Actueel
alle pijlers
Europa herdenkt begin Tweede Wereldoorlog
dinsdag 1 september 2009 om 18:25
GDANSK - Op sobere wijze hebben voormalige vijanden en geallieerden in Polen de zeventigste verjaardag van het begin van de Tweede Wereldoorlog herdacht. De gezamenlijke herdenking onderstreepte het belang een herhaling van het bloedigste conflict van de twintigste eeuw voor alles te voorkomen.
Bij de ceremonie waren zo'n twintig Europese leiders aanwezig, onder wie de Franse premier François Fillon en de Britse minister van Buitenlandse Zaken David Milliband. De VS werd vertegenwoordigd in de persoon van de nationale veiligheidsadviseur James Jones, tot teleurstelling van veel Polen die gehoopt hadden dat hun bondgenoot een afgevaardigde met meer aanzien had gestuurd.
De Russische premier Vladimir Poetin, wiens land zich bij de aanvankelijke inval in Polen in 1939 naast nazi-Duitsland schaarde, zei dat de oorlog en zijn oorzaken vanuit alle mogelijke perspectieven bestudeerd dienen te worden. 'We moeten alles onderzoeken dat uiteindelijk leidde tot de tragedie van 1 september 1939', zei Poetin. 'We moeten dit doen om een herhaling van deze tragische geschiedenis voor altijd te voorkomen.'
Westerplatte
Poolse leiders verzamelden zich rond zonsopgang op het Poolse schiereilandje Westerplatte, op het tijdstip waarop het Duitse oorlogschip de Schleswig-Holstein in 1939 een salvo afvuurde, en daarmee het begin van de oorlog markeerde. Het salvo was gericht tegen een kleine Poolse wachtpost dat het arsenaal van de marine herbergde. Rood-witte vlaggen wapperden dinsdag terwijl genodigden om kwart voor vijf 's ochtends de ceremonie openden door rouwkransen neer te leggen bij het monument voor de verdedigers van Westerplatte. Een erewacht keek toe.
'Westerplatte is een symbool, een symbool van de heroïsche strijd van de zwakkere tegen de sterkere', aldus de Poolse president Lech Kaczynski. 'Het is een bewijs van patriotisme en een onbuigzame geest. Glorie voor de helden van die dagen, glorie voor de helden van Westerplatte, glorie voor alle soldaten die in de Tweede Wereldoorlog vochten tegen nazi-Duitsland en tegen het totalitaire bolsjewisme.'
Lessen
De Poolse premier Donald Tusk waarschuwde voor het gevaar de lessen van de oorlog te vergeten. 'We komen hier bijeen om te herdenken wie de oorlog begon, wie de schuldige was, wie de beul was in deze oorlog en wie het slachtoffer van zijn agressie.'
'We komen hier bijeen om dit te herdenken, omdat wij als Polen weten dat zonder deze herinnering - een eerlijke herinnering aan de waarheid, over de oorzaken van de Tweede Wereldoorlog - Polen, Europa en de wereld niet veilig zullen zijn', zei hij.
De Duitse aanval bracht de wereld ruim vijf jaren oorlog en resulteerde in de gewelddadige dood van meer dan vijftig miljoen mensen. Polen alleen al verloor zes miljoen burgers, van wie de helft joods was. Tijdens de Duitse bezetting werd het land gebruikt als basis voor de genocide-industrie van de nazi's. Polen huisvestte Auschwitz, Majdanek, Sobibor en andere kampen, speciaal ontworpen voor het vernietigen van de Europese joden.
Op het hoogtepunt van de oorlog strekte het slagveld zich uit van Noord-Afrika tot de rand van Moskou en vocht Duitsland met zijn bondgenoten, onder wie Italië, tegen de geallieerde landen Groot-Brittannië, Frankrijk, de Sovjet-Unie, de Verenigde Staten en nog tal van andere kleine strijdmachten, zoals Poolse troepen die hun land waren ontvlucht. Op 8 mei 1945 kwam er met de onvoorwaardelijke overgave van Duitsland een einde aan de oorlog in Europa.
Nog net eraan zitten denken.Zag een stuk van de herdenking op tv.
Bij de ceremonie waren zo'n twintig Europese leiders aanwezig, onder wie de Franse premier François Fillon en de Britse minister van Buitenlandse Zaken David Milliband. De VS werd vertegenwoordigd in de persoon van de nationale veiligheidsadviseur James Jones, tot teleurstelling van veel Polen die gehoopt hadden dat hun bondgenoot een afgevaardigde met meer aanzien had gestuurd.
