Actueel
alle pijlers
Hoe gaan we de obesitasepidemie stoppen ?
zondag 8 december 2024 om 21:05
Ik eet niks tegen mijn zin... dat is het probleem juist.Lorem_Ipsum schreef: ↑08-12-2024 21:04Ik gooi heel makkelijk eten weg. Mijn stelling is: tegen je zin eten is hetzelfde als weggooien. Heb er een hekel aan als mensen met een laatste aardappel ofzo lopen te leuren, want dan is het op. Hou op, niemand wil die aardappel blijkbaar, bak ‘m morgen op of keil ‘m weg. Het is een aardappel.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 8 december 2024 om 21:10
Jawel, ik eet dan met veel genoegen de restjes op.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 8 december 2024 om 21:20
Nee hoor. Over echt slanke mensen wordt ook heel negatief gepraat. Gratenpakhuis, je kunt de ribben tellen, echt ongezond zo dun etc. En probeer maar eens taart af te slaan als je slank bent, not done hoor.
Ik heb nu een gemiddeld gewicht, godzijdank is al dat commentaar voorbij.
zondag 8 december 2024 om 21:40
Volgens mij is dat allang achterhaald. Ik zie in mijn algoritme de slanke modellen niet eens. En ik filter op mijn maat en dan zie ik ook alleen maar de plussize. Ik zie die andere modellen niet eens.Lorem_Ipsum schreef: ↑08-12-2024 20:50Jawel, ze tonen ze wel. Maar de verkoop en het aantal clicks is het hoogst via het slanke model, ook al wordt uiteindelijk de grote maat aangeschaft. Dat is juist het tegenstrijdige!
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
zondag 8 december 2024 om 21:48
ALTIJD en OVERAL nog wel. Zit echt in je hoofd, en ik weet niet waarom je dat beeld zo graag bevestigd wil zien. Wat brengt jou dat? Los van alle lieve respectvolle reacties hier (die je kennelijk niet hebt geregistreerd) is het ook in het echte niet zo.
Laat ik wat van mijn positieve vooroordelen noemen: ik heb het gevoel dat vollere/dikkere mensen vrolijker zijn, gezelliger en liever. Dat ze beter kunnen koken, meer vrienden hebben en een rijker sociaal leven. En dat ze langer jong lijken, minder rimpels hebben.
Het zijn vooroordelen, dus ze kloppen zeker niet voor iedereen. Maar het is zeker wel positief
zondag 8 december 2024 om 21:49
Dit is zeker herkenbaar, al deze voorbeelden heb ik meegemaakt. Ik heb dat soort commentaar altijd erg onsympathiek gevonden.Wombat schreef: ↑08-12-2024 21:20Nee hoor. Over echt slanke mensen wordt ook heel negatief gepraat. Gratenpakhuis, je kunt de ribben tellen, echt ongezond zo dun etc. En probeer maar eens taart af te slaan als je slank bent, not done hoor.
Ik heb nu een gemiddeld gewicht, godzijdank is al dat commentaar voorbij.
In dit topic voel ik me als slank mens (het staat er wat onhandig) niet aangevallen, ook niet bij een (vind ik grappig) grap elders. Ik weet dat ik geluk heb gehad, nu met perimenopause kost het me veel meer moeite om op gewicht te blijven dus ik balanceer wat tussen acceptatie en er wat voor moeten doen maar ik vind er niks aan. Ik hou van alle eten, ook gezond maar kon voorheen net zoveel van eten als mijn langere vriend. Nu absoluut niet meer. En dat is waar anderen al veel eerder in hun leven mee te maken hebben gehad.
Voordeel is inderdaad dat het commentaar voorbij is.
Ook ik ben voor beperken van de verkrijgbaarheid van snoep of duurder maken.
zondag 8 december 2024 om 21:53
Ik snap het helemaal. Ik sta er zelf ook zo in hoor.Tackie schreef: ↑08-12-2024 20:36
En ik vind het goed zo. Ik ben klaar met mezelf van alles dat ik lekker vind en blij van word te ontzeggen. Klaar met verplicht sporten/bewegen terwijl ik daar een schurfthekel aan heb.
En iedereen die denkt dat het makkelijk is, een kwestie van volhouden om niet aan te komen heeft hoogstwaarschijnlijk nooit zo geworsteld met zijn of haar gewicht als de jo-jo'rs. Lekker makkelijk oordelen vanaf de zijlijn.
