Actueel
alle pijlers
geen donor = asociaal?
zaterdag 14 juni 2008 om 18:16
Onderhand krijg ik het gevoel een vreselijk asociaal iemand te zijn, haast crimineel misschien zelfs, want ik heb er zeer bewust en weloverwogen voor gekozen om geen donor te zijn.
Terwijl er van alle kanten tegen je wordt gezegd dat toch vooral te zijn. Het kabinet heeft zelfs een 'diepe voorkeur' voor orgaandonatie.
Ik wil graag gewoon doodgaan als mijn tijd gekomen is en niet volkomen onnatuurlijk nog min of meer in leven gehouden worden, zodat ze bruikbare organen uit mijn lijf kunnen halen, om daarna pas en niet meer helemaal intact echt te sterven. Dat staat me vreselijk tegen.
Maar ook als je wel eerst gewoon 100% kunt sterven, lijkt het mij niets. Het is/was mijn lijf en daar direct in gaan snijden en weghalen na overlijden vind ik nogal oneerbiedig.
Dus nee, ik ben geen donor. Maar misschien wel asociaal?
Terwijl er van alle kanten tegen je wordt gezegd dat toch vooral te zijn. Het kabinet heeft zelfs een 'diepe voorkeur' voor orgaandonatie.
Ik wil graag gewoon doodgaan als mijn tijd gekomen is en niet volkomen onnatuurlijk nog min of meer in leven gehouden worden, zodat ze bruikbare organen uit mijn lijf kunnen halen, om daarna pas en niet meer helemaal intact echt te sterven. Dat staat me vreselijk tegen.
Maar ook als je wel eerst gewoon 100% kunt sterven, lijkt het mij niets. Het is/was mijn lijf en daar direct in gaan snijden en weghalen na overlijden vind ik nogal oneerbiedig.
Dus nee, ik ben geen donor. Maar misschien wel asociaal?
tonkje wijzigde dit bericht op 14-06-2008 18:18
Reden: typefoutje
Reden: typefoutje
% gewijzigd
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
dinsdag 16 december 2008 om 22:40
ik vind dat het daar wel om gaat, men zei hier al dat je na het ontvangen van een orgaan vaak geen eens meer donor kunt zijn dus daar ga je dan met je registratie. Wel ontvangen en dan blijk je dus helemaal niet terug te geven.
Er gaan ook genoeg mensen dood waar ze geen organen meer van kunnen gebruiken, ondanks een registratie. Ze hadden wel recht bij leven op een orgaan omdat ze zich hadden geregistreerd.
Pas na iemand dood als er niets gedaan is als er niemand toestemming geeft zou je hooguit kunnen oordelen, tot die tijd blijft het een moment waarop je zo iets beslist, en vind ik niet dat haasten een goede zaak is, je moet er achter staan, je moet er uit zijn.
Ik vind dat je niet kunt wijzen voor dat dit daadwerkelijk aan de hand is, ik vind niet dat we op dergelijke manier mogen selecteren, reden gaf ik al en daar zou ik ook zo over denken als ik wel me zou opgeven als donor. En iemand die bij leven veel heeft gedaan voor zijn medemens is voor mij geen egoist en heeft net zo veel recht.
Ik heb mijn punt wel genoeg gemaakt. Ik ga hier niet andere overtuigen van mijn ideeen, ik wil ze hooguit uiten.
Er gaan ook genoeg mensen dood waar ze geen organen meer van kunnen gebruiken, ondanks een registratie. Ze hadden wel recht bij leven op een orgaan omdat ze zich hadden geregistreerd.
Pas na iemand dood als er niets gedaan is als er niemand toestemming geeft zou je hooguit kunnen oordelen, tot die tijd blijft het een moment waarop je zo iets beslist, en vind ik niet dat haasten een goede zaak is, je moet er achter staan, je moet er uit zijn.
Ik vind dat je niet kunt wijzen voor dat dit daadwerkelijk aan de hand is, ik vind niet dat we op dergelijke manier mogen selecteren, reden gaf ik al en daar zou ik ook zo over denken als ik wel me zou opgeven als donor. En iemand die bij leven veel heeft gedaan voor zijn medemens is voor mij geen egoist en heeft net zo veel recht.
Ik heb mijn punt wel genoeg gemaakt. Ik ga hier niet andere overtuigen van mijn ideeen, ik wil ze hooguit uiten.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 16 december 2008 om 23:10
quote:doddie schreef op 16 december 2008 @ 22:40:
ik vind dat het daar wel om gaat, men zei hier al dat je na het ontvangen van een orgaan vaak geen eens meer donor kunt zijn dus daar ga je dan met je registratie. Wel ontvangen en dan blijk je dus helemaal niet terug te geven.
Ik voel me geroepen dit even te nuanceren. 'men zei hier al dat je na het ontvangen van een orgaan vaak geen eens meer donor kunt zijn'; hier worden mijn woorden uit het verband gerukt. Ik heb eerder vandaag hierover geschreven dat mensen die getransplanteerd zijn door de medicijnen die ze levenslang moeten slikken zich misschien helemaal niet meer als donor beschikbaar kunnen stellen. Ik weet dat niet zeker, ben geen arts, maar het zou kunnen.quote:doddie schreef op 16 december 2008 @ 22:40:Wel ontvangen en dan blijk je dus helemaal niet terug te geven.Dat zal in de meeste gevallen zo zijn, bij alle geregistreerde donoren. Het is nu eenmaal zo dat je organen alleen uitgenomen kunnen worden wanneer je op een intensive care afdeling van een ziekenhuis overlijdt, omdat dan meteen de juiste maatregelen kunnen worden genomen om je weefsels zo goed mogelijk uit te nemen. Dus de meeste geregistreerde donoren zullen nooit 'geven'.
