Doodstraf voor dit soort gasten

quote:jaap schreef op 10 mei 2012 @ 16:08:

Niets mis met dromen, of de creatieve geest. Ik ga ook graag naar de film, of lees een boek, waarin die geest vrijelijk zijn gang kan gaan. Maar wie Tarantino meeneemt naar de juwelier, die is niet echt goed bezig. Begrijp je waar 'm de schoen wringt?

Jazeker.

Jij verwart 'the intuitive mind' met 'dromen', 'the creative mind' en 'free spirit'. Begrijp je waar 'm de schoen wringt?

quote:jaap schreef op 10 mei 2012 @ 15:21:



Het wordt nu wel érg zweverig! Maar nog frappanter is die verwijzing naar 'intuïtie' als superieure inspiratie voor het handelen. Het kan zijn dat jij er iets geheel anders mee bedoelt aan te duiden dan wat daar normaal gesproken onder wordt verstaan. Maar intuïtie is een product van het 'reptielenbrein'. Onze meest basale, meest dierlijke, gevoelloze impulsen komen daar vandaan, als we het hebben over 'intuïtief handelen'.



nee hoor intuitie is een egofunctie, naast denken, voelen en willen.



je bent ws. in de war met instinct.

(Ssst, jaap is aan het Googlen verricht research.)

quote:jaap schreef op 10 mei 2012 @ 15:21:

intuïtie is een product van het 'reptielenbrein'. Onze meest basale, meest dierlijke, gevoelloze impulsen komen daar vandaan, als we het hebben over 'intuïtief handelen'.

Gunstig heeft gelijk. Je verwart intuïtie met instinct:



"Het reptielenbrein;

Dit bestaat uit de hersenstam (met name de pons, hypothalamus, het verlengde (ruggen)merg en de kleine hersenen. Het is verantwoordelijk voor de primitieve instincten de regeling van de lichaamsfuncties en de lichamelijk uiting van emoties (dat wat andere mensen zien, niet wat wij zelf voelen of zeggen).



Ergo: je was al die tijd aan het blaaskaken. Je blijkt geen benul te hebben van intuïtie. Maar dat wisten al.

.

quote:gunstig schreef op 10 mei 2012 @ 16:39:



nee hoor intuitie is een egofunctie, naast denken, voelen en willen.



je bent ws. in de war met instinct.Zoals je zag, vroeg ik of Susv er wellicht iets anders mee bedoelde, dan ze impliciet schreef. En maakte ik zelf ook, OMDAT ze het verwoordde zoals ze het verwoordde, onderscheid tussen HANDELEN op basis van 'intuïtie', en (antwoord aan Twinkle) 'intuïtie' in de betekenis die jij hier poneert, en waarvan ik eerder (bij de discussie over die tekst van Einstein) al het nodige heb geschreven. Als iemand iets VRAAGT, impliceert dat niet dat hij het tegenovergestelde BEWEERT, of ZELF in verwarring verkeert. Intuïtie is, in de functie die jij beschrijft, geen handelings-impuls. Intuïtie wordt je, normaal gesproken, als buitenstaander dus ook niet gewaar. Laat staan dat je het kunt aflezen aan schedel-proporties, zoals Susv leek te suggereren.

quote:Twinkle1001 schreef op 10 mei 2012 @ 16:52:

(Ssst, jaap is aan het Googlen verricht research.)Nee, Jaap zat gezellig in de kroeg een biertje te drinken met een stel interessante mensen. Over dit onderwerp hoef ik niet echt te Googlen, Twinkle. Maar ik ben blij dat jij dat wel gedaan hebt tijdens mijn afwezigheid.

Overigens, Twinkle, ik vond het enigszins sneu om het meteen op te merken, omdat ik mij wel kan voorstellen dat Einstein gezegd zou KUNNNEN hebben wat jij hier nu al drie keer gretig poneert. Maar er is geen enkel bewijs dat hij dat ook werkelijk zo gezegd heeft, als op die poster staat. Niet dat het voor mij veel uitmaakt of Einstein, of Pietje Puk het heeft gezegd. Maar vroeger of later trekt iemand die 'authority-bias' onder je triomfantelijke posting vandaan, en krijg ik nog het verwijt naar mijn hoofd geslingerd dat ik het toch maar mooi niet had opgemerkt. Dus bij deze.

.

