
emancipatie: wat betekent dat voor jou?
dinsdag 28 februari 2012 om 14:21
Emancipatie is het streven naar een volwaardige plaats in de samenleving vanuit een achtergestelde positie. Dit kan via gelijkgerechtigdheid, zelfstandigheid of de formele toekenning van gelijke rechten, gelijkstelling voor de wet.
Voor mij betekent het dat ik financieel onafhankelijk ben, en dat ik vrij ben om te stoppen met welke vorm van relatie dan ook, als die relatie niet meer goed is voor mij. Ik heb dus ook bewust geen kinderen, want dan ben je niet vrij om te gaan. Ik werk dus ook bewust 40 uur, zodat ik niemand om geld hoef te vragen.
Wat betekent emancipatie voor jullie? Ik ben daar oprecht benieuwd naar. Hoe krijg je een volwaardige plaats in de samenleving als je niet financieel onafhankelijk bent? Dus niet zelfstandig, zoals hierboven omschreven staat.
Voor mij betekent het dat ik financieel onafhankelijk ben, en dat ik vrij ben om te stoppen met welke vorm van relatie dan ook, als die relatie niet meer goed is voor mij. Ik heb dus ook bewust geen kinderen, want dan ben je niet vrij om te gaan. Ik werk dus ook bewust 40 uur, zodat ik niemand om geld hoef te vragen.
Wat betekent emancipatie voor jullie? Ik ben daar oprecht benieuwd naar. Hoe krijg je een volwaardige plaats in de samenleving als je niet financieel onafhankelijk bent? Dus niet zelfstandig, zoals hierboven omschreven staat.
donderdag 1 maart 2012 om 05:27
(komt Spuit Elf ook nog even voordat ze haar bed opzoekt.
Voor mij betekent emancipatie mijzelf accepteren met mijn sterke en zwakke kanten en niet bang zijn om anders/minder/meer te zijn dan anderen. Het recht om van mijzelf te maken wat ik wil: moeder of bouwvakster, dokter of schoonmaakster, etc. Ik geef de waarde aan en laat mij geen waarde aanpraten. Ik geef rechten aan anderen en krijg hiervoor rechten terug.
Ik heb zo'n moeite met het sociale construct: emancipatie. De manier hoe dit is uitgegroeid tot een soort van "tegenvrouw" ipv het trots zijn op het vrouwzijn. Ik ben baas in eigen borst, bil en buik maar wil graag mijzelf delen met degenen van wie ik houdt. Dat is mijn keuze!
Ik vind het prachtig om vrouw te zijn, ik vond het geweldig om te zien hoe mijn lichaam zich voorbereidde op de komst van mijn kinderen. Hoe man/vrouw lijfen naar elkaar zijn "gebouwd".
Maar ik ben vast heeeeel raar en ouderwets, maar dat mag ook, toch?
Voor mij betekent emancipatie mijzelf accepteren met mijn sterke en zwakke kanten en niet bang zijn om anders/minder/meer te zijn dan anderen. Het recht om van mijzelf te maken wat ik wil: moeder of bouwvakster, dokter of schoonmaakster, etc. Ik geef de waarde aan en laat mij geen waarde aanpraten. Ik geef rechten aan anderen en krijg hiervoor rechten terug.
Ik heb zo'n moeite met het sociale construct: emancipatie. De manier hoe dit is uitgegroeid tot een soort van "tegenvrouw" ipv het trots zijn op het vrouwzijn. Ik ben baas in eigen borst, bil en buik maar wil graag mijzelf delen met degenen van wie ik houdt. Dat is mijn keuze!
Ik vind het prachtig om vrouw te zijn, ik vond het geweldig om te zien hoe mijn lichaam zich voorbereidde op de komst van mijn kinderen. Hoe man/vrouw lijfen naar elkaar zijn "gebouwd".
Maar ik ben vast heeeeel raar en ouderwets, maar dat mag ook, toch?
