
Ex-partner betaalt vaker voor bijstand ex
zondag 12 februari 2017 om 23:14
Ex-partner betaalt vaker voor bijstand ex
Gemeenten hebben het recht om een bijstandsuitkering te verhalen op een ex-partner, als die voldoende verdient. Gemeenten doen dit, omdat ze het onrechtvaardig vinden dat de belastingbetaler opdraait voor kosten, die een ex-partner kan ophoesten.
Lees meer: http://www.telegraaf.nl/b ... aalt_voor_bijstand__.html
Ai ai. Dat gaat nog eens vechtscheidingen opleveren..
Mannen en een enkele vrouw; zint eer ge begint! Hou de benen gesloten!
Gemeenten hebben het recht om een bijstandsuitkering te verhalen op een ex-partner, als die voldoende verdient. Gemeenten doen dit, omdat ze het onrechtvaardig vinden dat de belastingbetaler opdraait voor kosten, die een ex-partner kan ophoesten.
Lees meer: http://www.telegraaf.nl/b ... aalt_voor_bijstand__.html
Ai ai. Dat gaat nog eens vechtscheidingen opleveren..
Mannen en een enkele vrouw; zint eer ge begint! Hou de benen gesloten!
Je verwacht het niet........
maandag 13 februari 2017 om 08:09
Het hele huwelijk mag wat mij betreft wel afgeschaft worden. Mensen willen helemaal niet aan elkaar verbonden zijn, of ze willen hooguit de voordelen en niet de nadelen.
Als je wilt dat beide partners hun eigen broek op kunnen houden moet je wat doen om emancipatie te bevorderen. Het probleem zit nl. meestal niet in vrouwen die niet willen werken, maar in mannen die wel kinderen willen maar niet willen zorgen.
Dan moet je een ongelijke verdeling van taken dus ontmoedigen. Niet belonen, wat nu het geval is.
Je zou tijdens het huwelijk beide partners financieel gezien al meer als individuen kunnen benaderen, dus geen fiscaal partnerschap, maar ieder afzonderlijk aangifte laten doen van hun eigen inkomen. Dan loop je als stel bv. een deel HRA mis als één van beide partners niet werkt, omdat die niks kan aftrekken. En natuurlijk afschaffing van de aanrechtsubsidie. Misschien kun je zelfs een soort schenkingsbelasting laten betalen door de niet werkende partner, over het (fictieve) bedrag dat hij of zij van de ander ontvangt voor zijn levensonderhoud. Ik bedenk maar wat. Dan heb je al tijdens het huwelijk als stel nadeel van een ongelijke arbeidsverdeling.
Kortom zoek naar financiele prikkels die gelijke verdeling van werk en zorg stimuleren.
En van het geld dat de gemeenschap uitspaart doordat trouwen op zich dan geen financieel voordeel meer oplevert, kunnen we na het huwelijk gewoon bijstand betalen.
Als je wilt dat beide partners hun eigen broek op kunnen houden moet je wat doen om emancipatie te bevorderen. Het probleem zit nl. meestal niet in vrouwen die niet willen werken, maar in mannen die wel kinderen willen maar niet willen zorgen.
Dan moet je een ongelijke verdeling van taken dus ontmoedigen. Niet belonen, wat nu het geval is.
Je zou tijdens het huwelijk beide partners financieel gezien al meer als individuen kunnen benaderen, dus geen fiscaal partnerschap, maar ieder afzonderlijk aangifte laten doen van hun eigen inkomen. Dan loop je als stel bv. een deel HRA mis als één van beide partners niet werkt, omdat die niks kan aftrekken. En natuurlijk afschaffing van de aanrechtsubsidie. Misschien kun je zelfs een soort schenkingsbelasting laten betalen door de niet werkende partner, over het (fictieve) bedrag dat hij of zij van de ander ontvangt voor zijn levensonderhoud. Ik bedenk maar wat. Dan heb je al tijdens het huwelijk als stel nadeel van een ongelijke arbeidsverdeling.
Kortom zoek naar financiele prikkels die gelijke verdeling van werk en zorg stimuleren.
En van het geld dat de gemeenschap uitspaart doordat trouwen op zich dan geen financieel voordeel meer oplevert, kunnen we na het huwelijk gewoon bijstand betalen.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.

