Actueel
alle pijlers
Happy Slapping... wat is godsnaam mankeren zulke kids?
vrijdag 25 januari 2008 om 10:51
Kamer wil snelrecht bij 'happy slapping'
Uitgegeven: 25 januari 2008 09:09
AMSTERDAM - De Tweede Kamer wil het zogenoemde 'happy slapping' via snelrecht aanpakken. Wie zonder aanleiding anderen in elkaar slaat en daarvan beelden verspreidt op internet, moet dan binnen enkele dagen voor de rechter verschijnen.
PvdA-Kamerlid Ton Heerts noemt de uit Engeland overgewaaide rage tegenover het NOS Journaal verwerpelijk. Hij zegt dat de filmpjes op internet voldoende bewijs vormen om de daders snel voor de rechter te brengen. Zijn voorstel krijgt steun van de VVD en het CDA.
Arnhem
Eerder deze week werd bekend dat een 17-jarige gehandicapte jongen uit Arnhem twee jaar lang door 'vrienden' werd mishandeld en mogelijk seksueel misbruikt. De daders plaatsten beelden van het geweld op videosite Youtube.
Twee van de vier jongens tussen de 13 en 19 jaar moeten zich binnenkort voor de rechter verantwoorden.
**************************************************************************
Gisteren kwam mijn 15-jarige dochter met dit verhaal naar mij toe. Een autistische jongen was systematisch mishandeld door "vrienden". Ik heb zelf zo'n autistische jongen en word razend en wanhopig tegelijk als ik zie wat hier is gebeurd. Natuurlijk overkomt het ook anderen, maar altijd de zwakkeren....
Wat mankeert in godsnaam zulke jongeren.....
Uitgegeven: 25 januari 2008 09:09
AMSTERDAM - De Tweede Kamer wil het zogenoemde 'happy slapping' via snelrecht aanpakken. Wie zonder aanleiding anderen in elkaar slaat en daarvan beelden verspreidt op internet, moet dan binnen enkele dagen voor de rechter verschijnen.
PvdA-Kamerlid Ton Heerts noemt de uit Engeland overgewaaide rage tegenover het NOS Journaal verwerpelijk. Hij zegt dat de filmpjes op internet voldoende bewijs vormen om de daders snel voor de rechter te brengen. Zijn voorstel krijgt steun van de VVD en het CDA.
Arnhem
Eerder deze week werd bekend dat een 17-jarige gehandicapte jongen uit Arnhem twee jaar lang door 'vrienden' werd mishandeld en mogelijk seksueel misbruikt. De daders plaatsten beelden van het geweld op videosite Youtube.
Twee van de vier jongens tussen de 13 en 19 jaar moeten zich binnenkort voor de rechter verantwoorden.
**************************************************************************
Gisteren kwam mijn 15-jarige dochter met dit verhaal naar mij toe. Een autistische jongen was systematisch mishandeld door "vrienden". Ik heb zelf zo'n autistische jongen en word razend en wanhopig tegelijk als ik zie wat hier is gebeurd. Natuurlijk overkomt het ook anderen, maar altijd de zwakkeren....
Wat mankeert in godsnaam zulke jongeren.....
maandag 28 januari 2008 om 22:35
Hoi Jaap.
Met sommige dingen ben ik het met je eens.
Als ik hier kinderen over de vloer heb die mijn halve huis slopen zeg ik er wat van.
Hoewel ik mij dan niet wil bemoeien met de opvoeding,maar het is dan wel onder mijn dak, wat de ouders verder thuis doen moeten ze zelf weten.
Verder lijken sommige jongeren de weg kwijt geraakt te zijn wat normen en waarden betreft.
Hoewel ik er ook hèèl veel zie waar niets mis mee is.
Het aanleren van normen en waarden komt idd niet aanwaaien, en als je daar in de tienerjaren pas mee begint ben je wel een beetje laat.
Maar de vergelijkingen die hier worden getrokken kan ik echt niet serieus nemen.
We hebben het over happy slapping en vervolgens worden er voorbeelden aan gedragen over krijsende peuters en ouders die in discussie gaan over boekjes.
Gaan deze opstandige peuters met hun "watterige" ouders later allemaal ontsporen?.
Denken jullie nu werkelijk dat een puber aandraagt bij het gerechtshof:
Tsja sorry mijnheer ik had die jongen niet mogen slaan,maarja...Ik kreeg vroeger altijd chips vlak voor het eten en mocht altijd tv kjiken van mijn ouders.
