Actueel
alle pijlers
Ex-partner betaalt vaker voor bijstand ex
zondag 12 februari 2017 om 23:14
Ex-partner betaalt vaker voor bijstand ex
Gemeenten hebben het recht om een bijstandsuitkering te verhalen op een ex-partner, als die voldoende verdient. Gemeenten doen dit, omdat ze het onrechtvaardig vinden dat de belastingbetaler opdraait voor kosten, die een ex-partner kan ophoesten.
Lees meer: http://www.telegraaf.nl/b ... aalt_voor_bijstand__.html
Ai ai. Dat gaat nog eens vechtscheidingen opleveren..
Mannen en een enkele vrouw; zint eer ge begint! Hou de benen gesloten!
Gemeenten hebben het recht om een bijstandsuitkering te verhalen op een ex-partner, als die voldoende verdient. Gemeenten doen dit, omdat ze het onrechtvaardig vinden dat de belastingbetaler opdraait voor kosten, die een ex-partner kan ophoesten.
Lees meer: http://www.telegraaf.nl/b ... aalt_voor_bijstand__.html
Ai ai. Dat gaat nog eens vechtscheidingen opleveren..
Mannen en een enkele vrouw; zint eer ge begint! Hou de benen gesloten!
Je verwacht het niet........
maandag 13 februari 2017 om 11:24
Even ter indicatie van de grootte van dit maatschappelijke probleem: er zijn gemiddeld 35.000 scheidingen per jaar. De duur van partneralimentatie is 12 jaar, dus het betreft hier 420.000 ex-partners die in theorie verantwoordelijk gesteld zouden kunnen worden voor de bijstandsuitkering van hun ex. In de praktijk gaat het om 1910 ex-partners die de bijstand van hun partner betalen, dat is 0,4%.
maandag 13 februari 2017 om 11:38
quote:lisaviva schreef op 13 februari 2017 @ 09:54:
Zo zwart-wit is het toch helemaal niet? De èèn die alleen maar zorgt en de ander die alleen maar werkt? Ik ken geen enkel gezin die het zo aanpakt.Er zijn nog steeds veel gezinnen die het wel zo aanpakken en nog veel meer waarvan de vrouw bijvoorbeeld maar 1 of 2 dagen werkt in een laagbetaalde baan en weinig inkomen heeft. Dat jij deze mensen niet kent zegt vooral iets over het milieu (de bubbel) waarin jij je bevindt.
Zo zwart-wit is het toch helemaal niet? De èèn die alleen maar zorgt en de ander die alleen maar werkt? Ik ken geen enkel gezin die het zo aanpakt.Er zijn nog steeds veel gezinnen die het wel zo aanpakken en nog veel meer waarvan de vrouw bijvoorbeeld maar 1 of 2 dagen werkt in een laagbetaalde baan en weinig inkomen heeft. Dat jij deze mensen niet kent zegt vooral iets over het milieu (de bubbel) waarin jij je bevindt.
maandag 13 februari 2017 om 11:42
quote:valerievaldera schreef op 13 februari 2017 @ 11:38:
[...]
Er zijn nog steeds veel gezinnen die het wel zo aanpakken en nog veel meer waarvan de vrouw bijvoorbeeld maar 1 of 2 dagen werkt in een laagbetaalde baan en weinig inkomen heeft. Dat jij deze mensen niet kent zegt vooral iets over het milieu (de bubbel) waarin jij je bevindt.Die mensen ken ik juist veel, ik zie dat toch als samen een gezin runnen. Als dat in hun specifieke geval het best werkt om hun gezinsleven draaiende te houden, prima. Ik ken in mijn omgeving vrijwel alleen ouders, enkele uitzonderingen daargelaten, die op alle vlakken hun stinkende best doen en het beste voor hebben met hun gezin. Of dat nu een weinig werkende vrouw is of niet, men doet wat men kan naar draagkracht.
[...]