Aan de andere kant: met de organen van één donor kan een aantal mensenlevens worden gered: het hart, de longen, de nieren, de lever, al die organen kunnen naar verschillende patienten gaan dus er kunnen zo maar 6 levens worden gered.
ik vind dat het daar wel om gaat, men zei hier al dat je na het ontvangen van een orgaan vaak geen eens meer donor kunt zijn dus daar ga je dan met je registratie. Wel ontvangen en dan blijk je dus helemaal niet terug te geven.
Ik voel me geroepen dit even te nuanceren. 'men zei hier al dat je na het ontvangen van een orgaan vaak geen eens meer donor kunt zijn'; hier worden mijn woorden uit het verband gerukt. Ik heb eerder vandaag hierover geschreven dat mensen die getransplanteerd zijn door de medicijnen die ze levenslang moeten slikken zich misschien helemaal niet meer als donor beschikbaar kunnen stellen. Ik weet dat niet zeker, ben geen arts, maar het zou kunnen.quote:doddie schreef op 16 december 2008 @ 22:40:Wel ontvangen en dan blijk je dus helemaal niet terug te geven.Dat zal in de meeste gevallen zo zijn, bij alle geregistreerde donoren. Het is nu eenmaal zo dat je organen alleen uitgenomen kunnen worden wanneer je op een intensive care afdeling van een ziekenhuis overlijdt, omdat dan meteen de juiste maatregelen kunnen worden genomen om je weefsels zo goed mogelijk uit te nemen. Dus de meeste geregistreerde donoren zullen nooit 'geven'.
Aan de andere kant: met de organen van één donor kan een aantal mensenlevens worden gered: het hart, de longen, de nieren, de lever, al die organen kunnen naar verschillende patienten gaan dus er kunnen zo maar 6 levens worden gered.
woensdag 17 december 2008 om 01:31
quote:doddie schreef op 16 december 2008 @ 22:40:
ik vind dat het daar wel om gaat, men zei hier al dat je na het ontvangen van een orgaan vaak geen eens meer donor kunt zijn dus daar ga je dan met je registratie. Wel ontvangen en dan blijk je dus helemaal niet terug te geven.
Wat heeft dit er nou weer mee te maken? Het gaat om het principe dat je wat voor een ander kan doen als je er zelf niks meer aan hebt. Waarom zou je je spaargeld met je meenemen het graf in als je je kind of je beste vriend daar blij mee kan maken na je dood? Of denk je nu werkelijk dat die paar duizend euro nog van pas kunnen komen als je tjsakka ineens ontwaakt in een hiernamaals? Mits dit een legitiem betaalmiddel is uiteraard.
Er gaan ook genoeg mensen dood waar ze geen organen meer van kunnen gebruiken, ondanks een registratie. Ze hadden wel recht bij leven op een orgaan omdat ze zich hadden geregistreerd.
?
Pas na iemand dood als er niets gedaan is als er niemand toestemming geeft zou je hooguit kunnen oordelen, tot die tijd blijft het een moment waarop je zo iets beslist, en vind ik niet dat haasten een goede zaak is, je moet er achter staan, je moet er uit zijn.
Waar moet je dan precies uit zijn? Of je je organen nog nodig hebt als je dood bent? Waar moet je dan achter staan? Dat het leven van een ander gered wordt? Maak eens simpel een lijstje met pro en contra, nee weet je wat, dat doe ik voor je.
Pro
Ik heb mijn organen niet meer nodig.
Mijn hart kan iemands leven redden
Mijn lever kan twee mensen het leven redden
Mijn alveesklier kan 1 mens het leven redden
Mijn nieren kunnen twee mensen het leven redden danwel zeer vergemakkelijken
Mijn darmen kunnen iemands leven redden
Mijn hartkleppen kunnen maximaal 4 mensen het leven redden
Mijn huid kan iemands leven redden dan wel veraangenamen
Mijn hoornvliezen kan maximaal 2 mensen het leven veraangenamen
Mijn longen kunnen twee mensen het leven redden
Contra
Ik ga niet meer ongeschonden naar mijn eigen crematie
Ik vind dat je niet kunt wijzen voor dat dit daadwerkelijk aan de hand is, ik vind niet dat we op dergelijke manier mogen selecteren, reden gaf ik al en daar zou ik ook zo over denken als ik wel me zou opgeven als donor. En iemand die bij leven veel heeft gedaan voor zijn medemens is voor mij geen egoist en heeft net zo veel recht.
Recht op een orgaan? Maar waarom zou dit sociale medemens iets waar hij zelf niks meer aan heeft niet willen afstaan aan een ander? En vindt dit "sociale mens" het vanzelfsprekend dat een ander dat wel voor hem/haar doet?
Ik heb mijn punt wel genoeg gemaakt. Ik ga hier niet andere overtuigen van mijn ideeen, ik wil ze hooguit uiten.
ik vind dat het daar wel om gaat, men zei hier al dat je na het ontvangen van een orgaan vaak geen eens meer donor kunt zijn dus daar ga je dan met je registratie. Wel ontvangen en dan blijk je dus helemaal niet terug te geven.
Wat heeft dit er nou weer mee te maken? Het gaat om het principe dat je wat voor een ander kan doen als je er zelf niks meer aan hebt. Waarom zou je je spaargeld met je meenemen het graf in als je je kind of je beste vriend daar blij mee kan maken na je dood? Of denk je nu werkelijk dat die paar duizend euro nog van pas kunnen komen als je tjsakka ineens ontwaakt in een hiernamaals? Mits dit een legitiem betaalmiddel is uiteraard.