maandag 13 februari 2017 om 08:54
Als je trouwt, dan weet je toch waar je aan begint? Dit is al jaren zo en ook geheel terecht. Als je die verplichting niet wil, moet je niet trouwen. Zo rond de verkiezingen worden dit soort feiten altijd weer als "nieuws" gepresenteerd en er zijn ook altijd weer mensen voor wie dit idd nieuws lijkt te zijn. Heel bijzonder vind ik dat...
maandag 13 februari 2017 om 08:56


maandag 13 februari 2017 om 09:06
quote:-NummerZoveel- schreef op 13 februari 2017 @ 08:54:
Als je trouwt, dan weet je toch waar je aan begint? Dit is al jaren zo en ook geheel terecht. Als je die verplichting niet wil, moet je niet trouwen.Exact, mensen zouden vooraf dit soort dingen goed moeten doorspreken. Een soort huwelijkscontract waarin dit soort dingen al geregeld wordt, want onderhandelen gaat makkelijker (en eerlijker) als je nog verliefd bent dan nadat je al besloten hebt uit elkaar te gaan.
Als je trouwt, dan weet je toch waar je aan begint? Dit is al jaren zo en ook geheel terecht. Als je die verplichting niet wil, moet je niet trouwen.Exact, mensen zouden vooraf dit soort dingen goed moeten doorspreken. Een soort huwelijkscontract waarin dit soort dingen al geregeld wordt, want onderhandelen gaat makkelijker (en eerlijker) als je nog verliefd bent dan nadat je al besloten hebt uit elkaar te gaan.

maandag 13 februari 2017 om 09:06
quote:rechthoek schreef op 13 februari 2017 @ 08:57:
Twintig jaar geleden terecht.
Nog steeds hoor, er is in twintig jaar niets veranderd. Oh nee wacht, het enige dat er veranderd is, is het idée dat mannen en vrouwen inmiddels gelijk zijn, terwijl de vrouw in de praktijk overal verantwoordelijk voor is en de man werkt. Maar ja, het idee is dat ze gelijk zijn, dus dat de praktijk er anders uitziet negeren we gewoon.
Twintig jaar geleden terecht.
Nog steeds hoor, er is in twintig jaar niets veranderd. Oh nee wacht, het enige dat er veranderd is, is het idée dat mannen en vrouwen inmiddels gelijk zijn, terwijl de vrouw in de praktijk overal verantwoordelijk voor is en de man werkt. Maar ja, het idee is dat ze gelijk zijn, dus dat de praktijk er anders uitziet negeren we gewoon.


maandag 13 februari 2017 om 09:11
quote:Pantax schreef op 13 februari 2017 @ 09:06:
[...]
Nog steeds hoor, er is in twintig jaar niets veranderd. Oh nee wacht, het enige dat er veranderd is, is het idée dat mannen en vrouwen inmiddels gelijk zijn, terwijl de vrouw in de praktijk overal verantwoordelijk voor is en de man werkt. Maar ja, het idee is dat ze gelijk zijn, dus dat de praktijk er anders uitziet negeren we gewoon.
Het wordt in stand gehouden. Zeker ook door de vrouwen zelf. Mannen hebben vaak meer ambitie, bereid meer te werken en daardoor een hoger inkomen. Mannen vinden heel veel al snel best als een vrouw taken op zich wil nemen. Veel vrouwen willen niet loslaten. Vrouwen kiezen er zelf voor thuis te blijven, dat hoeft tegenwoordig echt niet meer.
Dan kan je nog beter de KA verhogen dan PA in stand te laten. Het is toch van de zotte dat zelfs kinderloze partners onderhouden moeten worden?
[...]
Nog steeds hoor, er is in twintig jaar niets veranderd. Oh nee wacht, het enige dat er veranderd is, is het idée dat mannen en vrouwen inmiddels gelijk zijn, terwijl de vrouw in de praktijk overal verantwoordelijk voor is en de man werkt. Maar ja, het idee is dat ze gelijk zijn, dus dat de praktijk er anders uitziet negeren we gewoon.
Het wordt in stand gehouden. Zeker ook door de vrouwen zelf. Mannen hebben vaak meer ambitie, bereid meer te werken en daardoor een hoger inkomen. Mannen vinden heel veel al snel best als een vrouw taken op zich wil nemen. Veel vrouwen willen niet loslaten. Vrouwen kiezen er zelf voor thuis te blijven, dat hoeft tegenwoordig echt niet meer.
Dan kan je nog beter de KA verhogen dan PA in stand te laten. Het is toch van de zotte dat zelfs kinderloze partners onderhouden moeten worden?