Er zijn nog steeds veel gezinnen die het wel zo aanpakken en nog veel meer waarvan de vrouw bijvoorbeeld maar 1 of 2 dagen werkt in een laagbetaalde baan en weinig inkomen heeft. Dat jij deze mensen niet kent zegt vooral iets over het milieu (de bubbel) waarin jij je bevindt.Die mensen ken ik juist veel, ik zie dat toch als samen een gezin runnen. Als dat in hun specifieke geval het best werkt om hun gezinsleven draaiende te houden, prima. Ik ken in mijn omgeving vrijwel alleen ouders, enkele uitzonderingen daargelaten, die op alle vlakken hun stinkende best doen en het beste voor hebben met hun gezin. Of dat nu een weinig werkende vrouw is of niet, men doet wat men kan naar draagkracht.
maandag 13 februari 2017 om 11:45
maandag 13 februari 2017 om 11:49
Ah, we gaan weer verder met de illusie dat gemiddeld genomen alle taken in het gezin eerlijk zijn verdeeld en dat vrouwen gewoon luie ongeemancipeerde dozen zijn die minder werken omdat het makkelijk is. Oh, en dat dit hele bijstandsgedoe een daadwerkelijk probleem is, in plaats van een onzinnig niksigheidje.
maandag 13 februari 2017 om 11:49
quote:valerievaldera schreef op 13 februari 2017 @ 11:45:
Het is gewoon normaal om als gezonde volwassene te werken. Waarom zou je niet werken? Ik snap dat nooit zo goed. Je geeft toch ook geld uit, waar moet dat dan vandaan komen? Het recht om geld uit te geven zonder hiervoor iets te doen, bestaat niet en heeft ook nooit bestaan voor zover ik weet.Maar kennelijk doe je dus alleen wat als je betaald werk verricht? Naast betaald werk is er niets te doen? Als ouders van een gezin zijnde ben je verantwoordelijk voor inkomen en voor het wel en wee van je kinderen. Dat is het hele idee van samen een gezin zijn.
Het is gewoon normaal om als gezonde volwassene te werken. Waarom zou je niet werken? Ik snap dat nooit zo goed. Je geeft toch ook geld uit, waar moet dat dan vandaan komen? Het recht om geld uit te geven zonder hiervoor iets te doen, bestaat niet en heeft ook nooit bestaan voor zover ik weet.Maar kennelijk doe je dus alleen wat als je betaald werk verricht? Naast betaald werk is er niets te doen? Als ouders van een gezin zijnde ben je verantwoordelijk voor inkomen en voor het wel en wee van je kinderen. Dat is het hele idee van samen een gezin zijn.
maandag 13 februari 2017 om 11:52
quote:Pantax schreef op 13 februari 2017 @ 11:49:
Ah, we gaan weer verder met de illusie dat gemiddeld genomen alle taken in het gezin eerlijk zijn verdeeld en dat vrouwen gewoon luie ongeemancipeerde dozen zijn die minder werken omdat het makkelijk is. Oh, en dat dit hele bijstandsgedoe een daadwerkelijk probleem is, in plaats van een onzinnig niksigheidje.Precies
Ah, we gaan weer verder met de illusie dat gemiddeld genomen alle taken in het gezin eerlijk zijn verdeeld en dat vrouwen gewoon luie ongeemancipeerde dozen zijn die minder werken omdat het makkelijk is. Oh, en dat dit hele bijstandsgedoe een daadwerkelijk probleem is, in plaats van een onzinnig niksigheidje.Precies
maandag 13 februari 2017 om 11:53
maandag 13 februari 2017 om 12:12
quote:valerievaldera schreef op 13 februari 2017 @ 11:53:
Ik vind inderdaad dat een betaalde baan iets anders is dan thuis zijn met je kind. Hier zorgen en werken we allebei. Allebei financieel in staat on voor onszelf en het gezin te zorgen en in staat om te zorgen en dus de ander te ontlasten waar nodig. Wat mij betreft ideaal.
Ik bedoelde eigenlijk nog datgene wat ik men zie doen naast betaald werk en zorg voor kind: mantelzorg, vrijwilligerswerk.
Wat ik overigens wel veel zie is dat, omdàt vrouwen toch parttime werken ze alles wat buiten hun werk geregeld moet worden naar zich toe trekken. Ze zijn de planners en regelaars van de sporten van hun kinderen, de opvang van oma, zaken omtrent school, zwemles, oppas regelen. De toch wel drijvende kracht achter het hele gezinssysteem, want ze werken toch parttime.
Pa gaat zaterdagochtend braaf zijn nest uit om met zoon naar voetbal te gaan, ma heeft alles geregeld toen pa braaf op kantoor zat.
Dat is eerlijk gezegd nog wel een flink dingetje.
Ik vind inderdaad dat een betaalde baan iets anders is dan thuis zijn met je kind. Hier zorgen en werken we allebei. Allebei financieel in staat on voor onszelf en het gezin te zorgen en in staat om te zorgen en dus de ander te ontlasten waar nodig. Wat mij betreft ideaal.