En als ik maar lang genoeg zeurde,dan kreeg ik dat. Dus het is eigenlijk hun schuld.En vinden jullie dat ook een waarheid?
Ik denk,of laat ik het zo zeggen, ik hoop als ik maar het goede voorbeeld geef ( dus die mevr die voordringt in de rij bij de kassa niet buiten opwachten),mijn kids veel liefde geef en alles bespreekbaar maak en blijf houden,ik in ieder geval ze een referentiekader meegeef.
Ik ben echt een flutmoeder volgens het boekje.
Totaal niet consequent,er valt altijd te onderhandelen en ze mogen veel.Ik dreig altijd met straf maar ze krijgen het nooit.
Ik zou dus echt randdebielen moeten hebben,maar dat heb ik niet.
(hoewel de jongste nog een twijfelgeval is, of dat nog goed komt,haha!)
In èèn ding ben ik wel heel duidelijk.
Ik leer ze wel respect hebben voor mensen en beleefd te zijn.
Nou ja ,ik doe maar wat,in ieder geval erg mijn best,op mijn manier.
Kinderen groot brengen is een hele zware taak.
En of ze nu baby,peuter,kleuter of puber zijn het is allemaal niet makkelijk.
Dus....Kunnen de vingertjes een keer omlaag???
Met sommige dingen ben ik het met je eens.
Als ik hier kinderen over de vloer heb die mijn halve huis slopen zeg ik er wat van.
Hoewel ik mij dan niet wil bemoeien met de opvoeding,maar het is dan wel onder mijn dak, wat de ouders verder thuis doen moeten ze zelf weten.
Verder lijken sommige jongeren de weg kwijt geraakt te zijn wat normen en waarden betreft.
Hoewel ik er ook hèèl veel zie waar niets mis mee is.
Het aanleren van normen en waarden komt idd niet aanwaaien, en als je daar in de tienerjaren pas mee begint ben je wel een beetje laat.
Maar de vergelijkingen die hier worden getrokken kan ik echt niet serieus nemen.
We hebben het over happy slapping en vervolgens worden er voorbeelden aan gedragen over krijsende peuters en ouders die in discussie gaan over boekjes.
Gaan deze opstandige peuters met hun "watterige" ouders later allemaal ontsporen?.
Denken jullie nu werkelijk dat een puber aandraagt bij het gerechtshof:
Tsja sorry mijnheer ik had die jongen niet mogen slaan,maarja...Ik kreeg vroeger altijd chips vlak voor het eten en mocht altijd tv kjiken van mijn ouders.
En als ik maar lang genoeg zeurde,dan kreeg ik dat. Dus het is eigenlijk hun schuld.En vinden jullie dat ook een waarheid?
Ik denk,of laat ik het zo zeggen, ik hoop als ik maar het goede voorbeeld geef ( dus die mevr die voordringt in de rij bij de kassa niet buiten opwachten),mijn kids veel liefde geef en alles bespreekbaar maak en blijf houden,ik in ieder geval ze een referentiekader meegeef.
Ik ben echt een flutmoeder volgens het boekje.
Totaal niet consequent,er valt altijd te onderhandelen en ze mogen veel.Ik dreig altijd met straf maar ze krijgen het nooit.
Ik zou dus echt randdebielen moeten hebben,maar dat heb ik niet.
(hoewel de jongste nog een twijfelgeval is, of dat nog goed komt,haha!)
In èèn ding ben ik wel heel duidelijk.
Ik leer ze wel respect hebben voor mensen en beleefd te zijn.
Nou ja ,ik doe maar wat,in ieder geval erg mijn best,op mijn manier.
Kinderen groot brengen is een hele zware taak.
En of ze nu baby,peuter,kleuter of puber zijn het is allemaal niet makkelijk.
Dus....Kunnen de vingertjes een keer omlaag???
maandag 28 januari 2008 om 23:24
dinsdag 29 januari 2008 om 00:56
Iry, wat een verschil in leeftijd zeg. Jij hebt eigenlijk 3 nestjes! :-)
Die van mij zijn 7, bijna 5 (volgende week) en 3,5. De jongste is idd net zindelijk, thank god.