De Russische premier Vladimir Poetin, wiens land zich bij de aanvankelijke inval in Polen in 1939 naast nazi-Duitsland schaarde, zei dat de oorlog en zijn oorzaken vanuit alle mogelijke perspectieven bestudeerd dienen te worden. 'We moeten alles onderzoeken dat uiteindelijk leidde tot de tragedie van 1 september 1939', zei Poetin. 'We moeten dit doen om een herhaling van deze tragische geschiedenis voor altijd te voorkomen.'
Westerplatte
Poolse leiders verzamelden zich rond zonsopgang op het Poolse schiereilandje Westerplatte, op het tijdstip waarop het Duitse oorlogschip de Schleswig-Holstein in 1939 een salvo afvuurde, en daarmee het begin van de oorlog markeerde. Het salvo was gericht tegen een kleine Poolse wachtpost dat het arsenaal van de marine herbergde. Rood-witte vlaggen wapperden dinsdag terwijl genodigden om kwart voor vijf 's ochtends de ceremonie openden door rouwkransen neer te leggen bij het monument voor de verdedigers van Westerplatte. Een erewacht keek toe.
'Westerplatte is een symbool, een symbool van de heroïsche strijd van de zwakkere tegen de sterkere', aldus de Poolse president Lech Kaczynski. 'Het is een bewijs van patriotisme en een onbuigzame geest. Glorie voor de helden van die dagen, glorie voor de helden van Westerplatte, glorie voor alle soldaten die in de Tweede Wereldoorlog vochten tegen nazi-Duitsland en tegen het totalitaire bolsjewisme.'
Lessen
De Poolse premier Donald Tusk waarschuwde voor het gevaar de lessen van de oorlog te vergeten. 'We komen hier bijeen om te herdenken wie de oorlog begon, wie de schuldige was, wie de beul was in deze oorlog en wie het slachtoffer van zijn agressie.'
'We komen hier bijeen om dit te herdenken, omdat wij als Polen weten dat zonder deze herinnering - een eerlijke herinnering aan de waarheid, over de oorzaken van de Tweede Wereldoorlog - Polen, Europa en de wereld niet veilig zullen zijn', zei hij.
De Duitse aanval bracht de wereld ruim vijf jaren oorlog en resulteerde in de gewelddadige dood van meer dan vijftig miljoen mensen. Polen alleen al verloor zes miljoen burgers, van wie de helft joods was. Tijdens de Duitse bezetting werd het land gebruikt als basis voor de genocide-industrie van de nazi's. Polen huisvestte Auschwitz, Majdanek, Sobibor en andere kampen, speciaal ontworpen voor het vernietigen van de Europese joden.
Op het hoogtepunt van de oorlog strekte het slagveld zich uit van Noord-Afrika tot de rand van Moskou en vocht Duitsland met zijn bondgenoten, onder wie Italië, tegen de geallieerde landen Groot-Brittannië, Frankrijk, de Sovjet-Unie, de Verenigde Staten en nog tal van andere kleine strijdmachten, zoals Poolse troepen die hun land waren ontvlucht. Op 8 mei 1945 kwam er met de onvoorwaardelijke overgave van Duitsland een einde aan de oorlog in Europa.
Nog net eraan zitten denken.Zag een stuk van de herdenking op tv.
woensdag 2 september 2009 om 20:21
quote:shining schreef op 02 september 2009 @ 15:58:
[...]
Er zijn altijd nog nabestaanden van WO2. Durf je daar ook tegen te zeggen dat het een uitgekauwd concept is zonder je de ogen uit je hoofd te schamen?
Die mensen laat ik gewoon in hun waarde. Het is hun geschiedenis dus ze hebben alle recht om daar mee om te gaan zoals ze er mee om willen gaan.
Maar gedenken 'opdat 't niet meer gebeurt' terwijl 'we' nederlandse militairen naar oorlogen uitzenden waar we feitelijk geen ene fuck mee te maken hebben, doet die uitspraak wat mij betreft te niet.
[...]
Er zijn altijd nog nabestaanden van WO2. Durf je daar ook tegen te zeggen dat het een uitgekauwd concept is zonder je de ogen uit je hoofd te schamen?
