Actueel
alle pijlers
emancipatie: wat betekent dat voor jou?
dinsdag 28 februari 2012 om 14:21
Emancipatie is het streven naar een volwaardige plaats in de samenleving vanuit een achtergestelde positie. Dit kan via gelijkgerechtigdheid, zelfstandigheid of de formele toekenning van gelijke rechten, gelijkstelling voor de wet.
Voor mij betekent het dat ik financieel onafhankelijk ben, en dat ik vrij ben om te stoppen met welke vorm van relatie dan ook, als die relatie niet meer goed is voor mij. Ik heb dus ook bewust geen kinderen, want dan ben je niet vrij om te gaan. Ik werk dus ook bewust 40 uur, zodat ik niemand om geld hoef te vragen.
Wat betekent emancipatie voor jullie? Ik ben daar oprecht benieuwd naar. Hoe krijg je een volwaardige plaats in de samenleving als je niet financieel onafhankelijk bent? Dus niet zelfstandig, zoals hierboven omschreven staat.
Voor mij betekent het dat ik financieel onafhankelijk ben, en dat ik vrij ben om te stoppen met welke vorm van relatie dan ook, als die relatie niet meer goed is voor mij. Ik heb dus ook bewust geen kinderen, want dan ben je niet vrij om te gaan. Ik werk dus ook bewust 40 uur, zodat ik niemand om geld hoef te vragen.
Wat betekent emancipatie voor jullie? Ik ben daar oprecht benieuwd naar. Hoe krijg je een volwaardige plaats in de samenleving als je niet financieel onafhankelijk bent? Dus niet zelfstandig, zoals hierboven omschreven staat.
dinsdag 28 februari 2012 om 15:04
dinsdag 28 februari 2012 om 15:12
Maar wanneer heb je nu precies een volwaardige plaats in de samenleving?
Als je werkt? Fulltime? Of misschien parttime en daarnaast doe je vrijwilligerswerk in het bejaardenhuis om de oudjes die nooit bezoek krijgen niet te laten verkommeren?
Of je helemaal aan het opvoeden van je kinderen wijdt?
Als je kinderen hebt? Kinderen horen ook bij die samenleving. Of juist helemaal niet en ben je alleen van nut als je geen afleidende kinderen hebt?
Als je je eigen broek kunt ophouden zonder op die samenleving te teren? Dus geen uitkering hebt, of een andere vorm van geld krijgt van de staat?
Als je werkt? Fulltime? Of misschien parttime en daarnaast doe je vrijwilligerswerk in het bejaardenhuis om de oudjes die nooit bezoek krijgen niet te laten verkommeren?
Of je helemaal aan het opvoeden van je kinderen wijdt?
Als je kinderen hebt? Kinderen horen ook bij die samenleving. Of juist helemaal niet en ben je alleen van nut als je geen afleidende kinderen hebt?
Als je je eigen broek kunt ophouden zonder op die samenleving te teren? Dus geen uitkering hebt, of een andere vorm van geld krijgt van de staat?
dinsdag 28 februari 2012 om 15:24
quote:lughnasadh schreef op 28 februari 2012 @ 15:12:
Maar wanneer heb je nu precies een volwaardige plaats in de samenleving?
Als je werkt? Fulltime? Of misschien parttime en daarnaast doe je vrijwilligerswerk in het bejaardenhuis om de oudjes die nooit bezoek krijgen niet te laten verkommeren?
Of je helemaal aan het opvoeden van je kinderen wijdt?
Als je kinderen hebt? Kinderen horen ook bij die samenleving. Of juist helemaal niet en ben je alleen van nut als je geen afleidende kinderen hebt?
Als je je eigen broek kunt ophouden zonder op die samenleving te teren? Dus geen uitkering hebt, of een andere vorm van geld krijgt van de staat?
In elk geval als je financieel van niemand afhankelijk bent.