Er gaan ook genoeg mensen dood waar ze geen organen meer van kunnen gebruiken, ondanks een registratie. Ze hadden wel recht bij leven op een orgaan omdat ze zich hadden geregistreerd.
?
Pas na iemand dood als er niets gedaan is als er niemand toestemming geeft zou je hooguit kunnen oordelen, tot die tijd blijft het een moment waarop je zo iets beslist, en vind ik niet dat haasten een goede zaak is, je moet er achter staan, je moet er uit zijn.
Waar moet je dan precies uit zijn? Of je je organen nog nodig hebt als je dood bent? Waar moet je dan achter staan? Dat het leven van een ander gered wordt? Maak eens simpel een lijstje met pro en contra, nee weet je wat, dat doe ik voor je.
Pro
Ik heb mijn organen niet meer nodig.
Mijn hart kan iemands leven redden
Mijn lever kan twee mensen het leven redden
Mijn alveesklier kan 1 mens het leven redden
Mijn nieren kunnen twee mensen het leven redden danwel zeer vergemakkelijken
Mijn darmen kunnen iemands leven redden
Mijn hartkleppen kunnen maximaal 4 mensen het leven redden
Mijn huid kan iemands leven redden dan wel veraangenamen
Mijn hoornvliezen kan maximaal 2 mensen het leven veraangenamen
Mijn longen kunnen twee mensen het leven redden
Contra
Ik ga niet meer ongeschonden naar mijn eigen crematie
Ik vind dat je niet kunt wijzen voor dat dit daadwerkelijk aan de hand is, ik vind niet dat we op dergelijke manier mogen selecteren, reden gaf ik al en daar zou ik ook zo over denken als ik wel me zou opgeven als donor. En iemand die bij leven veel heeft gedaan voor zijn medemens is voor mij geen egoist en heeft net zo veel recht.
Recht op een orgaan? Maar waarom zou dit sociale medemens iets waar hij zelf niks meer aan heeft niet willen afstaan aan een ander? En vindt dit "sociale mens" het vanzelfsprekend dat een ander dat wel voor hem/haar doet?
Ik heb mijn punt wel genoeg gemaakt. Ik ga hier niet andere overtuigen van mijn ideeen, ik wil ze hooguit uiten.
woensdag 17 december 2008 om 01:33
quote:Joyce48 schreef op 16 december 2008 @ 23:10:
[...]
Ik voel me geroepen dit even te nuanceren. 'men zei hier al dat je na het ontvangen van een orgaan vaak geen eens meer donor kunt zijn'; hier worden mijn woorden uit het verband gerukt. Ik heb eerder vandaag hierover geschreven dat mensen die getransplanteerd zijn door de medicijnen die ze levenslang moeten slikken zich misschien helemaal niet meer als donor beschikbaar kunnen stellen. Ik weet dat niet zeker, ben geen arts, maar het zou kunnen.
Klopt maar dat is toch geen legitiem argument om als je gezond bent je niet te laten registreren als donor?
[...]
Dat zal in de meeste gevallen zo zijn, bij alle geregistreerde donoren. Het is nu eenmaal zo dat je organen alleen uitgenomen kunnen worden wanneer je op een intensive care afdeling van een ziekenhuis overlijdt, omdat dan meteen de juiste maatregelen kunnen worden genomen om je weefsels zo goed mogelijk uit te nemen. Dus de meeste geregistreerde donoren zullen nooit 'geven'.
Aan de andere kant: met de organen van één donor kan een aantal mensenlevens worden gered: het hart, de longen, de nieren, de lever, al die organen kunnen naar verschillende patienten gaan dus er kunnen zo maar 6 levens worden gered.
[...]
Ik voel me geroepen dit even te nuanceren. 'men zei hier al dat je na het ontvangen van een orgaan vaak geen eens meer donor kunt zijn'; hier worden mijn woorden uit het verband gerukt. Ik heb eerder vandaag hierover geschreven dat mensen die getransplanteerd zijn door de medicijnen die ze levenslang moeten slikken zich misschien helemaal niet meer als donor beschikbaar kunnen stellen. Ik weet dat niet zeker, ben geen arts, maar het zou kunnen.
Klopt maar dat is toch geen legitiem argument om als je gezond bent je niet te laten registreren als donor?
[...]
Dat zal in de meeste gevallen zo zijn, bij alle geregistreerde donoren. Het is nu eenmaal zo dat je organen alleen uitgenomen kunnen worden wanneer je op een intensive care afdeling van een ziekenhuis overlijdt, omdat dan meteen de juiste maatregelen kunnen worden genomen om je weefsels zo goed mogelijk uit te nemen. Dus de meeste geregistreerde donoren zullen nooit 'geven'.
Aan de andere kant: met de organen van één donor kan een aantal mensenlevens worden gered: het hart, de longen, de nieren, de lever, al die organen kunnen naar verschillende patienten gaan dus er kunnen zo maar 6 levens worden gered.
woensdag 17 december 2008 om 01:34
woensdag 17 december 2008 om 08:18
quote:Liv schreef op 16 december 2008 @ 22:01:
[...]
Das makkelijk lullen als je zelf geen orgaan nodig hebt.........
Niet alle sterfgevallen zijn 'op te lossen' met een nieuw orgaan.
Van leven ga je dood, klaar. Dat weet ik jammer genoeg maar al te goed. Ik weet ook dat er soms niks anders op zit dan dat te accepteren, hoe zwaar dat ook is.