Die mensen laat ik gewoon in hun waarde. Het is hun geschiedenis dus ze hebben alle recht om daar mee om te gaan zoals ze er mee om willen gaan.
Maar gedenken 'opdat 't niet meer gebeurt' terwijl 'we' nederlandse militairen naar oorlogen uitzenden waar we feitelijk geen ene fuck mee te maken hebben, doet die uitspraak wat mij betreft te niet.
woensdag 2 september 2009 om 20:41
quote:elninjoo schreef op 02 september 2009 @ 20:21:
[...]
Maar gedenken 'opdat 't niet meer gebeurt' ...
Alsof dat de enige reden is waarom we gedenken...
We gedenken ook omdat meer dan 85% van onze Joodse medeburgers toen uit hun huizen zijn gehaald, op transport gesteld en vermoord. Omdat ons leger 2.335 jongens heeft verloren, bij het verdedigen van hun eigen land. Omdat vele duizenden Nederlandse burgers in hun eigen land zijn omgekomen door oorlogsgeweld en honger.
We staan stil bij het verlies van al die levens. Omdat de bezetting tijdens WO-II verreweg, maar dan ook verreweg en zonder enige concurrentie de grooste humanitaire ramp is die we hier ooit hebben meegemaakt - en het is pas één generatie van ons verwijderd.
Hoe kun je dat in vredesnaam een 'uitgemolken concept' noemen? Hoe krijg je die woorden over je lippen, met goed fatsoen?
Het is een zéér misplaatste redenering, en bovendien: hoe overvloedig is het nou helemaal om eens per jaar twee minuten stil te staan bij verreweg, maar dan ook verreweg de grootste ramp die ons lans ooit is overkomen...?
Of moeten we al die omgekomen medeburgers maar niet meer herdenken omdat filmmakers en schrijvers inmiddels zo veel artistieke producten over de oorlog hebben gemaakt?
Je mag het allemaal vinden, hoor. Maar erg, erg misplaatst en gevoelloos is het allemaal wel. En het getuigt van bijzonder weinig historisch perspectief en benul. 't Komt op mij niet erg snugger over.
[...]
Maar gedenken 'opdat 't niet meer gebeurt' ...
Alsof dat de enige reden is waarom we gedenken...
We gedenken ook omdat meer dan 85% van onze Joodse medeburgers toen uit hun huizen zijn gehaald, op transport gesteld en vermoord. Omdat ons leger 2.335 jongens heeft verloren, bij het verdedigen van hun eigen land. Omdat vele duizenden Nederlandse burgers in hun eigen land zijn omgekomen door oorlogsgeweld en honger.
We staan stil bij het verlies van al die levens. Omdat de bezetting tijdens WO-II verreweg, maar dan ook verreweg en zonder enige concurrentie de grooste humanitaire ramp is die we hier ooit hebben meegemaakt - en het is pas één generatie van ons verwijderd.
Hoe kun je dat in vredesnaam een 'uitgemolken concept' noemen? Hoe krijg je die woorden over je lippen, met goed fatsoen?
Het is een zéér misplaatste redenering, en bovendien: hoe overvloedig is het nou helemaal om eens per jaar twee minuten stil te staan bij verreweg, maar dan ook verreweg de grootste ramp die ons lans ooit is overkomen...?
Of moeten we al die omgekomen medeburgers maar niet meer herdenken omdat filmmakers en schrijvers inmiddels zo veel artistieke producten over de oorlog hebben gemaakt?
Je mag het allemaal vinden, hoor. Maar erg, erg misplaatst en gevoelloos is het allemaal wel. En het getuigt van bijzonder weinig historisch perspectief en benul. 't Komt op mij niet erg snugger over.
woensdag 2 september 2009 om 23:17
Waarom zou je WOII geen concept mogen noemen? Spielberg heeft dat goed begrepen, Polanski ook (ja ja, zijn familie, ik weet het). Mulisch snapte dat ook. We kunnen het wel allemaal het verwerkingsproces van de makers noemen, maar het is ook gewoon big business. Snap niet wat er erg aan is om dat te zeggen. Denk dat niemand erover valt als dit gezegd wordt over WOI, de Spaanse Burgeroorlog of over de Apartheid. Vast omdat er hier niet zoveel opa's en oma's zijn die dat hebben meegemaakt.
Ik ben dol op films en boeken over WOII, en toch snap ik die hele heisa niet, waarom het hier zo gevoelig ligt. Of nou ja, ik snáp het wel, maar een beetje krom is het wel.