Optimist tot in de kist!
donderdag 1 maart 2012 om 08:54
quote:Olifantjeinhetbos schreef op 01 maart 2012 @ 05:26:
Voor mij betekent emancipatie mijzelf accepteren met mijn sterke en zwakke kanten en niet bang zijn om anders/minder/meer te zijn dan anderen. Het recht om van mijzelf te maken wat ik wil: moeder of bouwvakster, dokter of schoonmaakster, etc. Ik geef de waarde aan en laat mij geen waarde aanpraten. Ik geef rechten aan anderen en krijg hiervoor rechten terug.
Ik heb zo'n moeite met het sociale construct: emancipatie. De manier hoe dit is uitgegroeid tot een soort van "tegenvrouw" ipv het trots zijn op het vrouwzijn. Ik ben baas in eigen borst, bil en buik maar wil graag mijzelf delen met degenen van wie ik houdt. Dat is mijn keuze!
Ik vind het prachtig om vrouw te zijn, ik vond het geweldig om te zien hoe mijn lichaam zich voorbereidde op de komst van mijn kinderen. Hoe man/vrouw lijfen naar elkaar zijn "gebouwd".
Maar ik ben vast heeeeel raar en ouderwets, maar dat mag ook, toch? Voila de emancipatie ve tuttola
Nou niet gaan schelden hè
Helemaal mee eens. Ik vind het geweldig om een vrouw te zijn. Ik vond zwangerschap, bevalling en borstvoeding heel 'empowering'. Het is bijzonder te ervaren wat je lichaam allemaal kan: een mens maken, baren en voeden. Het idee dat juist dat essentiële aspect van het vrouwzijn ons tot "het zwakke geslacht" zou maken, vind ik erg ongeëmancipeerd. Accepteren dat je loopbaan erdoor geschaad wordt of dat je erdoor gevangen kan raken in een relatie vind ik een ongeëmancipeerde gedachte.
Dat dat vaak wel de realiteit is, is iets anders. Die realiteit hoef ik niet acceptabel te vinden en dat doe ik ook niet. Je neerleggen bij die realiteit leidt tot situaties waarin de positie van vrouwen daadwerkelijk verzwakt. Denk aan vrouwen die zich afvragen of ze hun zwangerschap moeten meedelen tijdens een eerste sollicitatiegesprek of vrouwen die stoppen met borstvoeding omdat ze hun kolfrecht niet willen of durven uitoefenen. Je moet je rechten wel durven uitoefenen en daar hebben vrouwen vaak moeite mee. Dat helpt de emancipatie niet.
Voor mij betekent emancipatie mijzelf accepteren met mijn sterke en zwakke kanten en niet bang zijn om anders/minder/meer te zijn dan anderen. Het recht om van mijzelf te maken wat ik wil: moeder of bouwvakster, dokter of schoonmaakster, etc. Ik geef de waarde aan en laat mij geen waarde aanpraten. Ik geef rechten aan anderen en krijg hiervoor rechten terug.
Ik heb zo'n moeite met het sociale construct: emancipatie. De manier hoe dit is uitgegroeid tot een soort van "tegenvrouw" ipv het trots zijn op het vrouwzijn. Ik ben baas in eigen borst, bil en buik maar wil graag mijzelf delen met degenen van wie ik houdt. Dat is mijn keuze!
Ik vind het prachtig om vrouw te zijn, ik vond het geweldig om te zien hoe mijn lichaam zich voorbereidde op de komst van mijn kinderen. Hoe man/vrouw lijfen naar elkaar zijn "gebouwd".
Maar ik ben vast heeeeel raar en ouderwets, maar dat mag ook, toch? Voila de emancipatie ve tuttola
Nou niet gaan schelden hè
Helemaal mee eens. Ik vind het geweldig om een vrouw te zijn. Ik vond zwangerschap, bevalling en borstvoeding heel 'empowering'. Het is bijzonder te ervaren wat je lichaam allemaal kan: een mens maken, baren en voeden. Het idee dat juist dat essentiële aspect van het vrouwzijn ons tot "het zwakke geslacht" zou maken, vind ik erg ongeëmancipeerd. Accepteren dat je loopbaan erdoor geschaad wordt of dat je erdoor gevangen kan raken in een relatie vind ik een ongeëmancipeerde gedachte.