Ik heb een aantal grenzen, orgaandonatie is voor mij over die grens.
[...]
Das makkelijk lullen als je zelf geen orgaan nodig hebt.........
Niet alle sterfgevallen zijn 'op te lossen' met een nieuw orgaan.
Van leven ga je dood, klaar. Dat weet ik jammer genoeg maar al te goed. Ik weet ook dat er soms niks anders op zit dan dat te accepteren, hoe zwaar dat ook is.
Ik heb een aantal grenzen, orgaandonatie is voor mij over die grens.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 17 december 2008 om 08:59
quote:HoiPippiLangkous schreef op 17 december 2008 @ 08:18:
[...]
Van leven ga je dood, klaar. Dat weet ik jammer genoeg maar al te goed. Ik weet ook dat er soms niks anders op zit dan dat te accepteren, hoe zwaar dat ook is.
Ik heb een aantal grenzen, orgaandonatie is voor mij over die grens.
Zeg je dat ook bij een kind van nog geen 10 met bijvoorbeeld de ziekte CF?
Ik vind dat er dan van leven nog nauwelijks sprake is geweest.
[...]
Van leven ga je dood, klaar. Dat weet ik jammer genoeg maar al te goed. Ik weet ook dat er soms niks anders op zit dan dat te accepteren, hoe zwaar dat ook is.
Ik heb een aantal grenzen, orgaandonatie is voor mij over die grens.
Zeg je dat ook bij een kind van nog geen 10 met bijvoorbeeld de ziekte CF?
Ik vind dat er dan van leven nog nauwelijks sprake is geweest.
woensdag 17 december 2008 om 09:19
quote:HoiPippiLangkous schreef op 17 december 2008 @ 08:18:
[...]
Niet alle sterfgevallen zijn 'op te lossen' met een nieuw orgaan.
Van leven ga je dood, klaar. Dat weet ik jammer genoeg maar al te goed. Ik weet ook dat er soms niks anders op zit dan dat te accepteren, hoe zwaar dat ook is.
Ik heb een aantal grenzen, orgaandonatie is voor mij over die grens.
Ieder heeft zijn eigen grenzen. En dat je van leven dood gaat, dat weten meer mensen dan jij alleen...........
Vind het ook nogal aanmatigend dat je zegt dat je soms maar moet accepteren: wie ben jij om dat voor een ander te bepalen?
[...]
Niet alle sterfgevallen zijn 'op te lossen' met een nieuw orgaan.
Van leven ga je dood, klaar. Dat weet ik jammer genoeg maar al te goed. Ik weet ook dat er soms niks anders op zit dan dat te accepteren, hoe zwaar dat ook is.
Ik heb een aantal grenzen, orgaandonatie is voor mij over die grens.
Ieder heeft zijn eigen grenzen. En dat je van leven dood gaat, dat weten meer mensen dan jij alleen...........
Vind het ook nogal aanmatigend dat je zegt dat je soms maar moet accepteren: wie ben jij om dat voor een ander te bepalen?
woensdag 17 december 2008 om 11:23
Emmenn, ja dat heb ik met heel veel verdriet en pijn gedacht bij een babytje van nog geen 8 maanden dat stierf aan een ziekte, bij een klein jochie dat verongelukte en in meer gevallen van kids en jonge mensen. Van leven ga je nu eenmaal dood, daar verander je niks aan hoe graag ik soms ook zou willen.
Liv, ik bepaal dat niet voor een ander. Waar staat dat? Ik zeg alleen maar dat ik weet dat er soms niks anders opzit dan te accepteren dat het zo is. Dat is heel wat anders dan met het mes op de keel zeggen dat je moet, zoals ik hier (soms tussen de regels door, soms heel expliciet) lees als het over donatie gaat.
De meeste pro-donoren zouden willen bepalen wat ik met mijn organen doe na mijn dood, is dat ook aanmatigend? Er zijn ook donoren die graag zouden willen bepalen wie wel en wie niet van hun organen gebruik mogen maken. Ook aanmatigend? Of is het alleen maar aanmatigend als het niet in jouw straatje past?
Liv, ik bepaal dat niet voor een ander. Waar staat dat? Ik zeg alleen maar dat ik weet dat er soms niks anders opzit dan te accepteren dat het zo is. Dat is heel wat anders dan met het mes op de keel zeggen dat je moet, zoals ik hier (soms tussen de regels door, soms heel expliciet) lees als het over donatie gaat.
De meeste pro-donoren zouden willen bepalen wat ik met mijn organen doe na mijn dood, is dat ook aanmatigend? Er zijn ook donoren die graag zouden willen bepalen wie wel en wie niet van hun organen gebruik mogen maken. Ook aanmatigend? Of is het alleen maar aanmatigend als het niet in jouw straatje past?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 17 december 2008 om 11:31
HPL, ik lees bij jou ook tussen de regels door dat jij vindt dat de dood bij het leven hoort en dat je (men) dat eigenlijk maar moet accepteren, maar dat zal ik dan wel verkeerd zien.
Ik lees trouwens iets heel anders: jij hebt het over mes op de keel, dat lees ik niet. Wel lees ik het maar moeilijk kunnen begrijpen waarom iemand wél wil ontvangen maar niet wil geven.....
Donoren die alles zouden willen bepalen kun je aanmatigend noemen, die zullen er vast zijn, maar daar schaar ik mezelf toch echt niet onder hoor.
Ik lees trouwens iets heel anders: jij hebt het over mes op de keel, dat lees ik niet. Wel lees ik het maar moeilijk kunnen begrijpen waarom iemand wél wil ontvangen maar niet wil geven.....