Ik ben dol op films en boeken over WOII, en toch snap ik die hele heisa niet, waarom het hier zo gevoelig ligt. Of nou ja, ik snáp het wel, maar een beetje krom is het wel.
woensdag 2 september 2009 om 23:29
woensdag 2 september 2009 om 23:33
Maar ik vind wel dat sommige mensen wel héél erg een graantje mee willen pikken van andermans ellende. Toen Schindler's list uit kwam... Zoveel mensen die opeens een boek gingen schrijven over verre familieleden die ook door Schindler gered waren. Een postuum stiefzusje van Anne Frank dat een boekje schreef... Daar hou ik niet van.
woensdag 2 september 2009 om 23:36
woensdag 2 september 2009 om 23:41
quote:elninjoo schreef op 02 september 2009 @ 23:33:
álles wat je gebruikt voor 'n boek, film of fotografie noem ik 'n concept, of het onderwerp nu liefde, homoseksualiteit, rasisme, oorlog of verkrachting is
Ontwerp of begrip
Een eerste ontwerp, van bijvoorbeeld een brief of ander document of een kunstwerk (zie ook prototype, studiemodel, conceptauto).
Een voorstadium van een wetenschappelijke theorie.
Een denkbeeldige voorstelling van een zaak of toestand met bepaalde vastliggende kenmerken, zie begrip en mentale beeldvorming
Een verzameling abstracte ideeën; zie concept (filosofie).
conceptuele kunst
álles wat je gebruikt voor 'n boek, film of fotografie noem ik 'n concept, of het onderwerp nu liefde, homoseksualiteit, rasisme, oorlog of verkrachting is
Ontwerp of begrip
Een eerste ontwerp, van bijvoorbeeld een brief of ander document of een kunstwerk (zie ook prototype, studiemodel, conceptauto).
Een voorstadium van een wetenschappelijke theorie.
Een denkbeeldige voorstelling van een zaak of toestand met bepaalde vastliggende kenmerken, zie begrip en mentale beeldvorming
Een verzameling abstracte ideeën; zie concept (filosofie).
conceptuele kunst
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 2 september 2009 om 23:42
quote:elninjoo schreef op 02 september 2009 @ 23:33:
álles wat je gebruikt voor 'n boek, film of fotografie noem ik 'n concept, of het onderwerp nu liefde, homoseksualiteit, rasisme, oorlog of verkrachting isIk zou het thema noemen , of onderwerp.
álles wat je gebruikt voor 'n boek, film of fotografie noem ik 'n concept, of het onderwerp nu liefde, homoseksualiteit, rasisme, oorlog of verkrachting isIk zou het thema noemen , of onderwerp.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 3 september 2009 om 08:10
Oké, over dat woord 'concept' gaan we niet moeilijk doen. Wat mij betreft een ongelukkige woordkeuze, maar oké. Laten we ons op de inhoud focussen. Ik blijf wat Elninjoo beweert vooral inhoudelijk erg onnozel vinden, zoals hieronder dus betoogd.quote:Lad schreef op 02 september 2009 @ 20:41:
[...]
Alsof dat [gedenken 'opdat we ervan leren'] de enige reden is waarom we gedenken...
We gedenken ook omdat meer dan 85% van onze Joodse medeburgers toen uit hun huizen zijn gehaald, op transport gesteld en vermoord. Omdat ons leger 2.335 jongens heeft verloren, bij het verdedigen van hun eigen land. Omdat vele duizenden Nederlandse burgers in hun eigen land zijn omgekomen door oorlogsgeweld en honger.
We staan stil bij het verlies van al die levens. Omdat de bezetting tijdens WO-II verreweg, maar dan ook verreweg en zonder enige concurrentie de grootste humanitaire ramp is die we hier ooit hebben meegemaakt - en het is pas één generatie van ons verwijderd.
Hoe kun je dat in vredesnaam een 'uitgemolken concept' noemen? Hoe krijg je die woorden over je lippen, met goed fatsoen?
Het is een zéér misplaatste redenering, en bovendien: hoe overvloedig is het nou helemaal om eens per jaar twee minuten stil te staan bij verreweg, maar dan ook verreweg de grootste ramp die ons lans ooit is overkomen...?