maandag 13 februari 2017 om 09:12
quote:Erizon schreef op 13 februari 2017 @ 09:09:
Rechthoek, als je als twee volwassen mensen bewust ervoor kiest de een economisch afhankelijk te maken, dan houdt de zorgplicht in mijn ogen terecht niet zomaar op omdat je uit elkaar wenst te gaan.Ik ben benieuwd hoeveel vrouwen die keuze nog maken als PA afgeschaft wordt. Als je bewust bent van het feit dat je aan het einde van de dag verantwoordelijk bent voor jezelf.
Rechthoek, als je als twee volwassen mensen bewust ervoor kiest de een economisch afhankelijk te maken, dan houdt de zorgplicht in mijn ogen terecht niet zomaar op omdat je uit elkaar wenst te gaan.Ik ben benieuwd hoeveel vrouwen die keuze nog maken als PA afgeschaft wordt. Als je bewust bent van het feit dat je aan het einde van de dag verantwoordelijk bent voor jezelf.

maandag 13 februari 2017 om 09:18
quote:Pantax schreef op 13 februari 2017 @ 09:06:
[...]
Nog steeds hoor, er is in twintig jaar niets veranderd. Oh nee wacht, het enige dat er veranderd is, is het idée dat mannen en vrouwen inmiddels gelijk zijn, terwijl de vrouw in de praktijk overal verantwoordelijk voor is en de man werkt. Maar ja, het idee is dat ze gelijk zijn, dus dat de praktijk er anders uitziet negeren we gewoon.
Wat ontzettend individualistisch, sommige reacties hierboven, wat is er mis met wederzijdse afhankelijkheid van elkaar? Je kunt het niet alleen, ook binnen een relatie heb je elkaar nodig en is er toch hopelijk sprake van vertrouwen in elkaar. Ik kan ondertussen de term je eigen broek ophouden (in financieel opzicht) bijna niet meer horen. Alsof dat de oplossing is voor alle hedendaagse huwelijkscrises.
Als je zo individualistisch redeneert en meent op van alles en nog wat recht te hebben en alles per sé eerlijk verdeeld moet zijn dan begrijp ik dat enorm hoge scheidingspercentage wel, waar is de gunfactor gebleven?
[...]
Nog steeds hoor, er is in twintig jaar niets veranderd. Oh nee wacht, het enige dat er veranderd is, is het idée dat mannen en vrouwen inmiddels gelijk zijn, terwijl de vrouw in de praktijk overal verantwoordelijk voor is en de man werkt. Maar ja, het idee is dat ze gelijk zijn, dus dat de praktijk er anders uitziet negeren we gewoon.
Wat ontzettend individualistisch, sommige reacties hierboven, wat is er mis met wederzijdse afhankelijkheid van elkaar? Je kunt het niet alleen, ook binnen een relatie heb je elkaar nodig en is er toch hopelijk sprake van vertrouwen in elkaar. Ik kan ondertussen de term je eigen broek ophouden (in financieel opzicht) bijna niet meer horen. Alsof dat de oplossing is voor alle hedendaagse huwelijkscrises.
Als je zo individualistisch redeneert en meent op van alles en nog wat recht te hebben en alles per sé eerlijk verdeeld moet zijn dan begrijp ik dat enorm hoge scheidingspercentage wel, waar is de gunfactor gebleven?

maandag 13 februari 2017 om 09:21
quote:lisaviva schreef op 13 februari 2017 @ 09:18:
[...]
Wat ontzettend individualistisch, sommige reacties hierboven, wat is er mis met wederzijdse afhankelijkheid van elkaar? Je kunt het niet alleen, ook binnen een relatie heb je elkaar nodig en is er toch hopelijk sprake van vertrouwen in elkaar. Ik kan ondertussen de term je eigen broek ophouden (in financieel opzicht) bijna niet meer horen. Alsof dat de oplossing is voor alle hedendaagse huwelijkscrises.
Als je zo individualistisch redeneert en meent op van alles en nog wat recht te hebben en alles per sé eerlijk verdeeld moet zijn dan begrijp ik dat enorm hoge scheidingspercentage wel, waar is de gunfactor gebleven?Maar dan is PA toch ook niet nodig? Vanuit die gedachte?
[...]
Wat ontzettend individualistisch, sommige reacties hierboven, wat is er mis met wederzijdse afhankelijkheid van elkaar? Je kunt het niet alleen, ook binnen een relatie heb je elkaar nodig en is er toch hopelijk sprake van vertrouwen in elkaar. Ik kan ondertussen de term je eigen broek ophouden (in financieel opzicht) bijna niet meer horen. Alsof dat de oplossing is voor alle hedendaagse huwelijkscrises.
Als je zo individualistisch redeneert en meent op van alles en nog wat recht te hebben en alles per sé eerlijk verdeeld moet zijn dan begrijp ik dat enorm hoge scheidingspercentage wel, waar is de gunfactor gebleven?Maar dan is PA toch ook niet nodig? Vanuit die gedachte?