Donoren die alles zouden willen bepalen kun je aanmatigend noemen, die zullen er vast zijn, maar daar schaar ik mezelf toch echt niet onder hoor.
anoniem_54567 wijzigde dit bericht op 17-12-2008 11:52
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
woensdag 17 december 2008 om 11:56
Van mij moet niks. Alleen in sommige gevallen kun je niet anders dan te accepteren dat het zo is. Je kunt willen wat je wilt, als iemand een ongeneeslijke ziekte heeft dan gaat ie dood. Simpel. Kut en verdrietig en oneerlijk, maar het is niet anders. Als medicatie, opereren, donororgaan etc niet helpen dan ga je dood.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 17 december 2008 om 12:00
quote:HoiPippiLangkous schreef op 17 december 2008 @ 11:23:
Emmenn, ja dat heb ik met heel veel verdriet en pijn gedacht bij een babytje van nog geen 8 maanden dat stierf aan een ziekte, bij een klein jochie dat verongelukte en in meer gevallen van kids en jonge mensen. Van leven ga je nu eenmaal dood, daar verander je niks aan hoe graag ik soms ook zou willen.
Liv, ik bepaal dat niet voor een ander. Waar staat dat? Ik zeg alleen maar dat ik weet dat er soms niks anders opzit dan te accepteren dat het zo is. En dat is nu juist waar het om draait: wanneer de mogelijkheid er is om een ernstig ziek orgaan te vervangen door een gezond orgaan, dan hoeft de ziekte (en de dood) niet geaccepteerd te worden. De voorbeelden die je aanhaalde zijn waarschijnlijk niet relevant, omdat die kinderen niet gered konden worden.
Ik ken daarentegen een aantal mensen die met een donornier al tientallen jaren een normaal leven hebben kunnen leiden en gewoon moeder konden zijn voor hun kinderen.
En een voorbeeld van een man die door acute infecties van de ene op de andere dag zowel een nier- als een levertransplantatie moest ondergaan, en nu ook een normaal leven leidt, weer fulltime werkt, en waarschijnlijk nog tientallen jaren een vader voor zijn kinderen kan zijn.
Dat is niet 'alleen maar' levens redden, dat is hele gezinnen gelukkig maken, dat is mensen kwaliteit van leven teruggeven.
Ik zal niemand met het mes op de keel dwingen orgaandonor te worden; wat ik wel heel belangrijk vind is dat mensen er over nadenken omdat steeds weer blijkt dat mensen die keuze voor zich uitschuiven. Daarom is het zo jammer dat onze regering niet voor het 'Ja, tenzij' model heeft gekozen (terwijl ze dat dan wel weer heel makkelijk deden met het Elektronisch Patienten Dossier, wat aan alle kanten rammelt, wat zelfs door huisartsen wordt afgeraden .....). Als mensen geen orgaandonor willen worden, prima, dat is hun eigen keuze. Maar het is zo jammer dat nu nog steeds regelmatig goede organen verloren gaan omdat de patient er bij leven niet over heeft nagedacht en dus geen donorcodicil heeft getekend, waarna de familie bang is eventueel tegen de wens van de overledene in te gaan.
Laat iedereen er tenminste over nadenken, zich registreren, en de familieleden laten weten hoe hij/zij erover denkt. Een beetje anticiperen op een situatie waarvan je hoopt dat die nooit werkelijkheid wordt. Maar áls zich onverhoopt zo'n tragisch moment voordoet, kan het voor de nabestaanden een enorme troost zijn te weten dat de organen van hun man/vrouw/kind/moeder/vader doorleven in anderen, nog steeds nuttig zijn en misschien wel zes anderen het leven hebben gered, of tenminste die levens sterk hebben doen verbeteren.
Emmenn, ja dat heb ik met heel veel verdriet en pijn gedacht bij een babytje van nog geen 8 maanden dat stierf aan een ziekte, bij een klein jochie dat verongelukte en in meer gevallen van kids en jonge mensen. Van leven ga je nu eenmaal dood, daar verander je niks aan hoe graag ik soms ook zou willen.
Liv, ik bepaal dat niet voor een ander. Waar staat dat? Ik zeg alleen maar dat ik weet dat er soms niks anders opzit dan te accepteren dat het zo is. En dat is nu juist waar het om draait: wanneer de mogelijkheid er is om een ernstig ziek orgaan te vervangen door een gezond orgaan, dan hoeft de ziekte (en de dood) niet geaccepteerd te worden. De voorbeelden die je aanhaalde zijn waarschijnlijk niet relevant, omdat die kinderen niet gered konden worden.
Ik ken daarentegen een aantal mensen die met een donornier al tientallen jaren een normaal leven hebben kunnen leiden en gewoon moeder konden zijn voor hun kinderen.
En een voorbeeld van een man die door acute infecties van de ene op de andere dag zowel een nier- als een levertransplantatie moest ondergaan, en nu ook een normaal leven leidt, weer fulltime werkt, en waarschijnlijk nog tientallen jaren een vader voor zijn kinderen kan zijn.
Dat is niet 'alleen maar' levens redden, dat is hele gezinnen gelukkig maken, dat is mensen kwaliteit van leven teruggeven.
Ik zal niemand met het mes op de keel dwingen orgaandonor te worden; wat ik wel heel belangrijk vind is dat mensen er over nadenken omdat steeds weer blijkt dat mensen die keuze voor zich uitschuiven. Daarom is het zo jammer dat onze regering niet voor het 'Ja, tenzij' model heeft gekozen (terwijl ze dat dan wel weer heel makkelijk deden met het Elektronisch Patienten Dossier, wat aan alle kanten rammelt, wat zelfs door huisartsen wordt afgeraden .....). Als mensen geen orgaandonor willen worden, prima, dat is hun eigen keuze. Maar het is zo jammer dat nu nog steeds regelmatig goede organen verloren gaan omdat de patient er bij leven niet over heeft nagedacht en dus geen donorcodicil heeft getekend, waarna de familie bang is eventueel tegen de wens van de overledene in te gaan.