En ik denk dat als anderen daar commentaar op hebben, dat het met twee dingen te maken zou kunnen hebben: de kift, omdat jij kunt genieten van iets (en dat herken ik dus helemaal, ik kan zelf ook enorm genieten van iets wat lekker is), of het gebrek aan gunfactor. Dat mensen je dat gewoon niet gunnen.
zondag 8 december 2024 om 21:58
Ik heb veel respect voor voedsel. Ik ben me te zeer bewust van wat wij veelal te veel hebben, andere mensen op de wereld te weinig hebben. Ik bewaar voedsel dus voor later. Of ik geef het aan de kippen. Maar het mag niet verspild worden .Lorem_Ipsum schreef: ↑08-12-2024 21:04Ik gooi heel makkelijk eten weg. Mijn stelling is: tegen je zin eten is hetzelfde als weggooien. Heb er een hekel aan als mensen met een laatste aardappel ofzo lopen te leuren, want dan is het op. Hou op, niemand wil die aardappel blijkbaar, bak ‘m morgen op of keil ‘m weg. Het is een aardappel.
Maar je kunt het ook aan gasten meegeven. Bij mijn familie worden daarvoor bij voorbaat bakjes voor ingekocht.
zondag 8 december 2024 om 21:59
Ja precies, hoe vaak ik wel niet te horen heb gekregen, neem gewoon dat saucijzenbroodje/taartje/koek/dessert in een restaurant. Je moet er nog van groeien / je kan het makkelijk hebben. En dan nog de die andere opmerkingen.Wombat schreef: ↑08-12-2024 21:20Nee hoor. Over echt slanke mensen wordt ook heel negatief gepraat. Gratenpakhuis, je kunt de ribben tellen, echt ongezond zo dun etc. En probeer maar eens taart af te slaan als je slank bent, not done hoor.
Ik heb nu een gemiddeld gewicht, godzijdank is al dat commentaar voorbij.
Ook altijd leuke, waarom ga je sporten? Jij hebt dat toch niet nodig. Alsof je alleen maar sport om af te vallen.
En kleding, iedereen denkt dat je alles kan hebben als je slank bent, maar dat is ook echt niet zo. Veel jurkjes kon ik nooit aan, nog steeds geen blouse of bepaalde vestjes, want met a cupje past dat nooit. Niks is echt ideaal, en opmerkingen zijn er altijd. Als je een bril en beugel hebt, of rood haar krijg je daar weer opmerkingen over.
zondag 8 december 2024 om 22:00
Een gratenpakhuis ben je als je te mager bent. Bij een slank iemand kun je de sleutelbeenderen zien, maar niet het borstbeen en/of de ribben want dan is zij of hij te mager. Doorslaan is nooit goed .Wombat schreef: ↑08-12-2024 21:20Nee hoor. Over echt slanke mensen wordt ook heel negatief gepraat. Gratenpakhuis, je kunt de ribben tellen, echt ongezond zo dun etc. En probeer maar eens taart af te slaan als je slank bent, not done hoor.
Ik heb nu een gemiddeld gewicht, godzijdank is al dat commentaar voorbij.
Maar ja, sommige mensen hebben een hypersnelle verbranding en die hebben in mijn ogen nog steeds mazzel. Want die kunnen lekker eten wat ze willen .En ik als genieter ben daar jaloers op.
zondag 8 december 2024 om 22:10
Mijn eigen verhaal: ik heb ook mijn hele jeugd gedacht dat ik te dik was. Omdat ik niet in de 36 van de Coolcat paste (ook al). En omdat ik gepest werd met mijn dikke kont. Zo eentje die nu iedereen wil, waar waren de Kardashians toen ik jong was? Terwijl ik eigenlijk heel slank was.
Ik wilde hier een heel verhaal typen over mijn aankomen en boulimia en wanneer ik weer afgevallen ben. Maar daar speelde zo veel meer dan alleen eten. Dat was eigenlijk maar een symptoom. Er zat veel meer mis op het gebied van zelfliefde. Pas toen ik een echt goeie psycholoog had gevonden (na 4 matige) en van mezelf begon te houden, viel ik ineens af. En lukte het ook om te stoppen met overeten en overgeven.