maandag 13 februari 2017 om 09:22
quote:rechthoek schreef op 13 februari 2017 @ 09:12:
[...]
Ik ben benieuwd hoeveel vrouwen die keuze nog maken als PA afgeschaft wordt. Als je bewust bent van het feit dat je aan het einde van de dag verantwoordelijk bent voor jezelf.Dan zou ik dezelfde keuze hebben gemaakt. Ik heb er altijd het volste vertrouwen in gehad dat wij altijd bij elkaar zouden blijven.
[...]
Ik ben benieuwd hoeveel vrouwen die keuze nog maken als PA afgeschaft wordt. Als je bewust bent van het feit dat je aan het einde van de dag verantwoordelijk bent voor jezelf.Dan zou ik dezelfde keuze hebben gemaakt. Ik heb er altijd het volste vertrouwen in gehad dat wij altijd bij elkaar zouden blijven.


maandag 13 februari 2017 om 09:25
quote:lisaviva schreef op 13 februari 2017 @ 09:18:
[...]
Wat ontzettend individualistisch, sommige reacties hierboven, wat is er mis met wederzijdse afhankelijkheid van elkaar? Je kunt het niet alleen, ook binnen een relatie heb je elkaar nodig en is er toch hopelijk sprake van vertrouwen in elkaar. Ik kan ondertussen de term je eigen broek ophouden (in financieel opzicht) bijna niet meer horen. Alsof dat de oplossing is voor alle hedendaagse huwelijkscrises.
Als je zo individualistisch redeneert en meent op van alles en nog wat recht te hebben en alles per sé eerlijk verdeeld moet zijn dan begrijp ik dat enorm hoge scheidingspercentage wel, waar is de gunfactor gebleven?Dit idd
[...]
Wat ontzettend individualistisch, sommige reacties hierboven, wat is er mis met wederzijdse afhankelijkheid van elkaar? Je kunt het niet alleen, ook binnen een relatie heb je elkaar nodig en is er toch hopelijk sprake van vertrouwen in elkaar. Ik kan ondertussen de term je eigen broek ophouden (in financieel opzicht) bijna niet meer horen. Alsof dat de oplossing is voor alle hedendaagse huwelijkscrises.
Als je zo individualistisch redeneert en meent op van alles en nog wat recht te hebben en alles per sé eerlijk verdeeld moet zijn dan begrijp ik dat enorm hoge scheidingspercentage wel, waar is de gunfactor gebleven?Dit idd


maandag 13 februari 2017 om 09:26
quote:lisaviva schreef op 13 februari 2017 @ 09:18:
[...]
Wat ontzettend individualistisch, sommige reacties hierboven, wat is er mis met wederzijdse afhankelijkheid van elkaar? Je kunt het niet alleen, ook binnen een relatie heb je elkaar nodig en is er toch hopelijk sprake van vertrouwen in elkaar. Ik kan ondertussen de term je eigen broek ophouden (in financieel opzicht) bijna niet meer horen. Alsof dat de oplossing is voor alle hedendaagse huwelijkscrises.
Als je zo individualistisch redeneert en meent op van alles en nog wat recht te hebben en alles per sé eerlijk verdeeld moet zijn dan begrijp ik dat enorm hoge scheidingspercentage wel, waar is de gunfactor gebleven?Je eigen broek kunnen ophouden is belangrijk om ervoor te zorgen dat je niet in de bijstand terechtkomt als je huwelijk strandt. Als je jarenlang uit het arbeidsproces bent geweest, dan is het veel lastiger om weer aan de slag te komen dan als je tijdens je huwelijk nog een baan hebt aangehouden. Waarom moet de samenleving opdraaien voor jouw huwelijksproblemen?
[...]
Wat ontzettend individualistisch, sommige reacties hierboven, wat is er mis met wederzijdse afhankelijkheid van elkaar? Je kunt het niet alleen, ook binnen een relatie heb je elkaar nodig en is er toch hopelijk sprake van vertrouwen in elkaar. Ik kan ondertussen de term je eigen broek ophouden (in financieel opzicht) bijna niet meer horen. Alsof dat de oplossing is voor alle hedendaagse huwelijkscrises.
Als je zo individualistisch redeneert en meent op van alles en nog wat recht te hebben en alles per sé eerlijk verdeeld moet zijn dan begrijp ik dat enorm hoge scheidingspercentage wel, waar is de gunfactor gebleven?Je eigen broek kunnen ophouden is belangrijk om ervoor te zorgen dat je niet in de bijstand terechtkomt als je huwelijk strandt. Als je jarenlang uit het arbeidsproces bent geweest, dan is het veel lastiger om weer aan de slag te komen dan als je tijdens je huwelijk nog een baan hebt aangehouden. Waarom moet de samenleving opdraaien voor jouw huwelijksproblemen?