Ik bedoelde eigenlijk nog datgene wat ik men zie doen naast betaald werk en zorg voor kind: mantelzorg, vrijwilligerswerk.
Wat ik overigens wel veel zie is dat, omdàt vrouwen toch parttime werken ze alles wat buiten hun werk geregeld moet worden naar zich toe trekken. Ze zijn de planners en regelaars van de sporten van hun kinderen, de opvang van oma, zaken omtrent school, zwemles, oppas regelen. De toch wel drijvende kracht achter het hele gezinssysteem, want ze werken toch parttime.
Pa gaat zaterdagochtend braaf zijn nest uit om met zoon naar voetbal te gaan, ma heeft alles geregeld toen pa braaf op kantoor zat.
Dat is eerlijk gezegd nog wel een flink dingetje.
maandag 13 februari 2017 om 12:13
quote:valerievaldera schreef op 13 februari 2017 @ 11:45:
Het is gewoon normaal om als gezonde volwassene te werken. Waarom zou je niet werken? Ik snap dat nooit zo goed. Je geeft toch ook geld uit, waar moet dat dan vandaan komen? Het recht om geld uit te geven zonder hiervoor iets te doen, bestaat niet en heeft ook nooit bestaan voor zover ik weet.Natuurlijk heb je recht om geld uit te geven zonder er iets voor te doen. Alles wat mijn man verdiende was van ons samen en ik hoefde nergens verantwoording voor af te leggen. Waarom zou je werken als het niet hoeft? Mijn man vond het ook fijn dat ik thuis was en hij niks hoefde te doen.
Het is gewoon normaal om als gezonde volwassene te werken. Waarom zou je niet werken? Ik snap dat nooit zo goed. Je geeft toch ook geld uit, waar moet dat dan vandaan komen? Het recht om geld uit te geven zonder hiervoor iets te doen, bestaat niet en heeft ook nooit bestaan voor zover ik weet.Natuurlijk heb je recht om geld uit te geven zonder er iets voor te doen. Alles wat mijn man verdiende was van ons samen en ik hoefde nergens verantwoording voor af te leggen. Waarom zou je werken als het niet hoeft? Mijn man vond het ook fijn dat ik thuis was en hij niks hoefde te doen.
maandag 13 februari 2017 om 12:19
Ik vind het mooi klinken hoor, dat je samen als stel alles regelt, zoals het je uitkomt en dat de ene dus meer voor de financiele kant van het plaatje zorgt en de ander zorgt voor de kinderen. Alleen het is wel jammer dat na een scheiding de werkende bevoling vaak mag opdraaien voor deze vrije keuzes.
Wat mij betreft is het eerlijker als stellen het dan, ook na een breuk, samen oplossen op financieel gebied en op zorggebied. Je hebt samen gekozen voor kinderen en een bepaalde zorgverdeling, dus dan heb je ook zorgplicht naar elkaar wanneer de relatie strandt.
Ik vind het een beetje gek, dat je eerst niet wil werken, want je zorgt immers voor de kinderen, maar dat je na een breuk wel verwacht dat de belastingbetaler (dus de werkende bevolking) voor jouw levensonderhoud zorgt. Aan een vrije keuze zijn ook verantwoordelijkheden verbonden.
Wat mij betreft is het eerlijker als stellen het dan, ook na een breuk, samen oplossen op financieel gebied en op zorggebied. Je hebt samen gekozen voor kinderen en een bepaalde zorgverdeling, dus dan heb je ook zorgplicht naar elkaar wanneer de relatie strandt.
Ik vind het een beetje gek, dat je eerst niet wil werken, want je zorgt immers voor de kinderen, maar dat je na een breuk wel verwacht dat de belastingbetaler (dus de werkende bevolking) voor jouw levensonderhoud zorgt. Aan een vrije keuze zijn ook verantwoordelijkheden verbonden.
maandag 13 februari 2017 om 12:20
Overigens draag ik nu een klein steentje bij aan ons gezinsinkomen door kinderen na schooltijd op te vangen, zodat de ouders in staat zijn te blijven werken met een oproepcontract zonder zich bezwaard te voelen, omdat ze kun kinderen weer ergens op het laatste moment moeten droppen en dat kan niet bij de reguliere opvang, want die zijn niet zo flexibel.
maandag 13 februari 2017 om 12:22
quote:valerievaldera schreef op 13 februari 2017 @ 12:19:
Ik vind het mooi klinken hoor, dat je samen als stel alles regelt, zoals het je uitkomt en dat de ene dus meer voor de financiele kant van het plaatje zorgt en de ander zorgt voor de kinderen. Alleen het is wel jammer dat na een scheiding de werkende bevoling vaak mag opdraaien voor deze vrije keuzes.