Als je 'n riante erfenis hebt gehad of het winnend staatslot hoef je uiteraard niet meer te werken om toch financieel onafhankelijk te kunnen zijn.
Emotionele afhankelijkheid is idd ook 'n aandachtspuntje.
Maar wanneer heb je nu precies een volwaardige plaats in de samenleving?
Als je werkt? Fulltime? Of misschien parttime en daarnaast doe je vrijwilligerswerk in het bejaardenhuis om de oudjes die nooit bezoek krijgen niet te laten verkommeren?
Of je helemaal aan het opvoeden van je kinderen wijdt?
Als je kinderen hebt? Kinderen horen ook bij die samenleving. Of juist helemaal niet en ben je alleen van nut als je geen afleidende kinderen hebt?
Als je je eigen broek kunt ophouden zonder op die samenleving te teren? Dus geen uitkering hebt, of een andere vorm van geld krijgt van de staat?
In elk geval als je financieel van niemand afhankelijk bent.
Als je 'n riante erfenis hebt gehad of het winnend staatslot hoef je uiteraard niet meer te werken om toch financieel onafhankelijk te kunnen zijn.
Emotionele afhankelijkheid is idd ook 'n aandachtspuntje.
dinsdag 28 februari 2012 om 15:26
Geëmancipeerd zijn is voor mij als vrouw volwaardig participeren in het publieke leven, dus net zo veel als mannen meebeslissen en meedenken in politiek, bedrijfsleven, onderwijs etc. Binnen je eigen werkkring: ook bepalen wat er gebeurt ipv alleen te volgen. In bredere zin: je talenten ontwikkelen door onderwijs en ervaringen opdoen in de wereld, en daardoor je stempel drukken op de maatschappij. Dat kun je in kleine kring doen, door je kinderen op te voeden, maar het is jammer als veel vrouwen het daarbij laten. De kleine kring is belangrijk, maar ook beperkt, veilig. In het publieke leven zijn vrouwen minstens zo hard nodig.
En dat emancipatie zou betekenen 'zelf keuzes mogen maken' is een lastige: door de culturele indoctrinatie die nu eenmaal altijd hoort bij opvoeding is een keus nu eenmaal niet vrij, maar bepaald door de waarden van de cultuur waarin je opgroeit. In een maatschappij waarin mannen de boventoon voeren 'kiezen' veel vrouwen voor een beperkte plek, helemaal uit vrije wil, en daar zijn ze vaak gelukkig mee (niet altijd overigens). Ik vind dat jammer, en heb er vooral moeite mee dat dat dan 'geëmancipeerd' genoemd wordt omdat het 'vrije keus' was.
En dat emancipatie zou betekenen 'zelf keuzes mogen maken' is een lastige: door de culturele indoctrinatie die nu eenmaal altijd hoort bij opvoeding is een keus nu eenmaal niet vrij, maar bepaald door de waarden van de cultuur waarin je opgroeit. In een maatschappij waarin mannen de boventoon voeren 'kiezen' veel vrouwen voor een beperkte plek, helemaal uit vrije wil, en daar zijn ze vaak gelukkig mee (niet altijd overigens). Ik vind dat jammer, en heb er vooral moeite mee dat dat dan 'geëmancipeerd' genoemd wordt omdat het 'vrije keus' was.
dinsdag 28 februari 2012 om 15:35
quote:lughnasadh schreef op 28 februari 2012 @ 15:12:
Maar wanneer heb je nu precies een volwaardige plaats in de samenleving?
Als je werkt? Fulltime? Of misschien parttime en daarnaast doe je vrijwilligerswerk in het bejaardenhuis om de oudjes die nooit bezoek krijgen niet te laten verkommeren?
Of je helemaal aan het opvoeden van je kinderen wijdt?
Als je kinderen hebt? Kinderen horen ook bij die samenleving. Of juist helemaal niet en ben je alleen van nut als je geen afleidende kinderen hebt?