Dat dat vaak wel de realiteit is, is iets anders. Die realiteit hoef ik niet acceptabel te vinden en dat doe ik ook niet. Je neerleggen bij die realiteit leidt tot situaties waarin de positie van vrouwen daadwerkelijk verzwakt. Denk aan vrouwen die zich afvragen of ze hun zwangerschap moeten meedelen tijdens een eerste sollicitatiegesprek of vrouwen die stoppen met borstvoeding omdat ze hun kolfrecht niet willen of durven uitoefenen. Je moet je rechten wel durven uitoefenen en daar hebben vrouwen vaak moeite mee. Dat helpt de emancipatie niet.
Ga in therapie!

donderdag 1 maart 2012 om 09:04
Maar die rechten maken je wel de mindere van de man (in werksituaties) en daar kun je voor kiezen of je kunt er voor kiezen gelijkwaardig aan je mannelijke collega's te zijn door je werk niet te laten beinvloeden. Positieve discriminatie voor de één betekent altijd dat de ander dan negatief gediscrimineerd wordt en dat is niet sfeerbevorderend.
donderdag 1 maart 2012 om 09:08
Eens met kadanz en Olifantjeinhetbos. Ik denk dat emancipatie niet zozeer te maken heeft met wel of niet werken, wel of niet financieel afhankelijk zijn enz.
Je eigen keuzes mogen maken, dezelfde kansen mogen hebben. Ik denk dat dát emancipatie is. Dus als jij de kans krijgt om in een goede baan fulltime te werken, maar je doet het niet omdat je het belangrijk vind de eerste jaren veel bij je kinderen te zijn , is dat net zo goed emancipatie. Dat geldt voor zowel man als vrouw. En we zijn nog lang niet zover dat iedereen die gelijke kansen heeft. Zowel man als vrouw niet.
Je eigen keuzes mogen maken, dezelfde kansen mogen hebben. Ik denk dat dát emancipatie is. Dus als jij de kans krijgt om in een goede baan fulltime te werken, maar je doet het niet omdat je het belangrijk vind de eerste jaren veel bij je kinderen te zijn , is dat net zo goed emancipatie. Dat geldt voor zowel man als vrouw. En we zijn nog lang niet zover dat iedereen die gelijke kansen heeft. Zowel man als vrouw niet.

donderdag 1 maart 2012 om 09:36
donderdag 1 maart 2012 om 09:38
Ik zie dat toch anders Cherry. De keuze om een tijdje thuis te blijven bij de kinderen wordt meestal als koppel gemaakt. Ik vind het iets anders als je die keuze voor jezelf maakt en zorgt dat je daar zelf de consequenties van opvangt. Vaak zien vrouwen het als een gezamenlijke beslissing (is het ook) die voor beiden dezelfde gevolgen heeft (dit is niet zo). Voor degene die thuisblijft zijn de consequenties veel ingrijpender dan voor degene die blijft werken.
Dit kan leiden tot een situatie waarin vrouwen in een slecht huwelijk blijven zitten (tot en met huiselijk geweld aan toe) of uit een slecht huwelijk stappen en na de scheiding nog steeds afhankelijk zijn van hun ex-man. Ze zijn dan heel verbaasd dat de afspraken die tijdens het huwelijk gezamenlijk zijn gemaakt opeens niet meer gelden en dat hun ex het eigenlijk veel beter geregeld had dan zij.
De beslissing om een tijdje te stoppen met werken hoeft niet ongeëmancipeerd te zijn. Lang leve de keuzevrijheid. Maar zorg er wel zelf voor dat je je zaken goed geregeld hebt. Door huwelijkse voorwaarden bijvoorbeeld en door goede, liefst schriftelijke afspraken te maken over de financiën. Want afspraken die je als koppel maakt, gelden niet meer als je geen koppel meer bent. Dan is het ieder voor zich en staat de vrouw vaak met lege handen. Als je geëmancipeerd bent, zorg je dat jou dat niet overkomt en dat je voor je onderhoud niet afhankelijk bent van de goede wil van je man, tijdens of na het huwelijk.