Of moeten we al die omgekomen medeburgers maar niet meer herdenken omdat filmmakers en schrijvers inmiddels zo veel artistieke producten over de oorlog hebben gemaakt?
Je mag het allemaal vinden, hoor. Maar erg, erg misplaatst en gevoelloos is het allemaal wel. En het getuigt van bijzonder weinig historisch perspectief en benul. 't Komt op mij niet erg snugger over.
[...]
Alsof dat [gedenken 'opdat we ervan leren'] de enige reden is waarom we gedenken...
We gedenken ook omdat meer dan 85% van onze Joodse medeburgers toen uit hun huizen zijn gehaald, op transport gesteld en vermoord. Omdat ons leger 2.335 jongens heeft verloren, bij het verdedigen van hun eigen land. Omdat vele duizenden Nederlandse burgers in hun eigen land zijn omgekomen door oorlogsgeweld en honger.
We staan stil bij het verlies van al die levens. Omdat de bezetting tijdens WO-II verreweg, maar dan ook verreweg en zonder enige concurrentie de grootste humanitaire ramp is die we hier ooit hebben meegemaakt - en het is pas één generatie van ons verwijderd.
Hoe kun je dat in vredesnaam een 'uitgemolken concept' noemen? Hoe krijg je die woorden over je lippen, met goed fatsoen?
Het is een zéér misplaatste redenering, en bovendien: hoe overvloedig is het nou helemaal om eens per jaar twee minuten stil te staan bij verreweg, maar dan ook verreweg de grootste ramp die ons lans ooit is overkomen...?
Of moeten we al die omgekomen medeburgers maar niet meer herdenken omdat filmmakers en schrijvers inmiddels zo veel artistieke producten over de oorlog hebben gemaakt?
Je mag het allemaal vinden, hoor. Maar erg, erg misplaatst en gevoelloos is het allemaal wel. En het getuigt van bijzonder weinig historisch perspectief en benul. 't Komt op mij niet erg snugger over.
donderdag 3 september 2009 om 20:54
donderdag 3 september 2009 om 21:16
Jammer dat de discussie zo oploopt vanwege het woord concept.Een ieder moet zelf weten wat hij vind en je hoeft het niet ermee eens te zijn als jij de mening maar respecteert en degene die zijn/haar mening uit het op een genuanceerde manier doet.Ik zelf vind het goed dat herdenkingen nog plaatsvinden en sta er graag bij stil,niet omdat het zo hoort maar omdat ik het zelf graag wil.Ik lees veel boeken over oorlogen en kijk veel films en docu's erover.Vind het een breed onderwerp dat mijn vriend en mij ontzettend interesseert.Natuurlijk lezen we ook boeken over andere onderwerpen en kijken we ook films die niets met oorlog te maken hebben.Maar goed zo denk ik erover (voor mezelf)en nogmals:Een ieder bepaalt voor zichzelf wat hij vind en heeft zijn eigen mening.
donderdag 3 september 2009 om 22:00
quote:Donkeyshot schreef op 02 september 2009 @ 10:28:
En om de Marokkaanse straatschoffies er nog meer bij te betrekken gaan we vervolgens de mensen wijsmaken dat we door de Marokkanen zijn bevrijd van de nazi's, opdat die ettertjes maar zullen snappen dat het not done is om met herdenkingskransen te gaan voetballen :puke:
Inderdaad, dikke braak. Instrumentalisering van de geschiedenis. Om sociale rust te kopen nemen we een loopje met het verleden. Puur politiek opportunisme door mensen met zwakke knieën.
Edit: maar zoiets schreef Lad al, lees ik.
En om de Marokkaanse straatschoffies er nog meer bij te betrekken gaan we vervolgens de mensen wijsmaken dat we door de Marokkanen zijn bevrijd van de nazi's, opdat die ettertjes maar zullen snappen dat het not done is om met herdenkingskransen te gaan voetballen :puke:
Inderdaad, dikke braak. Instrumentalisering van de geschiedenis. Om sociale rust te kopen nemen we een loopje met het verleden. Puur politiek opportunisme door mensen met zwakke knieën.
Edit: maar zoiets schreef Lad al, lees ik.
donderdag 3 september 2009 om 22:20
quote:shining schreef op 02 september 2009 @ 11:37:
Elninjoo, ben jij wel helemaal goed bij je hoofd?
Nee. Maar dat wisten we al. Dit is gewoon een variant op 'mij interesseert het niks waar jullie over praten'. Ga daar gewoon niet op in, jongens. Eén dombo gijzelt zo dagenlang een topic.