Gisteren, 15:58, postte ik een bijdrage over de verschillen tussen de 'natuurlijke' opvoedingsstrategie in groepen met verschillende inkomens. En hoe de verleiding bij (relatief) welgestelden, zelfs onbewust, gebruikt wordt om 'goed' gedrag te ontlokken. Terwijl dat bij de minder welgestelden juist eerder 'slecht' gedrag uitlokt.

Hoewel dat nou niet direct een revelatie is, is het wel iets wat zó ongemerkt ons handelen beïnvloedt, dat we ons er amper nog bewust van zijn. Intrigerend in dit verband, is dat professionele opvoeders die meer dan een eeuw geleden de lijnen uitzetten, daar wel een duidelijke kijk op hadden, waar ze tenminste op de (kost)scholen kinderen dwongen om in een schooluniform rond te lopen, wat tenminste de 'perverse prikkel' van de jaloezie, danwel status enigszins op afstand hield.



Zoals ik het hiervoor beschreef, zie ik die economische verschillen niet direct als een maatschappelijke obstructie voor de opvoeding, maar als een aspect van het totale pakket aan sancties waarmee ouders, zelfs zonder het te beseffen, straf en beloning inzetten voor de vorming van hun kinderen. Veel mensen die oprecht menen dat ze niet straffen, maar dat impliciet wel doen door die structuur, die ze als een gegeven beschouwen, hebben het zicht ook verloren op de effecten van die wijze van straffen en belonen.



Ingebouwd onrecht, en het pedagogische effect op kinderen, is iets dat in deze zin grotendeels uit beeld is geraakt. Daar waar maatschappelijke stromingen aan de 'linker', of 'extreemrechtse' zijde van het politieke spectrum naar grotere nivellering streven, komt dit aspect hooguit in bijzinnen ter sprake. Nivellering is op zich niet het enig denkbare antwoord. Vooral daar waar de meer gefortuneerden binnen de samenleving geen oog hebben voor het corrumperende effect van die relatieve materiële welstand, kun je er op wachten dat het familie-fortuin verbrast wordt door de bevoorrechte generatie. Iets wat zich ook openbaart op het niveau van het 'Grote Plaatje' op dit moment. Of je daar erg rouwig om moet zijn, is de vraag. Alhoewel het proces doorgaans nogal 'rommelig' verloopt, om het zo maar uit te drukken.



De Franse wijsheid 'Noblesse oblige', vindt geen weerklank in de hedendaagse samenleving, buiten enkele behoorlijk elitaire families met 'oud geld', waarvan bekend is dat kinderen een tamelijk 'Spartaanse' opvoeding genieten. Iets waarmee die families overigens niet echt te koop lopen. Maar die de familie wel heeft beschermd tegen economisch, en moreel verval. Bestudering van de normen en waarden in dergelijke selecte gemeenschappen, ook als er geen familieband is, is beslist interessant.



Het 'Spartaanse' zit 'm niet zozeer in de opvoedingsmethoden qua gehanteerde straffen, maar in de welbewuste pogingen om het corrumperende effect van de 'remmende voorsprong' uit te bannen.



Aan het andere eind van het spectrum, waar opvoeders de mogelijkheden van impliciete, of expliciete chantage ontberen, is het 'Spartaanse' eveneens de sleutel tot het neutraliseren van de verleiding. De verleiding tot 'slecht' gedrag.



In situaties waar de opvoeders defacto wegvallen (zoals bij een scheiding, te hoge werkdruk, drugs- alcoholgebruik of psychische problemen), of hen de 'Spartaanse' benadering wordt ontnomen/ontraden, staan de kinderen al meteen op achterstand. De 'nerds' binnen die families maken nog wel een redelijke kans om er netjes uit te komen. Maar de meer 'levendige' types, en/of degenen zonder duidelijke gaven, zijn dan extreem kwetsbaar.



Materiële welstand is uiteraard niet het enige criterium! Ouders die zelf al immoreel zijn, en hun kinderen leren hoe ze het best van anderen kunnen stelen, zijn er ook. Onder de 'rijken' en de 'armen'. Waar ik hier aandacht voor vraag, is voor het gegeven dat kinderen die in de fout gaan, niet per definitie ouders hadden die er met hun pet naar gooiden. En, misschien nog wel belangrijker in dit verband, dat ook complete samenlevingen kwetsbaar zijn voor het verlies aan controle in deze zin!

quote:-susv- schreef op 11 mei 2012 @ 11:29:

Draaien, moet je aan een malle molen overlaten. Want ik schrijf daar niet dat je intuïtie herkent aan de stand van de ogen. Ik schrijf dat het mogelijk is dat het gaat over disharmonie van "gevoel - denken".