Maar goed, on topic weer. Ik ben ook bang dat, wat je ook doet als ouders, je er gewoon niet altijd vreselijk veel invloed op hebt, wat je kind uitvreet. Na bepaalde leeftijd krijgen ze veel dingen mee van school, vriendjes, kinderen op straat, op de voetbalclub, televisie, etc. En dan nog internet, niet te vergeten.
Wat dat betreft ben ik het wederom met Iry eens; het beste wat je kan proberen te doen is blijven communiceren met je kinderen, voor zover ze dat toestaan. En duimen, veel duimen.
Die van mij zijn 7, bijna 5 (volgende week) en 3,5. De jongste is idd net zindelijk, thank god.
Maar goed, on topic weer. Ik ben ook bang dat, wat je ook doet als ouders, je er gewoon niet altijd vreselijk veel invloed op hebt, wat je kind uitvreet. Na bepaalde leeftijd krijgen ze veel dingen mee van school, vriendjes, kinderen op straat, op de voetbalclub, televisie, etc. En dan nog internet, niet te vergeten.
Wat dat betreft ben ik het wederom met Iry eens; het beste wat je kan proberen te doen is blijven communiceren met je kinderen, voor zover ze dat toestaan. En duimen, veel duimen.
dinsdag 29 januari 2008 om 01:09
Hoi Nijjn.
Ik heb inderdaad een heel groot leeftijdsverschil.
Drie nestjes vind ik heel grappig gezegd!
Ik zeg altijd dat ik drie kids heb,maar ze zijn allemaal enigst kind(zeg je dat eigenlijk wel zo).
Maar ik sluit ,mij ook bij jou aan dat je veel minder invloed op je kids hebt dat dat de meeste denken.
Ik ben ook niet zo van het gezag,maar dat ligt meer aan mij.
Ik vind al die strijd zo vermoeiend,dan denk ik vaak pff..lekker belangrijk!.
maar misschien komt dat ook omdat ook oudere kids heb.
Er komen nog zoveel ècht belangrijke zaken aan.
En idd duimen.
Daarnaast bid ik ook heel vaak! En ik ben niet eens gelovig,
Maarja..nooit geschoten is altijd mis.
(met alle respect voor de wel gelovige overigens)
Ik heb inderdaad een heel groot leeftijdsverschil.
Drie nestjes vind ik heel grappig gezegd!
Ik zeg altijd dat ik drie kids heb,maar ze zijn allemaal enigst kind(zeg je dat eigenlijk wel zo).
Maar ik sluit ,mij ook bij jou aan dat je veel minder invloed op je kids hebt dat dat de meeste denken.
Ik ben ook niet zo van het gezag,maar dat ligt meer aan mij.
Ik vind al die strijd zo vermoeiend,dan denk ik vaak pff..lekker belangrijk!.
maar misschien komt dat ook omdat ook oudere kids heb.
Er komen nog zoveel ècht belangrijke zaken aan.
En idd duimen.
Daarnaast bid ik ook heel vaak! En ik ben niet eens gelovig,
Maarja..nooit geschoten is altijd mis.
(met alle respect voor de wel gelovige overigens)
dinsdag 29 januari 2008 om 01:14
dinsdag 29 januari 2008 om 01:24
Ik weet het niet Nijn. Ik ben niet zo van de kinderen, en al helemaal niet van de opvoeding, maar ik hoorde laatst weer dat het tijdperk van "communiceren" alweer passé was. Kinderen, daar moet je niet mee communiceren, die vertel je gewoon wat mag en wat niet mag, klaar. Of ja klaar, da's makkelijk gezegd misschien. Maar het ge-onderhandel, en alles uitleggen en bespreken, dat biedt te veel ruimte voor geklier, schijnt.
En toestaan... hebben ze daar een keus in? Sinds wanneer staan zij iets toe? Jij bepaalt toch wat er gecommuniceerd wordt? Desnoods een one-way communicatie zeg maar
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif){kind=small}
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
dinsdag 29 januari 2008 om 01:37
Haha nijn ! Tsja,nu je het zegt is het wel een achteruitgang.
En vc,
Niets is passè in de opvoeding. Zoals het je past, zo doe je het.
als ik al die ontwikkelingen en adviezen moet volgen die op de ouders afgevuurd worden draai ik helemaal door (en mijn kids denk ik ook)
Ik ben wel van het communiceren. dat gaat bij een jong kind natuurlijk heel anders dan bij bv. een puber.
