Actueel
alle pijlers
geen donor = asociaal?
zaterdag 14 juni 2008 om 18:16
Onderhand krijg ik het gevoel een vreselijk asociaal iemand te zijn, haast crimineel misschien zelfs, want ik heb er zeer bewust en weloverwogen voor gekozen om geen donor te zijn.
Terwijl er van alle kanten tegen je wordt gezegd dat toch vooral te zijn. Het kabinet heeft zelfs een 'diepe voorkeur' voor orgaandonatie.
Ik wil graag gewoon doodgaan als mijn tijd gekomen is en niet volkomen onnatuurlijk nog min of meer in leven gehouden worden, zodat ze bruikbare organen uit mijn lijf kunnen halen, om daarna pas en niet meer helemaal intact echt te sterven. Dat staat me vreselijk tegen.
Maar ook als je wel eerst gewoon 100% kunt sterven, lijkt het mij niets. Het is/was mijn lijf en daar direct in gaan snijden en weghalen na overlijden vind ik nogal oneerbiedig.
Dus nee, ik ben geen donor. Maar misschien wel asociaal?
Terwijl er van alle kanten tegen je wordt gezegd dat toch vooral te zijn. Het kabinet heeft zelfs een 'diepe voorkeur' voor orgaandonatie.
Ik wil graag gewoon doodgaan als mijn tijd gekomen is en niet volkomen onnatuurlijk nog min of meer in leven gehouden worden, zodat ze bruikbare organen uit mijn lijf kunnen halen, om daarna pas en niet meer helemaal intact echt te sterven. Dat staat me vreselijk tegen.
Maar ook als je wel eerst gewoon 100% kunt sterven, lijkt het mij niets. Het is/was mijn lijf en daar direct in gaan snijden en weghalen na overlijden vind ik nogal oneerbiedig.
Dus nee, ik ben geen donor. Maar misschien wel asociaal?
tonkje wijzigde dit bericht op 14-06-2008 18:18
Reden: typefoutje
Reden: typefoutje
% gewijzigd
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
dinsdag 12 augustus 2008 om 14:53
dinsdag 12 augustus 2008 om 14:57
Ik beschouw mezelf absoluut niet als een zweverig type, ook niet als het over orgaandonatie gaat. Maar misschien moeten we dan eerst bepalen wat we verstaan onder 'zwverig'.
Overigens vind ik mijn gedachtengang wel egoistisch, maar totaal niet onnodig.
Maar die reden is er toch en heb ik al een aantal keren herhaald?
Of vind je die reden te mager en vraag je daarom om meer?
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
dinsdag 12 augustus 2008 om 16:03
Wanneer iemand mij vertelt een ander de kans op een (beter) leven te misgunnen op basis van een niet nader te duiden 'gevoel' en het niet nodig acht erachter te komen waar dat gevoel vandaan komt, duidt dat voor mij op een bepaalde mate van 'zweverigheid'. Zeker wanneer die persoon aangeeft graag op basis van 'gevoel' de koers te bepalen, zonder zich er verder in te verdiepen.
Ik beweer niet dat ik jouw gedachtengang 'onnodig' vind, maar wel 'onnodig egoistisch'. Daar zit een subtiel verschil tussen.
Jij vertelt in eerste instantie dat je het systeem van orgaandonatie na je dood beschouwt als 'ethisch onacceptabel' en 'fout' op basis van een niet nader te duiden gevoel.
Vervolgens vraag ik jou waar dit gevoel dan vandaan komt, waarop jij antwoordt dat je dat niet weet, maar wel van dat gevoel wilt uitgaan.
Daarop vraag ik of je dan helemaal niet nieuwsgierig bent naar de reden voor die sterke gevoelens, waarop je nu met bovenstaande quote antwoordt.
Laatste poging:
Ik weet dat je puur gevoelsmatig een sterke afkeer hebt van het systeem van orgaandonatie na je dood. Maar ik vraag me af of en waarom je totaal niet geinteresseerd lijkt in de reden voor die sterke gevoelens van afkeer.
dinsdag 12 augustus 2008 om 18:13
Maar die reden is dan dus toch het onethisch en fout vinden?
Ik heb hier al behoorlijk toegelicht waarom ik het onethisch en fout vind, als je dit niet genoeg vindt, dus je kunt het nalezen.