Dit kan leiden tot een situatie waarin vrouwen in een slecht huwelijk blijven zitten (tot en met huiselijk geweld aan toe) of uit een slecht huwelijk stappen en na de scheiding nog steeds afhankelijk zijn van hun ex-man. Ze zijn dan heel verbaasd dat de afspraken die tijdens het huwelijk gezamenlijk zijn gemaakt opeens niet meer gelden en dat hun ex het eigenlijk veel beter geregeld had dan zij.
De beslissing om een tijdje te stoppen met werken hoeft niet ongeëmancipeerd te zijn. Lang leve de keuzevrijheid. Maar zorg er wel zelf voor dat je je zaken goed geregeld hebt. Door huwelijkse voorwaarden bijvoorbeeld en door goede, liefst schriftelijke afspraken te maken over de financiën. Want afspraken die je als koppel maakt, gelden niet meer als je geen koppel meer bent. Dan is het ieder voor zich en staat de vrouw vaak met lege handen. Als je geëmancipeerd bent, zorg je dat jou dat niet overkomt en dat je voor je onderhoud niet afhankelijk bent van de goede wil van je man, tijdens of na het huwelijk.
Ga in therapie!

donderdag 1 maart 2012 om 09:46
Denk dat dat wel 'ns kan tegenvallen dat de beslissing van de vrouw om thuis te blijven gezamenlijk wordt gemaakt. De vrouw wil thuisblijven en de man is er okee mee, maar die man is er in de meeste gevallen ook okee mee als zijn vrouw gewoon blijft werken en er opvang wordt ingehuurd. Mannen piekeren er doorgaans niet over om te gaan parttimen voor 'n kind, maar gunnen het hun vrouw als ze dat graag wil.
donderdag 1 maart 2012 om 11:50
quote:dubiootje schreef op 01 maart 2012 @ 08:54:
[...]
Helemaal mee eens. Ik vind het geweldig om een vrouw te zijn. Ik vond zwangerschap, bevalling en borstvoeding heel 'empowering'. Het is bijzonder te ervaren wat je lichaam allemaal kan: een mens maken, baren en voeden.
Vind je dat echt?
Ik vind het hele voortplantingsgedoe primitief en weinig charmant. Zwanger zijn, kinderen baren en borstvoeding geven heeft me altijd verschrikkelijk geleken.
[...]
Helemaal mee eens. Ik vind het geweldig om een vrouw te zijn. Ik vond zwangerschap, bevalling en borstvoeding heel 'empowering'. Het is bijzonder te ervaren wat je lichaam allemaal kan: een mens maken, baren en voeden.
Vind je dat echt?
Ik vind het hele voortplantingsgedoe primitief en weinig charmant. Zwanger zijn, kinderen baren en borstvoeding geven heeft me altijd verschrikkelijk geleken.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.

donderdag 1 maart 2012 om 11:56
quote:_Cherry_ schreef op 01 maart 2012 @ 09:08:
Eens met kadanz en Olifantjeinhetbos. Ik denk dat emancipatie niet zozeer te maken heeft met wel of niet werken, wel of niet financieel afhankelijk zijn enz.
Je eigen keuzes mogen maken, dezelfde kansen mogen hebben. Ik denk dat dát emancipatie is. Dus als jij de kans krijgt om in een goede baan fulltime te werken, maar je doet het niet omdat je het belangrijk vind de eerste jaren veel bij je kinderen te zijn , is dat net zo goed emancipatie. Dat geldt voor zowel man als vrouw. En we zijn nog lang niet zover dat iedereen die gelijke kansen heeft. Zowel man als vrouw niet.
100% mee eens.
Martin, hoezo ben je 'woedend' op Cohen? Het is maar een politicus, je hoeft niet op hem te stemmen.
Eens met kadanz en Olifantjeinhetbos. Ik denk dat emancipatie niet zozeer te maken heeft met wel of niet werken, wel of niet financieel afhankelijk zijn enz.