Als je je eigen broek kunt ophouden zonder op die samenleving te teren? Dus geen uitkering hebt, of een andere vorm van geld krijgt van de staat?
Ik denk dat er een verschil is tussen als een groep (bv vrouwen of vroeger slaven) een volwaardige plaats hebben in de samenleving en als persoon een volwaardige plaats hebben in de samenleving. Het eerste betekent mi dat je als vrouw gelijke kansen krijgt op werk, opleiding en persoonlijke ontwikkeling, mag meedoen in de besluitvorming en bij hetzelfde werk een gelijke beloning krijgt etc
Waar jij op doelt is, wanneer ben je een volwaardige deelnemer aan de samenleving en dat je dat zou kunnen afmeten aan de bijdrage die iemand levert in materiële of immateriële zin. Dan zou je tabellen en grafieken kunnen maken en dan is iemand met kinderen en een goede carrière en kinderen 'volwaardiger' dan iemand die geen kinderen kan krijgen en werkt als helpende ? Maar die helpende zou dat dan weer compenseren door meer vrijwilligerswerk te doen en vaker bij haar ouders langs te gaan. Volgens mij is dat een zinloze discussie want iedereen heeft verschillende talenten en mogelijkheden en we profiteren als samenleving het meest als iedereen die talenten kan ontplooien en inzetten en dan komen we weer uit bij mijn persoonlijke definitie van emancipatie.
Maar wanneer heb je nu precies een volwaardige plaats in de samenleving?
Als je werkt? Fulltime? Of misschien parttime en daarnaast doe je vrijwilligerswerk in het bejaardenhuis om de oudjes die nooit bezoek krijgen niet te laten verkommeren?
Of je helemaal aan het opvoeden van je kinderen wijdt?
Als je kinderen hebt? Kinderen horen ook bij die samenleving. Of juist helemaal niet en ben je alleen van nut als je geen afleidende kinderen hebt?
Als je je eigen broek kunt ophouden zonder op die samenleving te teren? Dus geen uitkering hebt, of een andere vorm van geld krijgt van de staat?
Ik denk dat er een verschil is tussen als een groep (bv vrouwen of vroeger slaven) een volwaardige plaats hebben in de samenleving en als persoon een volwaardige plaats hebben in de samenleving. Het eerste betekent mi dat je als vrouw gelijke kansen krijgt op werk, opleiding en persoonlijke ontwikkeling, mag meedoen in de besluitvorming en bij hetzelfde werk een gelijke beloning krijgt etc
Waar jij op doelt is, wanneer ben je een volwaardige deelnemer aan de samenleving en dat je dat zou kunnen afmeten aan de bijdrage die iemand levert in materiële of immateriële zin. Dan zou je tabellen en grafieken kunnen maken en dan is iemand met kinderen en een goede carrière en kinderen 'volwaardiger' dan iemand die geen kinderen kan krijgen en werkt als helpende ? Maar die helpende zou dat dan weer compenseren door meer vrijwilligerswerk te doen en vaker bij haar ouders langs te gaan. Volgens mij is dat een zinloze discussie want iedereen heeft verschillende talenten en mogelijkheden en we profiteren als samenleving het meest als iedereen die talenten kan ontplooien en inzetten en dan komen we weer uit bij mijn persoonlijke definitie van emancipatie.
dinsdag 28 februari 2012 om 15:35
Een aanvulling: geëmancipeerd ben je m.i. als je tegen kritiek kan en ergens voor durft te staan. Veel vrouwen in mijn omgeving zijn gestopt met werken of minder veeleisende (deeltijd)banen gaan doen omdat ze het zo pittig vonden dat er op het werk wel eens conflicten waren, dat hun baas kritiek had gehad op hun werk, dat een collega steeds stom deed terwijl ze daar niks van durfden te zeggen etc. Het conflictmijdende gedrag van veel vrouwen (vrouwen wordt in onze cultuur niet goed genoeg geleerd voor hun plek en visie op te komen) zorgt voor stress op de werkvloer en in het publieke leven, waardoor vrouwen kiezen ('kiezen') voor conflictmijdende posities, zoals thuis.
dinsdag 28 februari 2012 om 15:49
quote:Alice22 schreef op 28 februari 2012 @ 15:14:
Dat je zowel financieel en emotioneel van niemand anders afhankelijk bent als van jezelf.