Ik heb niet zo'n zin om dat allemaal te gaan herhalen, vooral niet omdat ik na het te hebben uitgelegd vervolgens de kritiek te krijgen dat het niet goed is om deze gevoelens te rationaliseren. Want dan zou het lijken of er weloverwogen argumenten achter mijn standpunt zouden zitten.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
dinsdag 12 augustus 2008 om 19:07
Ik stel je dan nogmaals dezelfde vraag:
Vind je het dan wel ethisch om een lichaam te verbranden? of onder de grond te stoppen? En een orgaan eruit nemen bij leven, is dat dan wel ethisch?
Ik begrijp echt niet waarom je snijden in een dood lichaam oneerbiedig vindt (aldus je 1e post) en het verbranden of laten wegrotten van een dood lichaam niet.
En hoe denk je dan over autopsie in zijn algemeen eigenlijk? Bijv. om de doodsoorzaak vast te stellen?
En snijden in een levend lichaam mag wel?
Vind je het dan wel ethisch om een lichaam te verbranden? of onder de grond te stoppen? En een orgaan eruit nemen bij leven, is dat dan wel ethisch?
Ik begrijp echt niet waarom je snijden in een dood lichaam oneerbiedig vindt (aldus je 1e post) en het verbranden of laten wegrotten van een dood lichaam niet.
En hoe denk je dan over autopsie in zijn algemeen eigenlijk? Bijv. om de doodsoorzaak vast te stellen?
En snijden in een levend lichaam mag wel?
dinsdag 12 augustus 2008 om 19:13
Deze discussie blijft maar aan de gang. Shame on me, ben nog steeds niet omgepraat om donor te worden. De enige aan wie ik een orgaan zou willen afstaan zijn mijn gezinsleden. Ik wil ook geen orgaan ontvangen van iemand anders.
Het erge aan sommige reacties hier vind ik dat mensen menen anderen te kunnen dwingen om wel donor te zijn of ze ernstige te veroordelen omdat ze het niet zijn. Alsof je God zelf bent en het recht hebt om over leven en dood en het lichaam van een ander te beslissen.
Het erge aan sommige reacties hier vind ik dat mensen menen anderen te kunnen dwingen om wel donor te zijn of ze ernstige te veroordelen omdat ze het niet zijn. Alsof je God zelf bent en het recht hebt om over leven en dood en het lichaam van een ander te beslissen.
dinsdag 12 augustus 2008 om 20:03
Al deze aspecten zijn hier allemaal al zeer uitgebreid aan de orde gekomen. Ik heb nu niet zo'n zin om het nog eens over te gaan doen. Geldt ook voor anderen - zeker voor degenen die in deze discussie al een tijdje meelopen - die nu nog eens om toelichting vragen.
Het onderwerp is in meer dan 30 bladzijden onderhand behoorlijk uitgekauwd. Jammer is wel dat we daarbij soms (volgens mij) vreselijk langs elkaar heen praatten en elkaar niet goed begrepen, maar ook daar hebben we het al eens over gehad.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
dinsdag 12 augustus 2008 om 20:09
Tonkje, volgens mij stelde ik je toch een heel duidelijke en eenvoudige vraag. Maar goed, je moet zelf weten of je hem wil beantwoorden of niet. In het kader van 'langs elkaar heen praten', waar je het net tegen Liv over hebt, kan ik mij in ieder geval wel voorstellen hoe dat ongeveer gegaan moet zijn. Ik vind het wel jammer, want ik ben oprecht geinteresseerd in je motieven of diepere gevoelens die schuilen achter zo'n afkeer van het hele idee van orgaandonatie.
dinsdag 12 augustus 2008 om 20:26
dinsdag 12 augustus 2008 om 20:39
Nou, Tonkje, daar spreken de motieven niet duidelijk uit hoor. Maar eigenlijk hoeft dat ook niet (hoewel ik ook daarin geinteresseerd ben). Soms kan je een gevoel niet nader verklaren. Ik -jaja als getransplanteerde- vind namelijk dat als je er echt zo'n naar gevoel bij hebt, dat reden genoeg is om geen donor te worden. Wel heel jammer, maar ja. Het is het allerbelangrijkste dat mensen een beslissing nemen. Ik heb respect voor ieders keuze.
dinsdag 12 augustus 2008 om 20:44
Ik weet niet of ik 'iets nieuws' vroeg. Ik weet alleen dat dezelfde onverklaarbare halsstarrige houding, die wordt toegepast op het orgaandonatie verhaal, ook wordt ingezet bij het vreemde weigeren een eenvoudig antwoord op een eenvoudige vraag te geven.