Dus kom maar met de exacte tekst.



De exacte tekst:



Ja als je je intuïtie kan volgen, dan heb je het natuurlijk goed voor elkaar.

Maar gezien het gros der mensheid een conflict heeft met 'het denken - het voelen", zal dat niet meevallen.



Het is zelfs waar te nemen bij mensen of zij daarmee worstelen.

Bekijk de stand van beide ogen ( stand van oogkas) eens, zijn die in overeenstemming of verschillen zij heel duidelijk van elkaar.



Wie zich in zijn handelen laat leiden door zijn intuïtie, laat geen rationele controle toe. In de voorstelling die jij daarvan schetst, zijn mensen die op dat punt (in jouw ogen) tekort schieten, te herkennen aan de stand van de oogkas. Of bedoelde je dat niet te zeggen?

.

.

Daar inhoudelijke kritiek op mijn laatste bijdrage die inging op oorzaken van ontsporingen (vandaag 12:13) werd begroet met: 'Dat weten we echt wel!', is de vraag vervolgens: 'En waarom doen 'we' er dan niks aan?'



Gegeven de situatie die ik schets in mijn serie bijdragen waar Twinkle aan refereerde, is het duidelijk dat er aan de opvoeding van kinderen uit verschillende sociaal-economische milieus, verschillende eisen gesteld worden. Los dus van het gegeven, waar ik eerder bij stilstond, dat kinderen onderling al zoveel verschillen, dat ook dáár andere voorwaarden uit voortvloeien.

Dan zijn er nog de verschillen tussen de persoonlijkheden van degenen die de opvoeding van kinderen naar praktische maatregelen moeten vertalen. En de beschikbaarheid van die mensen, of instellingen. Al met al een 'hutspot' die zich slecht leent voor 'maatwerk' dat onder alle omstandigheden het perfecte, en voorspelbare resultaat boekt. Al helemaal niet, als we ons daarnaast realiseren dat maatschappelijke omstandigheden gedurende ons leven volstrekt onvoorspelbaar zijn, en de 'loser' van vandaag, de 'held' van morgen kan zijn. En andersom.



Kijken we nou naar deze twee klootzakken, die een juwelier overvielen, en hem daarbij om het leven brachten, dan is de vraag of het mogelijk was geweest hen tijdig uit dat criminele traject te halen, en te corrigeren. Een definitief antwoord kan niemand geven. En zeker niet gebaseerd op enkele fragmenten informatie over hun persoonlijke leven, en omstandigheden. De reactie van de ouders van één van hen, vol ongeloof en spijt, doet vermoeden dat er wel opties waren geweest, zelfs met diezelfde ouders, als zij adequaat waren begeleid. Die begeleiding was er kennelijk wel, maar heeft deze tragedie niet kunnen voorkomen. Die jongen is, en blijft verantwoordelijk voor zijn eigen daden. Dat gaat niet veranderen door de constatering dat er ruimte is voor verbetering, waar er nog zat soortgelijke jongens uit gebroken gezinnen, in de lagere lagen van de sociaal-economische piramide graag een scooter, een play-station en een mobietje zouden willen hebben, net als hun vriendjes op school.



Wie inmiddels de film 'Intouchables' heeft gezien, is daarin geconfronteerd met de keerzijde van een medaille waarvan we in de media doorgaans met maar één kant worden geconfronteerd. De film is gebaseerd op een werkelijk gebeurd verhaal, en het toont hoe zelfs een mislukte opvoeding (ondanks alle goede bedoelingen) niet hoeft te eindigen in dode juweliers.

quote:gunstig schreef op 11 mei 2012 @ 18:18:

En weer ga je totaal voorbij aan mijn banaan van 17:46



Waarom ?!?



Daar inhoudelijke kritiek op mijn voorlaatste bijdrage vandaag (17.58 ) werd begroet met: 'En weer ga je totaal voorbij aan mijn banaan van 17:47" is de vraag vervolgens: 'Ja, en waarom doen 'we' er dan niks aan?'



Gegeven de beide impressies van juchtlederen macrobiologische scharrel-sandalen, die ik schets in mijn bijdrage waar Gunstig aan refereerde, is het duidelijk dat, los dus van het gegeven, waar ik eerder bij stilstond, dat forummers onderling al zoveel verschillen, dat ook dáár andere voorwaarden uit voortvloeien.



