële crisis die ons bedreigde, maar het raakte bij nagenoeg niemand een gevoelige snaar, want de bomen reikten op dat moment tot in het bos.
En ik denk dat het ook wel een beetje ligt aan de verpakking van je boodschap Jaap. Het is belangrijk dat je je boodschap op verschillende niveaus kan verkopen. Zowel bij de beslissers als bij de leiders als bij de volgers. Geert Wilders heeft helemaal niets te melden, maar hij verstaat de kunst van het verkopen wel heel goed bijvoorbeeld.
Iets van vijf jaar geleden begon ik te schrijven over de aankomende financiële crisis die ons bedreigde, maar het raakte bij nagenoeg niemand een gevoelige snaar, want de bomen reikten op dat moment tot in het bos.
En ik denk dat het ook wel een beetje ligt aan de verpakking van je boodschap Jaap. Het is belangrijk dat je je boodschap op verschillende niveaus kan verkopen. Zowel bij de beslissers als bij de leiders als bij de volgers. Geert Wilders heeft helemaal niets te melden, maar hij verstaat de kunst van het verkopen wel heel goed bijvoorbeeld.