Dank je, maar ik voel er niet zoveel voor om een hele berg bladzijden door te worstelen in de hoop ergens een antwoord van je te vinden, dat kennelijk niet bestaat of te moeilijk is in een paar regels te geven. En nu je zo duidelijk hebt aangegeven dat men jou niet serieus hoeft te nemen in deze discussie, verdwijnt de nieuwsgierigheid van mij kant ook zienderogen.
En dat is best jammer, gezien het feit dat je zelf deze discussie bent gestart. Ik hoop dat je nooit in een situatie terecht zal komen, waarin je een orgaantransplantatie nodig zal hebben en je dierbaren om je heen je smeken het te doen omdat ze je niet kwijt willen en jij zal moeten antwoorden: "Nee, ik doe het niet. Vraag me niet waarom, maar mijn gevoel zegt me dat het 'oneerbiedig' is."
dinsdag 12 augustus 2008 om 20:45
Zo blijft het cirkeltje wel rond:
1. je vindt iets onethisch en fout,
2. dat vind je op basis van gevoelens, die je niet nader duidt
3. je weet niet waar die gevoelens vandaan komen
4. je wilt wel van deze gevoelens uitgaan
5. je bent niet benieuwd naar die gevoelens van afkeer
6. omdat je het onetisch en fout vindt....
7. op basis van niet nader te duiden gevoelens van afkeer
8. waarvan je niet weet waar ze vandaan komen
9. maar waar je wel vanuit wilt gaan
10.................
Al zet Compli 10 potten thee en komen er nog 32 bladzijden bij; dit gaat echt niet duidelijker worden.
Wonderen bestaan niet, Meds. Maar ik bewonder je optimisme
1. je vindt iets onethisch en fout,
2. dat vind je op basis van gevoelens, die je niet nader duidt
3. je weet niet waar die gevoelens vandaan komen
4. je wilt wel van deze gevoelens uitgaan
5. je bent niet benieuwd naar die gevoelens van afkeer
6. omdat je het onetisch en fout vindt....
7. op basis van niet nader te duiden gevoelens van afkeer
8. waarvan je niet weet waar ze vandaan komen
9. maar waar je wel vanuit wilt gaan
10.................
Al zet Compli 10 potten thee en komen er nog 32 bladzijden bij; dit gaat echt niet duidelijker worden.
Wonderen bestaan niet, Meds. Maar ik bewonder je optimisme
dinsdag 12 augustus 2008 om 21:51
Het lijkt mij logisch een topic in ieder geval globaal door te lezen voordat je je in de discussie stort. Tonkje heeft al tig keer op deze vragen geantwoord. Ik kan me voorstellen dat ze dat zat is, mede gezien de reacties van anderen. Jammer voor jou, want ik geloof wel dat jij open minded bent ingestapt.
Wat een rotopmerking zeg! Als je zoals Tonkje heel sterke gevoelens tegen orgaandonatie hebt, mag ik hopen dta je dierbaren, ondanks dat ze je niet willen missen, hier meer begrip voor kunnen opbrengen dan de meeste forummers.
Wees blij!
dinsdag 12 augustus 2008 om 22:33
Globaal had ik het ook wel bekeken, maar ik ben nergens een helder antwoord op mijn eenvoudige vraag tegengekomen. Vandaar die poging om het alsnog te krijgen.
Een rotopmerking??? Volgens mij was het een rotopmerking geweest als ik haar dat juist wel had toegewenst.