maandag 13 februari 2017 om 09:28
quote:rechthoek schreef op 13 februari 2017 @ 09:11:
[...]
Het wordt in stand gehouden. Zeker ook door de vrouwen zelf. Mannen hebben vaak meer ambitie, bereid meer te werken en daardoor een hoger inkomen. Mannen vinden heel veel al snel best als een vrouw taken op zich wil nemen. Veel vrouwen willen niet loslaten. Vrouwen kiezen er zelf voor thuis te blijven, dat hoeft tegenwoordig echt niet meer.
Ja, dat is het idee inderdaad, dat de vrouw overal verantwoordelijk voor is. Maar de werkelijkheid is veel complexer dan die simpele generalisatie.
Jonge hoogopgeleide vrouwen hebben net zoveel ambitie als mannen en krijgen tegenwoordig zelfs beter betaald, maar zodra ze kinderen krijgen is dat voorbij. En we weten uit onderzoek dat dat niet is omdat vrouwen niet willen loslaten, maar omdat onze maatschappij de omstandigheid heeft gecreëerd dat mannen nauwelijks de gelegenheid hebben om vanaf het begin voor het kind te zorgen, waardoor er vanaf dat moment een scheve verdeling ontstaat die doorwerkt in het verdere gezinsleven. Een kind is een verantwoordelijkheid die permanent tijd, zorg, energie en logistiek vraagt. Als een van beide partners dat niet biedt, omdat hij geen inzicht heeft in wat er precies gevraagd wordt, veel afwezig is en zich daardoor geen eigenaar voelt van de zorg rondom het kind, moet de andere partner het op zich nemen. De start van een vicieuze cirkel en de oorzaak van het feit dat vrouwen na de geboorte uiteindelijk minder gaan werken dan ze zich voor de geboorte hadden voorgenomen.
Het gaat niet om willen loslaten, het gaat erom dat de maatschappij de omstandigheden creeert die mannen eigenaarschap van de zorg rondom hun kind ontzegt en vrouwen daarmee in de positie dwingt om de volledige verantwoordelijk op zich te nemen. Dit zijn langzame veranderingen in de dynamiek in een gezin. Ze zijn niet toe te wijzen aan individuele slechte eigenschappen of, sexistisch generaliserend, aan slechte geslachtseigenschappen, ze zijn het gevolg van de manier waarop wij als maatschappij ruimte geven aan nieuwe gezinnen.
[...]
Het wordt in stand gehouden. Zeker ook door de vrouwen zelf. Mannen hebben vaak meer ambitie, bereid meer te werken en daardoor een hoger inkomen. Mannen vinden heel veel al snel best als een vrouw taken op zich wil nemen. Veel vrouwen willen niet loslaten. Vrouwen kiezen er zelf voor thuis te blijven, dat hoeft tegenwoordig echt niet meer.
Ja, dat is het idee inderdaad, dat de vrouw overal verantwoordelijk voor is. Maar de werkelijkheid is veel complexer dan die simpele generalisatie.
Jonge hoogopgeleide vrouwen hebben net zoveel ambitie als mannen en krijgen tegenwoordig zelfs beter betaald, maar zodra ze kinderen krijgen is dat voorbij. En we weten uit onderzoek dat dat niet is omdat vrouwen niet willen loslaten, maar omdat onze maatschappij de omstandigheid heeft gecreëerd dat mannen nauwelijks de gelegenheid hebben om vanaf het begin voor het kind te zorgen, waardoor er vanaf dat moment een scheve verdeling ontstaat die doorwerkt in het verdere gezinsleven. Een kind is een verantwoordelijkheid die permanent tijd, zorg, energie en logistiek vraagt. Als een van beide partners dat niet biedt, omdat hij geen inzicht heeft in wat er precies gevraagd wordt, veel afwezig is en zich daardoor geen eigenaar voelt van de zorg rondom het kind, moet de andere partner het op zich nemen. De start van een vicieuze cirkel en de oorzaak van het feit dat vrouwen na de geboorte uiteindelijk minder gaan werken dan ze zich voor de geboorte hadden voorgenomen.
Het gaat niet om willen loslaten, het gaat erom dat de maatschappij de omstandigheden creeert die mannen eigenaarschap van de zorg rondom hun kind ontzegt en vrouwen daarmee in de positie dwingt om de volledige verantwoordelijk op zich te nemen. Dit zijn langzame veranderingen in de dynamiek in een gezin. Ze zijn niet toe te wijzen aan individuele slechte eigenschappen of, sexistisch generaliserend, aan slechte geslachtseigenschappen, ze zijn het gevolg van de manier waarop wij als maatschappij ruimte geven aan nieuwe gezinnen.