Wat mij betreft is het eerlijker als stellen het dan, ook na een breuk, samen oplossen op financieel gebied en op zorggebied. Je hebt samen gekozen voor kinderen en een bepaalde zorgverdeling, dus dan heb je ook zorgplicht naar elkaar wanneer de relatie strandt.
Ik vind het een beetje gek, dat je eerst niet wil werken, want je zorgt immers voor de kinderen, maar dat je na een breuk wel verwacht dat de belastingbetaler (dus de werkende bevolking) voor jouw levensonderhoud zorgt. Aan een vrije keuze zijn ook verantwoordelijkheden verbonden.Als je partner er niet achter staat, vind ik het ook niet kunnen. Je moet het wel echt eens zijn over de taakverdeling en ook geregeld evalueren.
Ik vind het mooi klinken hoor, dat je samen als stel alles regelt, zoals het je uitkomt en dat de ene dus meer voor de financiele kant van het plaatje zorgt en de ander zorgt voor de kinderen. Alleen het is wel jammer dat na een scheiding de werkende bevoling vaak mag opdraaien voor deze vrije keuzes.
Wat mij betreft is het eerlijker als stellen het dan, ook na een breuk, samen oplossen op financieel gebied en op zorggebied. Je hebt samen gekozen voor kinderen en een bepaalde zorgverdeling, dus dan heb je ook zorgplicht naar elkaar wanneer de relatie strandt.
Ik vind het een beetje gek, dat je eerst niet wil werken, want je zorgt immers voor de kinderen, maar dat je na een breuk wel verwacht dat de belastingbetaler (dus de werkende bevolking) voor jouw levensonderhoud zorgt. Aan een vrije keuze zijn ook verantwoordelijkheden verbonden.Als je partner er niet achter staat, vind ik het ook niet kunnen. Je moet het wel echt eens zijn over de taakverdeling en ook geregeld evalueren.
maandag 13 februari 2017 om 12:32
quote:lisaviva schreef op 13 februari 2017 @ 12:22:
Als je partner er niet achter staat, vind ik het ook niet kunnen. Je moet het wel echt eens zijn over de taakverdeling en ook geregeld evalueren.En dan ook bereid zijn om financieel voor de ander te blijven zorgen, na een scheiding, want je maakt je kansen op een betaalde baan wel heel klein als je jarenlang niet werkt. Ik keur dit verder niet af, maar ik heb niet zoveel zin om voor dit soort bewuste keuzes belasting af te dragen en ik denk dat veel werkenden er hetzelfde over denken.
Als je partner er niet achter staat, vind ik het ook niet kunnen. Je moet het wel echt eens zijn over de taakverdeling en ook geregeld evalueren.En dan ook bereid zijn om financieel voor de ander te blijven zorgen, na een scheiding, want je maakt je kansen op een betaalde baan wel heel klein als je jarenlang niet werkt. Ik keur dit verder niet af, maar ik heb niet zoveel zin om voor dit soort bewuste keuzes belasting af te dragen en ik denk dat veel werkenden er hetzelfde over denken.
maandag 13 februari 2017 om 12:50
Er zijn veel gescheiden vroywen die wek willen werken na hun scheiding maar voor wie het gewoon onmogelijk is.
Ja als je ouders hebt die kunnen oppassen. Maar als je die niet hebt wordt het lastig. Een bso is vaak uiterlijk tot 18:30 open. Als dat al het geval is.
Dat redt je niet als je in een winkel werkt. Om nog maar niet te spreken van calk centers die tot laag open zijn of werken in de zorg.
Vaak zie je bij getrouwde stellen dat de een vroeg op het werk begint en de ander later zodat die de kinderen naar school kan brengen. Die werkt dan wat langer door. Diegene die dan vroeg begonen is haalt de kinderen dan op van de bso.
Of de en werkt vooral s avonds en de ander zorgt er dan voor vroeg thuis te zijn.
Vooral in lagere functies wordt steeds meer flexibiliteit gevraagd van de werknemers. 7 dagen per week beschikbaar zijn voor een part time baan van 3 dagen.
Flexibel ingeroosterd kunnen worden tussen 07:30 en 22:00 uur. Dat redt je niet met opvang.