Wie ooit de film 'Rainman' heeft gezien, is daarin geconfronteerd met de keerzijde van een medaille waarvan we in de media doorgaans met maar één kant worden geconfronteerd. De film is gebaseerd op een werkelijk gebeurd verhaal, en het toont hoe zelfs een mislukte opvoeding (ondanks alle goede bedoelingen) toch nog kan leiden tot de keuze voor smaakvolle tevens ecologisch verantwoorde sandalen.



In mijn volgende bijdrage zal ik daar voor mijn geïnteresseerde meelezerspubliek verder op ingaan. Nu eerst ter ontspanning een biertje met mijn interessante vrinden van het taplokaal.

quote:jaap schreef op 11 mei 2012 @ 16:00:

Daar inhoudelijke kritiek op mijn laatste bijdrage die inging op oorzaken van ontsporingen (vandaag 12:13) werd begroet met: 'Dat weten we echt wel!', is de vraag vervolgens: 'En waarom doen 'we' er dan niks aan?'



Gegeven de situatie die ik schets in mijn serie bijdragen waar Twinkle aan refereerde, is het duidelijk dat er aan de opvoeding van kinderen uit verschillende sociaal-economische milieus, verschillende eisen gesteld worden. Los dus van het gegeven, waar ik eerder bij stilstond, dat kinderen onderling al zoveel verschillen, dat ook dáár andere voorwaarden uit voortvloeien.

Dan zijn er nog de verschillen tussen de persoonlijkheden van degenen die de opvoeding van kinderen naar praktische maatregelen moeten vertalen. En de beschikbaarheid van die mensen, of instellingen. Al met al een 'hutspot' die zich slecht leent voor 'maatwerk' dat onder alle omstandigheden het perfecte, en voorspelbare resultaat boekt. Al helemaal niet, als we ons daarnaast realiseren dat maatschappelijke omstandigheden gedurende ons leven volstrekt onvoorspelbaar zijn, en de 'loser' van vandaag, de 'held' van morgen kan zijn. En andersom.



Kijken we nou naar deze twee klootzakken, die een juwelier overvielen, en hem daarbij om het leven brachten, dan is de vraag of het mogelijk was geweest hen tijdig uit dat criminele traject te halen, en te corrigeren. Een definitief antwoord kan niemand geven. En zeker niet gebaseerd op enkele fragmenten informatie over hun persoonlijke leven, en omstandigheden. De reactie van de ouders van één van hen, vol ongeloof en spijt, doet vermoeden dat er wel opties waren geweest, zelfs met diezelfde ouders, als zij adequaat waren begeleid. Die begeleiding was er kennelijk wel, maar heeft deze tragedie niet kunnen voorkomen. Die jongen is, en blijft verantwoordelijk voor zijn eigen daden. Dat gaat niet veranderen door de constatering dat er ruimte is voor verbetering, waar er nog zat soortgelijke jongens uit gebroken gezinnen, in de lagere lagen van de sociaal-economische piramide graag een scooter, een play-station en een mobietje zouden willen hebben, net als hun vriendjes op school.



Wie inmiddels de film 'Intouchables' heeft gezien, is daarin geconfronteerd met de keerzijde van een medaille waarvan we in de media doorgaans met maar één kant worden geconfronteerd. De film is gebaseerd op een werkelijk gebeurd verhaal, en het toont hoe zelfs een mislukte opvoeding (ondanks alle goede bedoelingen) niet hoeft te eindigen in dode juweliers.goeie film, inderdaad! en voor mij toch wel dingen om over na te denken, wat je schrijft. stond er trouwens niet eerder een waarschuwing van de moderator bij dit onderwerp? is die met vakantie of zo? wat een stelletje kleuters hier, zeg! sorry hoor. moest het even kwijt.

quote:soza schreef op 11 mei 2012 @ 21:10:

goeie film, inderdaad! en voor mij toch wel dingen om over na te denken, wat je schrijft. stond er trouwens niet eerder een waarschuwing van de moderator bij dit onderwerp? is die met vakantie of zo? wat een stelletje kleuters hier, zeg! sorry hoor. moest het even kwijt.



Dank je Soza! Ik was zelf aangenaam verrast door die film. Er komen toch wel meer goede films door de Hollywood-matrix van 'shoot-m!' heen, tegenwoordig, vind ik. Maandag is ook 'Doodslag'

op Nederland 3, zag ik. Heb ik in de bioscoop al gezien, maar ook een aanrader! Niet zoals Intouchables natuurlijk. Maar wel erg actueel.