Bovendien praat ik hier wel degelijk over een situatie waarin men zou kunnen belanden als zo'n tragisch noodlot zou toeslaan. Stel dat ik 'gevoelsmatig' ernstig tegen orgaandonatie zou zijn en het mij zou overkomen, dan zou ik de belangrijkste vraag in het leven van mijn vrouw en zoontje, het "maar waarom dan in vredesnaam niet, pa?", alleen kunnen beantwoorden met de woorden: "Ik weet het ook niet, het is een soort gevoel dat het onethisch is." Als mijn eigen vader of moeder zoiets zou overkomen en ik een dergelijk antwoord zou krijgen, zou ik weliswaar mijn best doen hun wens te respecteren, maar het nooit begrijpen en me behoorlijk in de steek gelaten voelen.
dinsdag 12 augustus 2008 om 22:44
Ik krijg nu toch een beetje een stank voor dank gevoel.
Doe je 32 pagina's volop je best om op alle vragen zo duidelijk mogelijk antwoord te geven, is het nog niet goed genoeg...
Ik heb het gevoel (oei!) dat we zo echt niet verder komen. En dat het echt geen zin heeft als ik dingen nog eens ga uitleggen.
In tegendeel, krijg ik nog een keer over me heen dat het hersenloos gekwezel is dat nergens op slaat. Daar heb ik het nu wel een beetje mee gehad. Goh, hoe zou dat toch komen na 32 bladzijden?
Doe je 32 pagina's volop je best om op alle vragen zo duidelijk mogelijk antwoord te geven, is het nog niet goed genoeg...
Ik heb het gevoel (oei!) dat we zo echt niet verder komen. En dat het echt geen zin heeft als ik dingen nog eens ga uitleggen.
In tegendeel, krijg ik nog een keer over me heen dat het hersenloos gekwezel is dat nergens op slaat. Daar heb ik het nu wel een beetje mee gehad. Goh, hoe zou dat toch komen na 32 bladzijden?
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
dinsdag 12 augustus 2008 om 23:07
Laat ik nou toch de indruk hebben dat haar dat eigenlijk wle degelijk toewenste (en dat je sarcastisch was)
Ja, jij zou je in de steek gelaten voelen, maar de familie van Tonkje denkt daar misschien heel anders over. Dat kan je niet beoordelen. Iedereen kiest op zijn eigen manier en jij doet nu net alsof Tonkje de enige debiel is, die geen orgaandonatie wil en of het sowieso debiel is om dat af te wijzen op grond van sterke gevoelens. Dáár ageer ik dus tegen.
Wees blij!
woensdag 13 augustus 2008 om 00:12
Beetje flauw om te verwijzen naar 32 pagina's. Compli stelt een heldere vraag waar een helder antwoord op te geven valt. Maar blijkbaar wil je dat niet. En dat heb je 32 pagina's lang niet gedaan. Je zegt alleen dat je gevoelens van afkeer hebt, maar waar dat op gebaseerd is blijkt onbeantwoord. Het blijft zo oppervlakkig rondzingen en het komt op mij kinderlijk over "Nee, het is zo, omdat ik het zo voel, lekker puh"
En dan komt ik gelijk op de vraag die jij stelde of ik echt vind dat alleen op je gevoel afgaan kinderlijk is. Ja dat is het. Bij een volwassene zullen emoties ook een rol spelen maar andere afwegingen zijn minstens zo belangrijk zij het niet belangrijker.
Zo kan een kind in zijn egoisme weigeren te eten omdat hij boos is. Een volwassene zal inzien dat hem dat op lange termijn niks zal opleveren. Een kind durft niet in de kast te kijken omdat ie bang is dat er een monster zit. Een volwassene kan die angst ook hebben maar zal zich realiseren dat die kans uitermate klein is en zich verder daar niet door laten leiden.
En dan komt ik gelijk op de vraag die jij stelde of ik echt vind dat alleen op je gevoel afgaan kinderlijk is. Ja dat is het. Bij een volwassene zullen emoties ook een rol spelen maar andere afwegingen zijn minstens zo belangrijk zij het niet belangrijker.
Zo kan een kind in zijn egoisme weigeren te eten omdat hij boos is. Een volwassene zal inzien dat hem dat op lange termijn niks zal opleveren. Een kind durft niet in de kast te kijken omdat ie bang is dat er een monster zit. Een volwassene kan die angst ook hebben maar zal zich realiseren dat die kans uitermate klein is en zich verder daar niet door laten leiden.
woensdag 13 augustus 2008 om 00:24
Oh. Mevrouw 'kreeg die indruk'. Nou, die indruk was dan verkeerd. En dus was je nogal snel en zat je er volledig naast met je verwijt van een 'rotopmerking'.