Laat iedereen er tenminste over nadenken, zich registreren, en de familieleden laten weten hoe hij/zij erover denkt. Een beetje anticiperen op een situatie waarvan je hoopt dat die nooit werkelijkheid wordt. Maar áls zich onverhoopt zo'n tragisch moment voordoet, kan het voor de nabestaanden een enorme troost zijn te weten dat de organen van hun man/vrouw/kind/moeder/vader doorleven in anderen, nog steeds nuttig zijn en misschien wel zes anderen het leven hebben gered, of tenminste die levens sterk hebben doen verbeteren.
woensdag 17 december 2008 om 12:01
quote:HoiPippiLangkous schreef op 17 december 2008 @ 11:56:
Van mij moet niks. Alleen in sommige gevallen kun je niet anders dan te accepteren dat het zo is. Je kunt willen wat je wilt, als iemand een ongeneeslijke ziekte heeft dan gaat ie dood. Simpel. Kut en verdrietig en oneerlijk, maar het is niet anders. Als medicatie, opereren, donororgaan etc niet helpen dan ga je dood.Nu haal je wel een donororgaan erbij. Ik dacht dat je hier tegen was en vond dat je het voor het hele donororganen verhaal al zou moeten accepteren dat je doodgaat.
Van mij moet niks. Alleen in sommige gevallen kun je niet anders dan te accepteren dat het zo is. Je kunt willen wat je wilt, als iemand een ongeneeslijke ziekte heeft dan gaat ie dood. Simpel. Kut en verdrietig en oneerlijk, maar het is niet anders. Als medicatie, opereren, donororgaan etc niet helpen dan ga je dood.Nu haal je wel een donororgaan erbij. Ik dacht dat je hier tegen was en vond dat je het voor het hele donororganen verhaal al zou moeten accepteren dat je doodgaat.
woensdag 17 december 2008 om 12:03
Ben ik helemaal met je eens. Maar vóór die tijd valt er nog een hele hoop te doen en te proberen. Oa een donororgaan accepteren van iemand die zo vriendelijk was dat papiertje in te vullen
Las trouwens afgelopen week een artikel in de esta (ja ja), over donorschap enzo. Best de moeite waard. Interviews met iemand die een orgaan had gekregen, iemand wiens man orgaandonor was en iemand (van 22) die op donorlongen aan het wachten was. Ook wat feiten en cijfers, oa dat er 1347 mensen op een wachtlijst staan en dat er per week 3 mensen overlijden die op zo'n lijst staan........
Edit: dit was re op HPL
Las trouwens afgelopen week een artikel in de esta (ja ja), over donorschap enzo. Best de moeite waard. Interviews met iemand die een orgaan had gekregen, iemand wiens man orgaandonor was en iemand (van 22) die op donorlongen aan het wachten was. Ook wat feiten en cijfers, oa dat er 1347 mensen op een wachtlijst staan en dat er per week 3 mensen overlijden die op zo'n lijst staan........
Edit: dit was re op HPL
woensdag 17 december 2008 om 12:10
Op dit moment staan er 10 mensen op de HU (high importance) lijst die een dubbelzijdige longtransplantatie nodig hebben.
HU kom je pas als je levensverwachting ongeveer minder dan 3 maanden is.
Het is toch een bizarre gedachte dat sowieso de helft van deze mensen er over een paar maanden niet meer is, door het tekort aan donoren.
Accepteer dat je doodgaat vind ik dan geen gepaste uitspraak.
HU kom je pas als je levensverwachting ongeveer minder dan 3 maanden is.
Het is toch een bizarre gedachte dat sowieso de helft van deze mensen er over een paar maanden niet meer is, door het tekort aan donoren.
Accepteer dat je doodgaat vind ik dan geen gepaste uitspraak.
woensdag 17 december 2008 om 15:14
quote:emmenn schreef op 17 december 2008 @ 12:10:
Op dit moment staan er 10 mensen op de HU (high importance) lijst die een dubbelzijdige longtransplantatie nodig hebben.
HU kom je pas als je levensverwachting ongeveer minder dan 3 maanden is.
Het is toch een bizarre gedachte dat sowieso de helft van deze mensen er over een paar maanden niet meer is, door het tekort aan donoren.
Accepteer dat je doodgaat vind ik dan geen gepaste uitspraak.In Nederland overleden in 2007 152 mensen die voor een orgaan op de wachtlijst stonden; nog eens 50 mensen werden van diezelfde wachtlijst gehaald, omdat ze er inmiddels te slecht aan toe waren om nog een transplantatie te kunnen ondergaan.
En dan accepteren dat deze mensen zonder noodzaak zijn overleden, omdat in Nederland nog steeds 7 miljoen mensen nog niet hun keuze voor wel of geen donorschap kenbaar hebben gemaakt? Omdat ze er niet over willen nadenken, omdat het teveel werk is even dat formuliertje in te vullen?