Ondanks een eerdere waarschuwing ontaardt dit topic weer in een persoonlijke vete. Zoals eerder aangekondigd hebben wij nu passende maatregelen genomen en is het topic opgeschoond.



We vragen (nogmaals) met klem om inhoudelijk te reageren.



Met vriendelijke groet,



Moderator Viva

met dank aan de moderator. ik vind dit gewoon een erg serieus onderwerp! ik merk dat ik het maar moeilijk los kan laten. het is ook best wel bedreigend, ook al werk ik niet bij een juwelier. toch geloof ik niet dat de doodstraf, of knalharde gevangenisstraffen dit soort dramas de wereld uit helpen. daarom vind ik jaaps ideeen zeker de moeite waard om over na te denken!

quote:soza schreef op 12 mei 2012 @ 00:35:

met dank aan de moderator. ik vind dit gewoon een erg serieus onderwerp! ik merk dat ik het maar moeilijk los kan laten. het is ook best wel bedreigend, ook al werk ik niet bij een juwelier. toch geloof ik niet dat de doodstraf, of knalharde gevangenisstraffen dit soort dramas de wereld uit helpen. daarom vind ik jaaps ideeen zeker de moeite waard om over na te denken!



Het is ook best bedreigend! Al zal de gemiddelde burger niet snel het slachtoffer worden van een gewapende overval, in ons land. Maar als de welvaart verder afneemt, en vooral ook, als de inkomensverschillen verder toenemen (in de beleving), dan zal het risico eerder toenemen. Wat weer niet wil zeggen, dat er geen ontmoedigingsbeleid denkbaar is dat die ontwikkeling in de kiem smoort. Al hadden we daar dan wel al enkele generaties geleden mee moeten beginnen.



In het ideale geval, hoop je dat ouders in staat zijn hun kinderen, door het geven van het juiste voorbeeld, en door met ze te praten, als vanzelf het goede pad kiezen. Maar als dat niet lukt, om welke reden dan ook, kun je als ouders, noch als school, of overheid, de schouders ophalen, en 'jammer dan'. Er moet ook meer worden nagedacht over mogelijkheden die ouders, scholen en hulpverleningsinstanties (zouden moeten) hebben, voordat de politie in beeld komt. En de politie zou, anderzijds, minder moeten worden belast met een semi-opvoedkundige taak. De politie moet weer een 'laatste toevlucht' worden. Die roep is er maatschappelijk al langer, maar het trekt een enorm vacuüm tussen het pedagogisch niveau waarop de ouders bezig zouden moeten zijn, en de 'man-met-de-moker', zogezegd. Die halfzachte hulpverleners en therapeuten vullen dat gat niet, en maken het meestal eerder erger.



De bezwaren tegen 'Spartaanse' maatregelen zijn mij bekend. Ik realiseer mij dat er veel kinderen zijn die in hun jeugd hebben geleden onder de manier waarop hun ouders reageerden als er thuis, of op school, problemen waren. Of als vader of moeder een slok op had. Of het leven even niet meer zag zitten, en de woede en frustratie op de kinderen afreageerde.

Anderzijds moeten we ook niet blind zijn voor het gegeven, dat er een groep kinderen is die verre van 'kleinzerig' is, en zelfs de neiging vertoont een opvoeding met 'hard knocks', zoals ze dat in het Engels zeggen, op te zoeken. Het leven 'op straat', waar kinderen verzeild raken die thuis niet meer te handhaven zijn, maar ook, in sommige gevallen, door een geromanticeerd beeld van het 'harde leven', is oneindig veel harder, fysiek en mentaal, dan wat een strenge ouder te bieden heeft. Maar belangrijker is natuurlijk, dat de opvoeding die kinderen 'op straat' krijgen, nou niet direct aansluit bij wat maatschappelijk wenselijk is.

@ Jaap en als het Nederlanders waren geweest, had je ze dan ook zo'n hoge straf gegund? Vast niet he.

quote:cinneluv schreef op 12 mei 2012 @ 17:00:

@ Jaap en als het Nederlanders waren geweest, had je ze dan ook zo'n hoge straf gegund? Vast niet he.