Als je daadwerkelijk had gelezen, had je kunnen zien dat ik een doodeenvoudige vraag -- in volkomen normale bewoordingen -- stelde en daar domweg geen antwoord op kreeg. Had Tonkje mij een normaal antwoord gegeven, dan had ik misschien wel veel meer inzicht gekregen in haar beweegredenen. Dat mocht niet het geval zijn. Hoe jij daar de conclusie aan verbindt dat ik haar 'debiel' vind, is mij een raadsel. Ik vind overigens haar onwil om even kort aan te geven waarom zij niet wil weten waar haar sterke gevoelens vandaan komen wel een beetje vreemd.
woensdag 13 augustus 2008 om 00:25
Tonkje, ik geloof er eerlijk gezegd niets van dat jij, wanneer je enige kans om te overleven het ontvangen van een orgaandonor is, zal zeggen: "Nee hoor, dat voelt niet goed, het voelt beter om (zeer) binnenkort dood te gaan." Maar misschien ben jij een van de weinige mensen op deze aardbol die (weinig tot )geen overlevingsdrang hebben.
woensdag 13 augustus 2008 om 00:28
Ik vind het een lastige discussie en zal proberen mijn gedachter erover onder woorden te brengen.
Ik ben geen orgaandonor en ik ga dat ook niet worden. Ik wil ook niet gereanimeerd worden. Mijn opvatting over het leven is sinds enige jaren geworden tot: het leven dient geen enkel doel! Maar.... mocht ik onverhoopt ernstig ziek worden, wil ik wel zo mogelijk medisch behandeld worden. Nee, ik wil geen organen van iemand anders. Maar medicamenten zijn ok als mijn probleem daarmee opgelost kan worden.
Ik wil ook geen reanimatie en wil het ook niet kunnen doen. Als het hart stopt, is het blijkbaar tijd om te gaan....
Mijn oudste dochter heeft besloten dat zij wel orgaandonor is. Zij valt nog onder onze verantwoordelijkheid. Mocht het zich voordoen dat zij komt te overlijden en haar organen gebruikt kunnen worden, dan zullen wij haar wens respecteren en haar organen ter beschikking stellen.
Het zelfbeschikkingsrecht van mensen is een groot goed! Ik zal ieders keus respecteren en verwacht ook dat men mijn keus respecteert.
Niet altijd valt alles te beredeneren. Gevoel blijft een belangrijke factor.
Ik ben geen orgaandonor en ik ga dat ook niet worden. Ik wil ook niet gereanimeerd worden. Mijn opvatting over het leven is sinds enige jaren geworden tot: het leven dient geen enkel doel! Maar.... mocht ik onverhoopt ernstig ziek worden, wil ik wel zo mogelijk medisch behandeld worden. Nee, ik wil geen organen van iemand anders. Maar medicamenten zijn ok als mijn probleem daarmee opgelost kan worden.
Ik wil ook geen reanimatie en wil het ook niet kunnen doen. Als het hart stopt, is het blijkbaar tijd om te gaan....
Mijn oudste dochter heeft besloten dat zij wel orgaandonor is. Zij valt nog onder onze verantwoordelijkheid. Mocht het zich voordoen dat zij komt te overlijden en haar organen gebruikt kunnen worden, dan zullen wij haar wens respecteren en haar organen ter beschikking stellen.
Het zelfbeschikkingsrecht van mensen is een groot goed! Ik zal ieders keus respecteren en verwacht ook dat men mijn keus respecteert.
Niet altijd valt alles te beredeneren. Gevoel blijft een belangrijke factor.
woensdag 13 augustus 2008 om 00:30
Als jij feitelijk weinig meer beweert dan 'het voelt niet goed', weigert te vertellen waarom je geen interesse hebt om na te gaan waar je sterke anti-orgaandonatiegevoelens vandaan komen en die houding vervolgens omschrijft als 'volop je best doen een zo duidelijk mogelijk antwoord te geven', geloof ik dat we het er in ieder geval over eens kunnen zijn dat we wat jouw beweegredenen betreft niet verder komen.