Dat is een utopie. Mensen functioneren nu eenmaal slechter als ze geen contact met anderen hebben.
Ik denk dat de angst voor afhankelijkheid mensen juist kan beperken. Als je geen kinderen wilt omdat je bang bent dat je leven voorbij is, je geen spannende dingen meer kan doen, je verantwoordelijkheid draagt... hoe vrij is dat dan?
Ik sta er helemaal achter dat je zelf moet kunnen kiezen of en wanneer je kinderen wilt. Maar laten we angst voor slapeloze nachten en het niet willen opgeven van jezelf als middelpunt van je leven, niet verwarren met emancipatie.
Ik moet er niet aan denken om moeder te worden. Het is emancipatie dat ik daar zelf over mag beslissen, maar mijn beslissing is geen feministisch standpunt. Het is gewoon 'ik wil dit niet'.
Emancipatie betekent voor mij dat je niet wordt afgerekend op factoren die er niet toe doen. Dus dat full-time werken niet opeens goed of slecht is omdat je vrouw bent. Dat iedereen dezelfde relatieve vrijheid heeft.
Formele emancipatie van vrouwen is in Nederland redelijk gelukt, maar onderliggende normen en waarden en rolpatronen lopen nog een beetje achter. Voor de wet is iedereen gelijk, maar voor de onderbuik niet. Je kunt nu eenmaal niet afdwingen dat alle mensen het oke vinden dat vrouwen hetzelfde doen als mannen. Dat moet gewoon slijten. En dat gaat langzaam.
Dat je zowel financieel en emotioneel van niemand anders afhankelijk bent als van jezelf.
Dat is een utopie. Mensen functioneren nu eenmaal slechter als ze geen contact met anderen hebben.
Ik denk dat de angst voor afhankelijkheid mensen juist kan beperken. Als je geen kinderen wilt omdat je bang bent dat je leven voorbij is, je geen spannende dingen meer kan doen, je verantwoordelijkheid draagt... hoe vrij is dat dan?
Ik sta er helemaal achter dat je zelf moet kunnen kiezen of en wanneer je kinderen wilt. Maar laten we angst voor slapeloze nachten en het niet willen opgeven van jezelf als middelpunt van je leven, niet verwarren met emancipatie.
Ik moet er niet aan denken om moeder te worden. Het is emancipatie dat ik daar zelf over mag beslissen, maar mijn beslissing is geen feministisch standpunt. Het is gewoon 'ik wil dit niet'.
Emancipatie betekent voor mij dat je niet wordt afgerekend op factoren die er niet toe doen. Dus dat full-time werken niet opeens goed of slecht is omdat je vrouw bent. Dat iedereen dezelfde relatieve vrijheid heeft.
Formele emancipatie van vrouwen is in Nederland redelijk gelukt, maar onderliggende normen en waarden en rolpatronen lopen nog een beetje achter. Voor de wet is iedereen gelijk, maar voor de onderbuik niet. Je kunt nu eenmaal niet afdwingen dat alle mensen het oke vinden dat vrouwen hetzelfde doen als mannen. Dat moet gewoon slijten. En dat gaat langzaam.
What a nuanced anxiety
dinsdag 28 februari 2012 om 16:42
Emancipatie betekent van alles voor verschillende mensen. De persoonlijke definitie, zoals die ook in de OP wordt gebruikt, zegt bijna altijd veel over dat specifieke individu, maar eigenlijk niet zo veel over hoe je emancipatie kunt definiëren.