Ja als je ouders hebt die kunnen oppassen. Maar als je die niet hebt wordt het lastig. Een bso is vaak uiterlijk tot 18:30 open. Als dat al het geval is.
Dat redt je niet als je in een winkel werkt. Om nog maar niet te spreken van calk centers die tot laag open zijn of werken in de zorg.
Vaak zie je bij getrouwde stellen dat de een vroeg op het werk begint en de ander later zodat die de kinderen naar school kan brengen. Die werkt dan wat langer door. Diegene die dan vroeg begonen is haalt de kinderen dan op van de bso.
Of de en werkt vooral s avonds en de ander zorgt er dan voor vroeg thuis te zijn.
Vooral in lagere functies wordt steeds meer flexibiliteit gevraagd van de werknemers. 7 dagen per week beschikbaar zijn voor een part time baan van 3 dagen.
Flexibel ingeroosterd kunnen worden tussen 07:30 en 22:00 uur. Dat redt je niet met opvang.
maandag 13 februari 2017 om 13:00
Daarom is het dus belangrijk om aan het werk te blijven. Je hebt trouwens echt wel banen waarin je van 9 tot 5 werkt, dus onmogelijk is het niet. Ik vind dat je over dit soort dingen nadenkt als je moeder/vader bent, of liever nog: voordat je zwanger raakt. Je hebt een verantwoordelijkheid voor jezelf en je kind(eren). Je kan niet verwachten dat anderen het altijd wel voor je oplossen.
maandag 13 februari 2017 om 13:10
quote:valerievaldera schreef op 13 februari 2017 @ 13:00:
Daarom is het dus belangrijk om aan het werk te blijven. Je hebt trouwens echt wel banen waarin je van 9 tot 5 werkt, dus onmogelijk is het niet. Ik vind dat je over dit soort dingen nadenkt als je moeder/vader bent, of liever nog: voordat je zwanger raakt. Je hebt een verantwoordelijkheid voor jezelf en je kind(eren). Je kan niet verwachten dat anderen het altijd wel voor je oplossen.
Drogreden na drogreden. Uiteraard zijn er banen waarin je van 9 tot 5 werkt, die zijn er echter niet voor iedereen, net zoals er niet voor iedereen fulltime banen zijn. De voortplanting alleen toegankelijk maken voor vrouwen die een carriere hebben gekozen in sectoren waarin dergelijke banen beschikbaar zijn, sluit de facto een groot deel van de vrouwelijke mbo-ers uit, zie ook het laatste rapport van het cbs.
Het maatschappelijk probleem is hier nu juist dat dit geen bewuste keuzes zijn. Het zijn de gevolgen van hoe wij onze maatschappij hebben ingericht, waarin mannen en vrouwen nog steeds niet gelijk zijn en niet gelijk behandeld worden. Waarin hoogopgeleide vrouwen worden achtergesteld vanaf het moment dat ze zich voortplanten, en laagopgeleide vrouwen uit voorzorg daarvoor al. De economische onzelfstandigheid van vrouwen is een probleem dat wij met zijn allen gecreëerd hebben en nog steeds creeeren, dus als je graag een verantwoordelijkheidsperspectief op het probleem wil loslaten, is het alleen maar juist dat wij dit met zijn allen oplossen.
Daarom is het dus belangrijk om aan het werk te blijven. Je hebt trouwens echt wel banen waarin je van 9 tot 5 werkt, dus onmogelijk is het niet. Ik vind dat je over dit soort dingen nadenkt als je moeder/vader bent, of liever nog: voordat je zwanger raakt. Je hebt een verantwoordelijkheid voor jezelf en je kind(eren). Je kan niet verwachten dat anderen het altijd wel voor je oplossen.
Drogreden na drogreden. Uiteraard zijn er banen waarin je van 9 tot 5 werkt, die zijn er echter niet voor iedereen, net zoals er niet voor iedereen fulltime banen zijn. De voortplanting alleen toegankelijk maken voor vrouwen die een carriere hebben gekozen in sectoren waarin dergelijke banen beschikbaar zijn, sluit de facto een groot deel van de vrouwelijke mbo-ers uit, zie ook het laatste rapport van het cbs.