Los van de ‘alles reguleren’-aanpak voor het aanbod in de maatschappij, zat bij mij dus een oplossing in de ontwikkeling (met hulp) van zelfliefde.
Sindsdien altijd in de gaten gehouden en aan de rem getrokken als ik boven een bepaald gewicht kwam. Dat ging 15 jaar goed. Dat lukte 2 jaar geleden door omstandigheden niet waardoor ik langer aan de rem moest. En toen duurde het ineens veel langer. Zo lang dat ik naar de huisarts ging om te vragen of er niet iets anders aan de hand was. Haar antwoord: dat is de leeftijd, je bent boven de 40, geeft het nog even. En ja hoor, uiteindelijk gebeurde er iets. Het heeft me 9 maanden gekost om weer 7 kilo afvallen. Dat vond ik heel traag, maar dat was ook omdat ik echt niet wilde crashen. Ik wilde alleen maar iets wat ik de rest van mijn leven kan volhouden. Actievere levensstijl (want dat is goed voor mijn brein en lijf) en gezonder eten (want dat is ook beter voor mijn brein en lijf).
Maar het is continu ermee bezig zijn. Continu ‘nee’ zeggen. Continu bedenken wat voor gezonds en calorie-arm ik nu kan koken. Continu bewust blijven bewegen. Ik vind dat best vermoeiend en soms word ik erg ook echt zat van. Ik hoop dat dat blijft lukken.
Even voor de duidelijkheid: dit is puur om mijn verhaal te delen en niet om te zeggen dat iedereen het dus zo maar moet doen. Of dat het voor iedereen werkt. Maar het is dus zeker niet geluk dat ik nu slank blijf en het kost me zeker moeite om zo te blijven. Het is moeite die ik nu kan (en wil!) opbrengen.
Ik wilde hier een heel verhaal typen over mijn aankomen en boulimia en wanneer ik weer afgevallen ben. Maar daar speelde zo veel meer dan alleen eten. Dat was eigenlijk maar een symptoom. Er zat veel meer mis op het gebied van zelfliefde. Pas toen ik een echt goeie psycholoog had gevonden (na 4 matige) en van mezelf begon te houden, viel ik ineens af. En lukte het ook om te stoppen met overeten en overgeven.
Los van de ‘alles reguleren’-aanpak voor het aanbod in de maatschappij, zat bij mij dus een oplossing in de ontwikkeling (met hulp) van zelfliefde.
Sindsdien altijd in de gaten gehouden en aan de rem getrokken als ik boven een bepaald gewicht kwam. Dat ging 15 jaar goed. Dat lukte 2 jaar geleden door omstandigheden niet waardoor ik langer aan de rem moest. En toen duurde het ineens veel langer. Zo lang dat ik naar de huisarts ging om te vragen of er niet iets anders aan de hand was. Haar antwoord: dat is de leeftijd, je bent boven de 40, geeft het nog even. En ja hoor, uiteindelijk gebeurde er iets. Het heeft me 9 maanden gekost om weer 7 kilo afvallen. Dat vond ik heel traag, maar dat was ook omdat ik echt niet wilde crashen. Ik wilde alleen maar iets wat ik de rest van mijn leven kan volhouden. Actievere levensstijl (want dat is goed voor mijn brein en lijf) en gezonder eten (want dat is ook beter voor mijn brein en lijf).
Maar het is continu ermee bezig zijn. Continu ‘nee’ zeggen. Continu bedenken wat voor gezonds en calorie-arm ik nu kan koken. Continu bewust blijven bewegen. Ik vind dat best vermoeiend en soms word ik erg ook echt zat van. Ik hoop dat dat blijft lukken.
Even voor de duidelijkheid: dit is puur om mijn verhaal te delen en niet om te zeggen dat iedereen het dus zo maar moet doen. Of dat het voor iedereen werkt. Maar het is dus zeker niet geluk dat ik nu slank blijf en het kost me zeker moeite om zo te blijven. Het is moeite die ik nu kan (en wil!) opbrengen.
zondag 8 december 2024 om 22:11
Ik ben heel dun geweest en nu dik.
Ik vind het ronduit gemekker dat je het zo zwaar zou hebben als dun persoon. Jaloerse types neem ik niet serieus, en het was jaloezie dat sprak. Heel soms. Complimenten waren meer aan de orde.