Dan heb ik het niet over de 1,5 miljoen volwassenen die 'neen' hebben ingevuld. Die hebben er tenminste over nagedacht en hebben kennelijk hun redenen om het niet te willen/durven/kunnen om wat voor reden dan ook. Ook al kan ik die redenen meestal niet begrijpen (die redenen worden óf gevoed door onwetendheid, óf door angst, óf door één of ander geloof), dan nog ben ik bereid daar respect voor te hebben. Maar er niet over nadenken, dat is je reinste kortzichtigheid, want mocht je zelf in de positie komen dat je een orgaan nodig hebt om in leven te blijven, of om je leven veel meer leefbaar te maken, dan mag je blij zijn dat anderen wél hebben nagedacht over hun keuze.
Op dit moment staan er 10 mensen op de HU (high importance) lijst die een dubbelzijdige longtransplantatie nodig hebben.
HU kom je pas als je levensverwachting ongeveer minder dan 3 maanden is.
Het is toch een bizarre gedachte dat sowieso de helft van deze mensen er over een paar maanden niet meer is, door het tekort aan donoren.
Accepteer dat je doodgaat vind ik dan geen gepaste uitspraak.In Nederland overleden in 2007 152 mensen die voor een orgaan op de wachtlijst stonden; nog eens 50 mensen werden van diezelfde wachtlijst gehaald, omdat ze er inmiddels te slecht aan toe waren om nog een transplantatie te kunnen ondergaan.
En dan accepteren dat deze mensen zonder noodzaak zijn overleden, omdat in Nederland nog steeds 7 miljoen mensen nog niet hun keuze voor wel of geen donorschap kenbaar hebben gemaakt? Omdat ze er niet over willen nadenken, omdat het teveel werk is even dat formuliertje in te vullen?
Dan heb ik het niet over de 1,5 miljoen volwassenen die 'neen' hebben ingevuld. Die hebben er tenminste over nagedacht en hebben kennelijk hun redenen om het niet te willen/durven/kunnen om wat voor reden dan ook. Ook al kan ik die redenen meestal niet begrijpen (die redenen worden óf gevoed door onwetendheid, óf door angst, óf door één of ander geloof), dan nog ben ik bereid daar respect voor te hebben. Maar er niet over nadenken, dat is je reinste kortzichtigheid, want mocht je zelf in de positie komen dat je een orgaan nodig hebt om in leven te blijven, of om je leven veel meer leefbaar te maken, dan mag je blij zijn dat anderen wél hebben nagedacht over hun keuze.
woensdag 17 december 2008 om 15:30
Liv, het ís toch zo? Dat is je enige zekerheid in je leven, dat je een keer doodgaat. En het is aan ieder individu om (voor zover mogelijk) zijn eigen grens te bepalen.
De één weet bij voorbaat dat hij een donororgaan wil, de ander wil het pertinent niet, de volgende heeft zeer grote twijfels.
Ik heb 'm uit dit liedje:
Als je fruit eet krijg je wormen, van veel wassen word je kaal
En als straks de bom zal vallen, nou dan gaan we allemaal
Katteharen zijn vergiftigd, geef geen zoentjes aan een hond
Keer nooit je rug toe aan een homo want dan zit 'ie aan je kont
Negers zijn heel vaak gevaarlijk met een mes of een pistool
En kijk ook maar uit voor joden ook al spelen ze mooi viool
refren':
En dat is allemaal angst, allemaal angst
De allergrootste schreeuwers, zijn dikwijls 't bangst
En als er ooit iets gebeurd nou dan moet 't zo wezen
Wie 't meeste angst heeft, heeft vaak 't minst te vrezen
Als je scheel kijkt en de klok slaat blijf je heel je leven scheel
Als je zout morst krijg je ruzie en betaal ik niet te veel
Loop nooit onderlangs een ladder en op wijzen staat een jaar
En onder bomen staan bij onweer schuilt een levensgroot gevaar
Als je ouder wordt dan komt vanzelf de generatiekloof
En wie vloekt gaat naar de hel, van masturbatie word je doof
Wat? Van masturbatie word je doof
refren'
Vrijdag dertien blijft gevaarlijk, van veel lezen word je blind
Trouw je met je achternichtje krijg je een ongelukkig kind
Als ik maar geen lekke band krijg en stink ik niet uit m'n mond
Ben ik niet te laag verzekerd, dokter ben ik wel gezond
Van tomaten krijg je puistjes, van veel koffie word je rood
Van sigaretten zieke longen en van leven ga je dood
En dat laatste is waar, da's helemaal waar
't Klinkt misschien wel lullig, maar toch is 't waar
Maar 't kan nog jaren duren dus niet van dat bange
Heb je angst voor morgen, dan moet je vandaag gaan hangen
Emmenn, ik ben niet voor of tegen. Als je goed had gelezen had je al kunnen zien dat ik vind dat een ieder daarin vrij moet zijn.
De één weet bij voorbaat dat hij een donororgaan wil, de ander wil het pertinent niet, de volgende heeft zeer grote twijfels.