Emancipatie betekent eigenlijk niets meer, of minder, dan 'verheffen'. Het interessante daarbij is, dat dit niet een specifieke richting aangeeft. Gelijkheid voor de wet is eigenlijk geen verheffing, in mijn ogen. Dat is namelijk de basis. Een grondrecht. Het referentiekader. Dat gelijktijdig ook 'positieve discriminatie', evenals 'negatieve discriminatie' uitsluit.
De individuele perceptie van wat 'boven', en wat 'onder' is, maakt dat emancipatie als streven nimmer universeel kan zijn. Want wat de een beschouwd als 'verheffen', beschouwt de andere als 'vernederen', en andersom.
In de kern van de zaak, betekent het een streven naar het bereiken van het 'hogere'. Waarbij dat 'hogere' louter en alleen op het individuele niveau kan worden vastgesteld; en de weg erheen voor elk individu anders is, zelfs als het geformuleerde doel op het eerste gezicht identiek lijkt. De weg erheen is daarbij minstens even belangrijk als het doel zelf. En zowel het doel, als de weg erheen, kan door de tijd worden bijgesteld.
Emancipatie betekent eigenlijk niets meer, of minder, dan 'verheffen'. Het interessante daarbij is, dat dit niet een specifieke richting aangeeft. Gelijkheid voor de wet is eigenlijk geen verheffing, in mijn ogen. Dat is namelijk de basis. Een grondrecht. Het referentiekader. Dat gelijktijdig ook 'positieve discriminatie', evenals 'negatieve discriminatie' uitsluit.
De individuele perceptie van wat 'boven', en wat 'onder' is, maakt dat emancipatie als streven nimmer universeel kan zijn. Want wat de een beschouwd als 'verheffen', beschouwt de andere als 'vernederen', en andersom.
In de kern van de zaak, betekent het een streven naar het bereiken van het 'hogere'. Waarbij dat 'hogere' louter en alleen op het individuele niveau kan worden vastgesteld; en de weg erheen voor elk individu anders is, zelfs als het geformuleerde doel op het eerste gezicht identiek lijkt. De weg erheen is daarbij minstens even belangrijk als het doel zelf. En zowel het doel, als de weg erheen, kan door de tijd worden bijgesteld.
dinsdag 28 februari 2012 om 17:42
quote:nessemeisje schreef op 28 februari 2012 @ 14:38:
Emancipatie is voor mij keuzevrijheid. Ik maak keuzes op basis van mijn wensen, normen en kennis en ik wens niet gedwongen te worden tot bepaalde keuzes omdat ik toevallig een vrouw ben.Eens!
Emancipatie is voor mij keuzevrijheid. Ik maak keuzes op basis van mijn wensen, normen en kennis en ik wens niet gedwongen te worden tot bepaalde keuzes omdat ik toevallig een vrouw ben.Eens!
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
dinsdag 28 februari 2012 om 17:48
Dit is een heel belangrijke discussie.
Emancipatie is ieders vrijheid tov de overheid en van de agressie van mede-burgers.
De discussie loopt altijd spaak wanneer feministen beginnen over "maatschappelijke verwachtingen", "seksistische werkgevers", "de seksistische biologie die er voor zorgt dat vrouwen zwanger worden".
Al snel zijn feministen dan voor een diversiteitsbeleid, gaan ze op vrouwelijke politici stemmen, willen ze dat de kinderopvang fiscaal aantrekkelijk of zelfs gratis is, willen ze een recht op flexibele werktijden, etc.
Dat heeft niet meer met emancipatie te maken, maar juist met overheidsterreur.
Emancipatie is ieders vrijheid tov de overheid en van de agressie van mede-burgers.
De discussie loopt altijd spaak wanneer feministen beginnen over "maatschappelijke verwachtingen", "seksistische werkgevers", "de seksistische biologie die er voor zorgt dat vrouwen zwanger worden".