Ik heb als dun persoon nog nooit meegemaakt dat ik met welke klacht dan ook naar een arts ging, die klacht altijd aan mijn gewicht werd gelinkt, en dat met welke klacht ik dan ook heb een dieetadvies meekrijg.
Longontsteking? Afvallen.
Vulling valt uit? Even opnoemen wat ik allemaal graag eet, zal vast wel daaraan liggen, veel zoetigheid zeker?
Kind gaat naar fysio? Even het dieet doornemen, hij is goed op gewicht hoor maar *staart naar mijn buik*
Ik ben als dun persoon nog nooit verwijtend aangekeken over precies dezelfde medische aandoeningen en wat dat dan moet kosten.
Mijn ouders zijn nooit dom genoemd, terwijl we wel bij de diëtist en huisarts liepen om mijn gewicht.
Het kost je als dun persoon geen geld, het kost je geen respect, je krijgt taart aangeboden, nou pfoe.
Ik denk dat er meer mensen zijn die zijn afgewezen voor een baan wegens alle in dit topic genoemde redenen (een dik persoon snapt niet dat bewegen en minder eten de clou is, een dik persoon zit liever op de bank dan actief problemen op te lossen) dan dunne mensen.
Dus dat gehuil over 'gemeen', hou gewoon op. Niemand heeft hier een flauw idee hoe je eruitziet, het gaat om je mening.
Ik vind het ronduit gemekker dat je het zo zwaar zou hebben als dun persoon. Jaloerse types neem ik niet serieus, en het was jaloezie dat sprak. Heel soms. Complimenten waren meer aan de orde.
Ik heb als dun persoon nog nooit meegemaakt dat ik met welke klacht dan ook naar een arts ging, die klacht altijd aan mijn gewicht werd gelinkt, en dat met welke klacht ik dan ook heb een dieetadvies meekrijg.
Longontsteking? Afvallen.
Vulling valt uit? Even opnoemen wat ik allemaal graag eet, zal vast wel daaraan liggen, veel zoetigheid zeker?
Kind gaat naar fysio? Even het dieet doornemen, hij is goed op gewicht hoor maar *staart naar mijn buik*
Ik ben als dun persoon nog nooit verwijtend aangekeken over precies dezelfde medische aandoeningen en wat dat dan moet kosten.
Mijn ouders zijn nooit dom genoemd, terwijl we wel bij de diëtist en huisarts liepen om mijn gewicht.
Het kost je als dun persoon geen geld, het kost je geen respect, je krijgt taart aangeboden, nou pfoe.
Ik denk dat er meer mensen zijn die zijn afgewezen voor een baan wegens alle in dit topic genoemde redenen (een dik persoon snapt niet dat bewegen en minder eten de clou is, een dik persoon zit liever op de bank dan actief problemen op te lossen) dan dunne mensen.
Dus dat gehuil over 'gemeen', hou gewoon op. Niemand heeft hier een flauw idee hoe je eruitziet, het gaat om je mening.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
zondag 8 december 2024 om 22:14
Klopt, ik vind het ook totaal geen vergelijk.Valtifest schreef: ↑08-12-2024 22:11Ik ben heel dun geweest en nu dik.
Ik vind het ronduit gemekker dat je het zo zwaar zou hebben als dun persoon. Jaloerse types neem ik niet serieus, en het was jaloezie dat sprak. Heel soms. Complimenten waren meer aan de orde.
Ik heb als dun persoon nog nooit meegemaakt dat ik met welke klacht dan ook naar een arts ging, die klacht altijd aan mijn gewicht werd gelinkt, en dat met welke klacht ik dan ook heb een dieetadvies meekrijg.
Longontsteking? Afvallen.
Vulling valt uit? Even opnoemen wat ik allemaal graag eet, zal vast wel daaraan liggen, veel zoetigheid zeker?
Kind gaat naar fysio? Even het dieet doornemen, hij is goed op gewicht hoor maar *staart naar mijn buik*
Ik ben als dun persoon nog nooit verwijtend aangekeken over precies dezelfde medische aandoeningen en wat dat dan moet kosten.
Mijn ouders zijn nooit dom genoemd, terwijl we wel bij de diëtist en huisarts liepen om mijn gewicht.
Het kost je als dun persoon geen geld, het kost je geen respect, je krijgt taart aangeboden, nou pfoe.