Het maatschappelijk probleem is hier nu juist dat dit geen bewuste keuzes zijn. Het zijn de gevolgen van hoe wij onze maatschappij hebben ingericht, waarin mannen en vrouwen nog steeds niet gelijk zijn en niet gelijk behandeld worden. Waarin hoogopgeleide vrouwen worden achtergesteld vanaf het moment dat ze zich voortplanten, en laagopgeleide vrouwen uit voorzorg daarvoor al. De economische onzelfstandigheid van vrouwen is een probleem dat wij met zijn allen gecreëerd hebben en nog steeds creeeren, dus als je graag een verantwoordelijkheidsperspectief op het probleem wil loslaten, is het alleen maar juist dat wij dit met zijn allen oplossen.
maandag 13 februari 2017 om 13:17
quote:valerievaldera schreef op 13 februari 2017 @ 12:32:
[...]
En dan ook bereid zijn om financieel voor de ander te blijven zorgen, na een scheiding, want je maakt je kansen op een betaalde baan wel heel klein als je jarenlang niet werkt. Ik keur dit verder niet af, maar ik heb niet zoveel zin om voor dit soort bewuste keuzes belasting af te dragen en ik denk dat veel werkenden er hetzelfde over denken.
Die bereidheid zal er best zijn wanneer men trouwt, echter zal deze in de meeste gevallen in rook opgaan wanneer het aankomt op een relatiebreuk.
Ikzelf werk al vanaf ik van school ben en kan, zoals zo mooi gezegd, mijn eigen broek ophouden indien mijn huwelijk onverhoopt mocht eindigen (en dat kan zijn door scheiding, maar ook wanneer hij zou sterven).
Ik ken echter in mijn omgeving een aantal gezinnen waar de moeder niet werkt, want man verdient meer dan genoeg om in onderhoud te voorzien. Deze dames stopten (zelfs al meteen nadat zij zwanger werden) met werken onder het mom van "ik hoef nu niet meer te werken en wil er zijn voor mijn kinderen", echter zitten deze kinderen nu al jaren op school (én naschoolse opvang) en werken de moeders nog steeds niet. De bedoeling is natuurlijk dat man voor een goed belegde boterham blijft zorgen, maar mocht hij de kolder in zijn kop krijgen en voor een ander kiezen, dan hebben deze vrouwen natuurlijk wel een probleem. Want al hebben zij samen destijds goede afspraken gemaakt, deze gelden meestal niet meer na een scheiding en de nieuwe vlam pikt het natuurlijk ook nooit dat hij zijn ex op de "oude" manier van geld blijft voorzien.
Ook ken ik vrouwen die het tijdens hun huwelijk vertikten om fulltime te gaan werken, want zij zorgden tenslotte voor kinderen en huishouden. Na hun scheiding moesten ze alsnog fulltime gaan werken, maar zorgen ze ook nog steeds voor kinderen en huishouden. En nu kunnen, móeten, ze wel fulltime werken, want het is natuurlijk niet altijd het geval dat de ex genoeg verdient of bereid is om én KA én PA
te betalen.
Moraal van dit verhaal: dames, wanneer het even kan, zorg zelf voor voldoende inkomen. En dan niet (alleen) om voorbereid te zijn op een eventuele relatiebreuk, maar gewoon omdat het goed is voor je eigenwaarde. Je wilt toch niet afhankelijk zijn van andermans geld, of dit nu het geld is van je (ex)partner of van de werkende samenleving.
[...]
En dan ook bereid zijn om financieel voor de ander te blijven zorgen, na een scheiding, want je maakt je kansen op een betaalde baan wel heel klein als je jarenlang niet werkt. Ik keur dit verder niet af, maar ik heb niet zoveel zin om voor dit soort bewuste keuzes belasting af te dragen en ik denk dat veel werkenden er hetzelfde over denken.
Die bereidheid zal er best zijn wanneer men trouwt, echter zal deze in de meeste gevallen in rook opgaan wanneer het aankomt op een relatiebreuk.
Ikzelf werk al vanaf ik van school ben en kan, zoals zo mooi gezegd, mijn eigen broek ophouden indien mijn huwelijk onverhoopt mocht eindigen (en dat kan zijn door scheiding, maar ook wanneer hij zou sterven).
Ik ken echter in mijn omgeving een aantal gezinnen waar de moeder niet werkt, want man verdient meer dan genoeg om in onderhoud te voorzien. Deze dames stopten (zelfs al meteen nadat zij zwanger werden) met werken onder het mom van "ik hoef nu niet meer te werken en wil er zijn voor mijn kinderen", echter zitten deze kinderen nu al jaren op school (én naschoolse opvang) en werken de moeders nog steeds niet. De bedoeling is natuurlijk dat man voor een goed belegde boterham blijft zorgen, maar mocht hij de kolder in zijn kop krijgen en voor een ander kiezen, dan hebben deze vrouwen natuurlijk wel een probleem. Want al hebben zij samen destijds goede afspraken gemaakt, deze gelden meestal niet meer na een scheiding en de nieuwe vlam pikt het natuurlijk ook nooit dat hij zijn ex op de "oude" manier van geld blijft voorzien.