On topic: ik vind herdenken ook zinvol, al moet ik toegeven dat de intensiteit van het gevoel bij mij door de jaren wel wat is afgenomen. De oorlog is van levende tot dode geschiedenis geworden. Hij verliest ook langzaam zijn functie als absoluut ijkpunt van goed en kwaad, nu grijstinten in de geschiedschrijving zijn toegestaan. En met het verder vervagen in de tijd, komt deze oorlog steeds meer te midden van andere oorlogen te staan. '39-'45 is steeds langer geleden en we zijn zo langzamerhand wel definitief uit de lange schaduw van de oorlog. Voor de benadering van hedendaagse problemen is discussiëren zonder de ballast van de oorlog (met name de Holocaust) heel verfrissend. Als het er maar niet toe leidt dat de belangrijkste lessen vergeten worden en dat de oorlog tot een oorlog als zoveel andere wordt. Want dat was hij niet. Niet in omvang, niet in invloed (hoewel daar nog over te twisten valt, er zijn voor de loop van de geschiedenis invloedrijkere oorlogen geweest), maar zeker niet in betekenis.
Elninjoo, ben jij wel helemaal goed bij je hoofd?
Nee. Maar dat wisten we al. Dit is gewoon een variant op 'mij interesseert het niks waar jullie over praten'. Ga daar gewoon niet op in, jongens. Eén dombo gijzelt zo dagenlang een topic.
On topic: ik vind herdenken ook zinvol, al moet ik toegeven dat de intensiteit van het gevoel bij mij door de jaren wel wat is afgenomen. De oorlog is van levende tot dode geschiedenis geworden. Hij verliest ook langzaam zijn functie als absoluut ijkpunt van goed en kwaad, nu grijstinten in de geschiedschrijving zijn toegestaan. En met het verder vervagen in de tijd, komt deze oorlog steeds meer te midden van andere oorlogen te staan. '39-'45 is steeds langer geleden en we zijn zo langzamerhand wel definitief uit de lange schaduw van de oorlog. Voor de benadering van hedendaagse problemen is discussiëren zonder de ballast van de oorlog (met name de Holocaust) heel verfrissend. Als het er maar niet toe leidt dat de belangrijkste lessen vergeten worden en dat de oorlog tot een oorlog als zoveel andere wordt. Want dat was hij niet. Niet in omvang, niet in invloed (hoewel daar nog over te twisten valt, er zijn voor de loop van de geschiedenis invloedrijkere oorlogen geweest), maar zeker niet in betekenis.
vrijdag 4 september 2009 om 17:26
Frits,
Ik denk dat we nog niet uit de schaduw van de oorlog zijn. De groep die het mee heeft gemaakt wordt weliswaar steeds kleiner, maar ik denk dat de oorlog nog steeds leeft. Niet alleen onder deze groep, maar ook onder de kinderen en kleinkinderen van deze mensen. De oorlog heeft zo'n impact gehad, dat ik denk dat die schaduw nooit verdwijnt.
Ik ben het wel met je eens dat het geen oorlog als anderen was. Als wij het hebben over 'de oorlog'' weet iedereen automatisch dat het om WO2 gaat. En niet over WO1 of de Golfoorlog om maar even een voorbeeld te noemen.
Herdenken vind ik heel belangrijk.
Ik hoorde eens op tveen uitspraak van iemand ( Ik geloof van Simon Wiesenthal, maar dat weet ik niet zeker, dus vergeef me als ik er naast zit ) die ongeveer het volgende inhield:
Als ik in de Hemel kom en de slachtoffers ontmoet van de Holocaust en men vraagt aan elkaar 'Wat deed jij op aarde'', zegt de één 'Ik was bakker' de ander zegt 'Ik was boekhouder' dan wil ik kunnen zeggen 'Ik ben jullie niet vergeten''.
Dat heeft me geraakt en door te herdenken vergeten wij de slachtoffers niet. Daarom vind ik herdenken héél belangrijk.
Ik denk dat we nog niet uit de schaduw van de oorlog zijn. De groep die het mee heeft gemaakt wordt weliswaar steeds kleiner, maar ik denk dat de oorlog nog steeds leeft. Niet alleen onder deze groep, maar ook onder de kinderen en kleinkinderen van deze mensen. De oorlog heeft zo'n impact gehad, dat ik denk dat die schaduw nooit verdwijnt.