Ik denk dat er meer mensen zijn die zijn afgewezen voor een baan wegens alle in dit topic genoemde redenen (een dik persoon snapt niet dat bewegen en minder eten de clou is, een dik persoon zit liever op de bank dan actief problemen op te lossen) dan dunne mensen.
Dus dat gehuil over 'gemeen', hou gewoon op. Niemand heeft hier een flauw idee hoe je eruitziet, het gaat om je mening.
zondag 8 december 2024 om 22:16
Continu ja. Nee zeggen, je beheersen. Continu. En niet voor even om af te vallen. Ook daarna om niet meer terug aan te komen.Tavistock schreef: ↑08-12-2024 22:10
Maar het is continu ermee bezig zijn. Continu ‘nee’ zeggen. Continu bedenken wat voor gezonds en calorie-arm ik nu kan koken. Continu bewust blijven bewegen. Ik vind dat best vermoeiend en soms word ik erg ook echt zat van. Ik hoop dat dat blijft lukken.
Even voor de duidelijkheid: dit is puur om mijn verhaal te delen en niet om te zeggen dat iedereen het dus zo maar moet doen. Of dat het voor iedereen werkt. Maar het is dus zeker niet geluk dat ik nu slank blijf en het kost me zeker moeite om zo te blijven. Het is moeite die ik nu kan (en wil!) opbrengen.
Het is een veroordeling voor altijd. Zo zie ik het. Want zo ervaar ik het. Ik ben overigens niet slank hoor. Ik heb wel degelijk overgewicht. En ik geniet soms van een wijntje, een baileys (als ik oogappels kijk), een koekje of een plakje cake. De meeste dingen die ik lekker vind, haal ik niet in huis. Anders word ik wel degelijk obesitas.
Ik vind het een straf. Zo ervaar ik het.
zondag 8 december 2024 om 22:33
Ik ben ook heel dun geweest. Zodanig dat ik tekorten kreeg. Maar dat werd zelfs door het ziekenhuis gemist. Tekort aan vitamines ed door mezelf uit te hongeren. Daarna werd ik wat voller en daarna weer slank. Nu ben ik dik door medicatie en daar baal ik erg van. Maar geestelijk gaat het beter dan ooit.
Mensen hebben altijd commentaar. Toen ik dun was, moest ik meer eten. Toen ik slank was, moest ik vooral zo blijven en niet dikker worden. Nu krijg ik soms schrikreacties als mensen mij zien en vinden ze dat ze mogen zeggen hoe dik ik wel niet ben geworden.
Mensen hebben altijd commentaar. Toen ik dun was, moest ik meer eten. Toen ik slank was, moest ik vooral zo blijven en niet dikker worden. Nu krijg ik soms schrikreacties als mensen mij zien en vinden ze dat ze mogen zeggen hoe dik ik wel niet ben geworden.
Ouderdom komt met gebreken en streken.
-Bewoonster verzorgingstehuis-
-Bewoonster verzorgingstehuis-
zondag 8 december 2024 om 22:42
Je kan ook plaatselijk mager zijn. Ik had een goeie kont en kuiten (laarzen zaten te strak) maar op een een of andere manier werd daar overheen gekeken, door sommige vrouwen alleen. Het deed me niet heel veel en schaarde het ook onder kift.ioneszoveelstekeer schreef: ↑08-12-2024 22:00Een gratenpakhuis ben je als je te mager bent. Bij een slank iemand kun je de sleutelbeenderen zien, maar niet het borstbeen en/of de ribben want dan is zij of hij te mager. Doorslaan is nooit goed .
Maar ja, sommige mensen hebben een hypersnelle verbranding en die hebben in mijn ogen nog steeds mazzel. Want die kunnen lekker eten wat ze willen .En ik als genieter ben daar jaloers op.
Het is zo onnodig om elkaar af te fikken op figuur. Iemand die tegen een ander het woord gratenpakhuis gebruikt, vind ik weinig sympathiek, hoe dan ook.
Ik kan me helemaal voorstellen dat je jaloers ben op mensen met snelle verbranding. Dat zeker. En ik heb lang mazzel gehad op dat gebied.
zondag 8 december 2024 om 22:47
Ik had op de middelbare school een paar vriendinnen die ondergewicht hadden. Dat was gewoon zo, ze aten prima, maar ze verbrandden alles gewoon heel snel. Het gesmiespel van mensen "oeh, kijk, die heeft zeker anorexia." Ik vond dat zo naar. Het maakte die meiden enorm verdrietig en het was ook nooit uit oprechte bezorgdheid, het was gewoon lelijk. "Zo dun, dat is niet mooi meer."