maandag 13 februari 2017 om 09:29
Heel mooi die voornemens, maar de cijfers zijn realistisch. Scheiden is geen uitzondering. Jezelf volledig afhankelijk houden in deze tijd en jezelf onthouden van de arbeidsmarkt is dom, als je daar bewust voor kiest.
Ik vind niet dat dit nog bij wet geregeld zou moeten worden dmv PA met alle gevolgen van dien. (Vechtscheiding, verder durende afhankelijkheid wat mogelijk leidt naar bijstand na 12 jaar, etc).
Leg het dan samen contractueel af.
Ik vind niet dat dit nog bij wet geregeld zou moeten worden dmv PA met alle gevolgen van dien. (Vechtscheiding, verder durende afhankelijkheid wat mogelijk leidt naar bijstand na 12 jaar, etc).
Leg het dan samen contractueel af.

maandag 13 februari 2017 om 09:34
quote:Pantax schreef op 13 februari 2017 @ 09:28:
[...]
Ja, dat is het idee inderdaad, dat de vrouw overal verantwoordelijk voor is. Maar de werkelijkheid is veel complexer dan die simpele generalisatie.
Jonge hoogopgeleide vrouwen hebben net zoveel ambitie als mannen en krijgen tegenwoordig zelfs beter betaald, maar zodra ze kinderen krijgen is dat voorbij. En we weten uit onderzoek dat dat niet is omdat vrouwen niet willen loslaten, maar omdat onze maatschappij de omstandigheid heeft gecreëerd dat mannen nauwelijks de gelegenheid hebben om vanaf het begin voor het kind te zorgen, waardoor er vanaf dat moment een scheve verdeling ontstaat die doorwerkt in het verdere gezinsleven. Een kind is een verantwoordelijkheid die permanent tijd, zorg, energie en logistiek vraagt. Als een van beide partners dat niet biedt, omdat hij geen inzicht heeft in wat er precies gevraagd wordt, veel afwezig is en zich daardoor geen eigenaar voelt van de zorg rondom het kind, moet de andere partner het op zich nemen. De start van een vicieuze cirkel en de oorzaak van het feit dat vrouwen na de geboorte uiteindelijk minder gaan werken dan ze zich voor de geboorte hadden voorgenomen.
Het gaat niet om willen loslaten, het gaat erom dat de maatschappij de omstandigheden creeert die mannen eigenaarschap van de zorg rondom hun kind ontzegt en vrouwen daarmee in de positie dwingt om de volledige verantwoordelijk op zich te nemen. Dit zijn langzame veranderingen in de dynamiek in een gezin. Ze zijn niet toe te wijzen aan individuele slechte eigenschappen of, sexistisch generaliserend, aan slechte geslachtseigenschappen, ze zijn het gevolg van de manier waarop wij als maatschappij ruimte geven aan nieuwe gezinnen.Recent stond er nog in de krant dat juist jonge vrouwen zonder kinderen direct na hun studie vaak al korter gaan werken. Dat wekt toch niet bepaald de indruk van ambitie hebben.
[...]
Ja, dat is het idee inderdaad, dat de vrouw overal verantwoordelijk voor is. Maar de werkelijkheid is veel complexer dan die simpele generalisatie.
Jonge hoogopgeleide vrouwen hebben net zoveel ambitie als mannen en krijgen tegenwoordig zelfs beter betaald, maar zodra ze kinderen krijgen is dat voorbij. En we weten uit onderzoek dat dat niet is omdat vrouwen niet willen loslaten, maar omdat onze maatschappij de omstandigheid heeft gecreëerd dat mannen nauwelijks de gelegenheid hebben om vanaf het begin voor het kind te zorgen, waardoor er vanaf dat moment een scheve verdeling ontstaat die doorwerkt in het verdere gezinsleven. Een kind is een verantwoordelijkheid die permanent tijd, zorg, energie en logistiek vraagt. Als een van beide partners dat niet biedt, omdat hij geen inzicht heeft in wat er precies gevraagd wordt, veel afwezig is en zich daardoor geen eigenaar voelt van de zorg rondom het kind, moet de andere partner het op zich nemen. De start van een vicieuze cirkel en de oorzaak van het feit dat vrouwen na de geboorte uiteindelijk minder gaan werken dan ze zich voor de geboorte hadden voorgenomen.
Het gaat niet om willen loslaten, het gaat erom dat de maatschappij de omstandigheden creeert die mannen eigenaarschap van de zorg rondom hun kind ontzegt en vrouwen daarmee in de positie dwingt om de volledige verantwoordelijk op zich te nemen. Dit zijn langzame veranderingen in de dynamiek in een gezin. Ze zijn niet toe te wijzen aan individuele slechte eigenschappen of, sexistisch generaliserend, aan slechte geslachtseigenschappen, ze zijn het gevolg van de manier waarop wij als maatschappij ruimte geven aan nieuwe gezinnen.Recent stond er nog in de krant dat juist jonge vrouwen zonder kinderen direct na hun studie vaak al korter gaan werken. Dat wekt toch niet bepaald de indruk van ambitie hebben.