Je eigen keuzes mogen maken, dezelfde kansen mogen hebben. Ik denk dat dát emancipatie is. Dus als jij de kans krijgt om in een goede baan fulltime te werken, maar je doet het niet omdat je het belangrijk vind de eerste jaren veel bij je kinderen te zijn , is dat net zo goed emancipatie. Dat geldt voor zowel man als vrouw. En we zijn nog lang niet zover dat iedereen die gelijke kansen heeft. Zowel man als vrouw niet.
100% mee eens.
Martin, hoezo ben je 'woedend' op Cohen? Het is maar een politicus, je hoeft niet op hem te stemmen.
donderdag 1 maart 2012 om 12:10
Emancipatie betekent voor mij dat iedereen gelijke kansen krijgt, niet dat we allemaal hetzelfde zijn want dat is natuurlijk niet zo. Het betekent dat ik dezelfde kansen krijg als een man die dezelfde opleiding heeft en dat het feit dat ik een vrouw ben gerespecteerd wordt.Emancipatie betekent dat het individu voorop staat i.p.v. het geslacht.quote:elninjoo schreef op 01 maart 2012 @ 09:46:
Denk dat dat wel 'ns kan tegenvallen dat de beslissing van de vrouw om thuis te blijven gezamenlijk wordt gemaakt. De vrouw wil thuisblijven en de man is er okee mee, maar die man is er in de meeste gevallen ook okee mee als zijn vrouw gewoon blijft werken en er opvang wordt ingehuurd. Mannen piekeren er doorgaans niet over om te gaan parttimen voor 'n kind, maar gunnen het hun vrouw als ze dat graag wil.
Alle en dan ook alle gezinnen die ik ken bestaan uit ouders die beiden 4 dagen per week werken. De kinderen gaan 3 dagen per week naar de crèche. Dus beide ouders werken parttime.
Als wij ooit voor kinderen kiezen en ze kunnen krijgen kiezen we er voor het kind het eerste half jaar niet naar de crèche te sturen, dat weten we nu al. Dus dat wordt ouderschapsverlof voor ons allebei en daarna afspraken met grootouders. Uiteindelijk weet niemand wat de toekomst brengt maar we zouden het graag op deze manier doen. Daarna gewoon allebei 4 dagen per week werken. Ik heb niet 6,5 jaar gestudeerd om huisvrouw te worden, koekoek. De overheid en mijn ouders hebben in mij geïnvesteerd dus ik vind het niet meer dan logisch dat ik ook wat terug doe. Daarnaast vind ik uitdaging erg belangrijk en ook het sociale aspect van werken is voor mij iets wat een rol speelt.
Denk dat dat wel 'ns kan tegenvallen dat de beslissing van de vrouw om thuis te blijven gezamenlijk wordt gemaakt. De vrouw wil thuisblijven en de man is er okee mee, maar die man is er in de meeste gevallen ook okee mee als zijn vrouw gewoon blijft werken en er opvang wordt ingehuurd. Mannen piekeren er doorgaans niet over om te gaan parttimen voor 'n kind, maar gunnen het hun vrouw als ze dat graag wil.
Alle en dan ook alle gezinnen die ik ken bestaan uit ouders die beiden 4 dagen per week werken. De kinderen gaan 3 dagen per week naar de crèche. Dus beide ouders werken parttime.
Als wij ooit voor kinderen kiezen en ze kunnen krijgen kiezen we er voor het kind het eerste half jaar niet naar de crèche te sturen, dat weten we nu al. Dus dat wordt ouderschapsverlof voor ons allebei en daarna afspraken met grootouders. Uiteindelijk weet niemand wat de toekomst brengt maar we zouden het graag op deze manier doen. Daarna gewoon allebei 4 dagen per week werken. Ik heb niet 6,5 jaar gestudeerd om huisvrouw te worden, koekoek. De overheid en mijn ouders hebben in mij geïnvesteerd dus ik vind het niet meer dan logisch dat ik ook wat terug doe. Daarnaast vind ik uitdaging erg belangrijk en ook het sociale aspect van werken is voor mij iets wat een rol speelt.
donderdag 1 maart 2012 om 12:14
Maar dubiootje, wie zegt dat je niet onafhankelijk kan zijn van als je weinig tot niet werkt? Je hebt alsnog de keuze om als je relatie eindigt daar op een bepaalde manier mee om te gaan. Die kéuze is emancipatie. Het maar fulltime blijven werken, omdat je anders bang bent om op den duur op straat te staan is geen keuze gebaseerd op emancipatie. Vooral als je eigenlijk helemaal niet fulltime wilt werken en dat in de huidige situatie ook niet hoeft. Nogmaals: dat geldt voor zowel mannen als vrouwen.