Ik begrijp niet waar mensen menen zich mee te moeten bemoeien.
Ik begrijp niet waar mensen menen zich mee te moeten bemoeien.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
zondag 8 december 2024 om 22:47
Ik vind het vooral vervelend dat er geen goede opties zijn op mijn leeftijd, 50 plus.ioneszoveelstekeer schreef: ↑08-12-2024 22:16Continu ja. Nee zeggen, je beheersen. Continu. En niet voor even om af te vallen. Ook daarna om niet meer terug aan te komen.
Het is een veroordeling voor altijd. Zo zie ik het. Want zo ervaar ik het. Ik ben overigens niet slank hoor. Ik heb wel degelijk overgewicht. En ik geniet soms van een wijntje, een baileys (als ik oogappels kijk), een koekje of een plakje cake. De meeste dingen die ik lekker vind, haal ik niet in huis. Anders word ik wel degelijk obesitas.
Ik vind het een straf. Zo ervaar ik het.
Ik heb een vriendin die slank is maar al sinds de jaren 90 niet echt meer eet.
De mensen die ik ken die een eetpatroon volhouden kunnen steeds minder eten, maag en lichaam reageren heftig op ander eten. Dus dat patroon is wat het is.
Heel saai eten, anders ziek worden.
Afvallen houdt daarbij niks leuks voor je uiterlijk in: los vel, oud koppie en 99% kans dat mijn volle cup van nu iets heel gruwelijks wordt, om over mijn buik maar te zwijgen. Kun je allemaal wegopereren, maar wel op eigen kosten.
Mijn medische klachten had ik al toen ik slank was, en gezien mijn leeftijd wordt dat sowieso niet beter. Mensen met die aandoening van mijn leeftijd die wel bewegen en het voedselpatroon volgen zijn niet echt fitter dan dat ik ben.
Kortom ik zie geen voordelen, het is het ene vervelende inwisselen voor het ander plus dat ik dan geen chocola meer mag.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
zondag 8 december 2024 om 22:52
Echt heel naar gedrag is dat. Bah.Noah_Bloem schreef: ↑08-12-2024 22:33Ik ben ook heel dun geweest. Zodanig dat ik tekorten kreeg. Maar dat werd zelfs door het ziekenhuis gemist. Tekort aan vitamines ed door mezelf uit te hongeren. Daarna werd ik wat voller en daarna weer slank. Nu ben ik dik door medicatie en daar baal ik erg van. Maar geestelijk gaat het beter dan ooit.
Mensen hebben altijd commentaar. Toen ik dun was, moest ik meer eten. Toen ik slank was, moest ik vooral zo blijven en niet dikker worden. Nu krijg ik soms schrikreacties als mensen mij zien en vinden ze dat ze mogen zeggen hoe dik ik wel niet ben geworden.
zondag 8 december 2024 om 23:04
Nee, dat is nog niet achterhaald. Dat jouw algoritme al geoptimaliseerd is zal te maken hebben met de fase van je leven. Maar jongere plus-size vrouwen leggen online een andere route af, qua clickgedrag. En in zijn algemeenheid is het zo dat plus-size mensen wel gemengde shopsites bezoeken waar een slank iemand op de landingspagina staat, maar omgekeerd klikt een slank iemand minder snel door als er een plus-size model voorop staat, ook al wordt het in beide maten verkocht.
zondag 8 december 2024 om 23:10
Ik ook, maar ik ga bij een verkeerde inschatting geen dingen tegen heug en meug eten. Dat is hetzelfde als weggooien. Tuurlijk, je bewaart het en maakt het later op. Lukt dat niet, dan helaas. Kippen heb ik niet.ioneszoveelstekeer schreef: ↑08-12-2024 21:58Ik heb veel respect voor voedsel. Ik ben me te zeer bewust van wat wij veelal te veel hebben, andere mensen op de wereld te weinig hebben. Ik bewaar voedsel dus voor later. Of ik geef het aan de kippen. Maar het mag niet verspild worden .