maandag 13 februari 2017 om 09:34
Pantax, ik heb geen PA, geen KA en drie kinderen. Ik moet gewoon aan de bak. Ben ik of zijn mijn kinderen daar slechter van geworden? Nee hoor. Overigens verdien ik met kinderen idd meer dan menig mannelijk collega. En ik ben geen uitzondering. Ik laat me echter niet beperken door allerlei gedachten over ongelijkheid die er niet meer hoeft te zijn.
Het is kip ei. Omdat er voor vrouwen regelingen zijn, hoeven mannen niet of kunnen vrouwen wel.
Het is kip ei. Omdat er voor vrouwen regelingen zijn, hoeven mannen niet of kunnen vrouwen wel.

maandag 13 februari 2017 om 09:36
quote:Pientjexxxx schreef op 13 februari 2017 @ 09:34:
[...]
Recent stond er nog in de krant dat juist jonge vrouwen zonder kinderen direct na hun studie vaak al korter gaan werken. Dat wekt toch niet bepaald de indruk van ambitie hebben.Idd. En kijk maar eens naar de vrouwen hier, die graag thuis zitten met de kinderen en hun toekomst met liefde opgeven. Dat kan en mag, maar dat kan consequenties hebben.
[...]
Recent stond er nog in de krant dat juist jonge vrouwen zonder kinderen direct na hun studie vaak al korter gaan werken. Dat wekt toch niet bepaald de indruk van ambitie hebben.Idd. En kijk maar eens naar de vrouwen hier, die graag thuis zitten met de kinderen en hun toekomst met liefde opgeven. Dat kan en mag, maar dat kan consequenties hebben.