En daarnaast, wat is er mis met wat afhankelijkheid van elkaar in een relatie? Waarom is dat per definitie niet goed? Je bent altijd afhankelijk van elkaar in een relatie en ja, dat verandert als je relatie eindigt. Emancipatie is dan op dat moment dat je de keuze maakt die voor jou (en je eventuele gezin) goed voelt en dus goed is.
En daarnaast, wat is er mis met wat afhankelijkheid van elkaar in een relatie? Waarom is dat per definitie niet goed? Je bent altijd afhankelijk van elkaar in een relatie en ja, dat verandert als je relatie eindigt. Emancipatie is dan op dat moment dat je de keuze maakt die voor jou (en je eventuele gezin) goed voelt en dus goed is.

donderdag 1 maart 2012 om 12:27
quote:elninjoo schreef op 01 maart 2012 @ 09:46:
Denk dat dat wel 'ns kan tegenvallen dat de beslissing van de vrouw om thuis te blijven gezamenlijk wordt gemaakt. De vrouw wil thuisblijven en de man is er okee mee, maar die man is er in de meeste gevallen ook okee mee als zijn vrouw gewoon blijft werken en er opvang wordt ingehuurd. Mannen piekeren er doorgaans niet over om te gaan parttimen voor 'n kind, maar gunnen het hun vrouw als ze dat graag wil.Heb jij ooit wel eens met een man gesproken?
Denk dat dat wel 'ns kan tegenvallen dat de beslissing van de vrouw om thuis te blijven gezamenlijk wordt gemaakt. De vrouw wil thuisblijven en de man is er okee mee, maar die man is er in de meeste gevallen ook okee mee als zijn vrouw gewoon blijft werken en er opvang wordt ingehuurd. Mannen piekeren er doorgaans niet over om te gaan parttimen voor 'n kind, maar gunnen het hun vrouw als ze dat graag wil.Heb jij ooit wel eens met een man gesproken?
donderdag 1 maart 2012 om 12:30
quote:betjeklets schreef op 28 februari 2012 @ 14:35:
absoluut! Vrij zijn is keuzes kunnen maken en die waarmaken. Waarom blijven dan zoveel vrouwen mensen hangen in een slechte relatie? Dat snap ik niet...Ik ook niet altijd. Maar soms zit je in een slechte relatie, zonder dat je het zelf echt doorhebt. Achteraf kun je je dan afvragen waarom je er niet eerder een eind aan maakte. Aan die relatie dus.
absoluut! Vrij zijn is keuzes kunnen maken en die waarmaken. Waarom blijven dan zoveel vrouwen mensen hangen in een slechte relatie? Dat snap ik niet...Ik ook niet altijd. Maar soms zit je in een slechte relatie, zonder dat je het zelf echt doorhebt. Achteraf kun je je dan afvragen waarom je er niet eerder een eind aan maakte. Aan die relatie dus.