Ik ben het wel met je eens dat het geen oorlog als anderen was. Als wij het hebben over 'de oorlog'' weet iedereen automatisch dat het om WO2 gaat. En niet over WO1 of de Golfoorlog om maar even een voorbeeld te noemen.
Herdenken vind ik heel belangrijk.
Ik hoorde eens op tveen uitspraak van iemand ( Ik geloof van Simon Wiesenthal, maar dat weet ik niet zeker, dus vergeef me als ik er naast zit ) die ongeveer het volgende inhield:
Als ik in de Hemel kom en de slachtoffers ontmoet van de Holocaust en men vraagt aan elkaar 'Wat deed jij op aarde'', zegt de één 'Ik was bakker' de ander zegt 'Ik was boekhouder' dan wil ik kunnen zeggen 'Ik ben jullie niet vergeten''.
Dat heeft me geraakt en door te herdenken vergeten wij de slachtoffers niet. Daarom vind ik herdenken héél belangrijk.
anoniem_17202 wijzigde dit bericht op 04-09-2009 17:34
Reden: Fout gemaakt waardoor het verhaal onduidelijk werd
Reden: Fout gemaakt waardoor het verhaal onduidelijk werd
% gewijzigd
vrijdag 4 september 2009 om 22:52
Ik vraag me soms af of ik nou eigenlijk uit de schaduw van de oorlog zal zijn.Had namelijk een excolega die niet met mij samenwilde werken omdat ik Duits-Deense ben.En zij had veel voorordelen over Duitsers en dat ze allemaal rasistisch zouden zijn met zo een bepaald ondertoontje alsof ze mij op de vingers tikkte en mij wilde vertellen ''nou kijk eens boos kind want dat hebben jullie gedaan.''Grrrrrrr!!!!En een ander geval een vrouw in het zwembad soortgelijk die zei ook gewoon ''nou en de meeste Duitsers waren/zijn Nazis en ze zijn zo goedgelovig.Ze bleef maar doorratelen en na 10 minutjes merkte ze pas dat ik Duits was.Had ze al een hoop dingen gezegd,maar ja!!!In principe heeft zij me schuldgevoelens aan zitten praten.Nou ja,mijn nationaliteit heb ik niet zelf uitgekozen.Ik heb geen zin om me te schaamen dat heb ik vroeger al zo vaak gedaan en ik ben het zat.
vrijdag 4 september 2009 om 23:27
Ik geef je groot gelijk, Geraldine.
Bovendien vind ik dat je weliswaar kunt leren van geschiedenis, maar niet dat dat iedereen maar klakkeloos continu door de strot geduwd hoeft te worden. En dat het beter is om in het heden te leven en te kijken naar de toekomst.
Wat dat betreft snap ik reacties van bijvoorbeeld een Elninjoo wel. Het valt niet te ontkennen dat WOII al lang verworden is tot een concept, waar door filmmakers en andere belanghebbenden veel geld aan is verdiend, simpelweg omdat de mens (en dus ook de Nederlander) gemiddeld genomen te kampen heeft met een emotie die "sentiment" wordt genoemd.
Onder het mom van "we mogen dit nooit vergeten" zijn enorme bedragen opgestreken en hebben lieden dankbaar misbruik gemaakt van ditzelfde sentiment. Bevrijdingsdag: prima, maar laten we reëel blijven en onze ogen ook op het nu en morgen gericht houden.
Bovendien vind ik dat je weliswaar kunt leren van geschiedenis, maar niet dat dat iedereen maar klakkeloos continu door de strot geduwd hoeft te worden. En dat het beter is om in het heden te leven en te kijken naar de toekomst.
Wat dat betreft snap ik reacties van bijvoorbeeld een Elninjoo wel. Het valt niet te ontkennen dat WOII al lang verworden is tot een concept, waar door filmmakers en andere belanghebbenden veel geld aan is verdiend, simpelweg omdat de mens (en dus ook de Nederlander) gemiddeld genomen te kampen heeft met een emotie die "sentiment" wordt genoemd.
Onder het mom van "we mogen dit nooit vergeten" zijn enorme bedragen opgestreken en hebben lieden dankbaar misbruik gemaakt van ditzelfde sentiment. Bevrijdingsdag: prima, maar laten we reëel blijven en onze ogen ook op het nu en morgen gericht houden.