Al snel zijn feministen dan voor een diversiteitsbeleid, gaan ze op vrouwelijke politici stemmen, willen ze dat de kinderopvang fiscaal aantrekkelijk of zelfs gratis is, willen ze een recht op flexibele werktijden, etc.
Dat heeft niet meer met emancipatie te maken, maar juist met overheidsterreur.
dinsdag 28 februari 2012 om 17:50
quote:mjdh schreef op 28 februari 2012 @ 17:28:
[...]
Dit dus.
Eens. Maar wat is eigen keuzes maken precies? Emancipatie is eigen keuzen kunnen maken binnen je eigen middelendomein, niet buiten je eigen middelendomein.
Sommigen zien het b.v. als emancipatie om recht te hebben op een topcarriere en recht op een work-life-balance.
[...]
Dit dus.
Eens. Maar wat is eigen keuzes maken precies? Emancipatie is eigen keuzen kunnen maken binnen je eigen middelendomein, niet buiten je eigen middelendomein.
Sommigen zien het b.v. als emancipatie om recht te hebben op een topcarriere en recht op een work-life-balance.
dinsdag 28 februari 2012 om 18:58
quote:martin81 schreef op 28 februari 2012 @ 17:48:
(..)
Emancipatie is ieders vrijheid tov de overheid en van de agressie van mede-burgers.
(..) 'De overheid' is 'het collectief'. Meer vrijheid tov het collectief is geen bepalende factor qua emancipatie. Het collectief dient het individu niet alleen te beschermen tegen agressie van medeburgers, maar ook tegen 'predatory-practices'.
(..)
Emancipatie is ieders vrijheid tov de overheid en van de agressie van mede-burgers.
(..) 'De overheid' is 'het collectief'. Meer vrijheid tov het collectief is geen bepalende factor qua emancipatie. Het collectief dient het individu niet alleen te beschermen tegen agressie van medeburgers, maar ook tegen 'predatory-practices'.
dinsdag 28 februari 2012 om 19:40
dinsdag 28 februari 2012 om 19:46
quote:elninjoo schreef op 28 februari 2012 @ 14:36:
[...]
Dan maak je jezelf weer afhankelijker, omdat het de positie van de vrouw verzwakt op het bedrijf (zwangerschapsverlof) en zeker als ze dan ook nog gaat parttimen. Volgens mij willen de meeste mannen nog niet standaard co-ouderschap dus dan zit je als vrouw na 'n relatie helemaal met 'n hoop extra gedoe.Maar als geen kinderen krijgen geëmancipeerder zou zijn dan wel kinderen krijgen dan houden we toch uiteindelijk geen vrouwen of mannen meer over? Beetje ver strekkende emancipatie lijkt me.
[...]
Dan maak je jezelf weer afhankelijker, omdat het de positie van de vrouw verzwakt op het bedrijf (zwangerschapsverlof) en zeker als ze dan ook nog gaat parttimen. Volgens mij willen de meeste mannen nog niet standaard co-ouderschap dus dan zit je als vrouw na 'n relatie helemaal met 'n hoop extra gedoe.Maar als geen kinderen krijgen geëmancipeerder zou zijn dan wel kinderen krijgen dan houden we toch uiteindelijk geen vrouwen of mannen meer over? Beetje ver strekkende emancipatie lijkt me.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
dinsdag 28 februari 2012 om 20:42
quote:martin81 schreef op 28 februari 2012 @ 17:50:
[...]
Eens. Maar wat is eigen keuzes maken precies? Emancipatie is eigen keuzen kunnen maken binnen je eigen middelendomein, niet buiten je eigen middelendomein.