Ook ken ik vrouwen die het tijdens hun huwelijk vertikten om fulltime te gaan werken, want zij zorgden tenslotte voor kinderen en huishouden. Na hun scheiding moesten ze alsnog fulltime gaan werken, maar zorgen ze ook nog steeds voor kinderen en huishouden. En nu kunnen, móeten, ze wel fulltime werken, want het is natuurlijk niet altijd het geval dat de ex genoeg verdient of bereid is om én KA én PA
te betalen.
Moraal van dit verhaal: dames, wanneer het even kan, zorg zelf voor voldoende inkomen. En dan niet (alleen) om voorbereid te zijn op een eventuele relatiebreuk, maar gewoon omdat het goed is voor je eigenwaarde. Je wilt toch niet afhankelijk zijn van andermans geld, of dit nu het geld is van je (ex)partner of van de werkende samenleving.
maandag 13 februari 2017 om 13:21
Ja, en daarom is het goed dat de overheid de ex-partners aan hun beloftes herinnert en houdt, wanneer er sprake is van een scheiding. Kies je voor een dergelijke verdeling, dan heb je ook na een scheiding zorgplicht. Zowel financieel naar elkaar, als naar je kinderen. Het is toch raar als je binnen een relatie jezelf onttrekt van de arbeidsmarkt, dat je na een scheiding ineens geld krijgt van diezelfde werkenden op de arbeidsmarkt. Als je jezelf zo goed kunt redden, omdat je man werkt, maak dan ook goede afspraken voor na een eventuele scheiding.
maandag 13 februari 2017 om 13:28
quote:valerievaldera schreef op 13 februari 2017 @ 13:21:
Ja, en daarom is het goed dat de overheid de ex-partners aan hun beloftes herinnert en houdt, wanneer er sprake is van een scheiding. Kies je voor een dergelijke verdeling, dan heb je ook na een scheiding zorgplicht. Zowel financieel naar elkaar, als naar je kinderen. Het is toch raar als je binnen een relatie jezelf onttrekt van de arbeidsmarkt, dat je na een scheiding ineens geld krijgt van diezelfde werkenden op de arbeidsmarkt. Als je jezelf zo goed kunt redden, omdat je man werkt, maak dan ook goede afspraken voor na een eventuele scheiding.Nee, want daarmee impliceer je dat de economische onzelfstandigheid van vrouwen een lokaal en individueel probleem is. Vrouwen onttrekken zich niet aan de arbeidsmarkt, de maatschappij bemoeilijkt vrouwen actief op velerlei manieren gezin en werk te combineren, onderwijl hard roepend dat we allemaal gelijk zijn en iedereen dezelfde kansen heeft.
Ja, en daarom is het goed dat de overheid de ex-partners aan hun beloftes herinnert en houdt, wanneer er sprake is van een scheiding. Kies je voor een dergelijke verdeling, dan heb je ook na een scheiding zorgplicht. Zowel financieel naar elkaar, als naar je kinderen. Het is toch raar als je binnen een relatie jezelf onttrekt van de arbeidsmarkt, dat je na een scheiding ineens geld krijgt van diezelfde werkenden op de arbeidsmarkt. Als je jezelf zo goed kunt redden, omdat je man werkt, maak dan ook goede afspraken voor na een eventuele scheiding.Nee, want daarmee impliceer je dat de economische onzelfstandigheid van vrouwen een lokaal en individueel probleem is. Vrouwen onttrekken zich niet aan de arbeidsmarkt, de maatschappij bemoeilijkt vrouwen actief op velerlei manieren gezin en werk te combineren, onderwijl hard roepend dat we allemaal gelijk zijn en iedereen dezelfde kansen heeft.
maandag 13 februari 2017 om 13:32
Ik heb hier juist laatst nog een discussie gelezen van vrouwen die het absoluut not done vinden om meer dan 3 dagen te werken als je kinderen hebt. Heel veel vrouwen kiezen wel degelijk bewust voor 2 a 3 dagen werken, nadat ze kinderen hebben gekregen. En anderen stoppen helemaal met werken. Niet omdat de maatschappij hen bemoeilijkt om te werken, maar omdat ze niet meer willen werken en dit in hun visie ook niet nodig is, want hun man verdient genoeg. Zij zijn hier zelfs erg trots op. Vrouwen die meer dan 3 dagen per week 'moeten' werken, worden met medelijden bekeken.