Later is nu

donderdag 1 maart 2012 om 12:43
quote:martin81 schreef op 28 februari 2012 @ 20:54:
Het gaat erom dat emancipatie niet betekent dat de overheid vrouwen op wat voor manier dan ook faciliteert.Emancipatie is ook: dat het faciliteren van bijvoorbeeld kinderopvang niet alleen als het faciliteren van vrouwen gezien wordt, maar als het faciliteren van het gezin als geheel, man en vrouw, man en man of vrouw en vrouw
Het gaat erom dat emancipatie niet betekent dat de overheid vrouwen op wat voor manier dan ook faciliteert.Emancipatie is ook: dat het faciliteren van bijvoorbeeld kinderopvang niet alleen als het faciliteren van vrouwen gezien wordt, maar als het faciliteren van het gezin als geheel, man en vrouw, man en man of vrouw en vrouw
Later is nu
donderdag 1 maart 2012 om 12:47
quote:dubiootje schreef op 29 februari 2012 @ 11:15:
Ik vind kwetsbaar durven zijn een van de stoerste dingen die er zijn Daarom vind ik geen kinderen "durven" krijgen uit angst voor afhankelijkheid ook niet bepaald geëmancipeerd. Een vrijgevochten vrouw maakt de keuzes die ze graag wil maken en weet dat ze zichzelf altijd kan redden, wat er ook gebeurt. Toegeven aan angst vind ik niet geëmancipeerd.Mooi
Ik vind kwetsbaar durven zijn een van de stoerste dingen die er zijn Daarom vind ik geen kinderen "durven" krijgen uit angst voor afhankelijkheid ook niet bepaald geëmancipeerd. Een vrijgevochten vrouw maakt de keuzes die ze graag wil maken en weet dat ze zichzelf altijd kan redden, wat er ook gebeurt. Toegeven aan angst vind ik niet geëmancipeerd.Mooi
Later is nu
donderdag 1 maart 2012 om 12:52
quote:superstar_2 schreef op 29 februari 2012 @ 19:22:
Hmm ik ken echt maar weinig mannen die parttime gaan werken zodra er kinderen zijn.
Dat hun vrouw ook blijft werken vinden de meesten prima zolang ze er zelf maar niet al teveel voor hoeven in te leveren.Ken jij wel hele andere mannen dan ik! Gelukkig, zou ik haast zeggen. Gelukkig dus dat die mannen, die ik ken, er zijn.
Hmm ik ken echt maar weinig mannen die parttime gaan werken zodra er kinderen zijn.
Dat hun vrouw ook blijft werken vinden de meesten prima zolang ze er zelf maar niet al teveel voor hoeven in te leveren.Ken jij wel hele andere mannen dan ik! Gelukkig, zou ik haast zeggen. Gelukkig dus dat die mannen, die ik ken, er zijn.
Later is nu
donderdag 1 maart 2012 om 13:44
Ook in mijn omgeving alleen maar mannen die een of twee dagen minder werken.
En helemaal eens met dreamer. Het faciliteren van bijv kinderopvang, ouderschapsverlof, etc is er voor het gezin. Net zo goed voor de man als voor de vrouw.
Het is in mijn ogen ook niet eerlijk vrouwen 'af te rekenen' op het feit dat ze zwanger worden en zwangerschapsverlof opnemen. Het is en blijft nu eenmaal een taak die je niet aan een man kunt overdragen. Toch heeft de maatschappij ook kinderen nodig, gelukkig maar.
Het is een heel ander verhaal als ik kies voor thuis gaan zitten en een uitkering ga aanvragen.
En helemaal eens met dreamer. Het faciliteren van bijv kinderopvang, ouderschapsverlof, etc is er voor het gezin. Net zo goed voor de man als voor de vrouw.
Het is in mijn ogen ook niet eerlijk vrouwen 'af te rekenen' op het feit dat ze zwanger worden en zwangerschapsverlof opnemen. Het is en blijft nu eenmaal een taak die je niet aan een man kunt overdragen. Toch heeft de maatschappij ook kinderen nodig, gelukkig maar.
Het is een heel ander verhaal als ik kies voor thuis gaan zitten en een uitkering ga aanvragen.

donderdag 1 maart 2012 om 14:10
Net zoals er vrouwen zijn die maar al te graag thuis blijven om voor de kinderen te zorgen zullen er mannen zijn die liever 100% door blijven werken. Maar de meeste mannen die ik ken, mijzelf inbegrepen, werken graag minder om meer tijd met de kinderen te besteden.
Een eventuele moeilijkheid hierin is hoogstens de vraag wie het meeste verdient en dus wanneer het gezin er het meest op achteruit gaat financieel gezien.
Een eventuele moeilijkheid hierin is hoogstens de vraag wie het meeste verdient en dus wanneer het gezin er het meest op achteruit gaat financieel gezien.