Als ik niet onderhandel,of uitleg dan heb ik de hele dag een krijsend kind in zijn bed staan.
En daar word ik niet vrolijk van en hij ook niet.
Wat bij mij heel goed werkt is chanteren,alleen naar mate ze ouder worden wordt dat wel duurder.
Voor een spekje doen ze steeds minder :-)
En vc,
Niets is passè in de opvoeding. Zoals het je past, zo doe je het.
als ik al die ontwikkelingen en adviezen moet volgen die op de ouders afgevuurd worden draai ik helemaal door (en mijn kids denk ik ook)
Ik ben wel van het communiceren. dat gaat bij een jong kind natuurlijk heel anders dan bij bv. een puber.
Als ik niet onderhandel,of uitleg dan heb ik de hele dag een krijsend kind in zijn bed staan.
En daar word ik niet vrolijk van en hij ook niet.
Wat bij mij heel goed werkt is chanteren,alleen naar mate ze ouder worden wordt dat wel duurder.
Voor een spekje doen ze steeds minder :-)
dinsdag 29 januari 2008 om 01:45
Haha, nou ik ben dan een opvoedings-nitwit, maar honden kun je echt wel afleren om te blaffen hoor onder andere door consequent zijn, duidelijk zijn, grenzen stellen, belonen/sanctioneren. Zou het met klieren niet net zo werken? Ik weet niet hoor
onder andere door consequent zijn, duidelijk zijn, grenzen stellen, belonen/sanctioneren. Zou het met klieren niet net zo werken? Ik weet niet hoor
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
dinsdag 29 januari 2008 om 01:51
:
[...]
Nou, daar is zo'n kind heel blij mee ; verstand even op nul , glazig kijken , ene oor in en andere oor weer uit .
Mijn kinderen gingen ook niet eten van de verhalen over de zielige kindertjes in Afrika .
Ik snap wat je bedoelt...maarrrrrr....toch denk ik dat er wel degelijk een verschil is tussen wanneer je als ouder laat merken dat je bepaald gedrag afkeurt (en een 'preek' ophangt), of dat je het maar laat gebeuren en een puber die zegt 'dattie gewoon geen zin heeft' de indruk geeft dat dat een geldig argument is. Natuurlijk is een puber niet onder de indruk van een preek. Maar tegelijk weet ik nu nog wel wat mijn ouders altijd zeiden, dus de boodschap "wij keuren die gedrag niet goed" kwam wel aan.
Ik was als puber een beetje de brave Hendrik van de foute leerlingen zeg maar. Trok wel op met de 'foute gevallen' (dan bedoel ik: jatten, blowen in de pauzes, heel veel zuipen en blowen in het weekend, eruit gestuurd worden, schorsingen etc.), maar deed maar marginaal met dat gedrag mee (haha, ik was eigenlijk best een saaie doos
). Dus ik vond het allemaal wel interessant enzo, maar ging eigenlijk nooit erg ver. En ik denk dat dat echt kwam omdat ik gewoon wist dat mijn ouders het niet zouden pikken. ik had me echt de ogen uit mijn kop geschaamd als ik een keer betrapt zou worden met jatten, daarom deed ik het ook maar 1 keertje (een schriftje ofzo) en daarna nooit weer. Verder werd ik niet strak gehouden hoor, had eigenlijk weinig regels, maar wist wel dat ik zuinig moest zijn op die vrijheid. Dus maakte ik het nooit te bont. En ik denk dat dat me toch heeft gebracht waar ik nu ben...en ik ben blij dat ik uit dat circeltje weg ben en dat is toch ook omdat ik goed diploma had en school heb afgemaakt (in tegenstelling tot velen uit dat groepje)
Ook dingen die ik vroeger niet kon waarderen, daar zie ik nu de meerwaarde van in. Zo mocht ik geen tv op mijn kamer, vond ik vreselijk. Mijn ouders vonden dat ik dat wel met z'n allen kon doen, tv kijken. Nu heb je gewoon gezinnen waarbij idereen maar zijn gang gaat en 's avonds in een andere kamer zit. Nou, dat vind ik toch echt een mindere kant van de vooruitgang die heeft plaatsgevonden. oe leer je dan om samen te leven? Of om nog eens Ad Verbrugge aan te halen: "Kinderen hebben nu wel inbreng en mogen alles ter tafel brengen...alleen ligt erop die tafel vaak alleen een briefje met wat geld voor een pizza".