maandag 13 februari 2017 om 13:36
quote:valerievaldera schreef op 13 februari 2017 @ 13:32:
Ik heb hier juist laatst nog een discussie gelezen van vrouwen die het absoluut not done vinden om meer dan 3 dagen te werken als je kinderen hebt. Heel veel vrouwen kiezen wel degelijk bewust voor 2 a 3 dagen werken, nadat ze kinderen hebben gekregen. En anderen stoppen helemaal met werken. Niet omdat de maatschappij hen bemoeilijkt om te werken, maar omdat ze niet meer willen werken en dit in hun visie ook niet nodig is, want hun man verdient genoeg. Zij zijn hier zelfs erg trots op. Vrouwen die meer dan 3 dagen per week 'moeten' werken, worden met medelijden bekeken.
En als de partner dit allemaal goed vind is het niet jouw probleem.
Maar iedereen weet met trouwen dat er ook een partneralimentatie aan vast zit.
Ik heb hier juist laatst nog een discussie gelezen van vrouwen die het absoluut not done vinden om meer dan 3 dagen te werken als je kinderen hebt. Heel veel vrouwen kiezen wel degelijk bewust voor 2 a 3 dagen werken, nadat ze kinderen hebben gekregen. En anderen stoppen helemaal met werken. Niet omdat de maatschappij hen bemoeilijkt om te werken, maar omdat ze niet meer willen werken en dit in hun visie ook niet nodig is, want hun man verdient genoeg. Zij zijn hier zelfs erg trots op. Vrouwen die meer dan 3 dagen per week 'moeten' werken, worden met medelijden bekeken.
En als de partner dit allemaal goed vind is het niet jouw probleem.
Maar iedereen weet met trouwen dat er ook een partneralimentatie aan vast zit.
maandag 13 februari 2017 om 13:37
quote:valerievaldera schreef op 13 februari 2017 @ 13:32:
Ik heb hier juist laatst nog een discussie gelezen van vrouwen die het absoluut not done vinden om meer dan 3 dagen te werken als je kinderen hebt. Heel veel vrouwen kiezen wel degelijk bewust voor 2 a 3 dagen werken, nadat ze kinderen hebben gekregen. En anderen stoppen helemaal met werken. Niet omdat de maatschappij hen bemoeilijkt om te werken, maar omdat ze niet meer willen werken en dit in hun visie ook niet nodig is, want hun man verdient genoeg. Zij zijn hier zelfs erg trots op. Vrouwen die meer dan 3 dagen per week 'moeten' werken, worden met medelijden bekeken.Misschien moet je viva-forum discussies wat minder als voldongen feiten zien, maar de oorzaak achter deze visie eens bevragen. Dit soort ideeen komen niet uit de lucht vallen.
Ik heb hier juist laatst nog een discussie gelezen van vrouwen die het absoluut not done vinden om meer dan 3 dagen te werken als je kinderen hebt. Heel veel vrouwen kiezen wel degelijk bewust voor 2 a 3 dagen werken, nadat ze kinderen hebben gekregen. En anderen stoppen helemaal met werken. Niet omdat de maatschappij hen bemoeilijkt om te werken, maar omdat ze niet meer willen werken en dit in hun visie ook niet nodig is, want hun man verdient genoeg. Zij zijn hier zelfs erg trots op. Vrouwen die meer dan 3 dagen per week 'moeten' werken, worden met medelijden bekeken.Misschien moet je viva-forum discussies wat minder als voldongen feiten zien, maar de oorzaak achter deze visie eens bevragen. Dit soort ideeen komen niet uit de lucht vallen.
maandag 13 februari 2017 om 13:38
quote:Pantax schreef op 13 februari 2017 @ 13:37:
[...]
Misschien moet je viva-forum discussies wat minder als voldongen feiten zien, maar de oorzaak achter deze visie eens bevragen. Dit soort ideeen komen niet uit de lucht vallen.
Dit.
Net als lijstjes met hoe hoog het inkomen is niet al te serieus nemen.
[...]
Misschien moet je viva-forum discussies wat minder als voldongen feiten zien, maar de oorzaak achter deze visie eens bevragen. Dit soort ideeen komen niet uit de lucht vallen.
Dit.
Net als lijstjes met hoe hoog het inkomen is niet al te serieus nemen.