O jawel! Ik maak echt 'nul' onderscheid. Het is met mij zo 'erg', dat ik absoluut niet kan zien, of horen waar iemand vandaan komt. Tenzij ze in hun eigen taal spreken. Iemand kan een donkere huidskleur hebben, en dat zie ik uiteraard wel. Maar ik denk niet 'Surinamer!'. Of 'Afrika!'. Want waarom niet 'Amerikaan!'? Dito met een Turk of een Marokkaan, en alles langs de Middellandse Zee er tussenin. Ik 'zie' het niet, omdat het mij van huis-uit nooit is bijgebracht wat de verschillen waren, qua uiterlijk. Mijn ouders vonden dat totaal onbelangrijk. En dat geldt voor mij ook.

Zelfde met 'standsverschillen' die zich vertalen naar uiterlijke kenmerken. Streepjespak, of 'Hells-Angels-outfit' zegt me weinig.



Eerlijk gezegd, denk ik dat veel problemen voortkomen uit 'lichaamstaal' die al verraadt dat iemand op zijn hoede is. Of erger.

quote:cinneluv schreef op 12 mei 2012 @ 17:00:

@ Jaap en als het Nederlanders waren geweest, had je ze dan ook zo'n hoge straf gegund? Vast niet he.



En als aanvulling op mijn vorige bijdrage: Voorzover ik weet, hadden beide daders de Nederlandse nationaliteit, en dus zijn het voor mij ook gewoon Nederlanders.



Hoge straffen voor ernstige misdrijven is voor mij niet eens een punt van discussie. Maar, zoals ik hiervoor in deze discussie al betoogde, vind ik niet dat je daarmee pas moet beginnen als iemand volwassen is. Dat we af moeten van het idee dat we kinderen moeten 'pamperen', om dan vanaf de leeftijdsgrens van achttien genadeloos toe te slaan. En ook nog eens met straffen die weinig of niks te maken hebben met het bieden van uitzicht op rehabilitatie, maar die nagenoeg uitsluitend als doel hebben de behoefte aan vergelding te bevredigen, danwel betrokkene uit de maatschappij te filteren.



Ook in dit geval, blijkt er bij deze jongens een voortraject van vele jaren. En, zoals ik vele pagina's geleden al schreef, als ik in mijn jeugd de behoefte had gevoeld mij crimineel te ontwikkelen, dan had ik van mijn liefhebbende ouders een ouderwets pak slaag gehad, dat een zware hypotheek had gelegd op mijn aspiraties. Dat mag niet meer van de wetgever, dus is dat vraag eigenlijk: Wat dan wel?

Hoe voorkom je, dat een 'crimineel-in-de-dop' ongehinderd zijn of haar avontuurlijke ambities waar maakt?

JAAP Zonder dollen, zou jij te porren zijn voor de politiek? Kijk even bij de topics 'Het volk laten beslissen?' en 'ondernemers over nieuwe coalitie'.

quote:popsicle schreef op 13 mei 2012 @ 19:25:

JAAP Zonder dollen, zou jij te porren zijn voor de politiek? Kijk even bij de topics 'Het volk laten beslissen?' en 'ondernemers over nieuwe coalitie'.







Make me an offer I can't refuse!



Mijn probleem is, dat ik niet bijster veel ambitie heb, om het zacht uit te drukken. Daardoor ben ik voor een partij al snel een 'liability'. Als 'sparring partner' in een 'think tank' kom ik wellicht beter tot mijn recht. Ook al omdat ik financieel onafhankelijk ben. En die vrijheid die dat genereert heeft ook veel meerwaarde! Dus verwacht er niet teveel van.

quote:jaap schreef op 13 mei 2012 @ 22:13:

[...]









Make me an offer I can't refuse!



Mijn probleem is, dat ik niet bijster veel ambitie heb, om het zacht uit te drukken. Daardoor ben ik voor een partij al snel een 'liability'. Als 'sparring partner' in een 'think tank' kom ik wellicht beter tot mijn recht. Ook al omdat ik financieel onafhankelijk ben. En die vrijheid die dat genereert heeft ook veel meerwaarde! Dus verwacht er niet teveel van. Dat hoeft ook helemaal niet, ik wil ook niet 'in' de politiek (ben alleen beschikbaar voor het Ministerschap van Defensie), maar idd meer als thinktanker/kaderpersoneel. Mijn idee is om te beginnen met eens wat goede mensen bij elkaar te verzamelen. Te brainstormen over wat we precies willen en zo. Ik heb eea op papier staan. Als je interesse hebt om dat eens te lezen....