maandag 13 februari 2017 om 09:37
quote:Pientjexxxx schreef op 13 februari 2017 @ 09:26:
[...]
Je eigen broek kunnen ophouden is belangrijk om ervoor te zorgen dat je niet in de bijstand terechtkomt als je huwelijk strandt. Als je jarenlang uit het arbeidsproces bent geweest, dan is het veel lastiger om weer aan de slag te komen dan als je tijdens je huwelijk nog een baan hebt aangehouden. Waarom moet de samenleving opdraaien voor jouw huwelijksproblemen?
Dan ga je er dus bij voorbaat van uit dat je huwelijksproblemen gaat krijgen, dat alles erop gericht is financieel onafhankelijk te zijn om maar geen beroep te hoeven doen op de samenleving, want men wil elkaar niet meer helpen. Los je eigen zaakjes maar op.
Wat voor partnerkeuze heb je dan gemaakt? Investeer daar dan meer tijd ipv allebei altijd te moeten werken, omdat je misschien uit elkaar gaat en de samenleving zo is verhard dat bij een scheiding niet alleen je partner je keihard laat vallen, maar ook diezelfde samenleving.
[...]
Je eigen broek kunnen ophouden is belangrijk om ervoor te zorgen dat je niet in de bijstand terechtkomt als je huwelijk strandt. Als je jarenlang uit het arbeidsproces bent geweest, dan is het veel lastiger om weer aan de slag te komen dan als je tijdens je huwelijk nog een baan hebt aangehouden. Waarom moet de samenleving opdraaien voor jouw huwelijksproblemen?
Dan ga je er dus bij voorbaat van uit dat je huwelijksproblemen gaat krijgen, dat alles erop gericht is financieel onafhankelijk te zijn om maar geen beroep te hoeven doen op de samenleving, want men wil elkaar niet meer helpen. Los je eigen zaakjes maar op.
Wat voor partnerkeuze heb je dan gemaakt? Investeer daar dan meer tijd ipv allebei altijd te moeten werken, omdat je misschien uit elkaar gaat en de samenleving zo is verhard dat bij een scheiding niet alleen je partner je keihard laat vallen, maar ook diezelfde samenleving.

maandag 13 februari 2017 om 09:39
quote:rechthoek schreef op 13 februari 2017 @ 09:34:
Pantax, ik heb geen PA, geen KA en drie kinderen. Ik moet gewoon aan de bak. Ben ik of zijn mijn kinderen daar slechter van geworden? Nee hoor. Overigens verdien ik met kinderen idd meer dan menig mannelijk collega. En ik ben geen uitzondering. Ik laat me echter niet beperken door allerlei gedachten over ongelijkheid die er niet meer hoeft te zijn.
Het is kip ei. Omdat er voor vrouwen regelingen zijn, hoeven mannen niet of kunnen vrouwen wel.Dat valt te bezien, want je projecteert je eigen situatie op de rest van het vrouwelijk geslacht. Dat is zelden een uitgangspunt dat recht doet aan de complexiteit van algemene problematiek
Pantax, ik heb geen PA, geen KA en drie kinderen. Ik moet gewoon aan de bak. Ben ik of zijn mijn kinderen daar slechter van geworden? Nee hoor. Overigens verdien ik met kinderen idd meer dan menig mannelijk collega. En ik ben geen uitzondering. Ik laat me echter niet beperken door allerlei gedachten over ongelijkheid die er niet meer hoeft te zijn.
Het is kip ei. Omdat er voor vrouwen regelingen zijn, hoeven mannen niet of kunnen vrouwen wel.Dat valt te bezien, want je projecteert je eigen situatie op de rest van het vrouwelijk geslacht. Dat is zelden een uitgangspunt dat recht doet aan de complexiteit van algemene problematiek

maandag 13 februari 2017 om 09:40
quote:lisaviva schreef op 13 februari 2017 @ 09:37:
[...]
Dan ga je er dus bij voorbaat van uit dat je huwelijksproblemen gaat krijgen, dat alles erop gericht is financieel onafhankelijk te zijn om maar geen beroep te hoeven doen op de samenleving, want men wil elkaar niet meer helpen. Los je eigen zaakjes maar op.
Wat voor partnerkeuze heb je dan gemaakt? Investeer daar dan meer tijd ipv allebei altijd te moeten werken, omdat je misschien uit elkaar gaat en de samenleving zo is verhard dat bij een scheiding niet alleen je partner je keihard laat vallen, maar ook de samenleving.Ik zou het anders zien. Je bent samen verantwoordelijk voor de kinderen, samen voor het loon en ook individueel verantwoording voor de kinderen. Want je kunt er alleen voor komen te staan, al is het door dood of ziekte van partner.
[...]
Dan ga je er dus bij voorbaat van uit dat je huwelijksproblemen gaat krijgen, dat alles erop gericht is financieel onafhankelijk te zijn om maar geen beroep te hoeven doen op de samenleving, want men wil elkaar niet meer helpen. Los je eigen zaakjes maar op.
Wat voor partnerkeuze heb je dan gemaakt? Investeer daar dan meer tijd ipv allebei altijd te moeten werken, omdat je misschien uit elkaar gaat en de samenleving zo is verhard dat bij een scheiding niet alleen je partner je keihard laat vallen, maar ook de samenleving.Ik zou het anders zien. Je bent samen verantwoordelijk voor de kinderen, samen voor het loon en ook individueel verantwoording voor de kinderen. Want je kunt er alleen voor komen te staan, al is het door dood of ziekte van partner.