Sommigen zien het b.v. als emancipatie om recht te hebben op een topcarriere en recht op een work-life-balance.Ok.... Voor mij is eigen keuzes smaken dat ik op basis van mijn eigen gevoel, of dat nou wel of niet geaccepteerd is in deze maatschappij, mijn keuzes maak. Ik ben helemaal niet bezig met het feit of iets geëmancipeerd is of niet. Ik kies iets of niet, omdat het bij me past, of niet. Ik woon in Nederland en prijs mezelf vaak gelukkig dat ik in dit deel van de wereld geboren ben. Dat betekent namelijk dat ik ook vrij ben in het maken van de keuzes die ik maak. Ik heb wel rekening te houden met personen (mijn man etc) en situaties. Maar over het algemeen ben ik eigen baas, in hart, hoofd, denken en doen.
[...]
Eens. Maar wat is eigen keuzes maken precies? Emancipatie is eigen keuzen kunnen maken binnen je eigen middelendomein, niet buiten je eigen middelendomein.
Sommigen zien het b.v. als emancipatie om recht te hebben op een topcarriere en recht op een work-life-balance.Ok.... Voor mij is eigen keuzes smaken dat ik op basis van mijn eigen gevoel, of dat nou wel of niet geaccepteerd is in deze maatschappij, mijn keuzes maak. Ik ben helemaal niet bezig met het feit of iets geëmancipeerd is of niet. Ik kies iets of niet, omdat het bij me past, of niet. Ik woon in Nederland en prijs mezelf vaak gelukkig dat ik in dit deel van de wereld geboren ben. Dat betekent namelijk dat ik ook vrij ben in het maken van de keuzes die ik maak. Ik heb wel rekening te houden met personen (mijn man etc) en situaties. Maar over het algemeen ben ik eigen baas, in hart, hoofd, denken en doen.
dinsdag 28 februari 2012 om 20:47
quote:mjdh schreef op 28 februari 2012 @ 20:42:
[...]
Ok.... Voor mij is eigen keuzes smaken dat ik op basis van mijn eigen gevoel, of dat nou wel of niet geaccepteerd is in deze maatschappij, mijn keuzes maak. Ik ben helemaal niet bezig met het feit of iets geëmancipeerd is of niet. Ik kies iets of niet, omdat het bij me past, of niet. Ik woon in Nederland en prijs mezelf vaak gelukkig dat ik in dit deel van de wereld geboren ben. Dat betekent namelijk dat ik ook vrij ben in het maken van de keuzes die ik maak. Ik heb wel rekening te houden met personen (mijn man etc) en situaties. Maar over het algemeen ben ik eigen baas, in hart, hoofd, denken en doen.Eens met deze post. Emancipatie is voor mij ook, vrij zijn om mijn eigen keuzes te maken. En of dat nou 40 uur per week werken is of helemaal niet dat doet er niet toe.
[...]
Ok.... Voor mij is eigen keuzes smaken dat ik op basis van mijn eigen gevoel, of dat nou wel of niet geaccepteerd is in deze maatschappij, mijn keuzes maak. Ik ben helemaal niet bezig met het feit of iets geëmancipeerd is of niet. Ik kies iets of niet, omdat het bij me past, of niet. Ik woon in Nederland en prijs mezelf vaak gelukkig dat ik in dit deel van de wereld geboren ben. Dat betekent namelijk dat ik ook vrij ben in het maken van de keuzes die ik maak. Ik heb wel rekening te houden met personen (mijn man etc) en situaties. Maar over het algemeen ben ik eigen baas, in hart, hoofd, denken en doen.Eens met deze post. Emancipatie is voor mij ook, vrij zijn om mijn eigen keuzes te maken. En of dat nou 40 uur per week werken is of helemaal niet dat doet er niet toe.
dinsdag 28 februari 2012 om 21:20
quote:dubiootje schreef op 28 februari 2012 @ 20:02:
Het verklaart wel waarom de emancipatie zo langzaam verloopt als alleen ongeëmancipeerde vrouwen zich voortplanten Dat ook.
Het verklaart wel waarom de emancipatie zo langzaam verloopt als alleen ongeëmancipeerde vrouwen zich voortplanten Dat ook.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