Ik heb 'm uit dit liedje:
Als je fruit eet krijg je wormen, van veel wassen word je kaal
En als straks de bom zal vallen, nou dan gaan we allemaal
Katteharen zijn vergiftigd, geef geen zoentjes aan een hond
Keer nooit je rug toe aan een homo want dan zit 'ie aan je kont
Negers zijn heel vaak gevaarlijk met een mes of een pistool
En kijk ook maar uit voor joden ook al spelen ze mooi viool
refren':
En dat is allemaal angst, allemaal angst
De allergrootste schreeuwers, zijn dikwijls 't bangst
En als er ooit iets gebeurd nou dan moet 't zo wezen
Wie 't meeste angst heeft, heeft vaak 't minst te vrezen
Als je scheel kijkt en de klok slaat blijf je heel je leven scheel
Als je zout morst krijg je ruzie en betaal ik niet te veel
Loop nooit onderlangs een ladder en op wijzen staat een jaar
En onder bomen staan bij onweer schuilt een levensgroot gevaar
Als je ouder wordt dan komt vanzelf de generatiekloof
En wie vloekt gaat naar de hel, van masturbatie word je doof
Wat? Van masturbatie word je doof
refren'
Vrijdag dertien blijft gevaarlijk, van veel lezen word je blind
Trouw je met je achternichtje krijg je een ongelukkig kind
Als ik maar geen lekke band krijg en stink ik niet uit m'n mond
Ben ik niet te laag verzekerd, dokter ben ik wel gezond
Van tomaten krijg je puistjes, van veel koffie word je rood
Van sigaretten zieke longen en van leven ga je dood
En dat laatste is waar, da's helemaal waar
't Klinkt misschien wel lullig, maar toch is 't waar
Maar 't kan nog jaren duren dus niet van dat bange
Heb je angst voor morgen, dan moet je vandaag gaan hangen
Emmenn, ik ben niet voor of tegen. Als je goed had gelezen had je al kunnen zien dat ik vind dat een ieder daarin vrij moet zijn.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 17 december 2008 om 15:31
Het 'vechten' voor een goede zaak is prima, maar komop laten we iedereen nu een eigen mening hebben en elkaars keuze respecteren.
Er is hier een groepje 'extremisten' die het 'plat gezegd' vindt dat als je niet geeft ook niet mag ontvangen, wat de mensen die niet willen geven in hun leven als mens voor goeds doen, zal hen een rot zorg zijn..................nee, het gaat het 'slechts' om of je wel of niet wilt geven.
Ik hoop dat deze mensen NOOIT aanspraak hoeven maken op net datgene wat zij ook nooit hebben gegeven, want dan is het antwoord wel duidelijk: niet geven is dus ook niet ontvangen!
Over egoïsme gesproken.............
Dus mocht je ooit nog gebruik denken te maken van een 'rusthuis' (al dan niet voor terminaal kankerpatiënten, welke grotendeels gerund wordt door vrijwillers) dan zou ik nu maar alvast vrijwillerswerk gaan doen: aan dit soort mensen is ook een tekort. En 'nee' zij redden dan misschien niet direct de mensenheid, maar nobel is het wel en verre van egoïstisch.
Er is hier een groepje 'extremisten' die het 'plat gezegd' vindt dat als je niet geeft ook niet mag ontvangen, wat de mensen die niet willen geven in hun leven als mens voor goeds doen, zal hen een rot zorg zijn..................nee, het gaat het 'slechts' om of je wel of niet wilt geven.
Ik hoop dat deze mensen NOOIT aanspraak hoeven maken op net datgene wat zij ook nooit hebben gegeven, want dan is het antwoord wel duidelijk: niet geven is dus ook niet ontvangen!
Over egoïsme gesproken.............
Dus mocht je ooit nog gebruik denken te maken van een 'rusthuis' (al dan niet voor terminaal kankerpatiënten, welke grotendeels gerund wordt door vrijwillers) dan zou ik nu maar alvast vrijwillerswerk gaan doen: aan dit soort mensen is ook een tekort. En 'nee' zij redden dan misschien niet direct de mensenheid, maar nobel is het wel en verre van egoïstisch.
woensdag 17 december 2008 om 15:34
woensdag 17 december 2008 om 15:36
quote:En dat is nu juist waar het om draait: wanneer de mogelijkheid er is om een ernstig ziek orgaan te vervangen door een gezond orgaan, dan hoeft de ziekte (en de dood) niet geaccepteerd te worden. De voorbeelden die je aanhaalde zijn waarschijnlijk niet relevant, omdat die kinderen niet gered konden worden. Godsamme, jij barst wel van de aannames en de vooroordelen he?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 17 december 2008 om 15:43
Schilderspalet, het wil maar niet doordringen he? Er is een TEKORT aan organen. Dus wel zo vriendelijk als iedereen die wil ontvangen dan ook wil geven, dat zou een stukje schelen.
En het gaat er niet om hoe iemand leeft, het gaat erom dat het er bij mij niet ingaat dat iemand die wél wil ontvangen niet wil geven.
Het gaat erom dat iets wat totaal nutteloos is geworden weer nuttig kan worden.
En je kunt het eenvoudigweg niet vergelijken met goede daden doen tijdens je leven, want je kunt nu eenmaal niet álles doen waar je evt aanspraak op wilt maken. Dat is alleen al praktisch gezien onmogelijk. Maar een orgaan weggeven kost je niks, slechts het invullen van een papiertje. (afgezien van evt bezwaren dan he)
Veel mensen willen niet geven wegens geloofsovertuiging of gewetensbezwaren. Waarom geldt dat dan ineens niet als ze een orgaan willen hebben? Nogmaals: dat gaat er bij mij niet in.
En het gaat er niet om hoe iemand leeft, het gaat erom dat het er bij mij niet ingaat dat iemand die wél wil ontvangen niet wil geven.
Het gaat erom dat iets wat totaal nutteloos is geworden weer nuttig kan worden.
En je kunt het eenvoudigweg niet vergelijken met goede daden doen tijdens je leven, want je kunt nu eenmaal niet álles doen waar je evt aanspraak op wilt maken. Dat is alleen al praktisch gezien onmogelijk. Maar een orgaan weggeven kost je niks, slechts het invullen van een papiertje. (afgezien van evt bezwaren dan he)
Veel mensen willen niet geven wegens geloofsovertuiging of gewetensbezwaren. Waarom geldt dat dan ineens niet als ze een orgaan willen hebben? Nogmaals: dat gaat er bij mij niet in.