Maar goed, ik moet zeggen dat jullie wel ontzettend gelijk hebben wat betreft dat er hier een 'beste stuurlui staan aan wal' situatie betreft. Ik ken alleen maar pubers van anderen, niet van mezelf. Wat dat beterft hoeft dus niemand zich iets aan te trekken van wat ik zeg
Gelukkig zijn de meeste kinderen inderdad hartstikke leuk, ook de pubers. Daarbij zaten er aan de ouderwetse manieren van opvoeden natuurlijk ook nadelen. Nu kun je als kind veel meer jezelf ontplooien en dat is ook een groot goed vind ik. Maar daarom hoef je nog niet blind te zijn voor de nadelen van een te individualistische opvoeding. Ik heb de indruk dat veel ouders soms bang zijn om onpopulair bij hun kinderen te worden. Ik vind het ook te makkelijk om te zeggen dat ze ook zoveel andere invloeden hebben. Ja, en? Ik beschuldig ook de ouders niet van alle problemen die er zijn. Maar toch denk ik dat de verantwoording meer bij de ouders dan bij de pubers zelf liggen, want die hebben zichzelf niet opgevoed.
dinsdag 29 januari 2008 om 02:10
heejhallo,
het is maar net hoe je het zelf ziet.
Jij noemt het(of eigenlijk iemand anders) "preken"
En ik noem dat dus communiceren.
Maar achteraf met zo'n goed bedoelde preek aankomen is meestal wel een beetje te laat.
Ik denk als je kinderen de vrijheid geeft om een mening te hebben en daar samen over praat dat dat zo slecht niet is.
(okè de mening van mijn driejarige slaat nog nergens op. wie verzint het dat je nu best in je zwembroek buiten kan spelen,en dat je het dan niet koud hebt als je maar een sjaal om doet).
En je hoeft als ouder toch niet altijd gelijk te hebben,sterker nog dat heb ik ook niet altijd.
Maar wat jij beschrijft zie ik ook wel bij mijn dochter terug. Die krijgt ook veel vrijheid en ook zij is er heel zuinig op.(mijn middelste zoon overigens ook)
Verder ben ik ook niet zo happig op om je kids te voorzien van alle comfort op hun kamer. maar het is wel verdomd moeilijk in deze tijd.
Ze hebben het bij dus wel,maar ik waak wel over het verzanden van individualisme binnen mijn gezin.
Happy slapping is hier in huize Iry ook een gespreksonderwerp.
Ik probeer wel normen en waarden uit te dragen.
Ik heb het zelfs al over alcoholmisgebruik met mijn 11jarige zoon.
een zwaar onderwerp voor die leeftijd?
Ja inderdaad,maar over twee jaar ben ik misschien te laat.
het is maar net hoe je het zelf ziet.
Jij noemt het(of eigenlijk iemand anders) "preken"
En ik noem dat dus communiceren.
Maar achteraf met zo'n goed bedoelde preek aankomen is meestal wel een beetje te laat.
Ik denk als je kinderen de vrijheid geeft om een mening te hebben en daar samen over praat dat dat zo slecht niet is.
(okè de mening van mijn driejarige slaat nog nergens op. wie verzint het dat je nu best in je zwembroek buiten kan spelen,en dat je het dan niet koud hebt als je maar een sjaal om doet).
En je hoeft als ouder toch niet altijd gelijk te hebben,sterker nog dat heb ik ook niet altijd.
Maar wat jij beschrijft zie ik ook wel bij mijn dochter terug. Die krijgt ook veel vrijheid en ook zij is er heel zuinig op.(mijn middelste zoon overigens ook)
Verder ben ik ook niet zo happig op om je kids te voorzien van alle comfort op hun kamer. maar het is wel verdomd moeilijk in deze tijd.
Ze hebben het bij dus wel,maar ik waak wel over het verzanden van individualisme binnen mijn gezin.
Happy slapping is hier in huize Iry ook een gespreksonderwerp.
Ik probeer wel normen en waarden uit te dragen.
Ik heb het zelfs al over alcoholmisgebruik met mijn 11jarige zoon.
een zwaar onderwerp voor die leeftijd?
Ja inderdaad,maar over twee jaar ben ik misschien te laat.
